டீச்சரம்மா 11

முழு தொடர் படிக்க

 நான் கண்டது கனவுதான் என்று என்னை நானே சமாதானப் படுத்திக்கொண்டு, கடிகாரத்தைப் பார்க்க, மணி 8 ஆகியிருந்தது. 

படுக்கையில் இருந்து எழுந்து சென்று முகம் கழுவி புத்துனர்வு ஆனேன்.

“காலையில் கண்ட கனவு பலிக்கும் என்பார்களே இதுவும் பலித்துவிடுமோ?” என்று எனக்கு பயமாக இருந்தது. இருந்தாலும் “8 மணிக்கு கண்ட கனவெல்லாம் பலிக்காது..” என்று என்னை நானே சமாதானம் செய்துகொண்டேன். அதே சமயம் அப்படி நடந்தால் எப்படியிருக்கும் என்று என் ஆழ்மனதிலும் ஒரு ஏக்கம் இருந்தது.

அன்றைய பொழுதை என்னால் நிம்மதியாக கழிக்க முடியுமா என்று தெரியவில்லை. அதனால் எங்கேயாவது வெளியே போகலாமா என்று யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன்.

ஆனால் தனியாக எங்கே போவது? சினிமாவுக்கு போகலாம் என்றால், அதில் வரும் கவர்ச்சியும், முத்தக் காட்சியும் என்னை மேலும் சூடேற்றிவிடும். வேறு என்ன செய்வது என்று சிந்திக்க ஆரம்பித்தேன்.

அப்போது சரணின் அக்காவின் நம்பரிலிருந்து போன் வந்தது.

நான் அட்டனட் செய்து “ஹலோ..” என்றேன்.

“டீச்சர் நான் சரணோட அக்கா பேசுறேன்..” என்றாள்.

“ம்ம்ம்.. சொல்லும்மா..” 

“டீச்சர், நேத்து சரண் டியூசன் இல்லைன்னு சொல்லி வீட்டுக்கு வந்துட்டான். காரணம் கேட்டேன் எதுவும் சொல்லலை. அதான் ஏதும் பிரச்சனையான்னு தெரிஞ்சுக்க உங்களுக்கு போன் பண்ணுனேன். ஆனா நீங்க எடுக்கலை..” 

நான் சரண் அக்காவிற்கு கால் செய்யலாம் என்று நினைத்து, கடைசியில் மறந்து போனது அப்போதுதான் நினைவுக்கு வந்தது.

அதனால் “சாரிமா.. நேத்து எனக்கு கொஞ்சம் உடம்பு சரியில்லை. அதான் சரணை கிளம்பச் சொல்லிட்டேன்.. வேற எதுவும் பிரச்சனை இல்லை. இன்னைக்கு நான் சும்மாதான் இருக்கேன். அவனை டியூசன் வரச்சொல்லு..” என்றேன்.

“டீச்சர்.. உடம்பு சரியில்லைன்னு சொல்லுறிங்க. நல்லா ரெஸ்ட் எடுங்க. அவனை நாளைக்கு அனுப்புறேன்..” என்றாள் கரிசனமாய்.

“அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லமா. இப்போ நான் நார்மல். அவனை அனுப்பி வை..” என்றேன்.

அவளும் “சரிங்க டீச்சர்..” என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்தாள். 

போனை வைத்ததும்தான் “நான் என்ன பேசிவிட்டேன்? எதற்காக இன்று அவனை வரச்சொன்னேன்?” என்று நினைத்தேன். ஏதோ என்னையும் அறியாமலே அந்த வார்த்தை என்னிடமிருந்து வந்ததைப் போல இருந்தது.

அதை நானாக பேசினேனா? இல்லை என் ஆசைகள் அப்படி பேச வைத்ததா என்று ஒன்றும் தெரியவில்லை. ஆனால் என் மனது மட்டும் இன்று அவன் என்னுடன் இருக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்த்தது.

சரண் வருவதற்குள் நான் என் வீட்டு வேலைகளை முடித்து, அவனுக்காக காத்திருக்க ஆரம்பித்தேன்.

கொஞ்ச நேரத்தில் சரண் வீட்டுக்கு வந்தான். கதவு திறந்திருக்க, நேராக உள்ளே வந்தான்.

என்னைப் பார்த்ததும் “குட் மார்னிங் டீச்சர்..” என்றான்.

பதிலுக்கு “குட் மார்னிங் குட்டி..” என்று நான் சொல்ல, “அம்மா..” என்றபடி என் பக்கத்தில் அமர்ந்தான்.

“அம்மா, சார் வீட்டுல இல்லையா? ஊருக்கு கிளம்பிட்டாரா?” 

“ம்ம்ம்.. நேத்தே கிளம்பிட்டாருடா..” 

“ஓஓஓ.. சார் ஏன் ஒரு நாள் கூட இருக்காம போய்ட்டார்?”  

“எல்லாம் வேலைதான்.. அது சரி, நான் உனக்கு அம்மா, என் புருசன் உனக்கு சாரா?” 

சரண் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் நெளிந்தான். பிறகு இருவரும் ஒன்றும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தோம்.

அப்போது நான் “சரண், இன்னைக்கு என்னை எங்கேயாவது வெளிய கூட்டிட்டு போறியா?” என்றேன்.

அவன் ஆர்வத்தோடு “எங்கம்மா போகலாம்?” என்றான். 

“எங்கையாவது போலாம்டா.. ஆனா போய்ட்டு சீக்கிரம் வர மாதிரி இருக்கனும்..” 

அவன் கொஞ்ச நேரம் யோசித்துவிட்டு “அம்மா, சினிமா, கடைவீதின்னு போனா யாராவது கவனிச்சு சந்தேகப்படுவாங்க.. அதனால நான் ஒரு இடம் சொல்லுறேன். அங்க போலாமா?” என்றான்.

“எங்கடா?”

“எங்க தோப்புக்கு போகலாம். போய் பம்ப் செட்ல குளிச்சிட்டு வரலாம். இன்னைக்கு சன்டே.. அங்க யாரும் இருக்க மாட்டாங்க.. என் அத்தானும் வெளியூர் போயிருக்கார்..” 

சரண் சொன்னது வித்தியாசமாகவும், அதே சமயம் எங்களுக்கு பாதுகாப்பாக இருப்பதாகவும் தோன்றியது.

அதனால் உடனே “சரி சரண்.. அங்கேயே போகலாம்..” என்றேன்.

“நல்லவேளை இன்னைக்கு அத்தான் வெளியூர் போனதால அவர் பைக்கை எடுத்துட்டு வந்தேன்..” என்று சொன்னவன், என்னை மாற்றுத்துணி எடுத்துக்கொள்ள சொன்னான்.

நானும் மாற்றுத் துணியை எடுத்து ஒரு பையில் வைத்துக்கொண்டு சரணுடன் வண்டியில் கிளம்பினேன்.

தோப்புக்கு செல்லும் குறுகலான சாலை, கொஞ்சம் குண்டும் குழியுமாக இருக்க, வண்டி குலுங்கியது. சரணும் மெதுவாகத்தான் வண்டியை ஓட்டினான். இருந்தாலும், சாலையின் மேடு பள்ளங்களால் நான் அடிக்கடி, சரணின் உடலோடு உரச நேர்ந்தது. அந்த உரசலால் எனக்குள் தீ பற்றிக்கொள்ள, சரணின் உடலும் உஷ்னமாவதை என்னால் உணர முடிந்தது.

ஒரு இடத்தில் வண்டியை நிறுத்திய சரண் என்னை இறங்கச் சொன்னான். நான் இறங்கிக்கொள்ள, “அம்மா, இனி நடந்துதான் போகனும்.. என் பின்னால வாங்க..” என்று சொல்லி தோப்புக்குள் என்னை அழைத்துச் சென்றான்.

அந்தப் பகுதி முழுவதுமே தென்னந் தோப்புகளாக இருந்தது. சரண் உயரமாக தென்னை மரங்களுக்கு நடுவில், ஒரு ஆள் செல்வதுபோன்ற வரப்பில் என்னை நடத்தி கூட்டிச் சென்றான்.

கொஞ்ச தூரம் போனதும் “அம்மா, இதுதான் எங்க அத்தானுடைய தோப்பு..” என்றான்.

இடைவெளி விட்டு வளர்ந்திருந்த தென்னை மரங்கள். இடைப்பட்ட இடத்தில் கத்தரிக்காய், தக்காளி வாழை என்று மற்ற பயிர்களும் பயிரிடப்பட்டு பார்க்கவே அழகாக இருந்தது. தோப்பின் நடுவே, ஒரு பெரிய கிணறு. அதற்கு பக்கத்தில் ஒரு ரூம்.

இதுபோன்ற காட்சியை கிராமத்து படங்களில்தான் பார்த்திருக்கிறேன். அதை நேரில் பார்த்தபோது எனக்குள் ஏற்பட்ட சந்தோஷத்திற்கு அளவே இல்லை.

நான் அவர்கள் தோட்டத்தை பார்த்துக்கொண்டிருக்க, சரண் “அம்மா.. கரண்ட் இருக்கான்னு பாத்துட்டு வந்திடுறேன்..” என்று சொல்லிவிட்டு பம்ப் செட் அறைக்குள் சென்றான்.

உள்ளே சென்று வந்தவன் “ஐயோ.. கரண்ட் இல்லம்மா.. இன்னைக்கு மதிய கரண்ட்ன்னு நினைக்கிறேன்..” என்று சொன்னான்.

பம்ப் செட்டில் குளிக்கலாம் என்று ஆசையாக வந்த எனக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. அப்போது சரண், கிணற்றுக்குள் எட்டிப் பார்த்துவிட்டு “அம்மா, வாங்க கிணத்துல இறங்கி குளிக்கலாம்..” என்றான்.

“ஐயோ உள்ள இறங்கியா? எனக்கு நீச்சல் தெரியாது. பயமா இருக்குடா.. நான் வரலை.. வா வீட்டுக்கு போலாம்..” என்றேன்.

“கவலை படாதிங்க அம்மா.. இது ரொம்ப சின்ன கிணறுதான். ராத்திரியெல்லாம் மோட்டர் ஓடி கிணத்துல தண்ணி கொறைஞ்சிருச்சு. வெயில் காலம் வரப்போறதால தண்ணி மெதுவாத்தான் ஊறும். உங்க கழுத்தளவுக்கு கீழதான் தண்ணி இருக்கும். கடைசி வரைக்கும் படிக்கட்டு இருக்கு இறங்கி போயிடலாம்.. வாங்க..” என்றான்.

சரண் என்னதான் சொன்னாலும் எனக்கு கிணற்றுக்குள் இறங்க பயமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால் சரண் விடாப்பிடியாக என்னை கையைப் பிடித்து அழைத்துச் சென்றான்.

நானும் பயந்தபடி அவனுடன் சென்றேன். அவன் என் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு, படியில் ஒவ்வொரு காலாக வைத்து இறங்க, நானும் இறங்கினேன்.

ஆழம் செல்லச் செல்ல ஏதோ பாதாளத்தில் மாட்டிக்கொண்டது போல ஒரு உணர்வு ஏற்பட்டது. இருந்தாலும் சரண் இருக்கிறான் என்ற நிம்மதியோடு உள்ளே இறங்கினேன்.

ஒவ்வொரு படியாக இறங்கிச் செல்ல, இறுதியாக என் கால் தண்ணியைத் தொட்டது. சரண் என்னைவிட இரண்டு படிகள் கீழே இருக்க, அவன் பேண்ட் நனைய ஆரம்பித்தது.

நான் “சரண், நீ மாத்து துணி கொண்டு வரலியே.. பாரு டிரஸ் நனையிது. அப்பறம் உங்க அக்கா சந்தேகப்படப் போறாங்க..” என்று சொல்ல, “ஆமாம்மா..” என்று சொல்லிவிட்டு சில படிகள் மேலே ஏறி, தன் பேண்ட் மற்றும் சட்டையை கழட்டி வைத்துவிட்டு, வெறும் ஜட்டியோடு மீண்டும் கீழே இறங்கி வந்தான்.

“சரிமா, நான் டிரஸ்ஸைக் கழட்டிடேன். நீங்க என்ன பண்ணப்போறிங்க. புடவை கட்டியிருக்கீங்க. அதோடு கிணத்துல இறங்க முடியாதே..” என்று சிரித்தான்.

நான் வெட்கத்தோடு அன்னார்ந்து கிணற்று மேட்டைப் பார்த்தேன். அதற்கு சரண் “அம்மா.. யாரும் இங்க வர மாட்டாங்க.. கரண்ட் வேற இல்லை. அதனால ஒரு ஈ எறும்பு கூட இந்தப் பக்கம் வராது..” என்று சொல்ல நான் சரணின் கண் முன்பாகவே என் ஆடைகளை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தேன்.

சரண், வெப்கேமில் என்னை முழுவதுமாக பார்த்து ரசித்திருக்கிறான். சில நாட்களுக்கு முன்னால் கூட உடலில் வெறும் பேன்ட்டியோடு அவன் மடியில் கிடந்திருக்கிறேன். ஆனால் ஒவ்வொரு முறையும் அவன் முன்னால் ஆடைகளைக் கழட்டும்போதும் எங்கிருந்துதான் வந்து தொலைகிறதோ அந்த வெட்கம்? 

அதுவும் பட்டப் பகலில், கிணற்றுக்குள் என்று வரும்போது சொல்லவா வேண்டும்? அதனால் மெது மெதுவாக, என் சேலையை மட்டும் உருவிவிட்டு “போதுமா?” என்றேன்.

“மத்தது?” என்று ஆவலாக என்னைப் பார்த்தான்.

நான் மீண்டும் வெட்கத்தோடு என் ஜாக்கெட் பாவாடையை கழட்டிவிட்டு, பிரா, பேண்ட்டியோடு நின்றேன்.

நான் உள்ளாடைகளோடு இருப்பதைப் பார்த்த சரணின் முகத்தில் ஏமாற்றம் தெரிந்தது. அநேகமாக இன்றைக்கும் நான் உள்ளாடை ஏதும் போடாமல் வந்திருப்பேன் என்று நினைத்தான் போல!

என்னை அந்த கோலத்தில் ஏக்கமாக பார்த்தவன், “இன்னும் free-ஆ குளிக்கலாமே?” என்றான் குறும்போடு.

“சீசீசீ.. போடா..” என்று நான் வெட்கப்பட்டு சொல்ல, 

“சரி.. வாங்க குளிக்கலாம்..” என்று சொன்ன சரண், தண்ணீருக்குள் ஒவ்வொரு படியாக இறங்க, தண்ணீர் மெல்ல மெல்ல என் உடலை ஈரமாக்கத் தொடங்கியது.

கிடத்தட்ட என் வயிறு வரை தண்ணீர் வர, அதற்கு மேலே படியில்லை. அதனால் என்னை தரையில் இறங்கச் சொன்னான். நான் மெதுவாக, கிணற்றுத் தரையில் கால் வைத்து இறங்க. தண்ணீர் என் மார்பை மறைக்கும் அளவுக்கு வந்தது.

கிணற்றில் மணல் தரையில் நிற்கவே சுகமாக இருந்தது. தண்ணீரும் கொஞ்சம் ஜில்லென்று இருக்க, என் உஷ்னமான உடம்புக்கு சுகமாக இருந்தது.

“எப்படி இருக்கும்மா?” என்றான் சரண்.

“சூப்பர்டா செல்லம்.. இந்த மாதிரி ஒரு அனுபவத்தை நான் அனுபவிச்சதே இல்லடா..” என்று சொல்ல, என் வார்த்தைகள் கிணற்று சுவரில் பட்டு எதிரொளித்து மீண்டும் மீண்டும் என் காதுகளில் ஒலித்தது.

அப்போதுதான் என் உடம்பில் ஏதோ ஊறுவது போல இருக்க, அதை சரணிடம் சொன்னேன்.

அதற்கு அவன், “இந்த கிணத்துல சின்ன சின்ன மீன் இருக்கும். அது உங்கள கடிக்குது. அதான் அப்படி இருக்கு..” என்றான்.

“ஓஓஓ.. மீன் கடிக்கிறது வலிக்காதுல?” என்று அப்பாவியாக கேட்டேன் நான்.

“அதெல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது.. நீங்க தைரியமா குளிங்க..” என்று சொன்னவன், கிணற்றில் மூழ்கி எழுந்தான். என்னையும் அப்படி மூழ்கி எழச் சொன்னான்.

நான் தயங்க, சரண் தனது இரு கைகளால் என் இருகைகளைப் பிடித்துக்கொண்டு, நான் 1, 2, 3 சொன்னதும், என்னோடு சேர்ந்து முங்குங்க.. நான் பாத்துக்குறேன்..” என்று சொல்லிவிட்டு 1, 2, 3 சொல்ல நான் தண்ணீருக்குள் மூழ்கி எழுந்தேன்.

ஓரிரு வினாடிகள் தண்ணீருக்குள் மூழ்கி எழுந்ததற்கே, எனக்கு மூச்சு முட்டுவது போல இருந்தது.

“ஒன்னுமில்லம்மா.. பயப்படாதிங்க..” என்று சொன்ன சரண், என் பக்கம் நகர்ந்து வந்து என்னை கட்டியணைத்துக்கொண்டான். 

தண்ணீரின் குளுமையில் அவன் உடல் வெப்பம் என் சுயநினைவை இழக்கச் செய்ய, நானும் அவனைக் கட்டிக்கொண்டேன்.

அவன் கைகள் தண்ணீருக்குள் என் உடலோடு விளையாட ஆரம்பித்தது. அந்த குளிர் தண்ணீரிலும் அவன் கை தொடும் இடங்கள் எல்லாம் சூடாக இருப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது.

அந்த நிலையில் நான் தன்னிலை மறந்துவிட்டேன். அவன் கைகள் என் முதுகில் விளையாடி, என் புட்டத்துக்கு நகர்ந்து சென்றது.

என் இரு குண்டிச் சதைப்பகுதியையும் அவன் தேய்த்துக்கொடுத்தான். பின்னர் மெதுவாக என் பேண்ட்டிக்குள் கைவிட்டு என் குண்டிச் சதைகளை பிசைந்துவிட, நான் தண்ணீரிலும் துள்ள ஆரம்பித்தேன்.

பின்னர் என்னைக் கட்டியணைத்தபடியே, “இன்னும் ஒரு தடவை முங்கலாமா?” என்றான். அந்த நிலையில் நான் அவன் எதைச் சொன்னாலும் தலையாட்டுபவளாக இருந்தேன். தலையும் ஆட்டினேன்.

நான் சரியென்றதும், இருவரும் கட்டியணைத்தபடியே தண்ணீரில் மூழ்கி எழுந்தோம்.

தண்ணீரில் மூழ்கும்போது இருவரும் பிரிந்துவிட, தண்ணீருக்கு மேலே வந்ததும் நான் சரணை இழுத்து கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டேன்.

அப்போது சரண் என் காதருகே, “அம்மா.. எனக்கு கையடிச்சு விடுறியா?” என்றான்.

நான் “தண்ணியில இருக்கும்போதா?” என்றேன்.

“ஆமா..” என்றவன், தண்ணீருக்குள் மூழ்கி எதையோ செய்ய, அவன் ஜட்டி தண்ணீரில் மிதக்க ஆரம்பித்தது.

பின்னர் தண்ணீரிலிருந்து எழுந்தவன், என் கையைப் பிடித்து தண்ணீருக்குள் அவன் சுன்னி மீது வைத்தான். நானும் அதை கப்பென பிடித்துக்கொண்டேன்.

அப்போது சரண் “ஆஆஆஆஆஆஆ..” என்று லேசாக முனகினான். பின்னர் கண்களை மூடி கிறங்கியபடி “அடிச்சு விடுமா..” என்றான்.

நான் சரணின் சுன்னியை வெப்கேமில் பார்த்திருந்தாலும் கையில் பிடித்தது அதுதான் முதல் முறை. அதுவும் தண்ணீருக்கு அடியில்!

அந்த அனுபவமே எனக்கு போதையைத் தந்தது. உடனே அவன் சுன்னியை மெதுவாக உருவி விட ஆரம்பித்தேன்.

அவன் “ஹாஹாஹாஹாஹா.. ஆஆஆஆஆஆஆ..” என சுக முனகல்களால் முனக, நான் அவன் உதடுகளைக் கவ்விக்கொண்டேன்.

அப்போது அவன் கைகளால் என் முதுகில் கோலம் போடுவது போல இருக்க, நான் நெளிந்தேன். சற்று நேரத்திலேயே என் பிராவும் தண்ணீரில் மிதந்தது. கிணற்றில் இருந்த சிறு மீன்கள் என் முலைகளையும் கடிக்க ஆரம்பித்தது. அப்போதுதான், அவன் என் முதுகில் கோலம்போடவில்லை, என் பிராவின் கொக்கிகளைக் கழட்டியிருக்கிறான் என்று தெரிந்தது.

ஆனால், என் முலைகள் தண்ணீருக்கு கீழே இருந்தது. அவனால் அதைப் பார்க்க முடியவில்லை.

அப்போது சரண் மெதுவாக என் பின் பக்கமாக நகர்ந்து வந்தான். அவனது விரைத்த சுன்னி, என் வலப்பக்க இடுப்பில் உரசியபடி நின்றுகொண்டான். இப்போது என்னால் அவன் சுன்னியைப் பிடிக்க முடிந்தது. அதே சமயம் அவனும் பின்னால் நின்றுகொண்டு, இரு கைகளாலும், என் முலையைப் பிடித்து பிசைய ஆரம்பித்தான்.

எனக்கு சுகத்தில் கண்கள் சொருக ஆரம்பித்தது. அரை மயக்கத்தில் இருப்பதை போல உணர்ந்தேன். ஆனாலும் என் கைகள் நிறுத்தாமல் சரணின் சுன்னியை உருவியபடியே இருந்தது.

இரண்டு முலைகளையும் பிடித்திருந்த சரணின் கைகள் கொஞ்ச நேரத்திலேயே எனது இடது முலையை விட்டுவிட்டு, மெதுவாக கீழே நகர அரம்பித்து, என் தொப்புள் குழியில் நின்றது.

அவன் விரல்கள் என் தொப்புளைச் சுற்றி கோலம்போட நான் “குட்டி.. என்னடா பண்ற? ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்..” என்று முனக, அடுத்ததாக அவன் கை இன்னும் கொஞ்சம் கீழே இறங்கி, என் அடிவயிற்றில் தடவ ஆரம்பித்தது.

அப்படியே மெதுவாக சரணின் ஒரு விரல் என் பேண்டிக்குள் நுழைவதை உணர்ந்தேன். உடனே அவனைத் தடுக்க வேண்டுமென்று நினைத்தபோது, “நான் இல்லாத ஏக்கத்தை அந்த பார்ட்னர் மூலம் தீர்த்துக்கோ..” என்று என் கணவர் சொன்ன வார்த்தைகள் என்னை தடுத்து நிறுத்தியது.

“என் கணவர் செய்வதைத்தானே சரணும் செய்கிறான்..” என்று என் ஆழ்மனது ரீங்காரம் அடிக்க, என் உடலும் அதற்கு ஒத்துழைத்தது. நான் கூச்சத்தில் என் இடுப்பை லேசாக வளைக்க, சரண் நான் அவனைத் தடுக்கவில்லை என்று உணர்ந்து மெதுவாக என் பேண்ட்டிக்குள் கையை நுழைத்தான்.

அவன் கை என் பெண்மை முக்கோணத்தை தொட்டதும் என் உடல் சிலிர்த்துக்கொண்டது. என் உடல் நடுங்கியது. அதை அவனும் உணர்ந்திருக்க வேண்டும். என் கைகளில் அகப்பட்டு இருந்த அவன் சுன்னி துடிப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது.

இப்போதும் நான் அவனைத் தடுக்காமல் போக, அவன் தைரியாமாக இருகைகளாலும் என் பேண்ட்டியைப் பிடித்து கீழே இறக்கிவிட, என் பேண்ட்டி தொடைவரை இறங்கிவிட்டது.

பேண்ட்டி இல்லாமல் குளிர் நீர் என் கூதியில் நேரடியாக பட என் உடம்பில் ஷாக் அடித்ததைப் போல இருந்தது. பத்தாத குறைக்கு, மீன்களும் என் கூதியில் கடித்து விளையாட நான் திக்குமுக்காடிப் போனேன்.

சரணின் கை என் கூதியைத் தடவ ஆரம்பிக்க, அவனது இன்னொரு கை மீண்டும் என் முலைக் காம்புகளைத் திருக ஆரம்பித்தது. அதனால் உண்டான உஷ்னம் குளிர் தண்ணீரிலும் குளிர் தெரியாதபடி செய்துவிட்டது.

சரண் என் முக்கோண மேட்டில் எதையோ தேடுவதைப் போல தேய்த்தான். பிறகு அவன் தேடியதைக் கண்டுபிடித்துவிட்டது போன்று என் க்ளிட்டை தொட்டு தேடுவதை நிறுத்தினான்.

அதை அவன் விரல்களால் நிமிண்ட நான் துடிதுடித்துப்போனேன். “ஆஆஆஆஆஆ..” என சுகத்தில் நான் அலறிய சத்தம் அந்த கிணற்றையே அதிர வைத்தது.

சரண் என் க்ளிட்டை நிமிண்ட நிமிண்ட நானும் என் வேகத்தை அதிகப்படுத்தினேன். சரணின் சுன்னியை உருவிவிடுவதை விட்டுவிட்டு, அதை அப்படியே கைகளில் பிடித்து வேகமாக ஆட்டிவிட ஆரம்பித்தேன்.

இப்போது சரணும் “அம்மா.. அம்மாமாமாமா..” என்று முனக ஆரம்பித்தான். அதேநேரம் அவன் கைகளும் தன் வேலையைத் தொடர்ந்துகொண்டிருக்க, அது என் கூதி ஓட்டையை தேடிப் பிடித்தது.

சரண் உடனே தனது ஒரு விரலை உள்ளே நுழைத்தான். என் சூடான கூதிக்குள் அப்படியே விரலை வைத்துக்கொண்டான். சில வினாடிகள்தான்.. பின்னர் அவன் விரல்கள் என் கூதியை ஓக்க ஆரம்பித்தது.

நானும் அவன் சுன்னியை பிடித்து வேகமாக கையடித்துவிட்டேன். இருவரும் காமத்தீயில் வெந்துகொண்டு, உச்சத்தை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தோம்.

எங்களது அந்த பந்தயத்தில் நான்தான் வெற்றி பெற்றேன். சரணின் சுன்னியிலிருந்து நான்தான் முதலில் தண்ணியைக் கழட்டினேன். உச்சமடைந்த அவன் விரல்களின் வேகத்தை கூட்டி குத்த, அடுத்த சில வினாடிகளில் நானும் உச்சமடைந்தேன்.

இருவரின் காம நீரும் தண்ணீரில் கலந்துவிட, இருவரும் மூச்சு வாங்கியபடி தண்ணீரில் நின்றுகொண்டிருந்தோம். முன்பை விட தண்ணீர் மட்டம் அதிகரித்திருப்பது போல இருக்க “அம்மா.. தண்ணீ அதிகமாகுது.. சீக்கிரம் குளிங்க கிளம்பலாம்..” என்றான்.

நான் “இனியும் குளிக்கனுமா கண்ணா?” என்று சொல்லிவிட்டு, என் கூதியைக் கழுவிக்கொண்டு, பேண்டியை இழுத்து போட்டுக்கொண்டேன். சரணும் தண்ணீரில் இருந்தபடியே ஜட்டியை போட்டுக்கொண்டான்.

பின்னர் கிணற்றில் ஒரு ஓரத்தில் ஒதுங்கியிருந்த என் பிராவை அவன் எடுத்துத்தர நான் அவனையே போட்டுவிடச் சொன்னேன்.

அவனும் என் முலைகளை கழுவிவிடுவதுபோல செய்து என் பிராவை போட்டுவிட்டான். பின்னர் இருவரும் படிக்கட்டு வழியாக மேலே ஏறினோம். சரண் அவன் உடைகளை எடுத்து போட்டுக்கொண்டு, “நான் மேலே போய் யாராவது இருக்காங்களான்னு பாக்குறேன்..” என்று சொல்லிவிட்டு மேலே சென்றான். அங்கே சுற்றிலும் பார்த்தவன், மேல வாங்க என்பதுபோல கைகாட்ட நான் படிக்கட்டில் கிடந்த என் துணிகளை எடுத்துக்கொண்டு, மேலே சென்றேன். அங்கே என் மாற்று துணிகளை அணிந்துகொள்ள ஆரம்பித்தேன்.

நான் துணி மாற்றுவதை முழுவதுமாக சரண் கவனித்துக் கொண்டுதான் இருந்தான். அதனால் நான் சரண் கண் முன்னால் எனது ஈரமான பிராவை கழட்டிவிட்டு, புது பிராவையும் ஜாக்கெட்டையும் போட்டுக்கொண்டேன்.

பிறகு என் பேண்ட்டியையும் அவிழ்ப்பேன் என்ற சரண் ஆவலோடு எதிர்பார்க்க, நான் அவனை ஏங்கவைக்கும் விதமாக என் பாவாடைவை முதலில் அணிந்துகொண்டு பிறகு அதற்குள்ளே கைவிட்டு பேண்ட்யை கழட்டிவிட்டு, பின்னர் என் பாவாடையை கட்டிக்கொண்டேன்.

அது சரணுக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. இருந்தாலும், நான் அசந்த பொழுதில் என் கூதியோடு விளையாடிவிட்ட சரணுக்கு, நான் கொஞ்சம் விளையாட்டு காட்டலாம் என அவ்வாறு செய்தேன்.

பிறகு நான் சேலையையும் எடுத்து கட்டிக்கொண்டு “கிளம்பலாமா சரண்?” என்றேன்.

அவன் “சரிம்மா..” என்று சொல்லி முன்னே நடக்க, நான் அவன் பின்னால் நடந்து அவன் வண்டி இருக்கும் இடத்திற்கு சென்றோம். பின்னர் அவன் வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்ய, நான் அவன் பின்னால் அமர்ந்துகொண்டேன்.

சரண் வண்டியை கிளப்ப அந்த குண்டும் குழியுமான சாலையில் பயணித்து மெதுவாக வீட்டை அடைந்தோம்.

நான் வீட்டைத் திறக்க, சரண் “நான் கிளம்புறேன்ம்மா..” என்றான்.

“ஏய், புக்ஸ் வேண்டாமா? உள்ள வா..” என்று கதவைத் திறந்துகொண்டு உள்ளே செல்ல, அவன் “சாரிமா.. மறந்துட்டேன்..” என்று உள்ளே வந்து தன் புக்ஸை எடுத்துக்கொண்டான்.

“அம்மாவை பாத்ததும் புக்ஸை மறந்துட்டியா? அடி விழும். இன்னும் பரிட்சைக்கு ஒரு மாசம்தான் இருக்கு. அதுக்குள்ள இன்னும் நல்லா ப்ரிப்பேர் பண்ணனும். இன்னும் ஒரு வாரத்துல மாடல் எக்ஸாம் நடக்கப்போகுது.. அப்புறம் லேப்.. அப்புறம் பரிட்சைன்னு நாள் சீக்கிரம் போயிடும்..” என்றேன்.

“சரிமா.. அதுவரைக்கும் இதுமாதிரி நடக்காதா?” என்றான்.

“நீ ஆறு நாள் எல்லாத்தையும் மறந்துட்டு படி. ஞாயித்துக்கிழமை அம்மா கூட ஜாலியா இரு..” என்றேன்.

“அவனும்.. சரிமா. இன்னைக்கு எனக்கு கிடச்ச இந்த அனுபவத்த என்னால மறக்கவே முடியாது..”

“எனக்கும்தான் குட்டி.. அம்மாவை துடிக்க வச்சிட்ட செல்லம்..” என்று அவனை மார்போடு அணைத்துக்கொண்டேன். பிறகு “சரி.. நீ கிளம்பு..” என்று சொல்லி அவனை வழியனுப்பி வைத்தேன்.

தொடரும்...