உங்களில் ஒருத்தி 70

முழு தொடர் படிக்க

மறுநாள் காலை - 

இருவருமே பேசிக்கொள்ளவில்லை. நிஷா குளித்து முடித்து, ஸ்கூலுக்குப் போவதற்காக புடவை உடுத்திக்கொண்டிருந்தாள். கண்ணன் தூக்க கலக்கத்தில் எழுந்து உட்கார்ந்து அவளையே ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.


அவருக்கு, சீனுவை பழிவாங்கியதுபோல் ஒரு திருப்தி வந்திருந்தது. 

'இவ செஞ்ச வேலைக்கு எப்படியும் விவாகரத்து கொடுக்கப்போகிறேன். அதுவரைக்கும் நல்லா அனுபவிச்சிட்டு அனுப்புனா என்ன தப்பு? அடேய் சீனு... என் பொண்டாட்டியை... என்கிட்டயே படுக்கக்கூடாதுன்னு சொல்ற அளவுக்கு உனக்கு திமிரா?'

'இன்னைக்கு நைட்டு இவளை குத்த வச்சி குதிக்க விடப்போறேன். முடிஞ்சதை பார்த்துக்கோ. டாக்டர்... நீ தெய்வம்டா'

நிஷா எதுவும் பேசாமல் பிரேக் பாஸ்ட் ரெடி பண்ணினாள். கண்ணன் கிளம்பி... டைனிங் டேபிளுக்கு வந்தார். 

"உன்ன ஸ்கூல்ல நான் ட்ராப் பண்ணிடுறேன்"

நிஷா மெதுவாகச் சொன்னாள். "வேணாங்க. பரவால்ல...."

"இட்ஸ் ஓகே. இன்னைக்கு மட்டுமாச்சும் நான் ட்ராப் பண்றேன். ஈவினிங் டைமுக்கு உன்ன பிக்கப் பண்ணிக்கிடுறேன்."

நிஷா "ம்..." என்று மட்டும் சொல்லிவிட்டு அவருக்குப் பரிமாறினாள். கண்ணன் அவளை ரசித்துப் பார்த்தார். அவள் புத்தம் புது மலராய்... புதுப் பொண்டாட்டியாய் அவருக்குத் தெரிந்தாள். 

அடுத்த சில நிமிடங்களில்.... அவள் சொல்லச் சொல்லக் கேட்காமல்.. அவளைத் தூக்கினார் 

"என்னங்க.. காலங்கார்த்தாலயா... நான் ஸ்கூலுக்குப் போகணும்...." - நிஷா சிணுங்கினாள். 

"நல்லா மனமா அழகா இருக்குறடி."

நிஷாவுக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை. 'இவர் போகிற போக்கைப் பார்த்தால் கையெழுத்து போடமாட்டார் போலயே.' என்று மருண்டாள்.

"நைட்டு பண்ணிக்கலாம்ங்க..."

"நைட்டும் பண்ணலாம்டி"

"என்னங்க.. இப்படி அநியாயம் பண்றீங்களே"

"உனக்கு இப்படி உரிமையா தூக்கிட்டுப் போய் புரட்டிப் புரட்டிப் போட்டு பண்றதுதான் ரொம்ப பிடிக்குமே....."

"பிடிக்கும்தான். ஆனா.... நான் ஒன்னு சொன்னா.... தப்பா எடுத்துக்க மாட்டீங்களே"

"சொல்லு நிஷா"

"இதையெல்லாம் நீங்க முன்னாடியே செஞ்சிருந்தா.... நான் சீனுகிட்ட மயங்கியிருக்க மாட்டேனோன்னு தோணுதுங்க"

கண்ணன் அவளை இறக்கிவிட்டார்.

"நம்ம பொண்டாட்டிதானே... எங்க போயிடப்போறா... மாசம் ஒருதடவை பண்றது போதாதான்னு நெனச்சேன். நீ குழந்தைக்கு ஆசைப்படுறதை புரிஞ்சிக்காம இருந்துட்டேன்"

"எது எப்படியோ காவ்யாவை நீங்க சந்தோசமா வச்சிப்பீங்கன்னு எனக்கு நம்பிக்கை இருக்குங்க. உங்க வாழ்க்கை ஜம்முனு இருக்கப் போகுது. ஐ ஆம் ஹேப்பிங்க."

"நீ எனக்கு சொல்லிக்கொடு நிஷா. உரிமையா தூக்கிட்டு வந்து புரட்டிப் புரட்டிப் போட்டு ஓக்கணும்னு சொன்னியே.. அது மாதிரி... இன்னும் எத்தனை இருக்கோ அத்தனையும் சொல்லிக்கொடு நிஷா"

"இதெல்லாம் பொண்ணுக்கு பொண்ணு மாறுபடும். நீங்கதான் கண்டுபிடிச்சி தெரிஞ்சிக்கணும்" - நிஷா ஹேண்ட் பேகை எடுத்து மாட்டினாள்.

"ஓ..."

"காவ்யாவுக்கு எதெல்லாம் பிடிக்கும்னு தெரிஞ்சிக்கோங்க"

"கண்டிப்பா. அவளை நான் டிசப்பாயிண்ட் பண்ணமாட்டேன்"

நிஷா அவரது லன்ச் பாக்ஸை எடுத்துக் கொடுத்தாள். அவர் அதை வாங்கத் தயங்கினார். 

"என்னாச்சுங்க?"

"இனிமேல் காவ்யா எனக்கு லன்ச் கொண்டுவரேன்னு சொல்லியிருக்கா நிஷா"

நிஷாவுக்கு ஒருமாதிரியாக இருந்தது. அவரிடம் எதுவும் பேசாமலே வந்தாள். ஸ்கூலில் ட்ராப் பண்ணிவிட்டு, காவ்யாவைப் பார்க்க வேகமாய்ப் போகும் கண்ணனின் காரையே பார்த்துக்கொண்டு நின்றாள்.

அதே நேரம் - 

ராஜ் ஒரு மீட்டிங்குக்கு போய்க்கொண்டிருந்தான். அப்போது அவனுக்கு போன் வந்தது. 

"ஸார் இன்னைக்கு நீங்க சொன்ன அந்தப் பார்ட்டிக்கு 4 ஹை க்ளாஸ் பொண்ணுங்க வேணும்னு, கேட்டிருந்தாங்க. அரேஞ்ச் பண்ணிட்டேன்."

"குட் வேணு. ஐ நீட் போட்டோ. அல்லது வீடியோ எவிடென்ஸ். உங்களுக்கு பேய்மென்ட் கரெக்ட்டா வந்துடும். வேற ஏதாவது விசாரிச்சீங்களா?"

"ஸார்.. வினயோட ப்ரண்ட் ஒருத்தர் தான் இதுமாதிரி விஷயங்களை எப்பவும் என்கிட்ட டீல் பண்ணுவார். அவர்கிட்ட ஜாலியா பேசிட்டிருந்ததுல....."

"சொல்லு"

"இந்த பொண்ணுங்க நாலு பேருமே வினயோட நண்பர்களுக்காகத்தானாம். வினய் யூசுவலா அவனோட பார்ட்னர்ஸ், ப்ரண்ட்ஸோட மனைவிகளைத்தான்....."

"ஓ..."

"இன்னைக்கு யாரோ வீணான்னு ஒரு குடும்பப் பெண்ணை டார்கெட் பண்ணியிருக்கானாம். நான் எவ்ளோ சொல்லியும் எக்ஸ்டரா ஒரு பொண்ணுகூட வேணாம்னு சொல்லிட்டான்"

"ஷிட்!"

ராஜ் உடனே காரை வீணாவின் வீட்டுக்குத் திருப்பினான். 

'அய்யோ வீணா.... நீ ஸேப் ஆ இருக்கணும். பதைபதைப்போடு இறங்கி ஓடிவந்து காலிங்க் பெல் அடித்தான்.'

பரதநாட்டியம் சொல்லிக்கொடுத்துக் கொண்டிருந்த வீணா சலங்கை ஒலிக்க வந்து கதவை திறந்தாள். 

"ராஜ்... நீங்களா? எ.. என்ன காலைலயே"


"வீணா உங்ககிட்ட ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும்"

"சொல்லுங்க"

"இன்னைக்கு நைட்டு நீங்க பார்ட்டிக்கு போகவேணாம்."

"ப்ச். என்னாச்சு உங்களுக்கு?"

"உங்க மேல இருக்கற அக்கறையிலதான் சொல்றேன்"

"ராஜ்... நான் டான்ஸ் சொல்லிக்கொடுக்கணும்"

அவள் திரும்பி நடக்க... ராஜ் அவள் முன்னால் வந்து மறித்துக்கொண்டு நின்றான். வீணாவுக்கு எரிச்சலாக இருந்தது.

"தள்ளுங்க.. யாராவது பார்த்தா என்ன நினைப்பாங்க"

அவள் சொல்லிக்கொண்டே விடுவிடுவென்று போய்விட... ராஜ் திகைத்துப்போய் நின்றான். அவள் நாட்டியம் சொல்லிக்கொடுக்க ஆரம்பித்தாள். 

'இவளுக்கு மெதுவாகத்தான் சொல்லிப் புரியவைக்கவேண்டும்' என்று... ராஜ் வாசலுக்கு வந்து, ஒரு தம்மை எடுத்தான். 

'வேண்டாம் இவளுக்கு தம்மடிப்பது பிடிக்காமல் போகலாம்' என்று அதை பாக்கெட்டுக்குள் வைத்துவிட்டு... காத்திருந்தான். 

க்ளாஸ் முடித்து... குழந்தைகளை அனுப்பிவிட்டு, வீணா வந்தாள். 

"ராஜ்.. ஸாரி... உள்ள வாங்க"

"மலருக்கு வினயை பிக்ஸ் பண்ணியிருக்கீங்கங்கற கோபத்துல சொல்றேன்னு நினைக்காதீங்க. நம்பிக்கையான ஆள் ஒருத்தர் சொன்னார். இன்னைக்கு பார்ட்டில வினய் உங்ககிட்ட தப்பா நடந்துக்க ப்ளான் பண்ணியிருக்கான்"

"ராஜ் திஸ் இஸ் டூ மச் வாய்க்கு வந்தபடி பேசாதீங்க. பை தி வே.. ஹு ஆர் யூ டு கேர் அபவ்ட் மீ"

வருங்கால மச்சினி சோரம்போய்விடக்கூடாதென்று ராஜ் அவளிடம் கெஞ்சினான். அவளோ முகத்தைத் திருப்பிக்கொள்ள... கோபத்தோடு திரும்பி நடந்தான். 

"வினய் உங்ககிட்ட தப்பா நடந்துக்க ப்ளான் பண்ணியிருக்கான்.." - ராஜ் சொன்னது அவள் காதில் ஒலித்துக்கொண்டேயிருந்தது. 

'இவன் சொல்கிற மாதிரி ஏதாவது நடந்தா கசக்குமா என்ன? நல்லாத்தானே இருக்கும்!' - அவள் மனதுக்குள் சுகமாக இருந்தது. 

அவள், 'இன்று கண்டிப்பாகப் போகவேண்டும்.... அதுவும் அப்பா அம்மா இல்லாமல் ஆனந்த்தோடு மட்டும் போகவேண்டும்' என்று முடிவு செய்தாள்.

அந்த ஐந்து நட்சத்திர ஹோட்டலில் -

பார்ட்டி களைகட்டியிருந்தது. அழகிகள். அழகன்கள். பணக்காரர்கள். பணக்காரிகள். மெல்லிய இசையும் மங்கலான வெளிச்சமும் அந்த ஹால் முழுக்க நிரம்பியிருந்தது. விதம் விதமான உடைகளில் ஜோடிகள் ஜொலித்தார்கள். பெண்கள் தங்கள் அழகுகளை பெருந்தன்மையோடு காட்டிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

வினய், அசரவைக்கும் மிடுக்கோடு, அனைவரிடமும் கைகுலுக்கிப் பேசிக்கொண்டிருந்தான். அப்போது வீணாவும் ஆனந்தும் உள்ளே நுழைய, வேகமாக வந்து ஆனந்திடம் கைகுலுக்கினான். வந்ததுக்கு நன்றி சொன்னான். 

"ஐ ஆம் ப்ரவ்ட் டு ஹேவ் யூ போத்" என்று சொல்லிவிட்டு, மெலிதாய் சிரித்துவிட்டு போய்விட்டான். வீணாவை கண்டுகொள்ளவேயில்லை.

வீணா ஒரு மெல்லிய ஸிலீவ்லெஸ் டாப்ஸும் ஸ்கர்ட்டும் அணிந்திருந்தாள். கழுத்தில்... பணக்காரிகள் அணியும் பாசி மாலை. காதுகளில் சற்று பெரியதாய்... அழகான கண்கவரும் வளையங்கள். ஸ்கர்ட் அநியாயத்துக்கு அவளது லோவர் பெல்லியில் இருந்தது. டாப்ஸ் அவளது தொப்புள் குழி வரைக்கும் மூடியிருந்தது. 


டாப்ஸுக்கும் ஸ்கர்ட்டுக்கும் நடுவில் அவளது அடிவயிறு பளிச்சென்று டாலடித்துக்கொண்டிருக்க.... வினய் அப்படியே சொக்கிப்போவான் என்று நினைத்து வந்தவளுக்கு, ஏமாற்றத்தில்... மனது சமாதானமாகவில்லை. 

'சரியான திமிர் பிடித்தவன்!. பணக்காரன், அழகன் என்ற திமிர்.'

வீணாவால் இந்த அவமானத்தைத் தாங்கிக்கொள்ளவே முடியவில்லை. அவள் எங்கு போனாலும் அவள்தான் ஸ்பெஷாலாகத் தெரிவாள். ஆனால் இங்கு...  அங்கேயிருந்த ரிச்சான ஆண்கள் பெண்கள் மத்தியில் பத்தோடு பதினொன்றாக தான் ஆகிப்போனதை உணர்ந்தாள். உள்ளே நுழையும்வரை தன் அழகை நினைத்து பெருமையோடு வந்தவள், இப்போது வினய்யின் உதாசீனத்தால் நொந்துபோய் அதைக் காட்டிக்கொள்ளாமல் உம்மென்று நின்றாள்.

வினய் க்ளோசாக இரண்டு நண்பர்களுடன் சிரிக்கச் சிரிக்கப் பேசிக்கொண்டிருந்தான். ஒருவர் மெடிசன்ஸ் பீல்டில் கோலோச்சுபவர். இன்னொருவன் சாப்டவேர் ஆசாமி. அருண்குமார். 45 வயதிருக்கும். ஆனால் மிலிட்டரி மேன் போன்ற தோரணையுடன் இருந்தான். பெண்களை கவரவேண்டும் என்பதற்காக ஸ்மார்ட்டாக தன்னைக் காட்டிக்கொண்டிருந்தான். வினய்க்கு, பலான விஷயங்களில் தோஸ்த்.

"என்ன வினய்... உன்னோட மச்சினிகிட்ட கைகூட குலுக்காம வந்திட்ட? அவ காய்கள பாரு. உனக்காகவே நல்லா தாராளமா காட்டிக்கிட்டு வந்திருக்கா. அவளை ஒருதடவை கட்டிப்பிடிச்சி அந்த காய்களை கசக்கிவிடாம வந்துட்டியே"

"அருண்... அவ எங்க போயிடப்போறா. மலர் கழுத்துல தாலி கட்டினதும் அவளை தினமும் அனுபவிக்கத்தானே போறேன். இப்போ அதை பண்ணினா தப்பாகிடும். முதல்ல மலர் கிடைக்கட்டும்."

"வினய்... நான் சொன்ன குடும்ப குத்துவிளக்கு வந்துட்டா. அங்க பாரு...."

அப்போது ஒரு பெண் அழகு தேவதையாக தன் கணவனோடு கைகோர்த்து உள்ளே நுழைய... மொத்தக் கூட்டமும் அவளைத் திரும்பிப் பார்த்தது. கருப்பு கலர் ஜாக்கெட், புடவையில்... பளிச்சென்று அழகாக இருந்தாள். அவளது புடவையில் ஆங்காங்கே இருந்த சிவப்பு நிற பூக்கள் அழகுக்கு அழகு சேர்த்தன. புடவையை ஒன் பிளீட்டில் விட்டு, முந்தானையை பின்னழகை சுற்றி எடுத்து முன்பக்கம் வைத்துப் பிடித்திருந்தாள். கச்சிதமான அளவுகளில்... தூக்கிக்கொண்டு நின்ற இரண்டு மார்புகளும் அங்கிருந்த ஆண்களின் நாக்கில் எச்சிலை ஊறவைத்தன. பார்த்த உடனே கட்டிப்பிடித்து அணைக்கத் தோன்றும் அளவுக்கு படு செக்ஸியாக அவள் கணவனின் கைபிடித்து அவள் வந்துகொண்டிருக்க.... வினய் அவள் அழகில் சொக்கிப்போனான்.

"எப்படி....??" என்றான் அருண். 

"ஆப்பிள் மாதிரி அம்ஸமா தள தளன்னு இருக்கா. உனக்குக் கீழ வேலை செய்றவனுக்கு, இவ்வளவு அழகான மனைவியா வாவ் நீ கொடுத்து வச்சவண்டா"

"உன்கிட்ட இண்ட்ரொட்யூஸ் பண்றதுக்குதான் அவனை, கண்டிப்பா மனவியோடு கலந்துக்கணும்னு இன்வைட் பண்னினேன்."

"அவள போட்டுட்டியா இல்லையா?"

"அவ மேல முதல்லர்ந்தே எனக்கு ஒரு கண்ணுதான். ரெண்டு மூணு தடவை ட்ரை பண்ணி பார்த்துட்டேன். ஆனா மடியமாட்டேங்குறாளே"

"ட்ரை யுவர் லக்..." என்று சொல்லிவிட்டு, அவளை ஏக்கமாக ஒருமுறை பார்த்துவிட்டுப் போனான் வினய். அவனுக்கு அங்கே பேச நிறைய பெண்கள் இருந்தார்கள். கணவன்மாருக்கு தெரிந்தும், தெரியாமலும்... அவனிடம் படுத்த பல பெண்கள் வயது வித்தியாசமின்றி அங்கே கண்ணியமாக நின்றுகொண்டிருந்தார்கள். 

அருண் அந்தத் தம்பதிகளிடம் போனான். 'இன்னைக்கு இவளை அங்கே இங்கே என்று லேசாகத் தொட்டுத் தடவிப் பார்த்தால்கூட போதும். ஒரு மாதத்துக்கு அதையே நினைத்துக் கொண்டிருக்கலாம்.'

"ஹலோ ஸார்..." என்று அவள் கணவன் கைகொடுக்க.... அருண் அடுத்ததாக அவளிடம் கையை நீட்டினான். அவளது மெல்லிய விரல்களைப் பற்றி ஆசையோடு கைகுலுக்கினான். 'ஆஹா என்ன மென்மை... என்ன இதம்!'

அவளோ அவனது பார்வை போகும் போக்கு பார்த்து அவள் முகத்தை வேறுபக்கம் திருப்பிக்கொண்டாள். அவளுக்குத் தெரியும். அவன் தன்னைப் போட ஆசையோடு இருக்கிறான் என்று. அவனை சிலமுறையே சந்தித்திருக்கிறாள். ஆனால் ஒவ்வொரு முறையும் அவனது செயலும் பேச்சும் இரட்டை அர்த்தமாவே இருக்கும். அவளுக்கு, அவன் பார்ப்பது பிடிப்பதில்லை என்றாலும், கணவனின் பாஸ்... தன்னை நினைத்து ஏங்குகிறான், தன் பின்னால் நாக்கைத் தொங்கப்போட்டுக்கொண்டு அலைகிறான் என்பது அவளுக்குப் பெருமையாக இருந்தது.

அருண், வினய்யைக் கூப்பிட்டு அறிமுகம் செய்துவைதான். அவன் எடுத்த எடுப்பிலேயே.... "அருண் இவங்களை என் கண்ல காட்டினதுக்கு தேங்க்ஸ். நீங்க ரெண்டு பேரும் வந்ததுல எனக்குப் பெருமை.. இங்க இருக்கரவங்கல்லயே நீங்கதான் அழகான கப்புள்ஸ்.." என்க.. அவள் வெட்கத்தோடு சிரித்தாள். இவ்வளவு அழகான... வசீகரமான... ஸ்மார்ட்டான பணக்கார இளைஞன்... பார்ட்டியின் நாயகன் கண்கள் விரிய தன்னைப் புகழ்கிறான் என்பது அவளை சிலிர்க்க வைத்தது.

வினய் போய்விட்டாலும், அவனது வசீகரம் அவளை அவனைத் தேடவைத்தது. 

'ஆள் செமையா இருக்கிறான். இது தெரிந்திருந்தால் கொஞ்சம் மைல்டு ட்ரான்ஸ்பேரண்ட் புடவையா கட்டிட்டு வந்திருக்கலாம்.' 

அவள் பாத்ரூம் சென்று, லோ ஹிப்பில் இருந்த புடவையை இன்னும் கொஞ்சம் இறக்கிவைத்துவிட்டு வந்தாள். புருவத்தை, உதட்டை.. முடியை... சரிபார்த்துக்கொண்டாள். கணவனின் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு.... அவனையே ஓரக்கண்ணால் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். ரசிக்கக்கூடாத இடத்தில் அவன் இருந்தாலும்... அவனை ரசித்துப் பார்த்தாள்

பார்ட்டி முடியும் நிலையில்... ஆண்களும் பெண்களும் தத்தமது இணைகளோடு தோளோடு தோள் தொட்டு மெதுவாக ஆட ஆரம்பிக்க... அருண் அவளது அப்பாவி கணவனை குடிக்கச் சொல்லிவிட்டு, அவளை இழுத்து அவளது கைகளை தன் தோள்மேல் போட்டுக்கொண்டான்.

"ப்ச். அருண் என்ன பண்றீங்க"

"கொஞ்ச நேரம்தானே.... எனக்காக... ப்ளீஸ்"

'அய்யோ இவன் ப்ளான் பண்ணி என்ன அவன்கூட ஆடவைக்குறான். இதுதெரியாம பொண்டாட்டியை பாஸ் கிட்ட கொடுத்துட்டு இவர் க்ளாஸை மோந்துபாத்துக்கிட்டு இருக்காரே.....'

அருண் புடவையோடு சேர்த்து அவளது இடுப்பைப் பிடித்துக்கொண்டான். அவள் கணவனைப் பார்த்துக்கொண்டே வேறு வழியில்லாமல் அவனுக்கு ஈடுகொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். அங்கே எல்லோரும்... யாருடனாவது ஆடிக்கொண்டிருந்தார்கள். 

'ச்சே... வினயோடு ஆடினால் நல்லாயிருக்கும்!'

அவள் இப்படி நினைத்துக்கொண்டிருக்க, அருணின் கையோ... மெல்ல அவளது இடுப்பிலிருந்து கீழே இறங்கி பின்பக்கமாகப் போய் அவளது பின்னழகை பிடித்து... பொறுமையில்லாமல் ஒரு கசக்கு கசக்க..... அவள் அவன்மேலிருந்து கையை எடுத்தாள். அவனோ சான்ஸ் போகிறதே என்று அவளை விடாமல் இடுப்பைப் பிடித்துத் தன்பக்கம் இழுக்க... அவள் "ஸ்டாப் இட்..." என்று முறைப்பாகச் சொல்லிவிட்டு வேகமாக விலகிப் போனாள்.

அருண் அவளை அடைந்தே தீரவேண்டும் என்ற வெறியில் இருந்தான். அவள் பின்னாலேயே போய் அவள் கையைப் பிடித்தான். அவளை ஒதுக்குப்புறமாக நகர்த்திக் கொண்டு போனான்.

"கையை விடு..." அவள் உதறினாள்.

"இந்த ஒரு நைட்டு மட்டும் என்கூட இரு ப்ளீஸ். உன் புருஷனுக்கு எனக்கடுத்த பதவி கொடுக்குறேன். எவ்வளவு சம்பளம் வேணும்னாலும் கொடுக்குறேன்."

அவள் அவன் கன்னத்தில் ஓங்கி ஒரு அறைவிட்டாள். அருணுக்கு பொறி கலங்கியது 

"அதுக்கு வேறமாதிரி பொம்பளைய பாரு"

எரிக்கும் பார்வையால் அவனைப் பார்த்துச் சொல்லிவிட்டு, விடுவிடுவென்று கணவனிடம் போனாள். 'நெனச்சேன்... என்னை படுக்க கூப்பிடுறதுக்குத்தான் இவரை ஏமாற்றி என்னை இங்க வரவச்சிருக்கான் ராஸ்கல்!'

அருண் வழக்கம்போல சோகமாக வந்து எதுவும் நடக்காததுபோல் அவள் கணவனோடு உட்கார்ந்து மது அருந்த ஆரம்பித்தான். புடவை விலகளில் தெரிந்த அவளது அல்வா இடுப்பையும்.... புடவை முடிச்சு அநியாயத்துக்கு கீழே இறங்கி இருப்பதையும் கணித்து..... ஏக்கத்தோடு பார்த்துக்கொண்டே விஸ்கியை ஒரே மடக்கில் வாயில் ஊற்றினான். அவள் அங்கிருக்கப் பிடிக்காமல்.... ஹாலிலிருந்து வெளியே வந்து... வரிசையான ரூம்களை ஒட்டியிருந்த சிறிய ஹாலில் போடப்பட்டிருந்த சோபாவில் உட்கார்ந்துகொண்டாள். 

'பாதிக்குமேல் ஆட்கள் போய்விட்டார்கள். இவர் கிளம்பாம இப்படி குடிச்சீட்டு இருக்காரே'

"ஹாய்..." என்ற வசீகரமான குரல் கேட்டு, தலையை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். வினய் நின்றுகொண்டிருந்தான்.

"ஹ... ஹாய்...." – தயங்கி, மருண்டு... புன்னகைத்தாள்.

"அருண் உங்ககிட்ட தப்பா நடந்துக்கிட்டதுக்கு ஸாரி"

அவள், 'இவனுக்கு எப்படித் தெரிந்தது?' என்று வியப்பாக அவனைப் பார்க்க...

"பாத்துக்கிட்டுதான் இருந்தேன்...." என்றான்.

"உங்களைப் பற்றி தெரிஞ்சிக்காம... அவன் உங்ககிட்ட சீப்பா நடந்துக்கிட்டான்."

அவள் பேசாமல் இருந்தாள்.

"வரும்போது கலகலன்னு சிரிச்ச முகமா இருந்தீங்க. இப்போ இப்படி உம்முன்னு.... நல்லாவே இல்ல. எழுந்திருங்க அங்க போகலாம்"

"பரவால்ல... நான் இங்கயே இருக்கேன்"

"இங்கயே இருந்தா உங்க அழகு வீணாப் போயிடுமே....." – சொல்லிக்கொண்டே அவன் உரிமையாய்... அவளது இரண்டு அக்குளுக்குள்ளும் கையைக் கொடுத்து தூக்கினான்.

"ஏய்...."

அவள் இதயம் துடிதுடிக்க... அவனைப் பார்த்தாள்.

அவனோ.... தன் இடது கையை அவளது அக்குளுக்குள்ளேயே வைத்துக்கொண்டு, வலது கையை அவளது முழங்கால்களுக்கு பின்புறம் கொடுத்து அவளை அலேக்காக... தன் இரு கைகளிலும் ஏந்தி... தூக்கிக்கொண்டான்.

"எ... என்ன பண்றீங்க?"

"வாங்க.... என்ன பண்றதுன்னு.... தனியா போய் பேசலாம்"

"வினய்....."

அவள் பதட்டமாக... அவனது பேரைச் சொன்னாள். அதற்குமேல் அவளுக்கு வார்த்தை வரவில்லை. இதயம் வேகமாக அடித்தது. தொண்டை வறண்டது. அவள்... அவனோடு குடும்பம் நடத்தும் மனைவிபோல்... திமிறாமல்... கரண்டைக்கால் கொலுசு தெரிய அவன் கைகளில் கிடந்தாள். அவன் ஒரு லக்சரியான ரூமுக்குள் நுழைந்தான். அவளுக்கு வார்த்தைகள் விட்டு விட்டு வந்தன.

"வினய்.. ந... நான் அ...அந்தமாதிரி பொண்ணு கிடையாது"

அவனோ அவளைப் பார்த்து தன் சிங்கப்பல் தெரிய சிரித்துக்கொண்டே... அவளைக் கையில் ஏந்தியபடியே...  பால் வெள்ளை நிறத்தில் பரந்துகிடந்த பஞ்சு மெத்தைக்கு பக்கத்தில் போய் நின்றான்.

"உன்ன பாத்தவுடனே கண்டுபிடிச்சிட்டேன் நீ அந்தமாதிரிப் பொண்ணுதான்னு."

அவள் அதற்குமேல் பொறுமையில்லாமல் வேகமாக அவன் உதடுகளைக் கவ்விக்கொண்டாள். இச் இச் இச் என்று அவன் முகம் முழுவதும் முத்தமிட்டாள். வினய்  அவளது முத்தத்தை அனுபவித்துக்கொண்டே அவளை பெட்டில் போட்டு அவளது முந்தானையைப் பிடித்து இழுக்க.... பெட்டின் ஒருமுனையிலிருந்து இன்னொரு முனைக்கு உருண்டு போய்... புடவையில்லாமல் வெறும் ப்ளவுஸ் பாவாடையில் கிடந்தாள் வந்தனா.




தொடரும்...

Comments

  1. Who is Vandhana - Seems familiar but not able to recall the memory line. pl. give a brief in next episode starting.

    ReplyDelete
  2. Thala nane varuven story podunga

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

வயாகரா

ஏக்கம்

ஆசை 107