உங்களில் ஒருத்தி 149

முழு தொடர் படிக்க

 மலர்... புழுவாய் துடித்துக்கொண்டு அந்த படுக்கையில் கிடந்தாள். திருட்டுத்தனமாக தான் வாங்கிய அந்த புண்டை சுகத்துக்கு ஏங்கினாள்.

ஒரு முடிவுக்கு வந்தாள்

இரவு

காரை எடுத்துக்கொண்டு தோழியின் வீட்டுக்குப் போனாள். நடு இரவில் அவளிடமிருந்து விடைபெற்றுக்கொண்டு வீட்டுக்குப் போவதுபோல் வினய் கம்பெனிக்கு காரை விட்டாள். தூரத்தில் காரை நிறுத்திவிட்டு, பதட்டத்துடன்... இதயம் படபடக்க நடந்துபோனாள்.

திருமணத்துக்கு முன்... கட்டிக்கப்போகிற கணவனைக் காணும்போதுகூட இவ்வளவு படபடப்பு இல்லை. அழுக்கு பெட்டில் படுக்கப்போட்டு ஓத்தவனைப் பார்க்கப் போகும்போது அப்படி ஒரு படபடப்பு.

தயங்கித் தயங்கி கேட்டை நெருங்கினாள். உள்ளே வேறு ஒரு செக்யூரிட்டி நின்றுகொண்டிருந்தான். ஏமாற்றத்துடன் கண்களால் அலைந்தாள்.

"யார் வேணும்"

இவன் ஹிந்தியில் பேசினான். இவள் தயங்கி தயங்கி தன்னை ஓத்தவனைக் கேட்டாள். ஆப்பிரிக்கன் என்றாள். அவன் வேலையை விட்டுவிட்டுப் போய்விட்டானே என்றான் அவன்.

மலருக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது. 

'என்னது போய்விட்டானா. அப்போ இன்னைக்கு என் புண்டைக்கு விருந்து கிடையாதா'

'ஐயோ இன்னைக்கு அவன் என்னைக் குனியவைத்து ஓக்கப்போவது இல்லையா'

'ச்சே... முதலில் மறுக்கவேண்டும். அப்புறம் பிகு பண்ணிக்கொண்டே அவனிடம் படுக்கவேண்டும். அவன் பூலை ரசித்து ருசித்து ஊம்பவேண்டும். அவன் கேட்கிறபடியெல்லாம் தூக்கிக்காட்டி புண்டையிலும் குண்டியிலும் அவன் கொடுக்கும் இடிகளை வாங்கிக்கொள்ளவேண்டும் என்று எவ்வளவு கனவுகளோடு வந்தேன்'

"அ... அவன் இப்போ எங்கே இருப்பான்"

"தெரியாது மேடம்"

"அட்ரஸ்"

"தெரியாது மேடம்"

"யாருக்கு தெரியும்"

"நாளைக்கு காலைல ஆபிஸ்ல கேளுங்க மேடம்"

மலர் திரும்பி நடந்தாள். அவளுக்கு அழுகையே வருவதுபோல் இருந்தது. 'ச்சே எவ்வளவு ஆசைகளோடு வந்தேன். முடிகளை எல்லாம் மழித்து மணக்க மணக்க க்ரீம் போட்டுக்கொண்டு வந்தேன். என் புண்டை எப்படியிருக்கிறது என்று பார்க்காமல் எங்கே போய்த் தொலைந்தான்'

ஏமாற்றத்துடன் வந்து படுக்கையில் விழுந்தாள். அழுதாள்.

அவளுக்கே கேவலமாக இருந்தது. 'ச்சே இப்படி திருட்டு ஓல் கிடைக்கவில்லை என்று அழுகிறோமே. என்ன பெண் நான்'

'ஐயோ என்னை யாராவது ஓழ்த்து விடுங்களேன்....'

'ராஜ்... என்னை இப்படி தவிக்கவிட்டுட்டு நீ என்னடா பண்ற?'

'ஐயோ புண்டை அரிப்பு அடங்கவே மாட்டேங்குதே'

மலர் காமத்தோடு போய் ப்ரிட்ஜை திறந்தாள். நல்ல நீளமாக, உருளையாகப் பார்த்து ஒரு கேரட்டை எடுத்தாள்.

டேனியலின் பூலை நினைத்துக்கொண்டு புண்டையில் தடவினாள். சுகத்தில் நடுங்கினாள்.

'பாஸ்ட்டர்ட்.. பாஸ்ட்டார்ட்... என்ன ஒத்து விடுடா ப்ளீஸ்'

முனகிக்கொண்டே அந்தக் கேரட்டை வாய்க்குள் வைத்துக்கொண்டு சப்பினாள்

மறுநாள் அலுவலகத்தில் -

தீபா தன் அண்ணனின் கேபினுக்குள் நுழைய, அங்கே காமினி சில டாகுமெண்ட்களில் சைன் வாங்கிக்கொண்டிருந்தாள். அவளுக்கு பற்றிக்கொண்டு வந்தது.

'மலர் அண்ணிக்குக் கிடைக்கவேண்டிய மரியாதையும் வாய்ப்புகளும்.... எவளோ ஒருத்திக்கு கிடைக்கிறது.'

"சொல்லு தீபா" என்றான் ராஜ்.

"அந்த சப்ளையர் பேய்மென்ட் கிடைக்கமாட்டேங்கிறதுன்னு புலம்புறார். திரும்ப திரும்ப கால் பன்றார்"

"அவரோட பொருட்களல்ல இஸ்யூ இருந்ததே. திருப்பி அனுப்பினோமே."

"அத சரிபண்றதுக்கு பாதி பேய்மெண்டாவது கொடுக்கணுமாம்"

"நாம அப்படி கொடுக்கிறதில்லையே"

"கொடுத்தா நல்லாயிருக்கும்"

"காமினிகிட்ட டிஸ்கஸ் பண்ணியா?"

"இவங்ககிட்ட ஏன் டிஸ்கஸ் பண்ணனும்?"

"இங்க ஈகோ பார்க்குறது எனக்குப் பிடிக்காது. லேர்ன் ப்ரம் experts. இந்த சிச்சுவேஷன்ல யூசுவலா நாம என்ன பண்ணுவோம்னு இவகிட்ட கேட்டு தெரிஞ்சிக்கோ."

"தொப்புளுக்கு கீழ சேலை கட்டுறது எப்படின்னு வேணும்னா.... இவகிட்ட கேட்டு தெரிஞ்சிக்கறேன்"

சொல்லிவிட்டு அவள் வேகம் வேகமாக திரும்பி நடக்க...... ராஜ் கோபமாக அவளையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.

காமினி தலைகுனிந்து நின்றாள்.

"ராஜ்.. என்னால உனக்கு... ஏன் பிரச்சினை. நான் வேலையை விட்டு நின்னுடுறேனே"

"காமினி... ஒருநாள் அவளே வந்து உன்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்பா. நீ இதுக்காக வருத்தப்படாதே"

"இல்லடா. என்னால இப்போ நீயும் மலரும் பிரிஞ்சு இருக்கிறீங்க. என்னால இதுக்கு மேலயும் உன்கூட ஒட்டிட்டு இருக்க முடியாது."

"காமினி... நான் உன்ன விக்னேஷ் பொண்டாட்டியா பார்க்கல. என் பொண்டாட்டியாத்தான் பார்க்குறேன்."

காமினி அமைதியாக நின்றாள். உடம்பு புல்லரித்தது. அவள் எப்போதோ ராஜ்ஜின் மனைவியாகவே தன்னை உணர ஆரம்பித்திருந்தாள். அதனால்தான் சீனுவுக்கு அதிக இடம் கொடுக்கவில்லை. பலமுறை வாய்ப்பு கிடைத்தும் அவனை விலக்கியே வைத்திருந்தாள். அப்படியிருந்தும் ஒன்றிரண்டு முறை அந்தப் பொறுக்கி சுவை பார்த்துவிட்டுப் போய்விட்டான்.

"காமினி என்ன விட்டுட்டுப் போயிடாத. நான் உன்ன எவ்வளவு லவ் பண்றேன் தெரியுமா"

காமினி பதில் பேசாமல்.... மனம் குளிர அங்கிருந்து அமைதியாக திரும்பி நடந்தாள். ராஜ் எழுந்து வந்து பின்னாலிருந்து அவளை இதமாக அணைத்துக்கொண்டான்.

"கொஞ்ச நாள் பொறுத்திரு. நான் உன்னை மும்பை ப்ராஞ்சுக்கு கொண்டுபோயிடுறேன். விக்னேஷ் இங்கே இருக்கட்டும். நீ என்கூட வந்து எனக்கு சமைச்சிப்போடு. குழந்தையை நான் நல்லா பார்த்துக்கறேன்"

"விக்னேஷ் ஒத்துக்க மாட்டார்"

"அவன் பர்மிஷனோடு உன்னை மூணு வருஷமா ஓக்குறேன். இப்போ நீ எனக்கு சொந்தம். நான்தான் உணக்கேத்த ஆம்பளை. உன்னை தூக்கிட்டுப் போக எனக்கு எல்லா உரிமையும் இருக்கு."

காமினிக்கு இதை கேட்கக் கேட்க சுகமாக இருந்தது. ராஜ்ஜோடு சில மாதங்கள் தனியாக வாழ்ந்தாலும்... காலம் முழுவதும் நினைத்து சந்தோஷப்படலாம்தான்.

காமினி நாணத்தோடு வெளியே வருவதை தீபா தன் கேபினிலிருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். மலருக்கு போன் போட்டாள்.

"அண்ணி... அவளை அண்ணன் விடுகிறமாதிரி இல்லை. நிஷாகிட்ட சொல்லட்டுமா. அவ சொன்னா இவன் கேட்பான்"

"எப்படி சொல்ற"

"அவ இருக்கிறவரைக்கும் இவன் ஒழுங்காத்தான் இருந்தான். அவ அங்கிட்டு போனதுக்கு அப்புறம்தான் இவளுங்களோடு இளிச்சி இளிச்சி..."

"இல்ல நான் மாமாகிட்ட பேசிக்கறேன். நாளைக்கு மீட்டிங்க் இருக்கே நீ ரெடி ஆகிட்டியா."

"ரெடி. வினய் கோட் பண்றதைவிட ஜஸ்ட் ஒன் லேக் குறைவா கோட் போட்டிருக்கேன். அப்பாகிட்ட நானும் நீங்களும் மட்டுமே டீல் பண்ணிக்கறோம்னு சொல்லியிருக்கேன்."

"பென் ட்ரைவ் யூஸ்புல்லா இருக்கா"

"அய்யோ அண்ணி அது ஒரு தகவல் சுரங்கம். தேங்க்ஸ் அண்ணி. தேங்க் யூ ஸோ மச். இந்த ஆர்டர் மட்டும் நமக்கு கிடைச்சதுனா அடுத்து காமினி அட்வைஸை இங்க யாருமே கேட்கப்போறதில்லை"

"சரி ராஜ் எப்போ மும்பை கிளம்புறார்"

"இன்னைக்கு ஈவினிங்க்."

"ஓகே நாளைக்கு மீட்டிங்க் போகும்போது என்னை பிக்கப் பண்ணிக்கோ."

ஈவினிங்க்..

மோகன் ராஜ்ஜிடம் கண்டிப்பாக சொல்லிக்கொண்டிருந்தார்.

"நீ மலரை கூப்பிடாம மும்பை போறது எனக்கு கொஞ்சம் கூட பிடிக்கலை ராஜ்."

"அவ திமிர் பிடிச்சி இருந்தா நான் என்னப்பா பண்றது"

"காமினியாலதான் நீ இப்படி இருக்கியோன்னு நான் சந்தேகப்படுறேன். இல்லைனா நீ இப்படி எனக்கென்னன்னு இருக்கமாட்டே"

"தீபா இல்லாததையும் பொல்லாததையும் சொல்றா"

"ராஸ்கல் எனக்குத் தெரியாதா உனக்கும் அவளுக்கும் தொடர்பு இருக்குன்னு"

மோகன் திடீரென்று கத்த... ராஜ் அதிர்ந்துபோய்.. அசையாமல் நின்றான்.

"உன் வயசுல நானும் இப்படித்தான் இருந்தேன். ஆனா உன்னமாதிரி கூட சேர்த்துக்கிட்டே திரியல. எல்லாத்தையும் கட் பண்ணிட்டேன். இப்போ சந்தோஷமா இருக்கேன். உன் அம்மாவை சந்தோஷமா வச்சிருக்கேன்."

ராஜ் பதில் பேசாமல் பவ்யமாக நின்றான்.

"மலரோடு ஒழுங்கா குடும்பம் நடத்துற வழியை பாரு."

ராஜ் இறுகிய முகத்தோடு பிளைட்டில் ஏறினான்.

மறுநாள் மீட்டிங்கில்..,

மலரும் தீபாவும் அழகு ராணிகளாய் உட்கார்ந்திருந்தார்கள். வினய் அவர்களின் அழகுகளை கண்களால் பருகிக்கொண்டிருந்தான்.

'இந்தப் பெண்களிடம் எப்படி இவ்வளவு காண்பிடண்ட். ப்ப்பா இவளுக நடையும் தழுக்களும் குலுக்கலும்.. ஹ்ம்.....'

'பழைய வினய் ஆக இருந்திருந்தால் இன்றைக்கே ஏதாவது கதை சொல்லி ஏமாற்றி இவளுக இரண்டு பேரையும் ஒரே பெட்ல போட்டு நல்லா ஓழ்த்து அனுப்பி வைக்கலாம்'

'ஆனா இவளுக ஆட்டம் கொஞ்சம் அதிகம்தான். லாஸ்ட் டூ ஆர்டர்ஸ்... இவளுக கைக்கு போய்விட்டது. அதிலிருந்தே... முலைகளை தூக்கிக்கிட்டுத்தான் நடக்குறது. போன மீட்டிங்குல தொப்புள் தெரியுறமாதிரி புடவை கட்டிக்கிட்டு வந்தாளுங்க. இப்போ க்ளீவேஜ் தெரியுறமாதிரி டைட் டாப்ஸ். பிளவுல வைரக்கல் மினுங்குறமாதிரி செயின் டாலர்.'

'ரெண்டு பேரையும் படுக்கப்போட்டு சூத்தடிச்சா நல்லாத்தான் இருக்கும்.'

'வேணாம். உறுப்படுற வழியை பார்ப்போம். நிஷா ஒருமுறை சொன்னாள். காம ஆசைகளுக்கு அளவே கிடையாது வினய்... போதும் என்கிற திருப்தி வரவே வராது'

பெருமூச்சு விட்டான்

சென்ற வாரம் நிஷா அடிக்கடி போகும் handicaped ஸ்கூலுக்கு 5 லட்சம் நன்கொடை கொடுத்தபோது அவர்கள் முகத்தில் தெரிந்த மகிழ்ச்சி... அந்த திருப்திக்கு அளவே கிடையாது

'நாலு பேரு மதிக்குறமாதிரி... அந்த மோகன் ஸார் மாதிரி... வாழ்ந்துகாட்டுவோம். அதுதான் உண்மையான வெற்றி.'

அவன் அமைதியாக இருந்தான். ஆர்டர் ரிசல்ட் வந்தது. அதிர்ச்சியில் திகைத்தான். எல்லாரும் கை தட்டினார்கள். தீபாவும் மலரும் கைதட்டல்களை பெருந்தன்மையோடு வாங்கிக்கொண்டிருந்தார்கள். தங்கள் முலைகள் நசுங்குமளவுக்கு இருவரும் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டார்கள்.

இந்த ஆர்டர் கண்டிப்பாக தனக்கு கிடைக்கும் என்று வினய் நினைத்திருந்தான்.

'ச்சே....'

கையால் ஓங்கி மேசைமேல் குத்தவேண்டும்போல் இருந்தது.

தீபாவும் மலரும் அவனை ஏளனமாக ஒரு பார்வை பார்க்க... இவனுக்கு அவமானமாக இருந்தது. தொடர்ந்து அடி.

மலர் தன் மாமனாருக்கு போன் போட்டாள். சக்ஸஸ் என்றாள். அவர் சந்தோஷத்தில் திக்குமுக்காடிப்போனார்.

"சூப்பர்மா. ஐ ஆம் ப்ரவ்ட் ஆப் யு"

"மாமா....நான் சொன்னா கோவிச்சுக்கமாட்டீங்களே"

"சொல்லுமா"

"காமினியையும் வந்தனாவையும் வேலையிலிருந்து தூக்கணும். நான் ஏன் சொல்றேன்னு உங்களுக்கு தெரியும்னு நினைக்கிறேன்"

மோகன் அமைதியாக இருந்தார்.

"என்ன மாமா யோசிக்கிறீங்க"

"இல்ல மலர். தீபா....."

"அவ பார்த்துப்பா மாமா. கூட நான் இருக்கேன். இது நம்ம கம்பெனி. நாமதான் நம்ம கைக்குள்ள வைச்சி பார்த்துக்கணும்"

"நீ என் மருமகள்ன்னு நிரூபிச்சிட்டேம்மா."

மறுநாள்,

காமினியையும் வந்தனாவையும் மோகன் டெர்மினேட் செய்ய, கம்பெனியே அதிர்ந்தது. காமினி அதிர்ச்சியில் உறைந்துபோனாள். அவமானமாக இருந்தது. ராஜ் சொன்னது எல்லாம் பாசாங்கு வார்த்தைகளாகிப்போயின.

வந்தனா கனடாவுக்கு டிக்கட் பார்க்க ஆரம்பித்தாள். காமினி பித்துப் பிடித்தவள்போல் உட்கார்ந்திருந்தாள்.

"காமினி மேடத்தையே தூக்கிட்டாங்களா"

ஸ்டாப்ஸ் வாய் பிளந்தார்கள். தீபா நடக்கும்போது எழுந்து நின்றார்கள். அவள் கூப்பிட்டால் அலறியடித்துக்கொண்டு ஓடினார்கள்.

தீபா மலருக்கு போன் போட்டு இந்த விஷயத்தை சந்தோஷமாகச் சொன்னாள்.

"இது போதாது தீபா" என்றாள் மலர்.

"என்ன அண்ணி இது போதாதா. அவளை டெர்மினேட் பண்ணியிருக்கோம். அவளை இதுக்கு மேல எப்படி அசிங்கப்படுத்த முடியும்"

"அவளுக்கும் அந்த சீனுவுக்கும் தொடர்பு இருந்திருக்கு. அதுனால காமினி இப்போ முன்னமாதிரி சிறப்பா வேலை செய்யல. வேலையை சரியா கவனிக்காம காமினி மேம் அடிக்கடி போய் சீனுகூட படுத்ததுனாலதான் மேனேஜ்மேண்டுல இருந்து நடவடிக்கை எடுத்திருக்காங்க...ன்னு ஒரு வதந்தியை கிளப்பி விடு தீபா"

"அண்ணி..."

"என்னடி"

"நீங்க பெரிய ஆளு அண்ணி"

மலர் சிரித்தாள். "அந்த காமினி கதறிக்கிட்டு இப்போ உன்கிட்ட ஓடி வருவா பாரு."

இருவரும் சிரித்தார்கள்.

மறுநாள் ஆபிஸ் முழுக்க காமினி தினமும் சீனுவிடம் படுத்துக்கொண்டிருப்பதாக அனைவரும் பேசி சிரித்துக்கொண்டிருக்க... காமினி கூனிக் குறுகிப் போனாள். தன் கேபினுக்குள்... கண் கலங்கி அழுதாள்.

'நிமிர்ந்த நடையுடன்... எவ்வளவு மரியாதையுடன் இருந்தேன்'

'தீபாவையும் மலரையும் பகைத்துக்கொண்டது எவ்வளவு தப்பாகிப்போய்விட்டது'

காமினி அழுகையைத் துடைத்துக்கொண்டு தீபாவிடம் போனாள். குரல் உடைய... கெஞ்சினாள்.

"நான் போயிடுறேன். எனக்கு கெட்ட பெயர் வேணாம் ப்ளீஸ்...."

தீபாவுக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது. வெளியே வந்து மலருக்கு போன் போட்டாள். இருவரும் மனம்விட்டு சிரித்தார்கள்.

"காமினியை என் வீட்டுக்கு வந்து மன்னிப்பு கேட்கச்சொல்லு. மன்னிப்பு கேட்டா அவளை அசிங்கப்படாம அனுப்பி வைக்கிறேன்"

தீபா போய் சொன்னாள்.

"மலர் அண்ணி வீட்டுக்குப் போய் அவங்களைப் பார்த்து மன்னிப்பு கேளு காமினி."

காமினி தலை குனிந்தபடி எழுந்து வந்தாள்...

தொடரும்...