உங்களில் ஒருத்தி 48

முழு தொடர் படிக்க

 சீனு அவளை கண்டபடி நக்கினான். பாவாடையை தூக்கி குண்டியில் அடித்தான். 

"தாங்க் பேண்ட்டியா?? வாவ்...."

சரட் சரட்டென்று அவளது குண்டிகள் முழுவதும் நக்கினான். திருப்பி அவளது மனமதபீடத்தைக் கடித்தான். நடுவிலிருந்த கயிறை விலக்கி அவள் புண்டைய வெறி கொண்டவன்போல் நக்கினான். வீணாவின் அழகுப் புண்டையை ருசித்துச் சுவைத்தான். உறிஞ்சி உறிஞ்சி தேன் குடித்தான்.

வீணா "ஆஆஆஆ........" என்று சத்தம் போட்டு முனகியபடியே புண்டை தண்ணீரைப் பீய்ச்சி அடித்தாள். பாவாடையை இறக்கிவிட்டுவிட்டு, நைட்டியோடு வந்த சுந்தரை பார்க்க முடியாமல் தலை குனிந்தவாறு நின்றாள். வெறும் பாவாடை ப்ராவில் நிற்கும் தன் மனைவியைப் பார்த்து அதிர்ந்தார் ஆனந்த். 

'அடப்பாவி! அதுக்குள்ள என் வீணாவை ஏதோ பண்ணியிருக்கான்!'

"நீங்க போனதும் மேடம் புடவைக்குள்ள பல்லி புகுந்திருச்சு. நல்லவேளை புடவையோட போயிருச்சு"

"மை காட். சீக்கிரம் வீணாவை தூக்கிட்டு வாப்பா"

"சீனு... பக் மி..." - வீணா கிறக்கமாகச் சொன்னாள்.

"வீணா... உங்க வீட்டுக்காரர் குத்துக்கல்லு மாதிரி நின்னுக்கிட்டிருக்கார். இப்போ எப்படி...." - சீனு இழுத்தான்.

"என்ன தூக்கிட்டு பெட்ரூம் போயிடு. அவரு ஒன்னும் சொல்ல மாட்டாரு.  ஹால் தாண்டி வரமாட்டாரு."

"என்ன சொல்றீங்க....."

"அவருக்கு சம்மதம்தான்"

"இது முன்னாடியே தெரியாமப் போச்சே......"

இதற்குள் ஆனந்த் அவளது புடவையை உதறி, பத்திரமாக எடுத்துக்கொள்ள..... "ஸார் இதையும் பத்திரமா வச்சிக்கோங்க...." என்று சீனு இன்னொரு துணியையும் அவரிடம் எறிந்தான். அது வீணாவின் பாவாடை. 

நைட்டி, புடவை, பாவாடை என்று அனைத்தும் தன்னிடம் இருக்க... வெறும் ப்ரா பேன்டியில் அவன் தோள் மேல் கிடக்கும் வீணாவைப் பார்த்தார் ஆனந்த். அவருக்கு மயக்கமே வந்துவிடும்போலிருந்து. 

'வீணா.... எனக்கு ஒருநாள் கூட தாங்க் பேன்ட்டி போட்டுக் காட்டலையேடி நீ....'

"என்ன வீணா... ஸ்லட் மாதிரி சின்னதா போட்டிருக்க...." - ஆனந்த் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்போதே சீனு, தன் தோளில் கிடந்த அவளது இரண்டு குண்டிகளிலும் ஓங்கி ஓங்கி அடித்தான்.

"ஆஆஆ......"

"டேய் அவளை அடிக்காதே. அவ ஸ்லட் கிடையாது. இந்த வீட்டு மகாராணி.." என்றார் ஆனந்த். 

"அப்போ இதையும் பிடிச்சிக்கோங்க."

சீனு அவளது தாங்க் பேன்டியை பிடித்து இழுத்து அத்து, உருவி அவரிடம் எறிந்தான். அவளது அம்மணக் குண்டியில் மீண்டும் அடி விழுந்தது.

"ஆவ்வ்....."

சீனு அவளைத் தூக்கிக்கொண்டு போய் அந்தப் பஞ்சு மெத்தையில் போட்டான். வாசலை அடைக்கப் போனவனை வீணா தடுத்தாள். 

"சீனு... அதெல்லாம் அவர் பாத்துப்பாரு. முதல்ல என்ன பண்ணு....."  - சிணுங்கினாள். 

சீனு நிர்வாணமானான். அவள் அவன் ஆண்மையை ஆசையோடு பார்த்தாள்.

"உங்களை எல்லாம் நாள் முழுக்க போட்டுக்கிட்டே இருக்கலாம் மேடம்." - சொல்லிக்கொண்டே அதைத் தடவிக்கொடுத்தான்.

"சீனு... யார்கிட்டயும்.... இத பத்தி...."

"ப்ச்... சொல்ல மாட்டேன்... நல்லா விரிங்க" 

அவள் விரித்துக் காட்டினாள். நன்றாகத் தூக்கிக் காட்டினாள். அந்த காஸ்டலி பெட் குலுங்கக் குலுங்க சீனு அவளை ஓத்துத் தள்ளினான். 

அவளை உட்காரவைத்து செய்தான். முதலில் அவள் முலைகள் ஆடுவதை ரசித்து செய்தான். பின் அவளை திரும்பி அமரவைத்து முதுகையும் அவள் கூந்தலையும் ரசித்துக்கொண்டே செய்தான். வீணா வெட்கம் விட்டு எம்பி எம்பி... குண்டியை தூக்கி தூக்கி... குத்திக்கொண்டாள். வீணா தலை முடியை சரிசெய்துகொண்டே எம்பி எம்பிக் குதித்துக்கொண்டிருந்த அற்புத காட்சியை வாசலில் நின்று பார்த்துக்கொண்டே ஆனந்த் கையடித்தார்.

'ஓலுன்னா இப்படித்தான் இருக்கணும்! நல்லா ஸ்டிப்பா வச்சி குத்துறான் போல. அவ முகத்துல தெரியுது!'

சீனு அவளை குப்புறப் படுக்கப்போட்டு ஓத்தான். அவள் கத்திக் கூப்பாடு போட்டாள். அவளது கத்தல் கொடுத்த சுகத்தில்.... சீனு காட்டுத்தனமாய் வீணாவை சூத்தடித்தான். ஆனந்த் சந்தோஷக் கடலில் மூழ்கித் தவித்தார்.

சீனு, அவளைத் திருப்பிப் போட்டு, அவள் முகமெல்லாம் விந்தை வழியவிட்டான்.

வீணா திறந்த வாயோடு.... கலைந்த தலைமுடியோடு.... கலைந்த ஓவியமாய்.... அப்படியே தூங்கிப் போனாள்.

சீனு ட்ரெஸ் மாற்றிக்கொண்டு வந்தான். 

"ஸார் உங்க குடும்ப மானத்துக்கு எந்த பங்கமும் வராம நான் பாத்துப்பேன். என்ன நம்புங்க ஸார்...." என்று ஆனந்திடம் சொல்லிவிட்டு கைகட்டி நின்றான். 

"உனக்கு என்ன உதவின்னாலும் என்கிட்டே தயங்காம கேளு" என்று வாக்குறுதி கொடுத்தார் ஆனந்த்.

சீனுவை தன் காரிலேயே கூட்டிவந்து வீட்டில் ட்ராப் பண்ணினார். 

"வீணா சந்தோசமா இருந்தா என் குடும்பமே சந்தோசமா இருந்த மாதிரி. அவளை சந்தோசப்படுத்திய உனக்கு ரொம்ப ரொம்ப நன்றிப்பா..." என்று கைகுலுக்கி விடைபெற்றார். 

வீணாவை முடித்துவிட்ட மகிழ்ச்சியில்... அன்று நன்றாகத் தூங்கினான் சீனு.

ஆபிஸ், வீடு என்று நாட்கள் சந்தோஷமாகக் கழிந்தன. எது நடந்தாலும் நடக்காவிட்டாலும், காலையில் நிஷாவை ஒரு தடவை பார்த்துவிடுவதை வழக்கமாக வைத்துக்கொண்டான். அவள் ஸ்கூலுக்கு கிளம்பும்போது, அவளை பார்த்து ரசிப்பான். புதிதாக ஏதாவது புடவை கட்டியிருந்தால், அது அழகாயிருந்தால் அது பற்றி அவளிடம் தவறாமல் போன் பண்ணி கேட்பான். இடுப்பையாவது காட்டக்கூடாதாடி என்று அவளிடம் சண்டை போடுவான். ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் பண்ணும்போதாவது ஓரக்கண்ணால் தன்னைப் பார்க்கமாட்டாளா என்று ஏங்குவான். 

இங்கு நிஷாவுக்கு, கண்ணன் போர்ப்ளே எதுவும் செய்யாமல் மிஷின் மாதிரி கொஞ்சம் முத்தம் கொடுத்து கசக்கிவிட்டு ஓல் போடுவது வருத்தமளித்தது. தனக்கு சுகம் கொடுப்பதற்காக அல்லாமல், குழந்தை பெற்றுக்கொள்ள மட்டுமே அவர் செக்சில் ஈடுபடுவதை உணர்ந்தாள். என்ன இப்படிப் பண்ணுங்க அப்படிப் பண்ணுங்க, நல்லா பிசைஞ்சி விடுங்க என்று சொல்ல அவளுக்கு பயமாக இருந்தது. வாங்கிவைத்த வித விதமான இன்னர்ஸ், நைட் கவுன்கள் தூங்கின. புருஷனை நம்பி சீனுவிடம் வீராப்பாக பேசிவிட்டோமோ என்று வேதனைப்பட்டாள். இரவில் கண்ணன் தூங்கியபின்பு, சீனுவோடு படுத்துக் கிடந்த நினைவுகள் அவளை வாட்டின. சீனுவின் சுண்ணியை ஊம்புவதுபோலவும், அவன் அந்த உறுதியான சுன்னியால் தன் புண்டையை குத்திக் கிழிப்பதுபோலவும் நினைத்து நினைத்து புண்டையை தடவி கொடுத்துக்கொண்டு சமாதானமடைந்தாள். 

இரவுதான் அப்படிப் போகிறதென்றால், பகலில், டைனிங் டேபிளில் உட்கார்ந்து சாப்பிடும்போது அவன் தன்னை அதில் படுக்கப்போட்டு இட்லி சாப்பிட்டதையும், கேசரி சாப்பிட்டதையும், கேசரியோடு புண்டையை சாப்பிட்டதையும் நினைத்து நினைத்து உருகினாள். சோபாவைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் அவனுக்கு ட்யூசன் சொல்லிக்கொடுத்ததையும், அந்த சோபாவிலேயே அவனிடம் ஆழ ஓல் வாங்கியதையும் நினைத்துப் பார்த்தாள். 

பாத்ரூமூக்கு போகும்போதெல்லாம் அங்கே வைத்து அவனுக்கு ஊம்பிவிட்டதும், முலை மசாஜ் செய்ததும் நினைவுக்கு வர... விரக தாபத்தில் துடித்தாள். 

கண்ணனுக்கோ, பீக் டே அன்று நன்றாகப் பண்ணியும் குழந்தை தங்கவில்லையே என்று கான்பிடன்ஸ் குறைந்தது. காதலோடு நிஷாவை கூடாமல் கடமைக்கு (குழந்தைக்கு என்று) அவளிடம் கூடி..... நிஷா மீண்டும் சீனுவை நினைக்கக் காரணமானார். 

நடு இரவில், அடிக்கடி சோகமாய் வந்து சோபாவில் சாய்ந்திருக்கும் மருமகளை மாணிக்கம் கவனித்தார். ஒருநாள் அப்படி ரொம்ப நேரம் உட்கார்ந்திருந்த நிஷா, ப்ரிட்ஜை திறந்து ஒரு கேரட்டை எடுத்துக்கொண்டு சத்தமில்லாமல் ரூமுக்குள் போவதைக் கவனித்தார். 

அவரையுமறியாமல் அவருக்கு அவள்மேல் இரக்கம் வந்தது. கண்ணன்மேல் கோபம் வந்தது.

வீடு நிம்மதியிழந்து, சிரிப்பே இல்லாமல் காணப்பட்டது. மாணிக்கம் ஸ்வாமிக்கு போன் போட்டார். அவரோ, நிஷா சந்தோஷமா இருக்கிறாளா? என்று கேட்டார். 

அன்று - 

அலாரம் அடித்தும் எழுந்திரிக்க முடியாமல் புரண்டுகொண்டிருந்த சீனு, நிஷாவின் பேச்சுச் சத்தம் வாசலில் கேட்பதுபோல் இருக்க... டக்கென்று முழித்தான். அடடா காலைல தேவதை தரிசனத்தை பாக்கலைன்னா அப்புறம் இந்த நாள் முழுக்க எதையோ இழந்ததுபோல் இருக்கும்!

முகத்தைக்கூட கழுவாமல் சட்டையைப் போட்டுக்கொண்டு வாசலுக்கு வந்தான். வண்டியை துடைத்துக்கொண்டிருந்த நிஷா.. இவனைப் பார்த்துவிட்டு, சிரிக்கக்கூட செய்யாமல், அவள்பாட்டுக்கு பார்வதியிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தாள். சீனு அவளது முதுகையும், பின்னழகையும், அவள் கூந்தலிலிருந்த க்ளிப்பையும், காதில் அணிந்திருந்த கம்மலையும் ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். 

மருமகளுக்கு காவலுக்கு வந்து நின்ற மாணிக்கம், மனதுக்குள் பொறுமினார். 'தடிமாடு எப்படி பாக்குறான்...!'

"நிஷா.. போதும்மா... டைம் ஆகுதுல்ல..  நீ கிளம்பு"

"சரி மாமா..."

நிஷா அவனை ஏறெடுத்துக்கூட பார்க்காமல் ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் பண்ணினாள். என்னதான் ஏக்கம் இருந்தாலும், அவனிடம் மறுபடியும் படுத்துவிடக்கூடாது என்பதில் தான் உறுதியாக இருப்பதை நினைத்து தனக்குத்தானே சபாஷ் சொல்லிக்கொண்டாள். அவளது உருவம் மறைந்ததும் சீனு கிளம்பி ஆபிஸ் போனான்.  அவளுக்கு போன் போட்டான். 

"என்ன நிஷா... கண்டுக்கவே மாட்டேங்குற?"

"உன்ன பாத்து பல்ல இளிச்சிக்கிட்டே இருப்பாங்களா..."

"அதான் நீ சொன்னதுக்குலாம் நான் ஒத்துக்கிட்டேன்ல..."

"சந்தோஷம்தான். நேத்து என்ன... ஆளையே காணோம்?"

"ட்ராயிங்க் பண்ணப் போயிருந்தேன்."

"இப்போ எதுக்கு உனக்கு இந்த தேவையில்லாத வேலை? ஆபிஸ்ல உன் ஜாப்க்கு தகுந்தமாதிரி ஏதாவது கோர்ஸ் பண்ணவேண்டியதுதானே...."

"அ.. அது..."

"உனக்கு எல்லாமே நான் சொல்லிக்கிட்டே இருக்கணுமா?"

"இ.. இல்ல நிஷா... பாக்குறேன்"

"சரி எனக்கு வகுப்புக்கு டைம் ஆகிடுச்சு. பை"

"ஹேய் நிஷா... நிஷா"

"என்னடா சீக்கிரம் சொல்லு"

"உன் பர்த்டே எப்போடி?"

"எதுக்கு?"

"ஹேய்.. சொல்லுப்பா..."

"இன்னும் 5 டேஸ்ல... டிசம்பர் எட்டுடா"

"ஓ மை காட்.. இன்னும் 5 டேஸ்தான் இருக்கா.....  உனக்கு என்ன வேணும்?"

"நீ ஒன்னும் வாங்கவேணாம். கேக் கட் பண்ணும்போது வந்து நின்னா போதும்." 

சொல்லிவிட்டு போனை வைத்தாள். 

"யாருடி?" என்ற குரல் கேட்டுத் திரும்பினாள். காயத்ரி நின்றுகொண்டிருந்தாள். 

"சீனுடி." - நிஷா பட்டும் படாமலும் சொன்னாள்.

"நிஷா எனக்கு ஒரு உதவி பண்றியா? அவனைப் பார்க்க முடியுமா? நான் அங்க வந்தா அவனோட அம்மா அப்பா எதுவும் நினைச்சிப்பாங்களா? அவங்கள்லாம் எப்படி? பிரண்ட்லியா இல்ல சிடுசிடுன்னு இருப்பாங்களா?"

"ஏண்டி?"

"எ... என்னால முடியலைடி... அவன் நினைப்பாவே இருக்கு. அதான் வீட்டுக்கு போயி அவனை மீட் பண்ணலாம்னு நினைக்குறேன்."

"அது சரியா இருக்காது காயத்ரி..."

"அப்போ அவனோட ஆபிஸ்ல மீட் பண்ணட்டுமா? அட்ரஸ் கொடேன். ப்ளீஸ்...."

"காயத்ரி..  இதெல்லாம் உன் வீட்டுக்காரருக்கு தெரிஞ்சா என்னாகும்? கொஞ்சம் பொறுமையா இரு"

"இல்லடி... என் மாமியார் இன்னும் ரெண்டு நாள்ல ஊருக்குப் போறாங்க. வர ஒன் வீக் ஆகும். இந்த சான்ஸ் விட்டேன்னா.. அப்புறம் கிடைக்கவே கிடைக்காது."

"காயத்ரி.. சொல்றேன்னு தப்பா எடுத்துக்காதடி... ஒரு நேரம் பண்ணிட்டீங்கல்ல... அப்புறம் எதுக்குடி மறுபடியும்? எதுக்கு பிரச்சினைன்னு விடவேண்டியதுதானே..."

காயத்ரி நிஷாவைப் பார்த்தாள். 'அய்யோ இவளுக்கு என் தவிப்பு புரியமாட்டேங்குதே....'

"அவன் என் புருஷன் மாதிரி மேலோட்டமா பண்ணியிருந்தா பரவால்லடி... எவ்வளவு இன்வால்வ்மெண்ட்டோட செஞ்சான் தெரியுமா? என் பெண்மையை மலர வச்சாண்டி... என்னை ரசிச்சுப் பண்ணான். அவனைமாதிரி இன்னொருத்தன் கிடைக்க மாட்டாண்டி... அவனுக்கு என்மேல இப்பவும் க்ரஷ் இருக்கும். எதுக்காகவோ அவாய்ட் பன்றான்."

நிஷா எச்சில் விழுங்கினாள். 'உன் பெண்மையை மட்டுமாடி... என் பெண்மையையும்தான் மலர வச்சான்.... உன்ன ரசிச்சு மட்டும்தான் பண்ணான் ஆனா என்ன லவ் பண்ணி லவ் பண்ணி பண்ணாண்டி..... என்ன சொர்க்கத்துல மிதக்கவச்சிக்கிட்டே இருந்தான். பொண்ணா பொறந்ததுக்காக பலநேரம் வருத்தப்பட்டிருக்கேன். ஆனா பொண்ணா பொறந்ததுக்காக என்ன சந்தோஷப்பட வச்சாண்டி.... அய்யோ அவனை மறக்கணும்னு நெனச்சா.... அவனையே நினைக்க வைக்குறியேடி....'

நிஷா பதில் பேசாமல் இருந்தாள். ஏக்கத்தோடு.... பார்க்க பாவமாய் இருக்கும்  தன் தோழியைப் பார்த்தாள். 'சீனு மாதிரி இன்னொருத்தன் கிடைக்க மாட்டானாம். அவன்கூட மறுபடியும் படுக்கணுமாம்!'

'என்ன மன்னிச்சிருடி... நான் செய்யுறது பாவம்தான். பட்...பட்... சீனு என்ன மட்டும்தான் லவ் பண்ணனும்!'

'சீனு... இவ உன்ன மீட் பண்ணமுடியாதான்னு அலையுறா. ஆனா நான்?? உன்ன கைக்குள்ள வச்சிக்கிட்டே... பைத்தியக்காரி மாதிரி....'

'நான்தான் உன்னோட அருமை தெரியாம இருக்கேனோ?'

நிஷா சீனுவுக்கு போன் போட்டாள்.

"காயத்ரி போன் பண்ணாளா?"

"ம். பண்ணிக்கிட்டேதான் இருக்கா. இப்போ ஆபிஸ் அட்ரஸ் கேட்டு மெசேஜ் பண்ணியிருக்கா."

"உனக்கு அவளை பன்னனும்போல இருக்கா... ஐ மீன்.. அவமேல இன்னும் க்ரஷ் இருக்கா உனக்கு"

"ம்ஹூம்... நான் உன்மேலதாண்டி பைத்தியமா இருக்கேன்."

நிஷாவுக்கு சந்தோசமாக இருந்தது. 'சலிக்க சலிக்க என்னைப் பண்ணியிருக்கான். ஆனாலும் என்மேல உள்ள க்ரஷ் இன்னும் அப்படியேதான் இருக்காம்.' மனசுக்குள் பட்டாம்பூச்சி பறந்தது. 

"எல்லா பொண்ணுங்ககிட்டயும் இப்டித்தாண்டா சொல்லுவ..."

"எத்தனை பொண்ணுங்க என் வாழ்க்கைல வந்தாலும் நீதாண்டி பெஸ்ட். நீதாண்டி என் தேவதை. ஏன்னா உனக்குத்தான் என்மேல உண்மையான அக்கறை இருக்கு. நீதான் என்ன லவ் பண்ற."

"இன்னொருத்தி வர்றவரைக்கும் இப்படித்தான் சொல்லுவ...."

"கொஞ்சநாள் முன்னாடிகூட ஒருத்தி வந்தா. ஆனா மனசு உன் பேரைத்தானே சொல்லுது."

"கொஞ்சநாள் முன்னாடிகூட ஒருத்தியா? யாருடா அது?"

"அன்னைக்கு ட்ராயிங்க் பண்ண போன இடத்துல ஒரு அழகு ராணி. ரொம்பப் பெரிய இடம். ஆனா பாவம் அவ வயல் காஞ்சிபோயி கிடந்திருக்கு. நல்லா குளிர குளிர தண்ணி பாய்ச்சிட்டு வந்தேன்."

"அடப்பாவி! என்னடா சொல்ற?" 

"ம்... கேட்டுக் கேட்டு வாங்குனா. நல்லா காட்டுனா"

"டேய்... உன்ன ஜாப்லதானே கான்சென்ட்ரேட் பன்னச் சொன்னேன்... ஏன் இப்படி நாசமா போற?" - பதறியடித்துக்கொண்டு கத்தினாள் 

"அவ குளிச்சிட்டு வேணும்னே டர்க்கி டவல் மட்டும் கட்டிட்டு வந்து நின்னு என்ன டீஸ் பண்ணாடி. அவ ஆசைய புரிஞ்சிக்கிட்டு நாலு தடவை பண்ணேன்."

நிஷாவுக்கு சட்டென்று பெண்மையில் புதுசுகம் பரவியது. "பண்ணேன்" என்று சொன்னது ஒருவித கிளுகிளுப்பாக இருந்தது. 

"அடப்பாவி... நாலு தடவையா? அவ்ளோ காஞ்சிபோயி இருந்தாளா?"

"ம்.. இதுல என்ன பியூட்டின்னா அவ புருஷன் வீட்டுலதான் இருந்தான். இவ தோட்டத்துல என்கூட படுத்துக்கிட்டு எழுந்திருக்கவே இல்ல"

'புருஷன் இருக்கும்போதேவா... அய்யோ....' ( நிஷாவுக்கு எக்ஸைட்டாக இருந்தது. புண்டை ஊறலெடுத்தது. வியப்பாகவும் இருந்தது)

"புருஷன் இருக்கும்போது எப்படிடா...." - வாயைப் பிளந்துகொண்டு கதை கேட்டாள்.

"அவளுக்கு எல்லா வசதியும் இருக்காம். ஆனா அங்க மட்டும் தூர்வாராம...  ஏக்கத்துலயே இருந்திருக்கா. வெளில காட்டிக்கிடாம வாழ்ந்திருக்கா. கிடைச்ச சான்ஸை விடக்கூடாதுன்னு.. என்ன விடவே இல்ல. திரும்பவும் கூப்பிடுவேன்னு சொல்லியிருக்கா."

"போதும் போதும்!"

நிஷாவுக்கு பொறாமையாக இருந்தது. அந்த எவளோ ஒருத்திமேல் கோபம் வந்தது.

"யாரு முதல்ல அப்ரோச் பண்ணது?" ( நிஷாவுக்கு எல்லாத்தையும் தெரிந்துகொள்ளவேண்டும் என்ற ஆர்வம் வந்தது. கேள்வி கேட்டுக்கொண்டே இருந்தாள்)

"நான்தான் ஸ்டெப் எடுத்தேன். முதல்ல பத்தினி மாதிரி பிகு பண்ணா. பிடிச்சி அமுக்கிவிட்டதும் சிணுங்கிக்கிட்டே கால விரிச்சிட்டா"

"ச்சீய்...."

"என்னடி ச்சீய்... னு ஸீன் போடுற.... நீயும்தான தூக்கித் தூக்கிக் காட்டுன"

நிஷாவுக்கு புண்டை சூடாகி புண்டை தண்ணீர் கசிந்தது. ஸ்கூலில் அவளுக்கு இப்படி நேர்வது இதுவே முதல்முறை. சுகமாக இருந்தது. 'சீனு... உன்ன மறக்க நினைச்சா உன்மேல ஆசைதாண்டா அதிகமாகுது!'

"சரியான பொம்பள பொறுக்கிடா நீ...."

"நீ மட்டும் என்னவாம்... தீபாவளியன்னைக்கு அவங்களாம் இருக்கும்போதே நல்லா காட்டுனியே...."

"ச்சீய்...."

"ஹால்ல ஒரு பூஜை நடந்துட்டு இருக்கும்போது ரூமுக்குள்ள எனக்கும் பூஜை பண்ணுன்னு படுத்தவதான நீ"

"அய்யோ போதும்!" - நிஷா வெட்கத்தில் சிணுங்கினாள். 

"சரி... அது யாருடா?"

"யாரை கேட்குற?"

"அதான்.. காஞ்சி போயி கிடந்திருக்கா.... பிடிச்சி அமுக்குனதும் காலை விரிச்சி காட்டிட்டானு சொன்னியே.. அவ யாரு?"

சீனுவுக்கு தான் ஆனந்துக்கு செய்த ப்ராமிஸ் ஞாபகம் வந்தது. 'நிஷா நல்லவள். இவகிட்ட சொன்னா தப்பில்லை. ரகசியமாக வைத்துக்கொள்வாள்!'

"அவ பேரு வீணாடி..."

"என்னது????" - நிஷா அதிர்ந்தாள். அவளது இதயமே நின்றுவிடுவதுபோல் இருந்தது. 'நம்ம வீணாவா?? கடவுளே... ராஜ்க்கு சம்பந்தம் பண்ணப்போற வீட்டுப் பொண்ணா? நோ நோ இருக்காது'

"எ... எ... எந்த வீணா...."

"ஆனந்த் ஸாரோட ஒய்ப். எல்லா பங்க்ஷனுக்கும் இழுத்து மூடிக்கிட்டு வருவாளே... அவதான். நேத்து முக்கால்வாசி நேரம் என்கூட துணியில்லாமதான் கிடந்தா"

நிஷா அதிர்ச்சியில் சிலையாக நிற்க.... அவளது போன் அவளையுமறியாமல் அவள் கையிலிருந்து கீழே விழுந்தது.

தொடரும்...