உங்களில் ஒருத்தி 82

முழு தொடர் படிக்க

ப்ளைட்டில் -  

சீனு அவளையே ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருக்க... காமினி பூரிப்புடன் உட்கார்ந்திருந்தாள். 

"பொட்டு.... காணோமே...?..." என்று தன் புருவங்களுக்கு நடுவில் விரல் வைத்து சைகையால் சொன்னான். அவள் நெற்றியை தொட்டுப் பார்த்துவிட்டு, ஹேண்ட் பேகுக்குள் கைவிட்டுத் துழாவினாள். 

'வரும் வழியில்.. வாங்கினேனே...' பொட்டு வைத்துக்கொண்டே கேட்டாள். "நீ என்ன வாங்கின?"

"லவ்வர்க்கு ஒரு கூலிங்க் க்ளாஸ். அப்புறம்... தமிழுக்கு டாய்ஸ்"

"டாய்ஸ் நிறைய கிடக்கு. ஏன் காசை வேஸ்ட் பண்ற"

"உங்களை பார்க்க வர்றதுக்கு ஏதாவது சாக்கு வேண்டாமா"

"நீ எத்தனை தடவை வந்தாலும் இனிமே உனக்கு ஒன்னும் கிடைக்காது"

"தொப்புள்ள ஜுவல் போட்டு காட்டுறேன்னு சொன்னீங்க?"

"காட்டுவாங்க காட்டுவாங்க. போடா"

"அடிப்பாவி... அப்போ பொய் சொன்னீங்களா?"

"ஆமா..." என்று கூலாக ஷோல்டரை குலுக்கினாள். 

அவன் அழகாக தூக்கிக்கொண்டு நின்ற அவள் முலைகளை ஏக்கமாகப் பார்த்தான். 

"இதுவும் கிடைக்காது!..." என்று தன் விரலை முலையில் வைத்துக் காட்டிச் சொன்னாள். 

'சண்டாளி டீஸ் பன்னறாளே... நல்லா ஓத்து புண்டையை பதம் பார்த்துக் கூட்டிட்டு வந்திருந்தா இப்படிலாம் பேசுவாளா!'

"உங்களை கெஞ்சிக்கிட்டே இருப்பேன்னு நெனச்சீங்களா எனக்கு என் லவ்வர் இருக்கா அவ எல்லாம் தருவா"

காமினி குறும்பாக அவன் தோளில் சாய்ந்து அவன் காதுக்குள் கிசுகிசுத்தாள். 

"நீ என்னதான் சப்புனாலும் அவகிட்ட பால் வராது!"

சீனு அவளை முறைத்தான். அவள் விண்டோ பக்கம் திரும்பிக்கொண்டு சிரித்தாள். வம்புக்கென்றே ஜெர்க்கினை இழுத்து முலைகளை மூடினாள். 

'வெறுப்பேத்துறாளே....' என்று பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு சீனு அவள் முன்பக்க சீட்டில் சொருகி வைத்திருந்த புக்கை எடுத்தான். அவளை கண்டுகொள்ளாமல் படிக்க ஆரம்பித்தான். 

"டேய் பாவி என்னடா பண்ற? இது உனக்கே அநியாயமா தெரியலையா"

"மேம்.. என்ன டிஸ்டர்ப் பண்ணாதீங்க"

அவள் சிரித்துக்கொண்டே அவனை போட்டோ எடுத்தாள். அவனோ அவளை முறைத்துவிட்டு புத்தகத்தை முகத்துக்கு அருகில் வைத்து மறைத்துக்கொண்டு படிக்க... அவன் காதுக்குள் மறுபடியும் கிசுகிசுத்தாள்.

"தொப்புள் பாக்குறியா?"

சீனு புத்தகத்தை மூடி வைத்துவிட்டு, ஆவலோடு "ம்.." என்றான். 

"படிக்கிற மூஞ்சைப் பாரு...." என்று குறும்பாக சொல்லிக்கொண்டே அவள் ஜெர்க்கினை நன்றாக இழுத்து உடம்பை மூடி ஜிப் போட்டாள். 

சீனு ஆத்திரத்தோடு அவள் தொடையில் கிள்ளினான். கிசுகிசுப்பாக சொன்னான் 

"காட்டுடீ...."

அவள் ஹேண்ட் பேகை எடுத்து தொடையில் வைத்துக்கொண்டு சொன்னாள். 

"காட்ட மாட்டேன்"

சீனுவுக்கு அவளை அங்கேயே முத்தமிட்டு அவள் உதட்டைக் கவ்விக்கொள்ள வேண்டும்போல் இருந்தது. அவள் அநியாயத்துக்கு அழகாக இருந்தாள். அவளோடு ட்ராவல் பண்ணுவதை நினைத்து சந்தோஷப்பட்டான்.

"ஒருநாள் உன்னை நல்லா போட்டு புரட்டி எடுக்கத்தான் போறேன். நீ எல்லாத்தையும் காட்டிட்டு கிடக்கப் போற'' 

"ச்சீ போடா"

காமினிக்கு சுகமாக இருந்தது. அவன் தோளில் தலையை சாய்த்துக்கொண்டாள். ஹோட்டலில் நடந்த ஒவ்வொன்றையும் நினைத்துப் பார்த்தாள். அவன்மேல் படுத்துக்கிடந்தது, அவனுக்கு வாசித்துக் காட்டியது, அவன் மடியில் உட்கார்ந்திருந்தது, உச்சமடைந்தது, அவன் தன் முலைகளில் தட்டி விளையாண்டது, முரட்டுத்தனமாக கசக்கிப் பிழிந்து பால் குடித்தது..... கடைசியில் அவன் பூலை தனக்கு ஊம்பக் கொடுத்தது..... 

'ஹ்ம்ம்.....'

காமினி தான் வெட்கம் விட்டு அவனிடம் நடந்துகொண்ட அனைத்தையும் நினைத்து உதட்டுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே... நன்றாக கண்ணத்தை அவன் தோளில் வைத்து உரசிக்கொண்டு...  கொஞ்சநேரம் தூங்கினாள். 

சீனுவுக்கு... ஹோட்டலில், காமினியே வெட்கம் விட்டு பால் குடிக்கிறியா என்று கேட்டு கேட்டு முலையை தூக்கி தூக்கி தன் வாயில் கொடுத்ததை நினைக்க நினைக்க சுகமாக இருந்தது. அவள் தன்மேல் சாய்ந்து தூங்கிக்கொண்டிருக்க, பிளைட்டில் அவ்வப்போது எழுந்து நடந்துகொண்டிருந்தவர்கள் அனைவரும் இவனை பொறாமையோடு பார்பபதுபோல் தோன்றியது. பெருமையோடு உட்கார்ந்திருந்தான்.

சென்னை வந்ததும் எல்லோரும் இன்னும் ஒரு நிமிடத்தில் பிளைட் வெடிக்கப்போகிறது என்பதுபோல் இறங்க... ஜெர்க்கினை கழட்டி கையில் வைத்துக்கொண்டு, எழப்போன காமினியின் கையைப் பிடித்து உட்கார வைத்தான். 

"மேம்.. அவ்ளோதானா.... ஒரு முத்தமாவது கொடுத்துட்டுப் போங்க. ப்ளீஸ்."

"டேய்... இங்க எப்படி??.. சும்மா இரு"

"அடிப்பாவி ஒண்ணுமே கொடுக்காம போறியே......"

"ஹோட்டல்லதான் எல்....லாம் பண்ணியே.. அப்புறம் என்ன..."

"எனக்கு வேணும்." - அவன் அடம் பிடித்தான். 

சீனு அவளிடம் முத்தம் பெற்றே தீருவது என்று, எழாமல் உட்கார்ந்திருந்தான். அவர்களுக்குப் பின்னால் உள்ள எல்லோரும் இறங்கிவிட... ஒரு ஏர் ஹோஸ்டஸ் மட்டும் நின்றுகொண்டிருந்தாள். 

காமினி பட்டும் படாமலும் அவன் உதட்டில் ஒரு குட்டி முத்தம் கொடுத்தாள். சீனுவின் முகத்தில் லைட் எரிந்தது. 

"ஐயே... மூஞ்சைப் பாரு!" என்று ஒழுங்கு காட்டினாள்.

"தேங்க்ஸ் மேம்..." என்றான்.   

காமினி எழுந்து நின்றாள். சுற்று முற்றும் பார்த்தாள்.

"சீனு..." என்றாள். 

அவன் "என்ன மேம்?.." என்பதுபோல் அவளை நிமிர்ந்து பார்க்க, சட்டென்று தன் டாப்ஸை லேசாக உயர்த்தி தொப்புளை காட்டினாள். 

"சீக்கிரம்!..." என்றாள்.

சீனு ஆசையோடு அவள் தொப்புளில் ஒரு முத்தம் கொடுத்தான். 

காமினிக்கு உடல் சிலிர்த்தது. டாப்ஸை விட்டுவிட்டு, திருட்டு சுகத்தோடு... உட்கார்ந்திருந்த அவனைத் தாண்டிப் போக.... அவனோ அழகாக தன் முன்னால் வந்த அவளது பின்னழகை ரசித்தான். வலது குண்டிச் சதையை ஸ்கர்ட்டோடு சேர்த்துக் கடித்தான். 

"ஆவ்வ்வ்..."

காமினிக்கு அந்த திடீர் கடி... சுகத்தை அள்ளிக் கொடுத்தது. தலையை கவிழ்ந்துகொண்டு நாணத்தோடு சிரித்துக்கொண்டே அவனை திரும்பிப் பார்க்காமல் வேகம் வேகமாக நடந்தாள். சீனு அவள் கொடுத்த திடீர் ட்ரீட்டை நினைத்து மனதுக்குள் விசில் அடித்தபடியே அவள் பின்னால் வந்தான்.

ஏர்போர்ட்டுக்கு வெளியே வரும்போது அவளுக்காக விக்னேஷ் குழந்தையோடு நின்றுகொண்டிருந்தான். காமினி ஓடிப்போய் குழந்தையை வாங்கிக்கொண்டு முத்தம் கொடுத்து கொஞ்சினாள். குழந்தையை அணைத்துக்கொண்டாள். சீனு அவள் கொஞ்சுவதை ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். விக்னேஷ்க்கு கை கொடுத்தான். அவர்களது கார் கிளம்பியது. உலகத்தையே மறந்து குழந்தையை கொஞ்சிக்கொண்டிருந்த காமினியின் கார் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவன் பார்வையிலிருந்து மறைந்தது.

...........

சீனு வீட்டுக்குப் போனதும் பார்வதிக்கு சந்தோசம். மகன் ஏதோ சாதித்துவிட்டு வந்ததுபோல் உற்சாகமாக இருந்தாள். சாப்பாடு பரிமாறும்போது சொன்னாள். 

"நிஷா கண்ணு இங்க இருந்தா ரொம்ப சந்தோஷப்படுவா இல்ல?"

"நிஷாவுக்கு சந்தோஷம்தான்மா"

"அப்போ நீ மீட்டிங்குக்கு போனது நிஷாவுக்கு தெரியுமா?"

"தெரியும்"

"நல்லது நல்லது. கண்ணன் தம்பி எப்போ வராறாம்? நிஷாவை எப்போடா பார்ப்போம்னு இருக்கு"

சீனுவுக்கு சாப்பாடு இறங்கவில்லை. 

'நிஷாவும் கண்ணனும் பிரிந்தது இவளுக்குத் தெரியாது. அது தெரியவரும்போது அதற்கான காரணம் தெரிந்தால் எவ்வளவு வருத்தப்படுவாள்? விளக்குமாற்றால் அடிப்பாள்.'

'ப்ச்.... இப்போது காமினி மேமோடு இருந்துட்டு வந்த மாதிரி நிஷாவோடு லிமிட்டோடு பழகியிருந்தால் அவளுக்கு இவ்வளவு பிரச்சனைகள் வந்திருக்காது. அவளுக்கு இது எவ்வளவு பெரிய அவமானம்! என்னால்!'

அவனுக்கு அவன்மேலேயே வெறுப்பு வந்தது. சாப்பிட மனமில்லாமல் எழுந்தான். 

'எல்லோரும் என்னை வெறுக்கப் போகிறார்கள்.'

ரூமுக்குள் சென்று நிஷாவுக்குப் போன் போட்டான். 

"பார்வதியக்கா எப்படியிருக்காங்க..." என்றாள்.

"உன்னைப் பார்க்க ஆசைப்படுறாங்க"

"அவங்களோடதானே இனிமே இருக்கப் போறேன்"

"நீ பிரிஞ்சிருக்கிற விஷயம் தெரிஞ்சா கஷ்டப்படுவாங்க. அங்க எல்லாரும் சரியாகிட்டாங்களா?"

"ம்ஹூம். என் முன்னாடி சகஜமா இருக்காங்க. கண்ணன் வந்ததும் அவர்கூட எப்படியாவது சேர்த்து வச்சிடணும்னு நினைச்சிட்டு இருக்காங்க. அப்பா டிவோர்ஸ் விஷயத்தை யார்கிட்டயும் சொல்லல. அம்மா டெய்லி என்ன திட்டித் தீர்த்துட்டு இருக்காங்க.  அண்ணன் மும்பைலேர்ந்து இன்னும் ரெண்டு நாள்ல வாரான். அவன் மேரேஜ்க்கு இன்னும் ஒரு வாரம்தான் இருக்கு. அவன் கண்ணனுக்கு போன் போட்டுக்கிட்டே இருக்கிறானாம். அவர் எடுக்கமாட்டேங்குறாராம்"

"ஸாரி நிஷா.... என்னால உனக்கு அவப்பெயர் வரப்போகுது"

"உனக்காகத்தான சீனு..... பரவால்ல"

"நமக்குள்ள தொடர்பு இருக்குன்னு அவர் இன்னும் யார்கிட்டயும் சொல்லலையா... ஆச்சர்யமா இருக்கு. அவருடைய வாழ்க்கையை போய் கெடுத்துட்டேனே...."

"கொஞ்சம்கூட விவஸ்தையே இல்லாம நடந்துக்கிட்டோம் சீனு. பர்த்டே அன்னைக்கும் சரி, சைட்டுலர்ந்து நீ வந்த அன்னைக்கும் சரி நாம அப்படி நடந்திருக்கக் கூடாது. பட் ஸ்டில் ஹி லவ்ஸ் மி சீனு..."

"ஸாரி நிஷா"

"அவரைவிட என்ன நல்லா பார்த்துப்பியா சீனு? உன்னை நம்பித்தான்..."

சீனு அமைதியாக இருந்தான்.

"என்ன விட்டுட்டு வேற ஒரு பொண்ண தேடி போகமாட்டியே..."

அவன் மௌனம் காத்தான். அவனுக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை.

அதே நேரம் -  

வினய், அருணோடு குடித்துக்கொண்டிருந்தான். கூடவே அவனது இன்னொரு ப்ரண்ட் ரோகித் அகர்வால்,. மெடிஸின்ஸ்  தயாரிப்பது, விற்பதில் அநியாயமாக லாபம் சம்பாதித்துக்கொண்டிருப்பவன். வினய் குடி போதையில் சொல்லிக்கொண்டிருந்தான்.

"அருண், நிஷா எனக்கு வேணும்டா... அவ ஒருநாள் என்கூட படுத்துக் கிடந்தாகூட போதும். அவ அம்மணமா என்கூட கிடக்கணும். எனக்குத்  தூக்கித் தூக்கிக் காட்டணும்"

"அவளை உன்கூட படுக்க வைக்கிறது என்னோட பொறுப்பு. ஆனா அதுக்கப்புறம் அவளை என்கிட்டயும் அனுப்பி வைக்கணும்"

"டன். பத்தினி வேஷம் போட்டுட்டு இருக்கிற அந்த குண்டியழகி எனக்கு ஒரு நாள். உனக்கு ஒரு நாள். நல்லா வச்சி வச்சி செஞ்சி அவளை கதற கதற போட்டு ஓத்து  நார் நாரா கிழிச்சி அனுப்புறோம்." 

"எனக்கு அவ இடுப்புதான் ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. அல்வா துண்டு மாதிரி வச்சிருக்காடா. அத கவ்விக்கிட்டே கிடக்கலாம்"

ரோஹித் குறுக்கிட்டான். "லாஸ்ட் டைம் நாம மீட் பண்ணும்போது மலர் மலர் னு சொல்லிட்டிருந்தீங்களே"

வினய் அருணைக் காட்டி சொன்னான். "திஸ் வேஸ்ட் பெல்லோ is afraid of ராஜ்"

"ரோஹித் பாய், ராஜ் மலர்கூடவே இருக்கான். மும்பை வரைக்கும் போய் பார்த்துட்டு வந்துட்டேன்."

ரோஹித் வினய்யின் போனை வாங்கி நிஷாவின் போட்டோவைப் பார்த்தான்.

 "சாலி.... what a sexy lady.... இவ எனக்கும் ஒரு நைட் வேணும்..." என்றான்.

வினய் அருணிடம் முணுமுணுத்தான். "இவன் பொண்டாட்டியை மட்டும் யாரும் தொடக்கூடாதாம். ஆனா பாக்குற பொண்ணு எல்லாம் வேணுமாம்!"

அருணும் வினய்யும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து அர்த்தத்தோடு நமட்டுச் சிரிப்பு சிரித்துக்கொண்டார்கள். 

ரோஹித், பல்லவியை தூக்கிக்கொண்டுவந்து கல்யாணம் செய்துகொண்டான். சொஸைட்டியில் அவன் பெரிய அந்தஸ்தில் இருப்பதால், தன் மனைவியையும் சொஸைட்டியில் மரியாதைக்குரியவளாக வைத்திருந்தான். அவளை பார்ட்டி, அது இது என்று எங்கும் கூட்டிவரமாட்டான். மற்றவர்கள் அவளை நெருங்காதவாறு கழுகுபோல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அவனுடைய மானம், மரியாதை, அந்தஸ்து எல்லாம் பல்லவியிடம் இருந்தது. ஒருமுறை ரோஹித்தின் உதவியாளன் ஒருவன் பல்லவியை சிரிக்கவைத்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவளோடு நெருக்கமாகியிருக்கிறான். அவனை கொன்று புதைத்த பிறகுதான் நிம்மதியாக சாப்பிட முடிந்தது என்று ஒருமுறை ரோஹித் சொல்ல... அப்போதிருந்தே அருண் நடுங்குவான்.   

ரோஹித், நிஷாவின் இடுப்பு வளைவில் விரலால் கோடு போட்டான். "இவளை நான் பாக்கணும் வினய்..." என்றான்.

மறுநாள் - 

குளித்து முடித்து பூஜை முடிந்து கூந்தலை உலர்த்தியபடியே நிஷா வந்தபோது மோகன் எதிரே வர, 

"அப்பா அப்பா ப்ளீஸ் என்னை எங்கயாவது கூட்டிட்டுப் போங்களேன். போரடிக்குது. உங்ககூட டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணி ரொம்ப நாள் ஆச்சு"

"நீ இப்படி தொல்லை பண்ணக்கூடாதுன்னுதான் உனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வச்சோம்"

"ஆரம்பிச்சிட்டீங்களா"

அவள் தலையில் கைவைத்துக்கொண்டு கிச்சன் பக்கம் வந்தபோது, தீபா டிபன் பாக்ஸை எடுத்துக்கொண்டு கல்லூரிக்குக் கிளம்பிக் கொண்டிருந்தாள். அம்மா பத்மாவதி ராஜ்ஜிடம் போனில் பேசிக்கொண்டிருந்தாள். 

இவள் போய் போனை அவள் கையிலிருந்து பிடுங்கி, "டியர் ப்ரதர்... அண்ணி இன்னும் எழுந்திரிக்கலையா?..." என்றாள். 

"ஏய்... நான் என்ன அவளை என்கூடவா தங்க வச்சிருக்கேன்?"

"யாருக்குத் தெரியும். ஆனா நீ அந்த ஜார்னலிஸ்ட்டுங்க டீமுல சேர்ந்துட்டதா கேள்விப்பட்டேன். எப்பவும் அண்ணியோட மடிலதான் கிடக்குறியாம்?"

"கட்டிக்கப்போற பொண்ணு மடில படுக்கிறது குத்தமா தங்கச்சி?"

"பார்த்து பார்த்து. கல்யாண தேதியை மறந்துடப் போறீங்க. சீக்கிரமா வந்து சேருங்க"

போனை அம்மாவிடம் கொடுத்துவிட்டு, டைனிங்க் டேபிளுக்கு வந்தாள். அப்போதுதான் கதிர் அங்கே   உட்கார்ந்திருப்பதை கவனித்தாள். 

அவன் அப்போதுதான் முகத்தை கழுவிவிட்டு மோகனுக்கு எதிரே வந்து உட்கார்ந்திருந்தான். இவளைப் பார்த்ததும் எழுந்து நின்றான். 

"உட்காருப்பா... ஏன் எழுந்து நிக்குற? அவளுக்கும் உன் வயசுதான்..." என்று கதிரை அதட்டினார் மோகன். அவன் உட்கார்ந்துவிட்டு அவளைப்பார்த்து தயக்கத்தோடு... லேசாக சிரிப்பை வரவழைத்துக்கொண்டு கேட்டான். 

"நல்லாயிருக்கீங்களா நிஷா?"

"ம்.. நல்லாயிருக்கேன். நீங்க எப்போ வந்தீங்க? ஊர்ல அத்தை மாமால்லாம் எப்படி இருக்காங்க?"

கேட்டுக்கொண்டே நிஷாவும் அவர்களோடு ஒரு டேபிளில் உட்கார்ந்தாள். பத்மாவதி வந்து இட்லி வைத்தாள். நிஷா எதிர்பார்த்ததுபோலவே அவள் முகம் கடுகடு என்றிருந்தது. நிஷாவுக்கு அது பிடிக்கவில்லை. 

எழுந்து, "நானே பரிமாறுறேன்" என்று அவளிடம் முறைப்பாக சொல்லிவிட்டு சட்னியையும் சாம்பாரையும் தானே கொண்டுவந்து இருவருக்கும் ஊற்றினாள். 

"சாப்பிடுங்க கதிர்... தூரத்திலிருந்து வந்திருக்கீங்க. சொல்லிட்டு வந்திருக்கலாம்ல. உங்களுக்கு சாப்பிடுறதுக்கு ஸ்பெஷலா ஏதாவது ரெடிபண்ணி வச்சிருப்பேன்ல? தங்குறதுக்கும் ரூமை செட் பண்ணியிருப்பேன்ல"

"ஐயோ அதுலாம் வேணாம். நான் இப்போ கிளம்பிடுவேன். அம்மாதான் இந்த கோழியையும், ஆட்டுக்கறியையும் கொண்டு போய் கொடுத்துட்டு வந்திருய்யா மாமா விரும்பி சாப்பிடுவார்னு சொல்லிட்டே இருந்தாங்க. நான் உடனே கிளம்பிடுவேன்"

"அவன் எனக்கு போன் பண்ணியிருக்கான். நான்தான் யாரோன்னு எடுக்காம விட்டுட்டேன்" என்று நிஷாவிடம் சொல்லிவிட்டு, "ஸாரி கதிர்..." என்றார் மோகன். 

அவள் அவரை முறைத்தாள். பின் கதிரிடம் கண்டிப்பாக சொன்னாள்.

"நீங்க ரெண்டு நாளாவது இங்க தங்கியிருந்துட்டுத்தான் போகணும்"

"இல்ல இல்ல... அங்க ஆடு மாடுன்னு நிறைய வேலை இருக்கு. ஸாரி.. தப்பா எடுத்துக்காதீங்க"

"அட்லீஸ்ட் ஒரு நாளாவது இங்க தங்கிட்டுப் போங்க. தங்கிட்டுத்தான் போறீங்க. நோ மோர் arguements!"

நிஷா கண்டிப்பான அன்புடன் சொல்ல... அப்போது அங்கு வந்த பத்மா குத்திக்காட்டுவதுபோல் சொன்னாள். 

"ஏண்டி அவன்தான் உங்க வீட்டுல எல்லாம் தங்கமுடியாதுன்னு சொல்றானே அவன் நம்ம சொல்லி என்னைக்கு கேட்டிருக்கான்?"

"என்னம்மா இது? சும்மா இருங்க..." என்பதுபோல் நிஷா கையை விரித்துக் காட்டி பத்மாவை முறைத்தாள்.  

"நிஷா நீ சும்மாயிரு.... இவங்க அக்கறையா எல்லாம் பண்றது எதுக்குன்னு தெரியாதா... தீபாவை வளைச்சிப்போட...."

"மம்மி... ஜஸ்ட் ஸ்டாப் இட்!" - நிஷா எழுந்து நின்று கத்த, அவள் கோபம் பார்த்து பத்மா அடங்கிப்போய் உள்ளே போனாள். 

சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்த கதிருக்கு நிஷாவின் செயல் மனம் குளிரவைத்தது. சந்தோஷத்தில் மனதுக்குள் பட்டாம்பூச்சி பறந்தது. பத்மா நினைப்பதுபோல் அவனுக்கு தீபாவை கட்டவேண்டும் என்ற ஆசையெல்லாம் கிடையாது. அது பேராசை என்பது தெரியும்.

"இனிமே அவங்களை அப்படிப் பேசாமல் நான் பார்த்துக்கறேன்.." என்று பரிவோடு சொல்லிக்கொண்டே நிஷா உட்கார்ந்தாள். "அத்தை வேற என்ன சொன்னாங்க?" என்றாள்.

"உங்களை எல்லாம்... ஒருதடவையாவது ஊர்ப்பக்கம் வரச்சொன்னாங்க. உங்களை நல்லா கவனிச்சு அனுப்பனும் கவனிச்சு அனுப்பணும்னு சொல்லிட்டே இருக்காங்க" 

"ராஜ் கல்யாணம் முடிஞ்சதும் நாங்க வரோம் ஓகேவா?"

கதிரின் முகம் மலர்ந்தது. எப்போதும்.... வந்து பத்மாவிடம் அவமானப்பட்டு போகும் அவனுக்கு, இந்த முறை.... நிஷா அங்கிருந்தது, அவளது கவனிப்பு, அவளது சப்போர்ட்.... எல்லாமே எதிர் பாராத சந்தோஷம். பஸ்ஸில் வந்த களைப்பு எல்லாம் போயிருந்தது.

லேசான தாடியுடனும் வாரப்படாத முடியுடனும், லேசாக திருகி விடப்பட்ட அடர்த்தியான, அழகான மீசையுடனும், கொஞ்சம் முரட்டுத்தனத்துடனும் வசீகரமான பார்வையுடனும் அங்கே உட்கார்ந்திருந்த கதிர், மோகனின் சொந்த தங்கை மகன். டிகிரி முடித்திருக்கிறான். வாட்டசாட்டமான உழைப்பாளி. மதுரைப்பக்கம் ஒரு கிராமம். சின்ன வயதில் நிஷா, ராஜ் இருவரும் அந்த கிராமத்தில் வளர்ந்திருக்கிறார்கள். அப்புறம்தான் நகரத்துக்கு வந்தார்கள். மோகன் பிசினஸில் மடமடவென்று வளர்ந்தபிறகு பத்மா அவர்களை ஒதுக்கிவைத்துவிட்டாள். ஒருமுறை இரு குடும்பமும் சென்னையில் சந்தித்துக்கொண்டபோது, கதிரிடம், ரொம்ப கஷ்டப்படுறீங்கல்ல?  அவரோட ஆபிஸ்ல ஏதாவது ஒரு சின்ன வேலை போட்டுக் கொடுக்கச்சொல்றேன் என்று பத்மா மிதப்பாக சொல்ல...  நாங்க சந்தோஷமாத்தான் இருக்கோம் அத்தை. விவசாயம் செயறதுதான் எனக்கு பிடிச்சிருக்கு... என்று கதிர் அப்பாவியாய் சொல்ல... அன்றிலிருந்து பத்மாவுக்கு இந்த (ஏழை) குடும்பத்தை கண்டாலே பிடிப்பதில்லை. 

கதிர் சுறுசுறுப்பான இளைஞன் என்பதால்...  கிராமத்தை விட்டுவிட்டு வந்து தன் கம்பெனியில் வேலைக்கு சேர்ந்தால், திறமையாக நடந்துகொண்டால், பின்னாட்களில் தீபாவை அவனுக்கு கட்டிக்கொடுக்கலாம் என்று மோகன் ஒரு கணக்கு போட்டிருந்தார். கதிராலும் பத்மாவாலும் அந்த எண்ணம் இப்போது சுத்தமாக இல்லாமல் போயிருந்தது.

நிஷாவுக்கு அவனைப் பார்த்தால் பாவமாக இருக்கும். அவன் இவளிடம் பேச கூச்சப்படுவதை பார்த்தால் சிரிப்பாக இருக்கும். ஆனால் அவன் விருப்பப்பட்டு விவசாயம் செய்வது, கடுமையாக உழைப்பது அவளுக்குப் பிடிக்கும். 

கதிர் சாப்பிட்டுவிட்டு எழுந்தபிறகு மோகன் நிஷாவிடம் சொன்னார். 

"என் தங்கச்சி குடும்பத்து மேல நீயாவது பாசமா நடந்துக்கிறியேங்கிறதுக்காக... மதியத்துக்கு மேல வெளில போகலாம். பட் கண்ணன் லண்டனிலேர்ந்து வந்ததும் நீ அவர்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்டுட்டு கிளம்பனும். ஞாபகம் வச்சுக்கோ"

நிஷா பேசாமல் இருந்தாள். 

"நாங்க அவரை கன்வின்ஸ் பண்ணிடக்கூடாதுன்னு அவர் கிளம்புற அன்னைக்கு சொல்றீங்கள்ல? ஸ்மார்ட்"

"அப்பா... அவர் விருப்பப்பட்டுதான்....."

"அதான் எதுக்கு? நீங்க சொல்ற காரணம் எல்லாம் சிறுபிள்ளைத்தனமா இருக்கு. அவருக்கு விருப்பம் இருந்திருந்தா மாணிக்கம்கிட்ட இந்நேரம் சொல்லி அவர் இங்க வந்து தாம் தூம்னு குதிச்சிருப்பார்" 

நிஷா வாயை பொத்திக்கொண்டு இருந்தாள். 'எப்போதும் அண்ணன் திட்டு வாங்குவான். இப்போ நான் வாங்குகிறேன். அவன் நல்லவனாகிட்டான். நான் கெட்டவளாகிட்டேன். நான் சீனுகிட்ட படுத்தது தெரிஞ்சா வீட்டு நாய் கூட என்னை மதிக்காது. என்னதான் நடந்தது எனக்கு?? அது இன்றும் விளங்கவில்லை!'

"சரி சரி மூஞ்ச உம்முன்னு வச்சிட்டிருக்காத. ஈவினிங் போலாம். உனக்காகத்தான் வர்றேன். ஓகே?"

"தேங்க்ஸ் டாடி"

அவர் எழுந்து போய்விட.... அவள் காயத்ரிக்கு போன் போட்டாள். 

"அடியேய்... என்ன பண்ணிட்டிருக்க?"

"ஸ்கூலுக்குத்தான் கிளம்பிட்டிருக்கேன். ஹேய் நீ கார்லதானே வர்ற. என்ன பிக் அப் பண்ணிக்கோடி."

"ஓகே ஓகே. இன்னைக்கு ஹால்ப் டேதானே...  க்ளாஸ் முடிஞ்சதும் நாம ஷாப்பிங்க் போலாம். உன் வீட்டுல சொல்லிட்டு வா."

"யாரு... சீனுகூட போறோமா?"

"உதை வாங்குவ. என் அப்பா கூட"

"போடீ.... சீனு கூடன்னா வர்றேன். உன் அப்பாகூடன்னா நீயே போயிட்டு வா" என்று  போனை வைத்தாள்.  

தான் கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போவது தெரிந்தும் காயத்ரி அப்படிப் பேசியது அவளுக்கு கடுப்பாக இருந்தது. சீனுவோடு வாழ்க்கை சந்தோஷமாக இருக்குமா என்கிற பயம் வந்தது. கண்கள் கலங்க... கடவுளை நினைத்துக்கொண்டாள்.

மாலை - 

நிஷா விரும்பிப் போகும் ஷாப்பிங்க் மாலிலிருந்து, அவள் விரும்பிப் போகும் புடவை ஷோ ரூமிலிருந்து வினய்க்குத் தகவல் பறக்க... அவனிடமிருந்து ரோஹித்துக்கு தகவல் போனது. அவன் டிப் டாப்பாக கிளம்பி நாக்கால் உதட்டை நனைத்துக்கொண்டு புறப்பட்டான். இதுபோன்ற சந்தர்ப்பங்களில் வினய் பயன்படுத்தும் காரில், சென்னை அவனுக்கு டெல்லி போல் பரிச்சயமான இடம் இல்லை என்பதால்...வினய்யின் ஆட்களோடு வந்தான்.

அவன் அந்த ஷோ ரூமுக்குள் நுழைந்தபோது, நிஷா ஒரு புடவையை ஷோல்டரில் போட்டு பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். புடவையில்... அழகு தேவதையாக நின்றுகொண்டிருந்த நிஷாவை பார்த்ததுமே அவனுக்கு தூக்கிக்கொண்டது. 

'Godd.. என்னா ஸ்ட்ரக்ச்சர்..... என்னா செக்சி.... இந்த தமிழ் பொண்ணுங்களும் மலையாள பொண்ணுங்களும்... தனி அழகுதான்.'

அவன் நிஷாவின் வளைவு நெளிவுகளையும்... மேடு பள்ளங்களையும்... நாக்கில் எச்சில் ஊற... காமத்தோடு பார்த்து ரசித்துக்கொண்டு நின்றான். 

மோகன் பேண்ட் பாக்கெட்டுக்குள் கைவிட்டுக்கொண்டு தூரத்தில் யாருடனோ போனில் பேசிக்கொண்டிருந்தார். கதிர், நிஷாவோடு நிற்க, பேச கூச்சப்பட்டுக்கொண்டு ஷோ ரூமுக்கு வெளியே escalator களில் வருபவர்களை வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். 

'இப்படி நிஷாவோட வருவோம்னு தெரிஞ்சிருந்தா நல்ல டிரஸ் போட்டுட்டு பஸ் ஏறியிருப்பேனே...'

ரோஹித் வினய் சொல்லியிருந்த சேல்ஸ் பெண்ணை கூப்பிட்டான். பின் நிஷாவிடம் சென்று ஜென்டில் மேன் போல பேசினான்.

"மேம்....  என் வைப் பர்த் டேக்காக... சர்ப்ரைஸா இருக்கட்டுமேன்னு இந்தப் புடவை வாங்குறேன். ஆனா அவளுக்கு எடுப்பா இருக்குமான்னு தெரியல. அவ கிட்டத்தட்ட உங்களை மாதிரியேதான் இருப்பா. எனக்காக... இத கொஞ்சம் ஷோல்டர்ல போட்டுக் காட்டுறீங்களா? ப்ளீஸ்... ஐ நோ இட்ஸ் நாட் கரெக்ட் டு ஆஸ்க் யூ லைக் திஸ்... பட்..."

நிஷாவுக்கு அவன் தயங்கித் தயங்கி பயந்து பயந்து கேட்பது பிடித்திருந்தது. அவனை தப்பாக நினைக்கத் தோன்றவில்லை. 

"ம்... உங்க வைப் போட்டோவை பார்க்கலாமா?" என்றாள். 

அவன் போனில் ஒருத்தியை காட்டினான். "ஸாரி லைட்டிங்க் ரொம்ப fair ஆ காட்டுது" என்று வழிந்தான். "அவ கரெக்ட்டா உங்க நிறம்தான்...." என்றான். 

அவன் கொடுத்த விலை உயர்ந்த புடவையை அந்த சேல்ஸ் உமன் அவள்மேல் போர்த்தி...அதோடு நிற்காமல் அவள் உடம்பை சுற்றி கொண்டுவந்து டெமோ காட்ட.... நிஷா முடிகளை ஒதுக்கிவிட்டுவிட்டு கொஞ்சம் தெரிந்துகொண்டிருந்த தனது இடது முலையை இழுத்து மூட....  ரோஹித் நாக்கில் எச்சில் ஊற அவளைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். 

'இவளை ஒட்டுத் துணியில்லாமல் பெட்டில் உருட்டிவிட்டால்?... இந்த அழகான உதடுகளை என் பூலை சப்பவைத்தால்? குனியவைத்துக்கொண்டு இவளது இந்த அழகான முதுகில் முத்தமிட்டுக்கொண்டே இவளை பின்னாலிருந்து செய்தால்?... எப்படியிருக்கும்????' என்று நாக்கால் உதட்டை நனைத்தான். 

"பார்த்துட்டீங்களா?" என்று கேட்டுவிட்டு புடவையை கொடுத்துவிட்டு நிஷா அப்பாவிடம் போய்விட்டாள். 

ஆனால் ரோஹித் ஏதாவது ஒரு காரணம் சொல்லிக்கொண்டு அவளையே சுற்றி சுற்றி வட்டம் போட... நிஷாவுக்கு அவன் எந்த எண்ணத்தோடு அங்கு நிற்கிறான் என்பது புரிந்துவிட்டது. அப்பாவிடம் சொல்வதற்கு அவளுக்கு தயக்கமாக இருந்தது. இதுக்குத்தான் உனக்கு கல்யாணம் பண்ணிவைச்சோம் என்பார். கதிருக்கு போன் போட்டாள் என்கேஜ்டு ஆக இருந்தது.

நிஷா அந்தக் கடையிலிருந்து வெளியே வந்தாள். ரோஹித்தோ அவள் எங்கு போனாலும் பின்னாலேயே வந்தான். அப்பாவின் கையைப் பிடித்துக்கொண்டாள். மோகன் அவளது எதிர்காலம் பற்றி பேச நினைக்க... அவளோ படபடப்பாக இருக்க... அவர் அவளை புரிந்துகொள்ள முடியாமல் தவித்தார். 

நிஷா சூப்பர் மார்க்கெட்டில் கடகடவென்று தேவையானதை எடுத்துக்கொண்டு, பில் போட வந்தாள். மோகனுக்கோ போன் மேல் போன் வந்துகொண்டே இருந்தது. தூரத்தில் நின்றார். பில் கவுண்டரில் நீளமான க்யூ. சரியான கூட்டம். 

ரோஹித் அவளுக்கு பின்னால் வந்து நின்றுகொண்டு "நீங்க செஞ்ச உதவிக்கு ரொம்ப தேங்க்ஸ் மேம்..." என்று அவள் காதுக்குள் சொல்ல... அவளுக்கு பயமானது. 

'என்ன இவன் இப்படி ஒட்டிக்கிட்டு நிக்குறான்... பாக்குறவங்க புருஷன் பொண்டாட்டின்னு நினைப்பாங்களே...'

பதட்டத்தில் அவள் கையிலிருந்த மசாலா பாக்கெட் கீழே விழ... அவன் குனிந்து எடுத்தான். அவன் அவளது இடுப்பை வெளிப்படையாக ரசித்துக்கொண்டு இருந்தான். அவள் திரும்பி நின்றுகொள்ள.... தைரியமாக அவளது வலது குண்டியில்... தடவினான்.  

நிஷாவுக்கு வேர்த்தது. 

'இப்படித்தான் ஒருநாள் வினய்யும் செய்தான். அடி வாங்கினான். இப்போது இவனுக்கும் ஒரு அறை விடலாம்தான். ஆனால் அப்பா.... கண்ணனை விட்டு விலகி வந்ததற்காக திட்டித் தீர்ப்பார். எனக்கு வேணும்! ச்சே....' 

அவள் யோசித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே ரோஹித் தைரியமாக அவளது குண்டிகளை மறுபடியும் தடவ..... அவள் அதிர்ந்தாள். அவமானமாக இருந்தது. அவனை எரிப்பதுபோல் முறைத்துவிட்டு கவுண்டருக்கு அந்தப்பக்கம் போய் நின்றுகொண்டாள். அங்கிருந்த பையனிடம் சொன்னாள். 

"என் பாஸ்கெட் அங்கிருக்கு... நீங்க கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்றீங்களா ப்ளீஸ்"

அவளது பதட்டத்தை புரிந்துகொண்ட அந்தப் பையன், "நான் பார்த்துக்கறேன்க்கா" என்றான். 

"டேய்.. அந்த பாஸ்கெட்டை எடுடா..." என்றான். முதலில் அவளுக்கு பில் போடப்பட்டது. 

"ரொம்ப தேங்க்ஸ் தம்பி..." என்று மனப்பூர்வமாக அவனுக்கு நன்றி சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள். 

"அப்பா சீக்கிரம் சீக்கிரம்" என்று பார்க்கிங்குக்கு நடந்தாள். 

கதிருக்கு ட்ரை பண்ணிக்கொண்டே சுற்றிலும் பதட்டத்தோடு பார்த்தாள். பார்க்கிங்க் ஆள் நடமாட்டமின்றி இருக்க.... நான்கைந்து ரவுடிகள் அவளையே கழுகுப்பார்வை பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர். பின்னாலேயே வந்த ரோஹித் எதுவும் பேசாமல் தனது காரில் உட்கார... அவளுக்கு அவனிடமிருந்த பயம் போய் இப்போது ரவுடிகளை பார்த்து பயம் வந்தது. 

மோகன் கதிருக்கு ட்ரை பண்ணிக்கொண்டே காருக்குள் உட்கார... இவள் ஷாப்பிங் கவர்களை உள்ளே போட்டுவிட்டு காலை உள்ளே வைப்பதற்குள் அவர்கள் இவளை கொத்தாக தூக்க.. நிஷா துள்ளினாள். 

"டேய் யார்ரா நீங்க... டேய் விடுங்கடா.. விடுங்கடா என்ன.... "

நான்கு கார்கள் தள்ளி... காருக்குள் இருந்த ரோஹித் அவளது பயம் கலந்த சத்தம் கேட்டு, உதட்டுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே சிகரெட்டை பற்ற வைத்தான். கார் கண்ணாடியை ஏற்றினான். 

'விடுங்க.. விடுங்க.. என்று கதறக் கதற இவளை இன்று நன்றாக ஓத்துத் தள்ளவேண்டும். குண்டியில் தொட்டதும் முறைக்கிறா. இவளை குனிந்து காட்டச்சொல்லி, ஆசைதீர சூத்தடிக்கவேண்டும்.'

தொடரும்...