ஆசை 75

முழு கதை படிக்க

 அவர்களுடைய காமக்களியாட்டம் முடியும் போது மணி 1 ஆனது. ஆதிஷ் அப்படியே சரிந்து இருவருக்கும் நடுவில் படுத்து இருந்தான். மூவரும் அம்மணமாக படுத்துக் கொண்டு சில வினாடி மௌனமாக இருந்தனர்.  நித்யா தன்வயிற்றை தடவி பார்த்து கரு இருக்கும் போது இப்படி ஒரு ஆட்டம் ஆடியதை நினைத்து கொஞ்சம் வருந்தினாள். சுபா, தான் எப்படி இப்படி மாறினோம் என்ற யோசனையில் படுத்திருந்தாள். ஆதிஷ் இருவரையும் சுவைத்த திருப்தியில் எல்லையில்லா சந்தோஷத்தில் இருந்தான். இருவரும் ஏதோ யோசனையில் இருப்பதை பார்த்த ஆதிஷ் "என்ன ரெண்டு பேரும் பலத்த யோசனையில் இருக்கீங்க" என்றான்.

"ஆதிஷ் இது தப்புன்னு மனசு சொன்னாலும், நீ என்னை எப்படியோ பேசி சம்மதிக்க வச்சிடுற" என்றாள் சுபா.
 

ஆதிஷ் மனசுக்குள் 'செய்யுறதை எல்லாம் செஞ்சுட்டு கடைசியா அந்த பழிய வேற யாரு மேலயாவது போட்டு தன்பக்கம் நியாயம் இருப்பது போல காட்டிக்கணும்னு நினைக்குறதுல அக்கா, அம்மா ரெண்டு பேரும் ஒரே மாதிரி தான் இருக்காங்க. ஆம்பளைங்க தான் தப்பை எல்லாம் தன்மேலே தூக்கி வச்சுக்கிட்டு சமாளிக்க வேண்டி இருக்கு.' என நினைத்துக் கொண்டான்.
 
சுபா: "நீ நினைக்குறது எனக்கு புரியுதுடா. உனக்கு சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ணி வச்சா தான் நல்லதுன்னு தோணுது"
 
நித்யா மெல்ல எழுந்து அப்படியே நிர்வாணமாக பாத்ரூமுக்குள் போனாள். அவள் பின்னழகை ஆதிஷ் ரசிப்பதை பார்த்துவிட்டு சுபா அவன் மேல் தலையனையை வீசினாள்.  

"இப்போ தானே ஆடி முடிச்சே. அதுக்குள்ள அங்க என்ன பாக்குற"
 
"அம்மா.. அழகை ரசிக்குறதுல என்ன தப்பு சொல்லுங்க"
 
நித்யா உள்ளே சென்று கதவை மூடி கொள்ள சுபா மெதுவான குரலில் அவனிடம் பேசினாள்.

"ஆதிஷ் நாம கோவாவில் இருக்கும் போது பிள்ளை பெத்துக்கலாம்னு பேசினேன், அப்புறம் வேணாம்னு யோசிச்சேன், ஆனா இப்போ இன்னும் காலம் தள்ளி போச்சுன்னா முடியாது. எனக்கு வயசாகுது. எனக்கு ஒரே குழப்பமா இருக்கு. நித்யா முன்னாடி இதை பத்தி பேச முடியலை"
 
"அம்மா ரொம்ப குழம்பாதீங்க. குழந்தை உருவாச்சுன்னா ஏத்துப்போம்.  உருவாகளைனாலும் ஓகே தான். அதை மட்டுமே யோசிச்சு இப்போ இருக்குற சந்தோஷத்தை இழந்துடாதீங்க. இன்னைக்கு நடக்குறத மட்டும் யோசிங்க.. சரியா"
 
அவர்கள் பேசும் போது நித்யா வெளியே வந்து ஒரு நயிட்டியை எடுத்து அணிந்து கொண்டாள். உள்ளே ஒன்னும் போடாமல் அப்படியே அணிந்துகொண்டாள். அடுத்து சுபா பாத்ரூம் சென்று கழுவிவிட்டு அவளும் வேறொரு நயிட்டியை எடுத்து அணிந்து கொண்டு படுத்தாள்.  

சுபா: "ஆதிஷ் நீ டிரஸ் மாத்தலையா"
 
ஆதிஷ் போர்வையை எடுத்து போர்த்தி கொண்டு "இல்லைம்மா.  நான் அப்படியே தூங்க போறேன். குட் நைட்" என்றான்.
 
நித்யா: "ஏதாவது டிரஸ் போடு முண்டம்." என்று சிரித்து விட்டு திரும்பி படுத்தாள். படுத்த அடுத்த நொடி நித்யா அடிச்சு போட்ட மாதிரி தூங்கினாள்.  அவ்வளவு டையர்ட். ஆதிஷும் அப்படியே கண் அசந்தான். ஆனால் சுபா தூங்காமல் ஆதிஷ் தூங்குவதையே பார்த்து கொண்டிருந்தாள். 

அவள் மனசுக்குள் ஒரு போராட்டமே நடந்தது. அவள் மனசாட்சி அவளுடன் பேச தொடங்கியது. 
 
"ஆதிஷ் ஏண்டா என்னை இப்படி மாத்திட்ட.. ச்சே நீ மட்டும் என்னோட புருஷனா இருந்துருந்தா இந்நேரம் எவ்வளவு சந்தோஷமா இருந்திருப்பேன்.  ஹம்.. இருந்தாலும் இப்படி யாருக்கும் தெரியாம இருக்குற நேரத்துல மட்டும் பண்ணுறதும் ஒரு கிக் தான்."
 
"நீ அவனோட அம்மா அது ஞாபகம் இருக்கா"
 
"அம்மாவா இருந்தா என்ன. அவனை எனக்கு புடிச்சுருக்கு.  அவனுக்கும் என்னை புடிச்சு இருக்கு" 

"அதுக்காக இப்படியா" 

"நான் கற்பனையில் கூட நினைக்காத சுகத்தை அவன் எனக்கு தந்துருக்கான்.  இது வரை மூவர் சேர்ந்து பண்ணுறதை ஆதிஷ் காட்டின படத்துல தான் பாத்துருக்கேன். அதுமாறி செய்ய ஆசை கூட பட்டுருக்கேன். அது இன்னைக்கு என்னோட வாழ்க்கையில எனக்கு புடிச்சாவங்களோட என் முழு விருப்பத்தோட நடந்துருக்கு"
 
"நீ ரொம்ப மாறிட்ட சுபா. அப்போ அவனுக்கு பிள்ளை பெத்து கொடுக்க போறீயா"
 
"அதான் புரியல. வெளிய தெரிஞ்சதுன்னா ரொம்ப அசிங்கமாகிடும். அவரை எப்படி சமாளிக்க"
 
"எதுவா இருந்தாலும் சீக்கிரம் முடிவு செய். ஒருவேல அதான் செய்ய போரினா இன்னையில் இருந்தே ஆரம்பி சுபா. அப்போ தான் இந்த மாசத்துல கன்சீவ் ஆக முடியும்" என்று சொல்லி மறைந்தது
 
சுபா ஆதிஷின் மார்பில் கை போட்டு அவன் தோளில் தலைசாய்த்து படுத்து கொண்டாள். நம்ம விட நம்ம மனசாட்சி ரொம்ப யோசிக்குது. என்று அப்படியே அவன் மார்பிலேயே தூங்கினாள்.
 
மறுநாள் பொழுது விடிந்தாலும் மூவரும் 8 மணி வரை தூங்கி கொண்டு இருந்தனர். ஹரி வந்து கதவை தட்டிட நித்யா மெல்ல கண்விழித்தாள். 

அவள் போய் கதவை திறக்க ஹரி உள்ளே வந்து "என்ன மூணு பேரும் என்னை விட்டுட்டு தனியா இங்கே படுத்துட்டீங்களா?" என்றான்.
 
அப்போது தான் நித்யா சுயநினைவுக்கு வந்தாள். அங்கே சுபா ஆதிஷ் மார்பில் தலை சாய்த்து கட்டிபிடித்து படுத்து இருப்பதை கவனித்து விட்டு, நித்யா உடனே "ஹரி கொஞ்சம் வெளிய இரு. இப்போ தான் முழிச்சேன், கொஞ்சம் டிரஸ் சரிபண்ணிட்டு கூப்பிடுறேன்." என்று அவனை வெளியே நிற்க வச்சிட்டு வந்து ஆதிஷின் மேலிருக்கும் போர்வையை விளக்கினாள். சுபா முழித்து கொண்டு அவளை பார்க்க "அக்கா ஹரி வாசலில் இருக்கிறான். அதான்" என்றாள்.
 
சுபா "நல்ல வேலை எழுப்பின. அவனை எழுப்பு" என்றாள்.

அப்போது தான் ஆதிஷ் அம்மணமாக படுத்து இருப்பதை கவனித்தாள்.  

"ச்சீ முண்டமா படுத்து இருக்கான் பாரு" என்று சுபா சலித்து கொண்டு அவனை தட்டி எழுப்பினாள். 

அவன் சோம்பல் முறித்து கொண்டு இருக்கும் போது நித்யா "உன்னோட டிரஸ் போடு, ஹரி வெளியே இருக்கான்" என்று மெல்லிய குரலில் சொல்ல ஆதிஷ் ட்ராக் பாண்ட் டீஷிர்ட் அணிந்து கொள்ள, சுபா பாத்ரூமுக்குள் சென்று குளிக்க தயாரானாள்.  நித்யா கதவை திறக்க ஹரி உள்ளே வந்தான்.

"என்னண்ணா நைட் ரொம்ப நேரம் விளையாடினீங்களா"
 
ஆதிஷ்: "ஆமா டா. படுக்கவே 2 மணி ஆகிடுச்சு"
 
ஹரி: "சே நான் மிஸ் பண்ணிட்டேனே"
 
நித்யா லேசாக சிரித்த வாறே "சரி பேக் பண்ணு. ஊருக்கு கிளம்பனும்" என்று இருவரிடமும் சொல்ல. ஆதிஷ், ஹரி அந்த ரூமுக்கு சென்று பேக் பண்ணினார்கள். சுபா குளித்ததும், நித்யா குளித்து விட்டு வர அவர்களும் பேக்  செய்து முடித்தனர். நால்வரும் காரில் ஏறி கிளம்பினார். இதுக்கு அப்புறம் நேர சென்னை தான். சுபாவும், நித்யாவும் பின்சீட்டில் அமர்ந்த வாறே ஏதோ பேசி கொண்டு வந்தனர்.  ஹரி மெல்ல "அம்மா, அக்கா வரும் போது நீங்க ரெண்டு பேரும் ஏதோ சண்டைல இருந்த மாதிரி இருந்தது. ஆனா இப்போ ரொம்ப ராசி ஆகிட்டீங்க போல" என்றான்.
 
சுபா: "என்னடா சொல்லுற"
 
ஹரி: "ஆமாம் ம்மா நாம வரும் போது நீங்களும், அக்காவும் ஏதோ கடனேன்னு பேசிகிட்டு இருந்த மாதிரி இருந்தது"
 
சுபா லேசாக சிரித்து விட்டு "என்னோட சின்ன பையன் ரொம்ப வளர்ந்துட்டான். பார்வைலே எல்லாத்தையும் புரிஞ்சுக்குறானே" என்றாள்.
 
ஹரி கர்வத்தோடு "அண்ணா பாத்தியா நான் சொன்னது ரைட் தான்.  அம்மாவும், அக்காவும் இப்போ ராசி ஆகிட்டாங்க" என்றான்.
 
நித்யா: "என்ன ஹரி சந்தோசம் தானே. இந்த ட்ரிப் எப்படி இருந்துச்சு"
 
ஹரி: "ரொம்ப நல்லா இருந்துச்சு. அம்மாவும், அண்ணாவும் போன மாதிரி கோவா போயிருந்தா இன்னும் நல்லா இருந்து இருக்கும்"
 
நித்யா: "என்னக்கா ஆதிஷ் கூட மட்டும் தான் கோவா போவீங்களா.. பாவம் ஹரி அவனை எப்போ கூட்டிட்டு போக போறீங்க"
 
சுபா மானத்தை வாங்குறாலேன்னு வெக்க பட்டு "ஹரி இன்னொரு டைம் லீவு விடும் போது அப்பா கிட்ட சொல்லி கூட்டிட்டு போக சொல்லுறேன்" என்றாள்.
 
ஹரி: "போங்க ம்மா.. நீங்க இப்படி தான் சொல்வீங்க. கோவா கேட்டேன் இல்லைனு சொல்லிட்டீங்க. ஒரு தம்பி, தங்கச்சி கேட்டேன், அதுக்கும் வாய்ப்பு இல்லைனு சொல்லிட்டீங்க"
 
நித்யா: "அது தான் என்னோட வயித்துல பேபி இருக்கே, அத உன்னோட தம்பி தங்கச்சியா ஏத்துக்கோடா "
 
ஹரி: "அதெல்லாம் முடியாது. எனக்கு எங்க அம்மா வயித்துல இருந்து தான் பேபி வேணும்"
 
நித்யா: "அக்கா அது தான் ஆசையா கேக்குறான்ல ஒன்னு ஏற்பாடு பண்ணுறது"
 
சுபா கண்ணாலே இந்த பேச்சு வேண்டாம் என்று நித்யாவை தடுத்து கொண்டே "ஹரி அம்மாவுக்கு வயசாகிடுச்சு.. இனிமே குழந்தை பெத்துக்கிட்டா அசிங்கமா இருக்கும். ஏன் நீயே கூட என்ன அசிங்கமா பாப்ப. இந்த வயசுல இப்டியான்னு.  உன் பிரண்ட்ஸ் கிட்ட எப்படி சொல்லுவ"
 
ஹரி: "அம்மா அதை பத்தி உங்களுக்கு எதுக்கு கவலை.  நான் பாத்துக்குறேன்"
 
சுபா சிறிது நேரம் மௌனமாகி இருக்க. ஹரி "சரி சரி நான் இனிமே கேக்கல. அண்ணா பசிக்குது. ஏதாவது ஹோட்டல் ல நிறுத்து" என்றான்.
 
மதியம் சாப்பிட்டு விட்டு கிளம்பியவர்கள் மாலை 4 மணி போல வீடு வந்து சேர்ந்தனர். அனைவருக்கும் மிகவும் சோர்வாக இருந்தனர். பேக் எல்லாம் உள்ளே கொண்டு வந்து போட்டு விட்டு ஹாலில் அமர்ந்து இருக்க சுபா நால்வருக்கும் காபி போட்டு கொண்டு வந்தாள். அலுப்புக்கு காபி புத்துணர்வை தந்தது.
 
சுபாவிற்கு ராஜ் கால் பண்ண அவள் ட்ரிப் பத்தி அவரிடம் பேசிவிட்டு வைத்தாள். அதே போல நித்யா தன்னுடைய வீட்டுக்கு போனதும் அஸ்வினுக்கு கால் பண்ணி ட்ரிப் பத்தி பேசி முடித்தாள்.
 
ஹரி அவனது பிரென்ட் ஒருவனை பார்த்து விட்டு வருவதாக வெளியே சென்றான். சுபா கிச்சனில் நைட் டின்னருக்கு என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்து கொண்டு இருக்கும் போது நித்யாவிடம் இருந்து அவளுக்கு போன் வந்தது.

"அக்கா என்னன்னு தெரியல, அடிவயிறு ரொம்ப வலிக்குது. ஏதாவது கைவைத்தியம் இருக்கா"
 
"என்னடி சொல்லுற, மாசமா இருக்குற. வயிறு வலின்னு சொல்லுற. ஏதாவது ப்ளீடிங் தெரியுதா"
 
"அதெல்லாம் இல்லக்கா. ஆனா பயமா இருக்குக்கா"
 
"டாக்டர் கிட்ட போயிட்டு வந்துடலாமா. இரு பக்கத்து ப்ளாக்ல ஒரு பாட்டி இருக்காங்க. அவங்க எனக்கு நிறைய அட்வைஸ் கொடுத்துருக்காங்க. அவங்க கிட்ட ஒரு வார்த்தை கேட்டு பார்க்கலாம்" 

போனை வைத்து விட்டு சுபா அந்த பாட்டியை கூட்டி கொண்டு நித்யா வீட்டுக்கு விரைந்தாள். அந்த பாட்டி நித்யாவின் கையை பிடித்து பார்த்தாள், பின் வயிற்றையும் தொட்டு பார்த்துவிட்டு "எனக்கு தெரிஞ்சு பயப்படுற மாதிரி ஒன்னும் தெரியல. ஊருக்கு கார்ல போயிட்டு வந்ததால சூடு பிடிச்சுருக்க மாதிரி தான் தெரியுது. ரெண்டு நாள் மோர், இளநீர்னு குடிச்சு பாக்கட்டும்.  அப்புறம் நல்லெண்ணெய காலுக்கும், வயித்துக்கும், தலைக்கும் தேச்சு விட்டா சூடு தனிஞ்சிடும்" என்றாள்.
 
கொஞ்சம் நிம்மதி வந்தவளாய் சுபா அந்த பாட்டியின் காதில் "பாட்டி இந்த நேரத்துல அவ புருஷன் கூட சேர்ந்து மத்த விஷயம் எல்லாம் பண்ணுறது தப்பில்லைல" என கேட்க
 
பாட்டி மெல்ல சிரித்து விட்டு "இந்த காலத்துல லேசான வயித்து வலிக்கே பயப்படுறீங்க. நாங்க வயித்துல பிள்ளை 8வது, 9வது மாசம் இருக்கும் போது கூட புருஷன் கூட தான் படுப்போம்.  எல்லாமே செய்வோம்.  நீங்க என்னடான்னா. சுபா நான் உன்னோட வயசுல இருக்கும் போது தான் எனக்கு கடைசியா ஒரு பெண் குழந்தை பிறந்தது. அப்போ புரிஞ்சுக்கோ நாங்க எப்படி இருந்தோம்னு." என்றாள்.
 
உடனே சுபா "பாட்டி நீங்க பலே கில்லாடி தான்" என்று சொன்னதும், நித்யா வயிற்று வலியையும் மீறி சிரித்தாள். பாட்டி கிளம்பியதும் "இரு நித்யா வீட்ல இருந்து நல்லெண்ணெய் கொண்டு வந்து தர்றேன். கொஞ்சம் தேச்சிட்டு அப்புறம் குளிச்சிட்டு ரெஸ்ட் எடு. நான் டின்னர் சமைச்சு கொண்டு வர்றேன்" என சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு சென்று நல்லெண்ணெய் கொண்டு வந்து நித்யாவின் கால், கையில் தடவி விட்டு பின் அவளை படுக்க வைத்து வயிற்றிலும் தடவி கொடுத்தாள். நித்யாவுக்கு கொஞ்சம் வயிறு வலி குறைவது போல இருந்தது. 

அப்போது நித்யா கொஞ்சம் தயக்கத்துடன் "அக்கா ரொம்ப தேங்க்ஸ். மொதல்ல உங்க புருஷனை ஷேர் பண்ணிக்கிட்டேன். இப்போ உங்க பையனையும்." என்றாள்.
 
"அப்படி எல்லாம் பேசாத நித்யா. மொதல்ல நானும் அத நெனச்சு ரொம்ப வருத்தப்பட்டேன். ஒழுக்கம் அது இதுன்னு யோசிச்சு ரொம்ப குழம்பினேன்.  ஆனா இப்போ அதையெல்லாம் யோசிச்சு பிரயோஜனம் இல்ல. நாம வாழுற வாழ்க்கையில மத்தவங்கள கஷ்டப்படுத்தாம சந்தோஷமா இருந்தா போதும்"
 
"என்னக்கா ஆதிஷ் மாதிரி பேசுறீங்க."
 
"ஆமா. அவன் சொல்லி சொல்லி நான் என்னை மாத்திக்கிட்டேன்"
 
"சரி அக்கா நீங்க ஏன் ஆதிஷ் கூட ஒரு பிள்ளை பெத்துக்க கூடாது. ஹரி கூட ரொம்ப ஆசைப்படுறான்ல" 

சுபா சில நொடி மௌனமானாள். 

"ஹ்ம்ம் நித்யா இந்த விஷயத்துல அவருக்கு ஏதாவது தெரிஞ்சு ப்ராப்லம் ஆச்சுனா என்னபன்றது. அதையும் யோசிக்க வேண்டி இருக்கு"
 
"ஆமாக்க அவர் கிட்ட இதை எப்படி சொல்ல"
 
"சரி நித்யா நீ இந்த மோரை குடிச்சிட்டு ரெஸ்ட் எடு. ரெண்டு நாளுக்கு நான் சமைச்சு கொடுக்குறேன்" 

சொல்லிவிட்டு சுபா கிளம்பினாள். நித்யா அவளை ஆச்சரியமாக பார்த்துக் கொண்டே அப்படியே பெட்டில் படுத்து தூங்கினால்.
 
சில நாளில் நித்யாவுக்கு வயிறுவலி சரியானது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஆஃபீஸ்வேலை வீட்டுவேலை எல்லாம் பார்த்து கொள்ள ஆரம்பித்தாள்.

தொடரும்...