ஆசை 21

முழு கதை படிக்க

 மறு நாள் காலை எல்லாரும் பிஸியா அவங்க அவங்க வேலைக்கு கிளம்பிட்டு இருந்தாங்க. சுபா எல்லாருக்கும் சாப்பாடு கட்டி எடுத்து வைக்க, ஹரி தான் முதலில் ஸ்கூலுக்கு கிளம்பி ஓடினான். அவன் போன அப்புறம் ஆதிஷ் மெல்ல எந்திரிச்சு வந்தான். கையில பிரஷ் பேஸ்ட் எடுத்துக்கிட்டு பல் விளக்கி கொண்டே சுபாவோட சாரி நடுல தெரியுற இடுப்பை நோட்டம் விட்டான். சுபா வேர்த்து ஒழுக மும்முரமாக வேலை செய்து கொண்டு இருந்தாள். ராஜ் வருவதை கண்டு அந்த இடத்தை விட்டு நடையை கட்டினான் ஆதிஷ. பாத்ரூமுக்குள் சென்று குளிக்க ஆரம்பிச்சான்.

சுபா செல்வத்தை பற்றி ராஜிடம் சொல்லிடலாம வேண்டாமா என்ற ஒரு குழப்பத்தில் இருந்தால். 

அதுவும் இல்லாம இப்போலாம் ஆதிஷ்வேற தன்னை ஒரு மாதிரி பார்ப்பதை பற்றியும் அவரிடம் பேசிடனும்னு அவளுக்கு தோணுச்சு.

"என்னங்க ஒரு விஷயம் சொல்லணும்."

"என்ன சுபா."

"நம்ம ஆதிஷ் பத்தி தான்"

"என்ன அவனுக்கு"

"கொஞ்சம் சொல்ல கூசுது. இப்போலாம் அவன் பாக்குற பார்வையே வேற மாதிரி இருக்கு"

"ஹ்ம்ம் வயசு பையன் தான அப்படி இப்படி தான் இருப்பான். கொஞ்ச வருஷத்துல எல்லாம் சரி ஆகிடும்"

"இல்லங்க அவன் மத்த பொண்ணுங்கள பார்த்தா ஓகே. ஆனா..."

"என்ன சொல்ல வர்றே"

"அன்னைக்கு நாம சினிமாவுக்கு போனோம்ல, அப்போ .."

ராஜ்க்கு ஒரு வித பயம் வந்தது. எங்கே தான் நித்யாவை உரசினதையோ நித்யா தன்னை உரசியதையோ சுபா கவனித்து இருப்பாளோ என்று. இல்லை ஆதிஷ் நித்யாவை ஏதாவது ரூட் விடுகிறானோ என்றும் யோசித்தார்.

"என்ன சொல்ல வர்ற மென்னு முழுங்காம சீக்கிரம் விஷயத்த சொல்லு.."

"ஹ்ம்ம்.. ஆதிஷ் என்னையே ஒரு மாதிரி பாக்குறான்" 

போட்டு உடைத்த மாதிரி சொன்னாள். 

ஒரு நிமிஷம் இருவரும் மௌனமாக இருந்தார்கள். 

ராஜ்க்கு தான் இளவயதில் இருக்கும் போது தன்னுடைய அம்மாவை சைட் அடித்தது ஞாபகம் வந்தது. அதுவும் இல்லாமல் தன்னுடைய அம்மா ஒரு சமயம் குளத்தில் குளித்துவிட்டு துணி காய போடும் போது அவளுடைய மொலைய சாரி வழியே பார்த்ததும், அம்மாவிடம் அது பத்தி கேட்டது ஞாபகம் வந்தது. 

அப்போ அவரது அம்மாவின் கருப்பு நிப்பிள் வெள்ளை சேலையில் எடுப்பாக தெரிந்ததை நினைத்து இப்போ தனக்குள்ளே சிரித்தார்.  

தன்னுடைய பையன் தன்னை போல தான் இருக்கான்னு மீண்டும் சின்ன சிரிப்பு. 

சுபாவிடம் என்ன சொல்லன்னு யோசிச்சிட்டு

"இந்த வயசுல இதெல்லாம் சகஜம். நீ ரொம்ப பெருசு படுத்தாத"

"இவ்வளவு ஈசியா சொல்லுறீங்க"

"ஆமா வேற என்ன சொல்ல முடியும். அவன் கிட்ட போய் ஏன்டா என் பொண்டாட்டிய சைட் அடிக்குறேன்னு கேக்கவா முடியும்"

"உங்க கிட்ட போய் சொன்னேன் பாருங்கன்னு" தன்னுடைய தலையில் அடித்து கொண்டாள்.

"என்னோட பொண்டாட்டி இப்போவும் இளமையாவும் அழகாவும் இருந்தா பாக்குறவங்க சைட் அடிக்க தான் செய்வாங்க" 

ஒரு ஐஸ் வைத்தார்.

"சீ போங்க." சுபா வெக்க பட்டாள். 

"அப்புறம் இன்னொரு விஷயம் "

"இப்போ வேற யாரு சைட் அடிக்குறா"

"ஹையோ போதும் உங்க கிட்ட போயி சொல்ல வந்தேன் பாருங்கன்னு" சிரிச்சுக்கிட்டே செல்வத்தை பத்தி சொல்லாமல் போனால்.

அப்போ நித்யா சுவாவுக்கு போன் பண்ணினாள். 

அவளுடைய ஸ்கூட்டி ஸ்டார்ட் ஆகலைன்னும் அங்கிள கொஞ்சம் ட்ராப் பண்ண முடியுமான்னு கேக்க சொல்ல. சுபா அதை கேட்டதும் ராஜ்க்கு குஷி தாங்க முடியாமல் ஓகே சொல்லிவிட்டு துள்ளி ஓடினார். சுபாவுக்கு லேசா டவுட். 'என்னடா இந்த மனுஷன் நித்யா பேச்ச எடுத்தாலே இப்போ எல்லாம் ரொம்ப குஷியாகிடுறார்' ன்னு.

ராஜ் கீழ போயி பைக் ஸ்டார்ட் பண்ண நித்யா ராஜ் பின்னாடி ரெண்டு பக்கம் கால் போட்டு ஏறி உக்காந்தாள். பால்கனில இருந்து சுபா கவனித்தாள். நித்யா ராஜ் பின்னாடி நெருக்கமாக உக்காருவது போல தோன்றியது. தனக்கு தான் இப்படி தோனுதோன்னு யோசிக்கும் போது ஆதிஷ் அவள் பின்னாடி வந்து நின்றான்.

"என்ன ம்மா ஏதோ யோசனைல இருக்கீங்க போல"

"இல்லை டா ஒன்னும் இல்ல"

"எனக்கு தெரியும் மா நீங்க என்ன யோசிக்குறீங்கன்னு"

'அன்னைக்கு ஜிம் ல நடந்ததை பத்தி ஏதாவது சொல்லுவானோ'ன்னு சுபா யோசித்தால்

"நான்..... நம்ம குடும்பத்தை பத்தி தான் அப்போ அப்போ ஏதாவது யோசிப்பேன். அப்பறம் இந்த நித்யா அவங்க பேமிலி.."

"சரி மா. நான் சொல்ல வந்தது, என்னோட ப்ரெண்ட் செல்வம், அதான் உங்க கூட.." சொல்லி லேசாக சிரிக்க 

"டேய்.. அதா வச்சு சும்மா அம்மாவ டீஸ் பண்ணாதடா. செல்வத்துக்கு என்ன"

"அவன் ஏதோ அவங்க சொந்த ஊர்ல பிரச்சனைன்னு போய் இருக்கான்."

"ஜிம்ல சொன்னாங்க. நல்லது தான் அவன் போனது. இல்லைனா எனக்கு ஜிம் போறதுக்கே சங்கடமா இருக்கும்" 

"ஒன்னு கேக்கட்டுமா. திட்ட கூடாது"

"என்ன டா"

"அம்மா செல்வம் உங்கள ப்ரொபோஸ் பண்ணி இருந்தா எப்படி இருந்து இருக்கும் உங்களுக்கு"

"ச்சீ போடா. அவன் தான் விவஸ்தை இல்லாம பேசுறான். நீ வேற"

"ஹையோ அம்மா. இந்த வயசுல என்னோட அம்மாவை ஒருத்தன் ப்ரொபோஸ் பண்ண ஆசை படுறன்னு கேக்கும் போது எனக்கே ஒரு மாதிரி இருக்கு. உங்களுக்கு எப்படி இருக்கும்"

"உனக்கு வேலை எதுவும் இல்லையா. இங்க நின்னு பேசிட்டு இருக்கே"

"நான் கேட்டதுக்கு நீங்க இன்னும் பதில் சொல்லலையே. உங்களுக்கு செல்வம் ப்ரொபோஸ் பண்ணி இருந்தா நீங்க ஏத்துக்கிட்டுருப்பீங்களா இல்லையா?"

"அது தான் ப்ரொபோஸ் பண்ணாம பண்ண வேண்டியதை...."  

'ச்சீ என்ன பேச வர்றோம் பையன் கிட்டயே'னு ஒரு நிமிஷம் யோசித்தாள். 

"என்னமா சொன்னீங்க அது தான் பண்ண வேண்டியதை பண்ணிட்டானேன்னு சொல்லுறீங்களா"

"ஹ்ம்ம் சரி சரி போதும் இந்த பேச்சு நீ கிளம்பு மொதல்ல"

"பாருடா எங்க அம்மாவுக்கு கோவத்தை. கோவத்துல கன்னம் எல்லாம் சிவக்குது"ன்னு லேசாக தன்னுடைய கைகளால் அவள் கன்னத்தை தடவி விட்டான்.

அவன் கன்னத்தை வருடியதில் ஏதோ ஒரு இனம் புரியாத புதுவித சுகத்தை அனுபவித்தாள் சுபா. 

ஆதிஷ் பேக் எடுத்து மாட்டிகிட்டு தன்னுடைய பைக்ல கிளம்பி போனான்.

அவன் கிளம்பியதும் ஒரு குளியல் போட்டுவிட்டு வந்து படுத்தாள் சுபா. மொபைல எடுத்து கொஞ்சம் யூட்யூப் கிளிப்பிங்ஸ் பார்த்துவிட்டு வாட்ஸாப்ல வந்த மெசேஜை எல்லாம் பார்த்தாள். செல்வத்தோட நம்பர்ல (அதாவது ஆதிஷ் நம்பர்) இருந்து ஒரு மெசேஜ் வந்துருந்தது. ஓபன் பண்ணி பாக்கலாமா வேண்டாமான்னு யோசிச்சுகிட்டே கிளிக் பண்ணினாள்.

"சாரி மேடம். நீங்க சொல்லுறது முழுக்க முழுக்க உண்மை. என்னை மன்னிக்க வேண்டாம். ஒண்ணே ஒன்னு மட்டும் சொல்லிக்கிறேன் உங்க அனுமதியோட. நீங்க என்னோட தேவதை மேடம். உங்கள உள்ளங்கையில் வைத்து தாங்க வேண்டும் போல இருக்கு. அவசரத்துல தப்பு பண்ணிட்டேன். உங்க வாழ்க்கையில் இனிமே குறுக்கே வர மாட்டேன்" 

சுபா இதை படித்து விட்டு கொஞ்சம் யோசித்தாள். தன்னுடைய அழகு ஒரு சின்ன பையனை கூட ஈர்க்குதுன்னு ஒரு நிமிஷம் கர்வம் கொண்டாள். அவள் மனதில் ஒரு வித சந்தோசம் பரவியது. அவ மனசு செல்வத்துக்கு ரிப்ளை பண்ண சொல்லியது. 

'பாவம் தப்பு பண்ணிட்டேன்னு சொல்லுறான். மன்னிச்சிட்டேன்னு சொன்னா கொறஞ்சா போயிடும்'னு யோசிச்சிட்டு.

"செல்வம். நீங்க உணர்ந்ததே போதும் எனக்கு. எனக்காக உங்க வாழ்க்கையை வீணாகிக்காதீங்க. ரெண்டு பேரும் நடந்த விஷயத்தை மறந்துடுவோம். நீங்க பழைய படி ஜிம் வாங்க." என பதில் அனுப்பினாள்.

ஆதிஷ் அதை படித்து விட்டு லேசாக சிரிச்சான். கரைப்பார் கரைத்தால் கல்லும் கரையும் எனபதற்கு அம்மா ஒரு உதாரணம் போலன்னு யோசிச்சுகிட்டு ரிப்ளை பண்ணாம விட்டு விட்டான். 

அவன் ஏதாவது ரிப்ளை பண்ணுவான்னு சுபாவுக்கு தோன்றியது. மொபைல பாத்துகிட்டே இருந்தால். ரிப்ளை எதுவும் வரலயேன்னு சிறிது எரிச்சல் அடைந்தாள். ஏன் இப்படி செல்வதை பத்தி நம்ம மனசு யோசிக்குதுன்னு சிந்தித்தாள்.

அன்னைக்கு செல்வம் தன்னுடைய நிப்பிள சப்பினது அவனுடைய பூலை தன்னுடைய புண்டையில் சொருகி ஒத்தது எல்லாம் ஒரு நிமிடம் அவள் கண் முன் வந்தது. அவன் சுபா சுபா என்று முனங்கி கொண்டே தன்னை ஒத்ததை நினைத்து ஒரு நிமிடம் அந்த சுகத்தை மீண்டும் அனுபவிப்பது போல உணர்ந்தாள்.

'ச்சீ என்ன இது' ன்னு எந்திரிச்சு உக்காந்தாள். வாட்ஸாப்ல மெசேஜ் வந்தது.

"தேங்க்ஸ் மேடம்."

'அவன் தான் உணர்ச்சிவசப்பட்டு தப்பு பண்ணிட்டான். இப்போ நம்ம மனசு ஏன் இப்படி ஏங்குது'ன்னு அவள் குழம்பி இருக்கும் போது அடுத்த மெசேஜ் வந்தது 

"மேடம் உங்க பையன் என்னோட 1 வயசு கம்மின்னு போட்டு இருந்தீங்க. உங்க வயசு 35 தான் இருக்கும்னு நினச்சேன். இப்போ யோசிச்சா உங்களுக்கு எப்படியும் 45 இருக்கும்ல. ஆனா உங்கள பாத்தா யாரும் அப்படி சொல்ல மாட்டாங்க.  நல்ல யங்கா யூத்ஃபுல்லா இருக்கீங்க. சொல்லணும்னு தோணுச்சு. தப்பா இருந்தா மன்னிச்சுடுங்க"

சுபா படிச்சிட்டு லேசாக சிரிச்சுட்டு உடனே ரிப்ளை பண்ண ஆரம்பிச்சாள்.

"என்னோட வயசு 45 இல்ல ஒரு வயசு கம்மி. போதும் நீங்க வச்ச ஐஸ்"

"உண்மை தான் மேடம் 44 ன்னு தெரியாது"

சுபா ஏதோ ஞாபகத்துல "44 னு தெரிஞ்சு இருந்தா அன்னைக்கு அப்படி பண்ணி இருக்க மாட்டீங்களோ" என ரிப்ளை செய்தாள்.

'ச்சீ என்ன இது இவனுக்கு சமமா நாமலும் இப்படி பேசுறோமே'ன்னு அந்த மெசேஜ டெலிட் பண்ணுறதுக்குள்ள ஆதிஷ் அதை படிச்சிட்டான்.

"கௌண்டமணி டயலாக் தான் மேடம் ஞாபகத்துக்கு வருது. கோழி குருடா இருந்தாலும் கொளம்பு ருசியா இருக்குறது தான் முக்கியம்." என ஒரு  ஸ்மைலியை சேர்த்து அனுப்பினான்.

அவளுக்கும் அதை படித்துவிட்டு "ச்சீ போடா பொருக்கி" ன்னு அனுப்பினாள். 

சுபா அவனுக்கு சமமா தானும் மெசேஜ் அனுப்புவதை நினைத்து சிரித்து கொண்டால். அவள் மனதும் அதை விரும்பியது.

"உண்மையா தான் மேடம் சொன்னேன். நான் நினைத்து கூட பாக்கல அன்னைக்கு அப்படி ஒரு விருந்து கிடைக்கும்னு. என் வாழ்நாளில் இப்படி ஒரு விருந்த நான் அனுபவிச்சது இல்ல"

மெசேஜை அனுப்பிவிட்டு எங்கே இதற்கு சுபா கோபப்பட்டு திட்டிவிடுவாளோன்னு நினைத்தான் ஆதிஷ். ஆனால்,

"இதுக்கு முன்னாடி எத்தன விருந்து இந்த மாதிரி சாப்பிட்டு இருப்ப" என ரிப்ளை வந்தது.

சுபாவுக்கு அவன் கூட இப்படி பேசுவது கொஞ்சம் கொஞ்சமா புடிச்சு போனது.

"உண்மைய சொல்லனுமா இல்ல பொய் சொல்லட்டுமா"

"அப்போ நெறய விருந்து சாப்பிட்டு இருப்ப போல"

"ஹ்ம்ம் உண்மைய சொல்லனும்னா உங்களையும் சேத்து 3 பேரு கூட"  

ஆதிஷ் செல்வம் சொன்னத ஞாபகம் வச்சு 3 ன்னு சொன்னான்.

"அப்போ நீ பொருக்கி தான் டா. 3 பேரு கூட விருந்து சாப்பிட்டுருக்க"

"ஆனா விருந்து சாப்பிட்ட திருப்தி நீங்க தந்ததுல தான் மேடம் இருந்தது"

"நான் எங்க தந்தேன். அதான் நீயே...."

"நானே எடுத்துகிட்டேன்னு சொல்லுறீங்களா" ஸ்மைலி போட்டு அனுப்பினான்.

"ச்சீ போடா"

'என்னடா அம்மா இப்படி எல்லாம் பேசுறாங்க'ன்னு ஒரு நிமிஷம் ஆதிஷ் பீல் பண்ணினான். 'இது தப்பு. இப்படியே போனா எங்க கொண்டு போய் முடியுமோ'ன்னு அவனுடைய நல்ல மனசாட்சி அவனை குத்தியது.

"மேடம் நீங்க வெக்கபடும் போது ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க. இப்பகூட உங்க கன்னம் சிவக்குறத என்னால உணர முடியுது " 

சுபாவுக்கு வீட்டில் ஏதாவது கேமரா செட் பண்ணி இருக்கனோன்னு சுத்தி சுத்தி பாத்துட்டு.

"நான் ஒன்னும் வெக்கபடல. கொஞ்சம்விட்டா என்ன என்னலாமோ பேசுற'ன்னு ஒரு ஆங்கிரி எமோஜியை வைத்து அனுப்பினாள்.

"சாரி சாரி மேடம். என்னோட லிமிட் தாண்டிட்டேன். இனிமே நான் உங்கள டிஸ்டர்ப் பண்ணல. நான் கிளம்புறேன் மேடம். பை" டாடா காட்டுற எமோஜி வைத்து அனுப்பினான்.

சுபாவுக்கு ஏதோ மனது குறுகுறுத்தது. 

'செல்வதோடு இப்படி பழகுறது தப்புன்னு தோணுது. ஆனா அவன் மேடம் மேடம்னு சொல்லும் போது உள்ளுக்குள்ள ஏதோ ஒரு பீல் வருது.'

அவனுடைய குறு குறு பார்வை. அவனுடைய பேச்சு இதெல்லாம் அவளை ஒரு மாதிரி செய்தது. ஆனால் பேசியது ஆதிஷ் என்பது பாவம் அவளுக்கு தெரியவில்லை.

இங்கே ராஜம் நித்யாவும்,

காலைல ரெண்டு கால் போட்டு பைக்ல நித்யா ஏறும் போது ராஜ்க்கு கூச்சமாதான் இருந்தது. வெளியில் காட்டி கொள்ளாமல் வண்டியை நகர்த்தினார். தெரு முனையை தாண்டியதும்.

"என்ன நித்யா ரெண்டு கால் போட்டு உக்காந்துருக்க"

"ஏன் நான் அப்படி உக்கார கூடாத" ன்னு மெல்ல ராஜ் பின்னாடி இருந்து நித்யா அவரை அணைத்தாள். அவளுடைய மல்கோவா மொலை ரெண்டும் ராஜ் முதுகில் ஒத்தடம் வைத்து போல அமுங்கியது. 

"நித்யா கூசுது கொஞ்சம் தள்ளி உக்காறேன். பட்ட பகள்ள நம்ம இப்படி ரோட்ல போறத யாராவது பாத்தா என்ன நினைப்பாங்க"

"அவன் அவன் ஏதாவது ஒரு பொண்ணு நம்மளோட இந்தமாரி கட்டி புடிச்சிட்டு வரமாட்டாளாண்ணு ஏங்குறான். நீங்க என்னடான்னா" 

சொல்லிட்டு ராஜ் தோல் மேல் தன்னுடைய முகத்தை வைத்து கொண்டு ராஜ் கன்னத்தில் லேசாக முத்தமிட்டாள். 

"என்ன மேடம் செம்ம மூட்ல இருக்கீங்க போல" 

"ஹ்ம்ம் அங்கிள் நான் நல்லா யோசிச்சு பார்த்தேன். அப்போ தப்பா தான் தோணுது. ஆனா உங்க கூட இருக்கும் போது எதுவும் தப்பு இல்லைன்னு தோணுது" என அவரை மேலும் இறுக்கி அணைத்தாள்.

ராஜ் சில நிமிடம் மௌனமாக வண்டி ஒட்டி கொண்டு இருந்தார். நித்யா முழிச்சு பார்த்துட்டு

"அங்கிள் ஐ லவ் யு. ஐ நீட் யு பேட்லி" 

வெக்கத்தை விட்டு சொன்னபோது அவள் கண்கள் கலங்கியது

"நான் ஏன் இப்படி ஆனேன். பிளீஸ் அங்கிள் டூ சம்திங்" 

சொல்லும்போது அவள் ஆபீஸ் வந்த சேர்ந்தனர். ராஜ் வண்டியை நிறுத்தியதும் நித்யா கீழே இறங்கி ராஜை பார்க்க. ராஜின் முகம் குழப்பத்துடன் இருந்தது. ஏதும் தப்பாக கேட்டு விட்டோமோ என்று நினைத்தாள் நித்யா.

நித்யா ஆபிஸ் நோக்கி திரும்பி நடக்க தொடங்கும் போது ராஜ் அவள் கையை புடித்து இழுத்து ரோடுன்னு கூட பாக்கமா அவளை தன்னை பார்க்க வைத்து அவள் உதட்டில் தன் உதட்டை பொருத்தினார். நித்யா உறைந்து போய் அப்படியே இருக்க ராஜ் தன் உதட்டை பிரித்து நித்யாவின் உதட்டை நாக்கால் வருடினான். நித்யாவும் லேசாக உதட்டை விரிக்க ராஜின் நாக்கும் நித்யாவுடைய நாக்கும் ஒன்றோடு ஒன்று மோதிக் கொண்டது. இரண்டுபேரின் நாக்கும் ஒன்றோடொன்று பின்னிப் சண்டையிட தொடங்கியது.

சில நிமிட முத்த சண்டைக்கு பின் பிரிய மனம் இல்லாமல் நித்யா ராஜை விட்டு விலகி பின் வெட்கம் வந்து ஆபீஸ் உள்ளே ஓடினாள். அப்போது தான் ராஜ் தான் முத்தமிட்டதை ரோட்டுல இருக்குற நெறய பெரு வேடிக்கை பார்த்ததை உணர்ந்தார். லேசாக சிரித்து விட்டு வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு தன் ஆபீஸ் நோக்கி விரைந்தார்.

தொடரும்...