ரக்ஸா பந்தன் 10

முழு தொடர் படிக்க

“ரக்ஸிதா,…செல்லம்”

என்ன என்பது போல என்னை மேல் நோக்கி பார்த்தாள்.

"அடியில ரப்பர் பேண்ட் இருக்குல்ல,…. அதை அப்படியே உன் வாயால கவ்வி வெளியே எடுத்து என் கிட்டே கொடு. அப்பதான் இந்த ஃபங்ஷன் நிறைவடையும்."

நான் சொன்னது போலவே என் சுன்னித் தண்டின் அடியில் இருந்த ரப்பர் பேன்டை என் சுன்னியை வாயில் நுழைத்துக்கொண்டே தன் உதட்டால் கவ்வி இழுக்க முயற்சித்தாள்.

என் சுன்னியின் நீளம் அவள் தொண்டையை முட்டியதால் அதற்கு மேல் அவளால் முயற்சிக்க முடியாமல் திணறினாள்.

“கொஞ்சம் ட்ரை பண்ணு, அவ்ளோதான்”

கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முயன்றவள், அவள் தொண்டையை இடித்துக்கொண்டு நின்ற சுன்னியை கொஞ்சம் கஷ்டப்பட்டு அமுக்க, அது அவள் தொண்டையைத் தாண்டி உள்ளே நுழைவது தெரிந்தது. வாயை அடைத்தது போல இருந்த என் சுன்னி இப்போது அவள் தொண்டைக்குழியையும் அடைக்க, கண்ணீர் கன்னங்களில் வழிய மூச்சு விடத் திணறினாள்.

“அவ்ளோதான் செல்லம்,…”

ரப்பர் பேன்ட் அவள் உதடுகளில் மாட்டி உருண்டது. இன்னும் கொஞ்சம் அவள் ட்ரை பன்ண அவள் உதடுகளால் கவ்வி உருட்டியபடி வெளியே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கொண்டு வர, என் சுன்னியும் அவள் தொண்டையை விட்டு வெளியே வந்தது.

என் முழு சுன்னியும் அவள் வாயிலிருந்து வெளியே வர அந்த ரப்பர் பேண்டை தன் முன் பற்களால் கடித்தபடி பெரு விரல் உயர்த்தி புன்னகைத்தாள்.
என் சுன்னியால் கஷ்டப்படும் என் தங்கையைப் பார்க்க ஒரு பக்கம் என் மனசுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது. என்ன செய்வது ரக்ஸா விதி. 

அவளை எழச் சொன்னேன்.

எழுந்து என் முன்னே நின்று வாயத் திறந்து காட்டினாள். கால் லிட்டருக்கும் மேலான என் விந்தமுது அத்தனையைம் அவள் விழுங்கி விட்டிருந்தாள். அவள் வாய்க்குள் மிச்சமிருந்த விந்து ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது. அவள் கண்கள் கலங்கி கண்ணீரோடு தளும்பி நிற்க்கும் நிலையிலும் ரப்பர் பேண்டை உதடுகளால் கவ்வி எடுத்து ரக்ஸா சம்பிரதாயங்களை நிறைவு செய்து விட்ட சந்தோஷம் அவள் முகத்தில் தெரிந்தது.

அவள் பள பளத்த முலைகளின் மேல் அவள் எச்சில் வடிந்து, ஈரக் கோலம் போட்டிருந்தது.

ஒரு பாசமுள்ள அண்ணனாக அவள் கண்ணீரைத் துடைத்து ரக்ஸா கஞ்சியை ஒரு சொட்டு கூட வீணாக்காமல் குடித்த அவளை கட்டி அணைத்து முத்தமிட்டு கொஞ்ச வேண்டும் போல இருந்தது.

இருந்தாலும் ரக்ஸா பந்தன் விதிப்படி விழாவை நிறைவு செய்வதென்றால்,…பிய்த்துப் போட்ட அட்டை ராக்கியையும், ரப்பர் பேன்ட் ராக்கியையும் இருவரும் அம்மனமாக இணைந்து எடுத்துச் சென்று, எங்கே பூஜை ஆரபித்தோமோ, அங்கே சென்று கடவுள் முன் வைத்து ரக்ஸா பந்தன் விழாவை நல்ல விதமாக நடத்திக்கொடுத்தற்க்கு நன்றி சொல்லி, அங்கே இருக்கும் குங்குமத்தை எங்கள் உதடுகளால் தொட்டு இருவர் உறுப்பிலும் ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் வைத்துவிட்டு, இருவரும் தனித் தனியே குளித்து முடிக்க வேண்டும்.

“ரக்ஸிதா,….”

“ம்,….”

“ரொம்ப தேங்க்ஸ்டீ.”

வாயில் முன் பற்களால் கடித்து வைத்திருந்த ரப்பர் பேன்ட்டை என் வலது கையை நீட்டச் சொல்லி அதில் போட்டபடியே, “எதுக்குண்ணா தேங்க்ஸ் எல்லாம் சொல்லிகிட்டு, அப்புறம் என்ன செய்யணும். அதைச் சொல்லு.” என்றாள்.

“இந்த வாழப்பழத்தை நீ சாப்பிட்டுட்டு என்னோட ரப்பர் பேண்டை நீ உன் கைல எடுத்துக்கணும், உன்னோட அட்டை ராக்கியை நான் கைல எடுத்துக்கணும். ரெண்டு பேரும் ஒருத்தருக்கொருத்தர் உரசிக்காம ஜோடியா நடந்து போய் எங்கே ரக்ஸா பந்தன் பூஜையை ஆரம்பிச்சோமோ, அங்கே போய் இதை சாமி முன்னால வச்சி, ‘ரக்ஸா பந்தன் விழாவை நல்ல படியா நடத்திக்கொடுத்ததுக்கு நன்றி சொல்லி கும்பிட்டுட்டு என் உதட்டால குங்குமத்தை தொட்டு உன் சொர்க்க வாசலுக்கு ஒரு முத்தம் வைக்கணும். அதே மாதிரி நீயும் உன் உதட்டால குங்குமத்தை ஒத்தி எடுத்து என் சுன்னி முனைக்கு ஒரு முத்தம் கொடுக்கணும்.”

“ம்,… வாண்ணா போலாம்” என்று சொல்ல ஈருவரும் பூஜை அறைக்குள் நுழைந்தோம். நான்சொன்னபடி இருவரும் செய்து பூஜையை முடித்து, குளித்து ரக்ஸா பந்தன் விழாவை நிறைவு செய்தோம்.

*********

நாங்கள் ரக்ஸா பந்தன் விழா கொண்டாடியதற்கு அடுத்த நாள், கனடாவில் இருக்கும் என் மனைவிடமிருந்து போன் வந்தது.

“ஹலோ,….”

“ஹலோ,…. யார் பேசறது?”

“ நான்தாங்க ரஹானா பேசறேன். நல்லா இருக்கீங்களா? “

“ம்,… நான் நல்லா இருக்கேன். நீ அங்க உன் அண்ணனோடு சந்தோஷமா இருக்கியா? நம்ம குழந்தை நல்லா இருக்கானா?”

“ரொம்போ சந்தோஷமா இருக்கேங்க. குழந்தையும் நல்லா இருக்கான். இங்கே இருக்கிற கிளைமேட்டுக்கு செட் ஆயிட்டான். அண்ணனை ‘டாட்’ ‘டாட்’ன்னு சொல்றான். சின்னக் குழந்தைதானே,… நானும் ஒன்னும் கண்டுக்கல.”

“சரி,…. என்ன விஷயமா போன் பண்ணே?”

“ம்,…. உங்ககிட்ட ஒரு முக்கியமான விஷயம் சொல்லணும். அதுக்குதான் போன் பண்ணினேன். நேத்தைக்கு ரக்ஸா பந்தன் விழாவுக்கு இங்க என் அண்ணனோட ஃப்ரண்ட் ஒருத்தர் கூப்பிட்டு இருந்தார்ன்னு அவங்க வீட்டுக்கு போய் இருந்தோம்.”

என்ன இங்க நடந்த விஷயத்தயே இவளும் சொல்றா? ஒருவேளை.. ச்சீ இருக்காது.

“ம்,…”

“அவங்க ஃப்ரண்ட் குடும்பம் நார்த் இண்டியன்ஸ் போல,… கிராண்டா கொண்டாடினாங்க. ரொம்ப நல்லா இருந்துச்சு. அவங்க ஃப்ரண்ட் வற்புறுத்தியதால அண்ணன் எனக்கு ராக்கி எல்லாம் கட்டி விட்டுச்சு, ரக்ஸா பந்தன் விழாவை கொண்டாடிட்டு, கடைவீதிக்கு போய் நான் விருப்பப் பட்டதை எல்லாம் வாங்கிக் கொடுத்துச்சு,…… ரெண்டு பேரும் சந்தோஷமாதான் இருந்தோம்.”

“ம்,…” சந்தோஷம் னு எத சொல்லுறா இவ. அவங்க எந்த க்ஸா பந்தன் விழாவை கொண்டாட்டிருப்பாங்க. ப்ரதர் சிஸ்டரா.. இல்ல பிரதர் டூ சிஸ்டரா. என்று எனக்குள் ஆயிரம் கேள்வி எழுந்தது. இன்னும் வினோதமாக என் ஆழ் மனதில் அவர்களும் பிரதர் டூ சிஸ்டர் முறையில் ரக்ஸா பந்தன் விழாவை கொண்டாடி இருக்க வேண்டும் என்ற ஒரு ஆசையும் எழுந்தது. ஆனால் அதை விட ஒரு பெரிய அதிர்ச்சியை அவள் எனக்கு தந்தாள்.

கொஞ்ச நேரம் மௌனமாக இருந்தவள் நீண்ட பெரு மூச்சு விட்டு மீண்டும் பேச தொடங்கினாள்.

“இத்தனை நாளும் என்னை பக்கத்துல வச்சு அன்பா பாசமா சந்தோஷமா பாத்துகித்த என் அன்ணன், அன்னைக்கு நைட் ஏதோ ஒரு மூட்ல.."

அவள் பேசுவதை நிறுத்திவிட்டு யோசிக்க நான் அவள் என்ன சொல்ல வருகிறாள் என்பதை ஓரலவு யூகித்துவிட்டேன். அதற்கு எப்படி ரியாக்ட் செய்ய வேண்டும் என்று எனக்கு தெரியவில்லை. என் உடல் அப்போது அவளுக்கு எதிர்வினை காட்ட விரும்பவில்லை. மாறாக என் மனம் அவள் சொல்ல வருவதை முழுதாய் கேட்க ஆவலாய் இருந்தது.

"என்னங்க இருக்கீங்களா?"

"ம்.. இருக்கேன் நீ சொல்ல வந்தத முழுசா சொல்லு"

என் குரலில் கோவம் இல்லை என்பதை அவள் உணர்ந்திருக்க வேண்டும். அந்த நிம்மதியில் அவள் மீண்டும் சொல்ல தொடங்கினாள்.

"அதாங்க அன்னைக்கு நைட் எங்க அண்ணன் ஏதோ ஒரு மூட்ல ஆசைப்பட்டு என்னை அவர் பெட் ரூமுக்கு கூப்பிட, என்னாலயும் மறுக்க முடியலேங்க. ஒரு பாசமுள்ள தங்கச்சியா அந்த நேரத்துல என் அண்ணானோட ஏக்கத்த என்னால புரிஞ்சுக்க முடிஞ்சது. அதுக்காக என் அண்ணயே முழுசா குறை சொல்லவும் முடியாது. நான் உங்க கிட்ட ஓழ் வாங்கி ஒரு மாசத்துகு மேலே ஆனதுனால எனக்கும் அந்த சுகம் வேணும் போல இருந்துச்சு. என் அன்பு அண்ணனே அந்த சுகத்தை எனக்கு தர தயாரா இருந்ததால நாங்க ரெண்டுபேரும் எங்க கட்டுப்பாட்ட இழந்து ஒன்னா கலந்துட்டோம்ங்க. என்னை மன்னிச்சிடுங்க.”

ஏதோ ஒரு தயிரியத்தில் முழுதாய் சொல்லி முடித்துவிட்டு என் பதிலுக்காக பதைபதைப்புடன் காத்திருந்தாள்.

அவள் சொன்னதை கேட்டபோது எனக்கு கோவம் வரவில்லை மாறாக என் மனதில் ஏதோ ஒரு நிம்மதி உதயம் ஆனது. அவர்கள் செய்த அதே வேலையை தான் நாங்களும் இங்கே செய்துகொண்டிருந்தோம் என்ன இன்னும் நாங்கள் ஒன்று சேரவில்லை. ஆனால் மனதளவில் என்றோ சேர்ந்துவிட்டோம். அதனால் என்னால் அவர்களின் உணர்வை புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. நான் அவளிடம் போய் கோபம் காட்டி நடிக்கவும் விரும்பவில்லை. சில நொடி யோசனையில் மூழ்கிபோன என்னை மீண்டும் அவள் குரல் நிஜ உலகிற்கு கொண்டு வந்தது.  

"என்னங்க நான் செஞ்சது தப்புதான் என்ன மன்னிச்சுடுங்க"

"எனக்கு உன் நிலமை புரியுது ரஹானா. எனக்கு உன்மேல ஒரு கோவமும் இல்ல. உங்க அன்ணன் நம்ம கல்யானத்துக்கு முன்னாலயே உன்மேல அளவுகடந்த அன்போட ரொம்ப பாசமா இருக்கிறதா சொல்வ. சில சமயம் சைட் அடிக்கிறார்ன்னு கூட சொல்வ. அப்பவே நினைச்சேன் உங்களுக்குள்ள ஒரு காதல் இருக்குன்னு. உண்மைய சொல்லு உனக்கு நீங்க இந்தமாறி ஒண்ணு சேரணும்னு ஏற்கனவே ஆசை இருந்ததுள்ள. இப்ப சந்தர்ப்பம் கிடைச்சதும் சேர்ந்துட்ட அப்படித்தானே.”

"ச்சீ போங்கங்க.. அப்படில்லாம் இல்ல. இது பிளான் பண்ணி நடந்தது இல்ல. எதார்த்தமா நடந்துடுச்சு. நீங்க எங்க நிலமைய புரிஞ்சுபீங்கண்ணு எனக்கு தெரியும். அதான் உங்ககிட்ட மறைக்காம உண்மைய சொல்லிட்டேன். உங்க கிட்ட பர்மிஷன் கேட்டுட்டாவது பன்னிருக்கலாம். பட் எப்படியோ எங்க கண்ட்ரோல மீறி நடந்து போச்சுங்க. என்னை மன்னிச்சிடுங்க.”

“சரி பரவால்ல டி. நீ உங்க அண்ணன் கூட ஃபாரின் கெளம்பும்போதே நான் சொன்னேன்ல உன்னால ரொம்ப கண்ட்ரோல் பண்ண முடியலைனா உன் அண்ணன் கூட பன்னிக்கோ வெளிய எங்கயும் போகாதன்னு. நீதான் அண்ணன் கூட படுப்பாங்களா ஒழுப்பாங்களான்னு பிகு பண்ண இப்போ அதே தான் நடந்துருக்கு பாத்தியா. என்ன ஒண்ணு நீ என் கிட்ட சொல்லி இருந்தா, இந்த கில்டி பீல் இல்லாம ஃப்ரீயா உன்னை உன் அன்ணனுக்கு கொடுத்திருக்கலாம். ஓகே,…. இனி நடக்கப் போவதை பாக்கலாம்.”

“என் மேலே ஒன்னும் கோவம் இல்லியே.”

“இல்ல டி,…. ஒரு பாசமான, அன்பான தங்கச்சியா இத்தன வருஷமா வெளி நாட்ல இருந்து உங்கள பாத்துகிட்ட உன் அன்ணனுக்கு இப்போ நீ ஆறுதலா, அன்பா நடந்துகிட்டதைக் கேட்டு எனக்கு சந்தோஷம்தான். அதையும் மறைக்காம என் கிட்ட சொன்னதிலேர்ந்து உன் மேலே எனக்கு இன்னும் அன்பு அதிகமாகுது.”

“ரொம்ப தேங்க்ஸ்ங்க,…. எங்க நீங்க என்ன தப்பா எடுத்துகிட்டு அசிங்க படுத்திடுவீங்களோன்னு பயந்துகிட்டு இருந்தேன்.”

“ அது சரி எப்படியோ இப்போ உனக்கு அங்க உன் அண்ணன் இருக்கான் உன் உடல் தேவைய தீர்த்து வைக்க,…. நீ மட்டும் உன் அண்ணன் கூட பாசமா அன்பா இருந்தா போதுமா, எனக்கும் ஒரு தங்கச்சி இருக்கான்றது உனக்கு தெரியுமில்ல. அவகிட்டேயும் நான் பாசமா அன்பா இருக்க வேணாமா?”

“யாரு வேணாம்னா. அவ உங்க தங்கச்சிதான போய் உங்க பாசத்தையும் அன்பையும் காட்டவேண்டி தானே. யார் தடுத்தா? இல்ல யார் தடுக்கப் போறா?”

“இல்ல,…. நான் அப்படி அவ மேலே அன்பாவும் , பாசமாவும் இருந்து அவளுக்கு வேணும்கிறதை எல்லாம் செஞ்சு கொடுத்தா நீ தப்பா எடுத்துக்குவியோன்னு எனக்கு பயமா இருக்கு..”

“ஆஹா.. சார் வேற எதுக்கோ அடி போடுறமாறி இருக்கே.. நான் எதுக்குங்க தப்பா எடுத்துக்கப் போறேன். என் கிட்டே உங்க ஆசையைச் சொல்ல நீங்க எதுக்கு பயப்படணும். உங்களுக்கு உரிமை இருக்குங்க. உங்க தங்கச்சியை அன்பா பாத்துக்க, அவளுக்கு வேணும்கிறதை, ஆசைப்பட்டதை செஞ்சு கொடுக்க, வாங்கிக் கொடுக்க ஏன் அவ சம்மதிச்சா அவக்கூட சேர்ந்து காம சுகத்த அனுபவிக்க கூட உரிமை இருக்கு ஒரு அன்ணிங்கிற முறையில நான் எந்த தடையும் சொல்லப் போறதில்ல போதுமா. இவ்வளவு ஏன் அங்க இருக்கிர என்னோட புடவை, நகை எல்லாத்தையும் கூட அவளுக்கே கொடுத்து, போட்டு அழகு பாருங்க நான் ஒண்ணும் சொல்ல போரதில்ல. அப்புறம், இன்னொன்னும் உங்க கிட்ட சொல்லணும்.”

“ம்,…சொல்லும்மா.”

“அண்ணனோட கான்ராக்ட் முடிய இன்னும் ரெண்டு வருஷம் இருக்கறதால, இந்த ரெண்டு வருஷமும் என்னை இங்க அவர்கூடவே இருக்க சொல்றார். என் விசாவை எக்ஸ்டென்ட் பண்ணப் போறாராம். நான் உங்க கிட்டே கேட்டுட்டு  சொல்றேன்னு சொல்லி இருக்கேன்.”

“அய்யோ.. ரெண்டு வருஷம் நான் எப்படி டி தனியா இருக்கிறது?”

“ஒன்னும் கவலைப்படாதீங்க. நான் உங்க தங்கச்சிகிட்டேயும், உங்க அம்மாகிட்டேயும் பேசி அவங்களை உங்க கூட வந்து இருக்கச் சொல்றேன்."

அது சரி அண்ணன் கூட படுத்து சுகம் அனுபவிச்சதும் தான் இந்த அண்ணான அவன் தங்கச்சி கூட சேர்த்து வைக்க தோனுச்சா சக்க உனக்கு. சரி பேசிப்பாரு. என் அம்மாவும், தங்கச்சியும் இங்க என்கூடவே இருக்கறதா இருந்தா, நீ அங்க ரெண்டு வருஷம் என்ன அதுக்கு மேலேயும் இருக்கலாம்.”

“ஆஹா.. கூட இருக்கத்துக்கே இப்படியா அப்போ உங்க தங்கச்சி உங்க கூட படுத்துட்டா என்ன பர்மனன்ட்டா இங்கே இருக்க சொல்லிடுவீங்க போலயே. சரிங்க உடம்ப பாத்துக்கோங்க. வேளா வேளைக்கு சாப்பிடுங்க. இன்னைக்கு நைட்டே உங்க அம்மாகிட்டயும், தங்கச்சிகிட்டயும் பேசிடறேன். பை”

“ம்,…” என்று சொல்லி போனை கட் செய்தேன்.

 சாப்பிட்டு முடித்து விட்டு, ஓய்வாக உட்கார்ந்து டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்த போது கனடாவிலிருந்து போன் வந்தது. அட்டன்ட் செய்து பேச ஆரம்பித்தேன்.

“ஹலோ,….”

“நான் தாங்க ரஹானா பேசுறேன்.”

“ம்,…சொல்லும்மா”

“இப்ப அத்தை கூட வீடியோ கால்ல கனெக்ட் ஆகி இருக்கேன். இருங்க ரக்சிஸ்தாவுக்கும் கால் பண்ணி சேர சொல்லிடறேன்.

“ம்,….”

அப்போது ரக்ஸிதா தன் அறையிலிருந்து போனை எடுத்துக்கொண்டு, “அண்ணா என் செல் போனுக்கு ஏதோ வெளி நாட்டு கால் வருது அட்டண்ட் செய்யட்டுமா?” என்று கேட்டபடியே ஹாலுக்கு வந்து நான் உட்கார்ந்திருந்த சோபாவின் இன்னொரு ஓரத்தில் உட்கார்ந்தாள்.

“ம் அது உன் அண்ணியாதான் இருக்கும். வீடியோ கால் பண்றா. நம்ம அம்மாவும் லைன்லதான் இருக்காங்க. அட்டண்ட் பண்ணு.”

கால் கனக்ட் ஆனது.

“அத்த லைன்ல இருக்கீங்களா?”

“ம்,… இருக்கேன்மா. இவ்ளோ நாள் கழிச்சு இப்போதான் இந்த அத்தை உன் கண்ணுக்கு தெரியறேனாக்கும்.?”

“ஸாரி அத்த. ஏதோ அப்ப அப்படி நடந்து போச்சு. அதை நினைச்சு வருத்தப்படாதீங்க. உங்க பையனை காதலிச்சு உங்களுக்கு தெரியாம கல்யாணம் செஞ்சுகிட்டதுக்கு என்னை மன்னிச்சிடுங்க. ரொம்ப ஸாரி!!!”

“சரி பரவால்ல விடு மா நான் எப்பயோ பழசெல்லாம் மறந்து உங்க ரெண்டு பேரையும் மன்னிச்சிட்டேன். சொல்லுமா இவ்வளவு நாள் இல்லாம இப்போ கால் பண்ணி இருக்க என்ன விஷயம்?”

“அது வந்து,….”

“எதா இருந்தாலும் தைரியமா சொல்லும்மா.”

“இல்ல,…. நான் என் அண்ணன் கூட கனடா வந்துட்டது உங்களுக்கு எல்லாம் தெரியும். என்னால இன்னும் ரெண்டு வருஷத்துக்கு இந்தியா வர முடியாது. அதனால,….”

“அதனால,….?”

“நீங்களும், ரக்ஸிதாவும் அவரோட போய் இருந்தீங்கன்னா, அவருக்கு கொஞ்சம் உதவியா இருக்கும். ஆவரும் டெய்லி ஓட்டல் சாப்பாடு சாப்பிட்டு உடம்பை கெடுத்துக்க வேண்டிய அவசியம் இருக்காது.”

“நீ சொல்றதும் வாஸ்தவம்தான். ஆனா, அவ்வளவு நாளைக்கு நாங்க எப்படி அங்க தங்கறது?”

“ஏன்,…. அது உங்க மகன் வீடுதானே? அவ்வளவு நாள் என்ன நீங்க பர்மனேண்ட்டா கூட அங்கே தங்கினா என்ன தப்பு?”

“ இல்ல நாங்க அங்க வந்துட்டா இங்க ரக்ஸிதாவோட காலேஜ் படிப்பு வீணாகிடுமே.”

“அத்த,…. ரக்ஸிதாவ ஹைதராபாத் காலேஜ்லே சேர்த்து படிக்க வைக்கலாம். நான் அவர்கிட்ட பேசிடுறேன். உங்களுக்கு ஒரு கவலையும் வேணாம். நீங்க மட்டும் அங்க ஆம்பூர்ல இருந்து எதுக்கு தனியா கஷ்டப்படணும்?’

“எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலம்மா,…”

“நீங்க பொறுமையா யோசிச்சு பாத்து முடிவு பண்ணினாகூட சரிதான். எனக்காக,….”

“சரி,…. இதுல ரக்ஸிதாவுக்கு விருப்பம் இருக்கா இல்லையான்னு தெரியலையே?”

இப்படி என் மனைவியும் அம்மாவும் பேசிக்கொன்டிருக்கும் போது இடை மறித்த ரக்ஸிதா, 

“அம்மா நான் ரக்ஸிதா பேசுறேன். எனக்கு அண்ணன் கூட இருக்க விருப்பம்தாம்மா. மத்ததெல்லாம் நாங்க பாத்துக்கறோம். அண்ணி சொல்றதுலயும் ஒரு அர்த்தம் இருக்கு. இதுக்கு மேலே உன் சம்மதம்தான் தேவை.”

“என்னப்பா கிருஷ்ணா, நாங்க ரெண்டு பேரும் அங்க வந்தா எங்களை நல்லபடியா கவனிச்சுக்குவியா?”

“ஒரு குறையும் இல்லாம ரெண்டு பேரையும் மகாராணி மாதிரி வச்சுக்குவேன்மா. பிளீஸ் வாமா”

“அத்த அதான் அவரே சொல்லிட்டார்ல அப்புறம் என்ன? எனக்கும் சம்மதம். எவ்ளோ நாள் வேணும்னாலும் நீங்க அங்க இருங்க. அங்க இருக்கிற
அத்தனையும் உங்களுக்கும் சொந்தம்.”

“சரிம்மா,….” என்று அம்மா காலை கட் பண்ண, நாங்கள் மூவரும் வீடியோ காலில் இருந்தோம்.

அப்போது தான் நானும் ரக்ஸிதாவும் ஒரே சோஃபாவில் உட்கார்ந்திருப்பதைப் பார்த்த என் மனைவி ரக்ஸிதாவிடம், “ரக்ஸிதா நீ ஹைதராபாத்லேயா இருக்கே? எப்போ வந்த? உங்க அண்ணன் நீ வந்ததை என்கிட்ட சொல்லவே இல்ல பாத்தியா. அவர...” என்றாள் செல்ல கோபத்துடன்.

“அன்ணி காலேஜ் ப்ராஜெக்ட் விஷயமா வந்தேன். ஆனா, அதை போஸ்ட்பன் பண்ணிட்டாங்க. “

“ம்,… நல்லதா போச்சு. உங்க அண்ணனை நல்லா கவனிச்சுக்கோடி. உங்க அம்மா சொன்னத கேட்டல்ல.”

“ஆமாம் அண்ணி கேட்டேன்.”

“நீங்க மூணு பேரும் அங்க சந்தோஷமா ஒரே குடும்பமா இருந்தாதான் என்னால இங்க சந்தோஷமா இருக்க முடியும். புரிஞ்சுக்கோ. உங்க அண்ணன் கிட்டே எடுத்துச் சொல்லு. உன் அம்மா கிட்டேயும் எடுத்துச் சொல்லு. சரி நீ காலை கட் பண்ணிடு. நான் அவர்கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்.”

“சரி அண்ணி” என்று சொல்லி ரக்ஸிதா காலை கட் செய்தாலும், என் பக்கத்திலேயே தான் உட்கார்ந்திருந்தாள்.

“என்னங்க திரும்பவும் கேட்டுக்குறேன். என்ன மன்னிச்சிடுங்க.”

“அய்யோ அத விடு ரஹானா. செய்யிறதையும் செஞ்சுட்டு, திரும்ப திரும்ப மன்னிப்பு கேக்காத. அது போகட்டும். உங்க ரெண்டு பேருக்குள்ள அது எப்படி நடந்துச்சு. விளக்கமா சொல்லேன். இல்ல இல்ல இத சொல்ல நீ கூச்சப்படுவ பேசாம ஒரு லெட்டர் எழுதி ரிஜிஸ்டர் போஸ்ட் பண்ணு.”

“ஐயோ,…. அதை எப்படிங்க எழுதி அனுப்ப முடியும்? ஏதோ திடு திப்புன்னு நடந்து போச்சு. அதைப் போய் எழுதி அனுப்புன்றீங்களே? அப்படியே எழுதி அனுப்பினா அந்த லெட்டர் யார் கையிலாவது மாட்டுனா அவ்ளோதான்.”

“ரிஜிஸ்டர் போஸ்ட் டீ. ஒன்னும் ஆகாது. உன் புருஷன் தானே கேக்குறேன். எழுதி அனுப்பு.”

“ம்,…. சரி. எதுக்கும் அண்ணனைக் கேட்டுட்டு அனுப்பறேன்.”

“சரி,…. ஓகே,…. வச்சிடட்டுமா?”

என்று போனை வைத்தேன்.

“அண்ணா அண்ணிய என்னத்த எழுதி அணுப்பச் சொல்றீங்க?’ என்றாள் ரக்ஸிதா.

“உங்கிட்ட சொல்றதுக்கு என்ன? உன் அண்ணியும் அவ அண்ணனும் நேத்து ஒன்னு சேர்ந்து புருஷன் பொண்டாட்டி மாதிரி ஆகிட்டாங்களாம். நேத்தைக்கு நம்மள மாதிரியே ரக்ஸா பந்தன் விழா கொண்டாடி, அந்த சந்தோஷத்துல இது நடந்திருக்கு. அதத்தான் எப்படி நடந்துச்சுன்னு விலா வாரியா எழுதி அனுப்பச் சொல்லிருக்கேன்.”

“அப்படியா!!! என்னனா சொல்ற. ஊர்ல நம்மலாமாறி நிறைய அண்ணன் தங்கச்சி இருப்பாங்க போலயே. அய்யோ இப்போ எனக்கு வர சந்தோஷத்துக்கு அப்படியே உன்னையும், அண்ணியையும் இறுக்க கட்டிப் பிடிச்சு மொச் மொச்சுன்னு முத்தமா கொடுக்கணும் போல இருக்கு. ஆனா, ரக்ஸா பந்தன் ரூல்ஸ் படி பத்து நாளைக்கு உங்களை தொடக் கூடாதுன்னுதான் பார்க்கிறேன்.” என்று சொல்லி சிரித்து மகிழ்ந்தாள்.

“எதுக்குடி இவ்ளோ சந்தோஷம்?”

“எனக்கு ரூட் க்ளியர் ஆய்டுச்சில்ல. அண்ணா, அண்ணி அந்த லெட்டரை எழுதி அனுப்பிச்சதும் அந்த அண்ணனும் தங்கச்சியும் சேர்ந்து செஞ்சதை, இந்த அண்ணனும் தங்கச்சியும் சேர்ந்து படிக்கலாம். ஓகேவா?” என்று சொல்லி விட்டு சமையல் செய்யப் போய் விட்டாள்.

ஒரு இரண்டு மணி நேரம் கழித்து ரஹானாவிடம் இருந்து போன் வந்த்து.

“ம்,….சொல்லு ரஹானா.”

“அண்ணன் கிட்ட கேட்டேங்க, எழுதி அனுப்புன்னு சொல்லிட்டார். ஆனா, அதுக்கு பதிலா நீங்களும் உங்க தங்கச்சியும் சேந்து அங்கே நட்த்தப் போற முதலிரவையும் நல்லா விவரமா எழுதி இங்க அனுப்பனுமாம். வீடியோ எடுத்து அனுப்புனா இன்னும் பெட்டர்ன்னு பிரியப்படறார். அது அவர் பாத்து பொறாமைப் படறமாதிரி இருக்கணுமாம்”

“ ஓ,…அப்படி வேற ஒரு ஆசை மச்சானுக்கு இருக்கா? தங்கச்சிய கீப்பா வச்சுக்கதான் இவ்வளவு நாளா கல்யானம் செஞ்சுக்காம இருந்தாரா?!!”

“ம்,… உங்களை மாதிரிதானே உங்க மச்சானும் இருப்பார்.”

“சரி,… சரி,…. அனுப்பி வைக்கிறேன். மச்சானையே என் கிட்டே பேசச் சொல்லு.”

“ம்,….”

தொடரும்...