அக்கா வீடு 29

முழு தொடர் படிக்க 




 அன்று மாலையில் தொடங்கிய எங்கள் கூடல் இரவிலும் தொடர்ந்தது….. இடையெ சிறு இடைவெளியில் அவள் தூங்கி போக, நான் எழுந்து பாத்ரூம்  போய் வந்தேன்…. அங்கு அவளது கழட்டி போட்ட உள்ளாடைகள் கிடக்க அதனை மோந்து பார்க்கா மனம் சொல்லியது… அதல் கிடந்த ப்ரா-வினை கையில் எடுத்து முகரலனேன், அதில் அவ்வளவு வாசம் இல்லை தான் இருப்பினும் லேசான வியர்வை கலந்த பர்ஃபியூம் ஸ்மெல் வந்தது…. அவற்றை நாசியினில் ஏற்றி கொண்டேன்…. அதனை ஓரம் போட அடுத்து கிடந்த அவளது உள்ப்பாவாடைக்கு கீழே ஒழிந்து கிடந்த பேண்டியை கையில் எடுத்தேன்…. அதன் உள்பக்கம் சரியாக தொடை இடுக்கினை மூக்கின் அருகே கொண்டு செல்லும் போதே அதன் நெடி நாசியை துளைத்தது….


ஆம், அவளது அந்தரங்க மணம் என்னை பித்து கொள்ள செய்தது….. எவ்வளவு நேரம் அப்படி முகர்ந்து கொண்டே நின்றிருந்தேன் என தெரியவில்லை…….. சுயனினைவு வந்து அதனையும் எடுத்த இடத்திலே போட்டு கொண்டு வந்த வேலையை தொடர எண்ணி என்னவனை கையில் பிடித்து க்ளோசட் பகம் நீட்ட, அவனோ உச்சக்கட்ட கிளர்ச்சியில் எழுந்து நின்றான்… எவ்வளவு தான் ஆசை நேராகவே தீர எல்லாம் கிடைத்தாலும் அவற்றை திருட்டுத்தனமாய் செய்வதில் இருக்கும் இன்பத்தை அப்போது உணர்ந்தேன்….. அடிதண்டு வீரியம் குறைந்து சிறுநீர் கழிக்க சிறிதுநேரம் எடுத்து கொண்டது, எல்லாம் முடித்து வெளியில் வர அக்கா கட்டிலில் எனக்கு முதுகு காட்ட ஒருகழித்து படுத்து கிடந்தாள்….


             நானோ அவளை பார்த்து ரசித்து விட்டு எனது அறைக்கு போனேன், நிர்வாணமாகவே….. போய் கட்டில் கிடந்து ஃபோனை எடுத்து அத்தானுக்கு Call செய்தேன்….. அவர் எடுக்கவில்லை, அடுத்து மீண்டும் முயற்சிக்க Call-ஐ Cut செய்தார்…. ‘ஏதோ முக்கிய மீட்டிங்கில் இருப்பார் போல..’ என எண்ணி கொண்டேன்…. அவரிடம் சொல்ல எண்ணியதை SMS மூலம் அனுப்பினேன், What’s App-லும் கார்த்திகா-க்கும், அத்தானுக்கும் அனுப்பி கொண்டு மீண்டும் சரண்யாவிடம் போய் படுத்து மென்மையாக அணைத்தவாறு படுத்திருந்தேன், அப்படியே தூங்கியும் போனேன்….


              அடுத்து தூக்கத்தில் திடீரென விளிப்பு தட்டியது, காரணம் என்னுறுப்பை யாரோ உறுவிவிடுவதை போல் தோன்றியது….. சட்டென துள்ளி எழ, அக்கா தான் என் நெஞ்சில் கை வைத்து என்னை தள்ளினாள்….   னான் மீண்டும் கட்டுலில் மல்லாக்க விழ, அவள் என்னுறுப்பௌ ஆட்டி ஆட்டி தன் வாயினுள் போட்டு நன்கு சுவைத்தாள்…. அதன் வேகம் தாங்காமல் நானும் “ஆஅஹ்…..” என உறுமினேன்….. அவள் வேகம் கூட கூட எனக்கு சுகம் தாளவில்லை, அப்படியே அவள் தலையை பற்றி கொண்டு இன்னும் அழுத்தினேன்…. சிறிது நேரத்தில் அவளால் முடியாது போகவே, என் இடுப்பை தூக்கி தூக்கி அவள் வாயினுள் என்னுறுப்பை செலுத்தினேன்… அவளும் “ஆஹ்…அஹ்…..அஹ்….” என தண்டை குழியில் இடி வாங்கி சத்தமிட்டாள்….. அவளுக்கு மூச்சி வாங்க என்னுறுப்பிலிருந்து வாயெடுத்தவள் என் நெஞ்சில் “பட் பட்…” டென அடித்தாள்….


‘ஏய் வலிக்குதுடி…..’

‘வலிக்கட்டும் எரும…… எனக்கு தொண்டை எப்படி வலிச்சிருக்கும்….’ என அடிகளை தொடர்ந்தாள்

‘ஆமா புண்டை வலிக்குர மாதிரி அந்த அடி வாங்குன…. இப்போ தொண்டையில் லேசா வலிக்குதுனு இந்த அடி அடிக்குர…’என்க

‘டேய்… ச்சீ பொறுக்கி…..’ என வெக்கத்தில் என் மார்பில்  முகம் புதைத்தாள்

‘ஹ்ம்…. பண்ரதெல்லாம் பண்ணிட்டு நல்லா வெக்கப்படு….’

‘ச்சீ…’ என சினுங்கினாள், சிறிது நேரம் மௌனம்

‘அக்கா….’என்றேன்

‘சொல்லுடா,….’

‘கெக்குரேன்னு தப்பா எடுத்துக்காத….’

‘கேளுடா….’

‘நீ உண்மையாவே ப்ரக்னென்ட்டா இருக்கியா….’ என்க

‘உனக்கு ஏன்டா அந்த சந்தேகம்….’

‘நம்பிக்கிய இருக்கு தான், ஆனா…’ என தயங்க

‘ஆனா என்னடா..??’ என தலை நிமிர்ந்து என் கண்களிய பார்த்தாள்

‘இல்ல அத செக் பண்ணனும், அத நான் பாத்து கன்ஃபார்ம் பண்ணி சந்தோஷ்ப்பட்டுக்கனும்…’ என்க

‘ச்சீய்… இதெல்லாம் ஒரு ஆசையாடா….’

‘உனக்கு சின்ன விஷ்யமா இருக்கலாம், ஆனா அதுக்கு பெரிய சந்தோஷம்க்கா…’ என்றேன்

‘ம்ம்… ஆனா எங்கிட்ட கிட் இல்லியே… இந்த நேரத்துல கடை வேர சாத்திருப்பாங்களே….’ என்றாள் சோகமாய்

‘அதுக்கு எங்கிட்ட இருக்கு…’ என நான் சொல்ல

‘அப்போ ஒரு ப்ளானோட தான் வந்திருக்க….’

‘ம்ம்…. அத வாங்கி வச்சி நாளாச்சி….. எடுத்து வரவா….’ என கேட்க்க

‘ம்ம்ம்….’ என வெக்கத்தில் சிவந்தாள்


              நான் ஓடி சென்று என்னறையில் இருந்த அந்த பார்சல் மொத்தத்தையும் எடுத்து கொண்டு அவள் அறைக்கு ஓடினென்….. அது மொத்தத்தையும் அவள் மெத்தையில் கொட்ட,


‘டேய்… என்னடா இதெல்லாம்…’ என்றாள் அதிர்ச்சியாய்

‘அதுவா சேஃப்ட்டிக்கு தான்….’ என்றேன்

‘அப்போ கார்த்திகா கூட டெய்லி செக்ஸ் பண்ணுரியா..??’

‘ஐயோ அக்கா…. இதுவரைக்கும் இல்ல, இனியும் நீ சம்மதிச்சா மட்டும் தான்….’ என்றேன்

‘ம்ம்ம்… நம்பிட்டேன்…’

‘ஐயோ உன் மேல சத்தியம்….’

‘டேய்….’

‘ஆமாக்கா, உன் மேல பொய் சத்தியம் பண்ணமாட்டேனு உனக்கு தெரியும்….’

‘ம்ம்… நம்புரேன்… அதோட அப்பவே சொல்லிட்டேன், இனி அவளையும் அப்பப்போ நல்லா பாத்துக்க பாவம் அவ தவிச்சி போயிருக்கா….’

‘ம்ம்… இதையே தான் ப்ரீத்தியும் சொன்னா…’

‘என்னடா சொல்லுர…’ என்றாள் அதிர்ச்சியுடன், நானும் எல்லாவற்றையும் சொன்னேன் ப்ரீத்தியை கன்னி கழித்தது முதற்கொண்டு

‘டேய் ப்ரீத்திக்கு நம்ம மேட்டர் தெரியுமா டா???’ என பயத்துடன் கெட்டாள்

‘இல்லக்கா….. கார்த்திகாவும் ப்ரீத்தியும் அவங்கள மட்டும் பத்தியே பேசிருக்காங்க… அதோட கார்த்திகா நம்ம மேட்டர அவ கிட்ட எப்பயும் ஒளரமாட்டாங்க…’ என்றேன்

‘ம்ம்… வரட்டும் என் சக்காளத்தி வச்சிக்குரேன் அவள…. அவ என் புருஷன் கூட இருக்க என்ன உன் கிட்ட ப்ளான் போட்டு புருஷன் மூலமாவே கோத்துவிட்டுருக்காலா….’

‘ம்ம்.. அதனால தான நாம் இப்போ ஒன்னா இருக்கோம்…’னு அவளை கட்டி கொள்ள

‘ம்ம்ம்…. ஆனாலும் அவளுக்கு தண்டனை உண்டு….’

‘ஐயோ…..’

‘ம்ம்.. அதுவும் உன் மூலமாவே….’

‘என்னக்கா சொல்லுர…. என்னனு எங்கிட்ட சொல்லு….’ என்றேன்

‘அது சர்ப்ரைஸ்….’என்றவள்

‘அந்த ப்ரக்னன்ஸி கிட்ட கொடு நான் போய் செக் பண்ணுரேன்…’ என சென்றாள், அவள் வருகைக்காக நானும் காத்திருந்தேன், அடுத்த 2 நிமிடத்திலே வந்தாள்

‘அத எங்கிட்ட கொடு…’ என்றேன், வெக்கத்துடனே ஸ்லோ மோஷனில் தந்தாள்

‘அக்கா….’ என சந்தோஷத்தில் கட்டி கொண்டேன் 



அப்போது ஆரம்பித்தது எங்களது அடுத்து கூடல்… இந்தமுறை அழுத்தம் கொடுக்காமல் மெதுவாக அவளுள் போய் வந்தேன்…. அவள் “ஆஅஹ்….ஆஹ்….” “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்……” “ஸ்ஸ்ஸ்…அம்…மா….”என மெலிதான முனகலை வெளிப்படுத்தியபடியே மெத்தை மீது என் குத்துக்களை வாங்கி கிடந்தாள்…. கடைசியில் இருவரும் உச்சம் அடைய நான் எனது விந்தினை காண்டத்தினுள் வடியவிட்டேன்…..


அடுத்தநாள் விடியும் போது கதவு தட்டப்பட்டது, அக்கா என்னை எழுப்பிவிட்டு பாத்ரூமினுள் போய் புகுந்து கொண்டாள்…. நான் தான் போய் திறந்தேன், அங்கே அத்தான் சிரித்த முகத்தோடு நின்றிருந்தார்… என்னை கண்டதும் என்னை கட்டிதழுவினார், அவர் கண்களில் ஆனந்த கண்னீர்….


‘தேங்க்ஸ்டா மாப்ள…’

‘ஐயொ அத்தான்….’

‘நீ தாண்டா எல்லாத்துகும் காரணம்…’

‘ஒன்னும் இல்ல அத்தான் கண்ண தொடைங்க முதல்ல….’ என்றேன்

‘நீ அனுப்புன மெசேஜ்ஜ பாத்து எவ்ளோ சந்தோஷப்பட்டேன் தெரியுமா…. அதான் உடனே கெளம்பிட்டேன்…..’ என்றார்

‘இன்னும் ஒரு சர்ப்ரைஸ் இருக்கு…’ என்றேன்

‘என்ன??’

‘அத அக்கா கிட்டயே கேட்டு தெய்ர்ஞ்சிக்கோங்க…’ என அவரை அக்கா அறைக்கு அழைத்து சென்று விட்டு பூட்டி வெளியில் வந்தேன்



(புருஷன் பொண்டாட்டிக்கு நடுவுல ஆயிரம் இருக்கும் அது நமக்கெதுக்கு…)


அடுத்த நாட்க்கள் எதுவும் எங்களுக்குள் இல்லை, அத்தானும் அக்காவும் சமாதானமாகி விட்டிருந்தனர்…. குலதெய்வ கோயிலுக்கு போய் திரும்பிய அப்பா, அம்மா, கார்த்திகா அனைவரும் அத்தானை கண்டு சந்தோஷப்பட்டனர்…. அப்றம் என்ன மாப்ளைக்கு ஒரே விருந்து தான்….. அவர்களுக்கு இப்போது நான் தெரியாமல் போயிருந்தென்…. அத்தானும் அக்காவும் எல்லோருக்கும் நல்ல செய்தி சொல்லி இன்ப அதிர்ச்சியாய் குழந்தபேறு அடைந்ததை சொல்ல, வீடே சந்தோசத்தில் மிதந்தது…. எல்லாம் கார்த்திகாவின் குழந்தை எங்கள் வீட்டிற்கு வந்த யோகம் தான் என அப்பா அக்குழந்தையை கொஞ்சினார்…. இதனை கண்ட கார்த்திகா கண்ணில் ஆனந்த கண்ணீர் பூத்தது…. ராசி இல்லாத குழந்தை என சிலர் கூறி புண்பட்ட அவள் மனம், அப்பாவின் இந்த சொல் கேட்டு ஆனந்தத்தில் கண்ணீர் கொட்டினாள்…


             அடுத்தநாள் அனைவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து கதைகள் பேசியபடியிருக்க டி.வி-யும் ஓடிக்கொண்டிருந்தது… அப்போது ஒருநாள் செய்தி “இந்தியாவிலும் கொரோனா வேகமாக பரவுவதால் அடுத்த 21 நாட்க்களுக்கு முழு ஊரடங்கு அமல்ப்படுத்தபடுகிறது….. அதனால் பொதுமக்கள் தங்களுக்கு தேவையான அத்தியாவசிய பொருட்க்களை வாங்கி கொண்டு வீட்டைவிட்டு வெளிவராது இருக்கும்படி அரசாங்கம் கேட்டு கொள்கிறது….”… இதை பார்த்த அனைவருக்கும் இது சற்று அதிர்ச்சியையும், பயத்தையும் கிளரியது….


              அப்போது தான் அத்தை, மாமா, ப்ரீத்தி ங்காபகம் வர அப்பாவும் அத்தானும் என்னை போய் அழைத்து வருமாறு சொல்ல, இன்னும் ஒருநாளே இருக்க அப்போதே கிளம்புவதென்று முடிவானது…… அப்போது கார்த்திகாவும் என்னுடன் வருவதாய் கூறினாள்,……. வீட்டில் அதற்கு மறுப்பு கூற அவளோ தான் அங்கு சென்று தனக்கு மாறுதல் வாங்கி இங்கு வருவதாய் கூறினாள்… இருந்தாலும் அப்பாவுக்கும், அம்மாவுக்கும் எங்களுடன் குழந்தையை அனுப்ப விருப்பமும் இல்லை, அது குழந்தைக்கு பாதுகாப்பும் இல்லை என குழந்தையை தங்களுடன் வைத்து கொண்டனர்…..


              அடுத்து நானும் கார்த்திகாவும் உடனே கிளம்பினோம் சென்னை நோக்கி…..



வழிநெடுவே தனக்கு தெரிந்த M.P மூலம் பெசி தனக்கு உதம்படி கேட்க்க, அவரும் கடைசியில் ஒப்பு கொண்டார்….. அதன் பின் தனது I.G-க்கும் தகவல் சொல்ல அவரும் உடனே அதற்கு ஏற்ப்பாடு செய்வதாய் கூறினார்…. அவள் இதாய் என்னிடம் கூறும் போது அமைதியாய் இருக்கும் இந்தப்பெண்ணுக்கு தான் உதவ எத்தனை பேர் முன் வருகின்றனர், அப்படியானால் உண்மையில் இவள் யார் என்ற யோசனை சற்று நேரம் என் நெஞ்சை அரித்தாலும் அதன்பின் அவள் சகஜமாக என்னுடன் பேசி வந்ததால் அனத்தையும் மறந்து கார் ஓட்டுவதிலே கவனம் செலுத்தினேன்….


குழந்தைக்கு ஏற்கனவே தனக்கு ஊறியிருந்த பாலினை கரந்து கொடுத்து வந்ததாகவும் சொன்னாள்….. அவள் அப்படி கூறும் போது அவள் கண்ணில் ஒரு மின்னல் வெட்டியது, அதை கண்டு நானும் குறும்பு புன்னகை வீசினேன்….. அப்படியே நேரம் சென்றது….. சில இடங்களில் நின்று கொண்டு காஃபி, டிஃபன் முடித்து கொண்டோம், வழியில் எங்களை வழி நிறுத்திய செக் போஸ்ட்-களில் அவளது அடையாள அட்டை காமித்து முன்னேறி சென்றோம்….. 


              பாதி வழி கடந்திருக்கும் போது அப்பா ஃபோன் செய்தார்….. அத்தை, மாமா எல்லா உடமைகளையும் பேக் செய்துவிட்டதாகவும், நாங்கள் போனதும் கிளம்பிவிட வேண்டியது தான் பாக்கி எனவும் கூறினார்… கார்த்திகாவோ அப்பாவிடம் தன் குழந்தையை பற்றி விசாரித்தாள், என்ன இருந்தாலும் தாயுள்ளம் அல்லவா???.... நாங்கள் சென்னைக்குள் நுழைந்த போது மணி நள்ளிரவை தாண்டியிருந்தது, எனக்கோ கண்கள் இரண்டும் தூக்கத்திற்கு ஏங்க, என்னை நானே சமாதானம் செய்து 10 நிமிடத்திற்கு ஒருமுறை இரவுநேர விடுதிகளில் டீ அருந்தி கொண்டே பயணம் தொடர்ந்தேன்…… கார்த்திகாவோ ஏற்கனவே நித்திரையில் ஆழ்ந்திருக்க அவளுக்கு எந்த தொந்தரவும் வராதவாறு பார்த்து கொண்டேன்…. அடுத்த 1 மணி நேரத்தில் அத்தை வீட்டை அடைந்தோம்….


              கார்த்திகவை எழுப்ப அவளோ அத்தையின் தோளில் சாய்ந்து கோண்டு அவர்களோடு சென்றுவிட்டாள்… மாமா என்னிடம் பயணம் குறித்து பேசியபடி வர, நான் மேலே அக்கா வீட்டில் தூங்குவதாக கூறி மேலேறி வந்தேன்….. மெத்தையில் விழுந்தது தான் ஞாபகம், அதன்பின் காலையில் யாரோ தட்ட தான் லேசாக விழித்தேன்… விழித்து பார்க்க பக்கத்தில் ப்ரீத்தி மங்களகரமாக காஃபியுடனும், முகம் முழுவதும் வெக்கத்துடனும் இருப்பதை உணர்ந்தேன்… நல்ல தூக்க கலக்கத்தில் இருந்த எனக்கு இன்னும் தூக்கம் மட்டுமே ஒரே தேவையாக இருந்தது….. இதனை அவளும் உணர்ந்திருப்பால் போலும், சூடான காஃபியை பக்கத்தில் வைத்து விட்டு என் இதழோடு இதழ் சேர்த்து மென் முத்தம் கொடுத்து என்னுடனே படுத்து கொண்டாள்… நானும் அவள் உடல் தந்த கதகதப்புடன் தூக்கத்தில் ஆழ்ந்து போனேன்…. மதியம் எழுந்து வெளியில் வர, சிந்து மாடியில் துணி காயப்போட வந்தாள், அவளை பார்த்த நான்,



‘ஹாய்…’ சொல்ல

‘ஹாய் டா….. எப்போ வந்த????’

‘நைட் தான்….’

‘ஓ…. அக்கா எப்டி இருக்கா??, அவ கூட இஉர்ந்த ப்ராப்ளம்லாம் சால்வ் பண்ணிட்டியா???’ என்றாள் துணி காயப்போட்டவாறே

‘ஆமா….. எல்லாரும் ஹேப்பி….’ என்றேன் சின்ன ஸ்மைலுடன்

‘ஓகே….’

‘சொல்லுங்க அப்றம்…..’

‘ஹான்… உனக்கு மேனேஜ்மெண்ட்ல இஉர்ந்து ஒரு நியூஸ் டா….’ என்றாள்

‘என்னது???’

‘இல்ல… பொதுவா ஈவன் செமஸ்டர் தான் இந்த ட்ரான்ஸ்பர் பண்ணுவாங்கலாம்…. உன் மாமா ஏதோ அவங்களுக்கு தெரிஞ்சதனால தான் நீ படிச்ச காலேஜ்ல பேசி உன்ன இங்க சேத்துகிட்டாங்கலாம்….’

‘அதுக்கு,,…’

‘அதனால நீ இப்போ யூனிவர்சிட்டி ரெக்கார்ட் படி இன்னும் அந்த காலேஜ்ல தான் பைட்க்குரியான், அதனால இந்த செமஸ்ட்டர அங்க தான் எழுதியாகனும்..’

‘எங்ககு அங்க போக இஷ்ட்டம் இல்ல… நான் எக்ஸாம் எழுதல….’ என்றேன்

‘அப்போ டீ-ஃபார் தான்…. அடுத்த 1 வருஷம் வேஸ்ட்டா போகும் பரவால்லையா…’ என்றவள் சிரித்தாள்

‘ஈஈஈ…. வந்ததும் வராததுமா கடுப்படிக்காத சிந்து,,…’ என்றேன்

‘டேய்… சும்மா போய் எழுது, அங்க உனக்கு எந்த ப்ரச்சனையும் வராது….. அடுத்த செமஸ்ட்டர்ல இருந்து நீ இங்கயே எக்ஸாம் எழுதிக்கலாம்ல…’என்றாள்

‘அதோட உனக்கு இதுல பெனிஃப்ட் தான் அதிகம்…’என்றவள் என் கண்ணை பார்த்து குறும்பாய் சிரித்தாள்

‘அப்டி என்ன பெனிஃபிட்???’ஏன்றேன், மெல்ல கிட்ட வந்து அந்த பக்கம் நின்று அக்கம் பக்கம் பார்த்தாள்

‘உன் மூலமா உன் அக்கா உண்டாயிட்டாளாமே, அதனால அவ இனி இங்க வரமாட்டாலாம்… அப்போ நீ ஊருல இருந்தா அவள  பாத்துக்க வசதியா இருக்கும்ல…’ என “கொள்…”ளென சிரித்தாள்

‘போடீ… இவள….’ என அவள் தலையில் தட்டினேன்

‘அதோட எங்ககும் பெனிஃபிட்டா இருக்கும்….’ என வெட்க்கினாள்

‘உனக்கென்ன???’ 

‘என் புருஷன் வராரு…, நீ இல்லினா எந்த டிஸ்டர்பன்ஸும் இல்லாம என் புருஷனோட இருப்பேன் பாரு….’ என சிரித்தாள்

‘அப்போ உன்ன நான் டிஸ்டர்ப் பண்ணுரேன்ல???’

‘அப்டி இல்லடா…. சும்மா சொன்னேன்…’ என கொஞ்சினாள்

‘அது…… ஆமா, எப்போ வராரு???’

‘டுமாரோ லேண்டிங்க்….’ என உர்ச்சாகமானாள்

‘ம்ம்ம்…. என்சய் பண்ணுங்க…. நாங்க கெளம்புறோம்…’ என்றே

‘நாங்கன்னா????’

‘அத்த, மாமா, ப்ரீத்தி…. எல்லாரும் தான்….’

‘எங்க??’

‘ஊருக்கு…. இனி எல்லாம் நார்மல் ஆனப்றம் தான் வருவோம்…’ என்றேன், அதனை கேட்டு சற்று சோகமானாள்

‘ம்ம்…’

‘உங்க தம்பி வரலியா???’

‘உன் சின்ன அத்தான் கூட தான் வரல, அத ஏன் கேக்கல???’

‘ம்ம்… சொல்லுங்க??’

‘உன் சின்ன அத்தானும், என் தம்பியும் ஒன்னா தான் இருக்கனுங்கலாம்…. எக்ஸாம் பாஸாயிட்டாங்கலாம், கூடிய சீக்கிரத்துல ட்ரையினிங்க் ஆரம்பிக்க போராங்கலாம்…. அதனால வரமாட்டாங்களாம்….‘

‘அப்படியா,…??’

‘ஆமா… ஏன் உனக்கு தெரியாதா???’

‘இல்ல…. இப்போ தான இங்க வரேன்…. அக்காக்கும் தெரிஞ்சிருக்காது, அவளுக்கு தெரிஞ்சிருந்தா சொல்லிருப்பால்ல…’

‘ஆமா, அவ தான் சண்டை போட்டு முறுக்கிட்டு போய்ட்டாளே….’ என்க


அப்போது கீழிருந்து ப்ரீத்தி கூப்பிடும் சத்தம் கேட்டு அத்தோடு பேச்சை நிறுத்தி “சரி வரேன்…. மறுபடி அவ்ந்து பண்ணிக்கலாம்…” என சிரித்தவாறு சொல்ல, “ம்ம்…. உம்மா….” என ஃப்லையிங்க் கிஸ் ஒன்றினை என்னை நோக்கி பறக்கவிட்டவள் திரும்பி போக, நானும் அதனை பிடித்து கீழே சென்றேன்… கீழே போனதும் சாப்பிட்டு விட்டு கிளம்புவது தான் என அத்தை சொல்ல, நானோ,


‘கார்த்திகா-க்கா அவங்க ஆஃபிஸ் போனும்னு சொன்னாங்க…’ என்றேன்

‘நான் எப்பவோ போய்ட்டு வந்த்ட்டேன்…’ என்றாள்

‘எப்போ???, ஏன் என்ன எழுப்பல??’ என்றேன்

‘நீ நல்லா தூங்குன, அதான் உன்ன டிஸ்டர்ப் பண்ண் வேணாம்னு விட்டுட்டேன்…’ என்றாள்

‘தூங்கு மூஞ்சி…’ என்றாள் ப்ரீத்தி

‘பாவம் டி, நைட் ஃபுல்லா தூங்காம நம்மல கூப்ட வந்திருக்கான் அவன போய் கிண்டல் பண்ர…’ என எனக்கு பரிந்து பேசினாள் அத்தை

‘என் அத்தான நான் கிண்டல் பண்ணுரேன், உங்களுக்கு என்ன…’ என பலிப்பு கமித்தாள்

‘ஹ்ம்… நான் ஒன்னும் சொல்லல தாயே,…’ என அத்தை விலகி கொண்டாள்

‘ஹ்ம்…. அது,…’ என காலரை தூக்கிவிட்டால் ப்ரீத்தி

‘எப்டி போனீங்க….’ என கார்த்திகாவை பார்த்து கெட்க்க

‘IG Sir-கிட்ட சொன்னேன், அவங்க ஆள் அனுப்பினாங்க…’

‘ம்ம்… சரி….’


              அனைவரும் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு கிளம்ப தயாரானோம்… அடுத்த 1 மணிநேரத்தில் அனைவரும் வீட்டை பூட்டிவிட்டு அக்கம்பக்கத்தில் பார்த்து கொள்ளுமாறு சொல்லிவிட்டு கிளம்பினோம்…. மீண்டும் எங்கள் ஊர அடையும் போது மணி இரவு 11 ஆகியிருந்தது… அப்பா ஏற்கனவே எங்கள் பண்ணை வீட்டை இவர்களுக்கென்று ரெடி பண்ண சொல்லியிருந்தார், அவர்களுக்காக அப்பாவும் அம்மாவும் காத்திருந்தனர்…. எல்லோரையும் அன்போடு வரவேற்று அவர்களோடே இரவு தங்குவதாக கூறினார்…. கார்த்திகா குழந்தியயையை கேட்க்க, “வீட்டுல தூங்குதுமா….” என்ற அப்பா “ண்ஹீங்க ரெண்டு பெரும் வீட்டுக்கு போங்க…” என்றார்,


“சீக்கிரம் நீங்களும் போய் ரெஸ்ட் எடுங்க மச்சான், நாளைக்கு காலையில உங்க ரெண்டு பேருக்கும் சர்ப்ரைஸ் காத்திருக்கு….” என்றார்

‘அது என்ன சர்ப்ரைஸ் மாப்ள???’ என்றார் மாமா

‘அத நாளைக்கு தெரிஞ்சிக்கோங்க…’ என முடித்து கொண்டார்

‘மருமகளே நீ மாடில இருக்க ரூம எடுத்துக்கோ….’

‘ம்ம்… சரி மாமா…’ என அவள் வீட்டினுள் புகுந்தவள் என்னை திரும்பி காதலோடு பார்க்க, நானும் காதல் கலந்த ஏக்க பார்வை ஒன்றினை உதிர்த்து அங்கிருந்து வீடு நோக்கினோம்



முற்றத்தில் காரைவிட்டு இறங்கி வீட்டினுள் போக கதவை திறக்க, அங்கு ஒரு சர்ப்ரஈஸ் எங்களுக்காய் காத்திருந்தது….


தொடரும்……

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

வயாகரா

ஏக்கம்

ஆசை 107