Featured post

என் தங்கை 39

Image
முழு தொடர் படிக்க  நாங்க ஹாலுக்கு போனோம் அஞ்சு நிமிஷம் கழிச்சு அப்பா பெட்ரூம்ல இருந்து வெளிய வந்தாரு. நல்லா புது வேஷ்டி சட்டை எல்லாம் போட்டுட்டு வந்தாரு.  அப்பா வந்து நாங்க யாரும் குளிக்காம இருக்குறத பாத்துட்டு, என்கிட்ட, "நீ இன்னும் குளிக்கலயா?"னு கேட்டாரு. நான் பதில் சொல்றதுக்குள்ள, அம்மா அப்பா கிட்ட, "ஏங்க... கீர்த்தி காலைல பூரி கேட்டா. போய் பாத்த மைதா மாவே இல்ல. அப்படியே வாங்கிட்டு வந்துறீங்களா?"னு சொன்னாங்க. அப்பா கொஞ்சம் கடுப்பாகி, "ஏன் டி... நேத்து தான வீட்டுக்கு தேவையான எல்லாம் மளிகை சமானம் வாங்கினோம்,"னு சொன்னாரு. "மைதாவை சொல்ல மறந்துட்டேன்ங்க" அம்மா சொன்னாங்க. "ஏன்... இவன போக சொல்றது... அவன் சும்மா தான இருக்கான்,"னு அப்பா என்ன பாத்து எரிச்சலா சொன்னாரு. "அவன் எண்ணெய் தேச்சி இருகாங்க. அவன் எப்படி போக முடியும்?" அப்பா ஒரு செகண்ட் யோசிச்சு, "சரி... வேற எதாவது வேணுமுன்னா... இப்பையே சொல்லு... திரும்பலாம் நான் போக மாட்டன்"னு சொல்ல, அம்மா டக்குனு, "அப்டியே... அவ தலைக்கு வச்சிக்க பூ கேட்டா. அதையும் வாங்கிட்டு வ...

அரசு விரைவு பேருந்து 1

முழு தொடர் படிக்க


 முதலில் என்னைப் பற்றி சிறு குறிப்பு. நான் திருமணமானவள். என் வயது .,, உங்கள் ஊகத்திற்கு விட்டு விடுகிறேன்.,,,பேரிளம் பெண். . . . ஒரு 5 வயது மகன் உண்டு.


வெளியில் செல்லும்பொழுது ஆண்களின் கண்கள் என்னை மொய்ப்பது எனக்குத் தெரியும். அதில் உள்ளூர சிறு மகிழ்ச்சியும் உண்டு.



ஒரு பெண்ணுக்கு இருக்க வேண்டிய சகலமும் என்னிடம் சரியான அளவில்


அமைந்திருந்தன. என் கணவர் என்னிடம் இரவில் அடிமையாக ஒத்துழைப்பார்.


எனக்கு உணர்வுகள் அதிகம் என்றாலும் சராசரி தமிழ்ப் பெண் என்பதால் வெளியில் காட்டிக்கொள்வதில்லை.



ஒரு நாள் இரவு என் அம்மா வீட்டிற்கு என் தம்பிக்கு பெண் பார்க்கும் நிகழ்ச்சிக்காக கும்பகோணம்செல்ல நேர்ந்தது. திடீர் பயணமாதலால் அரசு விரைவு பேருந்தில் நான்


கணவர் துணையில்லாமல் புறப்பட்டேன். என் 5 வயது மகன் என்னுடன் வந்தான்.



பேருந்தில் கடைசி வரிசைக்கு இரண்டு வரிசை முன்பாக இடம் கிடைத்தது.



நான் சன்னலோரம் அமர்ந்து மகனை பக்கத்து இருக்கையில் அமர்த்திக்கொண்டேன். அவன் தூக்கக்கலக்கத்தில் இருந்ததால் சன்னலோரம் அமர அடம் பிடிக்கவில்லை. சாய்மான


வசதி கொண்ட பேருந்து என்பதால் அவன் இருக்கையை சற்று சாய்த்து அமர்த்த நான் என் இருக்கைமுன் நின்று கொண்டு முயற்ச்சிக்கையில் என் முந்தானை நழுவியதையும்


என் முன் அழகு தெரிவதையும் ரசித்துக்கொண்டு ஒரு 25 வயது மதிக்கத்தக்க இளைஞன் எனக்கு பின் சீட்டில் அமர்ந்துகொண்டு இருப்பதை ஓரக்கண்ணால் கவனித்தேன்


பேருந்து சரியான பராமரிப்பு இன்றி இருந்ததால் என் மகன் சீட்டை சரியான நிலையில் நிறுத்த எனக்கு அதிகமாகவே நேரம் பிடித்தது. அந்த வாலிபன் சற்றும்


கண்ணிமைக்காமல் என் வனப்பை ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். அவனால் ரசிக்கப்படும் உணர்வும் சீட்டை சீக்கிரம் சரி செய்யவேண்டும் என்ற என் அவசரமும் என்


முந்தானையை சரிசெய்ய தோன்றாமல் மேலும் மேலும் நேரத்தை எடுத்துக்கொண்டது. ஒரு வழியாக பையன் சீட்டை சரி செய்து அமர்ந்த பின் முந்தானையை


சரிசெய்யும்போதுதான் கவனித்தேன் என் ஜாக்கெட் மேல் ஹ¤க் இல்லாமல் இருப்பதை. கிளம்பும் அவசரத்தில் அதை கவனிக்க தவறியிருக்கிறேன். வெளிர் மஞ்சள் வாயில்


ஜாக்கெட்,,,,,வெள்ளை லேஸ் ப்ரா,,,,,ம்ம்ம்ம்ம்.. . . . பையன் கண்களுக்கு நல்ல விருந்து கிடைத்திருக்கிறதென்று நினைத்துக்கொண்டேன். எனக்கும் அதில் ஒரு த்ரில்


கிடைக்கிறதோ என்று தோன்றியது.



நடத்துனர் பயணச்சீட்டு தந்து சென்றார். தாம்பரம் பேருந்து நிறுத்தத்தில் பேருந்தின் பின்புறம் அமர்ந்திருந்த பலரும் இறங்கினர். இரண்டாவது ஷிப்ட் முடித்து திரும்பும்


பேருந்து ஊழியர்களாக இருக்கவேண்டும். ஏறிய ஒரு சிலரும் முன் இருக்கைகளில் அமர்ந்துவிட்டனர். என் பயணப்பையை தலைக்குமேல் உள்ள இடத்தில் வைத்தேன். அந்த


வாலிபன் அருகிலோ எங்களின் சுற்றுமுற்றுமோ யாரும் இல்லை என்பதையும் என் இடுப்பு பிரதேசத்தையும் ஈரம் படிந்த அக்குள் பகுதியையும் அதை ஒட்டி ஜாக்கெட்டுக்குள்


திமிறிக் கொண்டிருக்கும் வனப்பையும் அவன் ஆசையோடு நோட்டமிடுவதையும் கவனித்தேன். என்னுள் திடீரென்று ஒரு எண்ணம். .. அவனை சீண்டிப்பார்க்கவேண்டும் என்று.,,


வேண்டுமென்றே பயணப்பையை சரியாக வைப்பதுபோல் பாவனையில் தேவைக்கதிகமான நேரத்தைக் கழித்தேன். என் கைகளைத் தூக்கி இருந்ததால் அவன் கண்களுக்கு நல்ல


விருந்து கிடைத்திருக்கவேண்டும். விழிகள் தெறித்துவிடுவது போல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவன் தூக்கம் என்னால் கெட்டது என்று நினைத்துக் கொண்டு ஒரு


திருப்தியுடன் என் இருக்கையில் சாய்ந்து கொண்டேன். அப்போது எனக்கு தெரியவில்லை.. என் தூக்கமும் அன்று இரவு கெடப்போகிறது என்று .. .. ..


ஓட்டுனர் விளக்குகளை அணைத்தார். மிக மெல்லிய நீல விளக்கு பேருந்தின் முன் பகுதியில். எஙகள் பகுதி விளக்கு பழுதடைந்திருக்கவேண்டும். உறங்கலாம் என்று கண்களை


மூடினேன்.




சிறிது நேரம் கழிந்திருக்கும். என் பின்புறம் இருக்கையின் குஷன் சற்று அமுங்கியது. அவன் தன் காலை அங்கு வைத்திருக்கவேண்டும். சில நிமிடம் கழித்து அவன் கால்


மேலும் முன்னேறியது. மெலிதாக என் பின்புறத்தில் பட்டுக்கொண்டிருந்தது. நான் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தேன். அவன் கால் விரல்கள் இப்பொழுது மெள்ள என் பின்புறத்தில்


உரச ஆரம்பித்தன. மிகவும் மெள்ளவும் பட்டும் படாமலும் அவன் கால் விரல்கள் பின்புறத்தில் விளையாடியது ஒருவிதமான கூச்சத்துடன் கூடிய இன்பத்தை தந்ததாலும் நான்


அதைத் தடுக்க மனமின்றி அமர்ந்திருந்தேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவன் தைரியம் அடைந்திருக்க வேண்டும். இப்போது அவன் கால்களின் அழுத்தம் கூடியிருந்தது. எனது


பின்புறம் முழுவதும் அவ்ன் கால்கள் அளக்க ஆரம்பித்து இருந்தன. சிறிய இடைவெளியே இருந்ததால் அவன் உரசல்கள் எல்லைமீற வாய்ப்பில்லை என்பது ஒரு தைரியத்தை


கொடுத்தது. அதே நேரம் அவனால் இதற்க்கடுத்து என்ன செய்ய முடியும் என்ற எதிர்பார்ப்பு என்னிடம் எழ ஆரம்பித்திருந்தது. ஒரு அன்னிய ஆடவன் என்னிடம் இவ்வளவு


உரிமை எடுத்துக்கொள்ள அனுமதி தருவது தவறு என்ற எண்ணம் எழுந்த வேகத்திலேயே அடங்கியும் போனது. இப்போது அவன் கால் என்பிருஷ்டத்தின் இடைவெளியை


நோட்டம் பார்க்க ஆரம்பித்து இருந்தது. மெள்ள காலின் அழுத்தம் கூடியிருந்தது. என் பின்புறத்தை காலாலேயெ நெம்பி என் சொர்க்கவாசலை தொட்டுப்பார்க்கவேண்டும் என்ற


அவனது ஆசை எனக்கு புரிந்தது. நான் பின்புறத்தை சற்றே தூக்கினாலும் அவனுக்கு புரிந்திருக்கும் நான் அவனுக்கு ஒத்துழைக்க ரெடி என்பது. அவனை காத்திருக்க வைக்க


நினைத்து நான் அசைவு எதுவும் காட்டாமல் உட்கார்ந்திருந்தேன்.



மெள்ள என் உணர்ச்சிகள் என்னை அடிமை கொள்ள ஆரம்பித்ததால் என் வலது கையால் என்சேலைத்தலைப்பை விலக்கி என் இடது கலசத்தை ஜாக்கெட்டுடன் தடவ


ஆரம்பித்தேன். எனது காம்பு விறைக்கத் தொடங்கியது. எனது கலசம் விம்மத்துவங்குவதை ரசித்துக்கொண்டே எனது காம்புகளை விரல் நகத்தால் மெள்ள


சீண்டிவிளையாடத்துவங்கினேன். எனது கணவர் அருகில் இல்லையெ எனும் ஏக்கம் எழ ஆரம்பித்தது. ஜாக்கெட்டின் ஹூக்குகளை அவிழ்த்து திமிறும் கலசங்களை நமக்கு


நாமே திட்டம் போல் அழுந்தப் பிசையலாமா எனும் எண்ணம் தோன்றியது. இவ்வாறான எண்ணங்களில் கண்களை மூடி ரசித்துக்கொண்டிருந்த வேளையில் திடீரென்று


பேருந்து நின்றது.


விளக்கைப் போட்டார் ஓட்டுநர். அது செங்கல்பட் புறவழிச்சாலை பிரியும் இடம். அனிச்சையாக என் கைகள் சேலைத்தலைப்பை மூடியது. பின்புறம் இருந்த வாலிபனும் தன்


கால்களை அவசரமாக அகற்றிக் கொண்டான். ஒரு வயதான பயணி ஏறினார். முன்புறம் ஏதோ ஒரு சீட்டில் அமர்ந்து கொண்டார். நடத்துநர் பயணச்சீட்டு தந்ததும்



விளக்கு மீண்டும் அணைக்கப்பட்டது. பின்சீட்டு ரோமியோ தனது கால் வேலையைத் தொடருவான் என எதிர்பார்த்து அமர்ந்திருந்தேன். ஆனால் அவ்வாறு எதுவும்


நிகழவில்லை. பேருந்து நன்கு வேகம் பிடித்தது. என் உணர்ச்சிகளும் ஒரு கட்டுக்குள் வரத் துவங்கியிருந்தது.



பின்புறம் அவன் இருக்கையை ஏதோ அட்ஜஸ்ட் செய்வதை அங்கிருந்து வந்த ஒலியின் முலம் உணரமுடிந்தது. பின் நிசப்தம். அசைவு எதுவும் இல்லை. கால்களால் அந்த


சிறிய இடைவெளியில் எதுவும் செய்ய இயலாது என்பதை உணர்ந்து ஏமாற்றத்துடன் அவன் தூங்க ஆரம்பித்திருக்கவேண்டும் என நினைத்துக்கொண்டேன். என் நினைப்பு சற்று


நேரத்தில் பொய்யாகும் என்பதை நான் அப்போது உணரவில்லை. அவன் என்னை, எனது எதிர்ப்பின்மையை அசை போட்டு மேலும் முன்னேற முடிவு செய்யவே அந்த கால


அவகாசம் என்பதும் அவன் சீட்டை சாய்வின்றி நேராக சரி செய்துகொண்டு என் பின்புறம் உள்ள இடைவெளியை குறைத்துக் கொண்டுள்ளான் என்பதும் எனக்கு அவன் அடுத்த


செயலில் இறங்கியபோதுதான் புரிந்தது. …..


மெள்ள என் சீட்டின் பின்புறம் அசைந்தது. என் வலதுபுறம் சிறு அசைவு. ஜன்னலுக்கும் என் சீட்டுக்கும் இருந்த இடைவெளி வழியே அவன் கைவிரல்கள் நுழைவதைக்


கண்டேன். அவன் நுனி விரல்கள் என் சீட்டின் பின்பக்கத்தில் எனக்கு மிக அருகில் தெரிந்தன. கால் வேலையில் பயனில்லை என்று பையன் கைவேலையில் இறங்க முயற்சி


செய்வது எனக்கு புரிந்தது. மனதுக்குள் ஒரு படபடப்பு. அவன் விரல்கள் மேலும் சிறிது முன்னேறியது. இரண்டு மூன்று அங்குல இடைவெளியே இருக்கும். அந்த படபடப்பான


எதிர்பார்ப்புடன் கூடிய நேரத்திலும் எனக்குள் ஒரு எண்ண ஓட்டம்.



“. . . . இதுவரை என் அனுமதியின்றியும் நான் உணராமலே நான் உறங்கும்போது என்னைத் தொடுவதாகவும் அவன் எண்ணியிருக்கவேண்டும். அதனால்தான் பேருந்து


செங்கல்பட்டில் நின்று விளக்கு போடப்பட்டபோது நான் விளக்கொளியில் விழித்துக்கொண்டு விடுவேனோ என்று தன் கால்களை அவன் அவசரமாக


விலக்கியிருக்கவேண்டும் . . .”



இந்த எண்ணம் எழுந்த வினாடியிலேயெ தீர்மானித்தேன். “முன்பின் அறிமுகமில்லாத வாலிபனுடன் தொடங்கியிருக்கும் இந்த சல்லாபத்தை என் கட்டுப்பாட்டுக்குள்


வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் . . அப்போதுதான் இது அதிகமாக வரம்பு மீறுவதாக நான் உணர்ந்தாலோ அல்லது என்னைத் துன்புறுத்துவதாக அமைந்தாலோ அவனிடம்


மெலிதாக அதட்டல் போட்டோ மீறினால் கத்திக் கூச்சலிட்டோ நிறுத்த முடியும் .. ..மேலும் ஆண்களிடம் பிகு செய்யாமல் சரண் அடைந்தால் நம்மை மிக கீழ்த்தரமாக


நினைப்பார்கள். . . எளிதாகக் கிடைக்கும் எதற்கும் மதிப்பு குறைவுதானே . . .” என்று.



அவன் மேலும் முன்னேறினால் என் வலது கை அல்லது தோளைத்தான் அவனால் தீண்ட முடியும். என் வலது தோளை முதலில் ஸ்பரிசித்தால் நான் என் கையை


விலக்கினாலேயே அன்றி அவன் மேலும் முன்னேற முடியாது. திருமணமான எனக்கு அவனின் தற்போதைய இலக்கு எது என்பதை எளிதாகவே ஊகிக்க முடிந்தது. என்


கனிகளைக் கையால் பற்றி தடவுவதும் ஆசை தீரப்பிசைவதுமே அவன் நோக்கமாக இருக்க முடியும். அவன் என்னைத் தொட்டபின் என் கையை நான் விலக்கி அவனுக்கு வழி


செய்தால் நான் அவனுக்கு எளிதில் உடன்படுவது வெளிப்படையாகத் தெரிந்துவிடும்.


“. . . நான் உறக்கத்தில் இருப்பதாக அவன் எண்ண வேண்டும். . . . அதே சமயம் அவனுக்கு சந்தேகம் வராமல் அவன் எதிர்பார்ப்பது கிடைக்க வேண்டும். என் தாபங்களும் தீர


வேண்டும். இதற்கு நான் வழி ஏற்படுத்த வேண்டும். . . “



உடனே முடிவெடுத்தேன். என் வலது கையை மெதுவாக உயர்த்தி என் தலை மீது வைத்துக் கொண்டேன். என் கையை உயர்த்தியதால் ஜன்னல் ஓரத்திலிருந்தும் அவன்


விரல்நுனியிலிருந்தும் என் வலது புறத்திற்கு ஏற்பட்ட இடைவெளியைக் குறைக்க முடிவு செய்தேன். என் அசைவை அவன் உணராமல் சற்றே ஜன்னலை நோக்கி நகர்ந்து


அமர்ந்து கொண்டேன். காத்திருந்தேன் அவனின் அடுத்த அசைவுக்கு. . .


எனக்கே ஆச்சரியம். .. .! நானா இப்படியெல்லாம் நடந்துகொள்கிறேன் என்று.. .. ஏனோ தெரியவில்லை! அன்று நான் நானாக இல்லை. . . . கணவனல்லாத


ஒருவனின் கை என்மேல் படர ஏங்கும் நிலைக்கு ஆளாகி இருந்தேன்.



ஒரு சில நிமிடங்கள் . . . பல மணித்துளிகளைப் போல் கழிந்தன. . . அவன் விரல்நுனிகள் மடிந்தன. பேருந்தின் அசைவினாலோ அல்லது அவன் கை முன்னேறியதாலோ என்


வலது முன்னழகில். . . முன்னழகின் பக்கவாட்டில் . .. .. ஜாக்கெட்டின் மீது. . . நான் எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்த அவன் கைவிரல் பட்டும்படாமல் பட்டது. இப்படி நேரடியாக என்


கனி அவன் கையில் படும் என்பதை அவன் எதிர்பார்த்திருக்க மாட்டான் போலும். அவன் விரல் நுனி நடுங்குவதை உணர முடிந்தது. ஆனால் அவன் கையை விலக்கவில்லை.


நடுக்கத்துடன் அவன் பட்டும் படாமலும் என் அழகை ஸ்பரிசிப்பது எனக்குள் சிலிர்ப்பை ஏற்படுத்தியது.



இந்த சிலிர்ப்பு எனக்கு முற்றிலும் புதிராக இருந்தது..பலமுறை கணவன் தொட்ட இடம் . . . என் உடை எதுவும் விலகவில்லை… .உடலுறவின் பரிமாணம் எவையெவை எனத்


தெரிந்தவள் நான். .. .. பெருமளவுக்கு கணவனிடம் அனுபவித்தவள் நான்.. . .கணவன் கையினாலும் வாயினாலும் போதும் போதும் என்னுமளவுக்கு தொடப்பட்டு. தடவப்பட்டு,


சப்பப்பட்டு, நக்கப்பட்டு, முத்தமிடப்பட்டு, கடிக்கப்பட்டு, பிசையப்பட்ட கலசத்தின் மீது. . . . அந்த வனப்பின் மீது நேரடியாகக்கூட அல்ல, பிரா மற்றும் ஜாக்கெட்டின் மீது


பட்டும்படாமலும் ஒரு வாலிபனின் கைவிரல்கள் இந்த அளவு ஒரு உணர்ச்சிஅலை எழுப்பும் என்று எவர் என்னிடம் சொல்லியிருந்தாலும் நான் நம்பியிருக்கமாட்டேன் அன்று


வரை. . . ஆனால் அந்த சிலிர்ப்பு எப்படி!!! . .. ..எனக்கு இன்று வரை விடை தெரியவில்லை …இதை எழுதும்போது கூட என்னால் துல்லியமாக அந்த கணத்தை உணர


முடிகிறது . .


முதலிரவின் போது முதன் முதலாக கணவன் உரிமையுடன் அணைத்து இறுக்கியபோதும் சேலைத்தலைப்பை விலக்கி மிக அருகாமையில் கனிகளை ஆசையோடு உற்று


நோக்கியபோதும் ஜாக்கெட்டுடன் என் கனியின் காம்பை உதட்டால் கவ்வி முத்தமிட்டபோதும் ஏற்பட்ட அந்த மின்சார கிளுகிளுப்பு அப்போது எனக்குள் மீண்டும் ஏற்பட்டது. என்


தொடையிடுக்கில் இந்த நினைவுகூர்தல் இப்போதும் ஈரம் ஏற்படுத்துகிறது. என் மார்பகத்தின் பரிமாணம் அதிகரிப்பது போல் உணர்கிறேன். கீழே பெருகும் அந்த குழகுழப்பான


ஈரத்தை குளியலறைக்கு சென்று சரிசெய்து விட்டு வர அனுமதி விழைகிறேன். மனம் சற்றே சமனிலை அடையட்டும்.


தொடரும்...

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

என் தங்கை 31

அந்தரங்கம் 5

அந்தரங்கம் 2