உங்களில் ஒருத்தி 77

முழு தொடர் படிக்க

மறுநாள் - ஆபிஸில் - 

மேனேஜர்களுக்கான மீட்டிங்கில்... பெண்டிங்க் இருக்கும் முக்கியமான வேலைகள் பற்றி காமினி அனைவருக்கும் க்ளாஸ் எடுத்துக்கண்டிருந்தாள். 


சீனுவுக்கு இது முதல் மீட்டிங்க். தனபாலுக்கு அருகில்... பெருமையோடு உட்கார்ந்திருந்தான். சைட்டில் இதுபோல் சேப்டி மீட்டிங்க் நடக்கும். ஆனால் இங்கே... காமினியோடு கலர்புல் மீட்டிங்க். ஆஹா 

காமினி சின்ஸியராக அவர்களுக்கு கம்பெனி ஸ்டேட்டஸை எக்ஸ்ப்ளெய்ன் பண்ணிக்கொண்டிருந்தாள். இவனோ அவள் உதடுகள் விரித்து சரளமாக ஆங்கிலத்தை நுனி நாக்கில் பேசும் அழகை ரசித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். சிறிது நேரத்தில்... அவளது மூக்கு, கூந்தல், காது, தொங்கட்டம் என்று ஒவ்வொன்றாக ரசிக்க ஆரம்பித்தான். காமினி சில்வர் கலர் சிறிய ஸ்டோன்ஸ் பதித்த பார்டருடன் கூடிய அரக்கு கலர் புடவையில் இருந்தாள். அதே கலர் முக்கால் கை ப்ளவுஸ். புடவை முழுக்க கண்ணை உறுத்தாத அளவுக்கு அந்த ஸ்டோன்ஸ் ஆங்காங்கே விரவியிருந்தது. இடது கையில் அதே கலரில் கல் வைத்த வளையல்கள். கம்மல் கூட... அதுக்கேத்த மாதிரி மாத்தியிருந்தாள். தங்கம் இல்லாத தொங்கட்டம் இவ்வளவு அழகாக இருக்குமா என்று தோன்றியது அவனுக்கு. வலது கை மோதிர விரலில் நேற்று பார்த்த மோதிரம் மாறியிருந்தது. அதுவும் வைரக்கல் பதித்த பூ போல மின்னியது. கழுத்தில் சின்னஞ்சிறிய கல் பதித்த செயின். அந்தப் புடவை அவளது ஸ்கின் கலருக்கு எடுப்பாக, செம அழகாக இருந்தது.

சீனுவுக்கு அவளை அங்கேயே வரையவேண்டும் என்ற ஆசை வந்தது. 'ஆஹா அழகோ அழகு.'

காமினி தொடர்ந்து அவர்கள் கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லிக்கொண்டும் விவரித்துக்கொண்டும் இருக்க... அந்த நிலையில் கால்வாசி தெரிந்தாலும் அவளது இடுப்பு படு கவர்ச்சியாக இருந்தது. சீனு அவளது இடுப்பை கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். 

'ஹ்ம்....நான் அதிர்ஷ்டக்காரன்தான். இந்தப் புடவைக்குள் அவள் மறைத்து வைத்திருக்கும் அழகு தொப்புளை பார்த்துவிட்டேன். அந்த அழகு தொப்புளில் ஸ்லட்டியாக அவள் செய்திருக்கும் வேலையையும் பார்த்துவிட்டேன்.'

மீட்டிங்க் முடிந்து அவள்பாட்டுக்குப் போய்விட.... சீனு அவளை நினைத்துக்கொண்டே உற்சாகமாக வேலை பார்த்தான். 

'ஆஹா இந்த மாதிரி சூப்பர்ஹாட் பாஸ் யாருக்கு கிடைப்பார்கள்? எனக்கு கிடைத்திருக்கிறாள். அப்போ நான் எப்படியெல்லாம் வேலை செய்து அவளை இம்ப்ரெஸ் பண்ணவேண்டும்!' 

அவனுக்கு தன்னையறியாமலே வேகம் வந்தது.

ஈவ்னிங்க்... கிளம்புவதற்கு முன்னால், அவளிடம் கையெழுத்து வாங்கவேண்டிய எல்லா பேப்பர்களையும், சில சிவில் ட்ராயிங்குகளையும்  எடுத்துக்கொண்டு அவளிடம் போனான். 

"ஹாய் மேம்"

"ஹாய் சீனு ஹவ் இஸ் வர்க்"

"நல்லா போகுது மேம். பார் யுவர் சிக்னேச்சர்...." என்று சில ரிக்வெஸ்ட்களை அவள் டேபிளில் மெதுவாக வைத்தான். 

காமினி அவனை ஆச்சரியமாகப் பார்த்தாள். 'பரவால்லையே... இதையெல்லாம் ஸ்பீடா இன்னைக்கே முடிச்சிட்டானே!'

கையெழுத்து போடும்போது... அவன் தன்னையே ஊடுருவிப் பார்ப்பதுபோல் தோன்ற.... டக்கென்று அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். அவன் டக்கென்று பார்வையை மாற்றினான். அவள் உதட்டுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே மீதி கையெழுத்தை போட்டு முடித்தாள். 'இவன் வந்தாலே மனசுக்கு லேசாகிடுது.'

பேப்பர் பஞ்ச்களை வாங்கிக்கொண்டு போய்விட்டான். அவளுக்கு சப்பென்று இருந்தது. ஆனால் அடுத்த நிமிடம்... வேலையில் பரபரப்பானாள். ஆபிஸ் டைம் முடிந்து அரைமணி நேரம் கழித்து.. ஒருவழியாக வீட்டுக்கு கிளம்பும்போது பார்க்கிங்கில் அவன் காத்திருந்தான். அவளது காருக்கு அருகில் பைக்கை நிப்பாட்டி அதில் சாய்ந்திருந்தான். 

காமினியின் உதட்டில் மென் சிரிப்பு வந்தது.

"கிளம்பலையா?"


"அடுத்து இந்த மாதிரி ஒரு அட்டையர்ல எப்போ வருவீங்களோ. அதான் ஆசைதீர பார்த்து ரசிச்சிட்டுப் போலாம்னு நின்னுட்டிருக்கேன்."

'உன்ன சைட்டடிக்குறதுக்காக நின்னுட்டிருக்கேன்னு என்கிட்டயே சொல்றான்!' காமினிக்கு காலேஜ் ஞாபகங்கள் வந்தன. 

"பாத்துட்டியா? நான் போகலாமா?"

"சமந்தா மாதிரி பேசுறீங்க"

"ஆரம்பிச்சிட்டியா??"

அவள் க்யூட்டாக தலையை அசைத்துக் கேட்டுக்கொண்டே காருக்குள் உட்கார்ந்தாள். விர்ரென்று போய்விட்டாள். 

"ஏய்....." - சீனு அவளைக் கூப்பிடுவதுபோல் கையை நீட்டிக்கொண்டு, அவள் போவதை நம்பமுடியாமல் பார்த்துக்கொண்டு நின்றான். 

'திமிர் பிடிச்சவ நான் இவ்வளவு நேரம் காத்திருக்கேன்னு தெரிஞ்சும் எப்படி போறா பாரு. ஒரு bye கூட சொல்லல. கிராதாகி'

அவளுக்கு போன் போட்டான். 

"என்னடா?"

"போங்க மேம் நான் உங்களுக்காக காத்திட்டிருந்தேன். நீங்கபாட்டுக்கு போயிட்டீங்களே"

"அங்க தமிழ் எனக்காக காத்திட்டிருப்பா. என்ன விஷயம் சொல்லு"

"இன்னைக்கு நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்கன்னு சொல்றதுக்குத்தான் காலைலேர்ந்து தவியா தவிக்குறேன்"

"சொல்லிட்டேல்ல போனை வை"

"ஏய்...."

அவள் கட் பண்ணியிருந்தாள். காலை தரையில் உதைத்துவிட்டு, சீனு கிளம்பினான். 

வீட்டுக்குப் போனதும், தனது ஏக்கத்தையெல்லாம்... படமாக வரைந்தான். 

'ஐயோ பெண்கள் விஷயத்தில் நான் ஏன் இவ்வளவு வீக்காக இருக்கிறேன்? நிஷா இப்படித்தான் மனதுக்குள் பேயாட்டம் ஆடினாள். அடுத்து காயத்ரி... வீணா... இப்போது இவள். ஒவ்வொருத்தியும் ஒவ்வொரு அழகா இருந்தா நான் என்ன பண்ணுவேன்? இறைவா ஏன் இந்தப் பொண்ணுங்க ஒவ்வொருத்திகிட்டயும் ஒவ்வொரு ஸ்பெஷல்?. ஏன் ஒவ்வொருத்தியும் ஒவ்வொரு விதத்துல க்யூட்?.'

காமினியை வரைந்து முடித்த பிறகுதான் அவள் அவன் மனதைவிட்டுப் போனாள். அப்பாடா என்று படுக்கையில் விழுந்தான்.

மறுநாள் மதியம் வரை அவளை பார்க்காமல், பேசாமலே போனது. சாப்பிட்டுவிட்டு அவள் அறை பக்கமாக நடந்துவிட்டு வந்தான். அவளோ ரூமின் எல்லா பக்கமும் ஸ்க்ரீனை இழுத்து விட்டிருந்தாள். 

'சண்டாளி....' என்று திட்டிக்கொண்டே நேராக வந்தனா ரூமை நோக்கி நடந்தான். உள்ளே காமினியும் வந்தனாவும் சிரித்து சிரித்து பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். 

'ஓ... நீ இங்கதான் இருக்கியா ஆஹா கண்கொள்ளா காட்சி.' ரசித்துவிட்டு வந்து வேலையை தொடர்ந்தான்.

ஈவினிங்க் அவளிடம் கையெழுத்து வாங்க ஒன்றுமில்லை. எல்லோரும் கிளம்பிப் போய்விட்டிருந்தார்கள். 

'இந்த தனபால் மட்டும் இன்னும் இருக்கிறாரே....' -  நேராக தனபாலிடம் சென்றான். 

"ஸார் ஏதாச்சும் ஸைன் வாங்கணுமா?"

"எஸ் எஸ்..." என்று எடுத்துக் கொடுத்தார். 'நல்ல வேளை சீனு வந்தான். ஒரு கையெழுத்து போடுறதுக்கு எத்தனை கேள்வி கேட்குறா இந்த காமினி!'

அவள் கையெழுத்து போடும்போது சீனு எதுவும் பேசாமல் நின்றான். காமினிக்கு திருப்தியாய் இருந்தது. 


'அப்பாடா இவனை சைலன்ட் பண்ணியாச்சு. இனி தொப்புள் பற்றியெல்லாம் என்கிட்ட பேசமாட்டான். இவன் அரவிந்த் மாதிரி கெட்டவன் கிடையாது. அவன் காம வெறியோடு பார்ப்பான். இவனோ ஒரு காதலியைப் பார்ப்பதுபோல சைட்டடிக்குறான். என்னுடைய பழைய நண்பர்களை, தோழிகளை ஞாபகப்படுத்துகிறான். இருந்தாலும் சேப்டியாக இருப்பது நல்லது. ஊசி இடம் கொடுத்தாத்தானே நூல் நுழையும்!'

ஊசியைப்பற்றி நினைத்ததும் அவளுக்கு தனது தொப்புள் நினைவுக்கு வந்தது. அவன் தொட்டுப் பார்த்ததும் நினைவுக்கு வந்தது. 'அய்யோ நானே அத நெனச்சி நெனச்சி பாக்குறேனே!'

அவள் மனதை ஒருமுகப்படுத்திக்கொண்டு சைன் போட்டாள். ஆனால் அதை கெடுப்பதுபோல்... வேல்யூவில் பிழை இருந்தது. 

''ப்ச்... இந்த தனபால் இருக்காரே......'' என்று பல்லைக் கடித்தாள். 

"நீ எதுக்கு இதை எடுத்துட்டு வந்த?" என்று பேப்பரை ஆட்டி கேட்டுக்கொண்டே அவள் வீல் சேரை வேகமாக பின்னால் தள்ளிக்கொண்டு எழுந்தாள். தனபாலிடம் போவதற்காக வேகமாக நகர... அப்போது டேபிளில் அடுக்கிவைக்கப்பட்டிருந்த ஹார்டு பைல்களில் ஒரு பைலின் மெட்டலால் ஆன கூரான முனை அவள் வயிற்றில் இடித்துவிட.... 

"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்......" என்று உதட்டைச் சுழித்து வயிற்றைப் பிடித்தாள்   

"என்னாச்சு மேம்?"

"ஒ... ஒண்ணுமில்ல"

"இவ்ளோ பைலை இங்க வைக்கணுமா? எல்லா வேலையையும் தலைல போட்டுக்க வேண்டியது" - அவன் திட்டிக்கொண்டே பைல்களை மொத்தமாகத் தூக்கி ஓப்பன் ஷெல்பில் வைத்தான்.  

"கீறிடுச்சா....?"

"ம்.. அப்படித்தான் நினைக்குறேன்."

அவளுக்கு எரிந்தது. அவன் இருப்பதால்... அவள் புடவையோடு சேர்த்து வயிற்றை தடவிக்கொடுத்துக்கொண்டு இருக்க... 

"ஆயில் இருக்கா ஹேண்ட் பேக்ல?" என்றான்.

"ம்ஹூம்"

"சீரம்?"

"இருக்கு. எதுக்கு?"

"பைல் குத்தின எடத்துல போடுறதுக்குத்தான்..."

"ம்ஹூம் அதெல்லாம் வேணாம்"

"அப்போ வெரி சிம்பிள். எச்சில் துப்புங்க." 

சீனு கையை நீட்ட... அவள் "எதுக்கு?" என்றாள். 

"அட சொல்றத செய்மா. எல்லாத்துக்கும் கேள்வி கேட்குறது"

காமினி அவன் உள்ளங்கையில்.. எச்சில் துப்பினாள். சீனு அதை தன் விரலில் தொட்டுக்கொண்டு அவள் புடவையை விலக்கினான்.

"ஏய்..." - காமினி தவித்தாள். 

'அய்யோ என்ன இவன் சட் சட்டுனு புடவையை விலக்கி தொப்புளை பாத்திடுறான்!'

காமினியின் தொப்புளில் ஆரம்பித்து வலதுபக்கம் ஒரு மூன்று செண்டிமீட்டர் அளவுக்கு சிவப்பாக கீறல் இருந்தது. அவனுக்கு அந்த பைல் மேல் கோபமும் வந்தது நன்றியுணர்வும் வந்தது. ஆசையோடும் அக்கறையோடும் அவள் எச்சிலை... அவள் தொப்புளுக்குள்ளும், கீறல் தடத்திலும் தடவினான். தொப்புளுக்குள் விரல்விட்டு தடவுகிறானே என்று காமினி துடித்துப்போனாள். எரிந்துகொண்டிருந்த இடத்தில் அவளுக்கு குளிர்ச்சியாக இருந்தது. வயிற்றை உள்ளிழுத்தாள். 

"சீனு... ய.. யாராவது வந்துடப் போறாங்க"  

சீனு அவளை திருப்பி நிறுத்தினான். 'தனபால் பயந்துகொண்டு வரமாட்டார். வேறு யாரும் இல்லை. அப்படியே யாராவது உள்ளே வரவேண்டுமென்றால் கதவை தட்டிவிட்டுத்தானே வரவேண்டும். அப்படியே யாரும் நுழைந்தாலும் முதலில் அவளது பின்புறம்தான் தெரியும்.'

சீனு ஒரு கையால் அவள் தொப்புளுக்குள் பெருவிரலை நுழைத்து, தொப்புளின் சதையை இழுத்துப் பிடித்துவைத்துக்கொண்டு மறு கையால் எச்சில் தடவினான். 

'ஆஹா காமினி மேடத்தோட தொப்புள்! இந்த சான்ஸ் யாருக்கு கிடைக்கும்?' என்று சந்தோசப்பட்டுக்கொண்டு அவள் தொப்புளை எல்லா பக்கமும் பிடித்து, இழுத்து, விலக்கிப்பார்த்து.... ரசித்தான். 

அல்வா துண்டை பிடிப்பதுபோல் அவன் அப்படி தன் இஷ்டப்படி அவள் தொப்புளை பிடித்து பிடித்து விட... காமினியின் கன்னங்களில் ஜிவ்வென்று சூடேறியது. பெண்மை திறந்து மூடியது. உடம்பெல்லாம் புதுசுகம் பரவியது. கசங்கிய முகத்தோடு அவனைப் பார்த்தாள். 

'ச்சே.... மேம் தொப்புளை பிடிச்சிருக்கோமேங்குற பயமே இல்ல ராஸ்கலுக்கு. இதான் சான்ஸ்னு நல்லா தொட்டு பாக்குறான்!'

"லோ ஹிப் கட்டுனா கவனமா இருக்கணும்னு தெரியாதா ம்??"

அவனது தொடுதலில் தடுமாறி நின்ற காமினி.... அவன் தனது அழகு தொப்புளை பிடித்துக்கொண்டிருப்பதை பார்த்துக்கொண்டு நின்றாள். 

'என்னையே திட்டுறானே... எல்லாம் என் நேரம்!...' என்று தலையை கவிழ்ந்துகொண்டாள்.

"எண்ணெய் போட்டிருந்தா நல்லாயிருந்திருக்கும். இன்னும் எரிச்சல் இருக்கா?"

காமினிக்கு ஆமா என்று சொல்லவேண்டும் போல் இருந்தது. 


'நோ... நான் காமினி கீதா. என் கண்ட்ரோல்லதான் இங்க எல்லாமே நடந்துட்டிருக்கு! இவன் எப்படி உரிமையா என் தொப்புளுக்குள்.....'

"இல்ல சீனு... இப்போ பரவாயில்ல."

சொல்லிக்கொண்டே அவள் புடவையை இழுத்து மூடப்போக... "மேம்.. இருங்க இருங்க..." என்று தடுத்தான். 

அவள் அவனைப் புரியாமல் பார்க்க.... உதடுகள் குவித்து, uffffffff என்று அவள் தொப்புளுக்குள் இதமாக ஊதினான். காமினி கண்களை மூடிக்கொண்டாள். அவள் உடல் சிலிர்த்தது. சுகமாக இருந்தது. 

பெண்ணுக்கே உரிய நாணத்தோடு... தொப்புளை மூடிக்கொண்டாள். அவளது தொப்புள் நடுங்கிக்கொண்டிருந்தது. அவன் அவள் புடவையோடு சேர்த்து ஒருமுறை ஊதிவிட்டு எழுந்தான். 

டேபிளில்... கொஞ்ச நேரம் முன்பு பைல்கள் இருந்த இடத்தில் உட்கார்ந்துகொண்டான். அவள் தன் சேரில் உட்கார்ந்தாள். முந்தானையை இழுத்து முகத்தில் பூத்திருந்த வியர்வையை ஒற்றிக்கொண்டாள். எச்சில் உலர்ந்து... தொண்டை வறண்டிருந்தது.

"நேத்து பேசிட்டிருக்கும்போதே போனை கட் பண்ணிட்டீங்களே"

"ஸாரி அப்போ டிரைவிங்க்ல இருந்ததால பேச முடியல"

சீனு தன் பேண்ட் பாக்கெட்டிலிருந்து முந்தின இரவு வரைந்த டிராயிங்கை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்தான். அவள் கண்கள் விரிய... ஆச்சரியத்தோடு அதைப் பார்த்தாள். 

"ஹேய்... என்ன இது அச்சு அசலா அப்படியே.....!!"

காமினிக்கு இதயத்துக்குள் பட்டாம் பூச்சி பறந்தது. 

'என்னை ஒருவனால் இவ்வளவு ரசிக்க முடியுமா? போட்டோ எடுத்தமாதிரி அப்படியே தத்ரூபமா வரைஞ்சிருக்கான். மை காட்....என்ன இது ஒவ்வொண்ணையும் நோட் பண்ணியிருக்கான்! அன்னைக்கு மட்டுமே நான் போட்டுட்டு வந்த அந்த ஜிமிக்கி, அந்த செயின், அந்த வளையல்கள், அந்த மோதிரம்.... ஐயோ கொசுவத்தில் குத்தியிருந்த அந்த க்ளிப் கூட!!!'

காமினிக்கு பெருமையாய் இருந்தது. 'ஆஹா இது என்ன ஒரு அற்புதமான தருணம்!'

அன்றிருந்த களைப்பெல்லாம் போய்... அவள் வானத்தில் மிதந்தாள்.

அவனை தன் அழகிய கண்களால்.... ரசித்துப் பார்த்தாள். 

"பிடிச்சிருக்கா?" - பாஸாகிவிட்டேனா என்று கேட்கும் மாணவன்போல் அவன் கேட்டான். 

"ம்... ரொம்ப நல்லா இருக்கு. ஐ ஆம் impressed."

"தேங்க்ஸ். அன்னைக்கு நீங்க ரொம்ப..... ரொம்ப அழகா இருந்தீங்க."

காமினி தலையை கவிழ்ந்துகொண்டாள். சுகமாய் இருந்தது அவளுக்கு.

"அன்னைக்கு... நான் இதை உங்ககிட்ட சொல்லணும். அப்போ உங்க முகத்துல நீங்க கொடுக்கற ரியாக்சனை பார்க்கணும்னு ரொம்ப ஆசையா இருந்தது"

காமினி அவனை இன்னும் வியப்போடுதான் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். அவளையுமறியாமல் அவள் அவனுக்கு தனது கண்ணழகை காட்டிக்கொண்டிருந்தாள். 

"ரொம்ப வழியறனா??"

"நீ வழியறது நல்லாத்தான் இருக்கு." - காமினி தன்னையுமறியாமல் காதோரம் கூந்தலை ஒதுக்கிவிட்டாள். 

"டிராயிங் ரொம்ப நல்லாயிருக்கு. நான் எதிர்பார்க்கவே இல்ல."

"ஆனா உங்களுக்கு ஒரு சஜஸன்  

"என்ன?"

"இப்படி நீளமா கைவச்ச ப்ளவுஸ் போடாம குட்டிக்கை வச்ச ப்ளவுஸ் போட்டீங்கன்னா புண்ணியமா போகும்"

"ஏன்? இது நல்லாயில்லையா? (ஐயோ இவன்கிட்ட போய் இதையெல்லாம் கேட்குறோமே!)"

"உங்க அழகுக்கு, குட்டி கை இல்லைனா ஸ்லீவ்லெஸ் போட்டீங்கன்னா அள்ளும். பாத்துக்கிட்டே இருக்கலாம். எனக்கும் படம் வரையும்போது ஒரு பத்து நிமிஷம் மிச்சமாகும்"

"ஐயோ டைம் ஆகிடுச்சு. நான் போகணும்' - அவள் பதறிக்கொண்டு எழுந்தாள். புடவை விலகி அவனுக்கு தொப்புள் தரிசனம் கொடுத்துவிட்டு பின் மறைத்துக்கொண்டது.   

"வா... போகலாம்.." என்று ஹேண்ட் பேகை தோளில் போட்டுக்கொண்டு நடந்தாள். சீனு சட்டென்று அவளது வளையல் கையை பிடித்தான். 

"மேம்.. யோசிச்சு யோசிச்சு தலை வெடிக்குது. எதுக்காக அங்க ஹோல் போட்டு வச்சிருக்கீங்கன்னு சொல்லிடுங்களேன்"

காமினி அவனை முறைத்தாள். மறுபடியும் பெண்மையில் சூடு. நீண்ட நாட்கள் கழித்து அடுத்தடுத்து கிடைக்கும் கிங்கியான சுகங்கள். தொப்புளில் மறுபடியும் குறுகுறுப்பு. 

'இவன் ஒரு முடிவோடுதான் இருக்கிறான்! சோகம் என்னன்னா அவன் செய்றது பேசுறது எல்லாம் எனக்கு பிடிச்சிருக்கு.'

"உனக்கு உண்மையிலேயே தெரியாதா?"

"ம்ஹூம்."

"நம்பிட்டேன். கூகுள் பண்ணிப்பாரு."

"காமினி தொப்புள்ள ஏன் ஹோல் இருக்கு??... ன்னு தேடணுமா?"

"அய்யோ உன்கிட்ட போயி காட்டுனேன் பாரு ச்சே"

"உங்களுக்கு லோ ஹிப் கட்டிட்டு கவனமா இருக்கத் தெரியல.." சொல்லிக்கொண்டே புடவைக்குள் நடுவிரலை நுழைத்தான்.  

"ஏய்...."

"பின்ன என்ன? எப்போ பார்த்தாலும் தொப்புள்ல அடிவாங்க வேண்டியது" - (அவள் தொப்புளுக்குள் பட்ட் என்று சுண்டினான்)

"ஹான்..." - காமினி துடித்துப் போனாள். 'ச்சே... பொண்டாட்டி மாதிரி தட்டி விளையாடுறான்!'

"அன்னைக்கு கிச்சன்லேர்ந்து வரும்போது ஏத்தி வச்சிருந்தீங்களே அதுமாதிரி ஏத்தி வச்சிக்கோங்க"

"போ நீ சொல்லி நான் இதையெல்லாம் செய்யணும்னு அவசியம் கிடையாது"

அவள் மூடிக்கொண்டு விடுவிடுவென்று காரை நோக்கி நடந்தாள். 

'ச்சே.. தொப்புளுக்குள்ள சுண்டிட்டான். பொறுக்கி கையை வச்சிக்கிட்டு சும்மாவே இருக்க மாட்டேங்குறான். நானும்...  திட்டாம முனகி தொலைச்சிட்டேன். போச்சு நான் அதுல வீக்குன்னு இவனுக்குத் தெரிஞ்சிடுச்சி. இனிமே ஜாக்கிரதையா எங்கேயும் இடி வாங்காம பாத்துக்கணும். இல்லைனா அத சாக்கா வச்சிக்கிட்டு மறுபடியும்.... அய்யோ எனக்கு ஏன் இதெல்லாம் பிடிச்சிருக்கு?'

காமினி பேசாமல் நடந்தாள். காருக்குள் நுழையும்போது அவன் சொன்ன குட் நைட்டை கண்டுகொள்ளாமல் காரை கிளப்பிக்கொண்டு பறந்தாள்.

'என்ன நல்லா ரசிக்குறான். யூசுவலா என்னோட புடவை அசையும்போது... எதுக்க நிக்குறவங்க எல்லாரும் நான் திட்டுவேனோன்னு என் இடுப்பைப் பார்க்கவே பயப்படுவாங்க. ஆனா இவன்? சர்வ சாதாரணமா தொப்புளை தொட்டுப் பாக்கறான். பிடிச்சி வச்சிக்கறான். தட்டறான். நல்லா அப்யூஸ் பன்றான். ச்சே!'

இரவு- 

தமிழைக் கொஞ்சி, பால் கொடுத்து, தூங்கவைத்துவிட்டு, ஒருவிதமான சந்தோசத்தோடு பெட்டுக்கு வந்தாள். தூங்குவதற்கு முன் போனை எடுத்துப் பார்த்தாள். அவனிடமிருந்து மெசேஜ் வந்திருந்தது.

"உங்களைத்தான் வரைஞ்சிக்கிட்டு இருக்கேன்."

அவள் பதறிக்கொண்டு ரிப்ளை அனுப்பினாள். 

"மறுபடியுமா?"

"ஆமா ரொம்ப டிஸ்டர்பிங்கா இருந்தது. அதான்"

"இன்னைக்கு புடவை ஒன்னும் அவ்வளவு விசேஷமா இல்லையே.... நான் சாதாரணமாத்தானே இருந்தேன்?"

"நான் உங்க புடவையை சொல்லல"

"அப்புறம்?"

அவள் நகம் கடித்துக்கொண்டு காத்திருக்க.... அவனிடமிருந்து "குட் நைட்" என்று ரிப்ளை வந்தது.. 

"ஏய்...."

"என்ன?"

"சொல்லு"

"கண்டிப்பா சொல்லனுமா"

"ம்...."

"உங்க தொப்புள்தான் வரைஞ்சிக்கிட்டு இருக்கேன்"

"அடப்பாவி!" - காமினி தன்னையுமறியாமல் உள்ளங்கையால் தன் தொப்புளை பொத்திக்கொண்டாள்.

"அய்யோ வேணாம்"

"ரொம்ப டிஸ்டர்ப் பண்ணுது. நான் என்ன செய்ய?"

"சீனு நான் உன்னோட மேம். ஸ்டாப் டிராயிங் மை...."

"உங்களோட?"

"ப்ச். ஸ்டாப் பண்ணு"

"இரும்மா. இப்போதான் உன் அழகு தொப்புளுக்கு ஷேட் கொடுத்திட்டு இருக்கேன்..."

"ஏய்...."

"என்ன?"

"திஸ் இஸ் டூ மச்"

"உன்னை நிக்கவச்சி புடவையை விலக்கி தொப்புள்க்குள்ள ஷேட் கொடுத்தாத்தான் டூ மச். இது ஜஸ்ட் டிராயிங்க்தானே"

காமினி பேசாமல் இருந்தாள். அவளது பெண்மை கசிந்துகொண்டிருந்தது. சுகமாக இருந்தது.

"என்ன சத்தத்தையே காணோம்?"

"நீ என்ன ஒருமைல பேசுறது பிடிக்கல"

"சின்னப் பொண்ணுதானே நீ"

"- - - -"

"வாங்க போங்க ன்னு எல்லாரும் சொல்றதுனாலதான் முழுக்கை ஜாக்கெட் போட்டுக்கிட்டு முகத்துல சிரிப்பை மறைச்சிக்கிட்டு வர்றீங்க. வேஷம் போட்டுக்கிட்டு உம்முனு இருக்கீங்க. உங்களுக்கு ஒன்னும் வயசாகிடல. ஜஸ்ட் ஒரு குழந்தைக்குத் தாய். இன்னும் நீங்க சின்னப் பொண்ணுதான். அதை உங்களுக்கு ஞாபகப் படுத்துறதுக்குத்தான் உங்களை குட்டி கை ப்ளவுஸ் போடச்சொன்னேன். என்ன உங்களோட ஒரு ப்ரண்டா நெனச்சி எங்கிட்ட நீங்க பேசணும்னுதான் வா போ ன்னு பேசினேன். ஸாரி மேம். வெரி ஸாரி"

காமினி பேசாமல் இருந்தாள்.  

"சரி... எண்ணெய் வச்சீங்களா?"

"இ.. இல்ல"

"ஏன்? எச்சில் போட்டதுலயே சரியாகிடுச்சா? க்ரீம் எதுவும் போட்டீங்களா?"

"இல்ல. லேசா வாடியிருக்கு. பட் ஸ்லைட்டா இரிடேஷன் இருக்கு"

"எண்ணெய் போடுங்க"

"ஒண்ணும் வேணாம். நீ சொல்லி நான் செய்யணும்னு ஒன்னும் அவசியம் கிடையாது"

"உதை வாங்குவீங்க. ஒழுங்கா எண்ணெய் வச்சிட்டு படுங்க" 

"டேய்... என்ன... திட்டுற?"

"உங்களுக்கு இதையெல்லாம் ஒரு ஆள் சொல்லிக்கிட்டே இருக்கணுமா. நீங்களே பண்ணமாட்டீங்களா"

"ப்ச்..." - காமினி சலிப்போடு... ஒருவித சந்தோஷத்தோடு எழுந்தாள். நைட்டியை உயர்த்தி.... தொப்புளுக்குள் எண்ணெய் போட்டாள். வந்து படுத்துவிட்டு, "வச்சாச்சு.." என்று மெசேஜ் பண்ணினாள். 

"குட். நானும் ஷேட் கொடுத்து முடிச்சிட்டேன்."

"ச்சீய்"

"உங்களோடது ரொம்ப டீப். அதுனால ஷேட் கொடுத்து கொடுத்து பென்சில்ல பாதி கரைஞ்சிடுச்சி"

"போதும்"

"விக்கி ப்ரோ இல்லையா பக்கத்துல?"

''ஏன்?"

"இல்ல... இப்போ சிணுங்குனீங்களே..."

"அவர் ஹால்ல இருக்கார். போன்ல வீடியோ கேம்"

"ஓ..."

"சீனு நான் உனக்கு ப்ரீடம் கொடுத்திருக்கேன். மிஸ்யூஸ் பண்ண மாட்டியே"

"மேம்... ஆபிஸ்ல நீங்க எனக்கு எப்பவும் மேம்தான். உங்களுக்காக நான் என்ன வேலைன்னாலும் செய்வேன். நீங்க சொல்றதை முடிப்பேன். ஆனா ஆபிஸ்க்கு வெளில.. உங்ககூட ப்ரண்ட்லியா... க்ளோசா பேசுறது ரொம்பப் பிடிச்சிருக்கு. காமினி கீதா மேம் என்கிட்ட ஜாலியா பேசுவாங்க! ன்னு மனசுக்குள்ள ஒரு சந்தோஷம். ஆனா நான் எப்பவும் இதை மிஸ்யூஸ் பண்ணமாட்டேன். ப்ராமிஸ்"

"ம். உன்ன நம்புறேன்"

"ஓகே மேம். தூங்குங்க. குட் நைட்"

"குட் நைட்."

காமினிக்கு ஏனோ... கடைசியில் அவன் அவளை வாங்க போங்க என்று பேசியதைவிட முன்பு பேசியது... பிடித்திருந்தது.



தொடரும்...

Comments

Popular posts from this blog

வயாகரா

ஏக்கம்

ஆசை 107