உங்களில் ஒருத்தி 65

முழு தொடர் படிக்க

மறுநாள் காலை - 

கண்ணன் நிஷாவை கோவிலுக்குக் கூட்டிக்கொண்டு போனார்.

"நேத்து நீ சொன்னதை எல்லாம் யோசிச்சேன் நிஷா. உன்னோட எக்ஸ்பெக்டேஷன் எனக்கு புரியுது. நான் அதுமாதிரி நடந்துக்க ட்ரை பண்றேன். ஆனா நீ சீனுவை கம்ப்ளீட்டா அவாய்ட் பண்ணிடனும். இனிமே அவன் உன்னை நெருங்கக் கூடாது."

"சரிங்க. ஆனா அவன் இ... ஈவ்னிங் வருவான்னு நினைக்கிறேன்."

"வந்தா நல்லா மூக்கு உடைபட்டுப் போவான். நீ மட்டும் எனக்கு சப்போர்ட் பண்ணிட்டா போதும்."

நிஷாவுக்கு கவலையாக இருந்தது. 

'சீனுவை என்னிடமிருந்து விலகியிருக்கச்சொல்லவேண்டும். கேட்கமாட்டான். ஆனால் சமாதானப்படுத்தி சம்மதிக்க வைக்கவேண்டும்.'

கண்ணன், லேபுக்கு கிளம்பும்போது நிஷாவிடம் அவள் போனை கொடுத்தார். அப்படியே தங்களது திருமண ஆல்பத்தையும் கொடுத்தார். 

"எதுக்குங்க இப்போ ஆல்பம்?"

"பார்த்திட்டிரு நிஷா. நம்முடைய முந்தைய நாட்களை பற்றி நினைச்சிட்டு இரு."

அவளது கன்னத்தைக் கிள்ளிச் சொல்லிவிட்டு, கையசைத்து கிளம்பினார்.  

நிஷாவுக்கு திருமண ஆல்பத்தில் மனம் செல்லவில்லை. 

'கேள்வி கேட்குறேன் கேள்வி கேட்குறேன்னு, சீனு பண்ணதையெல்லாம் நல்லா ஞாபகப்படுத்தி விட்டுட்டார்.... ச்சே.....'

சீனு ஞாபகம் வந்ததும், உடனே அவனுக்கு போன் போட்டாள். இல்லையென்றால் ஈவ்னிங் திடுதிப்பென்று வந்து நிற்பானே. அவள் நேரம் போன் லைன் கிடைக்கவே இல்லை. 

'டிராவல்ல இருக்கான் போல.'

மாலை - 

கண்ணன் குளித்துவிட்டு வந்து உட்கார, நிஷா பரபரப்பாக டீ போட்டுக்கொண்டுவந்து நீட்டினாள். அவருக்கு, நிஷா பம்பரமாக சுற்றி தன்னை கவனித்துக்கொள்வது பிடித்திருந்தது.  

அப்போது ரெயில்வே ஸ்டேஷனிலிருந்து சீனு போன் பண்ணினான். 

"நிஷா... வந்துட்டேன்."

"சீனு.. இங்க வந்துடாதே... இவர் கோபமா இருக்கார். இப்போதான் டிவோர்ஸ் பேச்சை மறந்திருக்கார்."

"பாத்துக்கலாம்டி. மூணு நாள் உன்ன பாக்காம ரொம்ப ட்ரையா இருக்குடி. உன்ன ஆசைதீர பார்த்து ரசிக்கணும். எனக்குப் பிடிச்சமாதிரி இருடி. க்ரிம்ஸன் ரெட் கலர்ல ஒரு புடவை வச்சிருப்பியே அத உடுத்திக்கோ. உன்ன பாக்க ஆசையா இருக்கேன்டி."

"சீனு... அவரு கோபமா இருக்காரு. நான் அதெல்லாம் போடமாட்டேன். ரிஸ்க்."

"குண்டி பழுத்துடும். பிகு பண்ணாம உடுத்திட்டு இரு. ஜஸ்ட் ரசிச்சிட்டு, போயிடுவேன்" - போன் கட் ஆனது  

நிஷா என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் கையைப் பிசைந்துகொண்டு நின்றாள். 

'அவன் சொன்னதை கேட்கலைன்னா கண்டிப்பா குண்டில அடிவிழும். கண்ணன் இருக்கிறாரே என்றுகூட பார்க்கமாட்டான். வரவேண்டாம்னு படிச்சி படிச்சி சொல்றேன். புரியமாட்டேங்குதே இந்த முட்டாளுக்கு'

நிஷா அவன் சொன்ன துணிகளை எடுத்துக்கொண்டு, கண்ணனைப் பார்த்து குரல் கொடுத்தாள்.

"என்னங்க.. கசகசன்னு இருக்கு. குளிச்சிட்டு வந்திடுறேன்..."

சொல்லிவிட்டு பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்தாள். 

'இவரோட கோபம் தெரியாம விளையாண்டுட்டு இருக்கானே...' என்று புலம்பிக்கொண்டே கடகடவென்று குளித்து முடித்து நச்சென்று புடவை உடுத்திக்கொண்டு அழகு தேவதையாக வந்தாள். 

'வாவ்... என் பொண்டாட்டி எவ்ளோ அழகு!!' என்று கண்ணன் அவளை ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். நிஷா தன்னை சாதாரணமாகக் காட்டிக்கொண்டு, அங்கிருந்த பொருட்ககளை ஒதுங்க வைத்துக்கொண்டு, இதயம் படபடக்கக் காத்திருந்தாள். 

சீனு கையில் சில ஷாப்பிங்க் கவர்களோடு, "ஹாய் நிஷா..  ஹாய்ணா..." என்றபடியே வந்தான். 

அவளோ, "வா சீனு... நல்லாயிருக்கியா" என்று மட்டும் கேட்டுவிட்டு அவனைக் கண்டுகொள்ளாமல் தன் வேலையைப் பார்க்க... இதைப் பார்த்து கண்ணன் பெருமிதப்பட்டார். 

"ஹாய்ணா.. நல்லா இருக்கீங்களா?" என்றபடியே அவரிடம் தன் கையிலிருந்த கவரை கொடுத்தான். அதில் அவருக்கு ஸ்போர்ட்ஸ் ஷூ மற்றும் சில பொருட்கள் இருந்தன. 

"ட்ரெயினிங் நல்லா போச்சா?" - ஒப்புக்கு கேட்டார் 

"நல்லா போச்சு... என்ன... நிஷா என்மேல கோவமா இருக்காளா? பேசமாட்டேங்குறா??" என்று சொன்னபடியே நிஷாவிடம் போனான். 

நிஷாமேல் நம்பிக்கையிருந்ததால் கண்ணன் இதை கண்டுகொள்ளாமல் இருந்தார். 

அவனோ, பொறுப்பாக ஷோ கேஸில் பொருட்களை ஒழுங்குபடுத்திக் கொண்டிருந்த நிஷாவின் பின்னிடையில் தட்டினான்.

"என்னடி கண்டுக்கவே மாட்டேங்குற?"

"சீனு... நமக்குள்ள நடந்தது எல்லாம் போதும். அவரு பிரச்சனை பண்ண ஆரம்பிச்சிட்டாரு. சொல்லச் சொல்லக் கேட்காம ஏன் வந்த?"

"அதான் அன்னைக்கே போன்ல சொல்லிட்டீங்களே. நான் இருக்கும்போது ஏண்டி கவலைப்படுற?"

அவளது பளிச்சென்ற வெற்று முதுகில்... புரண்டு கொண்டிருந்த கூந்தலில் கைவைத்துக்கொண்டே சீனு கேசுவலாக சொல்ல, நிஷா தயக்கத்துடன் கண்ணனைப் பார்த்தாள். 

"பயப்படாத... இப்போ அவனே போயிடுவான்" என்று அவளுக்குச் சைகை செய்தார் கண்ணன். தன் ரூமுக்குள் போய் ஒரு சிறிய பாக்ஸை எடுத்துக்கொண்டுவந்தார். குரலை உயர்த்திச் சொன்னார். 

"நிஷா உனக்கு ரொம்பப் பிடிச்ச பொருள் ஒன்னு வாங்கி வச்சிருக்கேன்."

"என்னங்க அது?" - அவள் சீனுவிடமிருந்து விலகி ஆர்வமுடன் கேட்டுக்கொண்டே அவர் அருகில் வந்தாள். கண்ணன் தனக்குப் பின்னால் மறைத்து வைத்திருந்த ஜுவல் பாக்ஸை அவளிடம் நீட்டினார்.

"என்னங்க இது.. சொல்லவே இல்ல... ஐ ஆம் சர்ப்ரைஸ்ட்...." - அவளுக்கு உண்மையிலேயே ஆச்சரியமாக இருந்தது. 

"மை காட்!"

"ஓப்பன் பண்ணிப் பாரு"

நிஷா அந்த பாக்ஸை திறக்க... அதில் ஒரு நெக்லஸ் அழகாக மினுமினுத்துக்கொண்டு இருந்தது. 

"கண்ணன்... இது சூப்பரா இருக்கு... வாவ்... தேங்க்ஸ்ங்க....  தேங்க் யு ஸோ மச்" 

நிஷா கையிலெடுத்துப் பார்த்தாள். "சூப்பரா செலக்ட் பண்ணியிருக்கீங்க. போட்டு விடுங்க....."

அவர் சீனுவை வெறுப்பேற்றிக் கொண்டிருந்தார்.

கண்ணன் பெருமையோடு அவள் கழுத்தில் மாட்டினார். நிஷா ஓடிப்போய் கண்ணாடியில் பார்த்துவிட்டு, சந்தோசமாக வந்தாள். 

"எதிர்பார்க்கவே இல்லங்க... தேங்க் யூ ஸோ மச்." - அவரைக் கட்டிப்பிடித்து முத்தமிட்டாள்.

இதன்பிறகுதான் கண்ணன் தவறு செய்தார்.

"இதை வாங்கும்போது, உனக்கு லேட்டஸ்ட்டா கிடைச்ச செயினும் ஞாபகத்துக்கு வந்தது. சீனு அதுல டாலர் இல்லாம வாங்கிக்கொடுத்திருந்தான் இல்லையா... நான் அதுக்கு டயமண்ட் வச்ச ஒரு டாலர் வாங்கிட்டு வந்திருக்கேன். பாரு.. நல்லாயிருக்கா?"

ஹார்ட் ஷேப்பில் ஒரு டாலரை காட்டினார்.

நிஷா தயங்கியபடியே.. கொஞ்சம் அதிர்ந்தபடியே... "நல்லாயிருக்குங்க.." என்றாள். 

"அந்தச் செயினை எடுத்துட்டு வா. நானே கோர்த்துத் தர்றேன். அதையும் போட்டுக் காட்டு."

அவளுக்கு திக்கென்றிருந்தது. 'அய்யோ என்ன இது சோதனை?'

"என்ன நிஷா... போய் எடுத்துட்டு வா..."

"இல்லைங்க. அ.. அது வந்து...."

"என்னாச்சு... செயின மிஸ் பண்ணிட்டியா என்ன?? அது சீனு எடுத்துக்கொடுத்ததாச்சே....." - கிண்டலாக சிரித்துக்கொண்டே சொன்னார்

நிஷா தயங்கியத்தைப் பார்த்து சீனுவின் மனதில் பட்டாம்பூச்சி பறந்தது. 

"கண்ணன்.. நீங்க வேற... நிஷா பத்திரமா அத போட்டுட்டுதான் நிக்குறா" - அவளுக்குப் பின்னால் வந்து நின்றுகொண்டு, சொன்னான்.  

கண்ணன் அவள் கழுத்தில் பார்த்தார். "இல்லையே... நான் போட்ட நெக்லஸ்தான் இருக்கு..."

'போச்சு... நல்லா மாட்டிக்கிட்டேன்!' என்று நிஷா தலையைக் குனிந்துகொண்டாள்.

"நீங்க நினைக்குறமாதிரி நிஷா அதை கழுத்துல போடல. வேற ஒரு எடத்துல போட்டிருக்கா." - சீனு குறும்பாகச் சொன்னான். 

நிஷா மருண்டாள். 'அய்யோ.. போச்சு!.'

"சீனு சும்மா இரு. என்னங்க.. டாலரை நாம நைட்டு கோர்த்துக்கலாம்..." - படபடப்பாக சொன்னாள்.

"வெட்கப்படாம அந்தச் செயின் எங்கேன்னு சொல்லிடு நிஷா... அண்ணன் ஒன்னும் சொல்லமாட்டார்."

நிஷாவுக்கு உதடுகள் உலர்ந்தன. கண்ணன் அவளை புரிந்துகொள்ளமுடியாமல் நின்றார்.

"நிஷா அந்தச் செயினை... " - சொல்லிக்கொண்டே சீனு அவளது புடவைக்கு மேலாக அவளது மன்மத மேட்டில் கைவைத்து அழுத்திக் காட்டினான். 

சீனு அவளை அங்கே அப்படித் தொட்டது கண்ணனுக்கு வியப்பாக இருந்தது. 'என் முன்னாடியே கண்ட எடத்துல கைவைக்குறானே ராஸ்கல். நிஷா ஒன்னும் சொல்லமாட்டேங்குறாளே'

நிஷாவுக்கோ தனது தொடைகளுக்கு நடுவே ஜிவ்வென்று புதுசுகம் பரவியது. 

"சீனு.. ப்ளீஸ்.. வேணாம்..." - என்று அவனைப் பாவமாகப் பார்த்தாள். 

"அண்ணன் பாக்கட்டும் நிஷா...." என்றபடியே  சீனு அவளது மன்மத மேட்டில் தட்ட... நிஷா நடுங்கினாள். அவளது பெண்மை திறந்து மூடியது. அவனோ, அதோடு நிற்காமல், கையை மேலே கொண்டுவந்து அவளது இடுப்புச் சேலையை விலக்கினான். நிஷா கண்களை மூடிக்கொண்டாள். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவளது வட்டமான... குழிந்த தொப்புள் கண்ணனின் பார்வைக்கு வந்தது.

சில்லென்ற AC காற்று அவள் தொப்புளுக்குள் புகுந்து வருடியது. 

'அய்யோ என் புருஷனுக்கே என் தொப்புளை காட்டுறானே' என்று நிஷா கண்களை இறுக்கமாய் மூட.... 

"கண்ணை திறந்து பாரு நிஷா..." என்று அவள் தொப்புளுக்குள் விரல்விட்டுப் பிடித்து, இதமாகக் கிள்ளினான். 

"ஹான்....." - நிஷா கண்களைத் திறந்தாள். 

"சீனு... ப்ளீஸ்..."

தான் இருக்கிறோம் என்ற பயமே இல்லாமல் சீனு இப்படி நிஷாவின் தொப்புளைப் பிடிப்பது கண்ணனுக்குப் பிடிக்கவில்லை. தன்முன்னால் அவன் நிஷாவைத் தொட பயப்படவேண்டும் என்று நினைத்தார். 

"சீனு... என்ன பண்ற? கையை எடு!..." என்று சீறினார்  

அடுத்த வினாடி சீனு அவளது புடவை கொசுவத்தை பிடித்து இரக்கமில்லாமல் கீழே இறக்க... கண்ணன் அதிர்ந்தார். நிஷாவின் அடிவயிற்றில் தவழ்ந்து கொண்டிருந்த அந்த மெல்லிய செயின் வெளிச்சத்துக்கு வந்து மின்னியது. 

சீனு அந்தச் செயினுக்குள் விரலைக்கொடுத்து இழுத்து கண்ணனிடம் காட்டினான். 

"இந்த செயினைத்தானே கேட்டீங்க?"

கண்ணன் ஆப் ஆனார். அவருக்கு தொண்டை வறண்டது. சற்று நேரம் முன்பு அவனிடம் சீறிய கண்ணன், இப்போது அமைதியாக நின்றார். 'ச்சே... நிஷா இதைப்பற்றி சொல்லவே இல்லையே!!'

"நான் உங்க பொண்டாட்டிக்கு இடுப்புச் செயின் போட்டுவிட்டுட்டுப் போனேன். நீங்க அதுகூட தெரியாம மூணு நாள் குடும்பம் நடத்தியிருக்கீங்க... இதுதான் நீங்க நிஷாவை பாத்துக்கிற லட்சணமா?"

இதை எதிர்பார்க்காத கண்ணன் பதில் சொல்ல முடியாமல் தடுமாறி நின்றார். இவ என் பொண்டாட்டி... நான்தான் இங்கே எல்லாம் என்று இதுவரை அவருக்கிருந்த திமிர் நொடிப்பொழுதில் இல்லாமல் போனது. அவர் சுதாரிப்பதற்குள்,

"என்ன கண்ணன் இது... நீங்க இப்படி இருந்தா நிஷாவுக்கு எப்படி குழந்தை பிறக்கும்?"

யாருமே அவரிடம் இப்படி கேட்டதில்லை. ஆசிரியரின் கேள்விக்கு பதில் சொல்லமுடியாத மாணவன் போல கண்ணன் நின்றார். இதனால் தன் மனைவியின் அடிவயிறில் கிடக்கும் செயினைப் பிடித்துக்கொண்டு பேசிக்கொண்டிருக்கும் அவனைத் தடுக்கவேண்டும் என்ற தெம்பு அவருக்கு வரவில்லை.

"நீ சொல்லு நிஷா... அண்ணன் உன்னை மூணு நாளா எதுவுமே பண்ணலையா?" - கேட்டுக்கொண்டே அவளது அடிவயிற்று சதையை அள்ளிப் பிடித்தான்.

"ஹான்...."

நிஷாவுக்கு பெண்மை சூடாகி கொதித்தது. கசங்கிய முகத்தோடு கண்ணனைப் பார்த்தாள். 

அவரோ.... செல்ப் காண்பிடண்ஸ் சுத்தமாக வற்றி, தான் அவளை கவனிக்காதது தெரிந்துவிட்டதே என்று வருந்திக்கொண்டு நின்றார்.

'ச்சே... இவரோட வீரம் எல்லாம் நம்மகிட்டதான்! பொண்டாட்டியோட புடவையை விலக்கி அவ அடிவயிறை பிடிச்சிருக்கான். பாத்துக்கிட்டு நிக்குறாரே!'

"சொல்லு நிஷா....." - கேட்டுக்கொண்டே சீனு தன் நான்கு விரல்களால் அவளது தொப்புளை பொத்திப் பிடித்தான்.

நிஷாவால் தாங்கமுடியவில்லை. முகத்தைச் சுழித்து சத்தமாக முனகிக்கொண்டே சீனுவின்மேல் சாய்ந்துவிட்டாள். அவளது பெண்மை பூரித்தது. மதனநீர் ஊறி அவளது வெடிப்பிலிருந்து வழிய ஆரம்பித்தது. அவளுக்கு அங்கே ஊறல் எடுத்தது. அதை அடக்க வழியில்லாமல் தன் பின்னழகை அவன் தொடைகளில் அழுத்திக்கொண்டாள். புருஷன் முன்னாடியே அவன் இப்படி அவள் தொப்புளைப் பிடித்திருப்பது அவளை மோசமாகத் தூண்டியது.

"சொல்லுடி... கண்ணன் உன்னை எதுவுமே பண்ணலையா?" - 'தப்ப்ப்ப்' என்று அவள் தொப்புளுக்குள் அடித்தான். 

நிஷா தன் ஆரஞ்சு உதடுகளைப் பிரித்து "ஆஆஆ......" என்று சத்தமாக முனகிக்கொண்டே தன் புண்டைத் தண்ணீரை ஒழுகவிட்டாள். அவளது உடல் நடுங்கியது. பின்தலையை அவன் தோளில் வைத்து அழுத்திக்கொண்டாள். 'இப்படி சாதாரண தொடுதலுக்கே புண்டை தண்ணீரை கொட்டுமளவுக்கு கண்ட்ரோல் இல்லாமல் வீக்காக இருக்கிறோமே' என்று நொந்தாள்.

நிஷா தன்னைப் பற்றி குறைவாக சொல்லிவிடக்கூடாது என்று கண்ணன் தவித்துக்கொண்டிருக்க, நிஷாவின் தொப்புளுக்குள் மறுபடியும் அடிவிழுந்தது. 

"இல்ல... அவரு என்ன பண்ணல...."

சுகம் தாங்கமுடியாமல் நிஷா அவனைப்பார்த்து சொல்லிவிட்டு தலையை குனிந்துகொண்டாள். அவளது மார்புகள் ஏறி இறங்கின. புண்டையில் ஊறல் அடங்கி சுகம் நிறைந்திருந்தது. தனது சின்னஞ்சிறிய பேன்ட்டி நனைந்து, தொடையிடுக்குகளில் பிசுபிசுப்பாக இருப்பதை உணர்ந்தாள். 

என் புருஷன் என்னை பண்ண லாயக்கில்லாதவர் என்று நிஷா சொல்லியதுபோல் நினைத்து கண்ணன் தலையைக் குனிந்துகொண்டார். 

"Very Bad..." என்றபடியே சீனு அவளது அடிவயிற்றில் கைவைத்து தன்னோடு நன்றாக இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டு அவளைப் பார்த்துக் கேட்டான். 

இப்போது நிஷாவின் மென்மையான சதைகள் அவன் விரல்களுக்கிடையில் பிதுங்கியிருப்பதை கண்ணன் பார்த்தார். 'ச்சே... நான்கூட நிஷாவை இப்படியெல்லாம் ஹார்டா பிடிச்சது கிடையாது!'

"நீ செயின் போட்டுருக்கறதுதான் அவருக்குத் தெரியாது. உன்னோட இன்னர்ஸ் சைஸ்லாம் மாறியிருக்குதே.... அதாவது அவருக்குத் தெரியுமா?"

"ம்ஹூம்... தெரியாது"

 நிஷாவின் இன்னர்ஸ்கள் சைஸ் மாறியிருக்கிறது என்ற செய்தி அவன்மூலம் தெரியவருவது கண்ணனை நிலைகுலையச் செய்தது. எதுவும் பேசாமல் சோபாவில் உட்கார்ந்துவிட்டார். 

"நீ என்னடி சொல்றது. அவரு சொல்லட்டும்" - அவளது அடிவயிறில் அடிவிழுந்தது. செயினோடு சேர்த்து. 

"ஆஆஆ..... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....."

கண்ணன் பதில் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தார். பழைய சைஸ் தெரிஞ்சாலாவது மேக்கப் பண்ணலாம். ஏதோ ஒரு நம்பர் சொல்லி அவர் அவமானப்படத் தயாராக இல்லை. அதேநேரம், நிஷாவுடன் அவன் இன்டிமேட்டாக இருப்பது அவருக்குப் பொறுக்கவில்லை.

மீசையில் மண் ஒட்டாததுபோல் சொன்னார். "எனக்குத் தெரியாது சீனு. அவளை விடு..."

சீனு அவளை விட்டான். கண்ணன் தன் சொல்லுக்கு மதிப்பு இருப்பதை நினைத்து கொஞ்சம் ஆறுதலடைந்தார். ஆனால் சீனுவோ அவளை சட்டென்று திருப்பி தன்னோடு அணைத்துக்கொள்ள.. அதிர்ந்தார். அவருக்கு ஏண்டா வாயைத் திறந்தோம் என்றாகிவிட்டது. காரணம், நிஷா தன் முலைகள் நசுங்குமளவு சீனுவோடு ஒட்டிக்கொண்டிருந்தாள். தீபாவளியன்று அவள் முலைகள் அவன் நெஞ்சில் நசுங்கியிருந்ததைவிட இப்போது அதிகமாக நசுங்கியிருந்தன. அவள் தன் முகத்தை அவனது கழுத்தில் புதைத்திருந்தாள். அவளது உதடுகள் பிரிந்து அவன் கழுத்தில் பதிந்திருந்தன.

"நீ இதையெல்லாம் அண்ணன்கிட்ட சொல்ல மாட்டியா? உன்மேலேயும் தப்பு இருக்கு நிஷா. நீ அவருக்கு சுத்தமா காட்டுறதில்லையா?"

"அவரு... ப... பாக்கல"

"புரியறமாதிரி சொல்லுடி" - அவளது வலது குண்டியில் அடி விழுந்தது. 

"நான் எப்படிக் காட்டமுடியும் அவரு அவுத்துப் பாக்கல"

"அவுத்துப் பாக்கலையா? எத அவுத்துப் பாக்கல?"

"புடவைய"

நிஷா அவனை எதிர்த்துப் பேசாமல், அவனைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு, இப்படி அவன் கேட்பதற்கெல்லாம் பதில் சொல்லிக்கொண்டிருப்பது கண்ணனைப் பாதித்தது. 

"ஓ... உன்ன அவுத்துப் பாக்கணுமா?" - அவளது இரண்டு மென்மையான குண்டிகளையும் இரு கைகளாலும் தூக்கிப் பிடித்து பிசைந்துகொண்டே கேட்டான். 

"சீனு...." - நிஷா தன் கால்களை எக்கி முன்காலில் நின்றாள்.

"சொல்லுடி... உன்ன அவுத்துப் பாக்கணுமா?" - இப்போது அவளது இடது குண்டி அடிவாங்கியது. "தப்ப்ப்" என்ற சத்தம் அந்த அறையெங்கும் எதிரொலித்தது.

"என்ன அவுத்துப் பாரு சீனு!!!!!!!" - நிஷா கூக்குரலிட்டாள். 

சீனு அங்கு ஒரு ஓரமாகக் கிடந்த துப்பட்டாவை எடுத்தான். அதைக் கிழித்து அவள் கண்களைக் கட்டினான். அவளது புடவையை சரசரவென்று அவிழ்த்து தூக்கி எறிந்தான். 

தன் கண்முன்னே தன் மனைவி, என்னை அவுத்துப்பாரு சீனு... என்று டெஸ்பரேட்டாக கத்தியதைப் பார்த்து கண்ணன் ஸ்தம்பித்துப் போனார். அவள் அவன் வசமாகிவிட்டாள் என்பதை உணர்ந்தார். 

'இவன் எதற்காக இப்படி துப்பட்டாவை கிழிக்கிறான்' என்று கதிகலங்கினார். அவன் வெறியோடு இருக்கிறான் என்று நினைத்துக்கொண்டார். தானிருக்கும்போதே சீனு தன் மனைவியின் சம்மதத்துடன் அவள் புடவையை உரிந்ததை பொறாமையுடன் பார்த்தார். அப்போதுதான் அவர் எதிர்பார்க்காத ஒன்றும் நடந்தது.

புடவை உருவப்பட்டபோது கைகளை பாதி தூக்கிக்கொண்டு ஒரு சுற்று சுற்றி நின்றாள் நிஷா..... அவளை அப்படிப் பார்த்தது அவருக்கு இன்ப அதிர்ச்சியாக இருந்தது. காரணம், நிஷா Beige கலரில் Shapewear இன்னர் ஸ்கர்ட் அணிந்திருந்தாள். 

நிஷா இதற்கு முன்பு ஷேப் வியர் அணிந்து அவர் பார்த்ததில்லை. அது அவளது முழங்கால்வரை அவள் உடம்போடு ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது. முழங்காலிலிருந்து கரண்டைக்கால்வரை ப்ராக் போல் அனால் ஒரு சைடில் ஓப்பனிங்கோடு  இருந்தது. நாடா எதுவும் இல்லாமல் அவளது அல்ட்ரா லோ ஹிப்பில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்த அந்த Shapewear-ல் அவளது தொடைகளின் செழுமையும் நடுவில் பெண்மை பள்ளத்தாக்கும் படு கவர்ச்சியாக இருந்தன.

"கடவுளே... என் மனைவி இவ்வளவு அழகா??? அவள் இவ்வளவு செக்சியாக இருப்பாளா?"

தொடரும்...