முழு தொடர் படிக்க  நான் அம்மாவை பார்த்து சிரிச்சேன். அம்மா என்ன பார்த்து சிரிச்சாங்க. கீர்த்தி எங்களை பார்த்து சிரிச்சா. அவங்க கீழ் உதட்டுல இருந்து கொஞ்சமா வழிஞ்சு ஓடுற என்னோட விந்த பாத்து சுருங்கி இருந்த என்னோட சுன்னிக்கு லேசா உயிர் வந்தது. நான் என்னோட கட்ட விரலை கொண்டு போய் அவங்களோட உதட்டுல இருக்குற என்னோட கஞ்சிய தடவி எடுத்து அந்த விரலை அப்படியே அம்மா வாயில வச்சேன். நான் என்ன எதிர் பாக்குறேன்னு புரிஞ்சிகிட்டு, அம்மா என்ன பார்த்து சிரிச்சிட்டே, அவங்களோட வாய திறந்து என்னோட விரலுல இருக்குற கஞ்சிய நக்கினாங்க. என் கஞ்சிய ருசிச்சவங்க ரொம்ப பெருமையா, வியப்பா என்ன பாத்து சிரிச்சாங்க. "ஒரு சொட்டு கூட வேஸ்ட் ஆகா கூடாதா,"னு கீர்த்தி என்ன பார்த்து கிண்டல் பண்ணா. நான் அசடு வழிஞ்சு சிரிச்சேன். "யாரோ வேண்டாம் வேண்டாமுன்னு சொல்லிட்டு என் ஆலோட கிரீமை ரெண்டே நிமிசத்துல உறிஞ்சு எடுத்துட்டாங்களே," கீர்த்தி அம்மாவை கிண்டல் பண்ணி சிரிச்சா. அம்மா முகத்துல வெட்கமும் கூச்சமும் பொங்கி வளிஞ்சது. என்ன சொல்றதுனு தெரியாம திருதிருனு முழிச்சிட்டே "ஹே சும்மா இரு டி"னு வெட்கப்பட்டு சிரிச...

முழு தொடர் படிக்க  ஆர்த்திக்கு வயசு 18. ஸ்கூல்‌ முடிச்சிட்டு காலேஜ்‌ சேரும்‌ வையசு. கொழு கொழு பார்ட்டி. 36 சைசுல ரெண்டு தொங்கலும்‌, 34 சைசுல இடையும்‌, 36 சைசுல சீட்டும்‌ வச்சிகிட்டு கொஞ்சம்‌ கலரா இருப்பாள்.  பாக்கும்போது தங்கச்சினு நெனைக்க தோனும்‌ உயரம்‌. ரொம்ப குரும்புகாரி. இது வரை எந்த தப்பும்‌ பன்னாதவள். சிரிச்சு பேசும்‌ முகம்‌. பாதி முதுகு வரைக்கும்‌ கூந்தல்‌ இருக்கும்‌. முன்னாடி எடுத்து போட்டா முலைகல மறைக்கும்‌.  அவ ரெண்டு மாங்காக்கும்‌ நூடுவுல இருக்க கருவலையம்‌, அவ செவப்பு உடம்புக்கு நேர் எதிரா கரு கருன்னு இருக்க பாக்கவே அவளோ அம்சமா இருக்கும்‌. அதுக்கு நடுவுல ஒரு சென்டிமீட்டர்‌ நீளம்‌ வளர்ந்த காம்பு. கிரன்‌ மாதிரி தொப்புல்‌ குழி. கொஞ்சம்‌ முடியுடன்‌ கூதி பகுதி. மாதம்‌ ஒரு முரை சேவ்‌ பன்னும்‌ அக்குல்‌ பகுதி. ரம்பா மாதிரி தொடை அழகு.  வீட்ல எப்பவும் நைட்டி, ஸ்கெர்ட்‌, டாப்ஸ் தான் போடுவாள். இதுவரை ஸ்கூலுக்கு சுடி போட்டுகிட்டு போனவ, இனி காலேஜுக்கும்‌ அதுதான்‌ போட போரா. சுடி போட்டுகிட்டு அவ நடந்து போனா பின்னாடி பாத்துகிட்டே இருக்கலாம்‌. அப்படி ஒரு நடை அழகு.  அவங...

முழு தொடர் படிக்க திரைக்கு பின்னால் படுத்துக் கொண்டிருந்த அக்காவைப் பர்த்த படியே நான் தூங்கிப் போனேன். காலை, கதவு திறக்கப்படும் சத்தம் கேட்டு, கண் விழித்தேன். கலா அக்கா என்னைக் கடந்து சென்றாள். சனிக்கிழமை என்பதால் யாரும் வீட்டில் இல்லை. எல்லா சனிக்கிழமையும் ஆஞ்சநேயர் கோவிலுக்கு செல்வது அக்காவின் வழக்கம். மணி 10 ஐ நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது. “டீ வேணுமா?” கிச்சனில் இருந்து அக்காவின் குரல் கேட்டது. எனக்கு தூக்கம் கண்ணைக் கட்ட எழவே மனம்வரவில்லை. 5 நிமிடத்தில் என் முன்னால் வந்த கலா அக்கா டீ டம்ளரை முகத்திற்கு முன்பு நீட்டினாள். வலது கையில் கரும் பச்சைக் கண்ணாடி வளையல்கள். 20 வருடத்திற்கு முன்பு கிராமத்தில் இருந்து சென்னை வந்தும் அவளிடம் இன்னும் சில விஷயங்களை மாற்றாமல் இருப்பதே எனக்கு அவளிடம் மிகவும் பிடித்த விஷயம். நான் அவளைக் கவனிக்காமலே டீயை வாங்க கை நீட்ட, “போய் பள்ளு தேச்சுட்டு வாங்க…” என்று டம்ளரை பின்னோக்கி இழுத்தாள். “அப்பறம் தேச்சுக்கலாம் ..க்கா” என்றபடியே மெதுவாக தலையை தூக்கி அவளைப் பார்க்க, அதிர்ச்சியில் உறைந்தேன். நேற்று இரவு நான் வாங்கி வந்த க்ரீன் கலர் சாரியில் இருந்தாள். கருப்ப...