டீச்சரம்மா 8

முழு தொடர் படிக்க

அன்று சனிக்கிழமை.

பப்ளிக் எக்ஸாம் வருவதால், பத்தாம் வகுப்பு மற்றும் பனிரெண்டாம் வகுப்பு மாணவர்களுக்கு கஷ்டமான குறிப்பிட்ட சில பாடத்திற்கு மட்டும் சிறப்பு வகுப்பு எடுக்க வேண்டும் என்று ஹெட்மாஸ்ட்டர் சொல்லியிருந்தார். அந்த கஷ்டமான பாடத்தில் என்னுடைய “இயற்பியல்” பாடமும் இருக்க, அன்றைக்கு நான் பள்ளிக்கூடத்திற்கு சிறப்பு வகுப்பு எடுப்பதற்காக சென்றிருந்தேன்.

அன்று விடுமுறை நாள் என்பதால் பள்ளிக்கூடமே வெறிச்சோடி காணப்பட்டது. சிறப்பு வகுப்புகள் எடுக்கும் ஆசிரியைகள் தவிர வேறு யாரும் ஸ்கூலுக்கு வரவில்லை. வந்திருந்த ஆசிரியைகளில் சிந்துஜா டீச்சரும் ஒருத்தி.

சிந்துஜா பத்தாம் வகுப்பு கணிதம் எடுக்கும் ஆசிரியை. அவள் காலையிலிருந்து மதியம் வரை பத்தாம் வகுப்புக்கு கணிதப் பாடம் எடுக்க வேண்டும்.

நான் காலையிலிருந்து மதியம் வரை பனிரெண்டாம் வகுப்புக்கு இயற்பியல் பாடம் எடுக்க வேண்டும். மேத்ஸ் டீச்சர் மஞ்சுளாவுக்கு, மதியத்திலிருந்து மாலை வரை பனிரெண்டாம் வகுப்புக்கு கணித வகுப்பு கொடுக்கப்பட்டிருந்தது.

ஆனால் மஞ்சுளா டீச்சருக்கு, மதியம் ஏதோ வேலை இருப்பதாகவும், காலையிலிலேயே கணக்கு வகுப்பு எடுத்துக்கொள்வதாகவும் என்னிடம் கேட்க, நான் சரியென்று சொல்லி, மதியம் வகுப்பு எடுத்துக்கொள்ளலாம் என்று Staff Room-ல் அமர்ந்து பொழுதைக் கடத்த தமிழ் நாவல் ஒன்றை வாசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

அப்போது என் கணவரிடம் இருந்து போன் வந்தது.

நான் அதை அட்டன்ட் செய்யவுமே “இச்..” என்ற ஒரு முத்தத்துடன், “ஹாய் பொண்டாட்டி..” என்றார்.

“என்னங்க.. இப்போ நான் ஸ்கூல்ல இருக்கேன். ஸ்பெஷல் க்ளாஸ். சாய்ங்கலாம் பேசுங்க..” 

“ஸ்பெஷல் க்ளாஸ்ன்னா? இப்போ க்ளாஸ்ல இருக்கியா?” 

“இல்லைங்க. மதியம்தான் க்ளாஸ். இப்போ Staff Room-ல இருக்கேன்..” 

“Staff Room-ல தனியாவா இருக்க?”  

“ஆமாங்க.. நீங்க இப்டி கேட்கும்போதே ஏதோ சில்மிஷம் பண்ணப் போறிங்கன்னு புரியுது. அதனால இப்போ அதெல்லாம் எதுவும் வேணாம். நீங்க பாட்டுக்கு எதையாவது சொல்லி என் மூடை கிளப்பிவிட்டுடுவீங்க. அப்புறம் ஸ்கூல்ல வச்சு நான் என்ன பண்றது?” என்று செல்லமாக சிணுங்கினேன்.

“என்ன பண்றதா? என்னடி ஒன்னும் தெரியாத மாதிரி கேட்குற? அதான் பக்கத்துல யாரும் இல்லைன்னு சொன்னியே, அப்படியே புடவைக்குள்ள கைவிட்டு தொடையில சொறியிறமாதிரி புண்டைக்குள்ள விரல விட்டு ஆட்டிக்கோடி..” என்று ஐடியா கொடுத்தார் அன்புக் கணவர்.

அவர் அப்படி சொல்லியதற்கே என் பேண்டி ஈரமாவதை என்னால் உணர முடிந்தது.

“சீசீ.. சீசீ.. என்ன ஆளுங்க நீங்க. கட்டுன பொட்டாட்டிக்கிட்ட இப்டி வெட்கமே இல்லாம?” என்று நான் செல்லமாய் கோபிக்க, 

“என்னடி பண்றது? என் நிலைமை அப்படி..” என்று சலித்துக்கொண்டார்.

அடுத்த வினாடியே அவரிடமிருந்து “ஆஆஆஆஆ.. அம்ம்ம்ம்ம்..” என்று சத்தம் வர, நான் “ஹலோ.. என்னங்க? என்ன பண்ணிட்டு இருக்கிங்க?” என்றேன்.

“அப்படியே நீ பேசிட்டு மட்டும் இருடி.. உன் பேச்ச கேட்டாலே எனக்கு போதை ஏறுதுடி..” என்று என் கணவர் காமத்தை தூண்டும் விதமாக பேச, நான் என்னையும் அறியாமல், சேலைக்கு மேலாக என் கூதியைத் தேய்க்க ஆரம்பித்தேன்.

கொஞ்ச நேரத்திலேயே அவர் குரல் மீண்டும் தெளிவானது. “ம்ம்ம்.. ஓ.கே. தம்பி தண்ணிய கக்கிட்டான்.. உங்களுக்கு எப்படி இருக்கு டீச்சர்?” என்று நக்கலாக கேட்டார்.

“டேய் புருசா.. சும்மா இருந்தவளை போன் போட்டு உசுப்பி விட்டுட்டு எப்படி இருக்குன்னா கேட்குற?” என்று பொய் கோபம் கொண்டேன்.

பின்னர் “என்னங்க, ப்ளீஸ் ஒரு நாளாவது லீவு போட்டுட்டு வந்து எனக்கு தண்ணி பாய்ச்சிட்டு போங்க. எத்தனை நாளைக்குத்தான் விரல விட்டே ஆட்டிக்கிட்டு இருக்கிறது?” என்று சொன்னேன்.

“இப்போ ஒரு முக்கியமான ப்ராஜெக்ட் வேலையா இருக்கேன்டி. அதனால லீவு எடுக்கிறது கொங்சம் சிரமம்தான்.. கவலையே படாத எப்படியும் இந்த ப்ராஜெக்ட் முடிஞ்சதும் எனக்கு டிரான்ஸ்பர் கிடைச்சிரும்.. சரி சரி.. இன்னைக்கு நைட் ஷிப்ட் போகனும். அதனால தூங்கப் போறேன்.. குட் நைட் மை பொண்டாட்டி..” என்று சொல்லி “இச்..” என்று முத்தம் கொடுத்தார் என் கணவர். நானும் பதிலுக்கு “இச்..” என்று முத்தம் கொடுத்ததும் போன் கட் ஆனது.

அவர் போனை வைத்ததும் நான் மீண்டும் அந்த நாவலை விட்ட இடத்திலிருந்து வாசிக்க ஆரம்பித்தேன். ஆனால் என் கணவரின் பேச்சில் மயங்கி ஊறிப்போயிருக்கும் கூதி, என்னை இயல்பாக இருக்க விடவில்லை. அதில் எதையாவது விட்டு குடைந்தால்தான் அடங்கும்போலிருந்தது. 

ஆனால் பள்ளிக்கூடத்தில் இருக்கும்போது என்ன செய்ய முடியும் என்று என் கவனத்தை கஷ்டப்பட்டு திசைதிருப்ப முயற்சி செய்தேன்.

ஒரு வழியாக மதியம் 1 மணி ஆனது.

மதியம் உணவு இடைவேளைக்கு பிறகு, நான் வகுப்புக்கு சென்றேன். மாணவர்களுக்கு முக்கியமான கேள்விகளைச் சொல்லி, அதை படித்து தேர்வு எழுதிக்காட்டும்படி சொல்லிவிட்டு வகுப்பில் மாணவர்களைக் கண்காணித்துக்கொண்டிருந்தேன்.

அப்போது பத்தாம் வகுப்புக்கு மதியம் பாடம் எடுக்கும் டீச்சர் வராததால் அவர்களை வீட்டுக்கு கிளம்பச் சொன்னார் ஹெட்மாஸ்ட்டர். பத்தாம் வகுப்பு மாணவர்கள் கிளம்பியதும், அவர் என்னிடம் வந்து “டீச்சர், எனக்கு ஒரு முக்கியமான வேலை இருக்கு. அதனால நான் கிளம்புறேன். நீங்க க்ளாஸ் முடிஞ்சதும் வாட்ச்மேன்கிட்ட சொல்லிட்டு கிளம்புங்க..” என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பிவிட்டார்.

அப்போது அந்த பள்ளிக்கூடத்தில் நானும், என் வகுப்பு மாணவர்களும் மட்டுமே இருந்தோம். வேறு ஆசிரியர்கள் யாருமில்லாமல் நானும், என் வகுப்பு மாணவர்கள் மட்டும் அந்த பெரிய பள்ளிக்கூடத்தில் தனியாக இருக்க எனக்கு ஒரு மாதிரியாக இருந்தது.

அதனால் மாணவர்களுக்கு தேர்வு முடிந்ததுமே, க்ளாஸ் முடிந்தது என்று சொல்லி அனைவரையும் கிளம்பச் சொன்னேன்.

மாணவர்கள் எல்லாரும் கிளம்பிப் போனதும், நான் Staff Room-க்கு சென்று எனது கைப்பையை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினேன். அப்போதுதான் “கிளம்பும்போது வாட்ச்மேனிடம் சொல்லிவிட்டு போங்க..” என்று ஹெட்மாஸ்டர் சொன்னது ஞாபகம் வர, வாட்ச்மேனின் அறை நோக்கி நடந்தேன். அனால் அங்கு வாட்ச்மேனைக் காணவில்லை.

டீ குடிக்க வெளியே எங்காவது போயிருப்பார் என்று அவர் வரும் வரைக்கும் காத்திருக்கலாம் என்று அவர் அறைக்கு பக்கத்திலேயே நின்றிருந்தேன்.

ஆனால் வெகு நேரமாகியும் அவரைக் காணவில்லை. எங்கே போயிப்பார் என்று அவரை தேடிப்பார்க்கலாம் என்று ஒவ்வொரு ப்ளாக்காக தேடிப்பார்க்க, கெமிஸ்ட்ரி லேப் அருகே யாரோ முனகுவது போல சத்தம் கேட்டது. அதனால் மெதுவாக கெமிஸ்ட்ரி லேப் பக்கம் செல்ல அதன் கதவு வெளிப்பக்கமாக திறந்து, உள் பக்கமாக தாளிட்டு இருந்தது.

உள்ளே “சீக்.. சீக்கிரம் முடி..ப்பா. ஆஆஆஆ.. யாராச்சும்ம்.. வந்திட போறாங்க..” என்று சிந்துஜா டீச்சரின் குரல் கேட்க, “பயப்படாததிங்க டீச்சர். ஹெட்மாஸ்டர் கிளம்பிட்டாரு. ஸ்கூல்ல அம்ருதா டீச்சர் மட்டுந்தான் இருக்காங்க. அவங்களும் க்ளாஸ் முடிக்க, 4 மணியாகும்ன்னு ஹெட்மாஸ்டர் சொல்லிட்டுதான் போனார். 4 மணிக்கு இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இருக்கு..” என்று வாட்ச்மேனின் குரல் கேட்டது.

உள்ளே இருவரின் குரலும் சதாரணமாக இல்லை. அவர்கள் முனகுவதையும், சப் சப் சப் என்று வரும் சத்தத்தையும் வைத்துப் பார்க்கும்போது உள்ளே சிந்துஜா டீச்சரின் உரலில், வாட்ச்மேன் மாவு இடித்துக்கொண்டிருக்கிறான் என்பது புரிந்தது.

நான் மனதுக்குள் “அடிப்பாவி! பட்டப்பகல்ல.. வேலை செய்யுற இடத்துல.. அதுவும் ஒரு பள்ளிக்கூடத்துல இப்படி தேவுடியா மாதிரி ஓல் வாங்கிக்கிட்டு இருக்காளே, இந்த அரிப்பெடுத்த தேவுடியா..” என்று நினைத்துக்கொண்டே அங்கிருந்து நகர நினைக்கையில், ஒரு டீச்சராக இல்லாமல், ஒரு பெண்ணாக என் மனம் அங்கிருந்து நகர மறுத்தது.

என் கண் முன்னே நடக்கும் அந்த ஓலாட்டத்தை எப்படியாவது பார்க்க வேண்டும் என்று எனக்குள் ஒரு விபரீத ஆசை தோன்ற, உடனே என்ன செய்வது என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தேன்.

அந்த கெமிஸ்ட்ரி லேப்பின் அனைத்து ஜன்னல் கண்ணாடிகளும் கண்ணாடியால் ஆனவை. ஆனாலும் உள்ளிருக்கும் எதையும் பார்க்க முடியாது. இருந்தாலும் ஒரு ஜன்னல் கண்ணாடியில் லேசாக பிளவு ஏற்பட்டு கொஞ்சமாக உடைந்திருந்தது.

அது ஒன்றே போதுமே என்று நினைத்தவள், அந்த சிறிய ஓட்டை வழியாக உள்ளே என்ன நடக்கிறது என்று ஒரு கண்ணால் எட்டிப் பார்த்தேன்.

உள்ளே அந்த தேவுடியா சிந்துஜா டீச்சர், ஒரு பெரிய மேசையில் மல்லாக்கப் படுத்திருந்தாள். 

அவள் புடவை தரையில் கிடக்க, அவள் ஜாக்கெட் கொக்கிகள் கழட்டப்பட்டு, இருபுறமும் விரிந்து கிடக்க, அவளது முலைகள் ரெண்டும் இரண்டு புறமும் சரிந்து கிடந்தன.

அவள் பாவாடை இடுப்பு வரை தூக்கி விடப்பட்டிருந்தது. சிந்துஜாவின் காலை அகல விரித்து தூக்கிப்பிடித்தபடி, வாட்ச்மேன் நின்றபடியே அவள் கூதியில் கும்மாங்குத்து குத்திக்கொண்டிருந்தான்.

அப்போதுதான் என் கவனம் வாட்ச்மேன் பக்கம் திரும்பியது. அவனுக்கு வயது 40 இருக்கலாம். வாட்ச்மேன் என்றாலே, பெரிய மீசை, பயில்வான் போன்ற உடல் என்ற நினைப்பு தன்னாலே வரும். ஆனால் அவனோ, அதற்கு மாறுபட்டவன். சிறிய மீசை, அளவான உடம்பு, உயரமும் கொஞ்சம் குறைவுதான். எப்போதும் காக்கி சட்டை மற்றும் பேண்டில் கையில் ஒரு பிரம்போடு அலைந்துகொண்டிருப்பான்.

அவன் பேச்சைக் கேட்டாலே சிரிப்புதான் வரும். ஏதோ பேசத்தெரியாதவன் போல பேசுவான். அவனை ஆசிரியர்கள் முதல் மாணவர்கள் வரை எல்லாருமே ஒரு காமெடி பீசாகத்தான் பார்ப்போம். ஏதோ, பள்ளியைத் திறப்பது, பூட்டுவது, வகுப்பறைகளின் ஜன்னலை சாத்துவது என்று அவனுக்கென்று இருக்கும் கடமையை மட்டும் செய்துகொண்டு எங்கள் பள்ளியில் இருக்கும் ஒரு அறையிலேயே தங்கியிருந்தான் அவன்.

ஆனால் அன்றுதான் அவனது வீரம் என்னவென்று கண்கூடாகப் பார்த்தேன். அவன் சிந்துஜா டீச்சரின் கூதியிலிருந்து சுன்னியை உருவும்போது கிட்டத்தட்ட ஆறு இன்ச்சுக்கு குறையாமல் வெளியே வந்து, மீண்டும் உள்ளே புகுந்தது. அவன் ஒவ்வொரு முறையும் சுன்னியை உள்ளே தள்ளும்போதும், சிந்துஜாவின் உடல் மேலும் கீழும் அசைய, அவள் முலைகளோ அங்குமிங்கும் ஆடிக்கொண்டிருந்தன. அவன் தொடை, சிந்துஜாவின் குண்டியில் இடிக்கும் அளவுக்கு சுன்னியை உள்ளே தள்ளி அவளை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான்.

அவன் குத்தும் ஒவ்வொரு குத்துக்கும், சிந்துஜா டீச்சர் “ஆஆஆஆஆ.. ஆஆஆஆஆ..” என்று அலறியபோதே அவன் ஆண்மையின் வீரியம் என்னவென்று புரிந்தது.

“டீச்சர், இந்த வயசிலயும் உங்க கூதி எப்படி டீச்சர் இப்படி இறுக்கமா இருக்கு? அதோட ரகசியம் என்ன?” என்று கேட்டபடியே அவளை ஓத்துக்கொண்டிருந்தான் வாட்ச்மேன்.

அதற்கு அவளோ “அடப்போடா.. உன் பூலுதான் அந்த அளவுக்கு பெருசா இருக்கு. என்னை எத்தனையோ பேர் ஓத்திருந்தாலும் என்னை திருப்தி படுத்தினது கொஞ்சம் பேர்தான். அந்த கொஞ்ச பேர்ல உனக்குத்தான் முதல் இடம்..” என்று சொன்னபடியே அவன் குத்துக்களை வாங்கிக் கொண்டு இருந்தாள். 

சிந்துஜா இப்படி பேசி அவன் உணர்ச்சிளை முறுக்கேற்றிவிட அவன் வேகம் இன்னும் அதிகமானது. அடுத்த கொஞ்ச நேரத்திலேயே “டீச்சர்.. வழக்கம்போல உள்ளேயே விட்டுடுறேன்..” என்று சொன்னபடியே “ஆஆஆஆஆ..” என்று கத்தியபடி, ஆட்டத்தை நிறுத்தினான்.

அதை வெளியிலிருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த எனக்கோ, ஈரம் கசிந்து பேன்ட்டி முழுவதும் நனைந்துவிட்டது.

ஓத்து முடித்ததும் வாட்ச்மேன் சுற்றும் முற்றும் பார்க்க ஆரம்பித்தான். இதற்கு மேலும் இங்கே நிற்பது சரிபடாது என்று நான் மெதுவாக நடந்து கீழே வாட்ச்மேன் அறைக்கு சென்றுவிட்டேன்.

வாட்ச்மேனின் ஓலாட்டத்தை பார்த்ததிலிருந்து என் இதயம் பக் பக் என்று வேகமாக அடித்துக்கொள்ள, உடலோ காய்ச்சல் வந்தது போல உஷ்ணமாய் இருந்தது.

கொஞ்ச நேரத்தில் வாட்ச்மேன் அவன் அறைக்கு வந்தான். அங்கே நின்றிருந்த என்னைப் பார்த்தவுடன் “என்ன டீச்சர், க்ளாஸ் முடிஞ்சுதா?” என்றான்.

“ம்ம்.. முடிஞ்சுது.. ஹெட்மாஸ்டர் உங்கிட்ட சொல்லிட்டு கிளம்பச் சொன்னார்..” என்று அவன் முகத்தை பார்த்தும் பார்க்காமல் சொல்லிவிட்டு வேகமாக அங்கிருந்து வந்துவிட்டேன்.

பஸ்ஸில் வரும்போதெல்லாம் நான் கண்ட அந்த ஓல் காட்சியே என் கண்முன்னால் வந்து நிற்பது போல இருந்தது.

“அந்த சிந்துஜா முண்டை ரொம்ப திறமைசாலிதான். எல்லாரும் காமெடி பீஸ்ன்னு நினைச்சிக்கிட்டு இருக்கிற வாட்ச்மேனின் சுன்னி சூப்பர் ஸ்டார்ன்னு எப்படித்தான் கண்டுபிடிச்சாளோ?” என்று மனதுக்குள்ளே நினைத்துக்கொண்டேன்.

என் கணவர் பேசிய பேச்சு, நான் கண்ட ஓலாட்டக் காட்சி எல்லாம் என் மனது முழுவதும் நிரம்பியிருக்க, நான் பார்க்கும் ஆண்கள் எல்லாருமே என் முன்னால் அம்மணமாக சுன்னியை ஆட்டிக்கொண்டு நிற்பதுபோலவே தோன்றியது.

“ச்சீ.. ச்சீ.. அம்மு.. கண்ட்ரோல் யுவர் செல்ப்..” என்று அடிக்கடி மனதுக்குள் சொல்லிக்கொண்டேன்.

எப்படியோ என்னை சமாளித்து ஒரு வழியாக வீட்டு வந்து சேர்ந்தேன்.

வீட்டுக்கு சென்றதும் கதவைத் சாத்திவிட்டு கட்டிலில் விழுந்தேன்.

என் உடல் முழுவதும் காமச் சூடு ஏறியிருக்க, என் கூதிக்குள் ஒரு முறையாவது விரல்விட்டு குடைந்தால்தான் என்னால் அடுத்த வேலையை பார்க்க முடியும் என்பது போல இருந்தது.

அதனால் என் உடைகள் அனைத்தையும் கழட்டிப் போட்டுவிட்டு நிர்வாணமாக கட்டிலில் படுத்துக்கொண்டேன். அன்றைக்கு எனக்கு இருந்தது காம போதை என்பதைவிட காம வெறி என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். அதனால் விரைந்திருந்த காம்பை என்னால் முடிந்த அளவு பலம் கொண்டு நசுக்கினேன். முலையை உடம்பிலிருந்து பிய்த்து எடுப்பது போல, பிசைந்தேன், பிடித்து இழுத்தேன்.

ஒரு கையால் என் முலையை பிசைந்துகொண்டு, இன்னொரு கையால் என் கூதியின் உதடுகளை ஆவேசமாக தேய்த்து விட்டேன். அப்படியே எனது இரண்டு விரல்களை ஒன்றாக சேர்த்து என் கூதிக்குள் சொருக, ஈரம் கசிந்த கூதியில் வழுக்கிக்கொண்டு உள்ளே சென்றது.

வழக்கமாக நான் சுயஇன்பத்தை ரசித்து அனுபவிப்பது வழக்கம். காமக் கதைகள் படித்து அதில் வரும் கதாப்பாத்திரமாக என்னை கற்பனை செய்துகொண்டு விரல் போடுவென். அல்லது எனது கணவர் அல்லது வேறு ஆண்களை நினைத்துக்கொண்டு விரல்போடுவேன். ஆனால் அன்றைக்கு என் மனதில் எதுவும் தோன்றவில்லை. எப்படியாவது உச்சகட்டம் அடையவேண்டும் என்பதுதான் என் குறிக்கோளாக இருந்தது.

அதனால் நான் என்னை மறந்த நிலையில், கண்களை மூடிக்கொண்டு, ஒரு கையால் என் முலைகள் இரண்டையும் மாறி மாறி பிசைந்தபடி இன்னொரு கையால் என் கூதிக்குள் குத்திக்கொண்டு, என்னையும் அறியாமல் ஆஆஆஆஆ.. ஊஊஊஊஊ.. ம்ம்ம்ம்ம்.. என முனகிக்கொண்டு, சொர்க்கத்தை நோக்கி பறக்க ஆரம்பித்தேன்.

என் கவனமெல்லாம் வேகவேகமாக கூதிக்குள் போய் வரும் விரல்களின் மீதே இருக்க, அப்போது டக் டக் டக் என்று பலமாக கதவு தட்டப்படும் சத்தம் என் மயக்கத்தையும் மீறி என் காதுகளை அடைந்தது.

நான் சட்டென சுயநினைவு வந்தவளாய், கட்டிலில் இருந்து எழுந்தேன். மணியைப் பார்க்க மணி 6.15 ஆகியிருந்தது. வீடு முழுவதும் இருள் சூழ ஆரம்பித்திருக்க, எழுந்து லைட்டைப் போட்டேன்.

வாசற்கதவு வேறு பலமாக தட்டப்பட்டுக்கொண்டிருந்தது. இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் விட்டால் தாழ்ப்பாளே உடைந்துவிடும் என்ற நிலையில் கதவு தட்டப்பட்டுக்கொண்டிருக்க, நான் வேகவேகமாக கழட்டிப்போட்ட எனது உடைகளை தேடினேன்.

என் பிரா ஒருபக்கமும், பேன்ட்டி ஒரு பக்கமும், சேலை ஒருபக்கமும், ஜாக்கெட் இன்னொரு பக்கமும் சிதறிக்கிடந்தது.

இதை பொருக்கி எடுத்து போடுவதற்குள் கதவை உடைத்துக்கொண்டு யாராவது உள்ளேயே வந்துவிடுவார்கள் என்று நினைத்து, எனது நைட்டி ஒன்றை எடுத்து போட்டுக்கொண்டே சென்று கதவைத் திறந்தேன்.

வந்திருப்பது யாரென்று பார்த்தால் சரண்தான் வந்திருந்தான்.

உடலெல்லாம் வேர்க்க விறுவிறுக்க, கண்களில் பதட்டத்தோடு, மூச்சு வாங்கியபடி, நைட்டியோடு நின்றிருந்த என்னைக் கவனித்த சரண் “என்னாச்சு டீச்சர்? நானும் பத்து நிமிஷமா கதவைத் தட்டுறேன், நீங்க திறக்கவே இல்ல.. உங்களுக்கு என்னாச்சோ ஏதாச்சோன்னு பயந்துட்டேன்..” என்று சொல்லியவன் என் மார்பையே வெறித்துப் பார்க்க ஆரம்பித்தான்.

அப்போதுதான் கவனித்தேன். வழக்கமாக அருண் டியூசன் வரும்போது நான் ஸ்கூலுக்கு கட்டிச்செல்லும் புடவையோடு இருப்பேன். ஆனால் அன்று நான் நைட்டியோடு, அதுவும் உள்ளாடை எதுவும் போடாமல் இருக்க, கசக்கிப் பிழியப்பட்ட என் முலைகள் இரண்டும் நைட்டிக்குள் முட்டிக்கொண்டு நின்றன. பத்தாத குறைக்கு அவசரத்தில் நைட்டியைப் போட்டுக்கொண்டு வந்ததில், நைட்டியின் பட்டன்களை போடாமல் விட்டுவிட்டேன். அதுவழியாக தெரிந்த என் முலைப்பள்ளத் தாக்கில் சரண் அப்படியே சரிந்து விழுந்துவிட்டதைப் போல என்னைப் பார்த்தான்.

நான் அவன் கவனத்தை கலைக்கும் விதமாக “என்ன சரண் வாசல்லயே நிக்கிற? உள்ள வா..” என்று சொல்லி அவனை வீட்டுக்குள் அழைத்து அமர வைத்தேன்.

“கொஞ்ச நேரம் இருடா..” என்று சொன்னவள் நேரே என் அறைக்குள் சென்று சிதறிக்கிடந்த என் ஆடைகளை எடுத்து ஒரு ஓரமாக வைத்துவிட்டு, மறக்காமல் என் நைட்டியின் பட்டன்களைப் போட்டுவிட்டு, பேன்ட்டியையும் போட்டுக்கொண்டேன்.

ஆனால் நைட்டியை கழட்டி பிரா போடவேண்டும் என்பதால் பிராவை போடாமல் வெளியே வந்தேன். நான் நடந்துவரும்போது பிரா போடாத என் முலைகள் குலுங்கி குலுங்கி நடனமாடுவதை சரண் கண் இமைக்காமல் கவனித்தான். அவன் கவனிப்பதை நானும் கவனித்தேன். அவ்வளவுதான்! அடுத்த வினாடியே மீண்டும் என் கூதி குறுகுறுக்க ஆரம்பித்தது.

நான் அவன் பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்த பின்னரும் கூட, சரணின் பார்வை என் மார்பு மேலேயே இருந்தது. ஆனால் நான் நைட்டியின் பட்டன்களை போட்டுவிட்டதால் அவனால் என் பள்ளத்தாக்கைப் பார்க்க முடியாத ஏக்கம் அவன் கண்களில் தெரிந்தது.

அவன் பார்வை என்னையும் போதையேற்ற ஆரம்பிக்க, இருவரின் கவனத்தை திசைதிருப்பவும் நான் “சரண்.. இன்னைக்கு ஸ்கூல்ல நடந்த டெஸ்ட்டை நீ நல்லா எழுதியிருந்த. இதுமாதிரியே கன்ட்டின்யூ பண்ணு. நல்ல மார்க் எடுத்து பாஸ் பண்ணிடலாம்..” என்று அவன் கவனத்தை திசை திருப்ப முயன்றாலும், அவன் பார்வை என் மார்பை விட்டு அகலவில்லை.

ஏற்கனவே காமத்தீயை அணைக்க முடியாமல் வெந்து கொண்டிருந்த என்னை அவன் பார்வை மேலும் உஷ்ணமடையச் செய்தது. அந்த நிமிடம் சில காலத்திற்கு முன்னால் நானும் அவனும் செய்த செக்ஸ் சேட்டைகள் என் கண் முன்னால் வந்து நிழலாட ஆரம்பித்தது.

நான் மீண்டும் சுதாரித்துக்கொண்டேன். இனியும் எதுவும் செய்யாமல் இருந்தால் விஷயம் விபரீதம் ஆகிவிடும் என்று நினைத்து சற்று கடினமான குரலில் “சரண்? ஏன். என்னாச்சு உனக்கு? உன் கவனம் எல்லாம் எங்கடா இருக்கு?” என்று சொல்ல அவன் “சாரி டீச்சர்..” என்று சொல்லிவிட்டு புத்தகத்தை பிரிக்க ஆரம்பித்தான்.

ஒவ்வொரு பக்கமாக புத்தகத்தை புரட்டியவன் “டீச்சர்.. இந்த பாடத்தை கொஞ்சம் புரியுற மாதிரி சொல்லிக் குடுங்க..” என்றான்.

நான் அவன் காட்டிய பக்கத்தை பார்த்துவிட்டு, அந்த டாப்பிக்கைப் பற்றி விவரிக்க ஆரம்பித்தேன். ஆனால் அவன் கவனம் பாடத்தின் மீது இல்லை என்பதை என்னால் உணர முடிந்தது. இருந்தாலும் நான் அதை கண்டுகொள்ளாமல் என் வேலையை தொடர்ந்தேன்.

இருவரும் அருகருகே சிறு இடைவெளியுடன் இருந்தோம். அன்று சரண் ரோஜா வாசனை பவுடர் போட்டு வந்திருப்பான் போல. ரோஜாவின் வாசனை என் நாசியைத் துளைத்தது. அதனால் நான் அடிக்கடி மூச்சை பலமாக இழுத்து வாசனையை முகர்ந்துகொண்டேன்.

கொஞ்ச நேரம் கழிந்ததும் எனக்கும் சரணுக்கும் இடையே இடைவெளி குறைந்தது போல இருந்தது. அவன் தொடை என் தொடையில் உரசும் அளவு நெருக்கத்திற்கு அவன் நகர்ந்து வந்திருந்தான்.

உடனே நான் கொஞ்சம் தள்ளி அமர நினைத்தேன். ஆனால் அதைச் செய்யவில்லை. அது ஏன் என்று எனக்கே புரியவில்லை. அப்போது எதேர்ச்சையாக அவன் பேன்ட்டைப் பார்க்க அது கொஞ்சம் மேடாக புடைத்திருந்தது. அவன் சுன்னி விரைத்து வெளிவர முடியாமல் அவன் பேன்ட், ஜட்டிக்குள்ளேயே அடைபட்டு கிடப்பது போல இருந்தது.

அதனாலோ என்னவோ? சரண் அடிக்கடி நெளிந்து கொண்டிருந்தான். அதை உணர்ந்த நான், மனதுக்குள்ளேயே சிரித்தபடி “என்ன சரண்? யூரின் ஏதும் போகனுமா?” என்றேன்.

உடனே மறுக்காமல் “ஆமாம் டீச்சர்..” என்று சொல்ல, நான் பாத்ரூமைக் காட்டி போய் வரச் சொன்னேன்.

சரண் பாத்ரூம் போனதும் நான் கிச்சனுக்கு சென்று தண்ணீர் குடித்து கொஞ்சம் ஆசுவாசப் படுத்திக்கொண்டேன். “அம்மு.. ரிலாக்ஸ்.. இந்த மாதிரி சந்தப்பத்துலதான் நீ நிதானமா இருக்கனும். சரணும் செம மூடுல இருக்கான் நீயும் அதே மாதிரி இருக்க. இன்னைக்கு நீ ரொம்ப அமைதியா உணர்ச்சி வசப்படாம இருக்கனும்..” என்று எனக்கு நானே ஆறுதல் சொல்லிக்கொண்டேன்.

நான் மீண்டும் பழைய இடத்தில் வந்து அமர, சரண் அதுவரையிலும் வெளியே வரவில்லை.

“என்ன இது? பாத்ரூம் போனவனை இன்னும் காணவில்லையே!” என்று நான் பாத்ரூம் அருகே சென்று “சரண், இவ்ளோ நேரம் உள்ள என்னடா பண்ணிட்டு இருக்க?” என்று சொன்னதும் “ஒரு நிமிஷம் டீச்சர்..” என்று சொன்னவன், கொஞ்ச நேரத்தில் கதவைத் திறந்தான்.

அவன் முகம் பேயறைந்ததைப் போல இருந்தது. ஏதோ பதட்டமானவன் போல காணப்பட்டான்.

“என்னடா இவ்ளோ நேரம்?” என்று நான் சொன்னதும் “ஒன்னுமில்ல டீச்சர்..” என்று சொன்னான்.

பின்னர் நானும் அவனும் பாடத்தை தொடர ஆரம்பித்தோம். ஆனால் அவன் வழக்கத்தைவிட அன்று எனக்கு மிக நெருக்கமாகவே இருந்தான். அவன் உடம்பிலிருந்த வந்த ரேஜா மணம் கலந்த வியர்வை வாசம் என்னை என்னவோ செய்தது.

என்னால் அன்று பாடத்தில் கவனம் செலுத்த முடியவில்லை. அவன் நிலைமையும் அப்படித்தான் இருந்தது.

அதனால் சரணை வீட்டுக்கு போகச் சொல்லலாம் என்று நினைத்து, புத்தகத்தை சட்டென மூடினேன்.

அதைக் கண்டதும் அவன் “என்னாச்சு டீச்சர்? ஏன் பாதியிலேயே புத்தகத்தை மூடிட்டீங்க?” என்றான்.

“சரண், இன்னைக்கு எனக்கு கொஞ்சம் உடம்பு சரியில்ல. அதனால நீ போய்ட்டு திங்கள் கிழமை வா..” என்று சொன்னேன்.

ஆனால் அவனோ “ஏன் டீச்சர் உடம்புக்கு என்ன?” என்றான்.

“என்னன்னு சொல்லத் தெரியல சரண். உடம்பு கொஞ்சம் அசதியா இருக்கு. அதனால என்னால உனக்கு பாடம் சொல்லித்தர முடியலை. நீ கிளம்பு..” என்றேன்.

“பரவாயில்ல டீச்சர். ஆனா நான் கொஞ்ச நேரம் உங்க வீட்டுல இருந்துட்டு போறேன். ஏன்னா டியூசன் வந்த கொஞ்ச நேரத்திலேயே நான் வீட்டுக்கு போனா, அக்கா சந்தேகப்படுவாங்க..” என்றான்.

என்னடா இவன்? கிளம்ப மறுக்கிறானே என்று சங்கடத்தில் மாட்டிக்கொண்டதைப் போல உணர்ந்தேன். அதனால் உடனடியாக சிந்தித்து ஒரு முடிவெடுத்து “சரி சரண்.. நான் உனக்கு இன்னும் கொஞ்ச நேரம் சொல்லித்தரேன். அப்புறம் நீ கிளம்பு. உன் அக்கா கேட்டா, டியூசன் சீக்கிரமா முடிஞ்சிருச்சுன்னு சொல்லு..” என்றேன்.

“சரி டீச்சர்..” என்று சொன்னவனின் முகம் பிரகாசித்தது.

நான் மீண்டும் பாடத்தை தொடர ஆரம்பித்தேன். அப்போது அவன் நெருக்கமும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிகமானது. அவன் தொடை என் தொடையோடு உரச ஆரம்பித்தது.

எனக்கு இதயம் படபடக்க, வாய் உளற ஆரம்பித்தது.

உடனே “என்னாச்சு டீச்சர்?” என்று சட்டென என் தொடையில் கைவைத்துவிட்டான் சரண். எனக்கோ அவன் தொட்ட அந்த இடத்தில் சுள்ளென ஷாக்கடிக்க, அவன் கையை என் தொடையோடு சேர்த்து அழுத்திப் பிடித்தேன்.

அந்த நிமிடம் அவன் முகம் மீண்டும் பிரகாசமானது. “நான் என்ன செய்கிறேன்? இப்படியே போனால்.. ஐயோ..” என்று பதறியடித்து எழுந்து நின்றேன்.

சரண் “என்னாச்சு டீச்சர்?” என்று என் அருகே வர, “அங்கேயே நில்லு சரண். என் பக்கம் வராத..” என்று, அவனைப் பார்க்க வெட்கப்பட்டு, திரும்பி நின்றுகொண்டேன்.

ஆனால் சரண் மெதுவாக நகர்ந்து என் பக்கம் வந்தான். என் தோளைப் பிடித்து “என்னாச்சு டீச்சர்?” என கேட்டான்.

நான் மௌனமாக இருந்தேன்.

“எனக்கு புரியுது டீச்சர்.. நீங்க இன்னைக்கு செம மூடுல இருக்கீங்க. அதான் நான் ஏதும் உங்கள பண்ணிடுவேனோன்னு நினைச்சு பயப்படுறீங்க. எனக்கும் ஆரம்பத்துல உங்கள பாத்து ஆசை வந்துச்சு. அதான் பாத்ரூம் போய் என் ஆசைகள தணிச்சிட்டு வந்துட்டேன். நீங்களும் உங்க ஆசைகள பொறுமையா தணிச்சிக்குங்க. நான் வீட்டுக்கு போறேன்..” என்று சொல்லிவிட்டு கொண்டுவந்திருந்த புத்தகங்களை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினான்.

அப்போது நான் “ஒரு நிமிஷம் சரண்..” என்று சொல்ல, சரண் என்னைப் பார்த்தான்.

நான் “சரண், நான் அவ்வளவு சொல்லியும் இன்னும் நீ என் மேல ஆசைப்படுறியா? உண்மைய சொல்லு..” என்றேன்.

சரண் எதுவும் சொல்லாமல் மௌனமாக இருந்தான். அவன் மௌனத்திற்கு காரணம் என்னவென்று என்னால் யூகிக்க முடிந்தது.

“உண்மைய சொல்லு சரண். இன்னைக்கு நான் மூடா இருக்கிறது உண்மைதான். அதுக்கு பல காரணம் இருக்கு. ஆனா இன்னைக்கு நீ வந்ததில இருந்தே உன் நடவடிக்கை சரியில்ல. என் நிலைமைய தெரிஞ்சிக்கிட்டு நீ எரியுற நெருப்புல எண்ணெயை ஊத்துற..” என்றேன் ஆவேசமாக.

உடனே சரண் பேச ஆரம்பித்தான்.

“ஒரு டீச்சரா, எனக்கு உங்க மேல ஆசை இல்ல டீச்சர். என் வாழ்க்கைய அழகா மாத்திக் காட்ட நீங்க படுற கஷ்டம் எனக்கு உங்க மேல மரியாதையை வர வைக்குது. ஆனா, சில மாசத்துக்கு முன்னாடி நடந்த விஷயங்களையும் என்னால மறக்க முடியலை. நீங்கதான் என்னோட அம்மு அம்மான்னு நினைக்கும் போதெல்லாம் என்னோட உணர்ச்சிகளை என்னால கட்டுப்படுத்திக்க முடியல. இன்னைக்கு உங்களோட பள்ளத்தாக்கை பாத்ததும் எனக்கு அந்த ஞாபகம்தான் வந்துச்சு. அதனால நான் கொஞ்சம் திசைமாற ஆரம்பிச்சேன். இருந்தாலும் உங்க பாத்ரூம் போய் உங்கள அம்மு அம்மாவா நினைச்சு கையடிச்சு என் ஆசைகள தணிச்சி என்னை கட்டுப்படுத்திக்க முயற்சி செஞ்சேன். ஆனாலும் என்னால என் ஆசைகள கன்ட்ரோல் பண்ண முடியல டீச்சர். வாழ்க்கையில பக்குவம் அடைஞ்ச நீங்களே உங்க ஆசைகள கட்டுப்படுத்த திணறும் போது நான் சின்னப் பையன் என்னால பண்ண முடியும்?” என்று சொல்லி முடித்தான் சரண்.

அவன் சொன்னது அத்தனையும் உண்மைதான். அதுவும் அவன் கடைசியாக சொன்னது மிகச் சரியான உண்மை. அவன் பழைய விஷயங்கள் எதையும் மறக்க வில்லை. மறக்கக் கூடிய விஷயங்களா அவை?

இருந்தாலும் அவன் கட்டுப்பாட்டோடு இருக்க நினைக்கிறான். அதீத கட்டுப்பாடுகள்தான் சில சமயத்தில் ஆபத்தில் முடிகின்றது. அதனால் நான் ஒரு முடிவு செய்தவளாய் “சரண்..” என்றேன்.

“என்ன டீச்சர்?” என்றவன் என்னைப் பார்த்தான்.

“இப்போ நான் உன் டீச்சர் இல்ல. உன் அம்மு அம்மா!” 

 சொன்னதுதான் தாமதம் சரண் என்னை அவனோடு சேர்த்து அணைத்துக்கொண்டான்.

நான் சரணின் தலைமுடியைக் கோதிவிட்டேன். “சரண், தப்பு உன் மேல மட்டும் இல்லடா. என் மேலயும் இருக்கு. இன்னைக்கு கூட நீ என்கிட்ட நெருங்கி வரும்போதெல்லாம் நான் விலகிப்போக நினைக்கலை. எனக்கும் உன் மேல ஒரு ஈர்ப்பு இருக்குடா செல்லம். அத நாம கட்டுப்படுத்தி வச்சு கஷ்டப்படுறத விட கொஞ்சம் அனுபவிச்சு, நம்மள ரிலாக்ஸ் பண்ணிக்கலாம்..” என்றேன்.

நான் சொன்னதும் சரண் துள்ளிக் குதித்து “நிஜமாத்தான் சொல்லுறிங்களா அம்மா?” என்றான்.

“ஆமா குட்டி.. ஏற்கனவே வெப்கேம்ல என் முகத்தை தவிர அத்தனையும் உங்கிட்ட காட்டிட்டேன். இனியும் உங்கிட்ட மறைக்க என்ன இருக்கு? அன்னைக்கு நீ ஸ்கீரின்ல பாத்ததை இனிமே நேர்ல பாக்கப்போற.. ஆனா இதெல்லாம் வாரத்துல ஒரு நாள் மட்டும்தான். மத்த நாள் நான் உனக்கு டீச்சர், நீ எனக்கு ஸ்டூடன்ட். டீச்சர், ஸ்டூடன்ட்டா இருக்கும்போது நாம மத்த விஷயங்கள் எதையும் நினைக்கக் கூடாது. படிப்புல மட்டும்தான் கவனம் செலுத்தனும்.. சரியா?” என்றேன்.

அவன் சந்தோஷமாய் “சரிம்மா..” என்று சொன்னதும் நான் “ஆனா, ஒரு கன்டிசன்..” என்றேன்.

அவன் “என்னம்மா கன்டிசன்?” என்றான்.

“நீ என்னோட உறவு வச்சிக்க கூடாது. அதுக்கு மட்டும் நான் ஒத்துக்க மாட்டேன்..” என்றேன்.

“சரிம்மா.. உன் உடம்ப பாத்து கையடிச்சாலே எனக்கு போதும்..” என்று என்னை அப்படியே கட்டியணைத்துக்கொண்டு, “உன்ன நான் நிர்வாணமா பாக்கட்டுமா அம்மா?” என்றான்.

அதைக் கேட்டு “சீசீ.. போடா..” என்று வெட்கப்பட்ட நான் அவனிடம் இருந்து விலகி “என் நைட்டிய கழட்டி விடுடா..” என்றேன்.

நான் சொன்னதுமே சரண் “என் நைட்டியை உருவி வீசி எறிய நான் உடம்பில் வெறும் பேன்ட்டியோடும், கழுத்தில் கணவர் கட்டிய தாலேயோடு மட்டும் நின்றுகொண்டிருந்தேன்.

அதைக் கவனித்த சரண் என் பேன்ட்டியையும் கழட்ட வந்தான். நான் அவனிடம் “குட்டி, இதை நீ கழட்டக் கூடாது. இதைக் கழட்டாம என்னை என்ன வேணும்னாலும் செஞ்சுக்கோ..” என்றேன்.

உடனே அவன் “சரிம்மா.. நான் உங்கிட்ட பால் குடிக்கட்டுமா?” என்றான்.

“என் செல்லத்துக்கு இல்லாத பாலா? தாராளமா குடிடா..” என்று சொல்ல சரண் உட்கார்ந்துகொண்டு என்னை அவன் மடியில் படுக்க வைத்துக்கொண்டான். பின்னர் என் பெருத்த முலைகளை ஆசையாக பார்த்தவன், தலையை குனிந்து அதன் காம்பில் வாய் வைத்து உறிய ஆரம்பித்தான்.

அதுவரை என் கணவரையும் சுகன்யா அக்காவையும் தவிர, வேறு யாரும் அதில் வாய் வைத்ததில்லை. அப்படி அவர்கள் வாய் வைத்தும் பல மாதங்களுக்கு மேல் ஆகியிருக்க, சரண் என் காம்பைக் கடித்ததும் நான் என்னையும் மறந்து சுகத்தில் துள்ள ஆரம்பித்தேன்.

சரண் ஒரு சிறு குழந்தை போலவே மாறி என் காம்பை உறிய ஆரம்பித்தான். பல்லால் வலிக்காமல் கடித்தான். காம்பைக் கடித்து இழுத்தான். என் கணவர் என் முலையை சுவைக்கும்போது பெரும்பாலும் என் காம்பில் நாக்கால் நக்குவார் அவ்வளவுதான். அதுபோக அவருடைய விளையாட்டெல்லாம் என் முலையை பிசைவது அழுத்தி உருட்டுவதுமாகவே இருக்கும். ஆனால் சரண் சிறு பிள்ளையாகவே மாறி என் முலையில் பால் குடிக்கும் அனுபவத்தை தந்தான்.

இப்படிப்பட்டவனுக்கு என்னால் பால் கொடுக்க முடியவில்லை என்று வருத்தமாக இருந்தது. ஆனால் சரண் பால் வரவில்லை என்றெல்லாம் நினைத்து கவலைப்படவில்லை. என் முலையில் வாய் வைத்து விளையாடுவதிலேயே குறியாக இருந்தான்.

அவன் விளையாட விளையாட என் கூதி ஒழுகி என் பேன்ட்டி சதசதவென ஆகிவிட்டது. இருந்தாலும் சரணை அதில் கைவைக்க விடவில்லை. அவனும் என் முலையிலேயே ஆர்வமாக இருந்தான்.

பால் குடித்து முடித்ததும் பிசைந்து விளையாட ஆரம்பித்தான்.

“அம்மா உங்க முலை நல்லா பந்து மாதிரி இருக்கும்மா..” என்று அவ்வப்போது அவன் சொல்லும் ஆசை வார்த்தைகள் என் போதையை மேலும் கொஞ்சம் அதிகமாக்கியது.

சரண் அரை மணி நேரத்திற்கும் மேலாக என் முலையில் விளையாடி இருப்பான். நேரம் ஆனதால் “போதும்..” என்று சொல்லி அவன் மடியில் இருந்து எழுந்து கொண்டேன்.

“ஓ.கே சரண். இன்னைக்கு போதும். நீ வீட்டுக்கு கிளம்பு. திங்கள் கிழமை வரும்போது உனக்கு நான் டெஸ்ட் வைப்பேன். அதனால எல்லா பாடத்தையும் நல்லா படிச்சிட்டு வந்துடு..” என்று சொல்லி சரணை வழியனுப்பி வைத்தேன்.

சரண் கிளம்பியதும் நான் சரணை நினைத்துக்கொண்டே கூதியில் விரல் விட்டு ஆட்டி உச்சமடைந்தேன்.

பின் குளித்துவிட்டு வந்து, இரவு சாப்பாட்டை முடித்துக்கொண்டு தூங்கச் சென்றேன்.

கட்டிலில் படுத்திருக்கும்போதும் சரண் என் முலைக் காம்பை கடிப்பது போன்றே இருந்தது. இப்போதே அவனை வரவழைத்து அவனை அதுபோன்று கடிக்கச் சொல்ல வேண்டும் என்று மனது அலைபாய ஆரம்பித்தது.

இருந்தாலும் என்னை நான் கட்டுப்படுத்திக்கொள்ள முயற்சி செய்தேன். இது எங்கே போய் முடியப்போகிறதோ என்று நினைத்துக்கொண்டே கண்கள் மூடி தூங்க ஆரம்பித்தேன்.

தொடரும்...