மூர்க்கத்தனமாக அந்த இளம்பெண்ணின் பெரிய பரந்த மார்புகளை என் இருகைகளாலும் பலம் கொண்ட மட்டும் அமுக்கினேன். அப்பெண்ணின் மார்புகள் தெறித்து பிதுங்கி வழிய அவள் காம்புகளை நிமிண்டி வருடி கொண்டிருந்த போது என் உறுப்புக்குள் எதுவோ உடைபட்டு ஷார்ட்ஸ் முழுக்க ஈரமானது.
ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் கனவு கண்டு கொண்டிருந்தவன் என் உறுப்பு விந்தை கக்கிய போது திடுமென கண் விழித்து எழுந்து உக்காந்து மணி பார்த்தேன். காலை மணி ஆறாகிமிருந்தது.
அறைக்குள் மெல்ல வெளிச்சம் எட்டி பார்த்தது. பத்துக்கு பத்தடி இருந்த அந்த அறைக்குள் ஒரு ஓரமாக பானை இருந்தது. ஒரு பக்கம் என்னுடைய சூட்கேஸும் டிராவல் பேக்கும் இருந்தது.
கூரியர் கம்பெனி ஒன்றில் மாதம் எட்டாயிரம் சம்பளம் வாங்கி ஒண்டிக் கட்டையாக வாழும் நான் பிறவியிலேயே ஒரு அனாதை. ஆசிரமம் ஒன்றில் வளர்ந்து பத்தாவது வரை படித்த்தேன். பின் வெளியே வந்து பல வேலைகள் செய்து கடைசியாக கடந்த இரண்டு வருடங்களாக இந்த வேலையில் நிலைத்து இருந்த்தேன்.
மாதம் 1000 ரூபாய் வாடகையில் ஊருக்கு வெளியே ஒதுக்கு புறமான ஏரியாவில் மொட்டை மாடியில் தனி அறை கிடைத்ததால் கடந்த இரண்டு வருடங்களாக இந்த அறையில் வாழ்ந்து கொண்டிருந்தேன்.
தூக்க கலக்கத்தில் இருந்த கண்கள் கொஞ்சம் புத்துணர்ச்சி பெற நான் கண்ட கனவை மறுபடி நினைவு படுத்தி பார்த்தேன். இளம் பெண்ணை உடலுறவு கொண்டது மாதிரி கனவு கண்டது நினைவுக்கு வந்தது. கனவு மட்டுமே என்னால் காண முடியும். அனாதையான எனக்கு திருமணம் என்பது நடக்குமா தெரியவில்லை.
கூரியர் கம்பெனியில் வேலை செய்து என் வயிற்றை கமுவிக் கொள்ளவே மாத சம்பளம் சரியாக இருக்கிறது. இதில் என்னோடு சேர்ந்து வாழ எந்த பெண் முன் வர போகிறாள். என் வாழ்க்கையில் பெண்ணுடன் உடலுறவு என்பது நடக்குமா வெறும் கனவாக போய்விடுமா என்று நினைத்தேன்.
தினசரி கனவு காண்பதும், ஷார்ட்ஸ் ஈரமாவதும், அதன்பின் என் வாழ்க்கையை பற்றி யோசிப்பதும் எனக்கு வாடிக்கையாகி போனது.
பாயில் இருந்து எழுந்து ஈரமான ஷார்ட்ஸை கழற்றி போட்டுவிட்டு கொடுயில் கிடந்த டவலை எடுத்து இடுப்பில் சுற்றி கொண்டு அறை கதவை திறந்தேன். கீழ்வானம் சிவந்து தெரிய மசுதி ஒன்றில் பாடம் ஓதும் சத்தம் கேட்டது. குயில்கள் ரீங்காரமிட, எங்கோ கோழி ஒன்று கூவியது.
மொட்டை மாடியின் மூலையில் இருந்த பாத்ரூம் கம் டாய்லட்டிற்குள் நுழைந்து சிறுநிர் கழித்துவிட்டு உறுப்பின் மேல் ஒட்டி கிடந்த விந்தை கழுவி கொண்டு வெளியே வந்தேன். அறைக்குள் நுழைந்து ஷார்ட்ஸும் டீஷர்டடும் மாட்டிக் கொண்டு அறையை சும்மா சாத்திவிட்டு படியிறங்கி கீழே வந்தேன்.
முகப்பு வீடு காலியாக இருந்தது. வெளியே வந்து எதிரே இருந்த டீகடையில் டீ ஆர்டர் பண்ணிவிட்டு வெளியே கிடந்த பென்ச்சில் அமர்ந்து பேப்பரை பிரித்தேன். டீகடை மாஸ்டர் குரல் கொடுத்தார்,
“என்ன மூர்த்தி கீழ் வீட்டுக்கு இன்னைக்கு குடி வர்றதா பேசிக்கிறாங்க, வீட்டு ஓனர் எதுவும் சொன்னாரா”
“இல்ல மாஸ்டர், போன மாசம் வாடகை கொடுக்க போனபோது பார்த்ததோட சரி, அதுக்கப்புறம் அவர பார்க்கவேயில்ல” என்று சொன்னேன்.
டீ குடித்துவிட்டு மாடிக்கு வந்து குளித்துவிட்டு உடைகளை அணிந்தேன். பின் அறையை பூட்டிவிட்டு கீழே வந்த போது லாரி ஒன்று நின்றிருந்தது. அதிலிருந்து நாலைந்து பேர் சாமான்களை இறக்கி வைத்துக் கொண்டிருந்தனர். அதனை பார்த்துக்கொண்டே சைக்கிளை எடுத்து மிதித்தேன்.
பக்கத்து ரோட்டில் இருந்த மெஸ்ஸில் காலை உணவை முடித்து கொண்டு கூரியர் ஆபிஸ் வந்து தபால்களை வாங்கிக் கொண்டு புறப்பட்டேன்.
மாலை வீட்டிற்கு வந்த போது மணி ஆறாகியிருந்தது. மேல் வானம் சிவந்து தெரிய சூரியன் இன்னும் மறையாமல் ஒளி வீசிக்கொண்டிருந்தது. சைக்கிளை பூட்டிவிட்டு மாடிபடி ஏற முயன்ற போது, “மூர்த்தி" என்ற குரல் கேட்டு திரும்பினேன். அறிமுகம் இல்லாத அந்த நபரை கண்டு ஆச்சரியமாக பார்த்த்தேன்.
“நீங்க.......” என்று இழுத்த போது அந்த முப்பது வயது நபர்,
“பயப்படாதீங்க, எதிர் வீட்டு டீக்கடையில தான் உங்க பேர் தெரிஞ்சிகிட்டேன், என் பெயர் ஞானசேகர், சுருக்கமா ஞானம். நாங்க தான் இந்த கீழ் வீட்டுக்கு புதுசா குடித்தனம் வந்திருக்கோம்” என்றார்.
"ஓ... நீங்க தானா அது, காலையில போகும் போது பார்த்தேன் லாரியில லோடு இறக்கிட்டு இருந்தாங்க”
“ஆமாம் மூர்த்தி. வீட்டுக்குள்ள வாங்க, ஒரு கப் காபி சாப்பிட்டு போகலாம்” என்று ஞானம் அழைக்க,
“பராவாயில்ல சார், இன்னொரு நாள் வரனே" என்று எஸ்கேப் ஆக நினைத்தேன்.
“நான் என்ன உங்கள பக்கத்து தெருவிற்கா கூப்பிட்டேன்? கீழ இருக்கிற வீட்டிற்கு வர எதுக்கு இன்னொரு நாள், வாங்க வீட்டுக்குள்ள" என்று ஞானம் வற்புறுத்த அவர் பேச்சை தட்ட முடியாமல் செருப்பை வாசலில் கழற்றிவிட்டு உள்ளே நுழைந்தேன்.
வீட்டிற்குள் சாமான்கள் ஓரளவு அடுக்கப்பட்டிருந்தது. டிவி ஷோபா எல்லாம் வைக்கப்பட்டு இருந்தாலும் வீடு இன்னும் சுத்தப்படுத்த படாமல் குப்பையாக இருந்தது.
“சாரி மூர்த்தி காலையில இருந்து சாமான்களை அடுக்கி வைக்கவே நேரம் போதவில்லை, அதான் கூட்டி பெருக்க டைம் கிடைக்கல" என்று ஞானம் சொல்லவும்,
“பரவாயில்ல சார், நீங்க என்ன பேச்சிலரா” என்று கேட்டேன்.
“ச்சே ச்சே எனக்கு கல்யாணம் ஆகி ஒரு வருஷம் ஆகுது மூர்த்தி" என்றார்.
“அப்படியா உங்க மனைவி எங்க சார், ஏன் நீங்களே எல்லா வேலைகளையும் செஞ்சிட்டு இருக்கீங்க"
“என் மனைவி உள்ளே படுத்துட்டு இருக்கா"
“ஏன் சார் உடம்புக்கு முடியலைங்களா”
“அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லே”
“பின்ன என்ன சார்”
“அது வந்து.....” என்று ஞானம் சொல்ல தயங்கினார்.
“சரி சார், தயக்கமா இருந்தா சொல்ல வேண்டாம் விடுங்க, நான் கிளம்பட்டுமா" என்று எழுந்தேன்.
“கோவிச்சாதீங்க மூர்த்தி, நானா சொல்லுறத விட நீங்களே வந்து அவள பாருங்க” என்று ஞானம் என்னை படுக்கை அறைக்கு அழைத்து சென்றான். அங்கே ஞானத்தின் மனைவி செந்தாமரை படுத்திருந்தாள்.
“தாமரை.. நம்ம மேல் வீட்டுல குடி இருக்கிற தம்பி வந்திருக்கு உன்னைய பார்க்கனுமாம்” என்று ஞானம் சொன்னதும் தாமரை எழுந்தாள்.
மாநிறத்தில் இருந்தாலும் முகம் அழகாக நடிகை ரேவதி சாயலில் இருந்தாள். இளம் சிவப்பு நிற சேலை அவள் கலருக்கு மேலும் மெருகு சேர்த்தது. குழைவான இடுப்பும் அதன் மடிப்பும் அதன் மேல் தெரிந்த மதர்ப்பும் மூச்சை அடைத்தது. ஞானம் கொடுத்து வைத்தவன் என்று மனதுக்குள்ளே நினைத்து கொண்டேன்.
எழுந்து அமர்ந்த தாமரை என்னை பார்க்காமல் வேறு எங்கோ பார்த்து “வாங்க வாங்க” என்றாள். நான் தாமரையே உற்று பார்த்தேன். அப்போது தான் புலப்பட்டது. தாமரைக்கு கண் தெரியவில்லை.
அவள் கண் சிமிட்டி சிமிட்டி மேலேயே பார்த்து கெண்டிருந்தாள். கண்ணில் கருவிழி அழைந்தாலும் ஒரு இடத்தில் நிலையாக இல்லை. நான் அதிர்ச்சியோடு ஞானத்தை பார்க்க ஞானம் புன்னகைத்தான்.
“சரிம்மா நீ படுத்துக்கோ நான் மூர்த்திய அனுப்பிட்டு வரேன்” என்று ஞானம் என்னை அழைத்து கொண்டு வெளியே வந்தான்.
வெளியே வந்ததும் ஞானம், “என்ன மூர்த்தி தாமரையை பார்த்து ஷாக் ஆகிட்டீங்களா” என்றான்.
“ஆமா சார், நான் இத எதிர்பார்க்கல”
“அதனால தான் உங்ககிட்ட வந்த அன்னைக்கே சொல்ல வேண்டாம்னு பார்த்தேன். நீங்க வற்புறுத்தி கேட்டதுனால சொல்ல வேண்டியதா போயிடுச்சி”
“சாரி சார். இவங்களுக்கு பிறவிலேயே இப்படி இருந்துச்சா இல்ல இடையில பார்வை போயிடுச்சா”
“தாமரைக்கு பிறவியிலேயே பார்வை இல்ல மூர்த்தி"
“அப்புறம் ஏன் சார் இவங்கள கல்யாணம் செஞ்சுகிட்டீங்க”
“தாமரை ஒருவிதத்துல எனக்கு சொந்தம். இவளோடது ரொம்ப வறுமையான குடும்பம். ரொம்ப நாளா எனக்கு பழக்கம். சின்ன வய்சுல இருந்தே தாமரை மேல ஆசைப்பட்டு கல்யாணம் செஞ்சுகிட்டேன்”
“உங்களுக்கு ரொம்ப பெரிய மனசு சார்”
“ரொம்ப பாராட்டாதீங்க மூர்த்தி, அடுத்தவங்க பாராட்டுக்காக நான் தாமரைய கல்யாணம் பண்ணிக்கல, எனக்கு பிடிச்சு தான் கல்யாணம் செஞ்சுகிட்டேன்”
“உங்கள மாதிரி ஒரு சில நல்லவங்க இருக்க போய் தான் நாட்டுல எப்பவாச்சும் மழை பெய்யுது சார்"
“பாராட்டு போதும் மூர்த்தி"
“சரி சார், அப்போ நான் கிளம்பட்டுமா"
“முதன்முதலா எங்க வீட்டுக்கு வந்து ஒரு காபி கூட கொடுக்க முடியல உங்களுக்கு”
"பரவாயில்ல சார், எங்க போயிட போறேன். ஒரே வீட்டுல தானே இருக்கோம், இன்னைக்கு இல்லைன்னா நாளைக்கு சாப்ப்பிட போறேன்” என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பி மாடிக்கு வந்தேன்.
மனதுக்குள் தாமரையின் பாந்தமான அழகும் எளிமையான மேக்கப்பில் தேவைதயாக மின்னிய முகமும் திரும்ப திரும்ப வந்தது. ஞானம் ஒரு விதத்தில் அதிர்ஷ்டசாலி தான். கண் தெரியாமல் போனாலும் கொள்ளை கொள்ளும் அழகோடு இருக்கும் தாமரையை அனுபவிக்கிறானே, உடலில் வளைவுகளும் மடிப்பும் என்னமா இருக்கு என்று நினைத்து கொண்டேன். என் மனதுக்குள் தாமரை சம்மணம் போட்டு அம்ர்ந்து கொண்டாள்.
மறுநாள் காலை தூங்கி எழுந்ததும் இடுப்பில் டவலை சுற்றி கொண்டு பாத்ரூமிற்குள் சிறுநீர் கழிக்க சென்றேன். விரைத்த உறுப்பை கையில் பிடித்து சிறுநீர் கழித்த போது எதேச்சையாக பாத்ரூமிற்கு மேலே இருந்த ஜன்னல் வழியாக கீழே பார்த்ததும் பரவசமடைந்தேன்.
கீழ் வீட்டில் ஞானம் அவன் மனைவி தாமரையை தோட்டத்து பக்கம் கைதாங்கலாக அழைத்து சென்றான். பாத்ரூமிற்குள் சென்று அங்கிருந்த திட்டில் தாமரையை அமர வைத்தான். அவன் தோளில் போட்டிருந்த துண்டையும் பாவாடையும் பாத்ரூம் கதவின் மேல் போட்டுவிட்டு தாமரையை பார்த்து எதுவோ சொன்னான். என் காதில் பேச்சு குரல் தெளிவாக விழவில்லை.
கீழ் வீட்டு தோட்டத்தில் இருந்த பாத்ரூமிற்கு மேலே சீலிங் இல்லாமல் ஓப்பனாக இருந்தது. பழைய காலத்து வீடு என்பதால் பாத்ரூம்களில் மேல் சீலிங் போட படாமல் இருந்தது. அதனால் மேலே இருந்து பார்த்தபோது எனக்கு அந்த பாத்ரூம் தெளிவாக தெரிந்தது.
ஞானம் பாத்ரூம் கதவை சாத்திவிட்டு சென்றுவிட தாமரை தன் கைகளால் தடவி தடவி பக்கத்திலிருந்த வாலி, சோப் போனறவற்றை பார்த்தாள். பின் புடவை தலைப்பை கீழே போட்டுவிட்டு ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை கழற்றினாள். தாமரையின் மார்பளவு எனக்கு பிரமிப்பாக இருந்தது. தாமரைக்கு கண் குருடா இருந்தாலும் உடல் வாளிப்பாக இருந்தது.
தாமரை எங்கேயோ பார்த்து கொண்டு தன் ஜாக்கட்டை கழற்றி கீழே போட்டாள். பிராவில் தெரிந்த தாமரையின் மார்புகளின் வனப்பு எனக்குள் மூடை வரவழைத்தது. டவலுக்குள் என் உறுப்பு விரைத்து மேலே எழும்ப ஆரம்பித்தது.
பின் தாமரை தான் அமர்ந்திருந்த திட்டில் இருந்து எழுந்து நின்று புடவையை கலைந்தாள். பாவாடை நாடாவை அவிழ்த்துவிட்டு மேலே ஏற்றி வாயில் கடித்துக் கொண்டு, பின்பக்கம் கைகளை கொண்டு சென்று பிராவின் ஊக்குகளை விடுவித்தாள். பின் பிராவை அவுத்து போட்டுவிட்டு பாவாடையை மார்பில் இறுக்கி கட்டிக் கொண்டு திட்டில் மறுபடி அமர்ந்தாள்.
“ச்சே" பாவாடையை அவிழ்த்து போட்டு நிர்வாணமாக குளிப்பாள் என்று எதிர்பார்த்த எனக்கு ஏமாற்றமே மிஞ்சியது.
தாமரை தன் கைகளால் தடவி தடவி மக்கை எடுத்து தண்ணிரை மோந்து மேலே ஊற்றி கொன் டாள். பின் சோப்பை குழைத்து கழுத்து கைகள் என்று போட்டாள். பின் பாவாடை நாடாவை அவுத்து சோப்பை தன் மார்புகளுக்கு போட்டாள். ஒரு கையால் பாவாடையை தூக்கி பிடித்து கொண்டு மறு கையால் சோப்பு போட்டாள். லாவகமாக தன் மார்பை வெளிக்காட்டாமல் சோப்பு போட்டு மறுபடி பாவாடையை இறுக்கி கொண்டாள்.
பின் எழுந்து பாவாடையை கால்கள் வழியாக மேலே ஏற்றி கொண்டு தொடைகளுக்கு தொடை இடுக்கிலும் சோப்பு போட்டு குளித்தாள். பின் பாவாடையை பின்னாலும் தூக்கி சோப்பு போட்டு முடித்தாள். தண்ணிரை எடுத்து மேலே ஊற்றி கொண்டாள். பாவாடை உடலோடு ஒட்டியிருந்தாலும் தூரத்தில் இருந்து பார்த்ததில் என்னால் அவளின் மார்பின் கணம் மட்டுமே உணர முடிந்தது.
தாமரை குளித்து முடித்ததும் டவலால் உடலை துடைத்து கொண்டு கதவின் மேல் கிடந்த பாவாடையை எடுத்து தலை வழியாக மாட்டி கொண்டு கட்டியிருந்த பாவாடையை அகற்ற அது கீழே விழுந்ததும் புது பாவாடையை மார்பில் இறுக்கி கொண்டாள்.
பின் கீழே குனிந்து அழுக்கு துணிகளை எடுத்து வாளியில் போட்டுவிட்டு கதவை திறந்தாள். ஞானம் வேக வேகமாக ஓடி வந்து தாமரையை பிடித்து அழைத்துக் கொண்டு சென்றான்.
தாமரையின் குளியலை கண்டு மூடேறியிருந்த நான் டவலை கழற்றி வீசிவிட்டு கையடிக்க ஆரம்பித்தேன். விரைத்து போயிருந்த உறுப்பை வலது கரத்தாள் பிடித்து குலுக்கிய போது ஞானம் பாத்ரூமை நோக்கி வந்ததை கண்டேன். இவன் குளிப்பதை போய் என்ன பார்ப்பது என்று கண்டு கொள்ளாமல் மும்மரமாக தாமரையை நினைத்துக் கொண்டு கையடிக்க ஆரம்பித்தேன். எதேச்சையாக ஜன்னல் வழியாக பாத்ரூமை பார்த்தவன் ஞானம் நிர்வாணமாக குளிப்பதை பார்த்தேன்.
“ச்சே இவன் ஜட்டி போடாம குளிக்கிறான், ஆனா தாமரை பாவடை கட்டிகிட்டு குளிக்கிறாளே” என்று நொந்து கொண்டேன்.
ஞானத்தின் இடுப்புக்கு கீழே மொச மொசவென வளர்ந்திருந்த முடிகளுக்கு கீழே அவன் உறுப்பு விரைத்திருந்தது. முன் தோல் பிதுங்கி முன் பகுதி வெளியே எட்டி பார்த்தது. உடலுக்கு சோப் போட்டு கொண்டிருந்தவன் தன் உறுப்புக்கும் போட்டுவிட்டு பின் அதனை பிடித்து குலுக்க ஆரம்பித்தான். பார்த்து கொண்டிருந்த எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.
“என்ன இவன், திருமணமாகி அழகான மனைவியை வைத்து கொண்டு இப்படி கையடிக்கிறானே, நாம தான் பேச்சிலர் வேற வழியில்லாம கையடிச்சிட்டு இருக்கேன், இவனுக்கு என்ன கேடு" என்று யோசித்தபடியே குலுக்கி கொண்டிருந்தேன்.
ஞானம் சோப்போடு குலுக்கி குலுக்கி விந்தை வெளியேற்றினான். சிறிது நேரம் அமைதியான ஞானம் மீண்டும் தண்ணிரை மோந்து குளிக்க ஆரம்பித்தான்.
எனக்கு ஞானத்தின் செயல்கள் வித்யாசமாக இருந்தன. ஒரு ஆண் உணர்ச்சி வயப்பட்டு இப்படி கையடிப்பதை முதன் முதலாக நேரில் பார்த்து நானும் கையடித்தேன். விந்தை பாத்ரூம் சுவற்றில் பீய்ச்சிவிட்டு டவலை கட்டிகொண்ட போது ஞானமும் டவலை கட்டி கொண்டு பாத்ரூமை விட்டு வெளியேறினான்.
வெளியே வந்து அறைக்குள் நுழைந்து கைலியையை இடுப்பில் கட்டி கொன்டு கீழே இறங்கிய போது வெளி ஜன்னலில் கண்ணாடி மாட்டி பவுடர் பூசி கொண்டிருந்த ஞானம், “குட் மார்னிங்! என்றான்.
திரும்பி ஞானத்தை பார்த்து, “குட் மார்னிங் சார்" என்றேன்.
“என்ன மூர்த்தி இப்போ தான் தூங்கி எழுந்தியா”
“ஆமாம் சார்”
“நான் குளிச்சி முடிச்சி ஆபிஸ் கிளம்பியாச்சு”
“எனக்கு இன்னும் டைம் இருக்கு சார், அதான் பொறுமையா எழுந்தேன்”
“எங்க போறிங்க மூர்த்தி”
"டீ சாப்பிட எதிர் டீக்கடைக்கு தான் சார் போறேன்”
“சரி மூர்த்தி" என்று சொல்லிவிட்டு ஞானம் வீட்டுக்குள் சென்றுவிட நான் டீகடைக்கு சென்று டீ சாப்பிட்டுவிட்டு பின் மாடிக்கு சென்று குளித்துவிட்டு ஆபிஸ் சென்றேன்.
தபால் பட்டுவாடா முடித்துவிட்டு மாலை சீக்கிரம் வீடு திரும்பினேன். வீட்டுக்குள் நுழைந்து சைக்கிளை நிறுத்திய போது ஞானத்தின் பைக் நின்ற இடம் காலியாக இருந்தது. இன்னும் ஞானம் ஆபிஸிலிருந்து வரவில்லை போல என்று நினைத்து கொண்டே மாடி படி ஏறிய போது பளிச்சென்று மனதுக்குள் அந்த எண்ணம் தோன்றியது.
ஞானம் வீட்டில் இல்லை என்றாள் தாமரை தனியாக தானே இருப்பாள். அவளுக்கு தான் கண் தெரியாதே. வீட்டுக்குள் நுழைந்து அவள் அழகை ரசித்துவிட்டு வரலாமா என்று தோன்றியது.
ஞானம் ஆபிஸிலிருந்து ஆறு மணிக்கு தான் திரும்புவதாக சொன்னது ஞாபகம் வந்தது. படிகட்டில் இருந்து கீழே இங்கி வீதியை நோட்டம் விட்டேன். யாரும் கவனிக்கவில்லை என்பது தெரிந்ததும் தாமரை வீட்டின் முகப்பில் இருந்த இரும்பு கிரில் கதவின் கொக்கியை கீழே இறக்கி மெல்ல சத்தம் வராமல் திறந்தேன். பூனை நடை போட்டு வீட்டுக்குள் நுழைந்தேன். வாசல் கதவு சாத்தாமல் திறந்தே இருந்தது. மெல்ல வீட்டுக்குள் நுழைந்து தாமரையின் படுக்கை அறை வாயிலில் வந்து நின்று உள்ளே பார்த்தேன். தாமரை சிகப்பு நிற நைட்டி அணிந்து கொண்டு கட்டிலில் படுத்திருந்தாள்.
கண்கள் மூடியிருந்த தாமரை காதில் ஹெட் போன் மாட்டியிருந்தாள். அப்போது தான் மேஜை மேல் ஒரு வாக்மேன் சுழன்று கொண்டிருப்பதையும் அதிலுருந்த வயர் தாமரையின் காது வரைக்கும் சென்றதையும் கண்டேன்.
மனது திக் திக் என்று அடித்து கொள்ள தாமரையை நெருங்கினேன். காலடி சப்தம் எழுப்பாமல் மெல்ல அடி எடுத்து தாமரையை நெருங்கி அவளை முழுவதுமாக பார்த்தேன்.
காலையில் ஈர பாவாடையில் தெரிந்த தாமரையின் மார்புகள் நைட்டிக்குள் கமுக்கமாக அடங்கியிருந்தன. கனுக்கால் தெரிய படுத்திருந்த தாமரை லேசாக தலையை ஆட்டி ஆட்டி பாடலை ஹம் செய்தாள். பின் லேசாக கால்களை அகல மாக்கியதும் நான் மெல்ல குனிந்து தாமரையின் கால்கள் இடையே தெரிந்த நைட்டியின் இடைவெளியில் உள்ளே பார்த்தேன். இருட்டாக இருந்ததால் ஒன்றுமே தெரியவில்லை.
பின் சுவற்றில் இருந்த சுவிட்ச்சை ஆன் செய்து டியுப் லைட்டை போட்டேன். தாமரை அசைவே இல்லாமல் அப்படியே பாடல் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள். நான் மறுபடியும் குனிந்து நைட்டியின் இடைவெளிமில் பார்த்தேன். நைட்டியின் துணி மறைத்து கொண்டு இருட்டாக தெரிந்தது.
பாக்கெட்டில் இருந்த செல்போனை எடுத்து அதிலிருந்த டார்ச்சை ஆன் செய்தேன். பின் செல்போன் டார்ச்சை நைட்டியின் இடைவெளி வழியாக உள்ளே செலுத்தியபோது தாமரையின் கால் இடுக்கில் கரு கருவென முடியோடு இருந்த பிளவு தெரிந்தது.
எனக்கு உடல் நடுங்கி வேர்த்து கொட்டியது.. இன்றைக்கு இது போதும், ஞானம் வந்து விட்டால் ஆபத்து என்பதை உணர்ந்து செல்போனை பாக்கெட்டில் போட்டு கொண்டு திரும்பினேன். மெல்ல அடியெடுத்து வைத்து வெளியே வந்தபோது டியுப் லைட் ஞாபகம் வந்து மீண்டும் உள்ளே வந்து சுவிட்சை ஆப் செய்துவிட்டு வெளியே வந்தேன். தெருவிலும் எதிர் கடையிலும் யாரும் கவனிக்கவில்லை என்பதை உணர்ந்து வெளியே வந்து கிரீல் கதவை மூடிவிட்டு படிகட்டு ஏறி மேலே வந்தேன்.
தாமரையின் பிளவு மனதுக்குள்ளேயே இருந்தது. தாமரையின் அழகு என் நெஞ்சில் அழுத்தமாக பதிந்தது. சிறிது நேரம் FM கேட்டுவிட்டு எழு மணிக்கு கீழே இறங்கிய போது வாசலில் ஆம்ர்ந்திருந்த ஞானம் அழைத்தான்.
“ஹாய் மூர்த்தி"
“எப்போ சார் ஆபிஸ்ல இருந்து வந்தீங்க”
“நான் ஆறு மணிக்கு வந்தேன், நீ?"
“நான் அஞ்சரைக்கே வந்துட்டேன் சார்”
“எப்பவுமே அஞ்சரைக்கு வந்துடுவியா”
“ஆமாம் சார், நீங்க”
“நான் பெரும்பாலும் ஆறு ஆறரைக்குதான் வருவேன். மாச கடைசியில வொர்க் டைட்டா இருக்கும், அப்போ வர எட்டு மணி கூட ஆகிடும், வேலைய பொறுத்து”
"டிபன் வாங்கிட்டு வந்துட்டீங்களா"
“ஆமாம் மூர்த்தி வரும் போதே பார்சல் வாங்கிட்டேன், நீ?"
“சாப்பிட தான் சார் போயிட்டு இருக்கேன். அப்புறம் சார், வேலைக்கு ஆள் வந்தாங்களா”
"ம்.. வந்தாங்க மூர்த்தி, சின்ன வயசு பொம்பளையா இருக்கும்னு நினைச்சேன், கடைசியில ஒரு அறுபது வயசு பாட்டிய கூட்டிட்டு வந்தார் டீக்கடைக்காரர். நல்லா சமைப்பாங்கன்னு சொன்னார். சரின்னு சொல்லிட்டேன்”
“இப்போதைக்கு அந்த பாட்டிய வச்சிக்கோங்க சார், வேற பொம்பளை கிடைச்சா பாட்டிய நீக்கிடுங்க”
"அதான் யோசிச்சு நானும் சரின்னு சொல்லிட்டேன் மூர்த்தி, நாளைக்கு காலையில பாட்டி வந்துடும்”
“அப்போ நாளையில இருந்து வீட்டு சாப்பாடா சார்”
“ஆமாம் மூர்த்தி, ஏன் நீயும் எங்க வீட்டுலயே சாப்பிட்டுக்கோயேன்” என்று ஞானம் சொன்னதும் ஆச்சரியமாக அவனை பார்த்தேன்.
“என்ன சார் சொல்றீங்க, நான் எப்படி...?”
“ஏன் மூர்த்தி யோசிக்கிற. காலையில டிபன், நைட் டிபன் மட்டும் தானே சாப்பிட போற, உனக்கு சங்கடமா இருந்தா மெஸ்ல போய் சாப்பிடறதுக்கு அங்க கொடுக்கிற காச என்கிட்ட கொடுத்து வேணா சாப்பிட்டுக்க, ஓட்டல் சாப்பாடு உடம்ப கெடுத்துடும் மூர்த்தி”
“நீங்க வேற சார். நான் பத்து பதினைச்சு வருஷமா ஓட்டல் சாப்பாடு தான் சாப்பிட்டுகிட்டு இருக்கேன். நீங்க சொல்றதெல்லாம் என்னைக்காச்சும் ஓட்டல்ல சாப்பிடறவங்களுக்கு தான் நான் எப்பவுமே சாப்பிடறதுனால என்னைக்காச்சும் வீட்டு சாப்பாடு சாப்பிட்டா தான் என் உடம்புக்கு ஒத்துக்காது சார்”
“நல்லா ஜோக் பண்றீங்க மூர்த்தி"
“இது ஜோக் இல்ல சார், சீரியஸா சொல்றேன்”
“ஏன் சங்கோஜபடறீங்க மூர்த்தி, என் பொண்டாட்டி சமைச்சு போட்டா நீங்க சாப்பிடறதுக்கு கூச்ச படலாம், யாரோ சமையல்காரி தானே சமைக்க போறா, உங்களுக்கும் சேர்த்து சமைச்சுட்டு போக போறா”
“ இல்ல சார், உங்க மனைவிக்கு சங்கடமா இருக்கும், வேண்டாம் சார்”
“யாருக்கு தாமரைக்கா, அவளுக்கு என்ன சங்கடம், தாமரை அதெல்லாம் ஒண்ணும் நினைக்க மாட்டா"
“சரி சார், நீங்க இவ்ளோ தூரம் சொல்றதுனால ஒத்துக்கிறேன். ஆனா என்னால உங்களுக்கு தான் வீண் சிரமம்"
“ஒண்ணும் சிரமமில்ல மூர்த்தி, இப்போ போய் மெஸ்ல சாப்பிட்டு வாங்க, இன்னைகு தான் லாஸ்ட்னு சொல்லிட்டு வந்துடுங்க”
“வேண்டாம்னு சொன்னா விட மாட்டேங்கறிங்க, பார்க்கிரவங்க யாராச்சும் தப்பா நினைச்சுக்க போறாங்க சார்”
“அதெல்லாம் யாரும் எதுவும் நினைச்சுக்க மாட்டாங்க, நாளையில இருந்து என் வீட்டுல தான் சாப்பிடறீங்க” என்று ஞானம் எழுந்து வீட்டுக்குள்ளே சென்றுவிட நான் மெஸ்ஸுக்கு கிளம்பினேன்.
மெஸ்ஸில் சாப்பிட்டுவிட்டு திரும்பி வந்த போது ஞானம் வாசலில் வந்து சாப்பிட்ட இலையை போட்டார்.
“என்ன மூர்த்தி சாப்பிட்டாச்சா”
“ஆச்சி சார். நீங்களும் அதுகுள்ள சாப்பிட்டுட்டீங்களா”
“மதியம் ஓட்டல் சாப்பாடு சரியா சாப்பிடல, ரெண்டு பேருக்கும் பசி, அதான் சீக்கிரம் சாப்பிட்டாச்சி. உள்ளே வாயேன், கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு இருக்கலாம்” என்று ஞானம் அழைக்க சரி என்று வீட்டுகுள்ளே நுழைந்தேன்.
“ஏன் சார் உங்க வீட்டுல டிவி வாங்கலியா” என்று ஷோபாவில் அமர்ந்து கொண்டே கேட்டேன்.
“இல்ல மூர்த்தி, தாமரை பார்க்க மாட்டாளே, நான் பார்த்தேன்னா அவளுக்கும் ஆசையா இருக்கும் இல்லையா, அதனால டிவியே வேண்டாம்னு விட்டுட்டேன்” என்று ஞானம் சொன்னார்.
“பாருங்க மூர்த்தி, நான் டிவி பார்க்கலைன்னா அவரும் பார்க்க மாட்டேங்கிறார்” என்று சொல்லி கொண்டே தாமரை படுக்கை அறைக்குள் இருந்து வெளியே வந்தாள்.
தட்டு தடுமாறி கைகளை காற்றில் வீசிக் கொண்டே நடந்து வந்த தாமரையை பார்த்ததும் ஞானம் எழுந்து அவள் கைகளை பிடித்து அழைத்து வந்து ஷோபாவில் அமர வைத்தார்.
எனக்கு தாமரையை பார்க்கும் போது அவளின் அடர்ந்த முடிகளுடன் கூடிய தொடை இடுக்கை பார்த்ததே ஞாபகத்திற்கு வந்தது.
“நாளைல இருந்து நீங்க எங்க வீட்டுல சாப்பிட ஒத்துக்கிட்டதா அவர் சொன்னார். கூச்சப்படாம வந்துசாப்பிடுங்க” என்று தாமரை சொன்னதும்,
“நான் வேண்டாம்னு சொன்னா உங்க வீட்டுக்காரர் கேட்க மாட்டேங்கிரார்ங்க, வேற வழியில்லாம ஒத்துக்கிட்டேன். என்னால உங்களுக்கு தான் வீண் சிரமம்” என்றேன்.
“இதுல என்னங்க சிரமம் இருக்கு. நானும் என் வீட்டுக்காரரும் சமையல்காரங்க செஞ்சி போடற சாப்பாட்டை தான் சாப்பிடபோறோம். ஓட்டல கொடுத்து சாப்பிடற காசு கொடுத்துட்டு நீங்களும் சாப்பிட போறீங்க, இதுல நீங்க சங்கோஜ பட எதுவுமே இல்ல” என்று தாமரை சொன்னாள்.
“சரிங்க, நான் கிளம்பட்டுமா” என்று நான் கேட்டதும் ஞானம்,
“சரி மூர்த்தி காலையில குளிச்சிட்டு சாப்பிட வந்துடுங்க” என்றார்.
சரி என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பி மாடிக்கு வந்தேன். அறைக்குள் வந்து படுத்து தூங்கிய போது கனவில் தாமரையை கற்பழித்து கட்டியிருந்த கைலியை ஈரமாக்கி கொண்டேன்.
காலையில் தூங்கி எழுந்து தன் பாத்ரூமிற்குள் நுழைந்து தாமரைக்காக காத்திருந்தேன். கீழே தாமரை ஞானம் துணையில்லாமல் தானக நடந்து வந்தாள். தோளில் டவலும் பாவாடையும் கிடந்தது. ஞானம் எங்கே போய்விட்டான் என்று யோசித்தேன். பளிச்சென்று அந்த ஐடியா உதயமானது.
ஞானம் இல்லாவிட்டால் கீழே சென்று தாமரை குளிப்பதை நேரடியாகவே பார்க்க முடியுமே என்று மனதுக்குள் தோன்றியதும் சட்டென்று பாத்ரூம் கதவை திறந்து அறைக்குள் நுழைந்து கைலியும் டீ ஷர்ட்டடும் அணிந்து கொண்டு கீழே இறங்கி வந்தேன். ஞானம் வெளியே கிளம்பிக் கொண்டிருந்தார்.
என்னை பார்த்ததும், “குட் மார்னிங் மூர்த்தி, டீ சாப்பிட சீக்கிரமே போறீங்க போலிருக்கு” என்றார் .
“ஆமா சார், தூக்கம் வரல, அதான் டீ சாப்பிட வந்தேன், நீங்க எங்க சார் காலையிலயே கிளம்பிட்டீங்க?"
“ஒண்ணுமில்ல மூர்த்தி எங்க வீட்டுல பாத்ரூம் மேல சீலிங் எதுவும் இல்லாம இருக்கு, வீட்டு ஓனர்கிட்ட நேத்து இத பத்தி சொன்னேன். அதுக்கு அவர், மேசன வச்சு நீங்க வொர்க பண்ணிக்கோங்க, அதுக்கு உண்டான காச கொடுத்துடுங்க இந்த மாச வாடகையில பிடிச்சிகிட்டு மீதிய மட்டும் கொடுங்கன்னார். அதான் மேசன பார்த்து கான்கிரீட் ஸ்லாப் செஞ்சி தர சொல்ல கிளம்பறேன்” என்றார்.
'ச்சே இனிமேல் தாமரை குளிப்பதை காண முடியாதோ' என்று மனதுக்குள் நினைத்து கொண்டேன்.
ஞானம் பைக்கை கிளம்பி கொண்டே, “நான் கிளம்பறேன் மூர்த்தி, பில்டர் வெளியில போயிடுவான். சீக்கிரம் போனா தான் அவன பிடிக்க முடியும்" என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினார்.
'ம். இனி மேல் தாமரை குளிக்கும் அழகை மாடியில் இருந்து பார்க்க முடியாது' என்று வருத்தத்துடன் மாடிபடி ஏற நினைத்த போது 'ஞானம் தான் கிலம்பிவிட்டானே' என்ற எண்ணம் வந்தது.
'தாமரை தனியாக தான் குளிக்கிறாள்' என்று மனதில் தோன்ற வீதியில் யாரவது பார்க்கிறார்களா என்று கவனித்தேன். அந்நேரத்திற்கு யாருமே இல்லாமல் வீதி வெறிச்சோடி போயிருந்தது.
மெல்ல கிரில் கதவை திறந்து கொண்டு வீட்டுக்குள் நுழைந்தேன். தோட்டத்திற்கு வந்து பாத்ரூம் அருகே பார்த்த போது பாத்ரூம் கதவு தாழிடபடாமல் வெறுமனே சாத்தியிருந்தது. கதவின் மேல் தாமரையின் அழுக்கு துணிகளும் டவலும் புது பாவாடையும் கிடந்தது. மனதுக்குள் திக திக்கென்ற பயத்துடன் பாத்ரூம் கதவை சத்தம் கேட்காமல் மெல்ல மெல்ல திறந்தேன். உள்ளே தாமரை மார்பில் இருந்து பாவாடையை கீழறக்கி மார்புகளுக்கு சோப்பு போட்டு கொண்டிருந்தாள்.
'ஆஹா கண் கொள்ளா காட்சி, சரியான நேரத்திற்கு தான் வந்துள்ளோம்' என்று மனதுக்குள் நினைத்து கொண்டே தாமரையின் உருண்டு திரண்ட அழகான 34 அளவு மார்புகளும் அதன் நுனியில் தென்பட்ட விரைத்த காம்பும் சோப் நுரையுடன் தளும்புவதை கண்டேன். கைலிக்குள் என் உறுப்பு மெல்ல மெல்ல மேலே எழ ஆரம்பித்தது.
தாமரை மார்புகளுக்கு சோப்பு போட்டுவிட்டு பாவாடையை முடிச்சிடாமல் அப்படியே விட்டுவிட்டு கீழே குனிந்து பாவாடையை மேலே ஏறிவிட்டு தொடைகளுக்கு சோப்பிட்டாள். பளிங்கு தொடைகள் அழகான வளைவுகளோடு செக்க செவெல் என்று காட்சி தர அதற்கு மேலும் பொறுக்க முடியாமல் கைலிக்குள் கையை நுழைத்து என் விரைத்த உறுப்பை பிடித்து ஆட்ட ஆரம்பித்தேன்.
தாமரையின் குளியலை பார்த்து கொண்டே கையடித்த போது, தாமரை தண்ணிர் உற்றி சோப்பு நுரையை போக்கிவிட்டு பாவாடையை கீழே இறக்கிவிட்டு துடைக்க அப்போது தெரிந்த அவளின் பளிங்கு மார்புகளை கண்டு, உச்சத்தை அடைந்தேன்.
பீறிட்ட விந்தை பாத்ரூம் கதவில் பீய்ச்சிவிட்டு பாத்ரூமிற்குள் நுழைந்து மக்கில் தண்ணிரை மோந்து என் உறுப்பை கழுவி கொண்டேன். தண்ணிர் பைப் சத்தத்தில் நான் கழுவும் சத்தத்தை தாமரை கேட்டிருக்க மாட்டாள் என்று உணர்ந்தேன்.
ஈர பாவாடையை அவுத்துவிட்டு டவலால் துடைத்தபடியே வேறு பாவாடையை மாற்றி கொண்டிருந்த தாமரையை கண்டு அதற்கு மேலும் தாமதிக்காமல் கிளம்ப முடிவு செய்து வேக வேகமாக அடி எடுத்து வைத்து வீட்டுக்குள் நுழைந்தேன்.
வெளியே வந்து கிரில் கதவை தாழிடும்போது தாமரை பாத்ரூமிற்குள் இருந்து வெளிப்பட்டதை கவனித்தேன். பின் நிதானமாக மாடி ஏறி வந்து சோர்ந்து படுத்தேன்.
ஒன்பது மணிக்கு குளித்து முடித்து கீழே வந்து ஞானத்துடன் சேர்ந்து சமையல்காரி சமைத்திருந்த டிபனை சாப்பிட்டூவிட்டு கூரியர் ஆபிஸ் கிளம்பினேன்.
மாலை வீடு வந்த போது ஞானம் பைக் வெளியே நின்றிருக்க, பார்த்தபடியே மாடி ஏறி வந்தேன். கைலி மாற்றி கொண்டு பாத்ருமிற்குள் னுழைந்து கீழே பார்த்த போது தாமரை வீட்டு பாத்ரூம் மேல் கான்கிரிட் ஸ்லாப் போட்டு சிமெண்ட பூசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
காலையில் தாமரை குளிப்பதை நேரடியாக கண்டு கையடித்தது ஞாபகம் வந்தது. மனதுக்குள் அதை நினைவுபடுத்தியபடியே அறைக்குள் வந்து படுத்தேன்.
சில மணி நேரம் கழித்து அறை கதவு தட்டப்பட்டது. திடுக்கிட்டு கண் விழித்து மணியை பார்த்த போது ஏழாகியிருந்தது. யாரா இருக்கும் என்று யோசித்தபடியே கொடியில் கிடந்த கைலியை இடுப்பில் கட்டியபடி கதவை திறந்தேன். வெளியே ஞானம் பனியன் கைலியில் நின்றிருந்தான்.
தொடரும்...
.jpg)
Comments
Post a Comment