ஆசை 105

முழு கதை படிக்க

 ராஜ் உடை அணிந்து ஆபீஸ் கிளம்பினார். சுபா அவரிடம் கேட்டாள். 

"என்னங்க இன்னைக்கு ஞாயிறு. அதுவும் நம்ம கல்யாண நாள்.. இன்னைக்கும் ஆபீஸ் போறீங்க"


"ஆமா சுபா.. கொஞ்சம் வேலை இருக்கு. சாயங்காலம் சீக்கிரம் வந்துடுவேன். எங்கயாவது வெளிய போகலாம்" 

சொல்லிட்டு அவசர அவசரமாக கிளம்பினார் ராஜ்.

சுபா ஒரு நீண்ட பெருமூச்சு விட்டுட்டு தன் வேலைகளை தொடர்ந்தாள். ஸ்ரீலேகாவுக்கு உணவு கொடுத்து முடித்தாள். அப்போது ஹரி அவளை அழைத்தான்.

"அம்மா இங்க வாங்க"

"டேய் எனக்கு நிறைய வேலை இருக்கு"

"அம்மா.. பிளீஸ் கொஞ்சம் நேரம்.." 

 சுபா கைகழுவிவிட்டு வந்தாள்.. 

"அம்மா நான் உங்களுக்கு இன்னொரு gift பண்ணனும்னு ஆசைப்படுறேன்.. அது பொருளா இல்லை. நீங்க அப்பாவை கல்யாணம் பண்ணதுக்கு அப்புறம் எதை மிஸ் பண்ணுறீங்க?"

"டேய் இப்படி கேட்டா.. என்ன சொல்ல.. உங்க அப்பா, நீ, உங்க அண்ணன் நீங்கதான் என்னோட உலகமே. நான் வேற எத மிஸ் பண்ண போறேன்."

"ஹையோ அம்மா.. இந்த சினிமா டயலாக் எல்லாம் வேணாம். சொல்லுங்க..நீங்க கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி எப்படி இருந்தீங்க.. யாரை ரொம்ப மிஸ் பண்ணுறீங்க"

சுபா கொஞ்சம் யோசிச்சிட்டு இருக்கும் போது தன்னுடைய காலேஜ் தோழி ஜெனி ஞாபகத்துக்கு வந்தாள்.

அப்போது சுபாவின் மொபைலுக்கு ஏதோ ஒரு தெரியாத நம்பரில் இருந்து ஒரு கால் வந்தது. சுபா அதை எடுத்து பேசினாள். 

"ஹலோ யாரு பேசுறீங்க"

"ஹேய் சுபா... நான் தான் ஜெனி பேசுறேன்.. உங்க வீட்டு வாசல்ல தான் இருக்கேன். கதவை திற"

சுபாவுக்கு ஒரு நிமிஷம் ஒன்றும் புரியவில்லை.

"ஹலோ யாரு நீங்க"

"சுபா.. கதவை திற "

சுபா ஒன்னும் புரியாமல் கதவை திறக்க அங்கே அவளது காலேஜ் தோழி ஜெனி நின்றுகொண்டிருந்தாள். 


சுபா அவளை பார்த்து கிட்ட தட்ட 20 வருஷத்துக்கு மேல ஆச்சு. இப்போது அவளை பார்ப்பது கனவா இல்லை நினைவா என புரியாமல் அப்படியே உறைந்து போயிருக்க ஜெனி பேசினாள். 

"என்ன சுபா.. எப்படி இருக்க.."

"ஹேய் ஜெனி.. நிஜமாவே நீயா.. என்னடி.. இவ்ளோ வருஷமா எங்க இருந்த.. இப்போ என்ன பண்ணுர" என்று பேசிக்கொண்டே அவளை உள்ளே அழைத்து வந்தாள். ஜெனி ஹரியை பார்த்து புன்னைகைத்தாள்.

"ஹேய் சுபா.. ஹரி தான் என்னை இங்கே வரவைத்தான் தெரியுமா"

சுபாவுக்கு ஆச்சரியத்துக்கும் மேல ஆச்சரியம்.. 

"இருங்க மேம்.. நான் சொல்லுறேன்.. அம்மா கொஞ்ச நாளுக்கு முன்னாடி உங்க காலேஜ் ஆல்பம் காமிச்சீங்கல்ல.. அதுல தான் இவங்கள கவனிச்சேன். இவங்க தான் எங்க காலேஜ்ல மேத்ஸ் ப்ரஃபஸர்.. மொதல்ல கன்பர்மா தெரியல. ரெண்டு நாள் முன்னாடி தான் பேசினேன். அவங்க தான் கன்பர்ம் பன்னாங்க. அப்புறம் உங்களுக்கு சர்ப்ரைஸ் கொடுக்க வர சொன்னேன்"

ஹரி சொன்ன பிறகு ஜெனி தொடர்ந்தாள். 

"ஆமா சுபா நான் கல்யாணம் ஆகி திருச்சிக்கு போயிட்டேன். அப்புறம் கொஞ்ச நாளில் விவாகரத்து, திரும்ப படிச்சேன், அங்க சில காலேஜ்ல வேலை பாத்துட்டு இருந்தேன். இப்போ என்னோட பொண்ணுக்கு சென்னைல படிக்க சேர்க்கும் போது நானும் இங்கே மாறி வந்துட்டேன்" 

சுருக்கமாக தன்னுடைய பிளாஷ்பேக்கை சொன்னாள்.

"அம்மா எப்படி என்னோட gift"

சுபாவின் முகத்தில் இருந்த சந்தோஷத்துக்கு அளவே இல்லை. 

"ரொம்ப ரொம்ப ரொம்ப சூப்பர்.. நான் இவளை பார்ப்பேன்னு நினைக்கவே இல்லை"

"அம்மா.. மரியாதையா பேசுங்க.. இவங்க எங்க டிபார்ட்மென்ட் hod"

அதற்குள் ஜெனி குறுக்கிட்டாள்.  

"அதெல்லாம் காலேஜ்ல.. இங்க சுபா என்னோட காலேஜ் மேட். என்னோட பெஸ்ட் பிரென்ட்."

மூவரும் சிரித்தனர்.

"சரி ம்மா நீங்க பேசிட்டு இருங்க.. நான் எதுக்கு நடுவுல.. நான் ஆனந்த் வீட்டுக்கு போயிட்டு வந்துடுறேன்" சிரித்து விட்டு அவன் கிளம்பினான்.

சுபாவும், ஜெனியும் பழைய நினைவுகளை பத்தி 2 மணி நேரம் கதை பேசினார்கள். சுபாவுக்கு அளவு கடந்த சந்தோசம். ஜெனியை தன்னுடன் சேர்ந்து மதிய உணவை சாப்பிட வற்புறுத்தினாள். ஆனால் அவள் வேறொரு நாள் வருவதாக சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள்.

அவள் கிளம்பும் போது மணி 1 ஆகி இருந்தது. அப்போது தான் ஹரியின் ஞாபகம் வர அவனுக்கு கால் செய்தாள். 

"என்னம்மா.. சந்தோஷமா"

"ஹ்ம்ம் ரொம்ப சந்தோஷம்டா.. சரி நீ எப்போ வர்ற.."

"இதோ கிளம்பிட்டேன் ம்மா.. அரை மணி நேரத்துல வந்துடுவேன்"

"ரொம்ப ரொம்ப தேங்க்ஸ் டா.."

"வெறும் தேங்க்ஸ் மட்டும் தானா" 

சுபா அவன் வேற ஏதோ கேக்குறான்னு யோசிக்கும் போது ஹரியே தொடர்ந்தான். 

"அம்மா.. சாரி நான் தப்பா கேக்கல.. எனக்கு ஒரு சின்ன ஆசை.. சொன்னா திட்ட கூடாது"

"ஹ்ம்ம் ஹம் இப்போதைக்கு நான் உண்ண எதுவும் சொல்ல மாட்டேன்டா. நான் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேன்.. என்னோட ஃபிரென்ட ரொம்ப நாள் கழிச்சு மீட் பன்னதால. அதும் உன்னால. உனக்கு என்ன வேணும் கேளு."

"அம்மா.. என்னோட ஷெல்ப்ல உங்களுக்கு ஒரு டிரஸ் எடுத்து வச்சு இருக்கேன். அதை போட்டு காமிக்குறீங்களா"

சுபா கண்டிப்பா அது ஏதோ விவகாரமான டிரஸ்ஸா தான் இருக்கும்னு நினைத்தாள். அவன் ரூம் சென்று ஷெல்பில் பார்த்தாள். ஒரு கவர் மறைத்து வைக்க பட்டு இருந்தது. அதை எடுத்து பார்த்தாள். ஒரு பிங்க் கலர் சாடின் நயிட்டி அது. வள வள என்று இருந்தது. சினிமால ஹீரோயின் போடுற மாதிரி இருந்தது. பிரித்து பார்த்தாள். கைப்பகுதி கொஞ்சம் ஷார்ட் ஸ்லீவ் மாதிரி இருந்தது. அதை தொட்டு பார்க்க ஒரு மாதிரி கூசியது.

ஹரி போனில் "அம்மா.. அம்மா.. இருக்கீங்களா.. டிரஸ் பாத்துட்டீங்களா.." என்றான்.

"ஹ்ம்ம் நல்லா இருக்கு நயிட்டி.. ஆனா ரொம்ப காஸ்டலி போல"

"அதெல்லாம் இல்லைம்மா. 1000 ரூபாய் தான்"

"ஹ்ம்ம்.. இப்போவே லேடீஸ் டிரஸ்லாம் நல்லா செலக்ட் பண்ண ஆரம்பிச்சுட்ட.. "

"ஹையோ அம்மா.. இன்னைக்கு நீங்க சந்தோஷமா இருக்கணும்.. அவ்வளவு தான்."

"போதும் போதும்.. உன்னோட விளக்கம்.. சரி நீ சீக்கிரம் வீட்டுக்கு வா"

ஹரி குதூகலத்துடன் வீட்டை நோக்கி வண்டியில் வந்து கொண்டு இருந்தான். அவன் அம்மா அந்த டிரஸ்ஸில் எப்படி இருப்பாங்கன்னு யோசித்து கொண்டே வண்டி ஓட்டினான். அப்போது அவனுக்கு அம்மாவிடம் இருந்து மீண்டும் போன் வந்தது 

"ஹரி ஒரு விஷயம் மறந்துட்டேன். கொஞ்சம் பூ வாங்கிட்டு வா. மல்லிப்பூ இல்லைனா முல்லைப்பூ"

"சரிம்மா" என்று போன் வைக்கும் போது அவன் மனதில் ஒரு இனம் புரியா உரச்சாகம் வந்து தொத்திக் கொண்டது. அம்மா தன்னிடம் பூ வாங்கி வர சொன்னதை நினைத்து மனசுக்குள் இனம் புரிய இன்பம் பூத்தது.

வரும் வழியில் ஒரு பூக்கடையில் நிறுத்தி 5 முழம் மல்லிப்பூ வாங்கி கொண்டு வண்டியை வேகமாக வீட்டுக்கு விட்டான்.

வீட்டுக்கு வந்த ஹரி கதவை திறந்தான். அவன் எதிர்பார்க்கவில்லை. ராஜ் வீட்டுக்கு வந்து இருந்தார். ஹரி அவரை பார்த்ததும், தான் கண்ட கனவு எல்லாம் உடைந்து நொறுங்கியது போல உணர்ந்தான். என்ன சொல்ல என்று புரியாமல் அமைதியாய் உள்ளே சுபா உள்ளே இருந்து வந்து "ஹரி அந்த பூவை பிரிட்ஜ்ல வச்சிடு நாளைக்கு கோயிலுக்கு போகணும்" என்றாள். அவள் சொன்னதும் ஹரி திரு திருவென முழித்தான். சுபாவுக்கு தான் பூ வாங்கி வந்ததாக நினைத்து இருந்தான். அவள் இப்படி சொன்னதும் கொஞ்சம் ஏமாற்றத்துடன் பூவை ஃபிரிஜ்ல வச்சுட்டு போனான்.

ஹரி, ராஜ் இருவருக்கும் சுபா மதிய உணவு பரிமாறினாள். ஹரி தான் நினைத்தது ஒன்று இங்கே நடந்தது வேறொன்றாக இருக்க கொஞ்சம் வருந்தினான். சுபாவும் இந்த நேரம் ராஜ் வருவார் என்று எதிர்பார்க்கவில்லை. 

ராஜ் ஹரியிடம் "டேய் உங்க அம்மா பொன்னியின் செல்வன் படத்துக்கு கூட்டிட்டு போக சொல்லி இருந்தா. நீ தான் ஏற்கனவே பாத்துட்டியே.. நானும் அம்மாவும் பாப்பாவும் 4 மணி ஷோ போயிட்டு வர போறோம். நீ கொஞ்சம் வீட்டை பாத்துக்குறியா" என்றார்.

ஹரி சுபாவை பார்க்க, அவள் அவனை பார்ப்பதை தவிர்த்து கிச்சனுக்குள்  நுழைந்து கொண்டாள். 

"சரிப்பா.. போயிட்டு வாங்க. நைட் டின்னர் வெளிய சாப்பிட்டு வந்துடுவீங்களா"

"அது உங்க அம்மாவோட விருப்பம்" என்று சொல்லி சென்றார். 

 ராஜ், சுபா, பாப்பா மூவரும் படத்துக்கு சென்று விட்டுடின்னர் சாப்பிட்டு விட்டு வீடு வரும் போது 8 மணி ஆனது. ஹரி வீட்டில் போரடிக்க தன்னுடைய காலேஜ் அசைன்மென்ட்டை செய்து முடித்தான்.

சுபா வந்தவுடன் நயிட்டி மாத்தி விட்டு ஹரிக்கு 3 தோசை சுட்டு கொடுத்தாள். ஹரிக்கு கொஞ்சம் நேரம் அம்மா கூட தனியா பேசணும்னு நினைத்தது இன்னைக்கு நடக்கலைன்னு ஒரு வருத்தம் இருந்தாலும், அவன் அம்மா இன்னைக்கு சந்தோஷமாக இருந்ததே அவனுக்கு பெருசாக இருந்தது.

சுபா கொஞ்சம் நேரம் கழித்து ரூமுக்கு சென்று பார்க்க ராஜ் படம் பார்த்து வந்த களைப்பில் படுத்து விட்டார். சுபா பாப்பாவை தூக்கி கொண்டு வந்து கொஞ்சம் ஸீரியல்ஸ் கொடுத்து படுக்க வைத்தாள். அவள் வெளியே வரும் போது ஹரி சாப்பிட்டுவிட்டு கை கழுவிட்டு அங்கே கிச்சனில் இருந்த பாத்திரங்களை கழுவி கொண்டிருந்தான். 

"ஹரி இருக்கட்டும்டா நான் கழுவிக்குறேன்"

"இன்னைக்கு ஒரு நாள் தானேமா.. நான் பண்ணுறேன்.. நீங்க ரெஸ்ட் எடுங்க" என்று சொல்ல சுபா டைனிங் டேபிளை தொடைத்து சுத்த படுத்தினாள். ஹரி வேலைகளை முடித்து விட்டு சுபா விடம் வந்தான்.  

"என்னம்மா.. இன்னைக்கு நாள் எப்படி இருந்தது.. நான் ஏற்பாடு செஞ்சது எல்லாம் உங்களுக்கு புடிச்சதா"

"ரொம்ப புடிச்சிருந்தது டா.. அதுவும் ஜெனியை கூட்டிட்டு வந்தத.. என்னால இப்போ கூட நம்ப முடியல"

"என் அம்மா இன்னைக்கு மாதிரி என்னைக்கும் சந்தோஷமா இருக்கணும்.."

"தேங்க்ஸ் டா.. காலைல இருந்து இப்போ வரைக்கும் ரொம்ப ஹாப்பி. ஆனா நீ கேட்டதை தான் என்னால நிறைவேத்த முடியல"

"அது ஓகே ம்மா.. அந்த நயிட்டி எங்க ம்மா."

"என்னோட ஷெல்ப்ல இருக்கு. ஒரு நாள் போட்டு காமிக்குறேன்"

"சரி ம்மா. அப்புறம் ஒரு விஷயம்.. பூ வாங்கிட்டு வர சொன்னீங்க.. அது சாமிக்கு தானா"

அவள் உள்ளுக்குள் சிரித்து கொண்டே "ஆமா. நீ என்ன நினைச்சே" என்றாள்.

"அது வந்து.. உங்களுக்கு ன்னு நினைச்சேன்"

"நாளைக்கு நான் கொஞ்சம் வச்சுக்குறேன்.. போதுமா"

"தேங்க்ஸ் ம்மா.."

"அம்மா அப்பா என்ன பண்ணுறார்."

"அவர் தூங்கி 1 மணி நேரம் ஆகுது.. "

"அம்மா கொஞ்ச நேரம் என்னோட ரூம்முக்கு வாங்களேன்.. பேசிட்டு இருக்கலாம்"

இவ்வளவு தைரியமா அம்மாவ ரூமுக்கு கூப்பிடுற அளவுக்கு வந்துட்டான்னு சுபா மனசுக்குள் சிரித்துக்கொண்டாள்.

"அம்மா சாரி தப்பா நினைக்காதீங்க.. ஜஸ்ட் எனக்கு உங்க கூட கொஞ்சம் பேசணும்."

"சரி சரி 10 நிமிஷம் தான். நீ போ.. நான் போய் அப்பா, பாப்பாவை பாத்துட்டு வந்துடுறேன்"

ஹரி தன் ரூமுக்கு சென்றான். சுபா பாத்ரூம் போய்விட்டு கண்ணாடியில் தன்முகத்தை பார்த்தாள். கொஞ்சம் சோர்வாக இருந்தது. முகத்தை அலம்பி கொண்டாள். வாய் கொப்பளித்தாள். அவள் மனதில், 'என்னடி உன் புள்ளை உன்ன கிஸ் பண்ண கூப்பிடுறான், அதுக்கு நீயும் பகுமானமா கிளம்புறியா. ச்சீ..' என்று சொல்லிவிட்டு முகத்தை துடைத்து விட்டு வெளியே வந்தாள்.

ஹரி ரூமை சுத்தமாக வைத்து இருந்தான். சுபா உள்ளே வந்ததும் கட்டிலில் இருந்த புத்தகத்தை எடுத்து டேபிளில் வைத்து விட்டு "அம்மா வாங்க.. உக்காருங்க" என்றான்.

அவள் உக்காரந்ததும் ஹரி அவள் பக்கத்தில் உக்கார்ந்தான். அவன் கையில் ஒரு நெய்ல்பாலிஷ் வைத்து இருந்தான். 

"அம்மா உங்க விரலை காட்டுங்க.." ன்னு வாங்கி ஒரு ஒரு விரலா பாலிஷ் வைத்து விட்டு அழகு பார்த்தான். 

"வாவ் சான்ஸ்சே இல்ல.. எங்க அம்மா செம்ம கியூட்" என்று அவள் கன்னத்தை கிள்ளி விட்டான். 

சுபா அவன் வைத்து விட்ட பாலிஷை பார்த்து "நல்லா செட் ஆகுற கலர் தான் வாங்கி இருக்க" என்றாள்.

"தேங்க்ஸ் ம்மா.. அப்புறம் உங்களுக்கு வேற ஏதாவது ஆசை இருந்தா சொல்லுங்க கண்டிப்பா நான் நிறைவேத்துவேன்"

"ஹ்ம்ம் சரி டா.." 

இருவரும் அப்படியே பேசிக்கொண்டிருந்தனர். காலேஜ்ல ஜெனி பத்தி, அவனோட ஃபிரெண்ட்ஸ் பத்தி எல்லாம் அவன் பேசிட்டு இருக்கும் போது சுபாவின் கண்கள் எதேச்சையாக அவனோட ஷார்ட்ஸ் பக்கம் பார்த்தது. எதுவும் புடைப்பாக தெரியவில்லை. அவள் மனதுக்குள் 'ச்சீ எங்கடி பாக்குற பையன' என்று சொல்லி பார்வையை விளக்கிக் கொண்டாள்.

"அம்மா கொஞ்சம் பசிக்குது. இருங்க காலைல வெட்டுன கேக் பிரிட்ஜ்ல இருக்கும் எடுத்துட்டு வர்றேன்" 

அவன் போய் அதில் கொஞ்சம் ஸ்லைஸ் பண்ணி எடுத்து வந்தான். ஒரு பிளேட் கேக் சுபாவுக்கு கொடுத்துவிட்டு தனக்கு ஒரு பிளேட் எடுத்து கொண்டான். 

"கேக் நல்லா டேஸ்ட்டா இருக்குல்ல ம்மா".. 

அப்போது அவன் சுபா கேக் சாப்பிடுவதை கவனிக்க அவள் உதடுகள் அந்த கேக்கை சப்பி சாப்பிடுவதை பார்த்து அவன் மனதில் ஆசை துளிர்த்தது. அவள் வாயில் இருக்கும் கேக் தனக்கு கிடைத்தால் எப்படி இருக்கும் என்று மனதுக்குள் கற்பனை செய்து ரசித்தான். ஆனால் இது நேரம் வரை அம்மா தன்னை நம்பி இருக்கிறாள் என்ற எண்ணம் வர அவன் ஆசைகளை கட்டு படுத்தி கொண்டான். 

சுபா மனதுக்குள் 'இந்த கேக் சாப்பிடறதுன்னா தனியா என் ரூம்லே சாப்பிட்டுருப்பேனேடா இதுக்கா என்ன வர சொன்ன' என்று கேட்டுக்கொண்டாள். 

இருவருக்குள்ளும் ஒரே மாதிரியான எண்ணங்கள்.. யார் முதலில் கேட்பது என்ற தயக்கத்தோடு இருவருக்கு கேக் சாப்பிட.. ஹரி இதுக்கு மேலே பொறுத்து கொள்ள முடியாது என்ன நடந்தாலும் நடக்கட்டும்னு எழுந்து அவள் முன்னே வந்து நின்றான். இதை தான் எதிர்பார்த்தது போல சுபா அவனை கட்டிலில் உக்கார்ந்து கொண்டு நிமிர்ந்து பார்க்க அவன் குனிந்து அவள் முகம் அருகே தன்முகத்தை கொண்டு வந்து "அம்மா.. ஐ அம் சாரி" என்று அவள் இரு கன்னங்களை கைகளால் பிடித்து கொண்டு அவள் இதழ்களில் தன் இதழ்களை பொருத்தினான். அவளுக்கும் அதில் விருப்பம் இருந்தாலும் முத்ததை முழுவதாக ஹரியின் கட்டுப்பாட்டில் வித்திருந்தாள். அவன் மெல்ல அவள் இதழ்களை விட்டு பிரிந்து அவளை ஆசையோடு பார்த்தான்.

சுபா மயக்கும் விழிகளால் அவனை பார்க்க அவன் மீண்டும் மெல்ல அவளை நெருங்க.. இம்முறை சுபாவும் கொஞ்சம் முன்னேறி அவன் இதழ்களை வரவேற்று தன் இதழில் பொருத்தி கொண்டாள். சுபாவின் இதழ்கள் லேசாக விரிந்து கொடுக்க ஹரி முதலில் சுபாவின் கீழுதட்டை சப்பினான். அவள் அப்படியே கிறங்கி இருக்க சப்பி சப்பி எடுத்தான். அடுத்து அவன் விலக, இப்போது சுபா ஹரியின் கீழ் உதட்டை கவ்விக்கொண்டு ப்பினாள். அடுத்து இருவரும் போட்டி போட்டு கொண்டு ஒருவர் இதழை மற்றவர் சுவைப்பதில் ஒருவரை ஒருவர் விட்டு கொடுக்காமல் சப்பினர். உதட்டில் தொடங்கிய முத்தம் அடுத்த கட்டத்தை அடைந்து இருவரின் நாக்கும் ஒன்றை ஒன்று கவ்வி கொண்டு எச்சிலை பரிமாறி கொண்டது.

இருவரின் எச்சிலும் லேசாக கன்னங்களில் வழியும் அளவுக்கு இருவரும் மூர்க்கமாக முத்தமிட்டு கொண்டனர். கொஞ்ச நேரம் கழித்து மூச்சு விட இருவரும் பிரிந்தனர்.



தொடரும்...

Comments

Popular posts from this blog

வயாகரா

ஏக்கம்

ஆசை 107