ஆசை 99

முழு கதை படிக்க

 ஹரி அருகே உக்கார்ந்து இருக்க, சுபா குப்புற படுத்து தன்புண்டை தண்ணீர் மொத்தமும் பேண்ட்டியில் வடித்து விட்டு கொஞ்சம் மூச்சு விட்டு அவனை பார்த்தாள். அவளுக்கு என்ன சொல்ல என்று தெரியவில்லை. இப்படி பையன் முன்னாடி இருக்கோம் என்ற மனநிலை. அதுவும் மேலே டிரஸ் இல்லாமல் முலையை அழுத்தி மறைத்து கொண்டு படுத்து இருக்க, சேலை பாதி விலகி கிடக்க, பாவாடை இறங்கி இருக்க, பேன்ட்டி லேசாக எட்டி பார்த்து கிடந்தாள்.
அப்போது தான் ஹரி டிரௌசர் முன்பட்டனை கழட்டி இருந்தான். அவனது டார்க் ரெட் ஜட்டியில் அவனது புடைப்பை கவனித்தாள். அவனை பார்க்க பாவமாக இருந்தது. என்ன செய்ய என்று யோசிக்கும் நேரத்தில், ஹரி எழுந்து பாத்ரூம் சென்றான். அவன் செல்வதையே பார்த்து கொண்டிருந்த சுபா மெல்ல எழுந்து உக்கார்ந்தாள். இறைந்து கிடந்த தன்னுடைய உடைகளை எடுத்து கொண்டு ரூமுக்கு சென்றாள். அங்கே ரெண்டு பாப்பாக்களும் படுத்திருக்க சேலை, பாவாடை, பேன்ட்டி உருவி போட்டு விட்டு ஒரு நைட்டி எடுத்து மாட்டி கொண்டாள். மனசுக்குள் "கொஞ்சம் நேரம் சேலைல இருக்க விட மாட்டேங்குறாங்க" என்று சொல்லி சிரித்து கொண்டாள்.

அவள் ரூம் விட்டு வெளியே வரும் போது ஹரியும் வந்தான். அவனை பார்த்து பேசும் மனநிலையில் இல்லை. அவனை அருகில் வரவிடாமல் இருக்க என்ன என்று யோசித்து கொண்டே கிட்சன் சென்று மிச்ச வேலைகளை செய்து கொண்டிருக்க, ஹரி வந்து "அம்மா..." என்று கூப்பிட்டான்.

அவன் கூப்பிட்டது காதில் கேட்டும், கேக்காதது போல வேலையில் கவனமாக இருப்பது போல நடித்தாள்.

"அம்மா கூப்பிடுறேன்ல"

"ஹ்ம்ம்.."

"அம்மா இங்கே பாருங்க. எனக்கு என்ன சொல்லன்னு தெரியல. சாரி சொல்லுறதா.. இல்லை வேற ஏதாவதான்னு தெரியல. நான் செய்யுறது தப்பா ரைட் ஆ எதுவுமே புரியல. நான் தப்பு செய்யறதா இருந்தா நீங்க என்னை கண்டிக்கமா இருக்குறதும் எனக்கு புரியல. ஆனா ஒன்னு மட்டும் உறுதியா புரியுது. ஆமா ஒரு அம்மாவை தாண்டி எனக்குள்ளே ஒரு இனம் புரியாத ஃபீல் உங்க மேலே எனக்கு வருது. ஒரு பையனா உங்கள அப்படி பாக்குறது தப்பு தான். ஆனா உங்க கூட இருக்குற ஒவ்வொரு நிமிஷமும் ஏதோ ஒன்னு உங்கள அணு அணுவா ரசிக்க தோணுது"

சுபா அவன் சொல்வதை பார்த்து கொண்டே இருந்தாள்.

"அம்மா ப்ளீஸ் அப்படி பாக்காதீங்க. என்னை 4 அடி அடிச்சிடுங்க"

"ஹரி உன்னை அடிக்கிற அளவுக்கு பெரிய தப்பு செய்யல. அப்படியே செஞ்சிருந்தாலும், அதுல நானும் உடந்தை தான். என்னை கொஞ்சம் தனியா விடு. 2 நாள் எதை பத்தியும் யோசிக்காதே. படிப்புல கவனத்தை செலுத்து. இதை பத்தி அப்புறம் பேசிக்கலாம்"

"சரிம்மா. நான் என்னோட ஃபிரென்ட் வீட்டுக்கு போயிட்டு வந்திடுறேன்" சொல்லிவிட்டு வெளியே கிளம்பினான்.

சுபா அவன் கிளம்பியதும், சோபாவில் உக்கார்ந்து விட்டு தான் கடந்து வந்த வாழ்க்கையை அசைபோட்டு பார்த்தாள். ராஜ் உடன் சந்தோஷமாக 20 வருஷத்துக்கு மேலான அன்பான வாழ்க்கை, அதன் பிறகு செல்வத்துடன் ஒரு முறை நடந்த உறவு, அதன் பின் ஆதிஷ் காட்டிய அன்பு கலந்த காதல், இப்போது ஹரியின் இளமை உணர்ச்சி பகிர்வு. இதை எல்லாம் எப்படி ஏத்து கொண்டேன். என் உடம்பை பார்க்க எனக்கே கூசுது. ஒரு முறை தவறு செய்தால் அதை திருத்தி தடுக்க முடியாதா. இதை எப்படி முடிக்க. ஏன் என் உடம்பில் இன்னும் காம நரம்புகள் இப்படி இருக்கின்றன. ஒன்றும் புரியாமல் இருக்க பக்கத்து வீட்டு பாட்டி வந்தாள்.

"என்ன பாட்டி இந்த வெயில்ல வந்திருக்கீங்க"

"சும்மா வீட்ல போர் அடிக்குதுன்னு இந்த பக்கம் வந்தேன். நித்யா கூட வீட்ல இல்லை போல, அவ வீட்டு கதவை தட்டினேன்"

"ஆமா பாட்டி நித்யா ஆபீஸ் பார்ட்டி போயிருக்க. அவ புள்ளைய கூட நான் தான் பாத்துட்டு இருக்கேன்"

"ரொம்ப நல்லதும்மா. உனக்கு ஒரு விஷயம் சொல்லிட்டு போலாம்னு வந்தேன். அந்த அடுத்த பிளாக் டீச்சர் இருக்காங்கல்ல"

"ஆமா அவுங்களுக்கு என்ன"

குரலை கம்மியாக்கி "அவளுக்கும் அவ கிட்ட டியூஷன் படிக்குற அந்த காலேஜ் பையனுக்கும் ஏதோ கசமுச ஆகிடுச்சாம்"

"என்ன பாட்டி சொல்லுறீங்க"

"ஆமாடி அவ இப்போ வாயும் வயிறுமா இருக்கா"

"அதுக்கு எப்படி பாட்டி அந்த பையன சேக்குறிங்க."

"இல்லைடி அவளே அவன் புருஷன் கூட சேந்து இருந்து 10 வருஷத்துக்கு மேல ஆச்சுன்னு சொல்லி இருக்கா."

"அப்படியா.. பாட்டி ஒரு விஷயம் கேக்கணும்னு நினச்சேன்"

"என்னடி"

"இல்லை பாட்டி அது வந்து.."

"என்னடி நீ திரும்பவும் ப்ரெக்நண்ட் ஆகிட்டியா"

"சீ.. அதெல்லாம் இல்லை பாட்டி. உங்க காலத்துல புருஷனுக்கு ஆசை கொறஞ்சிடுச்சுன்னா, இந்த மாதிரி ஏதாவது சம்பவங்கள் நடந்திருக்கா"

"டீச்சர் மாதிரி கேக்குறியா. இது தப்பில்லைடி வெளியே தெரியாத வரைக்கும். நாமளும் மனுஷ ஜென்மம் தானே. உணர்ச்சிகள் இருக்க தானே செய்யும். எனக்கெல்லாம் அவர் போன அப்புறம் கூட அந்த உணர்ச்சியில ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு இருக்கேன் தெரியுமா."

"நிஜம் தானா பாட்டி"

"ஆமா அதுக்கு அப்புறம் யாரை நம்புறதுன்னு புரியாம, பிரச்சனை எதுவும் வர கூடாதுன்னு என்னோட ஆசை எல்லாம் அடக்கிட்டு வாழ்ந்துட்டேன். இப்போ இருக்குற ஜெனெரேஷன் பாக்கும் போது நாம கொஞ்சம் தள்ளி பொறந்திருக்கலாமோனு தோணுது"

"அப்போ புருஷன தவிர வேற ஒருத்தர் கூட பண்ணுறது.."

"தப்பே இல்லைடி. அந்த ஒருத்தர் பலரா கூட இருந்தாலும் தப்பில்லை. இந்த வாழ்க்கையில எண்ணத்தை கொண்டு வந்தோம் கொண்டுட்டு போக.. இருக்குற காலத்தை சந்தோஷமா அனுபவிக்கிறது தப்பில்லை. இன்னும் கொஞ்ச நாளில் மனசுல ஆசை இருந்தாலும் உடம்பு ஒத்துழைக்காது"

"என்ன பாட்டி ஒரே அடியா இப்படி சொல்லிட்டீங்க"

"இன்னொன்னு சொல்லட்டுமா.. போன ஜெனெரேஷன்ல ஆண்கள் சுகம் தேடி வெளியே திரிஞ்சிட்டு பொண்டாட்டிய விட்டுட்டானுங்க. ஆனா இந்த ஜெனெரேஷன்ல ஆண்களுக்கு சீக்கிரம் சோர்ந்து போயிடுறானுங்க, அதே பொண்ணுங்களுக்கு இன்னும் தேவை படுது"

"ரைட் ஆ சொன்னீங்க பாட்டி"

"என்னடி அப்போ நீ ஏதாவது வச்சிருக்கியா"

"சீ போங்க பாட்டி அதெல்லாம் இல்லை"

"தப்பா சொல்லலைடி. உள்ளுக்குள்ளே ஏங்கிட்டு எதுவும் தப்பான வழிக்கு போயிடாதே"

"அதெல்லாம் இல்லை பாட்டி. நீங்க சொன்னதுக்காக சொன்னேன்"

"ரெண்டு சிங்க குட்டிய பெத்திருக்கியே.. அப்புறம் என்ன.. " என்று ஒரு தினுசாக சிரிக்க.

"ஆளை விடுங்க பாட்டி. நீங்க ரொம்ப விவகாரமானவங்க தான்.." என்று சிரித்தாள்.

"என்னோட கடைசி தங்கச்சி தெரியும்ல அவளுக்கு 25 வயசாகும் போது அவ புருஷன் ஓடிட்டான். அதுக்கு அப்புறம் என்னோட மொத அக்கா பையன் தான் அவளுக்கு துணையா இருக்கட்டும்னு கூட இருந்தான். சொல்ல போனா அவனுக்கு அவள் சித்தி முறை வேணும். ஆனா சில நாளில் அவள் வாயும் வயிறுமாக அவன் காரணம் ஆயிட்டான். அப்புறம் என்ன பண்ண, வெளியே தெரிஞ்சா அசிங்கம்னு காதும் காதும் வச்ச மாதிரி கல்யாணம் பண்ணி அவுங்கள வெளிநாடு அனுப்பிட்டோம். நான் இதை எதுக்கு சொல்லுறேன்னா.. இந்த காலம் போற போக்குல யாரும் யாரை பத்தியும் கவலை பட போறதில்லை. நமக்கு புடிச்சிருக்கா அதை செய்யுறதுல தப்பில்லை"

"உங்க கூட பேசிட்டு இருந்தா பேசிட்டே இருப்பேன். உங்களுக்கு காபி போடட்டுமா"

"ஹ்ம்ம் சரி டி. கொஞ்சம் ஸ்டராங் ஆ போடு."

பாட்டியுடன் மேலும் சில விஷயங்கள் அரட்டை அடித்ததில் சுபாவின் மனது சிறிது லேசானது.

------------------------------------------------

நித்யா செல்வத்தின் காமாட்டத்தை பார்த்துவிட்டு ஆதிஷ் என்ன சொல்ல என்று புரியாமல் வெடுக்கென்று தன் ரூமுக்கு திரும்பினான். நித்யாவும், செல்வமும் என்ன செய்ய என்று விளங்காமல் உடனே உடை மாற்றிவிட்டு வந்தார்கள். ஆதிஷ் ஆஃபிஸில் கொஞ்சம் வேலை இருப்பதாக அங்கே இருந்தவர்களிடம் சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான். அவன் முகத்தில் கோபம் இருப்பதை பார்த்து எல்லோரும் வழிவிட அவன் காரை எடுத்து கொண்டு விருட்டென்று சென்றான்.

நித்யா செல்வம் மற்ற ஆபீஸ் நண்பர்களிடம் கொஞ்சம் பேசிவிட்டு ஒரு ஆட்டோ புடித்து கிளம்பினார்கள். அப்போது மெல்ல செல்வம் "நித்யா ஐ அம் சாரி."

"ஹ்ம்ம்"

கொஞ்சம் மௌனம். பின் செல்வம் "நான் வேணும்னா ஆதீஷிடம் இதுக்கு நான் தான் காரணம் நீங்க இல்லைனு பேசி பாக்கட்டுமா"

"ஹையோ செல்வம். கொஞ்சம் பேசாம இருங்க."

செல்வம் மனம் பதைபதைக்க நித்யாவின் வீடு வந்தது. நித்யா இறங்கி கொள்ள செல்வம் ஆட்டோவில் தன்வீட்டுக்கு சென்றான். நித்யா நேராக சுபா வீட்டுக்கு சென்றாள். அங்கே தண்குழந்தையை பார்க்க அது ஓடி வந்து அவள் மேல் ஏறிக்கொண்டது. அதை பார்த்து சுபா

"என்ன நித்யா நல்லா என்ஜோய் பண்ணியா"

"ஹ்ம்ம் ஓகே க்கா" என்ற சலிப்புடன்.

"ஆமா நீ மட்டும் வந்திருக்கே. ஆதிஷ் எங்கே" ஆதிஷ் வீட்டுக்கு வரவில்லை என்று புரிந்து கொண்டு

"ஆதிஷ் மதியம் ஒரு வேலை இருப்பதா கிளம்பிட்டார். வீட்டுக்கு வரலையா"

"இல்லை. அனேகமா ஆபீஸ் போயிருப்பான். அவனுக்கு ஆபீஸ் தான் உலகம். சரி இரு காபி போடுறேன். குடிச்சிட்டு போ"

"இருக்கட்டும்க்கா"

"இரு 2 நிமிஷம் தான்" சொல்லி பாலை அடுப்பில் காயவைத்து சுட சுட 2 காபி போட்டு கொண்டுவந்தாள். அதை வாங்கி கொண்ட நித்யா குடித்து விட்டு "அக்கா ஒரு விஷயம் சொல்லணும்.." என்று லேசான பதட்டம் தெரிந்தது.

"என்ன ஆச்சு நித்யா"

தனக்கும் செல்வத்துக்கும் ஏற்பட்ட உறவை சொல்லி அது ஆதிஷுக்கும் தெரிந்ததை சொல்லி முடிக்கும் போது நித்யா நெஞ்சில் இருந்த பாரம் குறைந்தது போன்ற ஒரு உணர்வு ஏற்பட்டது

"அக்கா.. நான் செஞ்சது தப்பு தான். எப்போ நான் அங்கிள் மூலமா பிள்ளை பெத்துக்கிட்டேனோ அப்போதிருந்து அஸ்வின் என்னை விட்டு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அந்த விஷயத்தில் நெருங்குவதை குறைத்து விட்டார். நானா எவ்வளவு நாள் தான் கூப்பிட முடியும். நானும் மனுஷி தானே. ஆதிஷும் இப்போ வேலைல ரொம்ப பிசி. நான் என்ன பண்ணுறேன்னு எனக்கே தெரியலக்கா. செல்வம் என்னை முதலில் போர்ஸ் பண்ணி தான் சம்மதிக்க வச்சான். ஆனா ஏதோ ஒரு ஈர்ப்பு என்னை தப்பு செய்ய வச்சிடுச்சு." சொல்லி முடித்து லேசாக விசும்ப ஆரம்பித்தாள்.

சுபா அவள் தோள்களை தட்டி கொடுத்து "நித்யா இங்கே பாரு.. இந்த உலகத்துல யாரும் பண்ண முடியாத தப்ப செஞ்சுட்டு நான் இருக்கேன். இப்போ உன்னோட கவலை தப்பு பண்ணதா..இல்லை ஆதிஷ் பாத்ததால"

"அக்கா எனக்கு என்ன சொல்லன்னு தெரியல."

"சரி நீ போயி நிம்மதியா தூங்கு. நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்."

நித்யா பாப்பாவை தூக்கி கொண்டு தன்வீட்டிற்கு சென்றாள். சுபா கொஞ்சம் யோசித்து பார்த்தாள். தான் முதன்முதலில் செல்வத்துடன் கொண்ட உறவு அவள் கண்முன் வந்தது. அவன் பத்த வைத்து ஆரம்பித்தது. இன்று ஆதிஷுடன் உறவு கொள்ளும் வரை கொண்டுவந்து விட்டது. நித்யா செய்தது சரியா தவறா.. என் வயசுக்கு அந்த உணர்வு இருக்கும் போது, அவள் வயசுக்கு உணர்ச்சியை கட்டுப்படுத்து என்று சொல்வது நியாயமா. ஆதிஷை நித்யாவை நீ சரியாக கவனிக்கலைனு சொல்லவா, இல்லை தன்புருஷன் ராஜிடம் நீங்கள் அவளை சரியாக கவனிக்கலாம்னு கேக்கவா, அஷ்வினை சரியாக கவனிக்க சொல்லவா.. பாட்டி சொன்னது மாதிரி இந்த காலத்து ஆண்களை விட பெண்களுக்கு அந்த ஆசை அதிகம் ஆகிவிட்டதா. இப்படி பல யோசனைகள். என்ன செய்ய. குழம்பி கொண்டிருக்கும் போது ஆதிஷ், ஹரி இருவரும் வீடு வந்து சேர்ந்தனர்.

------------------------------------------------

ஆதிஷின் முகத்தில் ஒரு வித வருத்தம், ஏமாற்றம். ஹரியின் முகத்தில் ஒரு வித பயமும் பரபரப்பும். சுபாவும் குழப்பத்தில். மூவரும் பெருசாக எதுவும் பேசிக்காமல் சாப்பிட்டு முடித்தனர். சுபா ஹரியிடம் "நீ போயி படு. நான் அண்ணன் கூட கொஞ்சம் பேசணும்" என்று சொன்னாள். ஹரி மறுபேச்சு கேக்காமல் உள்ளே சென்றான். "ஆதிஷ் கொஞ்சம் இங்கே வா" என்று கிட்சன் கூப்பிட்டாள். ஆதிஷ் எதையோ இழந்தவன் போல இருந்தான். "ஆதிஷ் இன்னைக்கு சாயங்காலம் நித்யா வந்திருந்தா. எல்லா விஷயத்தையும் சொன்னா"

ஆதிஷ் ஒரு வித ஆச்சரியத்துடன் "உண்மையம்மா.. நித்யா எல்லாம் சொன்னாங்களா"

"ஆமா ஆதிஷ். அவளுக்கும் செல்வத்துக்கும் ஏற்பட்ட..."

ஆதிஷ் கொஞ்சம் கோவமாக "ஏன்ம்மா அக்கா இப்படி செஞ்சாங்க. சே.. என் கண்ணாலே பாத்தேன். என்னால ஜீரணிக்க முடியல.. அவுங்களுக்கு தான் நாம இருக்கோம்ல.. போயும் போயும் செல்வம் கூட.. மொதல்ல அவனை வேலைய விட்டு தொரத்தணும்.. அவனோட புத்தியை காட்டிட்டான்" தான் நினைத்ததை வேகமாக கொட்டி முடித்தான்.

அவன் நிறுத்தியதும் அவனுக்கு ஒரு டம்ளர் தண்ணீர் கொடுத்து விட்டு "ஆதிஷ் இங்கே பாரு.. அப்படி பார்த்தா நீ, நான், அப்பா பண்ணது எல்லாம் கேவலம் இல்லையா"

"அம்மா அது வேறம்மா"

"டேய் உனக்கொரு நியாயம், அவளுக்கு ஒரு நியாயமா.. யோசிச்சு பாரு. செல்வம் நித்யா அது அவுங்க தனிப்பட்ட விஷயம். அதுல தலையிடுறதுக்கு நமக்கு உரிமை இல்லை"

"அம்மா அதுக்காக செல்வம் பண்ணது நியாயமா"

"செல்வம் பண்ணது கண்டிப்பா அநியாயம் தான். ஆனா நித்யா இடத்துல இருந்து பாரு. அவளும் எவ்வளவு நாள் தான் தன்னுணர்ச்சியை கட்டுப்படுத்திக்குவா."

ஆதிஷ் அமைதியாக இருந்தான். சுபா தொடர்ந்தாள் "நீயும் முன்னே மாதிரி அன்பா பழகுறது இல்லை. வேலை வேலைன்னு ஓடிட்டே இருக்கே. உங்க அப்பா க்கு ஆபீஸ் டென்சன், அவருக்கும் இப்போ அந்த ஆசை இல்லை, அவ புருஷன் அஸ்வின் என்னைக்கு தன்மேலே குறைன்னு தெரிஞ்சதோ அப்போதில் இருந்து ஏதோ ஒரு பேச்சுக்கு குடும்பம் நடத்துறான். இப்படியே அவ வாழ்க்கை தொடர்ந்துச்சுன்னா அவள் ரொம்ப டிப்ரெஸ் ஆகிடுவா"

ஆதிஷ் கொஞ்சம் பொறுமை ஆனான் "அம்மா ஒன்னு கேக்கட்டுமா தப்பா நினைக்காதீங்க"

"நீ என்ன கேக்க போறேன்னு தெரியும். நானும் தப்பு பண்ணவே தானே. எனக்கு அப்படி தோணலையானு தானே."

"ஹ்ம்ம்"

"நான் உன் கூட இருந்து பாத்துக்குறேண்டா. எனக்கு எல்லாம் தெரியும். அதுக்காக நித்யாவுக்கு அதே தெரியும்னு எப்படி எதிர்பார்க்க முடியும் சொல்லு"

"அது சரி ம்மா.. நான் தான் தப்பா எல்லாரும் என்னை பத்தி தெரிஞ்சிருப்பாங்கன்னு தப்பு கணக்கு போட்டுட்டேன்.

"நீ மட்டும் இல்லை. நிறையை ஆம்பளைங்க தங்களை புரிஞ்சுக்கணும்னு பொண்ணுங்கள எதிர்பாக்குறாங்க. ஆனா அவுங்க பொண்ணுங்களை புரிஞ்சுக்க ட்ரை பண்ணுறது இல்லை"

"ஹ்ம்ம் அம்மா இப்போ நான் என்ன பண்ணுறது. நாளைக்கு ஆபீஸ் ல அவுங்க முகத்தை பார்க்கும் போது அவுங்க பண்ணது தான் என்னோட கண்ணுக்கு வரும்"

"செல்வம் என்னோடு பண்ணதை நீ பாத்ததை நினைத்து எத்தனை நாள் நான் கஷ்டப்பட்டேன். அதைவிட இது பெருசா ? கொஞ்சம் காலம் அது நினைவுல இருக்கும். அப்புறம் கொஞ்சம் கொஞ்சமா சகஜம் ஆகிடும். அவுங்க ரெண்டு பேருக்கு நடுவுல அவுங்க கேட்டா மட்டும் தான் மூக்கை நுழைக்கணும். புரியுதா. அது வரைக்கும் அவுங்க உன்னோட எம்பலோயீஸ். அந்த லிமிட் ல இரு"

"அம்மா சான்ஸ் இல்லைம்மா. நீங்க என்னோட லீகல் காவ்ன்சலர் ஆ இருக்கலாம்" அவன் முகத்தில் ஒரு தெளிவு வந்த மாதிரி இருந்தது "சரிம்மா.. நான் படுக்க போறேன். நாளைக்கு சீக்கிரம் ஆபீஸ் கிளம்பனும்."

தொடரும்...