உங்களில் ஒருத்தி 19
அன்று இரவு -
நிஷா மாடியில் நின்றுகொண்டிருந்தாள். சீனுவிடம் தான் கொஞ்சி குலாவுவதை நினைத்து அவளுக்கு அவள்மேலேயே வருத்தமாக இருந்தது.
'கண்ணன் எனக்கு ஒரு குறையும் வைக்கவில்லை. நல்லா பாத்துக்கிடுறார். என்ன... என்னோடு அதிக நேரம் செலவழிப்பதில்லை. அதுகூட பரவாயில்லை. படுக்கையில் மட்டும் இன்னும் கொஞ்சம் புரட்டி போட்டு கசக்கி பிழிஞ்சிட்டார்னா அவரைப்போல் வேறு ஒரு நல்ல கணவன் இருக்கமுடியாது. ஆனா நான்?? சீனுவோட தொடுதலுக்கு ஏங்கிக் கிடக்கிறேன். கண்ணன் மட்டுமே தொட்டுப் பார்க்கவேண்டிய என் அந்தரங்க இடங்களில் சீனு சர்வ சாதாரணமாக தொட்டு தடவி கிள்ளி பிசைந்து விளையாடுறான். நானும் அதை ரசித்து அனுபவிக்கிறேன். ச்சே... என் இளமைகளை யாருக்கும் காட்டாமல் ஒரு பத்தினியாக வாழ்ந்து கொண்டிருந்தேனே... இப்போது எனக்கு என்ன ஆச்சு?'
அப்போது கண்ணன் அவளுக்கு பின்னால் வந்து அவளை கட்டியணைத்தார். சீனுதான் வந்து கட்டிப்பிடித்திருக்கிறான் என்று அவள் "ஏய்..." என்று துள்ளிக்கொண்டு திரும்ப.... கண்ணனைப் பார்த்ததும்... ஏமாற்றத்தைக் காட்டிக்கொள்ளாமல்... அவனைப் பார்த்தாள்.
"நாளைக்கு படத்துக்கு போலாமா?" - அவளை கவனிக்க முடியாமல் போகிறதே என்கிற அக்கறையில் கண்ணன் கேட்டார்.
அவர் இப்படி கேட்டதும் நிஷாவுக்கு நடப்பது கனவா நிஜமா என்று தோன்றியது.
"என்னங்க... எப்பவும் டைம் இல்ல டைம் இல்லன்னு சொல்லுவீங்க. நாளைக்கு மாமாவை வேற ஹாஸ்பிடல் கூட்டிட்டுப் போகணும். அப்புறம் எப்படி?"
"ப்ச். நாளைக்கும் வேலை இருக்கத்தான் செய்யுது. அதுக்கென்ன பண்றது. உன்னையும் கவனிக்கனும்ல? ஹாஸ்பிடல்லர்ந்து அப்பாவை அண்ணன் வீட்டுல விட்டுட்டு வரப்போறேன். நாளைக்கு நைட்டு படத்துக்குப் போறோம்... அப்புறம் வந்து செமையா என்ஜாய் பன்றோம்.." என்றார்.
நிஷாவுக்கு சந்தோஷமாயிருந்தது.
"போலாம்ங்க..."என்றாள்.
கண்ணன் அவளுக்கு முத்தம் கொடுத்தார்.
நிஷா அவரது கைகளை எடுத்து தன் முலைகள் மேல் வைத்தாள். கண்ணன் அவள் கனிகளை தடவிக்கொடுத்துக்கொண்டே பேசிக்கொண்டிருந்தார்.
"நல்லா கசக்கிவிடுங்க கண்ணன்..." என்று சொல்ல நிஷாவின் உதடுகள் துடித்தன. ஏதோ ஒன்று அவளைத் தடுத்தது.
அவர் அவளை கீழே கூட்டிக்கொண்டு போனார். காண்டம் வாங்க மறந்துவிட்டதை எண்ணி வருந்தினார். நாளைக்கு பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று நினைத்தார். இன்னும் சில மாதங்கள்தானே... அப்புறம் காண்டம் போடாமல் ஓத்து நிஷாவை கர்ப்பமாக்கவேண்டும் என்று நினைத்துக்கொண்டே அவளை அணைத்துப் படுத்தபடி தூங்கினார்.
நிஷாவுக்கு அவரது அணைப்பு ஆறுதலாயிருந்தது. உறங்கும் தன் கணவனை பார்த்துக்கொண்டே இருந்தாள். சிலமணி நேரம் முன்பு சீனுவின் மடியில் உட்கார்ந்திருந்ததை அவளால் நம்பவே முடியவில்லை.
'ச்சே... அவன் என் இடுப்பை தொட்டாலே நான் அவன் வசமாகிடுறேன். அவன் என்னை ரசிக்கிறது அநியாயத்துக்கு சுகமாயிருக்கிறதே.... அது எனக்கு பிடிச்சிருக்கே... இது சரியா தவறா.... இறைவா... சீனுவை நான் லிமிட் தாண்டவிடக் கூடாது. எக்காரணம் கொண்டும் கண்ணனுக்கு துரோகம் செய்துவிடக்கூடாது' என்று நினைத்துக்கொண்டே தூங்கிப்போனாள்.
மறுநாள்-
மாமனாரையும் கண்ணனையும் வழியனுப்பிவிட்டு ஸ்கூலுக்கு வந்தாள். இரவு படத்துக்குப் போவதை காயத்ரியிடம் சொன்னாள்.
"என்ன படம் டீ?"
"நம்ம வீட்டுப் பிள்ளைடி"
"நானும் கேட்டுக்கிட்டுதாண்டி இருக்கேன். என் வீட்டுக்காரரு பேமிலி சப்ஜெக்ட்னாலே பின்வாங்கிடுறாரு. ஹாலிவுட் மூவீஸ்க்கு கூட்டிட்டுப் போயி படுத்துறாரு."
நிஷாவுக்கு கண்ணனை நினைத்து பெருமையாயிருந்தது.
ஸ்கூலிலிருந்து வந்ததும், கண்ணனுக்கு போன் பண்ணினாள்.
"என்னங்க... எங்க இருக்கீங்க. வந்திட்டு இருக்கீங்களா?"
"நல்லா மாட்டிக்கிட்டேன். அண்ணன் வீட்டுல விடமாட்டேங்குறாங்கடி"
"ப்ச்.. இன்னும் ரெண்டு மணி நேரம்தான் இருக்கு. இப்படி சொல்றீங்களே..."
"நோ பிராப்ளம். நான் நேரா இங்கிருந்து தியேட்டருக்கு வந்திடுறேன். ஒரு பத்து நிமிஷம் படம் மிஸ் ஆகும். பரவால்ல. நீ டாக்சில வந்துடு."
"என்னங்க... அதுவரைக்கும் தியேட்டர்ல நான் தனியாவா நிக்குறது? ம்ஹூம்..."
"ஆமால்ல... அதுவும் சரிதான். என் அழகான மனைவிகிட்ட யாராவது வம்பிழுத்துட்டா?? சரி... சீனுவை உன்கூட வரச்சொல்லுரேன். நான் அவன்கிட்ட சொல்லிடுறேன்."
"கண்டிப்பா சீனு வரணுமா...." என்று இவள் கேட்பதற்குள் போன் கட் ஆனது.
சீனு இங்கே வந்தால் தன்னை புடவையை அப்படி கட்டு இப்படி கட்டு என்று ஆர்டர் போடுவான் அதுக்கு இடம் கொடுக்கக் கூடாது என்று அவசரம் அவசரமாக இவள் புடவை கட்டிக்கொண்டு சீனுவின் வீட்டுக்குப் போனாள்.
"ஓ... படம் பாக்க போறீங்களா... உன் மாமனார் எப்படி இருக்காராம்?" என்றார் சீனுவின் அப்பா.
"நல்லா இருக்காராம் அங்கிள்... சீனுவை...."
"இப்போதான் கண்ணன் போன் பண்ணார். கிளம்பிட்டிருக்கான்மா..." என்றார்.
"சரி அங்கிள்..."
சந்திரன் ஒரு சேரை எடுத்து போட்டு... துண்டால் துடைத்தார்.
"உட்காரும்மா..."
"பரவால்ல அங்கிள்...."
"சும்மா உக்கரும்மா"
நிஷா உட்கார்ந்தாள். அப்போது அங்கு வந்த பார்வதி,
"உன் புண்ணியத்துல அவன் நாளைக்கு ஒரு இன்டெர்வியு போறான். ரொம்ப தேங்க்ஸ் கண்ணு."
"அப்பாகிட்டதான் கேட்டிருந்தேன். கம்யூனிகேஷன் ஸ்ட்ராங்கா இருக்கணும்னு ஸ்ட்ரிக்ட்டா சொல்லியிருந்தார். சீனு ஓரளவு சமாளிச்சிடுவான். நாளைக்கு அவனுக்கு கண்டிப்பா வேலை கிடைச்சுடும்...." - அவர்களுக்கு நம்பிக்கை கொடுத்தாள்.
சந்திரனுக்கும் பார்வதிக்கும் சந்தோசத்தில் முகம் மலர்ந்தது.
"ரொம்ப தேங்க்ஸ் கண்ணு..." என்றாள் பார்வதி.
அப்போது சீனு வந்தான்.
நிஷாவின் அழகில் சொக்கிப்போய் அவளையே பார்த்தான். நிஷா ஆரஞ்சு கலர் புடவையில் இருந்தாள். கோல்டன் கலரில் மினுமினுக்கும் பூக்கள் அவள் புடவையெங்கும் அழகாக இருந்தது. அடர் நீல நிறத்தில் சற்று அகலமான பார்டர். அதில் வேறுவிதமான பூக்கள் டிசைன். அதே அடர் நீல நிறத்தில் கச்சிதமான ப்ளவுஸ். அவளது இடுப்பழகையும் கழுத்தையும், ஷோல்டரையும் பளிச்சென்று காட்டியது. புடவையில் இருந்த அதே பூக்கள் பிளவுசுக்கும் அழகு சேர்த்தன. நச்சென்று நேர்த்தியாகக் கட்டி, சந்தனச் சிலைபோல் வந்து அமர்ந்திருந்தாள்.
'கடவுளே... என் தேவதைபோல் எனக்கு ஒரு மனைவி கிடைக்கவேண்டும்!'
இருவரும் டாக்சியில் கிளம்பினார்கள். தியேட்டர் வந்ததும், கணவன் மனைவிபோல் காரிலிருந்து இறங்கினார்கள். மெசேஜ் காட்டி டிக்கட் வாங்கிக்கொண்டு, பாப்கார்ன் வாங்கிக்கொண்டு காத்திருந்தார்கள். படம் ஓட ஆரம்பித்து 5 நிமிடம் இருக்கும். கண்ணன் போன் பண்ணினார்.
"இங்க எல்லாரும் விழுந்து விழுந்து கவனிக்குறாங்கடி. சாப்பிட்டுட்டுதான் போகணும்னு அடம்பிடிக்குறாங்க. வர முடியலை....." என்றார்.
"என்னங்க.. நான் உங்களுக்காக குளிச்சி கிளம்பி வந்து நிக்குறேன். இன்னும் எவ்ளோ நேரம் ஆகும்? நான் வெய்ட் பண்றேன்."
"ஐயோ... உன்ன காக்க வச்சி ஏமாத்த விரும்பலடி தங்கம். சீனுவுக்கு ஓகேவான்னு கேட்டுப்பாரேன். உனக்கு கம்பெனி கொடுக்குறதுக்கு."
"ப்ச்.. ஒன்னும் வேணாம். நான் வீட்டுக்கே போறேன்." - அவளுக்கு உண்மையிலேயே எரிச்சலாக இருந்தது. 'இதுக்கு பேசாம சண்டே பிளான் பண்ணியிருக்கலாம்.'
கண்ணன் சீனுவுக்கு போன் பண்ணி சொன்னதும், ஓகே சொல்லவா வேண்டாமா என்று நிஷாவைப் பார்த்தான். அவள் உம்மென்று இருந்தாள்.
"அக்கா கோபமா இருக்காங்க..." என்றான்.
"அவளை எப்படியாவது சமாதானப்படுத்திட்டு உள்ள கூட்டிட்டுப் போயிட்டு போன் பண்ணு சீனு. ப்ளீஸ்."
"சரி... சமாதானப்படுத்துறேன்..." என்று போனை வைத்தான்.
"நிஷா.. வா.. உள்ள போகலாம்."
"நான் வரல. நீ போ." - கோபமாகச் சொன்னாள்.
"இப்போ வர்றியா...இல்ல உன் முலையை பிடிச்சி இழுத்து கூட்டிக்கிட்டுப் போகவா?"
நிஷா அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். "பொறுக்கி..." என்று முணுமுணுத்தாள். மாராப்புக்குள் அவன் கை நுழைக்கமுடியாதவாறு இழுத்து மூடி... பிடித்துக்கொண்டு அதே முறைப்புடன் நின்றாள்.
அவள் சற்றும் எதிர்பாராவண்ணம் சீனு அவளது மென் சூத்தைப் பிடித்துக் கிள்ளினான்.
"ஸ்ஸ்... ஆஆ...." - நிஷா குண்டியை தடவிவிட்டுக்கொண்டே அவனைப் பார்த்தாள்.
"போலாமா?"
"ம்ஹூம்.... நான் அவர்மேல கோபமா இருக்கேன்"
நிஷாவின் குண்டியில் அடி விழுந்தது.
"ஹான்..." நிஷா முனகிக்கொண்டே அவனைப் பார்த்தாள்.
"போலாமா?"
"வந்து தொலை" - நிஷா உதட்டுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே கதவை நோக்கிப் போனாள். சீனு கண்ணனுக்குப் போன் போட்டான்.
"சமாதானப் படுத்திட்டேன்."
இப்போது இருவரும் கதவைத் திறந்து இருட்டான பாதையில் நடந்துகொண்டிருந்தார்கள்.
"எப்படி சமாதானப்படுத்தினே?"
"இப்படித்தான்..." என்று நிஷாவின் மென் சூத்தில் கீழிருந்து மேலாக ஓங்கி தட்டினான் சீனு. நிஷாவின் பெண்மை ஒருநிமிடம் பூரித்து அடங்கியது. அவனை ரசித்துப் பார்த்தாள். அவளுக்கு இந்த திடீர் திடீர் இன்பங்கள் மிகவும் பிடித்திருந்தது.
"இப்படித்தான்னா?"
"தட்டிக்கொடுத்துத்தான்...." என்றான்.
கண்ணன் வசதியாக, பர்ஸ்ட் ரோ, கார்னர் சீட்தான் புக் பண்ணியிருந்தான். சீனு நிஷாவை கார்னருக்கு அனுப்பிவிட்டு அவளுக்கு இடதுபுறமாக அமர்ந்துகொண்டான். நிஷா படம் பார்க்க... சீனு அவளையே ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். அவள் பாப்கார்ன் சாப்பிடும் அழகை கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.
'ச்சே... என் தேவதையை இப்படியெல்லாம் அருகிலிருந்து பார்த்து ரசிக்கும் வாய்ப்பு கிடைக்கும் என்று கனவிலும் நினைக்கவில்லை.'
யதேச்சையாக இவனைத் திரும்பிப் பார்த்த நிஷா, "படத்தைப் பாருடா... பொறுக்கி..." என்று ஹஸ்கி வாய்ஸில் சொன்னாள். அவளுக்கு ஏதோ தன் லவ்வருடன் வந்து படம் பார்ப்பதுபோல் இருந்தது. அதற்கு ஏற்றாற்போல் சீனு அவளையே பார்த்துக்கொண்டிருப்பது அவளுக்கு பூரிப்பாக இருந்தது. அவன் இப்படி தன்னை வைத்த கண் எடுக்காமல் பார்த்து ரசிக்கும்போது அவளுக்கு தான்தான் தியேட்டரில் இருப்பவர்களிலேயே அழகி என்ற கர்வம் வந்தது. அவன் தன்னை சைட் அடிப்பதை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தாள்.
'ச்சே... எப்படி வாய பொளந்துக்கிட்டு குறுகுறுன்னு பாக்குறான் பாரு! கடவுளே.. இவன பாக்குற வரைக்கும் கண்ணன் கண்ணன்னு இருக்குறேன். இவனை பாத்துட்டா அப்படியே உருகிடுறேன். என்ன அவஸ்தை இது?'
சீனு பதில் பேசாமல் சிரித்தான். அவளது தொங்கட்டத்தை சுண்டிவிட்டு அது ஆடுவதை ரசித்தான்.
"பாப்கார்ன் வேணுமா.." என்றாள். மெல்லிய குரலில்.
"ம்.. வேணும்."
"எடுத்துக்கோ.." என்று அந்த பேப்பர் கப்பை நீட்டினாள்.
"இந்த கப்புல வேண்டாம். கிண்ணத்துல போட்டுக் கொடு" - அவள் காதுக்குள் கிசுகிசுத்தான்.
"ச்சீய்..." அவள் முகம் சிவந்தாள்.
'பொறுக்கி எப்படி கேட்குது பாரு... இப்படி டீஸ் பண்ணி பண்ணியே என் வைராக்கியத்தை எல்லாம் உடைச்சிட்டான். அய்யோ... இந்த பொறுக்கி தட்டுறதும் தடவுறதும் கிள்ளுறதும்... இன்னும் இன்னும் வேணும்னு இருக்கே...'
"ஏய்.. அதுல போட்டுக் கொடுடி.."
"ச்சீ... அது என்ன அவளோ பெரிசா... சின்னது."
"ஒன்னு ஒண்ணா போட்டுக் கொடு"
"ம்ஹூம்..."
சீனு ஒரு கார்னை எடுத்து, அவள் புடவைக்குள் கையை விட்டு, மறைந்து கிடந்த அவள் குழியை கண்டுபிடித்து, அதற்குள் வைத்தான்.
நிஷா நெளிந்தாள். அவன் செய்கை அவளுக்கு சுகமாக இருந்தது.
"இப்படி ஒன்னு ஒண்ணா வச்சிக்கொடு. நான் எடுத்து எடுத்து சாப்பிடுறேன்"
"ம்ஹூம்..." - அவள் பிகு பண்ணினாள்.
சீனு கையை மேலே கொண்டுவந்து கப்பென்று அவள் முலையைப் பிடித்தான்.
"ஏய்...." - நிஷா பதறினாள். பக்கத்தில் உள்ளவர்களை பார்த்தாள். எல்லாரும் படம் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள். இதற்குள் சீனு முலையை நன்றாகக் கசக்கிவிட்டான். ஏற்க்கனவே தொப்புள் கொடுத்த சுகத்தில் இருந்த நிஷா இப்போது முலையிலிருந்து பரவிய சுகத்தால் உடம்பெல்லாம் இன்ப நரம்புகள் கிளர்ந்தெழ... அதில் கிறங்கி அவன் கையை தட்டிவிடமுடியாமல் தவித்தாள். அவளது பெண்மையில் சூடேறி அது கொதியாய் கொதித்தது.
"சீனு என்ன பண்ற.. கைய எடு..." - அவளது பஞ்சு முலை இரக்கமில்லாமல் கசக்கப்பட்டதில் அவள் சொன்னது வெறும் முனகலாக முடிந்தது. அவளது காம்பு ஹார்டாகி நீண்டது. ப்ராவையும் ப்ளவுசையும் மீறிக்கொண்டு தடித்து முட்டிய அந்தக் காம்பை சீனு கண்டுபிடித்துப் பிடித்து இழுத்தான்.
"ஹான்... ம்.. ஸ்ஸ்ஸ்......" - நிஷா கண்களை மூடி முனகினாள்.
சீனு அந்த உணர்ச்சிமிக்க காம்பைப் பிடித்துத் திருகத் திருக... நிஷா அவன் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு துடித்து முனகினாள். பெண்மையில் நீர் கசிவத்தைத் தடுக்க தொடைகளை நெருக்கினாள்.
"சீனு... ப்ளீஸ்... ப்ளீஸ்..." வேணாம் என்று கெஞ்சினாள்.
"அப்போ கிண்ணத்துல போட்டுத் தர்றியா?..."
"தர்றேன்...." - சரணடைந்தாள்.
வேகமாக ஒரு கார்னை எடுத்து தன் தொப்புளுக்குள் வைத்தாள். அவன் அதை எடுத்து சாப்பிட்டான்.
"குட்..."
நிஷா தலைகுனிந்தபடியே... தொப்புள் காலியாக காலியாக... அதை நிரப்பினாள்.
'ச்சே... என்னை என்னவெல்லாம் செய்ய வைத்துவிட்டான் இந்த பொறுக்கி...!!! என்ன மன்னிச்சிடுங்க கண்ணன்.... இவன் செய்றதெல்லாம் எனக்கு புடிச்சிருக்கு... இதெல்லாம் நான் எதிர்பார்க்காம கிடைக்குற சுகம்... த்ரில்... இந்த சின்னச் சின்ன சீண்டல்கள் தீண்டகள் தடவல்கள் கொடுக்குற சுகத்தை மட்டும் அனுபவிச்சுக்கிறேனே.... ப்ளீஸ்!'
சீனு அவள் தொப்புளை பிடித்து கிள்ளிக்கொண்டும் இழுத்துவிட்டுக்கொண்டும்.... கார்னை எடுத்து எடுத்து சாப்பிட்டான்.
தான் எங்கே சத்தமா முனகிடுவேனோ என்று நிஷா பதறினாள். கொஞ்ச நேரம் கழித்து கேட்டாள்.
"போதுமா?.."
"ம்... இப்போ உன் வாய்ல உள்ளதை கொடு"
"புரியல...."
"நீ சுவைச்சிக்கிட்டு இருக்கிறத கொடுடி...."
"ம்ஹூம்... அது எப்படி...."
"நாக்குல வச்சி நீட்டுடி கவ்விக்கிடுறேன்"
"ம்ஹூம்...."
சீனு கப்பென்று அவள் முலையைப் பிடித்து அதை மிகவும் ஹார்டாகக் கசக்க.... அந்த திடீர் கசக்கலில் தன்னை இழந்து நிஷா நாக்கை நன்றாக நீட்ட... சீனு அவள் நாக்கைக் கவ்வி வழித்து உறிஞ்சிவிட்டு.... விட்டான்.
நிஷா தலையைக் குனிந்துகொண்டாள். அவளது பெண்மை துடி துடியென்று துடித்து பொலபொலவென்று கெட்டியான நீரைப் பீய்ச்சியடித்தது. கண்களை மூடி நிஷா அந்த சுகத்தை அனுபவித்து முனகினாள். அவள் பேன்ட்டி நனைவதை வெட்கத்துடன் உணர்ந்தாள்.
'ச்சே... இவன் மட்டும் எப்படி சர்வ சாதாரணமா என்னை வெட் ஆக்குறான்!'
சீனுவுக்கு சொர்க்கத்தில் மிதப்பது போலிருந்தது.
'இறைவா... நிஷாவின் நாக்கு என்ன சுவை... என்ன சுவை... நாக்கை நீட்டும்போது என் நிஷா எவ்வளவு அழகு... எவ்வளவு அழகு!'
பெண்மையில் சூடு குறைந்திருக்க, நிஷா அவன் தோளில் சாய்ந்துகொண்டாள்.
"ஐ லவ் யு நிஷா...." என்று சொல்லி அவள் தலையில் முத்தமிட்டான். நிஷா அவன் தோள்பட்டையில் முத்தம் கொடுத்து அப்படியே அவன் தோளில் சாய்ந்துகொண்டே படம் பார்த்தாள்.
'கண்ணன்... உங்களைவிட சீனுதான் என்னை சர்வ சாதாரணமா ஆர்கஸம் அடைய வைக்குறான்... நான் என்ன செய்யட்டும்... இது எனக்கு புடிச்சிருக்கே.... ஆனா ஒன்னு மட்டும் சொல்றேன்... என் கற்பை இழக்க மாட்டேன். சீனுவும் ப்ராமிஸ் பண்ணியிருக்கான். என் சீனு நான் சொன்னா கேட்பான்....'
தொடரும்...
Comments
Post a Comment