உங்களில் ஒருத்தி 9

முழு தொடர் படிக்க

மறுநாள்,

அவள் கதவைத் திறந்த கோலம் பார்த்து பார்வதிக்கு இன்ப அதிர்ச்சி. அதைக் காட்டிக்கொள்ளாமல் மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே அவளிடம் வந்தாள். கொட்டாவி விட்டுக்கொண்டே முடியை அள்ளி கொண்டை போட்ட நிஷாவைப் பார்த்துக் கேட்டாள். 


"சீக்கிரம் ஒரு குழந்தையை பெத்துக் குடும்மா...."

நிஷா வெட்கத்தில் சிரித்தாள்.

ஸ்கூலில் காயத்ரி கேட்டேவிட்டாள். 

"என்னடி முகத்துல சந்தோஷம் பொங்கி வழியுது. நைட்டு நல்ல ஆட்டமா? கட்டில்லாம் இருக்கா உடைச்சுப் போட்டுட்டீங்களா"

"ஏய்... சும்மா இருடி... அப்படிலாம் ஒண்ணும் இல்ல"

"உன்னைப்பத்தி எனக்குத் தெரியாதா...." என்று அவள் கன்னத்தைப் பிடித்துக் கிள்ளினாள். பதிலுக்கு நிஷா காயத்ரியின் இடுப்பைப் பிடித்துக் கிள்ள.... அவள் துள்ளினாள்.  

"உனக்கு எப்படிடீ போகுது? இது என்ன புடவை... உனக்கு எடுப்பாவே இல்லையே..." நிஷா அக்கறையோடு கேட்டாள்  

"ப்ச்.. போரிங்க்டி... நத்திங் ஸ்பெஷல். இப்போலாம் கண்டுக்கிடவே மாட்டேங்குறாரு. பாத்து பாத்து டிரஸ் பண்ணிக்கிட்ட காலமே போச்சு. உனக்காவது சைட் அடிக்கிறதுக்கு ஸ்மார்ட்டா இளமையா ஒரு பையன் இருக்கான். எனக்கு யாரு இருக்கா? நாளைக்கு என் பர்த் டே. பாக்கலாம் நாளைக்காவது அவரு என்கூட டைம் ஸ்பென்ட் பன்றாரான்னு..."

நிஷா மவுனமாக இருந்தாள். சீனுவும் கண்ணனும் கண்முன் வந்து நின்றார்கள்.

மறுநாள் காலை,

கண்ணன் காரில் தன் அப்பா அம்மாவோடு வந்து இறங்குவதைப் பார்த்து... பார்வதி வெளியே வந்தாள். பெரியவர் கண்ணாடி போட்டிருந்தார். கண்ணன் பிடித்திருக்க... இருந்தாலும் அவர் கையால் துழாவி துழாவி நடப்பதை பார்த்து, பார்வதி கேட்டாள்.

"அப்பாவுக்கு என்ன ஆச்சு தம்பி?"

கண்ணன் அவள் கேட்ட கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லிவிட்டு உள்ளே போனதும், சீனு வந்தான்.

"என்னம்மா... யாரு?"

"நிஷாவோட  மாமனாரும் மாமியாரும். மதுரைல கண் ஆபரேஷன் பண்ணியிருக்காங்க. நிஷா மாமனாருக்கு ஒரு வாரத்துக்கு கண்ணு தெரியாதாம். அதுவரைக்கும் நல்லா பாத்துக்கோங்கன்னு டாக்டர் சொல்லியிருக்கார். ஆனா மத்த மருமகளுக ஒழுங்கா பாத்துக்கலை போல. நிஷா இருக்கும்போது உங்ககிட்ட ஏன் கிடக்கணும்னு கிளம்பி வந்துட்டாராம். மாமியாருக்கு திருச்சியில் மாசமா இருக்குற மகளை பாத்துக்கணுமாம். அதுனால மதியம் கிளம்பிடுவாங்கலாம்."

சீனு நிஷாவின் வீட்டுக்குப் போனான். கண்ணனும் நிஷாவும் அவனை அவருக்கு அறிமுகம் செய்துவைத்தார்கள். மாணிக்கம் இவனை தொட்டுப் பார்த்து, "நல்லது தம்பி.." என்றார். 

"என்ன உதவி எப்போ வேணும்னாலும் கேளுங்க... ஓடி வந்துருவேன்" என்று சீனு சொல்ல... கண்ணன் சந்தோஷப்பட்டார்.

"நீ வழக்கம்போல ஸ்கூலுக்குப் போயிட்டு வாமா.. நான்பாட்டுக்கு இருந்துக்குவேன்..." என்றார் மாணிக்கம். அவருக்கு அவள் மீது பாசம் அதிகம் என்பது பேசுவதிலேயே தெரிந்தது.

நிஷா ஸ்கூலில் இருக்கும்போது சீனு அவ்வப்போது வந்து பார்த்துக் கொண்டால் நல்லது என்று முடிவு செய்யப்பட்டது. இவன் ஓகே சொல்லிவிட்டான்.

அன்று மாலை,

களைப்போடு வீட்டுக்கு வந்து ஸ்கூட்டியை பார்க் செய்யும்போது, பார்வதி கூப்பிட்டாள். 

"நிஷா... கொஞ்சம் வந்திட்டுப் போ... சுடச் சுட வடை சுட்டுக்கிட்டு இருக்கேன்...."

"இல்லக்கா... வேணாம்"

"வந்துட்டுப் போ கண்ணு"

"சரிக்கா வர்றேன்...."-  ஹெல்மெட்டை உள்ளே வைத்துவிட்டு, மாமனாருக்கு டீ போட்டு கொடுத்துவிட்டு, கண்ணாடியில் முகம் பார்த்துவிட்டுப் போனாள். 

"வாவ்... உளுந்து வடையா..."

"ஆமாம்மா...அவனுக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். எப்படியிருக்கு. டேஸ்ட்டா பண்ணியிருக்கேனா?"

"சூப்பரா இருக்கு... ஆமா... சீனு எங்கே"

"அவன் வழக்கம்போல மேல போனான். ஸ்கிப்பிங் கயிறு எடுத்துட்டுப் போனான். என்னமா கைல எண்ணெய் ஒட்டுதா... "

"ஆமா... பேப்பர் ஏதாவது கொடுங்க"

"அப்படியே இந்த ரூமுக்குள்ள போயி எடுத்துக்கோமா.... ஏதாவது வேஸ்ட் பேப்பர் வச்சிருப்பான்."

"சரி.." என்று அவனது பெட்ரூமுக்குள் நுழைந்தவள் கண்ணில் ஒரு லூஸ் பேப்பரும் படவில்லை. கடைசியில் புக் ஷெல்பில் ஒரு பேப்பரை கண்டுபிடித்து இழுக்க... ஆனால் அதற்கு மேலேயிருந்த ஒரு புக்கும் அதிலிருந்த சில பேப்பர்களும்  சிதறி விழ.... அச்சச்சோ...என்று அவற்றை சேர்த்து எடுக்கும்போதுதான் கவனித்தாள்.. எல்லாமே அவளது ஓவியம். 


அப்படியே தத்ரூபமாய் அவளை வரைந்திருந்தான் சீனு. கிச்சனில் பாதி இடுப்பு தெரிய அவள் நின்று பேசிக்கொண்டிருப்பது போல... பின்னழகு குலுங்க படியிறங்கி நடந்துபோவது போல... பாடம் நடத்தும்போது, ஒருபக்க முலையைக் காட்டிக்கொண்டு உட்கார்ந்திருப்பதுபோல.... துணி காயப்போடும்போது தொப்புள் காட்டிக்கொண்டு நிற்பதுபோல.... கடற்கரையில் தொப்புள் காட்டிக்கொண்டு போட்டோவுக்கு போஸ் கொடுப்பதுபோல... 

குப்பென்று வியர்த்தது நிஷாவுக்கு. சட்டென்று எல்லா பேப்பரையும் மடித்து கொசுவத்துக்குள் சொருகிக்கொண்டு வெளியே வந்தாள். 

"அக்கா.. நான் போயிட்டு அப்புறமா வர்றேன்" என்று சொல்லிவிட்டு வேகமாக ஓடினாள். 

வீட்டுக்கு வந்ததும் இதயம் படபடக்க ஒவ்வொன்றாகப் பிரித்துப் பார்த்தாள். முகம் மலர்ந்தாள். ‘என் தேவதை’ என்று தலைப்பிட்டிருந்தான். 'அடப்பாவி!!!' என்று ஆச்சர்யத்தோடும் பரவசத்தோடும் தன் ஓவியங்களை பார்த்தாள். அவள் உட்கார்ந்த நிலையில்.. அவளது முகம், காதில் தொங்கும் தொங்கட்டம், அவளது மூக்கு, கண்கள், பொட்டு, முடிகள் என்று அனைத்தும்... அப்படியே அச்சடித்ததுபோல் அவன் வரைந்திருக்க.... அவள் அழகாக இருந்தாள். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கீழே வந்தவள், சைடில் புடவை ஒதுங்களில் அவளது இடுப்பு பிதுங்கிக்கொண்டு இருக்க... வெட்கத்தில் முகம் சிவந்தாள். 

'ராஸ்கல் நல்லா ரசிச்சி பாத்திருக்கான்!!' என்று புன்முறுவலோடு உதட்டுக்குள் முணுமுணுத்தாள். தன்னை ஒருத்தன் அணு அணுவாக ரசித்து வரைந்திருப்பதை பார்க்கும்போது அவளுக்கு பெருமையாக இருந்தது.  


'என்ன இவ்வளவு ரசிச்சிருக்கியாடா!!!' என்று அழகாக முடியை ஒதுக்கிவிட்டு தன்னை கண்ணாடியில் பார்த்துக்கொண்டாள். எப்போதையும்விட தான் மிகவும் அழகாகத் தெரிவதாக அவளுக்குத் தோன்ற... கட்டிலில் விழுந்தாள். அடுத்த டிராயிங்கைப் பார்த்தாள். அது அவள் முடியை முன்னால் தூக்கிப் போட்டுக்கொண்டு படியிறங்கிப் போகும் காட்சி.... பின்புறம் முதுகு.. அழகாக வரையப்பட்டிருந்தது. 'அய்யோ... என் ஜாக்கெட் இவ்வளவு லோவாவா இருக்கு??' என்று நாக்கைக் கடித்தாள். 'முதுகின் நடுவில் இது என்ன??' என்று உற்றுப்பார்த்தவள், 'திருட்டுப் ராஸ்கல்...' என்று அவனை சிரித்துக்கொண்டே திட்டினாள். காரணம் சீனு அவள் முதுகில் ஒரு அழகிய மச்சம் வரைந்திருந்தான். 'அப்போ என் முதுகுல மச்சம் இருக்கா?? கண்ணன் இதுவரை சொல்லவே இல்லையே!!!' என்று ஆச்சரியப்பட்டாள். 

உதட்டைக் கடித்துக்கொண்டே கீழே வந்தாள். அங்கே  அவளது வளைவான பின்புற இடுப்பு... அதற்கும் கீழே அகண்டு விரிந்து குவிந்த நிலையில் அவளது பின்னழகு கோளங்கள். ஒன்று மேலே ஏறிய நிலையில், இன்னொன்று கீழே இறங்கிய நிலையில். 'ச்சீ... இப்படியா உத்துப் பார்ப்பான்? பொறுக்கி!!!' அவளுக்கு உடம்பெங்கும் குருகுருவென்று ஒரு புதுசுகம் பரவியது. 'அய்யோ இதை வரையும்போது என்னோடதை நினைத்துக் கொண்டேதானே வரைந்திருப்பான்... ச்சீ!!' அவனது டிராயிங்கில் அவளது பின்னழகுகள் இரண்டுக்கும் நடுவே அவன் கோடு போட்டு பிரித்திருந்த விதம்.... அடிப்புறத்தில் பின்னழகு முடியுமிடத்தில் கோடிட்டு அதில் ஷேடு கொடுத்து அவற்றின் வனப்பையும் வடிவத்தையும் காட்டியிருந்தவிதம்... அவளது பெண்மையை மலரச் செய்தது. 'என்னோடது இப்படி அப்பட்டமாவா தெரியுது? அய்யோ அந்த ஷிபான் புடவையை இனி கட்டக்கூடாது!!.'

ஆர்வம் அதிகமாக... வேகவேகமாக அடுத்த டிராயிங்கைப் பார்த்தாள். அதில் அவளது பக்கவாட்டு முலையை அழகாக வரைந்திருந்தான். அதைப் பார்த்ததும் நிஷாவின் பெண்மை லேசாகத் திறந்து மூட... வெட்கத்தில் அவள் முகம் சிவந்து மலர்ந்தது. 'நைட்டெல்லாம் பயல் இதுதான் பன்றானா.... ச்சே.. இப்படி முழுசா காட்டியிருந்திருக்கிறேனே....' என்று தன்னைத்தானே திட்டிக்கொண்டாள். முலை வரைந்து அதன் அடிப்பகுதியில் அவன் கொடுத்திருந்த ஷேடு அவள் பெண்மையை புளகாங்கிதம் அடையச் செய்தது. 'இப்படியா கிண்ணுன்னு தூக்கிட்டு நிக்குது எனக்கு???' அவள் ஒரு இனம்புரியாத சுகத்துடன் எழுந்து கண்ணாடிமுன் வந்து சைடாக நின்று மாராப்பை எச்சில் விழுங்கியபடியே விலக்கிப் பார்த்தாள். 


அவன் வரைந்திருந்ததுபோலவே.... அவளது முலை அதே வடிவத்தில் தூக்கிக்கொண்டு நிற்க.... 'ச்சே... நல்லா துகிலுரிச்சுப் பாத்திருக்கான்!!!' என்று கசங்கிய முகத்தோடு கட்டிலில் விழுந்தாள்.    

முதன் முறையாக... ஒரு அழகான திடகாத்திரமான வாலிபன் தனக்கு லவ் லெட்டர் கொடுத்திருப்பதுபோல் உணர்ந்தாள் நிஷா. முதன்முறையாக தன் உடல்மீதும் அழகு மீதும் அவளுக்கு கர்வம் வந்தது. ஆனால் தன் அந்தரங்க இடங்களை அவன் எப்படி இப்படி பார்த்து ரசிக்கலாம்??? என்று அவன் மீது கோபமும் வந்தது. கல்யாணமாகி இன்னொருத்தனுக்கு சொந்தமாகிவிட்ட தன் முலையை வரைவது...... நிஷாவுக்கு சுகமாகவும் இருந்தது. தவறாகவும் தெரிந்தது. அந்த படத்தைப் பார்க்கப் பார்க்க....இப்போதும் அவன் தன் மார்பை பார்த்துக் கொண்டிருப்பது போல் தோன்ற.... அவளது காம்புகள் தடித்து நீண்டன. 'கடவுளே எனக்கு என்னாச்சு??' என்று போய் முகத்தைக் கழுவினாள். 

'இந்த படங்களை என்ன செய்வது? ஒருவேளை இன்றிரவு அவன் தேடினால்??' உடனே அவள் அந்த பேப்பர்களை கொசுவத்துக்குள் சொருகி மறைத்துவைத்துக் கொண்டுபோனாள். நல்லவேளை சீனு கீழே இல்லை. நல்ல பிள்ளையாக அவற்றை அந்த புத்தகத்துக்குள் வைத்து மூடினாள். அப்போதுதான் அது என்ன புத்தகம் என்று பார்த்தாள். சாமுத்ரிகா லட்சணம் என்று போட்டிருந்தது. 'இது என்ன புத்தகம்??' என்று பார்க்கும் ஆவல் எட்டிப்பார்த்தது. 'இன்னைக்கு வேண்டாம்' என்று அப்படியே வைத்துவிட்டு, பார்வதியிடம், 'சீனுவை நாளைக்கு டியூசனுக்கு அனுப்புங்கக்கா... இன்னைக்கு வேண்டாம்' என்று சொல்லிவிட்டு  வீட்டுக்கு வந்தாள். அவள் அவளையுமறியாமல் தான் ஒரு பேரழகி என்ற கர்வத்தை அடைந்திருந்தாள். 

இரவில், கண்ணன் ரொம்ப நேரம் அப்பாவிடம் பேசிக்கொண்டு இருந்துவிட்டு வந்தார். அவருக்காக காத்திருந்த நிஷா, 

"என்னங்க.... என் முதுகுல மச்சமா இருக்கு?" என்று கேட்க, கண்ணன் அவளைத் திரும்பச்சொல்லிப் பார்த்து, "ஆமாண்டி ஒரு மச்சம் இருக்கு" என்க, நிஷா தலையைக் குனிந்துகொண்டாள். ஆனால் அவளது வெட்கத்தைக் ரசிக்காமல் கண்ணன் தூங்கிவிட... இவள் மிகவும் சிரமப்பட்டுத் தூங்கினாள்.

மறுநாள் காலை அவள் ஒரு முடிவுக்கு வந்திருந்தாள். தன் அழகை பார்த்து ரசிக்கும் உரிமை தன் கணவனுக்கு மட்டுமே இருக்கிறது என்றும், சீனு தன்னை அளவுக்கு மீறி சைட் அடிப்பதை... இடுப்பை தொடுவதை... தொப்புளில் விளையாடுவதை... என்கரேஜ் செய்யக்கூடாது என்றும் இதை இப்போதே தவிர்த்துவிடவேண்டும் என்று அவள் மனம் எச்சரித்தது. 

காலையில் இப்படி நினைத்த நிஷாவுக்கு....  சாயந்திரம் நேரம் ஆக ஆக... எப்படா குளித்து புடவை மாற்றுவது... எப்படா அவன் வந்து தன்னைப் பார்ப்பான்! என்று இருந்தது. 'ச்சே... கல்யாணமான நான் இப்படியா இன்னொருத்தான் பார்ப்பதற்காகப் பார்த்துப் பார்த்து புடவை கட்டுவது??' என்று தன்னைத்தானே திட்டிக்கொண்டாள். 

'பேசாமல் சுடிதார் போடு... அவன் யார் உன்னைப் பார்த்து ரசிக்க???' என்று ஒரு மனமும், 'நீ அழகாய் இருக்கிறாய், அவன் உன்னை ரசிக்கிறான், அது உனக்குப் பிடித்திருக்கிறது, அப்புறம் என்ன... புடவை கட்டு' என்று இன்னொரு மனமும் சொல்ல.... செல்பில் இருந்த சுடிதார்களையும் புடவைகளையும் பார்த்துக்கொண்டே நின்றாள் நிஷா. அவளது கை அனிச்சையாக ஒரு மெல்லிய ஷிபான் புடவையை எடுத்தது. 


கால் மணி நேரம் கழித்து சீனு வந்தான். அவனைப் பார்க்கும் ஆவலில் கதவைத் திறந்துவிட்டுவிட்டு, அவன் முகத்தைப் பார்க்காமல், "வாடா..." என்று சொல்லிவிட்டு நிஷா திரும்பி நடக்க....அந்த மெல்லிய ஷிபான் புடவையில் அவளது ஸ்ட்ரக்ச்சரும் வளைவுகளும் அம்சமாகத் தெரிய... 'அடடா என் தேவதை எவ்வளவு அழகு!!!' என்று முகம் மலர்ந்தபடியே அவளது பின்னழகுகளின் அசைவை ஜொள்ளுவடிய பார்த்து ரசித்தான் சீனு. அவன் தன் பின்னழகைத்தான் பார்த்துக்கொண்டிருப்பான் என்று உதட்டுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே அவள் சட்டென்று அவனைத் திரும்பிப் பார்க்க, சீனு டக்கென்று பார்வையை மாற்றி சமாளித்தான். 

"உட்காரு...." என்று சொல்லி அவள் சோபாவில் உட்கார... சீனு வந்து அவளுக்கு இடதுபக்கம் அமர்ந்தான். நிஷா மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டாள். 'பொறுக்கி..வேணும்னே வந்து இந்தப்பக்கம் உட்காருறீயா??. எனக்குதான் உண்ணப்பத்தி தெரிஞ்சிடுச்சே... அதுனால இன்னைக்கு உனக்கு நான் எதுவும் காட்டப்போறதில்லை.'

அவள் நன்றாக மூடிக்கொண்டிருந்தது சீனுவுக்கு பெரிய ஏமாற்றமாக இருந்தது. அது இல்லைன்னா என்ன?? இருக்கவே இருக்கு என் தேவதையின் உதடுகள்.... என்று அவளது உதட்டசைவையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். எதிர் சோபாவில் அமர்ந்திருந்த மாமனாரிடம் நலம் விசாரித்தான்.

"இன்னைக்கு நீ பேசப் பேச நான் ரெக்கார்ட் பண்ணப்போறேன். ஒழுங்கா சின்சியரா பேசு. லெட்ஸ் ஸ்டார்ட்."

நிஷா ஒரு மணி நேரம் அவனைப் போட்டு வாட்டி எடுத்தாள். அவன் முழி பிதுங்கினான். இதைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்த மாணிக்கம் சீனுவின்மேல் பரிதாபப்பட்டார். மருமகளை நினைத்து பெருமைப்பட்டார்.

நிஷாவோ ஆர்வமாக பாடத்தை நிறுத்தாமல் அவனுக்கு எக்ஸ்ப்லைன் பண்ணிக்கொண்டே இருக்க.... அப்படியே அவளது உதட்டில் கிஸ்ஸடித்து அந்த தேன் உதடுகளை தன் வாய்க்குள் கவ்வி இழுத்துக்கொள்ளலாமா என்று அவன் யோசித்துக்கொண்டிருந்தபோது.... நிஷாவின் போன் 'அழகு குட்டி செல்லம்' என்று பாட... அவர்தான் போன் பன்றார்... என்று பீப்பாய் ஓரத்தில் சீனுவைத் தாண்டியிருந்த போனை அவள் சற்று எக்கி குனிந்து எடுக்க.... சீனுவின் கண்முன்னால் அவளது மாராப்பு இடது முலையிலிருந்து விலகிக்கொண்டிருக்க... அவன் கண்கள் விரிய அதை ரசித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே நிஷா லேசாகத் தடுமாறி அவன்மேல் சாய.... அவளது வாசனையான மாம்பழ முலை சீனுவின் முகத்தில் அழுந்தியது. அந்தப் பஞ்சுக் குவியல் அவன் முகத்துக்கு ஒத்தடம் கொடுத்ததும், அவன் ம்ம்ம்.... என்று அவளது வாசத்தை முகர்ந்து இழுத்து அனுபவிக்க.... நிஷா அவன் தோளில் கைவைத்து, சுதாரித்துக்கொண்டு அவன் முகத்திலிருந்து தன் முலையை எடுத்துக்கொண்டாள். 

சீனு ஒன்றும் தெரியாததுபோல் அமைதியாக இருந்தான். ஆனால் மனதுக்குள் செம லக்! என்று சந்தோசப்பட்டுக்கொண்டிருந்தான். நிஷாவுக்கு உடலில் கரண்ட் பாய்ந்ததுபோல் இருந்தது. 'இவனுக்கு காட்டவே கூடாதுன்னு நினைச்சிட்டிருந்தேன்... இப்போ நானே அவன் முகத்துல வச்சி... ச்சீய்...' - நிஷா தலைகுனிந்து இருந்தாள். 'ச்சே... கடைசில அவனுக்கே எல்லாம் சாதகமா நடந்துவிட்டது. இன்று இரவு இதை வரைவான். அய்யோ... வரைஞ்சி முடிக்கிறவரைக்கும் அவன் கற்பனைல என் முலை அவன் முகத்துல உரசிக்கொண்டிருக்கும்!!' அவளால் நடந்ததை ஜீரணித்துக்கொள்ள முடியவில்லை. முகத்தில் வெட்க ரேகைகள் படர.... கண்ணனிடம் போனில் பேசிவிட்டு இவனிடம் திரும்பினாள்.

"ஒழுங்கா படிச்சிட்டிரு...நான் கொஞ்சம் பாத்திரங்களை க்ளீன் பண்ணிட்டு வந்திடுறேன். சரியா?.." என்று சொல்லிக்கொண்டே கிச்சனுக்குள் போனாள்.

கொஞ்ச நேரம் நோட்டைப் பார்த்துக்கொண்டே உட்கார்ந்திருந்த சீனு, அவளைப் பார்க்க முடியாமல் தவித்தான். சத்தம்போடாமல் அவள் பின்னால் வந்து நின்றான்.


லோவான பிளவுஸில் பளிச்சென்ற முதுகு முடிகளையும் மீறி அழகாகத் தெரிய.... முதுகுக்கு கீழே தெரிந்த அவளது இடுப்பு வளைவு கவர்ச்சியாக இருந்தது. சீனு சத்தம் போடாமல் அவளது இடுப்பில் இருபுறமும் கைவைத்து, "நல்லா வேலை செய்றீங்க..." என்க, நிஷா அவனைத் திடுக்கிட்டுத் திரும்பிப் பார்த்தாள். 

"ஏய்.. என்னடா இங்க வந்துட்ட?"

"ஆமா...ரொம்ப நேரமா ஒரு சந்தேகம். கேட்கலாமா வேணாமான்னு நினைச்சிட்டே இருந்தேன். கேட்டாத்தான் படிக்க முடியும்னு வந்துட்டேன்."

"என்ன சந்தேகம்?" - கேட்டுக்கொண்டே நிஷா வேலையை கவனிக்கத் தொடங்கினாள். அவன் இப்படி வந்து இடுப்பைப் பிடித்துக்கொண்டு அணைத்ததுபோல் நிற்பது அவளுக்கு கூச்சமாகவும் இருந்தது. இதமாகவும் இருந்தது. (இப்பலாம் தைரியமா தொடுறான்!)

"உங்க தொப்புள் ஏன் இவ்ளோ சென்சிட்டிவ்வா இருக்கு?"

'போச்சு... ஆரம்பிச்சுட்டான்! எனக்கு தொப்புள்தான் வீக்கனஸ்ன்னு நல்லா தெரிஞ்சி வச்சிருக்கான். அவரு என்னடான்னா இத கண்டுக்கவே மாட்டேங்குறாரு'

"இ..இல்லையே... சென்ஸிடிவ்லாம் இல்லையே.... ( ச்சே.. சர்வ சாதாரணமா என் தொப்புள் பத்தி பேசுறான் இப்பலாம்!)"

"அப்புறம் ஏன் அன்னைக்கு சுண்டிவிடும்போது ஆ...ஊ...ன்னு கத்தி முனகுனீங்க. உங்களோடது அநியாயத்துக்கு சென்சிட்டிவ்வா இருக்கு நிஷா" 

( அக்கா சொல்றதெல்லாம் விட்டுட்டான். இப்போல்லாம் பேர் சொல்லித்தான் கூப்பிடறது!!!  சில நேரம் வா, போ, அவ்வளவுதான் ப்ச்..!)

"சேச்சே... அப்டிலாம் இல்ல... "

"நேத்துக்கூட நடுங்கிப் போயிட்டீங்களே"

"அ... அது... திடீர்னு... ப்ச் நான்தான் அப்படிலாம் இல்லைன்னு சொல்றேன்ல..."

ஆமான்னு சொன்னா ஏதாவது கோல்மால் பண்ணுவான் என்று நினைத்து அவள் இல்லை என்று சாதித்தாள்.

"அப்போ ப்ரூப் பண்ணுங்க"

"அ...அத எப்படி ப்ரூப் பண்ண முடியும்?"

"ம்... நீங்க இப்போ பாத்திரம்தானே கழுவிட்டு இருக்கீங்க. நீங்க உங்க வேலைய ஸ்டாப் பண்ணாம கன்டினியூ பண்ணிட்டே இருந்தீங்கன்னா... ஒத்துக்கிடுறேன். சரியா?" கேட்டுக்கொண்டே அவன் தனது இடது கையை அவளது இடுப்பு சேலைக்குள் விட்டு... மென்மையான வயிறை தடவிக்கொண்டே விரல்களை அவளது குழிந்த தொப்புளை நோக்கி நகர்த்த..... அவனது விரல்கள் தொப்புளை நோக்கி வருவதை அறிந்த நிஷா எச்சில் விழுங்கினாள்

"ஸ்டாப் பண்ணாம வேலைய கன்டினியூ பண்ணீங்கன்னா ஒத்துக்கிடுறேன். சரியா?"

"ம்.. சரி... "

விரலால் தொப்புளுக்குக் கீழே வருடிக்கொண்டு, "நீங்க பாத்திரம் விளக்குங்க..." என்று அவள் காதுக்குள் சொன்னான்.

அவள் ஆரம்பித்ததும், தன் நடுவிரலை நிதானமாக அவள் தொப்புளுக்குள் நுழைத்து, ஒரு அழுத்து அழுத்தி, நிறுத்தினான். "ஹ்ம்ம்....." என்று நிஷா முகத்தைச் சுழித்து கண்களை மூடிக்கொண்டாள். 'அய்யோ விரலை விட்டுட்டான்!!!' நிஷாவின் பட்டு மேனி சூடாகித் தவித்தது. தோத்துவிடக்கூடாதே... என்று கண்ணைத் திறந்து கஷ்டப்பட்டு வேலையை தொடர்ந்தாள். 

உள்ளே நுழைத்திருந்த விரலால், சந்தனம் குழைப்பதுபோல், சுழற்ற.... உடலில் பாய்ந்த சுகத்தில் நிஷாவின் பெண்மை திறந்து மூட, அவளுக்கு முத்து முத்தாக வியர்த்தது. 

"பரவால்லயே ஜெயிச்சிடுவீங்க போலிருக்கே...." என்று அவள் காதில் சொன்ன சீனு, மெதுவாக விரலை வெளியே எடுத்து, அவளது தொப்புளின் விளிம்பில் ஒவ்வொரு இடமாக... இதமாக பிடித்து, கிள்ளினான். 

"ஹான்..... ம்ம்..." நிஷா தொப்புளில் பரவிய சுகத்தில் காலை உயர்த்தி முன்பாதத்தில் நின்றாள். நிற்கமுடியாமல் தடுமாறினாள். கைகள் நடுங்க.. உதட்டைக் கடித்துக்கொண்டு பாத்திரத்தை தேய்த்தாள். இப்போது சீனு அவள் சிறிதும் எதிர்பாராததைச் செய்தான். 

அவளது தொப்புளை கொஞ்சமும் இரக்கமில்லாமல் இரு விரல்களுக்கு நடுவில் அள்ளிப் பிடித்தான். 

"ஹான்..... ம்ம்ஆஆ........" என்று துடித்த நிஷா திறந்த வாயுடன் கண்கள் மூடி அப்படியே அவன்மேல் சாய்ந்தாள். அவள் கழுவிக்கொண்டிருந்த ஸ்பூன் க்ளிங் என்று சிங்கில் விழுந்தது. சீனு அவளது சங்கு கழுத்திலிருந்த வியர்வைத் துளிகள் ஒன்று சேர்ந்து அவளது முலைப்பிளவுக்குள் ஓடும் அழகை ரசித்துப் பார்த்தவாறு, அவளது தொப்புளை அப்படி பிடித்துக்கொண்டே, அவளது மார்புகள் ஏறி இறங்கும் அழகை ரசித்துக்கொண்டிருந்தான்.

'ச்சே... நல்லா அப்யூஸ் பன்றான்!!! ...' என்று அவள் மனம் கிடந்து தவிக்க.... உடல் உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பில் கொதிக்க, பெண்மையில் நீர் சுரந்து கசிந்தது.

சீனு அவள் தொப்புளை விட்டுவிட்டு, சின்க்கில் கிடந்த அந்த ஈரமான ஸ்பூனை எடுத்து அவளது தொப்புளுக்குள் ஒரு தட்டு தட்டினான். 

"ஆஆ..." என்று வாய்பிளந்து முனகினாள் நிஷா. முனகிக்கொண்டே அவனது நெஞ்சில் சாய்த்திருந்த தலையை இடதும் வலதுமாக ஆட்டினாள். வேலையை கன்டினியூ பண்ணச்சொல்லித்தான் அவன் சிக்னல் கொடுக்கிறான் என்று தெரிந்தாலும், தொடரமுடியாத அளவுக்கு சுகவேதனையில் அவள் துடிக்க, மெதுவாகக்  கண்ணைத் திறந்து பார்த்தாள். சீனு அந்த ஸ்பூனால் மறுபடியும், ஆனால் இந்தமுறை அழுத்தமாக அவள் தொப்புளுக்குள் அடிக்க....... நிஷாவின் பெண்மையிலிருந்து கெட்டியான மதனநீர் பீய்ச்சி அடித்தது.

அவளது முலைகள் விம்மிப் புடைத்து ஏறி இறங்க.... தொடைகளை நெறுக்கிக்கொண்டு, கசங்கிய முகத்தோடு  நிஷா பாத்திரங்களை கழுவ ஆரம்பித்தாள். அவளுக்கு தெரியும், வேலையை தொடரவில்லையென்றால் தொப்புளுக்குள் மறுபடியும் அடி விழும்!

சீனு அவளது கூந்தலை ஒதுக்கிவிட்டு முதுகில் பூத்திருந்த வியர்வைத் துளிகளை ஒன்று ஒன்றாக உறிஞ்சிக் குடித்தான். நிஷா இதுவரை இப்படியொரு சுகத்தை... இப்படியொரு லவ் மேக்கிங்கை அனுபவித்ததில்லை. கூச்சத்தில் முதுகைக் குறுக்கினாள். அவன் உறிஞ்சி உறிஞ்சி அவளது சுவையை சுவைத்துக்கொண்டே கீழே போனான். அவளது பின்னிடையில் இருந்த துளிகளை உறிஞ்சிக் குடித்தான். இடைக்கும் பின்னழகின் எழுச்சிக்கும் இடையில் உள்ள பள்ளத்தில் வழிந்த எல்லா வியர்வைகளும் அவன் வாய்க்குள் தஞ்சம் புகுந்தன. நிஷா ஸ்லாப்ப்பைப் பிடித்துக்கொண்டு சொர்க்கத்தில் மிதந்துகொண்டு நின்றான். சீனு அவளது பின்னழகு மேல் படர்ந்திருந்த புடவையை முடிந்தவரை இறக்கி விலக்கிப் பிடித்து அவளது பாவாடை விளிம்புவரை நாக்கை சுழலவிட்டு நக்கி நக்கி சுவைக்க... நிஷா தன்னிலை மறந்து "சீனு.... ப்ளீஸ்...." என்று முனகினாள். சீனு அவளைத் திருப்பினான். புடவையை நன்றாக விலக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு அந்த அழகியின் வெள்ளித்தட்டு போன்ற முழு வயிறையும் பார்த்தான்.  

நிஷாவின் அடிவயிறு இதுதான் என்று, தெளிவாகக் காட்டிக் கொண்டிருந்த அந்த அவுட்லைனில், நக்கினான் சீனு. நிஷா சிலிர்த்தாள். "சீனு... ப்ளீஸ்....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....." என்று நடுங்கியபடியே அவனது தலையை பிடித்தாள். சீனு அவள் கொசுவத்தை லேசாக இறக்க.... நிஷா துடித்தாள்.  "வே..வேணாம்...சீனு... ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்...." அவளது முலைகள் ஏறி ஏறி இறங்கின. உடல் துடித்தது. சீனு அவளது கொசுவத்தை நன்றாக இறக்கி, முழு அடிவயிறையும் பார்த்தான். தொப்புளை கண்டுகொள்ளாமல், அவளது அடிவயிறை... நக்கி நக்கி ருசித்தான். ஆசைதீர அவள் அடிவயிறு முழுவதையும் நக்கி சுவைத்துவிட்டு, புடவை முடிச்சை முதலில் இருந்த இடத்தில் வைத்தான். நிஷாவின் பெண்மை தீயாய் கொதிக்க... அவள் இன்னொரு ஆர்கசத்துக்கு தயாரானாள்.

சீனுவின் பார்வை, நிஷாவின் முகத்திலிருந்து கழுத்து வழியாக முலை இடுக்கில் நுழைந்து ப்ளவுசை தாண்டி வந்து தொப்புள் குழிக்குள் நிரம்பிக் கொண்டிருக்கும் அவளது வியர்வைமேல் விழுந்தது. அதைப் பார்த்த நிஷா, "சீனு..வேணாம்ம்ம்..." (என்னால தாங்க முடியாது!!) என்று கண்களை இறுக்கி மூடிக்கொண்டாள். 

அவன் அவளது அந்த ஆழமான வட்ட வடிவ தொப்புள்மீது தன் உதடுகளை பொருத்தி, உள்ளே நிரம்பியிருந்த வியர்வையை உறிஞ்சினான். "நோ.... நோ...." என்று நிஷா ஓக்கப்பட்டதுபோல் புண்டை தண்ணீர் பொங்கி பேண்ட்டியை நனைக்க, தலையை இடதும் வலதுமாய் அசைத்து முனகித் துடிக்க..... சீனு தன் உதடுகளை எடுத்துக்கொண்டு எழுந்தான். உறிஞ்சி இழுக்கப்பட்ட தன் தொப்புள் இப்பொழுது காலியாக இருப்பதை உணர்ந்தாள் நிஷா. மெல்ல கண் திறந்து பார்த்தாள். சீனு அவளையே பார்த்துக்கொண்டு நின்றுகொண்டிருந்தான்.

"இப்போ ஒத்துக்குறியா உன்னோட தொப்புள் சென்சிடிவ்னு..?"

"ம்.. ஒத்துக்கிடுறேன்..." - தலையை குனிந்துகொண்டு சொன்னாள் நிஷா.

"புடவைய சரியா கட்டிக்கோ"

நிஷா அவன் முன்பே புடவையை எங்கெங்கு தேவையோ அங்கங்கு இழுத்துவிட்டாள். அவனை ஒருமுறை பார்த்துவிட்டு, தொப்புளை மறைத்தாள். 

"ட்யூசன் படிக்கலாமா?" என்றான்.



தொடரும்...

Comments

Popular posts from this blog

வயாகரா

ஏக்கம்

ஆசை 107