உங்களில் ஒருத்தி 37

முழு தொடர் படிக்க

மறுநாள் - 

நிஷா இழுத்துப்போர்த்திக்கொண்டு தூங்கிக்கொண்டிருந்தாள். கண்ணன்தான் முதலில் எழுந்தார். கடகடவென்று மோகன் சொன்ன பங்க்சனுக்கு தயாரானார். 

நிஷாவை எழுப்பி, "எழுந்திரிடி" என்க... 

குப்புறக் கிடந்த நிஷா.... தொடைவரை ஏறிக்கிடந்த நைட்டியை... பதறிக்கொண்டு இழுத்துவிட்டாள். 

'அய்யோ..  இவர் என் குண்டியைப் பார்த்துவிடக் கூடாது.'

அப்போது சீனு தன் குண்டி ஓட்டையில் வட்டம் போட்டது ஞாபகம் வர..... நிஷாவுக்குள் தூங்கிக்கொண்டிருந்த காம மிருகம் விழித்துக்கொண்டது. அவள் புண்டை சுகத்துக்கு ஏங்கினாள். 

'அய்யோ ஒரே ஒருதடவை மட்டும் அவனை கடைசியாக நக்கிவிடச் சொல்லலாமா...? ம்ஹூம்... கூடவே கூடாது.'

குளித்து அலங்கரித்து பட்டு உடுத்திக்கொண்டு நிஷா கண்ணனோடு வெளியே வர... வாசலில் ஆட்டோ வந்து நின்றது. 

சீனுவும் பார்வதி, சந்திரனும் இறங்கினார்கள். 

"நிஷா கண்ணு... நல்லா இருக்கியா. மகாலட்சுமி மாதிரி இருக்கேம்மா. ஒரு நிமிஷம் உள்ளே வந்துட்டுப் போமா"

நிஷா மறுக்க முடியாமல் உள்ளே சென்றாள். கண்ணன் காரை ஸ்டார்ட் பண்ணி வெயிட் பண்ணினார். 

நிஷாவுக்கு திருஷ்டி கழிக்க பார்வதி எதையோ தேடிக்கொண்டிருக்க... சீனு அவளருகில் வந்தான். சீனுவைப் பார்த்ததும் நிஷா தொப்புள் பக்கத்தில் புடவையை பிடித்துக்கொண்டு நின்றாள். 

அவனோ "செம்ம அழகா இருக்குறடி..." என்று அவள் குண்டியில் தட்டினான்.  

"சீனு... சும்மா இரு....." என்று பதறினாள்.

பார்வதி திருஷ்டி கழித்து முடித்ததும் அதைப் போட வெளியே போக... சீனு நிஷாவை இழுத்துக்கொண்டு தன் ரூமுக்குள் போனான்.

"ஏய்..."

புடவையை விலக்கி அவள் குழிந்த தொப்புளில் முத்தமிட்டான். அவள் சொல்லச் சொல்லக் கேட்காமல் சரட் சரட்டென்று அவளது அடிவயிறு முழுவதும் நக்கிக்கொடுத்தான்.  

'அய்யோ என் தொப்புள் மேல இன்னும் கிரேஸாதான் இருக்கான்!'

சீனு அவள் தொப்புளை விடாமல் போட்டு நக்கினான். கடித்தான். 

'ஆஹா என்ன சுகம்! அய்யோ ஒரே ஒரு தடவ புண்டையை நக்குடா ப்ளீஸ்ன்னு கேட்கலாமா?? இப்போலாம் ஆர்கஸம் அடையலன்னா எதையோ இழந்த மாதிரியே இருக்கே...'

நிஷா தவித்தாள். அப்போது பார்வதி அவர்களை நோக்கி வர, 

"வரேன்க்கா... வரேன் சீனு...." என்று சொல்லிக்கொண்டே  தொப்புளை மறைத்துக்கொண்டு துள்ளி ஓடினாள்.

கல்யாண வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும், மோகன் வந்து மகளை கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டார். 

முத்தம் கொடுத்தார். 

"அண்ணன் எங்க?"

"இங்கதான்மா இருந்தான். யார்ட்டயாவது பேசிட்டிருப்பான்."

"பொண்ண காட்டிட்டீங்களா அவன்கிட்ட?'

"ஆமாம்மா"

"அப்போ பொண்ணு பின்னாடிதான் திரிவான்!"

அந்தக் கல்யாண மண்டபத்திலேயே மூன்று பெண்கள் அங்கிருந்தவர்களை திரும்பிப் பார்க்க வைத்தார்கள். ஒருத்தி நிஷா. இன்னொருத்தி மலர்.

மலரைப் பார்த்ததுமே ராஜ்க்கு பிடித்துவிட்டது. 

'அடடா... இவ்வளவு நாள் இவளை பார்க்காமல் இருந்திருக்கிறோமே.... இப்படி ஒரு அழகான பொண்ணு எனக்கு கிடைச்சா... நான் லக்கிதான்.'

அவன் மலர் பின்னாலே திரிந்தான். மலர் படித்த காலேஜ், அவள் போகுமிடம் என்று எல்லா இடத்திலும் அவளைப்பற்றி விசாரிக்கச் சொல்லி வெவ்வேறு ஏஜ் க்ரூப்பினர்க்கு போன் போட்டான். அவர்கள் அனைவரும் அவளை புகழ்ந்து சொன்னார்கள். 

'வாவ்...'

அசர வைக்கும் அழகில்... ஒரு மெல்லிய டிஸ்யூ பட்டு புடவையில்.... இளமை குலுங்க, பளிச்சென்று, ஒரு CEO க்குறிய தோரணையுடன் சிரிக்கச் சிரிக்கப் பேசிக்கொண்டு திரிந்த மலரை கண்கொட்டாமல் பார்த்து ரசித்தான். அவளது கண்கள், உதடு, மார்புகள், இடை, பின்னழகு, கால்கள், கைகள் என்று ஒவ்வொன்றையும் பார்வையாலே அளந்தான். எவ்வளவு பெரிய கூட்டத்தில் இருந்தாலும் அனைவரையும் சுண்டி இழுக்கும் அழகு. நான் நினைத்த மாதிரியே நச்சென்று இருக்கிறாள். நல்ல படிப்பு. நல்ல வசதி. 

'வாவ்... இவளை காமினியிடமும் வந்தனாவிடமும் காட்டினால் அவர்களே பொறாமைப்படுவார்கள். தங்கை நிஷா கூட பொறாமைப்பட வாய்ப்பிருக்கு. இவளை எப்படியாவது அடையவேண்டும்.'

அப்போது அவளையே இவன் பார்த்துக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்த மலர், 

'ச்சே... பொறுக்கி.. எப்படி பாக்குறான் பார்' என்று அவனை கோபமாகப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். அட்சதை தட்டோடு அவள் வந்தபோது, ஒரு குழந்தையை விரட்டிவந்த தாய் மோதி மலர் கீழே விழப்போக... ராஜ் அவளை பின்னாலிருந்து இடுப்போடு சேர்த்து தாங்கிப் பிடித்தான். 

இது மலர் எதிர்பார்க்காதது. அப்போது ராஜ்ஜின் வலது கை மலரின் வலது அக்குளில் இருக்க... இடது கை அவளது வளைந்த இடுப்பிலிருந்தது. மலரின் இடுப்பு வழு வழு என்று இருந்ததால் ராஜ் தன் கையால்  அந்த மென்மையான சதைகளை வருடிக்கொண்டேபோய் அவளது குழிந்த தொப்புளுக்குள் நடுவிரலை நுழைத்து நிப்பாட்ட....

பளார்... என்று அவன் கன்னத்தில் அறை விழுந்தது. 

"ராஸ்கல்!" என்று திட்டிவிட்டு வேகவேகமாக நடந்துகொண்டிருந்தாள் மலர்.

மலரை தாங்கிப் பிடித்தபோது அவள் முலைகள் குலுங்கியதையும், தொப்புளுக்குள் விரல் விட்டபோது அவளது கதகதப்பையும், அந்த கூட்ட நெரிசலில் அக்குளில் கசிந்திருந்த வியர்வையையும், பதட்டத்தில் வேகமாக நடக்கும்போது அவளது பின்னழகின் அசைவுகளையும்.... கண்மூடி மனதில் கொண்டுவந்து ரசித்தான் ராஜ். 

'கோபப்படும்போது எவ்வளவு அழகாக இருக்கிறாள்! இவளை பெட்டில் போட்டு....'

'எல்லாமே நான் நினைத்தது போல்தான் இருக்கிறாள். அதே உயரம். அதே ஷேப். அதே முகக்களை. மார்புகள் மட்டும்... கொஞ்சம் பெருசு.'

அப்போது நிஷா அவன் தோளில் கைவைத்துத் தட்ட... அப்போதுதான் சுய நினைவுக்கு வந்து கண்ணைத் திறந்தான். 

"ஹேய் நிஷா...." என்று அவளைக் கட்டியணைத்தான். 

"என்ன அண்ணா.... நல்லாயிருக்கியா?" - பாசத்தோடு கேட்டாள் நிஷா. 

ராஜ் அவளுக்கு மலரைக் காட்டினான். 

"அம்சமா இருக்கா. அப்பா விசாரிச்சிட்டாராம். நல்ல வசதி. நல்ல பேர் வாங்குன குடும்பம். ரெண்டே ரெண்டு பொண்ணுங்க..."

அவள் பேசிக்கொண்டிருக்கும்போதே ராஜ் குறுக்கிட்டான். நானும் பொண்ணோட கேரக்டர் பத்தி விசாரிச்சிட்டேன். 

"அவ உன்னோட கேரக்டர் பத்தி விசாரிச்சா என்னாகும்னு யோசிச்சியா?"

ராஜ்ஜின் முகம் மாறியது. 

"இதுக்கும் மேல உன்னைப் பத்தி எந்த கம்ப்ளெயிண்ட்டும் வரக்கூடாது. உன் நன்மைக்குத்தான் சொல்றேன். புரிஞ்சுக்கோ."

"எ.. எஸ். நிஷா."

நிஷா அவன் தோளில் அன்பாக தட்டிவிட்டு, மோகனிடம் சென்றாள். 

நொந்துபோய் நின்ற ராஜ்ஜின் பார்வை.... ( நிஷா அவ்வளவு சொன்னபிறகும் ) இன்னொரு அழகியின்மேல் விழுந்தது. பட்டுப் புடவையில்... தளுங்க தளுங்க... அங்கிருந்தோரிடம் கைகொடுத்து பேசி சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள் அவள். 

'ஓ மை காட்...  யார் இவள்? முழுக்க மூடிக்கொண்டு வந்து நின்றாலும் இவ்வளவு செக்சியாக இருக்கிறாளே! ஆஹா அவளது இளநீர் முலைகளும், எடுப்பான குண்டிகளும், அல்வா துண்டு இடுப்பும், அந்தக் கவர்ச்சியான முகமும்.... அடடா இவளெல்லாம் கிடைத்தால் மாசக்கணக்கில் விடாமல் போட்டு ஓத்துத் தள்ளலாம்!  ஆளும்... அவ உதடுகளும்.... ஹையோ இந்த அழகான உதடுகளை வச்சி இவள் எனக்கு ஊம்பிவிட்டா எவ்வளவு சுகமாயிருக்கும்...!'

அவன் இப்படி அவளை காமப்பார்வை பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்போது, அவன் சற்றும் எதிர்பாராதவிதமாக அவள் இவனிடம் நெருங்கி வந்தாள். கூந்தலை முன்னால் போட்டுக்கொண்டு அடக்கமாக அவள் நடந்து வரும்போது அவளது இடையின் வளைவும் அசைவும் பார்த்து  ராஜ்க்கு ஆண்மை சூடேறி டக்கென்று தூக்கியது. 

"ஆர் யூ ராஜ்?"

அவள் தன் அழகிய மென்மையான கையை நீட்ட... ராஜ் கைகுலுக்கினான். 

"எஸ். நீங்க?"

இதற்குள் அங்கு வந்த நிஷா "ஹாய்..." என்று சொல்லி அவளைப் பார்த்துப் புன்னகைக்க.. நிஷாவும் அவளும் கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டனர்.

"இவங்க வீணா. மலரோட அக்கா.. அதோ... அங்க நிக்குறாரே... அவர் ஆனந்த், இவங்களோட ஹப்பி.." என்றாள் நிஷா. 

ராஜ்ஜின் கூரான பார்வையை எதிர்கொள்ளமுடியாமல்... தலையை குனிந்துகொண்டாள் வீணா.

"எனக்கு ஓகே. பேசி முடிச்சிடுங்க."  - சட்டென்று சொன்னான் ராஜ்.

மறுநாள் - தீபாவளி.

மோகன் விருப்பத்திற்கிணங்க... நிஷாவும் கண்ணனும் காலையில் மோகன் வீட்டில் தீபாவளி கொண்டாடிக் கொண்டிருந்தார்கள். 

நிஷா இல்லாமல் தவித்த சீனு, நண்பர்களை பார்க்கப் போனான். அவர்கள் பிகில் பற்றி அலசி ஆராய்ந்துகொண்டிருந்தார்கள்.

அப்போது சீனுவின் ப்ரண்ட் - சிங்கப்பூரில் இருப்பவன், போன் பண்ணினான். இவர்கள் எல்லோரும் மாற்றி மாற்றி பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். கடைசியில் போன் சீனுவிடம் வந்தது.

"என்ன மச்சி... எப்படியிருக்க.. எப்போ வர்றே?"

"நாளைக்கு ரீச் ஆகிடுவேன்டா"

"சரி சரி.. நான் சொன்னத மறந்துடாதே... நல்ல சரக்கா 4 பாட்டில் வேணும்."

"கண்டிப்பா வாங்கிட்டு வரேன் மச்சி"

"ஓகே. வாங்கிட்டு பாட்டில் போட்டோ அனுப்பு"

"ஓகேடா..."

பேசி முடித்ததும், பரத் கேட்டான். 

"எதுக்குடா அத்தன பாட்டில்?"

"வேலுக்குடா...."

சாயந்திரம்தான் கண்ணனும் நிஷாவும் வந்தார்கள். 

கண்ணன் திரும்பி வந்ததிலிருந்து நிஷாவும் கண்ணனும் பிரியாமல் இருப்பது சீனுவுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. நிஷாவை நினைத்து வாடினான். அன்று படுக்கையில் ஒட்டுத்துணி இல்லாமல் கணவன் மனைவியாகக் கிடந்த காட்சிகளை நினைத்து நினைத்து சூடாகி தவித்தான். நிஷாவை ஓக்கும்போது அவள் போதும்... போதும்.. என்று கெஞ்சியது.... அவள் எச்சில் ஒழுக ஒழுக தனக்கு ஊம்பி விட்டது.... மச்சம் பார்க்கிறேன் என்று சொல்லி அவளை ரசித்து ருசித்து நக்கியது.... என்று ஒவ்வொன்றாக நினைவுக்கு வந்து அவனை வாட்டின. 

சாயந்திரம் நிஷாவை பார்த்த பிறகு தான் சீனுவுக்கு தீபாவளி ஆரம்பித்தது. சந்தோசத்தில் துள்ளிக் குதித்தான். ஆனால் கொஞ்ச நேரத்தில் அவள் மாமனார் மாணிக்கம் வந்து இறங்க... 'ச்சே... நிஷாகூட சந்தோஷமாவே இருக்கமுடியாது போலிருக்கே...' என்று வருந்தினான். 

நிஷா மாணிக்கம் காலில் விழுந்து ஆசீர்வாதம் வாங்கினாள். அவருக்கு பெரும் மகிழ்ச்சி. மருமகளை பத்திரமாகப் பார்த்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று நினைத்தார். 

"சீனு வேணும்னேதான் அப்படிச் சொல்லியிருக்கான். அவனுக்குத்தான் கெட்ட எண்ணம் இருக்கு..." என்று மாணிக்கத்திடம் சொன்னார் கண்ணன். 

சீனுவைப் பார்த்த மாணிக்கத்துக்குப் பக்கென்றானது. 

'பய நல்லா வாட்ட சாட்டமான ஆம்பளையா இருந்திருக்கான்! இந்த முட்டா பய இவன்கிட்ட போயி மருமகளை விட்டுட்டுப் போயிருக்கான். ஒரு நாளைக்குள்ள எதுவும் நடந்திருக்காது. மருமக சாதாரணமா யாரையும் ஏறெடுத்துப் பார்க்கமாட்டா. நல்லவேள.. நான் சொன்னதை கேட்டு உடனே கிளம்பி வந்தான். இல்லைனா பஞ்சும் நெருப்பும் பத்திக்கொண்டிருக்கும்.'

இரவு இரண்டு குடும்பமும் வாசலில் நின்றுகொண்டு மத்தாப்பு சுத்த ஆரம்பித்தனர். நிஷா சந்தோசமாக சிரித்த முகத்துடன் மத்தாப்பு சுத்துவதை வாசலில் அமர்ந்துகொண்டு மாணிக்கமும் கண்ணனும் ரசித்துக்கொண்டிருக்க, பக்கத்து வாசலில் சீனு ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். 

சிறிது நேரத்தில் பார்வதியும் சந்திரனும் அங்கு வர.... புஷ்வானம், சங்கு சக்கரம் என்று அமர்க்களமானது.

நிஷா புடவையை லேசாகத் தூக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு பட்டாசு வெடிக்க... அவளது அழகை வைத்த கண் எடுக்காமல் பார்த்து ரசித்தான் சீனு. மாணிக்கம் சீனுவையே எரிச்சலோடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். நிஷா பட்டாசுக்கு நெருப்பு வைத்துவிட்டு, திரும்பி ஓடி வரும்போது அவளது முலைகள் குலுங்குவதை சீனு ரசிக்க... மாணிக்கத்துக்கு ஆத்திரமாக வந்தது. 

"டேய்.. போய் நிஷா பக்கத்துல நில்லு.. அவகூட சேர்ந்து வெடி போடு....." என்றார் கண்ணனிடம்.

"போங்கப்பா... பெரிய வெடின்னா போடலாம்.... போயும் போயும் பட்டாசு வெடிக்க சொல்றீங்களா சின்ன பையன் மாதிரி"

சீனு அணுகுண்டு வெடி போட ஆரம்பித்தான். நிஷா ஓடி போய் கண்ணனுக்குப் பின்னால் நின்றுகொண்டாள். சந்திரன் அவனைத் திட்டினார். 

"டேய்... நிஷா பயப்படுது பாரு... நீ ஒன்னும் வெடி போட்டு கிழிக்கவேண்டாம். காது கிழியுது...." என்று கத்தினார். 

"அய்யோ அங்கிள்... அவன் போடட்டும்..." என்று இங்கிருந்து குரல் கொடுத்தாள் நிஷா. சீனு சந்தோசமாக போட... டாம் டும் என்று சத்தம் காதைப் பிளந்தது. 

"என்னங்க... எனக்கும் அந்த வெடி போடணும். சப்போர்ட்டுக்கு வாங்க..." என்று கண்ணனை கூப்பிட்டாள் நிஷா. 

"உனக்கெதுக்கு இந்த வேண்டாத வேலை.... மத்தாப்பூ கொழுத்தினா போதாதா..." என்றார் கண்ணன். 

அவருக்கு சீனுவிடம் இருந்து வெடி வாங்கி வெடிக்க விருப்பமில்லாமிருந்தது. நிஷாவுக்கு சப்பென்றானது.

"நிஷாவுக்கு இதெல்லாம் பிடிக்கும்னா முதல்லயே வாங்கி வைக்கவேண்டியதுதானேடா... பாரு அவன் நிஷாவை இம்ப்ரஸ் பண்றதுக்குனே வெடிக்குறமாதிரி தெரியுது" மாணிக்கம் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே நிஷா இங்கிருந்து துள்ளலாகக் கத்தினாள். 

"சீனு... நான் ஒன்னு போடறேன் ப்ளீஸ்..."

"நிஷாவுக்கு ஒன்னு கொடுடா..." என்றாள் பார்வதி 

சீனு அந்த வெடிகுண்டை தூரத்தில் வைத்துவிட்டு, ஊதுபத்தியை அவள் கையில் கொடுக்க, அவள் புடவையை முன்பக்கம் நளினமாகத் தூக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு, மெதுவாக சென்றாள். 

"சீனு... நீயும் சப்போர்ட்டுக்கு வாடா...."

கண்ணனும் மாணிக்கமும் தங்களையே பார்த்துக்கொண்டிருப்பதை சீனு உணர்ந்தான். அடக்கி வாசிக்கவேண்டும் என்று அவளுக்கு கொஞ்சம் இடைவெளிவிட்டு அவளுக்குப் பின்னால் நின்றான். மாணிக்கம் இப்போது திருப்தியாக இருந்தார்.

நடுங்கும் கையுடன், திரியை பற்றவைத்த நிஷா... திரியில் சுரு சுரு என்று சத்தம் வந்ததும், ஒரு ஸ்டெப் பின்னாடி வந்து, அதை ஆர்வமாகப் பார்க்க, அப்போது அது கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் பெரிய வெடிச்சத்தத்துடன் வெடிக்க, பயத்தில் வீல் என்று கத்திக்கொண்டு நிஷா திரும்பி, ஓட.... பின்னால் நின்ற சீனுவின்மேல்... நேருக்கு நேராக... வேகமாக மோதிவிட்டாள். அப்போது நிஷாவின் ஜாக்கெட்டுக்குள் கிண்ணென்று தூக்கிக்கொண்டு நின்ற அவளது கனத்த முலைகள் இரண்டும் சீனுவின் உறுதியான நெஞ்சில் வேகமாய் மோதி நசுங்கியதை பார்த்த மாணிக்கம் அதற்கு மேலும் அந்தக் காட்சியைப் பார்க்க முடியாமல் தலையைக் குனிந்துகொண்டார்.

"ஏய்... நிஷா... கூல்.. கூல்... பயப்படாத..." என்று சீனு அவளது தோளில் தட்டிக் கொடுத்துக் கொண்டிருக்க... நிஷா இன்னும் பயத்தில்.. அவன் நெஞ்சோடு ஒட்டிக்கொண்டிருந்தாள். நிஷாவுக்கு இடதுபக்கம் நின்றுகொண்டிருந்த மாணிக்கம் மனத்தை கல்லாக்கிக்கொண்டு நிமிர்ந்து பார்க்க... அப்போதும் நிஷாவின் கட்டி முலைகள் சீனுவின் நெஞ்சில் அழுந்திக் கொண்டிருந்ததைப் பார்த்து, பொறுக்க முடியாமல் நின்றார்.

நிஷா சீனுவிடமிருந்து விலகினாள். இப்பொது அவன் அடுத்த வெடியை வைக்க... நிஷா, "இதையும் நான்தான் பற்றவைப்பேன்.." என்று குழந்தைபோல் துள்ள... சீனுவை ஓரம்கட்ட கண்ணன் களத்தில் இறங்கினார். 

நிஷாவின் முதுகில் கைவைத்துக்கொண்டு, கண்ணன் நிஷாவோடு சேர்ந்து பற்றவைக்க... அது வெடிக்கும்போது நிஷா காதுகளைப் பொத்திக்கொண்டு கண்ணனின் நெஞ்சில் நெற்றியைப் புதைத்துக்கொள்ள... அவளது க்யூட்டான ரியாக்ஸன் பார்த்து அனைவரும் ரசித்தனர். மாணிக்கம் திருப்தியாக இருந்தார். அதேநேரம் அவளை வெறுப்பேற்ற, அனைவரும் கைதட்டி, இவ்ளோ பயம் இருக்கா... என்று சிரிக்க... நிஷா அவர்களுக்கு பழிப்பு காட்டிவிட்டு, "சீனு... அடுத்த வெடி..." என்றாள்.

"வெடிதான் காலியாகிடுச்சே...."

"ஏம்ப்பா.. உள்ள ரூம்ல வெடி வச்சிருந்தியே..." என்று ஆர்வமாகச் சொன்னாள் பார்வதி.

"அ.. அது... நியூ இயர்க்கு வெடிக்கலாம்னு வச்சிருக்கேன்." ( நிஷாவும் கண்ணனும் கொஞ்சிக் கொஞ்சி வெடிப்பார்கள்... இதுக்கு நான் வெடி எடுத்துக் கொடுக்கணுமா... போம்மா ) 

"நிஷா உள்ளதான் இருக்கு நீ போய் எடுத்துக்கோம்மா.... ரொம்பத்தான் பன்றான்."

அடுத்த நிமிடம் நிஷா ஊதுபத்தியை கண்ணன் கையில் கொடுத்துவிட்டு, துள்ளிக்குத்தித்து பார்வதியின் வீட்டுக்குள் ஓட... கண்ணன் போய் அவர் வாசலில் அமர்ந்தார். 

"இங்கே காணோமே...." என்று உள்ளிருந்து குரல் வந்தது.

"சீனு... அடம்பிடிக்காம போய் எடுத்துக்கொடுடா..." என்று சத்தம் போட்டார் சந்திரன். 

"சரி சரி... கத்தாதீங்க" என்று சொல்லிக்கொண்டே சீனு உள்ளே போக.... மாணிக்கம் பதறினார். 

"டேய் கண்ணா... அந்தப் பய உள்ள போறான்..."

"ப்ச்... சும்மா இருங்கப்பா நீங்க வேற"

உள்ளே போன சீனு... பொறுப்பாக ஷெல்ப்புக்கு மேலே எக்கி நின்று தேடிக்கொண்டிருந்த நிஷாவை குறும்போடு பார்த்தான். சொருகி வைத்திருந்த இடுப்புச் சேலையை எடுத்துவிட்டுவிட்டு, அவளது அழகு தொப்புளை வாய்க்குள் கவ்வி இழுத்துச் செல்லமாய் கடித்தான். 

"ஹான்......"

நிஷா பதறித் திரும்ப... சீனு முரட்டுத்தனமாக ஒரு கையால் அவளது இடது முலையையும், மறுகையால் அவளது வலது குண்டிச் சதையையும் பிடித்துப் பிசைந்துகொண்டே அவள் உதடுகளைக் கவ்வினான்.

"ம்ம்ம்......."

நிஷா திமிரத் திமிர... அவளது நாக்கை தன் நாக்கால் தேடிக்கொண்டே இரு கைகளாலும் சரசரவென்று அவள் புடவையை உயர்த்தினான். பின் காலால் கதவைச் சாத்தினான்.

புடவை உயர்த்தப்படுவதை உணர்ந்த நிஷா, 'அய்யோ போச்சு...' என்று முழுவேகத்தில் உதடுகளை உள்ளிழுத்துக்கொண்டு முகத்தை அவனிடமிருந்து விடுவித்தாள்.

"சீனு.. வேணாம்!" - அவள் பயத்தோடு கதவைப் பார்த்தாள். இதற்குள் சீனு புடவையை அவள் இடுப்புவரைக்கும் தூக்க... நிஷா அதை இறக்கிப் பிடித்து தன் மெரூன் கலர் பேண்ட்டியை மறைத்தாள்.   

அவள் இழுத்து மறைத்த இடத்தில், புடவையை வலுக்கட்டாயமாக மேலே தூக்கிவிட்டு, அவளது பட்டுப் புண்டையை பேண்டியோடு சேர்த்துக் கொத்தாகப் பிடித்தான் சீனு.

"ஹா.....ன்ம்ம்ம்..... சீனு.. வேணாம் வேணாம்!" - அவள் துள்ளினாள். பயத்தோடு கதவைப் பார்த்தாள். 

"நக்கிட்டு விட்டுடுறேன். ஒழுங்கா காட்டு"

இந்த வார்த்தையைக் கேட்டதும் அவளது பெண்மையில் சுகமான சூடு பரவியது. 

"சீனு... ப்ளீஸ்...."

நிஷா கதவைப் பார்த்துக்கொண்டே கெஞ்ச... சீனு தாமதிக்காமல் அவளது தொடைகளுக்கு நடுவில் முகம்புதைத்து அவள் வாசனையை இழுத்து முகர்ந்துகொண்டே அவள் பேண்ட்டியில் நக்க... நிஷா தன்னையுமறியாமல் தன் கால்களை விரித்து வைத்தாள். 

"ஓ... நெட் வச்ச பேன்ட்டி போட்டிருக்கியா" என்று கேட்டுக்கொண்டே அவளது பேன்ட்டியை விலக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு அவளது புண்டையைக் கவ்வினான். 

"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..... ம்ம்ம்ம்ம்......"

'அய்யோ... எல்லோரும் வெளிய என்ன எதிர்பார்த்துட்டு இருப்பாங்களே!' - அவனது வேகம் தாங்காமல் அவள் சுவரில் சாய்ந்தாள்.

அவன் சரட் சரட்டென்று அவள் புண்டைப் பிளவில் நக்கினான். முழுவதுமாக நக்கமுடியவில்லை என்று ஆத்திரத்தோடு அவள் பேண்ட்டிக்குள் (ஒதுக்கி வைத்திருந்த இடத்தில்) இரு விரல்களைக் கொடுத்து,  பேன்ட்டியை கீழே இழுத்தான். 

"ஸ்ஸ்... ஆஆ"

புண்டை சுவை நாக்கில் ருசித்ததும், பட படவென்று பேன்ட்டி எலாஸ்டிக்கில் கை வைத்து பரபரவென்று கீழே இறக்கினான். அவள் தேன் புண்டையை கண்டபடி நக்கிச் சுவைத்தான். இந்தத் திடீர் சுகத்தில் நிஷாவின் புண்டை மலர்ந்தது. தேனை வடியவிட்டது. அவன் நாக்குக்கு நன்றி சொல்லியது. 

"சீனு...."

அவன் அவள் புண்டை முழுவதும் ஆசைதீர நக்கி நக்கி சுவைத்தான். அவன் நக்க நக்க... அவள் அவனுக்கு நன்றாக விரித்துக் காட்டினாள். அவன் அவள் வடித்த புண்டைத் தேன் முழுவதையும் சப்பியெடுத்து ருசித்தான். 

இங்கே - 

கண்ணனும் மாணிக்கமும் சீனு வீட்டின் மெயின் கதவையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். 

"என்னாச்சு... நிஷாவைக் காணோம்??"

"நிஷா..." என்று குரல் கொடுத்தார் கண்ணன். 

"அய்யோ கண்ணன் கூப்பிடுறார்!" நிஷா கையை உதறிக்கொண்டு அவனை புண்டையிலிருந்து தள்ளிவிட்டாள். ஆனால் புண்டையை மறைக்காமல்... எதையோ இழந்ததுபோல்... இருமனதாக நின்றாள்.  

சீனு கதவை லாக் செய்தான். 

"நோ சீனு... நோ..." என்று சொல்லிக்கொண்டே நிஷா, இடுப்பில் பிடித்துவைத்திருந்த புடவையை அப்படியே வைத்துக்கொண்டு அவனைத் தடுக்க முயற்சிக்க... சீனு அவளது இரு குண்டிகளிலும் படார் படார் என்று அடித்து அவளைத் தூக்கிக் கட்டிலில் போட்டான். 

குண்டியில் அடி வாங்கியதும், அவள் சீனுவின் ஆதிக்கத்துக்கு அடங்க... புண்டை தண்ணீரை தாராளமாய் சுரக்க....... 

'அய்யோ என்னால கண்ட்ரோலா இருக்க முடியலையே.....' அவள் பரிதவித்தாள். 

சீக்கிரமா நக்கிட்டு விடு... என்பதுபோல் காலை நன்றாக விரித்து புண்டையைக் காட்டினாள். அவன் பாய்ந்து வந்து நக்குவான் என்று எதிர்பார்த்தாள். அவனோ வேஷ்டியை அவிழ்த்துப் போட்டுவிட்டு, தன் முரட்டுப் பூல் அவள் புண்டையில் மோத அவள்மேல் விழுந்தான். 

"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..... ஸாஆஆ....."

"நோ... நோ.. இப்போ வேணாம்....." என்று தலையை அசைத்து அசைத்து நிஷா மறுக்க... சீனு ஒரே குத்தாக தன் பூலை அவள் புண்டைக்குள் இறக்கினான். 

"ஸ்ஸோ..... ஓஓஓஓ...." என்று நிஷா வாயைப் பொத்திக்கொண்டு கத்தினாள். சீனு வேக வேகமாக அவளை ஓத்துத் தள்ள.... நிஷா கட்டிலில் குலுங்கினாள். 

'இந்த சுகத்துக்காகத்தானே நேற்றிலிருந்து ஏங்கினேன்..... அய்யோ சீனு... என் மனசறிஞ்சு என்ன ஓக்குறடா....!'

"பக் மீ சீனு.... ஹார்டா... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.....ம்ம்ம்... எனக்கு வேணும் எனக்கு வேணும்....." - நிஷா எல்லோரையும் மறந்து முனகினாள்.

"சீனு...." என்று இப்போது பார்வதியின் குரல் கேட்டது

ஆசைக்கு இரண்டு குத்து குத்திவிட்டு விடலாம் என்றிருந்த சீனுவுக்கு, நிஷாவின் ஒத்துழைப்பு இரட்டிப்பு மகிழ்ச்சியைத் தர.....  வந்த குரல்களை பற்றிக் கொஞ்சமும் கவலைப்படாமல் நிஷாவை காட்டுத்தனமாகப் போட்டு ஓத்தான். அவனது வெறியை ஒவ்வொரு புண்டைக்குத்திலும் உணர்ந்தாள் நிஷா. புண்டைக்குள்ளிருந்து அலை அலையாய் கிளம்பிய சுகத்தில், அவளது பெண்மை ஒரு பெரிய ஆர்கசத்துக்கு தயாரானது. நிஷாவுக்கு இன்டென்சிவான ஒரு ஆர்கஸம் தேவைப்பட்டது.

சீக்கிரம் இவளை அனுப்பவேண்டுமே என்ற அவசரத்திலிருந்த சீனு "நிஷா... நிஷா.." என்று கத்திக்கொண்டே தன் பலம் முழுவதையும் திரட்டி அவள் புண்டையை துவம்சம் செய்தான். அவன் அடித்த அடியில்...  நிஷா கத்தமுடியாமல், வினோதமாக முனகிக்கொண்டே தன் புண்டை தண்ணீரைப் பொங்கவிட..... பூலை உருக்கும் அந்த சூடான சுகத்தில் சீனுவும் பொங்கினான். இருவரும் தீபாவளியை பொங்கலாக மாற்றினர்.

விந்து சீறிப்பாயும்போது அவனது பூலின் துடிப்பை அனுபவித்து அந்த சுகத்தில் லயித்துக் கிடந்தாள் நிஷா. திருட்டு ஓலின் சுகத்தை முழுமையாக அனுபவித்தாள். இந்தத் திடீர் ஓலை எதிர்பார்த்திராத அவள் காமத்தோடு அவனைப் பார்க்க.... பூலை அவள் புண்டைக்குள் வைத்துக்கொண்டே சீனு அவள் வாய்க்குள் நாக்கைச் செலுத்தி நக்கினான். அவளது நாக்கை கவ்விப் பிடித்து அவள் எச்சிலை உறிஞ்சினான். புண்டையில் அவள் கொட்டியது போக அவளிடம் இருந்த மிச்சம் மீதி அமிர்தத்தை அவள் வாயிலிருந்து உறிஞ்சி ருசித்தான்.

"கண்ணா.... போய் நிஷா எங்கேன்னு பாருடா..." என்று மாணிக்கம் பதற..... கண்ணன் கோபமாக எழுந்து சீனுவின் வீட்டுக்குள் நுழைய...

நிஷா கைகளில் வெடிகளோடு வந்தாள். 

ஆனால் தன் மனைவி,  சீனுவின் விந்துவை தொடைகளில் வடியவிட்டுக்கொண்டு... பேன்டியில்லாமல் வந்து நிற்கிறாள் என்பதை அறியாமல் கேட்டான்.

"என்னடி இவ்ளோ நேரம்?"

"எப்படி வெடிக்கிறதுன்னு எக்ஸ்ப்ளெயின் பண்ணிட்டிருந்தான்"

"அதான் உனக்கு தெரியுமே... நான்கூட உன் கைபுடிச்சி சொல்லிக் கொடுத்தேனேடி"

"ஊதுவத்தி வச்சுத்தான சொல்லிக்கொடுத்தீங்க. அவன்..." - நிஷா மெதுவாக தயங்கித் தயங்கிச் சொல்ல.... பொறுமை இல்லாமல் கண்ணன் கேட்டார்.

"ப்ச். அதுக்கு இவ்வளவு நேரமா?"

"நல்ல வெடியான்னு பாத்துக்கிட்டிருந்தேன்...."

"ப்ச்... உனக்கு வேணும்னா என்கிட்டே கேட்கவேண்டியதுதானடி..."

"ஸாரிங்க. இந்த நேரத்துல உங்களை (கடைக்கு) அனுப்பி கஷ்டப்படுத்த வேணாம்னுதான்...."

"சரி சரி வா..." - கண்ணன் நிஷாவைக் கூட்டிக்கொண்டு வந்தார். 

கண்ணன் இவளோடு சேர்ந்து வெடிகளை வெடிக்க.... நிஷா சற்றுமுன் தான் ஓக்கப்பட்டதை நம்பமுடியாமல் நின்றாள். 

'ஆஹா என்ன ஒரு த்ரில்! என்ன ஒரு சுகம்! வாவ்...'

நிஷாவிடம் முன்பிருந்த துள்ளல் குறைந்து, முகத்தில் வெட்கம் நிறைந்திருப்பதை மாணிக்கம் கவனித்தார். 

இடது முலை சைடில் தெரிய உள்ளே போன நிஷா இப்போது முழுக்க மூடிக்கொண்டு வந்திருப்பதையும், இடுப்பில் சாதாரணமாக இருந்த புடவை இப்போது அதிகமாய் இறங்கியிருப்பதையும், புடவை மடிப்புகள் கண்டபடி கலைந்திருப்பதையும் அவர் கவனித்தார். 

'மை காட்... நான் நினைப்பது உண்மையா... நோ நோ... அப்படி இருக்கக்கூடாது.'

'இருந்தாலும், சீனுவையும் அவன் குடும்பத்தையும்  நிஷாவிடம் இருந்து விலகியிருக்கச் செய்ய என்ன வழி?' என்று யோசித்தார். 

'ஸ்வாமியிடமே கேட்கலாம்' என்று முடிவு செய்தார்.

தொடரும்...