உங்களில் ஒருத்தி 73

முழு தொடர் படிக்க

 அந்த இரவு இரக்கமில்லாமல் போய்க்கொண்டிருந்தது. அருண் வந்தனாவை இரண்டு முறை ஓத்திருந்தான். 

வினய் அவளை முதல் தடவை ஓத்தபோதே... ஓலுக்காக அவள் ஏங்கிய ஏக்கம் அடங்கிவிட்டது. அந்தளவுக்கு அவன் அவளை ஆழமாக உழுதிருந்தான். இதனால் அவனுக்கு நன்றாகத் தூக்கித் தூக்கிக் கொடுத்து சுகம் அனுபவித்துக்கொண்டாள். ராஜ் வேலை வேலை என்றும், காமினி காமினி என்றும் திரிந்ததால் ஒரு தரமான ஹெவியான ஓலுக்கு அவள் காத்திருந்த நிலைமையில், இன்று எதிர்பாராமல்.... திருட்டு சந்தோஷம் கிடைத்த திருப்தியில் இருந்தாள். 

அப்புறம் அருண், பேசிப்பேசி மடியில் உட்காரவைத்துத் தடவித் தடவி மூடேற்றி, ஓத்துவிட்டான். இப்போது அவள் திகட்டத் திகட்ட ஓல் சுகம் கிடைத்த திருப்தியில் இருந்தாள். புண்டை அரிப்பு அடங்கியதுமே அவளுக்கு ராஜ்க்கு துரோகம் செய்துவிட்டோமே என்ற குற்ற உணர்வு வர.... லேசாக மனம் கலங்கினாள். ஆனால் அவளை யோசிக்கவிடாமல் அருண் அவளை இரண்டாவது முறையாகவும் ஓத்துத் தள்ளிவிட்டான். 

இப்போது முழுவதுமான குற்ற உணர்ச்சியில் படுத்திருந்தாள் வந்தனா. உடம்பு எல்லாம் வலித்தது. 

'ராஜ்க்கு பிடிக்காத ரெண்டுபேருக்கு என் உடம்பை கொடுத்துட்டேன். ச்சே.. இப்படி அரிப்பெடுத்த தேவிடியா மாதிரி நடந்துக்கிட்டேனே.... நான்தான் இப்படின்னா அந்த வீணாவுமா?'

அப்போது அருண் சட்டையை போட்டுக்கொண்டே சொன்னான். 

"கழுவிட்டு வந்து காத்திருடி. வினய் வருவான்...."

"அய்யோ இன்னுமா?"

"நாங்க இந்தமாதிரி நாட்கள்ல தூங்குறதே இல்ல. எங்க மேல ஆசைப்பட்டு வர்ற பொண்ணுங்களை நைட்டு முழுக்க மாத்தி மாத்தி சந்தோஷமா வச்சிருந்துதான் அனுப்புவோம்."

வந்தனாவுக்கு பக்கென்று இருந்தது. 

'உடம்பு இப்பவே பயங்கரமா வலிக்குது. அவன் என்னடான்னா தூக்கிவச்சிக்கிட்டு குத்துறான். இவன் குனிய வச்சி குத்தியே கொல்லுறான். இனிமே தாங்க முடியாது. நோ!'

"உன்ன போட்டதை நினைச்சி ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கேன் வந்தனா. பல வருஷமா... உன்ன போடுறதா நினைச்சி நினைச்சி கனவு கண்டிருக்கேன். இன்னைக்கு நிஜமாவே உன்ன ஆசைதீர பார்த்து ஓழ்த்து ரசிச்சிட்டேன். உன்ன நல்லா பண்ணேனா?"

"ப்ச். இப்போ அங்க ஏன் போறீங்க. உங்க ஆசை அடங்கலையா?" - அவள் வீணாவுக்காக பரிதாபப்பட்டுக் கேட்டாள். 

"தங்கச்சியை கட்டிக்கப்போறவன்கிட்ட படுக்கணும்னு நினைக்கறவ எவ்வளவு பெரிய தேவிடியாவா இருக்கணும். அதான்... அவளுக்கு எவ்வளவு புண்டை அரிப்பு இருக்குன்னு பார்க்கப்போறேன்." 

அவன் போய்விட.... உள்ளே வேறு யாரும் வந்துவிடுவார்களோ என்ற பயத்தில் வந்தனா பெட்ஷீட்டை எடுத்து மூடிக்கொண்டாள். அப்போது அவளுக்கு போன் வந்தது. 'இந்த நேரத்துல யார்?' என்று போனை எடுத்துப் பார்த்தாள். 

'அய்யோ ராஜ்!'

"வந்தனா எங்க இருக்க?"

"ந...நான்... வீட்டுல!"

"பல்ல உடைச்சிடுவேன். உண்மைய சொல்லு"

"அ... அது... வந்து"

"அவன் என்னோட எதிரின்னு தெரிஞ்சும் அவன்கூட படுத்துட்டேல்ல? உன் புத்தியை காட்டிட்டேல்ல? உனக்கு என்னடி குறை வச்சேன்?"

வந்தனா அதிர்ந்தாள். பூமியே இருண்டதுபோல் ஆனது. 'மாபெரும் தப்பு பண்ணிட்டேன்'

"ராஜ்.. ஸாரி ராஜ்... ப்ளீஸ் ஐ மேட் எ பிக் மிஸ்டேக்.. ப்ளீஸ் ராஜ்"

"ஐ கான்ட் பிலீவ் திஸ் வந்தனா. இன்னும் வீட்டுக்கு வராம நீ அங்கேயே படுத்திருக்க பாரு? இதை இன்னும் நம்ப முடியல"

"என்ன மன்னிச்சிடு ராஜ்... ப்ளீஸ் இனிமே....."

வந்தனா அழுதாள். 'ஒரு அழகான ஆம்பளைய பார்த்ததும் ஸ்லிப் ஆகிட்டேன். என் பதவி, ஸ்டேட்டஸ் மறந்து ஒரு பெய்டு ஸ்லட் மாதிரி படுத்துட்டேன். ராஜ் என்மேல வச்சிருந்த நம்பிக்கையை கெடுத்துட்டேன்.'

"ஏய்... இப்போ ஏன் அழுற?"

"உ.. உனக்கு யார் சொன்னாங்க ராஜ்...?"

"வினய்க்கு எதிரா ஏதாவது எவிடென்ஸ் கிடைக்காதா? மலர்கிட்ட அதை காட்டி அவனை ஓரம்கட்ட முடியாதா?ன்னு தேடிக்கிட்டிருந்தேன்டி. அப்போதான் உன் போட்டோ வந்தது." - அவள் அழுவது தெரிந்ததும் ராஜ் மெதுவாக பேசினான்.

"அய்யோ என் போட்டோ மலர் வரைக்கும் போயிடுச்சா ராஜ்?"

"லூசு உன் போட்டோவை எப்படி மலருக்கு அனுப்புவேன். எப்பவோ டெலீட் பண்ணிட்டேன்."

வந்தனாவுக்கு, உடம்பு சிலிர்த்தது. கண்ணீரை துடைத்துக்கொண்டாள்.  

"எ.. என்ன ராஜ் சொல்ற?"

"உன்னையும் காமினியையும் என்னைச் சார்ந்தவங்க எல்லோரும் மதிப்போட பாக்கணும்டி. அதேபோல வீணாவை மலர் தப்பா பார்த்துடக் கூடாது. அதனால எந்தப் போட்டோவையும் அனுப்பல. சரி சரி இப்பவாவது போனை எடுத்தியே. நான் உங்க ஹோட்டல் பக்கத்துல வந்துட்டேன். ஏதாவது பிரச்சனைல மாட்டிக்கப்போற. முடிஞ்சா வெளில வந்திரு. எந்த ரூம்? ஏன் முதல்ல போனை எடுக்கல? வீணா எங்க இருக்கா?"

"வினய்யும் வீணாவும் வேற ரூம்ல இருக்காங்க. எந்த ரூம்னு எனக்குத் தெரியாது."

"நீ?"

வந்தனா தயங்கினாள். 'உண்மையை சொல்லிவிடுவதே உத்தமம். அதான் அவனுக்கு எல்லாம் தெரிஞ்சிடுதே'

"சுந்தரோட பாஸ் அருண் இருக்கார்ல. அவர்கூட...."

"உன்ன கொண்ணு போட்டாத்தாண்டி என் ஆத்திரம் அடங்கும்"

வந்தனா பயத்தில் போனை வைத்துவிட்டாள். 'போச்சு. எல்லாம் போச்சு. நான் ராஜ்ஜோட வைப்பாட்டிங்கறதை மறந்துட்டு இப்படி வந்து இவனுங்களோட படுத்துட்டேனே....' 

'ராஜ் நீ கிரேட்டுடா. மத்த ஒருத்தனா இருந்தா வினயை மாட்டிவிடுற சாக்குல என்னோட போட்டோ இந்நேரம் மலர் குடும்பத்துல எல்லோருக்கும் சர்க்குலேட் ஆகியிருக்கும். ஏன் மோகனுக்கும் நிஷாவுக்கும் காமினிக்கும்கூட போயிருக்கும். ராஜ்... நான் உனக்கு ஏதாவது ஒரு உதவி செய்யணுமே....' 

அப்போதுதான் அவள் கண்ணில்... அனாதையாகக் கிடந்த அருணின் போன் தென்பட்டது.

அவள் வேகமாக அந்த போனை எடுத்தாள். 

'open pattern தான் தெரியுமே.. மடியில் உட்கார்ந்திருக்கும்போது என் முன்னாடியேதானே பண்ணினான்.....' 

போனுக்குள் நுழைந்தாள். கேலரியில்.... எக்கச்சக்கமான வீடியோக்கள்... இவனும் வினயும் சேர்ந்து வித விதமான பெண்களுடன்... வித விதமான நாடுகளில்...

திக் திக் இதயத்தோடு முடிந்தவரை தன் போனுக்கு அனுப்பினாள். உள்ளாடைகளைத் தேடி எடுத்தாள். புடவையை உடுத்தினாள்.

வீணாவின் அறையில் - 

வீணா கசங்கிய பூவாய் கட்டிலில் கிடந்தாள். அவளுக்கு உடம்பெல்லாம் வலித்தது. 

'ப்ப்பா.... என்ன ஒரு முரட்டுத்தனம்! மச்சினின்னு கூட பார்க்காம... நல்லா காட்டு நல்லா காட்டு, தூக்கிக் காட்டு விரிச்சிக் காட்டுன்னு.... ச்சீ.... பொறுக்கி... பார்க்க ஜென்டில்மேன் மாதிரி இருந்துட்டு, நிக்கவச்சிட்டு குத்துறான்.... தூக்கி வச்சிட்டு குத்துறான்... நல்லா ஓத்துத் தள்ளிட்டான்.'

வீணாவுக்கு, ஓல் வாங்கிய திருப்தியைவிட இன்னொன்று முழு திருப்தியாக இருந்தது. 

'மலர் படுப்பதற்கு முன்பே வினயோடு படுத்தாயிற்று. நான் அனுபவித்த பொருள்தான் அவளுக்கு. ஆஹா என்ன சுகம்!'

அப்போதுதான் அவள் எதிர்பார்க்காதது நடந்தது. 

"வா அருண்..." என்று கதவை திறந்து விட்டான் வினய். வீணா வேக வேகமாக பெட்ஷீட்டை எடுத்து உடலை மூடினாள்.

"வினய் என்ன இது? அவனை ஏன் உள்ள கூப்பிடுறீங்க?" - வீணா பதறினாள். நடப்பதை அவளால் நம்பவே முடியவில்லை. 

வினய் வந்து அவள் கன்னத்தைப் பிடித்துக் கிள்ளினான். "என்ன வீணா... திடீர் பத்தினி ஆகிட்ட? அருண்கூட ஒருதடவை படுத்துட்டுப் போ"

வீணா வினய்யின் கன்னத்தில் ஓங்கி அறைந்தாள். 

"என்னை என்ன ஊர் மேயுறவன்னு நெனச்சியா? ராஸ்கல்"

"அவன் யாரோ இல்லடி. என் ப்ரண்ட். வி ஷேர் எவ்ரிதிங்க்" - வினய் சற்று கோபமாகவே சொன்னான்.

"ந...நான்.... உன்னோட மச்சினி"

"கூதி. ஸீன் போடாம அவன்கிட்ட படுத்துட்டுப் போ."

"வி..வினய்.... நீ இவ்வளவு மோசமானவனா?"

கண்களில் திரண்டுவந்த கண்ணீரோடு வீணா அவனைப் பார்த்துக் கேட்டாள். அப்போது அருண் வந்து பக்கத்தில் உட்கார்ந்து அவள் தோள்களைத் தொட்டான். 

"விடு..." - அவள் வேகமாக அவன் கையைத் தட்டிவிட்டாள். எரிக்கும் விழிகளால் அவனைப் பார்த்தாள். 

"வினய்... உன் மச்சினி கோபப்படும்போது ரொம்ப அழகா இருக்காடா. உள்ள விட்டு ஆட்டும்போது இவ சிணுங்குறத பாக்கனும்டா"

சொல்லிக்கொண்டே அருண் அவளை பெட் ஷீட்டோடு அலேக்காகத் தூக்கினான். 

வீணா திமிறினாள். "விடுறா... விடுறா..." என்று அவன் கன்னத்திலும் தோள்களிலும் மாறி மாறி அடித்தாள். 

"ஒரு தடவை படுத்துப் பாருடி... அப்புறம் நீயே தேடி வருவ...."

அருண் கல்லு மாதிரி அவள் அடிகளை வாங்கிக்கொண்டு... சிரித்துக்கொண்டே சொன்னான். 

"ப்ளீஸ்ங்க... என்ன விட்டுடுங்க.... வினய் வினய்.. ப்ளீஸ் வினய்"

"வீணா ஷட் அப். ஐ நோ யு ஆர் அ ஸ்லட். டோன்ட் க்ரியேட் அ ஸீன். ஜஸ்ட் ஸ்லீப் வித் ஹிம்."

"நான் ஸ்லட் இல்ல வினய்... ப்ளீஸ்...."

அவள் கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது. அழுதாள். 'எனக்கு வேண்டும்! தங்கைக்கு புருஷனாக வரப்போறவன்கூட படுக்க நினைச்ச எனக்கு... வேணும்!' 

அவள் அருணிடமிருந்து திமிறி, இறங்கி ஓடினாள். அருண் அவளது பெட்ஷீட்டைப் பிடித்துக்கொள்ள... ஓட முடியாமல் நின்றாள். அருண் அவளை பின்பக்கமிருந்து இறுக்கி கட்டியணைத்தான். "ஹம்ம்ம்ம்ம்........" என்று அவள் கூந்தலில் வாசம் பிடித்தான். துணியோடு சேர்த்து அவள் முலைகளை கசக்கினான்.

அப்போது கதவு தட்டப்பட்டது. 

வினய், கீ ஹோல் வழியாக பார்ப்பதற்குள்..... "வந்தனவா இருக்கும், கதவை திற..." என்று அருண் சொல்ல... வினய் வேகமாக கதவை திறந்தான். வீணா திமிறிக்கொண்டிருந்தாள்.

கையில் ஒரு fire extinguisher-ரோடு.. மலைபோல் நின்றுகொண்டிருந்தான் ராஜ். 

"ஏய்... நீ....."

வினய் சொல்லி முடிப்பதற்குள், அந்த சிலிண்டரால்... அவன் காதோடும் தோளொடும் சேர்த்து ஓங்கி ஒரு போடு போட்டான். அலறிக்கொண்டு.... காதைப் பிடித்துக்கொண்டு ஒரு ஓரமாக அப்படியே சுருண்டு உட்கார்ந்தான் வினய். 

அருண் நடுங்கியபடியே வீணாவின் உடம்பிலிருந்து கையை எடுத்தான். பயந்து நடுங்கியபடியே... தப்பிப்பதற்கு பாத் ரூமை நோக்கி ஓட.... பின்னாலிருந்து அவன் குண்டியில் ஓங்கி ஒரு மிதி மிதித்தான் ராஜ். வாஷ் பேசினை உடைத்துக்கொண்டு போய் விழுந்தான் அருண்.

"ராஜ் ப்ளீஸ்.... என்ன ஒண்ணும் பண்ணிடாத...."

வீணா கடகடவென்று தன் உடைகளை எடுத்து உடுத்தினாள். அவள் இதயம் வேகமாக அடித்துக்கொண்டிருந்தது. சிறிது நேரத்துக்கு முன்பு, தான் பெரிய ஆம்பளை என்று காட்டிக்கொண்ட வினய் மூலையில் ஒடுங்கி எழுந்திருக்க முடியாமல் கிடப்பதை பார்த்தாள். அவன் கை வழியாக ரத்தம் வழிந்துகொண்டிருந்தது.

நங்க்... என்ற சத்தம் கேட்க... வீணா பாத் ரூமுக்குள் எட்டிப் பார்த்தாள். சிலிண்டர் அருண் காதிலும் இறங்கியிருந்தது. அவன் அலறிக்கொண்டிருந்தான். வீணா பயந்து நடுங்கிவிட்டாள்.

ராஜ் அவளருகில் வந்து சொன்னான். "வீனா பயப்படாதீங்க. பயப்படாதீங்க. நானிருக்கேன். நான் யார்கிட்டயும் இத பத்தி சொல்லமாட்டேன். வாங்க போயிடலாம்."

ராஜ் அவளது தோள்களை பிடித்து சொல்லிவிட்டு, அவள் கையை பிடித்துக் கூட்டிக்கொண்டு வெளியே வந்தான். வாசலில் வாயில் கைவைத்துக்கொண்டு வந்தனா நின்றுகொண்டிருந்தாள். 

அவள்மேல் இருந்த கோபத்தில், அவளை அடிக்க ராஜ் வேகமாக கையை ஓங்க..... அவள் பயந்து நடுங்கி முழங்கையால் முகத்தை மறைத்துக்கொண்டு ஒரு ஸ்டெப் பின்னால் நகர்ந்து, வேகமாக தன் மொபைலை அவனிடம் நீட்டினாள்.

காரில் - 

ஆனந்த் முன்னால் இருக்க, வந்தனா, சுந்தர் மற்றும் வீணா பின்னால் இருந்தனர். ஆனந்தும் சுந்தரும், மனைவிகளை கண்டுகொள்ளாத அளவுக்கு ஒரு குடி நமக்கு தேவையா என்று வருந்திக்கொண்டிருந்தனர். வீணா வந்தனாவின் தோளில் சாய்ந்திருந்தாள். வந்தனா வீணாவின் கையை ஆறுதலாகப் பிடித்திருந்தாள். அனைவரும் மெளனமாக இருந்தனர்.

ஆனந்தையும் வீணாவையும், அவள் வீட்டுக்குள் ட்ராப் பண்ணும்போது ராஜ் இறங்கி நிற்க, வீணா அவன் கைகளைப் பிடித்துக்கொண்டு சொன்னாள். 

"ஸாரி ராஜ்..."

அவள் கண்களில் கண்ணீர் பூத்திருந்தது. ராஜ் அவளது இரு தோள்களையும் தொட்டு, "நடந்ததை மறந்துட்டு நிம்மதியாக தூங்கணும் சரியா?" என்றான். 

அவள் "ம்..." என்று தலையாட்டினாள். 

ராஜ் அவளது கண்ணீரை விரல்களால் துடைத்தான். அவளுக்கு அவன் இப்படி தன் இரு தோள்களையும் தொட்டுப் பிடித்து பேசுவது மிக மிக பிடித்திருந்தது. 

'ஒவ்வொரு தடவை பார்க்கும்போதும்.. இப்படித்தான் பிடிச்சிக்கிட்டு பேசுகிறான்! நீ என் சொந்தக்காரி. என் மச்சினி... ங்குற ஒரு உரிமை அதுல இருக்கு.'

"மலரோட நம்பர் தரேன். நீங்க பேசுங்க...." என்று மெதுவாகச் சொன்னாள். 

என்னிடம் ஆல்ரெடி நம்பர் இருக்கிறது என்று சொல்லி அவளை டிசப்பாயிண்ட் பண்ணவேண்டாம் என்று... நம்பரை வாங்கிக்கொண்டான். 

"குட் நைட்" சொல்லிவிட்டுக் கிளம்பினான்.  

வந்தனாவின் வீட்டில் அவளை இறக்கிவிடும்போது சுந்தர் அவனை உள்ளே கூப்பிட்டார். வந்தனாவை பார்த்துக்கொள்ளாமல் விட்டதற்கு அவனிடம் மன்னிப்பு கேட்டார். வந்தனா தலைகுனிந்து நின்றுகொண்டிருந்தாள். அவளை ஆறுதல் படுத்துவதற்காக, நீ கொடுத்த வீடியோக்களுக்கு ரொம்ப நன்றி வந்தனா... என்றான். அவள் அவனைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு கண்கலங்கினாள். 

"என்ன மன்னிச்சுடு ராஜ்...."

அவன் அவளுக்கு முத்தம் கொடுத்து சொன்னான். 

"நீ பிரஷ் அப் ஆகிட்டு வா..."

வந்தனா வருவதற்குள் ஆவி பறக்க.. கிளாசில் பால் கொண்டுவந்து கொடுத்தான். வந்தனாவுக்கு, ராஜ் தன்னை வெறுக்கவில்லை என்பது நிம்மதியாயிருந்தது. 

அவனைப் போகவிடாமல் ஒரு ஐந்து நிமிடம் அவனை கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு அவன் நெஞ்சில் முகம் புதைத்துக்கொண்டாள்.

தொடரும்...