உங்களில் ஒருத்தி 5

முழு தொடர் படிக்க

மறுநாள் - 

குழந்தைகளுக்கு ரைம்ஸ் சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள் நிஷா. ரைம்ஸ் க்ளாஸ்களில் குழந்தைகளோடு சேர்ந்து அவள் ஆட்டம் போடுவது வழக்கம். ஆட்டமும் பாட்டமுமாக அவள் சொல்லிக் கொடுக்கும்போது குழந்தைகள் உற்சாகமாக கற்றுக்கொள்வார்கள். வாசலிலிருந்து பார்த்தால் தெரியாதவாறு நின்றுகொண்டு ஆடிக்காண்பிப்பாள். 

இது அவள் சுதந்திரமாக இருக்கும் தருணம். அய்யோ புடவை விலகுதே... என்று கவலைப்படத் தேவையில்லை. இன்று அவள் அப்படி இடுப்பை வளைத்து வளைத்து ஆடி ரைம்ஸ் சொல்லிக் கொடுக்கும் போதுதான் நேற்று சீனு டிவியில் அவளுக்கு காட்டின ஸாங்க் ஞாபகத்திற்கு வந்தது.  

'வச்ச கண்ண எடுக்காம திங்குறமாதிரி பாத்துக்கிட்டிருந்தானே.... அவ்வளவு லைக் பன்றானுகளா? இல்ல இவன் மட்டும்தான் இப்படி இருக்கானா?? அய்யோ குழந்தைகள் என்ன நினைக்குமோ?'

சேப்டி பின்னை எடுத்து புடவையை இழுத்து பின் குத்தினாள். இனிமேல் ஆடும்போது கண்டிப்பாக பின் குத்திக்கணும் என்று நினைத்துக்கொண்டாள். 

இன்று காயத்ரி பேச்சை ஆரம்பித்த விதமே நிஷாவை வம்புக்கிழுப்பதாக அமைந்தது.

"இந்த பசங்க ரொம்ப மோசம்டி...'

"ஏண்டி... என்னாச்சு?" என்றாள் நிஷா ஆர்வமாக.

"நான் இந்த டைம்லதான் வர்றேன்னு தெரிஞ்சிக்கிட்டு துரத்துறானுக. ரெண்டு பைக் தினமும் என்ன பாலோ பண்ணுதுடி "

"அப்படியா... எதுக்கு?"

"ம்... இடது பக்கமாவே வண்டில வர்றானுங்க. வேற எதுக்கு?"

"ஓ... நீ இழுத்து சொருகிக்க மாட்டியா?  '

"அது அப்பப்போ காத்துல பறந்திடுது. நான் என்ன செய்ய...."

"ச்சீய்.... "

"நீ மட்டும் எப்படி அப்படியே வந்து சேருகிறாயோ..."

"அப்படி என்னடி இருக்கு அதுல? இப்படி அலையுறானுங்க?..." காயத்ரி என்ன சொல்கிறாள் என்று கேட்டுப்பார்த்தாள் நிஷா.

"அதாண்டி எனக்கும் தெரியல"

"கண்ணன் இதையெல்லாம் கண்டுக்கவே மாட்டாரு. அவரு கண்ணு எப்பவும் பின்னாடிதான். பின்னாடியேதான் முகத்தை தேச்சிக்கிட்டு இருப்பாரு. அவருக்கு அதுதான் தலையணையாம்" நிஷா ஒரு மிகப்பெரிய அறிவியல் கண்டுபிடிப்பை சொல்வதுபோல் சொன்னாள்.

"அப்போ என் புருஷன் பரவால்லடி. அவரு குழந்தை மாதிரி"

"ஓ... பால் கேட்டு அழுவாரா?"

"நீ தேறிட்டடி. ஒவ்வொருத்தருக்கும் ஒவ்வொரு டேஸ்ட்டுடி. ஒவ்வொன்னு மேல கிரேஸ்"

"அப்படித்தான் போல.... அந்த சீனு.. இடுப்பை பாக்குற டைப்"

"என்னடி... உன் இடுப்பை முழுசா பாத்துட்டானா?" கண்களை உருட்டிக் கேட்டாள் காயத்ரி.

"அடச்சீய்... நான்தான் யார்கிட்டயும் காட்டமாட்டேன்னு உனக்கே தெரியும்ல "

"ஆமா... அது அசிங்கம்... நம்மள சீப்பா நினைப்பாங்கன்னு சொல்லுவியே... சொல்லப்போனா நீ கட்றதுலாம் லோ ஹிப்பே இல்லடி... சரி சரி விஷயத்தை சொல்லு. எப்படி சொல்ற அவன் அந்த டைப்னு?"

"டிவி பாத்துக்கிட்டு இருந்தான்... கொஞ்சம் பேச்சு கொடுத்தேன். சிம்ரன் புடிக்குமாம். ஏன்னு கேட்டா இடுப்பு அழகா இருக்குமாம்."

"என்னடி சொல்ற... சரியான அம்மாஞ்சின்னு நினைச்சேன்... விவரமான பையன்தான் உன்ன சைட் அடிக்குறான்"

"அதாண்டி எனக்கும் நம்பமுடியல. இதுல ரொம்ப ஆராய்ச்சி பண்ணவன் மாதிரி அங்க இருக்கற மச்சத்துக்கு ராசிபலன்லாம் சொல்றான்"

"வெரி இண்ட்ரஸ்டிங். என்னடி சொன்னான்?"

"அந்த... குழி இருக்குல்ல...."

"எந்த குழி?"

"அதாண்டி... சென்டர்ல..."

"ஓ... தொப்புளா?"

நிஷாவுக்கு ஜிவ்வென்றிருந்தது. 'அய்யோ.. இப்படித்தான் இருந்தது நேற்றும்!'

"ம்...." என்று தலையசைத்தாள் நிஷா 

"ஓ... தொப்புளுக்கு ஜோசியமா" 

"இல்லடி... அதுக்கு மேல மச்சம் இருந்தா அமைதி கலந்த வாழ்க்கையாம். பிறரால் போற்றப்படுவாளாம். கீழ மச்சம் இருந்தா வறுமையும் செல்வமும் மாறி மாறி வருமாம்"

"இதெல்லாம் அவன் உன்கிட்ட சொன்னானாடி?"

"ம்..."

"என்னடி கொஞ்ச நாளைக்கு முன்னாடி அவனை திட்டினேன்னு சொன்ன... இப்போ அவன் உன் தொப்புள் பத்தி கதை கதையா சொன்னான்கிற?"

"அய்யோ ஏண்டி மாத்தி மாத்தி பேசுற... என்னோட தொப்புள் பத்தியா சொன்னான்?? அது டீவில ரம்பாவோட தொப்புள் பத்தி அப்படி சொன்னான். இல்ல இல்ல... மச்சம் பத்திதான் சொன்னான்." பதறியபடி சொன்னாள் நிஷா.

ஆனால் அவள் இப்படி சொல்லும்போது ஒரு வினாடி சீனு தன்னுடைய தொப்புளை பார்த்து ராசிபலன் சொல்வதுபோல் ஒரு காட்சி தோன்றி மறைய... உடல் சிலிர்த்தது. ஒருவிதமான சுகம் உடம்புக்குள் பரவியது. அது அவளுக்கு பிடித்திருந்தது.

"என்னவோடி... அவன் என்னைக்கு உன் தொப்புளுக்கு ஜோசியம் சொல்லப் போறானோ தெரியல...."

நிஷா தலை குனிந்தாள். "உன்கிட்ட போயி சொன்னேன்பாரு..." என்றாள் பொய்யான முறைப்போடு. 

"சரி சரி கோவிச்சுக்காதே... தொப்புளுக்கு மேல, கீழ மச்சம் இருந்தா அவ எப்படி இருப்பான்னு சொன்னான். தொப்புளுக்கு உள்ள மச்சம் இருந்தா எப்படியிருப்பாளாம்?"

"தெரியலையே...."

"ஏன்.. நீ கேட்கலையாக்கும்"

"ஏண்டி... நானா இதெல்லாம் அவன்கிட்ட கேட்டேன்? அவனா சொன்னான்"

காயத்ரி அவளை பார்த்து குறும்பாகச் சிரித்தாள். "ஒரு நல்ல ரசனைக்காரன்தாண்டி உன்ன சைட் அடிக்கிறான். உன்னையே வெட்கப்பட வச்சிட்டானே...."

"போடீ.. இனிமே உன்கிட்ட எதுவும் சொல்ல மாட்டேன்" என்று அவளை பிடித்து தள்ளிவிட்டாள் நிஷா.

அன்று சாயந்திரம் அவள் சாமி படங்களுக்கு பூ கோர்த்துக் கொண்டிருந்தபோது பார்வதி வந்தாள். 

"வாங்கக்கா... என்ன சமையல் இன்னைக்கு?"

"மீன் குழம்பு வச்சேன்மா? வேணுமா?"

"இன்னைக்கு அவர் நான்வெஜ் சாப்பிடமாட்டார். நீங்க நாளைக்கு வச்சிருக்கக் கூடாதா..."

"நாளைக்கும் வச்சிட்டா போச்சு..." என்றவள் நிஷாவுக்கு ஒத்தாசையாக தானும் கொஞ்சம் பூ எடுத்துக் கோர்த்தாள். 

"நீ இங்கிலிஷ் டீச்சர்தானே.... சீனுவுக்கு கொஞ்சம் இங்கிலிஷ் சொல்லிக் கொடுத்தா நல்லாருக்கும்... உன்னால முடியுமாம்மா... அதுக்கு நேரம் இருக்கா..."

"அவன் இன்ஜினியரிங் படிச்சிருக்கான். அப்புறம் என்னக்கா... இப்போ போயி...."

"இன்டெர்வியூல எல்லாம் இதுதான் சொதப்புதுன்னு சொல்லிட்டிருந்தான். நான்தான் உன்கிட்ட கேட்கலாம்னு வந்தேன். அவன்கிட்ட சொல்லல. நீ சொன்னா அத கவனமா பன்றான். அதான் கேட்டேன் தப்பா எடுத்துக்காத கண்ணு..."

"சேச்சே... அப்படிலாம் இல்லக்கா... நான் ஒரு வார்த்தை அவர்கிட்ட கேட்டுக்குறேனே..."

"சரிம்மா கேட்டுட்டு சொல்லு."

"இருங்க... இப்பவே கேட்குறேன்." 

நிஷா போனை எடுத்து கண்ணனுக்கு போன் பண்ணினாள். விஷயத்தை சொன்னாள். உதவி செய்வது நிஷாவுக்கு பிடித்த விஷயம்.

சாயந்திரம் இவள் எங்கேஜ்டாக இருந்தால் நமக்கு போன் பண்ணி தொந்தரவு செய்யமாட்டாள் என்று அவர் உடனே ஓகே சொல்ல...  

"சரிக்கா... நாளைலேர்ந்து சொல்லித் தர்றேன். பட் இது டூ லேட். அவன் இங்கிலிஷ்ல வீக்குன்னு ஏன் முன்னாடியே சொல்லல?"

"அந்தத் தறுதலை சொன்னாத்தானே தெரியும்" என்று பார்வதி கோபத்தோடு அவனைத் திட்ட... நிஷா சிரித்தாள்.

பார்வதி வீட்டில் - இதைக் கேள்விப்பட்டதும் சீனு அம்மாவை முறைத்தான். 

"ஏன்மா என் மானத்தை வாங்குற? எனக்கு ரெகமண்ட் பண்றவங்கட்ட போயி இப்படித்தான் சொல்லுவியா?"

"அடடா தப்பு பண்ணிட்டேனா... ஸாரிப்பா... ஆனா இப்போ நீ போகலைன்னா நல்லாயிருக்காதே..."

"சரி போய் தொலைக்கிறேன்."

சீனுவுக்கு அவளை பக்கத்திலிருந்து பார்த்து ரசிக்க இது நல்ல சான்ஸ் என்று ஒருபுறம் சந்தோசம். மறுபுறம் தன் வண்டவாளம் தண்டவாளம் ஏறிவிடுமே... இனிமே நம்மல மதிப்பாளா? என்று வருத்தம்.

மறுநாள் மாலை - 

நிஷா குளித்து முடித்துவிட்டு, பார்த்துப் பார்த்து நல்ல புடவையாக எடுத்துக் கட்டிக்கொண்டாள். லேசாக அலங்கரித்து புருவத்தை சரிசெய்துகொண்டு லிப்ஸ்டிக் போட்டுக்கொண்டாள். 6 மணிக்கு சீனு வர, அவள் எதிர்பார்த்தபடியே அவன் அவளை கண்கள் விரிய இமைக்காமல் பார்த்தான். 

"என்னடா அப்படிப் பாக்குற?"

"நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க. சான்ஸே இல்ல"

நிஷா உதட்டுக்குள் எழுந்த புன்னகையை முகத்தில் காட்டிக்கொள்ளாமல், "வழியாத... படிப்புல கான்செண்ட்ரேட் பண்ணனும். சரியா? உட்காரு."

"ஸாரிக்கா.. உங்களை கஷ்டப்படுத்துறேன்..."

"இப்பவாவது இம்ப்ரூவ் பண்ணனும்னு உனக்கு தோணிச்சே... பர்ஸ்ட் நீ எந்த லெவல்ல இருக்கன்னு தெரிஞ்சிக்கிடனும். first tell me about yourself."

சீனு சொன்னான். நிஷாவுக்கு தலை சுற்றியது. 'இவன் எப்படி பாஸானான்?'

அவள் அவனுக்கு பேஸிக் சென்டென்ஸ் மேக்கிங் சொல்லிக் கொடுத்தாள். சீனுவால்தான் கவனிக்க முடியவில்லை. அவளிடமிருந்து வந்த வாசம் அப்படி. 'ப்பா...எவ்வளவு மனமாக இருக்கிறாள் என் தேவதை!!!' அவளது உதடுகள் அசைவதை, குவிவதை... கண்கள் விரிவதை.... காதோரம் விழும் முடியை ஒதுக்குவதை... அழகான புருவங்களை... காதில் நளினமாய் அசைந்தாடும் தொங்கட்டத்தை.... பார்த்து பார்த்து, 'இப்படி ஒரு பேரழகி என் பக்கத்தில் இருக்கிறாள்' என்று அந்தரத்தில் மிதந்தான். அவன் தலைதான் ஆட்டிக் கொண்டிருக்கிறான் ஆனால் தன்னைத்தான் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான் என்று நிஷாவுக்கு புரிய... அவனை முறைத்தாள். 

"இதை எழுது. எழுதி முடிச்சிட்டு அதை பேசிப்பாரு..." என்று பேப்பரை நீட்டினாள். அடுத்த நோட்ஸ் ரெடி பண்ண ஆரம்பித்தாள்.

சீனுவின் கை எழுதியது. ஆனால் அவனது கண்??... தலையை தூக்காமல் மேல் கண்ணால் அவளை மேய்ந்தான். தரையில் சம்மணமிட்டு அவள் உட்கார்ந்திருந்த நிலையில் அவளது இடுப்பு சதை பிதுங்கிக்கொண்டு வெளியே தெரிய.... 'அய்யோ இதை அப்படியே வாயில் கவ்விப் பிடித்து சப்பி விட்டால் எவ்வளவு சுகமாக இருக்கும்!!' என்று அவன் புத்தி கண்டபடி அலைபாய... கஷ்டப்பட்டு பார்வையை விலக்கினான். 'ச்சே... அக்காவைப் பார்த்து இப்படி நினைப்பது தப்பு.'

"பேசிப் பாத்துட்டு இரு... நான் கொஞ்ச நேரத்துல வர்றேன்.." என்று நிஷா எழுந்து கிச்சனை நோக்கிப் போக.... அவளது பின்னழகு அசைந்த அசைவில் இவன் உயிர் ஊசலாடியது. 'கண்ணன் இடத்தில் நான் இருந்தால் ஒவ்வொன்றையும் தட்டி தட்டி விட்டுக்கொண்டே.....'

சீனு தலையை உலுக்கினான். 'நோ... இது தப்பு... அவள் எனக்கு உதவி செயகிறாள். அவளை இப்படி நினைக்காதே. படி... படி....' மனது உரக்க சொல்லியது. 

அடுத்த நாள் அவனுக்கு மீண்டும் சோதனையாக அமைந்தது. இன்று சோபாவில் இருந்தாள். ஆனால்... எப்போதும்போல் இல்லாமல்.. இன்று... இடுப்பை மறைத்தவள் இதை எப்படி கவனிக்காமல் விட்டாள்?? அவள் குனிந்து தன் முன்னால் இருந்த பீப்பாயில் பேப்பரை வைத்து எழுதிக் கொண்டிருந்தாள். அவளது இடது முலை... புடவை மறைப்பின்றி ப்ரீயாக தொங்கிக்கொண்டிருந்தது. சீனுவின் உடலில் மின்சாரம் பாய்ந்தது போலிருந்தது. எச்சில் விழுங்கினான். 'இறைவா... என்ன ஒரு அழகு... என்ன ஒரு வடிவம்!!'

அவள் தன்னை கவனிக்கிறாளா என்று ஒருமுறை அவளை நோட்டம் விட்டான் சீனு. அவளோ இப்போது கொஞ்சம் நிமிர்ந்தாள். ஆனால் எழுதுவதிலேயே கவனமாக இருக்க... இவன் தலையை லேசாக அவள் பக்கம் திருப்பி அவள் பால் குடத்தை ஆற அமர பார்த்தான். முலையை அளவெடுத்துத் தைத்ததுபோல் இருந்த அந்த ப்ளௌஸில் முலை  தூக்கிக்கொண்டு நின்றதால் அதன் வடிவமும் கனமும் அப்பட்டமாகத் தெரிய....சீனுவுக்கு அப்படியே அவள் மார்பில் முகத்தை வைத்து முகர்ந்து அவள் வாசனையை இழுத்துக்கொள்ள வேண்டும்போல் இருந்தது. காமம் தலைக்கேற... 'இதை ரெண்டு கையிலும் பிடித்துக் கசக்கி வாய்க்குள் வைத்து சப்பினால் எப்படியிருக்கும்....' என்று ஆசை பற்றி எரிய... நரம்புகளில் போதையேறியது போல் இருந்தது. இதற்குள் நிஷா பெண்ணுக்கே உரிய எச்சரிக்கை உணர்வுடன் அவனைத் திடீரென்று திரும்பிப் பார்க்க... சீனு சட்டென்று முகத்தை கவிழ்ந்துகொண்டான். 

அப்போதுதான் தன் மார்பை அவன் பார்த்துவிட்டான் என்பதை உணர்ந்த நிஷா பதட்டத்தோடு மாராப்பை இழுத்துவிட்டு அதை மறைக்க...இங்கே சீனு கண்களை மூடிக்கொண்டான். ஆனாலும் கண்முன் அவளது மாங்கனியே வந்து நின்றது. 'இறைவா... எவ்வளவு கண்ட்ரோலாக இருந்தாலும் என்னால் முடியவில்லையே.... இது தப்பு... நோ..நோ....'

'ச்சே... எவ்வளவு நேரமா பாத்தானோ... நேத்து இடுப்பையே பார்த்தான் என்று அதை இழுத்து இழுத்து மறைத்தேன் இதை கவனிக்காமல் விட்டுவிட்டேனே.. நல்லா பிரீ ஷோ பாத்திருப்பான்!! அக்காவோடத பாக்குறது தப்புன்னு தெரியவேண்டாமா இவனுக்கு??' என்று உதட்டுக்குள் முணுமுணுத்தாள் நிஷா. ஆனாலும் இந்த நிகழ்வு அவளுக்குள் ஒரு கிளர்ச்சியை உண்டாக்க...அவனைப் பார்த்தாள். 

அவனோ  தலையை குனிந்துகொண்டு  இருக்க.... 

"டேய் என்ன பண்ணிட்டிருக்கே... படிச்சிட்டுதானே இருக்கே" என்று அதட்ட.. 

"ஆமாங்க்கா" என்று சொல்லும்போது குற்ற உணர்வில் தவித்தான் சீனு. 

இதற்குமேல் தன்னால் முடியாது பாத்ரூம் போய் அடித்து ஊத்தினால்தான் சரிப்பட்டு வரும் என்று தோன்ற... "நான் கிளம்புறேன்கா..." என்றான். 

அவனது அவஸ்தையைப் பார்த்து உதட்டுக்குள் சிரித்த  நிஷா "ம்... சரி" என்றாள்.

தொடரும்...