என்‌ அலுவலகத்தில்‌ அது மதிய நேரம்‌. என்‌ அலுவலகத்தில்‌ இருந்து 3௦ கிலோமீட்டர்‌ தூரத்தில் அந்த இடம்‌ இருந்தது. அது ஊருக்கு வெளியே தான்‌ ஒரு தனிமையான இடம்‌ போல இருக்க, போகலாமா வேணாமா என்று மிகவும்‌ யோசித்து ஒரு வழியாக அரைநாள்‌ லீவு சொல்லிவிட்டு வண்டியை எடுத்தேன்‌.  மதியநேரம்‌ என்பதால்‌ ஒரு 5௦ நிமிடத்தில்‌ அங்கே சென்றுவிட்டேன்‌. அது வீடு எல்லாம்‌ இல்லை மாறாக ஒரு பெரிய தென்னந்தோப்பு. சுற்றி முர்க்கம்பி வேலி. உள்ளே யாருமே இருந்தாற்போல இல்லை மேலும்‌ அங்கே வீடுகளும்‌ இருந்தமாதிரி இல்லை.  'இந்த லூசுப்பயல்‌ தப்பான முகவரியை கொடுத்திவிட்டானோ என்னவோ.' அங்கே நின்று சுற்றும்‌ முற்றும்‌ பாத்தேன்‌. அந்த இடம்‌ பார்பதற்க்கே மிகவும்‌ நிசப்தமாக இருந்தது. கிட்டத்தட்ட அந்த கிழக்கு கடற்கரை சாலைகளில்‌ இருந்து உள்ளே திரும்பும்‌ அவனியூ தெருக்களை போல இருந்தது.  இதற்க்கு மேல்‌ இங்கே நிற்பது நல்லது இல்லை என்று கிளம்ப முயல. அங்கே ஒரு தாத்தா வந்தார்‌. "என்னமா இங்க தனியா நிக்குற. யாரை தேடி வந்த.?" எனக்கு அவரிடம்‌ கேட்க தயக்கமாக இருந்தது. "என்னம்மா வழிதவறி வந்துட்டியா?" “இல்ல தாத்தா பிரெண்...

 அன்று சென்னைக்கும்‌ மும்பைக்கும்‌ கிரிக்கெட்‌ போட்டி. நான்‌ என்‌ நண்பர்களோடு மைதானத்திற்கு சென்று இருந்தேன்‌. எங்கு பார்த்தாலும்‌ மஞ்சள்‌ கொடி மற்றும்‌ மஞ்சள்‌ பனியன்‌. நாங்கள்‌ சென்று இருந்த அந்த சிறு குழு மட்டும்‌ நீல நிற பனியங்களை போட்டு என்ன செய்வது என்று தெரியாமல்‌ முழித்துக்கொண்டு இருந்தோம்‌. காது ஜவ்வு கிழியும்‌ அளவுக்கு சத்தம்‌. பல்லாயிரம்‌ கணக்கான மஞ்சள்‌ கூட்டத்தில்‌ இப்படி வந்து மாட்டிக்கொண்டோமே என்று இருந்தது. ஆனால்‌ நேரம்‌ போக போக அங்கிருந்தவர்கள்‌ எல்லோருமே எங்களை நல்ல படியாக தான்‌ நடத்தினார்கள்‌. எங்களை கிண்டல்‌ செய்தாலும்‌ அதில்‌ பெரிய அளவிற்கு காட்டமோ, கேலியோ இல்லை. நாங்களும்‌ அதை சிரிப்புடனே ஏற்றுக்கொண்டோம்‌.  என்‌ பெயர்‌ நேஹா. வயது 38.  நான்‌ பிறந்து வளர்ந்தது எல்லாம்‌ மஹாராஷ்டிராவில்‌. என்‌ கணவர்‌ அங்கே தான்‌ பணிபுரிந்தார்‌. அதாவது மும்பையில்‌. ஆனால்‌ கல்யாணம்‌ ஆன புதிதில்‌ அவருக்கு சென்னையில்‌ பதவி உயர்வும்‌ மாற்றமும்‌ கிடைக்க. 10 ஆடுங்கள்‌ முன்னே இங்கே குடி பெயர்ந்தோம்‌. இப்போது என்‌ குழந்தைகள்‌ எல்லோருமே இங்கே தான்‌ படிக்கிறார்கள்‌.  இந்த ஊரும...

 மாதவன்‌ அதிகம்‌ படித்தவன்‌ இல்லை. டிகிரி முடித்துவிட்டு வேலைக்கு முயற்சி பண்ணி கொண்டு இருக்கும்‌ ஒரு சாதுவான பையன்‌. ஆளும்‌ அப்படி ஒன்றும்‌ வாட்ட சாட்டமாட்டவன்‌ இல்லை. ஆனால்‌ சாதுரியமானவன்‌. தன்னிடம்‌ பேசுவோர்களை அதிக சீக்கிரத்தில்‌ கவர்ந்து விடுவான்‌. அவனுக்கு அப்படியொரு கவர்ச்சி முகத்தில்‌ உண்டு. அவன்‌ பக்கத்து விட்டில்‌ இருப்பவள்‌ தான்‌ ஸ்வர்ண லதா. சின்ன வயது முதல்‌ பழக்கம்‌. லதாவுக்கு கல்யாணம்‌ ஆகி ஆறு மாதம்‌ தான்‌ ஆகிறது. அவள்‌ ஹஸ்பன்ட்‌ ஒரு டிரைனிங்க்காக டெல்லி போய்‌ இருக்கிறான்‌. வர இன்னும்‌ ரெண்டு வாரம்‌ ஆகும்‌. அதனால்‌ லதா அவள்‌ அம்மா விட்டுக்கு வந்து இருக்கிறாள்‌. வந்து நாலு நாள்‌ ஆச்சு. தினம்‌ குறைவில்லாமல்‌ ஓத்து கஞ்சி வாங்கின அவள்‌ கூதியால்‌ சும்மா இருக்க முடியவில்லை. தவியாக தவித்து புண்டை தட்டையும்‌, அரிப்பையும்‌ அடக்க முடியாமல்‌ கஷ்ட்டப்பட்டு கொண்டு இருந்தாள்‌. அப்போது அவள்‌ அப்பாவும்‌, அம்மாவும்‌ ரெண்டு நாள்‌ வெளியூர்‌ போனார்கள்‌. அதனால்‌ பக்கத்துக்கு விட்டு மாதவனை கூப்பிட்டு லதாவை பார்த்துக்க சொன்னார்கள்‌. அவள்‌ துணைக்காக மாதவனை லதாவின்‌ வீட்டில்‌ இருக்க சொன்னார்க...

முழு தொடர் படிக்க  ஹாஸ்பிடலில் இருந்து வீட்டுக்கு வந்த கவி. நேராக கலா வீட்டுக்குள் நுழைந்தாள் “என்னச்சு …க்கா?” “அவளுக்கு இப்ப கல்யாணம் வேணாமா..” ரதியின் பெட்ரூமுக்குள் நுலைந்த கவி.. 30 நிமிடம் கழித்து.. சிரித்த முகத்துடன் வெளியே வந்தாள். “என்ன டா சொல்லுறா?” “அவ சரின்னு சொல்லிட்டா ..கா” “யாரு கலா இந்த பொண்ணு? நாம எவ்வளவு சொல்லியும் கேக்கல..” “கீழ் வீட்டு பொண்ணுனா.. ” கலாவின் முகத்தில் சதோஷம்.. கவியின் கையை பிடித்தாள், “எப்படி சம்மதிச்சா.. ” சிரிப்பை பதிலாக அளித்த கவியின் கண்கள் பாலாவை காண ஏங்கியது. கேட்க தைரியம் இல்லாமல் மெதுவாக கீழ் இறங்கினாள். 'ஏதோ உணர்ச்சியில் பாலாவை வீட்டுக் கொடுத்து விட்டாள்… ஆனால் அவனுடைய நினைவுகள் அவளை வாட்டி வதைக்க…' பாலாவின் ஆபிசுக்கு போன் செய்தாள். “ஹலோ?” “….” (பாலா எதிர் முனையில்) “என்ன பாலா.. என்மேல கோவமா?” “….” “நீங்க.. இப்படி பேசாம இருந்தா என்னால தாங்க முடியாது..” “…..” “ப்ளீஸ் பாலா.. எதாவது பேசுங்க.. ” “நான் தப்பு மேல தப்பு பண்ணிட்டு இருக்கேன்டி ” “ப்ளீஸ்.. ரொம்ப கொழப்பிக்காதீங்க.. ” “…” “நான் உங்க கிட்ட மொத மொத படுக்குறப்ப சொன்னது தான்.. என்னோட ...

முழு தொடர் படிக்க  ஹாலுக்குள் நுழைந்த ப்ரியாவுக்கு கண்கள் இருட்டி தலை சுற்ற துவங்க, தண்ணீரை எடுத்து கட கடவென குடித்தாள். பெருமூச்சு விட்டவள், “கவியை வீட்டுக்கு வர விட கூடாது, அவளை தடுத்தே ஆகவேண்டும்” என்ற முடிவோடு கவிக்கு போன் போட்டாள். “ஏய்.. கவி” “சொல்லுடி..” “நமக்கு நைட்டுட்டி, நான் ஹாஸ்பிடல் வந்துருறேன்… ” “ஏய்… பிரியா.. பாலாவ பாத்து 15 .நாள் ஆச்சு… வெக்கத்த விட்டு சொல்லனும்னா.. அவன் கூட படுக்கணும் டீ… ” என்று கவி சொல்லிவிட்டு.. வெக்கத்தில் சினுங்க…. “செருப்பு பிஞ்சுரும்… சேச்சிக்கு (கூட வேலை பார்க்கும் நர்ஸ்) உடம்பு சரியில்ல… வந்து சேரு” என்றாள். “சரி வை… ” என்று காண்டுடன் கவி போனை வைக்க, பிரியா வேக வேகமாக கிளம்பி கதவைத் திறக்க, வாசலில் பாலா. “ஏய். எங்க போற?” என்று அவள் கையை புடிக்க, “ப்ளீஸ் கைய எடுங்க… செம காண்டுல இருக்கேன்.. கத்திருவேன்..” என்ற ப்ரியாவின் கண்கள் சிவந்து இருந்தது. விசுக்கென்று பாலாவின் பிடியில் இருந்து கையை உருவியவள், கலங்கிய கண்ணீரை துடைத்தாள். பாலாவை முறைத்த படி, “நான் ஒண்ணே ஒண்ணு தான் சொல்லுறேன்.. நீ கவிய ஏமாத்துன… அவ செத்துருவா… ” என்றவள் வேகமாக வீட்டை வி...

முழு தொடர் படிக்க  மறுநாள் ஞாயிற்று கிழமை காலை 5 மணி. பாலா மெதுவாக கண் விழித்தான். பொழுது புலர்ந்து கொண்டிருந்தது. பாலாவின் மார்பு மேல் போர்வையாய் பிரியா படர்ந்திருக்க, அவளுடைய புடைத்த மூக்கு அவன் கழுத்திடுக்கில் நசுங்க அயர்ந்து தூக்கி கொண்டிருந்தாள். அவளை மெதுவாக கோர்த்தணைத்து தோளில் சாய்த்தான். அவள் துவண்டு தொங்க, பாலாவின் கசக்கலில் கனிந்த முலைகள் இரண்டும் அவன் தோள்பட்டையில் நசுங்க, படுக்கை அறைக்குள் நுழைந்தான். தோளில் கிடந்தவளின் தூக்கம் கலையாமல் மெத்தையில் சாத்திவிட்டு ஜன்னலைத் திறந்து விட்டான். வெண்பனி கலந்த குளிர் காற்று அறையில் படர்ந்து அவளின் வெற்று மேனியை நனைக்க, குளிர்ச்சியில் உச்சத்தில் முலைகள் இரண்டும் கட்டிலில் நசுங்க குப்புற படுத்தாள். பின் தொடையில் இருந்த பூனை மயீர்கள் சிலிர்த்து எழுந்தது. உள்ளுக்குள் காம சூடு… வெளிப்புறத்தில் குளிர்ச்சி…. கண்களை இறுக மூடினாள். அவள் கைகள் கட்டிலில் போர்வையை துழாவியது. அவளின் தவிப்பை ரசித்த பாலா… அவள் கையில் மாட்டிய போர்வையை பிடித்து இழுத்தான். “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. பாலா… முடியல…” என்று முனகிய படி… குளிரில் தவித்த முலையை கைகளால் அழுத்தி புடித்த...

முழு தொடர் படிக்க  பாலா ப்ரியாவை துடிக்க துடிக்க துவைத்து எடுக்க, வாஷிங் மெஷினில் போட்ட துணி போல்.. சீல் உடைந்து சுருண்டு படுத்திருந்தாள். மணி 4 ஐ நெருங்க, டெலிபோன் அலறியது. பாலா ஹாலுக்குள் நுழைந்தான். அவன் போனை எடுக்கும் முன்னே! ரிங் நின்று போனது. தண்ணீர் பாட்டிலை எடுத்து கொண்டு பாலா மீண்டும் பெட்ரூமுக்குள் நுளைந்தான். கட்டிலில் சாய்ந்து உக்கார்ந்து இருந்த பிரியா கையில் இருந்ததை மறைத்தாள். தண்ணீரை அவளிடம் நீட்டியவன், “ஏய்… கையில என்னடீ?” என்றான். “ம்ஹும்.. ஒன்னும் இல்ல..” என்று அவள் நெளிந்தாள். “அப்ப ஏதோ இருக்கு..” அவள் முதுகுக்கு பின் மறைத்து விட்டு கைகளை விரித்து காட்ட, பாலா விசுக்கென்று அவள் மேல் பாய்ந்து, அவள் பின்னால் துழாவ.. அவளுடைய வெள்ளை பாவாடை.. சுருட்டப்பட்டு இருந்தது. “பாலா.. ப்ளீஸ்.. குடுங்க.. குடுங்க..” என்று அவள் சினுங்க.. பாலா அவளின் வெள்ளை பாவாடையை விரித்தான். ஆங்காங்கே ரெத்த கறைகள். அவளின் சீல் உடைந்ததின் எச்சம். அவள் பாலாவின் கையில் இருந்த பாவாடையை பறித்தாள். “ஸாரி.. சொன்னேன்ல கேட்டியா..” என்றவன்.. சிவந்து உப்பி இருந்த புண்டை மேட்டில்.. அழுத்தி முத்தமிட்டு.. அதில...