ஆசை 20

முழு கதை படிக்க

 நித்யா தன்னுடைய வீட்டுக்குள்ளே சென்றாள். மணி 2 இருக்கும். தான் செய்தது சரியா தவறான்னு யோசிச்சுட்டே இருந்தா. 

ராஜ் தன் முகத்திலும் மார்பிலும் இட்ட முத்தத்தை நினைத்து தூக்கம் வராமல் துடித்துக் கொண்டு இருந்தாள். மொபைலை பார்த்து கொண்டே படுத்து இருந்தாள். வாட்ஸ்அப்பை பார்த்து கொண்டு இருக்கும் போது ராஜ் கிட்ட இருந்து ஒரு மெசேஜ் வந்தது.

"நித்யா தூங்கிட்டியா"

ரிப்ளை பண்ணலாமா வேணாமான்னு யோசிக்கும் போது அடுத்த மெசேஜ்.

"நித்யா இதுக்கு மேல என்னால கண்ட்ரோல் பண்ண முடியாது. ஐ லவ் யு"

அதுக்கும் ரிப்ளை வரல

"நீ மெசேஜ் படிக்குறேன்னு தெரியுது. என்ன தப்பா நினைக்குரியான்னு தெரியல."

அவளிடம் இருந்து பதில் எதுவும் இல்லை.

"ரெண்டு மாசம் முன்னாடியே உங்க அம்மா இருந்தப்பவே உன்ன அங்க இங்க பார்த்து ரசிக்க ஆரம்பிச்சுட்டேன். நான் சுபாவுக்கு துரோகம் செய்யணும்னு நினைக்கல. ஆனா உன்ன எனக்கு ரொம்ப புடிச்சுருக்கு. எனக்கு தெரியும் இது தப்புன்னு"

அவளிடம் இருந்து ஒரு சின்ன ரிப்ளை வந்தது 

"ஹ்ம்ம்"

"நித்யா உனக்கு என்ன புடிக்குமா புடிக்காதா. அன்னைக்கு நடந்தத வச்சு சொல்லாத."

அன்னைக்கு நித்யா ராஜ் சுண்ணிய குலுக்கினதை ஒரு நிமிஷம் நினைச்சு பார்த்து சிரித்தாள்.

"என்ன நித்யா பதில் எதுவும் இல்ல. சரி உனக்கு என்ன புடிக்கலன்னு நினைக்குறேன். நான் தான் உன்னுடைய சூழ்நிலைய தப்பா யூஸ் பண்ணிக்கிறேன் போல"

நித்யா ஏதோ டைப் பண்ண ஆரம்பிச்சாள் 

"அங்கிள் உண்மைய சொன்னா உங்கள எனக்கு ரொம்ப புடிச்சு இருக்கு. அது ஏன்னு தெரியலை. அஸ்வின்க்கு தெரிஞ்சாலோ இல்ல சுபா அக்காக்கு தெரிஞ்சாலோ கண்டிப்பா என்னால தாங்கிக்க முடியாது. அதே சமயத்துல உங்கள பார்த்தாலே எனக்குள்ள ஏதோ தோணுது"

"தேங்க்ஸ் நித்யா. உனக்குள்ளயும் என்ன பத்தின பீல் இருக்குன்னு ஓபனா சொன்னதுக்கு."

"ஹ்ம்ம் அங்கிள். நான் தூங்க போறேன்."

"சரி நித்யா. குட் நைட். ஒரு கிஸ் மட்டும் கொடேன்"

"ச்சீ போங்க அங்கிள்."

"ஒன்னு தானே கேக்குறேன். அதுவும் இந்த சேட்ல தானே"

"போதும் அங்கிள் நான் போன் வைக்க போறேன்"

"ஹே நித்யா பிளீஸ் டி.. ஒன் டைம்"

"என்ன 'டி' எல்லாம் போட்டு சொல்லுறீங்க"

"நீ என்னோட லவ்வர் தானே. அப்பறம் என்ன"

"அங்கிள் மானத்தை வாங்காதீங்க. நான் போன் சுவிட்ச் ஆப் பண்ண போறேன்"

"ஒரு கிஸ் தானே கேட்டேன். சரி போடி" ஒரு சோகமான எமோஜியை கூட சேத்து அனுப்பி இருந்தார்.

ஒரு சில நிமிடம் போன பாத்து கிட்டே இருந்தார். நித்யா கிஸ் அனுப்புற மாதிரி தெரியல. போன வச்சுட்டு கொஞ்சம் கண் அசந்தார். காலைல ஒரு 6 மணி போல எந்திரிச்சார். போன எடுத்து பார்க்கும் போது. நித்யா "உம்ம்ம்ம்மாஆ" என்று மெசேஜ் அனுப்பி இருந்ததை பார்த்து சிரித்து கொண்டே, பதிலுக்கு ஒரு ஸ்மைலி அனுப்பிவிட்டு காலை வேலைகளை தொடங்கினார்.

அதே இரவு ஆதிஷ் தூக்கம் வராம அம்மா சுபாவை நினைத்து நினைத்து ஏங்கினான். 

கண் மூடினாலே அம்மா அம்மணமாக ஓடி போய் ஸ்கிரீன் பின்னாடி மாறஞ்சதும், அதுக்கு அப்புறம் ஒரு பக்க பப்பாளி மொலை தொங்கி கொண்டு இருந்ததை பார்த்ததும், அவ சூத்து மேல இருக்குற மாங்கா சைஸ் மச்சமும் தான் தோன்றியது. இதெல்லாம் தப்புனு ஒரு மனசு சொன்னாலும், அவனுக்குள்ள இருக்குற காம இச்சை அவனை வாட்டி வதைத்தது. அதுவும் செல்வம் அவனுடைய அம்மாவை அனுபவித்து விட்டான் என்று யோசிக்கும் போது அவனுக்குள்ள இருந்த மிருக புத்தி அதிகமாக வெளியே வர தொடங்கியது.

அவனுக்கு ஒரு யோசனை தோன்றியது. செல்வம் மாதிரி போன்ல பேசி அம்மா கூட கொஞ்சம் நெருங்கலாம் என்று. ஆனா குரல் மாத்தி பேச வராது. அதுவும் இல்லாம செல்வத்துக்கு விஷயம் தெரிஞ்சதுன்னா வம்பாகிடும்.  ச்சே இந்த செக்ஸ் ஸ்டோரில எல்லாம் ஈஸியா அம்மாவ நெருங்குற மாதிரி எழுதிடுறாங்க. ஆனா உண்மைல நெருங்குறது எவ்வளவு பெரிய ரிஸ்க். பேசினா தானே வம்பு. வாட்சப் இல்ல வேற ஏதாவது சாட் ஆப் மூலமா ட்ரை பண்ணினா என்னன்னு ஒரு ஐடியா தோணுச்சு. ஆமா இது கொஞ்சம் சேஃப். அப்போ அதுக்கு வேற ஒரு சிம் கார்டு வாங்கணும்னு யோசிச்சான்.

ஒரு புது சிம் கார்டு வாங்கி செல்வம் மாதிரி ப்ரொபைல் கிரியேட் பண்ணிப்போம். அதை வச்சு அம்மாவை நெருங்கி பாக்கலாம்னு திட்டம் போட்டான். அடுத்த நாள் காலை வேலை எல்லாம் முடிச்சிட்டு தன்னுடைய கம்ப்யூட்டர் சென்டர் போறதுக்கு முன்னாடி செல்வத்துக்கு போன் பண்ணினான்.

"டேய் மச்சான் எனக்கு உன்னோட ஆதார் கார்டு வேணுமே"

"எதுக்கு டா ஆதார்"

"இல்ல மச்சான் எனக்கு ஒரு சிம் கார்டு தேவை படுது. வீட்டுக்கு தெரிஞ்சா திட்டுவாங்க. அதான் உன் பேருல வாங்கி கொடு மச்சான்"

"அது ஏன்டா என்னோட பேர்ல. உன் பேர்லயே வாங்கிக்கலாம்ல"

என்ன சொல்லன்னு யோசிச்சிட்டு "வீட்ல ஏற்கனவே இருக்குற சிம் போதாதான்னு கேப்பாங்க டா"

"ஆமா எதுக்கு டா உனக்கு ஒரு புது சிம்"

இவன் விஷயம் தெரியாம ஆதார் கொடுக்க மாட்டான் போலயே. யோசிச்சிட்டு 

"செல்வம் எங்க கம்ப்யூட்டர் சென்டர்ல இருக்குற ஒரு பொண்ண எனக்கு புடிக்கும். அவ கூட பேச, சேட் அப்புறம் மத்த விஷயத்துக்கு. வீட்டுக்கு இப்போதைக்கு தெரிய வேணாம்னு நினைக்குறேன். அதுக்கு தான் புது சிம்."

"சரி டா இப்போ ஆதார் கார்டு அனுப்புறேன். பாத்து டா மச்சி. அப்பரம் உன்கிட்ட இன்னொன்னும் சொல்லணும் டா"

"என்ன டா"

"எனக்கு ஊர்ல கொஞ்சம் வேலை இருக்கு அதனால நான் இன்னைக்கு நைட் ஊருக்கு போறேன்.  எப்படியும் வர 2 வாரம் ஆகும்"

ஆதிஷ் மனசுக்குள்ளே ஆஹா என்ன இது நாம நினச்சதுக்கு மேல எல்லாமே ஒன்னுகூடி வருது. செல்வம் ஊர்ல இல்லைனா அம்மா க்கு சந்தேகம் வராது என்று எண்ணி சந்தோஷப்பட்டான்.

அவனுடைய ஆதார் கார்டு வந்ததும் அதை எடுத்து கொண்டு போய் ஒரு மொபைல் ஆபரேட்டர் ஷாப் சென்று சிம் வாங்கி தன்னுடைய மொபைல் செகண்ட் சிம் ஸ்லாட்ல போட்டு கொண்டான்.

சிம் ஆக்ட்டிவேட் ஆனது. மதியம் 2 மணி போல இருக்கும். செல்வத்துக்கு போன் பண்ணி சிம் ஆக்ட்டிவேட் ஆகிவிட்டதையும் புது நம்பரை அவனிடம் சொல்லிவிட்டு, அவன் ஊருக்கு போற விஷயத்தை உறுதி செய்து கொண்டான். 

அவன் கைகள் மெல்ல உதறின. மொபைல் போன் எடுத்து முதலில் அம்மா நம்பரை தேடி புது நம்பர்ல இருந்து ஒரு மெசேஜ் அனுப்பினான். 

அந்த msg : "மேடம் எப்படி இருக்கீங்க. நான் யாருன்னு தெரியுதா?"

ஒரு நிமிஷம் அப்படியே உறைந்து போய் இருந்தான். மெசேஜ் எப்படியோ அனுப்பிட்டேன். அதன் விளைவுகள் என்னவாக போகுதோ. எதுவும் போலீஸ் வரை போக விட கூடாது. கவனமாக இருக்க வேண்டும் என்று தனக்குள்ளே சொல்லி கொண்டு, ரிப்ளை வருவதற்காக வெயிட் பண்ணினான்.

அப்போ சுபா மதியம் சாப்பிட்டுவிட்டு படுத்து இருந்தாள். மொபைல் போன் எடுத்து பார்த்தாள். மெஸேஜ் வந்திருப்பதை பார்த்ததும் தன்னை ரீசன்ட்டா மேடம் என்று அழைப்பது செல்வம் தான். அதை பார்த்ததும் அவளுக்குள் ஒரு பயம் வந்தது. 

என்னடா இவன் எதுவும் தொல்லை பண்ண மாட்டேன் என்று சொல்லி இருந்தான், இப்போ மெசேஜ் அனுப்புரானே. ரிப்ளை பண்ணலாமா வேண்டாமா என்று யோசித்து விட்டு மொபைலை எடுத்து டைப் பண்ண ஆரம்பிச்சாள்.

"நீ செல்வம் தானே"

ஆதிஷ் ரிப்ளை மெசேஜ் பார்த்தான். அம்மா எப்படி கண்டுபுடிச்சு இருப்பாள் என்று யோசித்து கொண்டே, இதுவும் வசதியா தான் போச்சு.  

இப்போ இவன் ரிப்ளை பண்ணினான்.

"எப்படி மேடம் கண்டுபுடிசீங்க"

"என்ன மேடம்னு கூப்டுரத வச்சு தான். எதுக்கு எனக்கு மெஸேஜ் அனுப்புறீங்க"

"சும்மா தான் மேடம். இது என்னோட புது நம்பர். நோட் பண்ணிக்கோங்க"

"நான் எதுக்கு நோட் பண்ணிக்கணும்"

"உங்களுக்கு தேவைப்படும் போது கால் அல்லது மெசேஜ் பண்ணுறதுக்கு"

ரிப்ளை எதுவும் வரவில்லை. அதை வச்சுட்டு கொஞ்ச நேரம் கம்ப்யூட்டர் சென்டர்ல ப்ராஜெக்ட் விஷயமா வேலை பார்த்தான்.

அன்னைக்கு ஜிம்க்கு சுபா, நித்யா இருவரும் சேர்ந்து போனார்கள். ஜிம்ல கொஞ்ச நேரம் ஒர்கவுட் பண்ணி முடிச்சிட்டு கவனித்தார்கள். செல்வம் ஊருக்கு போய் இருப்பதாகவும், 2 வாரம் ஆகும் என்றும், அது வரை டெம்ப்ரரி ஜிம் மாஸ்டர் இருக்குறதும் அவர்களுக்கு தெரிந்தது.  சுபாவுக்கு 'என்னடா இவன் ஊருக்கு போய் எதுக்கு நமக்கு மெசேஜ் அனுப்பி இருக்கான்.  இதை நித்யா கிட்ட சொல்லாமா வேண்டாமா"ன் யோசிச்சுட்டு இருந்தால். பின் இதை அவளுக்கும் சொல்லி வீணா குழப்ப வேண்டாம் என்று நினைத்தாள். அதுவும் இவன் மெசேஜ் தானே அனுப்பினான், வேற எதுவும் தொல்லை பண்ணலையே என்று விட்டுவிட்டால்.

அன்னைக்கு நைட் எல்லாரும் சேந்து படுத்து இருக்கும் போது ஆதிஷ் அடுத்து என்ன பண்ணலாம்னு யோசிச்சிட்டு இருந்தான். ஒரே ரூம்ல இருந்தா மெசேஜ் அனுப்ப முடியாது. அதனால அவன் அப்பா ராஜ் கிட்ட இனிமே அவனுக்கு கொஞ்சம் வேலை இருக்குறதால அடுத்த ரூம்ல படுத்துக்க போறதா சொன்னான். ராஜ் அந்த ரூம்ல ac இல்ல பரவால்லையானு கேட்டுக்கிட்டார். ஆதிஷ்க்கு இப்போ ac முக்கியம் இல்லை, எப்படியாவது அம்மா கூட செல்வம் மாதிரி மொபைல்ல சாட் பண்ண வேணும் அது தான் முக்கியம். 

அப்போது ஹரி என்ன நினச்சான்னு தெரியல இனிமே நானும் அண்ணன் கூட அந்த ரூம்ல படுத்துக்குறேன் என்றான். ஆதிஷ்க்கு சேட் பண்ண அவன் இடஞ்சலாக இருப்பான் என்றாலும், ஹரிக்கு அவ்வளவா விவரம் தெரியாது என்று அவன் எதுவும் சொல்லவில்லை.

நைட் 11 மணி இருக்கும் சுபா வேலை எல்லாம் முடிச்சிட்டு படுக்க ரெடியானால். ராஜ் ஏற்கனவே கட்டிலில் படுத்து பாதி தூக்கத்தில் இருந்தார். சுபா, பசங்க 2 பெரும் அடுத்த ரூம்ல இருக்குறத பார்த்துட்டு அவங்களுக்கு குட் நைட் சொல்லிட்டு படுக்க போனால். கொஞ்சம் நேரத்தில் ஹரி தூங்கிவிட்டான். ஆதிஷ் வேலை செய்வது போல நடிச்சுக்கிட்டே மெல்ல மொபைல எடுத்து இப்போ மெசேஜ் அனுப்பலாமா வேண்டாமா என்று யோசித்து கொண்டே ஒரு மெசேஜை அனுப்பினான்.

"மேடம் தூங்கிட்டீங்களா"

ஏற்கனவே பகலில் செல்வம் மெசேஜ் அனுப்பியதாக நினைத்த சுபா உறக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்து கொண்டு இருந்தால். மெசேஜ் வந்த டோன் கேட்டு கொஞ்சம் திடுக்கிட்டாள். எடுத்து பார்த்தாள்.

"பிளீஸ் டோன்ட் டிஸ்டர்ப்" என ரிப்ளை பண்ணி விட்டு படுத்தாள்.

"சாரி." என ஒரு வார்த்தையில் ரிப்ளை பண்ணிட்டு படுத்தான் ஆதிஷ்.

அடுத்த நாள் காலையில் எல்லாரும் கிளம்பிட்டாங்க. ஆதிஷ் வெளியே சென்றாலும் அவனுக்கு இந்நேரம் வீட்ல அம்மா என்ன பண்ணிட்டு இருப்பாங்கன்னு தோணிட்டே இருந்தது.  sms மெசேஜ் தான் அம்மாவ டிஸ்டர்ப் பண்ணுது, வாட்ஸப் மெசேஜ் ட்ரை பண்ணலாம்னு நினைச்சான்.  

ஆதிஷ் ஏற்கனவே 2 மாசம் முன்னாடி சுபாவுக்கு வாட்ஸாப் மெசேஜ் டோனை ஆப் பண்ண சொல்லி கொடுத்து இருந்தான். அதனால அது சுபாவ பெருசா டிஸ்டர்ப் பண்ணாது என நினைத்தான்.

"குட் மார்னிங் மேடம். ரொம்ப சாரி மேடம். என்னால உங்கள ஃபேஸ் பண்ண முடியல. அன்னைக்கு நடந்தத நினைச்சு நான் வருத்தப்படுறேன். உங்க கிட்ட மனசு விட்டு மன்னிப்பு கேக்கணும்." அப்படின்னு ஒரு மெசேஜ வாட்ஸாப்ல அனுப்பினான்.

சுபா ஆஃப்லைன்ல இருந்ததால மெசேஜ இன்னும் படிக்கல. மதியம் 12 மணி போல சுபா நெட் ஆன் பண்ணி, வாட்ஸாப் மெசேஜ் எல்லாம் பாத்துட்டு டெலீட் பண்ணிக்கொண்டு இருந்தால். அப்போது புது நம்பரில் இருந்து மெசேஜ் வந்திருப்பதை பார்த்தாள். செல்வம் நம்பர் அவள் மனசுக்குள் ஏதோ பதிவான மாதிரி இருந்தது. அந்த நம்பர் மாதிரி தெரிந்ததும் ஓபன் பண்ணி படித்தாள். ஆதிஷ்க்கு அவள் படித்து விட்டது தெரிந்தது. அப்புறம் ஒரு ஃபார்வர்டு மெசேஜ் அனுப்பினான். சுபாவிடம் இருந்து ரிப்ளை இல்லை. லஞ்ச்க்கு அப்பறம் அடுத்த மெசேஜ் அனுப்பினான்.

"மேடம் எனக்கு தெரியும் நீங்க என்ன மன்னிக்க மாட்டீங்கன்னு. நான் இனிமே ஊருக்கு திரும்ப வர மாட்டேன். நீங்க நிம்மதியா இருங்க."

கொஞ்ச நேரம் வெயிட் பண்ணினான். சுபா டைப்பிங் என்று காட்டியது. அவன் மனசுக்குள் ஒரு பதை பதைப்பு இருந்தது. மெசேஜ் வந்தது 

"செல்வம் உங்களை எப்படி நம்பி இருந்தேன் தெரியுமா. அதுவும் நீங்க எனக்கு புள்ள மாதிரி. சொல்ல போனா என்னோட பையன விட உங்களுக்கு 1 வயசு கம்மி. நீங்க போய் இப்படி நடந்துகிட்டீங்க. அதுவும் உங்க ப்ரெண்ட்... என்ன பேரு சொன்னீங்க... அவன் வேற பாத்துட்டு போயிட்டான். என்னால எப்படி நிம்மதியா இருக்க முடியும். உங்கள எந்நாளும் நான் மன்னிக்க மாட்டேன்"

ஆதிஷ்க்கு ஒரு வித பயம் ஒரு வித சந்தோசம். ரிப்ளை பண்ணாம இருந்த சுபா இவ்வளவு பெரிய ரிப்ளை பண்ணதுக்கு சந்தோசம். இன்னும் செல்வதை மன்னிக்காமல் இருப்பது பயம். அதே சமயம் இப்போ சுபாவுக்கு மனசு கொஞ்சம் லேசாக ஆனது. தன் மனதில் இருந்ததை கொட்டி விட்டது போல இருந்தது.

தொடரும்...