உங்களில் ஒருத்தி 124
சீனு, வீட்டில் வேக வேகமாக தன் துணிமணிகளை எடுத்து பேகில் திணித்துக்கொண்டிருக்க, பார்வதி வந்து கேட்டாள்.
"எங்கடா போற?"
"நிஷாவைப் பார்க்க"
"கல்யாண தேதி நெருங்கிடுச்சு. இப்போ வந்து கல்யாணத்தை நிறுத்துங்கன்னு
சொல்ற? உனக்கு கல்யாணம் அவ்வளவு விளையாட்டா போச்சா? இப்படி பொறுப்பில்லாத பிள்ளையை பெத்துருக்கீங்களேன்னு எங்களை
எல்லாரும் காரித் துப்புவாங்க. அப்புறம் நாங்க வாழறதைவிட சாகறதே மேல்"
"அம்மா கொஞ்ச நேரம் சும்மா இருக்கியா"
"நிஷாவை எதுக்கு பார்க்கப் போற?"
"அவளைப் பார்த்தாதான் எனக்கு ஒரு தெளிவு கிடைக்கும். அவ அட்வைஸ்
வேணும்."
"அவ இருக்கிறவரைக்கும் நல்லா இருந்தியேடா. மதிப்போட இருந்தியே. இப்போ என்னடா ஆச்சு உனக்கு? பொண்ணு வீட்டுக்காரங்க வந்து கேட்டா என்னன்னு சொல்லுவேன்? இங்க பாரு உன் இஷ்டத்துக்கு நீ ஏதாவது செஞ்சி நாங்க அவமானப்பட்டுட்டா அப்புறம் நீ எங்களுக்கு புள்ளையே கிடையாது"
சீனு எதுவும் பேசாமல் அங்கிருந்து கிளம்பினான். பரத் செய்த துரோகம் அவன் மண்டையை குடைந்துகொண்டிருந்தது. 'நான் ஜெயிலில் இருந்த நேரம், கொஞ்சம் வீக்காக இருந்த நேரம் இடையில் புகுந்து ஆறுதல் காட்டுவதுபோல் தடவி என் அகல்யாவை போட்டுவிட்டானே. ச்சே இவன் எல்லாம் மனிதனா? எச்சை. அவனை ரத்தம் வரும்வரை அடித்தால்தான் மனது ஆறும்.'
நேராக பரத்தின் வீட்டுக்குச் சென்று கதவை தட்டினான். யாரும் இல்லை. பக்கத்து வீட்டுக்காரி வந்தாள்.
"சாந்தி இன்னும் வரல. பரத் எங்கயோ கிளம்பிப் போனார். வர நாலஞ்சு நாள் ஆகும் சாந்தியை பார்த்துக்கோங்கன்னு மட்டும் சொன்னார்."
'ஷிட்'
சீனு பைத்தியம் பிடித்தவன்போல் மதுரை பஸ்ஸில் ஏறி உட்கார்ந்தான். 'நிஷா... ம்... என்று ஒரு வார்த்தை சொல்லு நிஷா. சொல்லிடு நிஷா. ப்ளீஸ். உன் காலடியிலேயே கிடக்குறேன். எனக்கு வேற யாரையும் பிடிக்கல. யாரும் எனக்கு உண்மையா இல்ல. உன்ன மாதிரி... யாரும் என்ன ஒரு திறமையுள்ள மனிதனா மதிச்சு பார்க்கல. நான் உன்ன மிஸ் பண்ணிட்டேன். மிஸ் பண்ணிட்டேன். என் பேராசையால கிடைச்ச உன்ன அதே பேராசையாலேயே இழந்துட்டேனே!'
அவன் கண்கள் கலங்கின.
இங்கே - கிராமத்தில் - ஒன்றிரண்டு
தினங்களுக்கு முன்பு - இரவில் - மழைத்தூரலில் -
நிஷா கதிரின் கையிலிருந்து இறங்கி படிகளில் ஏறி ஓடினாள். "ஏய்..
நில்லு நிஷா" என்று கொஞ்சிக்கொண்டே கதிர் அவள் கையைப் பிடிக்க அவள் பொய்க்கோபத்தோடு
உதறிவிட்டாள்.
"புடவையை நல்லா ஈரமாக்கிட்டீங்க. உங்களுக்கு பனிஷ்மென்ட்! குட் நைட்!" என்று சொல்லிவிட்டு கதவை அடைத்தாள்.
"நிஷா... ஏய்... என்னடி அதுக்குள்ளே கேட் போட்டுட்ட?"
"போடா பொருக்கி உனக்கு எதுவும் கிடையாது"
"நீ எங்க போயிடப்போற. உன்ன நாளைக்கு வச்சிக்கறேண்டி."
கதிர் சிரித்துக்கொண்டே படியிறங்கிப் போக... நிஷா கண்ணாடி முன் வந்து நின்றாள். புடவையில்.. பெண்மை பள்ளத்தாக்கு வரை நனைந்திருந்தது. அதேபோல் ஜாக்கெட்டின் கீழ்ப்புறத்தில் பாதிவரை நனைந்திருந்தது. தனது வெட்கம் நிறைந்த முகத்தை ரசித்துக்கொண்டே நைட்டியை மாற்றிக்கொண்டு பெட்டில் விழுந்தாள். கதிர் வந்ததும் வராததுமாய் தன் இடுப்பைக் கிள்ளியதை... தண்ணீர் அடித்து விளையாண்டதை... கொஞ்சியதை... கெஞ்சியதை.. நினைத்து செயினைக் கடித்துக்கொண்டு கிடந்தாள்.
"ஐயோ சாப்பாடு கொடுக்கலையே?"
கீழே இறங்கி ஓடினாள். அவன் ரூமுக்குள் எட்டிப்பார்த்தாள். அவன் கைலியை இடதும் வலதுமாக அசைத்து இடுப்பில் கட்டிக்கொண்டிருந்தான்.
"கதிர் சாப்பிட்டியா?"
"பரவால்லயே இப்பவாவது ஞாபகம் வந்ததே"
"ஹேய்.. ஸாரிடா"
அவள் வேகம் வேகமாக கிச்சன் ஓடினாள். பாத்திரங்களை உருட்டினாள். கதிர், அவளது அக்கறையை... ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டு நின்றான். குனிந்து நின்று கரண்டிகள் எடுத்துக்கொண்டிருந்தபோது அவளது பின்னழகுகளும் தொடையழகும் அவனை என்னவோ செய்தன.
'இறைவா... எங்கயும் போகாம இவ கூடவே இருக்கனும்போல இருக்கே....'
மறுநாள், நிஷா அத்தைக்காரியோடு கோயிலுக்குப் போயிருந்தாள். தனக்கு ஒரு நல்ல வாழ்க்கை அமைவதற்காகவும் கதிரையும் தன்னையும் சேர்த்து வைக்கும்படியும் மனம் உருகி வேண்டிக்கொண்டாள். கோயிலுக்கு வெளியே வந்தபோது அந்த சூழ்நிலை மனதுக்கு இதமாக இருந்தது. அருகில் ஒரு பெரிய ஆலமரம். குழந்தைகள் விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். அதன் பின்னால் ஒரு பெரிய குளம்.
அவள் வீட்டுக்குள் நுழைந்தபோது கதிர், ஊர்க்காரர்களோடு வேகம் வேகமாக வெளியே கிளம்பிக்கொண்டிருந்தான். பேச்சில் ஆத்திரமும் வேகமும் தெரிந்தது. நிஷா ஓடிப்போய் அவனுக்கு திருநீர் வைத்துவிட்டாள். அவன் நெற்றியை காட்டிக்கொண்டு ஒரு நிமிடம் கண்மூடி நின்றான். பின் கண் திறந்தான்.
"கதிர் கதிர் அந்த ஆலமரத்துல ஒரு பெரிய ஊஞ்சல் தொங்குது. அதுல என்ன வச்சி ஆட்டி விடுறியா"
அவசரமாக வெளியே கிளம்பிக்கொண்டிருந்த கதிர், இவள் இப்படிச் சொன்னதும் அவள் மண்டையில் ஒரு தட்டு தட்ட, அவள் கையிலிருந்த empty பூக்கூடை கீழே விழுந்தது.
"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...." என்று நிஷா தலையை தடவிவிட்டுக்கொண்டே அவனை நிமிர்ந்து பார்க்க, அவன் வாசலில் பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்துகொண்டிருந்தான். இவளைப் பார்த்து விரல் காட்டிச் சொன்னான்.
"உன்ன வந்து வச்சிக்கிடுறேன்"
பைக் சர்ரென்று கிளம்பிப் போக, நிஷா அவனையே பார்த்துக்கொண்டு நின்றாள். 'ப்ச். டென்சன் பண்ணிட்டேனா? இப்படி முறைக்கிறான்?'
"என்னம்மா நீ இன்னைக்கு ஸ்கூலுக்குப் போகலையா?"
நிஷா மனசே இல்லாமல் கிளம்பினாள். அவளுக்கு அவன்கூடவே இருக்கவேண்டும்போல் இருந்தது. 'ஸ்கூல்ல ட்ராப் கூட பண்ணாம போகுது பாரு மூதேவி!'
முணுமுணுத்துக்கொண்டே... வீட்டுக்கருகில் வரும்போது இறக்கி அட்ஜஸ்ட் செய்திருந்த புடவையை, தன் குழிந்த வட்ட தொப்புளுக்கு மேலே ஏற்றிவைத்தாள்.
அன்று இரவு கதிர் வீட்டுக்கு வந்தபோது அவனோடு கூட அமர்ந்து சாப்பிட இரண்டு சிறுமிகள் இருந்தார்கள். ஆச்சரியத்தோடு, "என்ன விஷயம் நிஷா?" என்று கேட்டான்.
"படிப்பு சுத்தமா வராதுன்னு இந்தப் பொண்ணுங்களே முடிவெடுத்துட்டாளுங்க. மத்த குழந்தைங்களை கம்பேர் பண்ணா கொஞ்சம் லேட் பிக்கப் அவ்வளவுதான். அதான் கூடவே இருக்க வச்சி சொல்லிக்கொடுத்திட்டிருக்கேன்."
அந்த சாப்பாடும் ஒரு விதத்தில் நன்றாகத்தான் இருந்தது. சாப்பிட்டு முடித்ததும் நிஷா அந்த சிறுமிகளுக்கு பொறுப்பாக உட்கார்ந்து சொல்லிக்கொடுக்க, கதிர் அவளது பேச்சு சத்தத்தையே ரசித்துக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தான்.
மறுநாள் நிஷாவுக்கு விடுமுறை.
அதிகாலையில் வேலைக்குப் போன கதிர், காலை
ஒரு பத்து மணிவாக்கில் வீட்டுக்குள் வந்தான். தோளில்
டவல் மற்றும் மாற்றுத் துணிகளோடு நிஷா போய்க்கொண்டிருந்தாள்.
"எங்க போயிட்டிருக்க?"
"ம்.. கல்யாணத்துக்கு. பார்க்க எப்படித் தெரியுது. குளிக்கப் போறேன்."
"போய் டிராக்டர்ல ஏறி உட்காரு. வர்றேன்"
"எதுக்கு?"
"பம்ப் செட்ல குளிச்சிருக்கியா?"
"ம்ஹூம்"
"இன்னைக்கு அங்கதான் குளிக்கப்போற"
"சோப்பு?"
"நீ பள பளன்னுதானடி இருக்க. அப்புறம் எதுக்கு சோப்பு"
"ரொம்ப முத்திப்போச்சு..." என்று சொல்லிக்கொண்டே நிஷா டிராக்டரில் போய்
உட்கார்ந்தாள். டிராக்டரில் அவனோடு போகப் போக அவளுக்கு சுகமாக இருந்தது. 'ஆஹா என்ன
பசுமை!'
தோட்டத்துக்குப் போனதும் மாமரத்துக்கு ஓடினாள். "கதிர்... தூக்கி
விடு..."
கதிர் அவளை ரசித்துக்கொண்டே அவளது
குண்டிகளுக்கு கீழே கையைக் கொடுத்துத் தூக்கினான். புடவை ஒதுக்கத்தில் தெரிந்த
அவளது அடிவயிற்றில் முத்தம் கொடுத்தான்.
அவள் துள்ளிக்கொண்டு இறங்கினாள். "ரொம்ப மோசம் நீங்க.." என்று அவனைத்
தள்ளிவிட்டுவிட்டு வெட்கத்தோடு நடந்தாள். 'ஐயோ ஒரே ஒரு முத்தம்தான் கொடுத்தான்.
அதுக்கே உடம்பு இப்படி நடுங்குதே'
"முந்திரி வேணாமா..." என்று அவள் முந்தானையைப் பிடித்து இழுத்தான்.
"ஒன்னும் வேணாம். விடுங்க"
அவள் பொய்க் கோபத்தோடு அவனைவிட்டு விலகி நடக்க.... "ரொம்பத்தாண்டி
பிகு பண்ற...." என்று அவள் குண்டியில் ஒரு மாங்காயைத் தூக்கி எறிந்தான். அது பொத்தென்று
விழுந்து அவள் குண்டிகளை குலுங்க வைத்தது.
நிஷா அவனைத் திரும்பிப் பார்த்து முறைத்தாள். "விளையாடாதீங்க கதிர்!" என்றுவிட்டு வேகமாக நடந்தாள்.
"டீச்சர் ரொம்பத்தான் கோபப்படுறாங்க!"
மறுபடியும்.. அவள் குண்டிகளில்... நடுவில்... இன்னொரு மாங்காய் வந்து
விழுந்தது. நிஷாவின் பெண்மை மலர்ந்து சரசரவென்று மதன நீர் கசிந்தது. சுகத்தில் ஒரு
நிமிடம் கண்களை முடித் திறந்தாள்.
"ரொம்ப பண்றீங்க நீங்க.. உங்கள...."
அவள் பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு அவனை
நோக்கி வர... அவனோ, குறும்பாக இன்னொரு மாங்காயைத் தூக்கிப்
போட்டான். அது அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே... சரியாக அவளது புண்டைக்கு மேலே வந்து
விழுந்தது.
"ஹான்....."
நிஷாவின் பெண்மை கிடந்து துடித்தது. தவித்தது. 'ச்சே.. சர்வ சாதாரணமா
புண்டைல தூக்கிப்போட்டு விளையாடுறான்.'
"சும்மா இரு கதிர்....."
அன்றும் மழை பெய்து ஓய்ந்திருந்தது. அவன் அவள்
கைபிடித்து நடந்தான். அன்று திருமண மண்டபத்தில் நடந்ததுபோல்.. சுகமாக இருந்தது.
மாங்காய் தூக்கிப்போடும்போது அவள் சிணுங்கியது... அவனுக்குப் படு
கிளர்ச்சியாக இருந்தது.
அவளைக் கூட்டிக்கொண்டு நடந்தான். இலையைப் பறித்து, அதில் தங்கியிருந்த நீரோடு அவள் இடுப்பு
வளைவில் வருடினான். நீரை அவள் முதுகில் ஊற்றினான்.
"சும்மா இரு கதிர்....." - நிஷா முகம் சிவந்துகொண்டே இருந்தாள்.
"கல்யாணத்துக்கப்புறம்... புடவையில்லாம உன்ன இங்க கூட்டிட்டு
நடக்கணும் நிஷா"
"ச்சீய்...."
"தேன் சாப்பிடுறியா?" - அவன் மரத்தில் கிளையில் இருந்த தேன்
கூட்டைக் காட்டினான்.
"ம்..."
அவன் சர்வ சாதாரணமாக பாதி கூட்டை பிய்த்துக்கொண்டு வந்தான். அவள் வாயைத் திறக்கச்சொல்லி அவள் வாய்க்குள் பிழிந்து விட்டான்.
அவள் வாயை திறந்துகாட்டும் அழகை ரசித்தான். அவனது ஆண்மை
தூக்கிக்கொண்டு... அவனுக்கு சுகமாக இருந்தது.
"வாவ்.. இப்படிச் சாப்பிடுறது நல்லாயிருக்கு. ப்ப்பா... எவ்ளோ
டேஸ்ட்!... தித்திப்பா இருக்கு"
அவள் நாக்கைச் சுழட்டி நக்கினாள். அவன் அவள் நாக்கையும்...
உதடுகளையுமே பார்த்துக்கொண்டு நின்றான்.
"நீயும் சாப்பிடு"
சாப்பிடத்தான் போறேன் என்று சொல்லிக்கொண்டே அவன் அவள் வாய்க்குள் பிழிந்து விட்டான். தேன் நிஷாவின் உதடுகளில் வழிந்தது. அவள் தன் நாக்கைச் சுழட்டி நக்குவதற்கு முன், நிஷாவை இழுத்து அணைத்து அவள் உதடுகளைக் கவ்வினான்.
"ம்ம்ம்ம்ம்.... கதிர்....ம்ம்ம்ம்...."
"உன்னோட லிப்ஸ்.... சான்ஸே இல்ல நிஷா." ஆவேசமாக அவள் கீழுதட்டைக்
கடித்து இழுத்தான்.
"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...ஆஆஆ.. வலிக்குது..."
நிஷாவுக்கு கிறக்கமாக இருந்தது. "இப்படியா
தேன் சாப்பிடுவாங்க??" என்றாள்.
"எனக்கு உன்கிட்டத்தான் தேன் சாப்பிடணும்"
"அதெல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்"
"கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் நான் உன்கிட்ட தேன் சாப்பிடுற இடமே வேற"
"ச்சீய்... பொறுக்கி பொறுக்கி"
வயல் வரப்புகளில் வாய்க்காலில் ஓடிக்கொண்டிருந்த நீரில்...
நீந்திக்கொண்டிருந்த சிறிய துடிப்பான மீன்களைப் பார்த்துத் துள்ளிக்
குதித்தாள்.
"கதிர் கதிர்... மீன்.... வாவ் ஸோ க்யூட்"
கதிருக்கு அவளோடு சேர்ந்து இதையெல்லாம் ரசிப்பது சுகமாக இருந்தது.
நிஷா மிகவும் சந்தோஷமாகத் தெரிந்தாள். அவளது இடப்புறம்... தேங்காய் சைஸில் தெரிந்த
அவளது முலையழகும்... கீழே பாதி தெரிந்த அவளது தொப்புள் குழியும் வேறு அவனை பாடாய் படுத்தின.
"கதிர்... நாம சின்ன பசங்களா இருக்கும்போது இந்த மீன்களையெல்லாம்
உள்ளங்கைய குவிச்சு அதுல தண்ணியோட மீன்களை வச்சிக்கிட்டு விளையாடுவோம்ல?"
"ஆமா நிஷா சின்ன வயசுல அப்படித்தான் விளையாடுவோம்."
"எனக்கு அதுமாதிரிலாம் விளையாடனும் கதிர்..." என்று சொல்லிக்கொண்டே
நிஷா தண்ணீருக்குள் கையை விட்டாள். கதிர் அவளைத் தடுத்தான். அவளை ஆசையோடு
பார்த்துக்கொண்டே அவளைத் தூக்கினான். வரப்போரம் அவளைப் படுக்க வைத்தான்.
"கதிர் என்ன பண்ற?"
அவன் மோகத்தோடு அவள் புடவையை ஒதுக்கினான். அவளது
அழகுத் தொப்புளைப் பார்த்தான். அவன் அப்படிப் பார்ப்பது நிஷாவை என்னவோ செய்தது.
வயிற்றை உள்ளே இழுத்துக்கொண்டாள். தொப்புள் இன்னும் ஆழமடித்தது.
கதிர், அந்த அழகியின் கொசுவத்துக்குள்
கைவிட்டு இரண்டு இன்ச் அளவுக்கு கீழே இறக்கினான். நிஷாவின் மென்மையான இள மஞ்சள்
அடிவயிறை ரசித்தான்.
"என்ன பண்ற கதிர்?" - அவன் முத்தம் கொடுத்துவிடுவானோ என்று
தவித்தாள். அவள் தொப்புள் துடித்தது. மார்புகள் ஏறி இறங்கின.
கதிர், தன் கீழுதட்டை வாய்க்குள்
வைத்துக்கொண்டு, நிஷாவின் தொப்புள் குழியை சுற்றிலும்
நுனி விரலால் வட்டம் போட்டான். நிஷா சுகத்தில் நடுங்கினாள்.
"கதிர்..."
"கைகளை மேலே வச்சுக்கோ"
"ம்ஹூம்"
"மேலே வச்சுக்கோ..." - சொல்லிக்கொண்டே மூன்று விரல்களால் அவள்
தொப்புளுக்குள் தட்டினான்.
"ஹான்..."
நிஷாவின் பெண்மை மலர்ந்தது. உடம்பெல்லாம் இன்ப சுகம் பரவியது.
நிஷா இப்படி துடிப்பதைப் பார்க்க அவனுக்கும் சுகமாக இருந்தது.
மறுபடியும் அவள் தொப்புளுக்குள் தட்டினான்.
"ஹான்..... ம்......"
கதிர் மோகத்தோடு அவள் தொப்புள் விளிம்புகளை பிடித்து வருடினான்.
அவளது மென் சதையை பிடித்து இழுத்துப் பார்த்தான். "நீ ரொம்ப அழகு நிஷா..." என்று
மெய்ம்மறந்து சொன்னான்.
"கதிர்.. நான் இங்க ரொம்ப சென்சிடிவ் கதிர். ஒரு மாதிரியா இருக்கு.....
போலாம்.... ப்ளீஸ்..." - நிஷா கிறக்கமாக.... பாவமாக சொன்னாள். பாதி கசங்கிப்போய்
இருந்தாள்.
"கைல மீன் போட்டு விளையாண்டதுலாம் சின்ன
பசங்களா இருக்கும்போது விளையாண்டது நிஷா. இப்போ நாம பெரிய பசங்களாகிட்டோம்ல. வேற
மாதிரி விளையாடனும்"
சொல்லிக்கொண்டே புடவையை இன்னும் கொஞ்சம் இறக்கினான்.
"கதிர்....."
அவன் தன் இரு கைகளையும் சேர்த்து வைத்து நீரோடு
சேர்த்து ஒரு மீனை பிடித்து நிஷாவின் தொப்புளுக்குள் போட்டான்.
"கதிர்......!!!!!!!"
நிஷா கசங்கிய முகத்தோடு கண்களை மூடிக்கொண்டு முனகினாள். அந்த துடுக்கான மீனோ நிஷாவின் கதகதப்பான
குழிக்குள் சுகமாகத் துள்ள..... சுகத்தில் நிஷா தலையை இடதும் வலதுமாக அசைத்துத்
துடித்தாள். அவளது பெண்மை அநியாயத்துக்கு கெட்டியான இன்ப நீரை சுரந்தது.
"கதிர்... எனக்கு ஒருமாதிரியா இருக்கு..."
அவனோ அருகில் இருந்த ஒரு புல்லை பிடுங்கினான். அவளது அடிவயிறில்
வருடினான்.
"நோ... கதிர்....."
நிஷா முகத்தை சுழித்துக்கொண்டு முனகினாள். இடுப்பை லேசாகத்
தூக்கினாள். அவனோ அவளது இடுப்பு வளைவில் வருட, நிஷா "ஹான்...." என்று பெரிதாக முனகிக்கொண்டே சரிந்து படுத்தாள். அவள் தொப்புளுக்குள்
துள்ளிக்கொண்டிருந்த மீன் வாய்க்காலுக்குள் விழுந்து
ஓடியது.
"இதுதான் பெரியவங்க விளையாடுற game.." என்று
சொல்லிக்கொண்டே கதிர் நிஷாவின் குண்டியில் ஒரு அடி கொடுத்து, குண்டியில் கைவைத்தவாறே அவளை லேசாகத் தள்ள....
நிஷா கசங்கிய பூவாய் வாய்க்காலுக்குள் விழுந்தாள்.
அவள் விழுந்து கிடந்ததைப் பார்த்து
கதிர் சத்தமாய் சிரிக்க, அப்போதுதான் நிஷா கிறக்கம் தெளிந்து
சுய நினைவுக்கு வந்தாள். "பொறுக்கி பொறுக்கி சரியான திருட்டு பொறுக்கி" என்று சகதியை
எடுத்து அவன்மேல் எறிந்தாள்.
"குளிக்க வான்னு கூட்டிட்டு வந்து என்ன இப்படி பண்ணிட்டேல்ல?" என்று பொய்யாக முறைத்தாள். அவளுக்கு இப்பொழுதும் தொப்புளுக்குள் மீன்
துள்ளுவதுபோல் இருந்தது. சுகமாக இருந்தது. அந்த பூரிப்போடவே பேசிக்கொண்டிருந்தாள்.
"குளிக்கத்தானே செய்யணும்!" என்று அவன் அவளைத் தூக்கிக்கொண்டு போய்
பம்ப் செட் தண்ணீர் தொட்டிக்கருகில் இறக்கிவிட்டான். அது ஒரு செவ்வகமான தொட்டி.
மோட்டார் ரூமிலிருந்து தண்ணீர் போர்ஸாக பாய்ந்து தொட்டியில்
விழுந்துகொண்டிருந்தது. தொட்டி நிரம்பி வழியும் தண்ணீர் வெளியே பயிர்களுக்கு
போய்க்கொண்டிருந்தது.
"வாவ்... சூப்பரா இருக்கு!" - நிஷாவுக்கு அது மிகவும் பிடித்திருந்தது. "இவ்ளோ ஓப்பனா... எப்படி கதிர் குளிக்கிறது?"
"எவனும் வரமாட்டான். அப்படியே வந்தாலும் நம்ம நாய்
காட்டிக்கொடுத்துடும்"
"அய்யோ வேணாம். நான் ரிஸ்க் எடுக்க மாட்டேன்பா."
"இப்போ குளிச்சாத்தான்டி துணியை
காயப்போட்டு எடுத்துட்டுப்போறதுக்கு கரெக்ட்டா இருக்கும்"
நிஷாவுக்கு எல்லாமே புது அனுபவமாக இருந்தது. கதிர் கூடவே
இருக்கவேண்டும்போல் இருந்தது.
நிஷா, உரிமையோடு அவன் தன் புடவையை உரிந்து
கொண்டுபோய் தண்ணீரில் காட்டிக்கொண்டிருப்பதை ரசித்துப் பார்த்தாள். பாவாடையை மார்பு வரை கட்டிக்கொண்டு உள்ளே இறங்கினாள். சுகமாக
இருந்தது. தண்ணீர் அவளது மார்புக் காம்புகள் வரை இருந்தது. கதிர் பார்ப்பான்
என்று.. கொஞ்சம் குனிந்து.. கழுத்து வரை உள்ளே மூழ்கிக்கொண்டாள்.
"உள்ள இறங்கிட்டேல்ல.. பாவாடையை கொடு.." என்றான்.
அவள் பதறினாள். "விளையாடாதே கதிர்..." என்று முறைத்தாள்.
"ஏண்டீ ஈரப்பாவாடையோடவா வீட்டுக்கு வருவ?"
"அதுவும் சரிதான். ஆனால்... உடம்புல துணியில்லாம குளிக்கச் சொல்றியா? போ
கதிர்"
"நீ துணியோட குளிக்கணும்னா உன்ன வீட்டுலயே.. கிணத்துலயே குளிப்பாட்டியிருப்பேனே"
"ஆனா... வேற யாராவது...."
"இங்க என்னைத்தவிர எவனும் வர முடியாதுடி பொண்டாட்டி. இது நம்ம கோட்டை"
"அதெல்லாம் இருக்கட்டும். நீ.. வேற பக்கம் திரும்பிக்கனும்"
"ஏண்டீ நான் உன்னைத்தானே கட்டிக்கப் போறேன். அப்புறம் என்ன?"
"நோ. உன் பார்வையே சரியில்ல இப்போல்லாம்"
"ம்ஹூம் நீ என்கூட பேசிக்கிட்டே குளிக்கப்போற. நீ சோப்பு போடும்போது
மட்டும் திரும்பிக்கறேன்."
நிஷா நாணத்தோடு தன் பாவாடையை அவிழ்துக் கொடுத்தாள். வெறும் ப்ரா
பேண்ட்டியோடு உள்ளே இருந்தாள். தண்ணீர் நன்றாக வெது வெதுப்பாக இருந்தது. அவளுக்கு
சுகமாக இருந்தது.
கதிர், அவள் பாவாடையை.. சோப்புப் போட்டுத்
தேய்க்க... அவள் ஒருவிதமான mixed feeling இல்... அவனை
ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். காம்புகள் விடைத்து... பிராவுக்குள்
நீட்டிக்கொண்டு... சுகமாக இருந்தது.
அவன் கண்ணும் கருத்துமாக அவள் பாவாடையை துவைத்து, இன்னொரு சிறிய தொட்டியியிலிருந்த தண்ணீரில் அலசி, பிழிந்து, போய் காயப்போட்டான்.
"அடுத்த துணி.." என்று கையை நீட்டினான்.
"என்னது?"
"அம்மணமா குளிடி. என்ஜாய் பண்ணுவ. மீன்லாம் வந்து கடிக்கும்.
நல்லாயிருக்கும். நான்லாம் இங்க ஒரு ஆயிரம் தடவையாவது
ஒண்ணுமில்லாம் குளிச்சிருப்பேன்"
"நீ ரொம்ப மோசம் கதிர். எல்லாரும் உன்ன நல்ல பையன்னு நெனச்சிட்டு
இருக்காங்க"
அவளுக்கும் ஆசையாகத்தான் இருந்தது. ஒட்டுத் துணியில்லாமல் குளிக்க. 'அய்யோ இப்படி வெட்ட வெளியில் அம்மண குளியலா?'
இதை நினைக்கும்போதே அவளுக்கு புண்டை ஊறலெடுத்துக்கொண்டு சுகமாக
இருந்தது.
அவன் கையை நீட்டிக்கொண்டு காத்திருந்தான். அவள், ப்ராவை கழட்டி அவன் கையில் கொடுத்தாள்.
"அடுத்தது?" - அவன் மீண்டும் கையை நீட்ட....
"வெட்கமாயிருக்கு கதிர்..."
"உன் வெட்கத்தை ரசிக்குறதுக்குத்தாண்டி நான் உன்ன இங்க தூக்கிட்டு
வந்திருக்கேன்...."
நிஷா நாணத்தோடு தன் சின்னஞ்சிறிய பேன்ட்டியை கழட்டி அவன் கையில்
கொடுத்தாள். தலையை கவிழ்ந்துகொண்டாள். உடம்பில் பரவிய சுகத்தை அனுபவித்தாள்.
புண்டையில்.. அவள் இப்போது அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கும் சுகம் அவள் இதுவரை
அனுபவித்திராதது.
"நமக்கு கல்யாணம் ஆகியிருந்ததுன்னா நானே உள்ள இறங்கி உன்ன குளிப்பாட்டுவேன். ஆனா என்ன செய்யுறது? நீயேதான்
முங்கி முங்கி குளிக்கணும்"
"சீக்கிரம் என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கோ கதிர்..." என்று தண்ணீரை அவன்
முகத்தில் அடித்தாள்.
"தீபா உன் தங்கச்சிதானே.. ஒத்துக்க வைடி..."
"அய்யோ அவ தாம் தூம்னு குதிப்பா"
"யார் என்ன சொன்னாலும் சரி, உன்ன கல்யாணம்
பண்ணி தூக்கிட்டு வந்து, இதே தொட்டில உன்கூட சேர்ந்து குளிக்கணும் நிஷா. ஆசைதீர இந்த தண்ணிக்குள்ள வச்சி உன்ன செய்யணும்"
"ச்சீ..... பொருக்கி.. பொறுக்கி.. பொறுக்கி நாயே உனக்கு வேற எண்ணமே
கிடையாதா"
அவள் சிணுங்கினாள். புண்டையில்... பூரிப்போடு முங்கி முங்கி
குளித்தாள். அவனோ அவள் பேன்ட்டியை தூக்கிப் பிடித்து விரித்துப்
பார்த்தபடி ரசித்துக்கொண்டிருந்தான்.
"டேய் பொறுக்கி.. என்ன பண்ற?"
"இது என்னடி இவ்ளோ சின்னதா இருக்கு? இது
அப்படி என்னத்தா கவர் பண்ணிடும்?"
"கதிர்.... கிண்டல் பண்ணாத..." அவள் சிணுங்கினாள். அவன் அதையும்
சிமெண்ட் தரையில் வைத்து சோப்பு போட்டான். அவள் அவனை ரசித்துப்
பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.
'என் பெண்மையை மலரவைத்துக்கொண்டே இருக்கிறான். திருடன். பெரிய
ஆள்தான்.'
அவன், அவளது பேன்ட்டியையும் ப்ராவையும்
துவைத்து, தண்ணீரில் முக்கி, கசக்கிப் பிழிந்து கொண்டு போய் காயப்போட்டான்.
நிஷாவுக்கு, இப்படி குளிப்பது சுகமோ சுகமாக
இருந்தது. மீன்கள் வந்து கால்களில் முட்ட... அவளையுமறியாமல் கால்களை விரித்து
வைத்தாள். அந்த சின்ன சின்ன மீன்கள்... தன்
புண்டையில் வந்து இதமாக கொத்த... சுகத்தில் கிறங்கினாள்.
'கல்யாணமானபின்பு, அவன் கூப்பிட்டு வந்து தன்னை செயகிறானோ
இல்லையோ.... முதல் நாளே அவனை கூட்டிட்டு வந்து இங்கே வைத்து ஓல் வாங்கணும்...' என்று முடிவெடுத்துவிட்டாள். இதை அவனிடம் சொல்லவேண்டும்போல் இருந்தது. அவனைத்
தேடினாள். அவனோ exercise பண்ணிக்கொண்டிருந்தான். தண்டால்
எடுத்துக்கொண்டிருந்தான்.
"கதிர்.. நல்லாயிருக்கு கதிர்"
"நானும் வரவா நிஷா?"
"ம்ஹூம்..."
"நல்லா முங்கி குளிடி.. உனக்கு குளிக்கவே தெரியல"
"கதிர் ஒன்னு சொல்லட்டுமா"
"சொல்லுடி"
"நம்ம வெட்டிங்குக்குப் பிறகு..."
"பிறகு?"
"ச்சீ போ"
"ஏய்.. இப்போ சொல்லப்போறியா இல்லையா"
"ஐ ஹேட் யு"
"நன்றி கெட்ட உலகம்."
நிஷா சிரித்தாள். புண்டையை நன்றாகக் காட்டி மீன் கடிகள் வாங்கினாள்.
நீண்டுகொண்டிருந்த காம்புகளை சுற்றியும் மீன்கள் அலைய... அவளுக்கு அளவில்லாத
சுகமாக இருந்தது.
அவள் கதிரைக் காதலோடு பார்த்தாள்.
அருமை, கிராமத்து காதல் கவிதை.
ReplyDelete