ஆசை 115

முழு கதை படிக்க

ஆதிஷ் வீட்டினுள் நுழையும் போது ராஜ் கிளம்பி கொண்டு இருந்தார். வந்ததும் 

"என்னப்பா இவ்வளவு சீக்கிரம் கிளம்புறீங்க"

"ஆமாம் ப்பா.. ஆபீஸ் ல ஒரு சின்ன பிரச்சனை. ரொம்ப நாளா இழுத்துட்டு இருக்கு. அதுக்கு இன்னைக்கு மேனேஜ்மென்ட் மீட்டிங்.. அது தான். சரி நீ போன பெங்களூரு வேலை நல்ல படியா முடிஞ்சதா"

"சக்ஸஸ் ப்பா.. அடுத்த 2 ப்ராஜெக்ட் சைன் பண்ணியாச்சு.. இனிமே ப்ராஜெக்ட் செய்ய புது ஆள் தேடணும். அடுத்த வாரத்துல இருந்து அதுக்கு வேலை ஆரம்பிக்கணும்"

ராஜ் தன் வாழ்க்கையில் பிசினஸ் பண்ணனும்னு நினைத்ததை பையன் பண்ணி பாக்குறான்னு ஒரு பெருமை பட்டு கொண்டு ஆபீஸ் கிளம்பினார். சுபா அவருக்கு லஞ்ச் பேக் பண்ணி கொடுத்து அனுப்பினாள்.

ராஜ் போனதும் ஆதிஷ் சுபாவிடம் "அம்மா ஐ அம் சோ ஹாப்பி"

"அது தான் தெரியுதே என்னுடைய வாழ்த்துக்கள்"


"அம்மா இன்னொரு விஷயத்துக்கும் நீங்க வாழ்த்துக்கள் சொல்லணும்"

"என்ன டா"

"நான் மறுபடியும் கூடிய விரைவில்.."

"என்ன டா சொல்ல வர்றே" என்று ஆர்வமாக கேட்டாள்.

"அப்பா ஆக போறேன்"

அவளுக்கு புரியவில்லை. இப்போ தானே ஸ்ரீலேகா பொறந்தா.. அதுக்குள்ளே எப்படி.. நாம pregnant இல்லையே ..

"என்ன டா சொல்லுறே.. நான் இப்போ pregnant இல்லையே"

"அம்மா.. நான் அப்பா ஆக போறேன்னு தானே சொன்னேன்.. நீங்க இன்னொரு தடவை அம்மாவாக போறேன்னா சொன்னேன்"

சுபாவுக்கு லேசாக புரிந்தது.. "யாரு டா.. உன்னோட கேர்ள் ஃபிரென்ட் யாராவதா"

"சீ.. எனக்கு அப்படி எல்லாம் யாரும் இல்லை.. நீங்களும் அக்கா மட்டும் தான்"

"நான் இல்லை.. அப்போ நித்யா வா"

"ஹ்ம்ம்.. ஆமாம்.. அக்கா க்கு இன்னொரு குழந்தை வேணும்னு சொன்னாங்க.. அது தான் இந்த பெங்களூரு ட்ரிப் ல அது சம்மந்தமான வேலையும் செஞ்சுட்டு வந்தேன்" சொல்லி கண்ணடித்தான்.

"நிஜமா தான் சொல்லுறியா"

"ஆமாம் ம்மா"

அவனின் சந்தோஷத்தை பார்க்கும் போது சுபாவுக்கு ஒரு பொஸசிவ் ஃபீல் உண்டானது. இவ்வளவு நாள் தன் பிள்ளை ஸ்ரீலேகா வுக்கு மட்டும் தான் அப்பா.. ஆனா இன்னும் கொஞ்சம் நாளில் நித்யா குழந்தைக்கும் அவன் அப்பா ஆகிறான் என்ற ஃபீல் அவள் உள்ளத்தை ஒரு மாதிரி நெருடியது.

அவளின் அந்த உணர்வு அவள் முகத்தில் காட்டி கொள்ள விரும்பாமல் சிரித்தாலும், ஆதிஷ் அவள் மனதில் ஏதோ நினைப்பதை புரிந்து கொண்டான். ஆனால் அவளை வேண்டுமென்றே வெறுப்பேத்துவதற்க்காக "அம்மா... 3 தடவை செக்ஸ் பண்ணோம்.. அதுவும் கடைசியா ட்ரெயின் ல வரும் போது செம்ம ஆட்டம்.. உடம்பெல்லாம் வலிக்குது. போயி குளிச்சிட்டு வந்திடுறேன்"

"போடா போ.. உனக்கு புது பொண்டாட்டி கிடைச்சுட்டால்ல அதனாலே ஆடுறே.."

அம்மா கொஞ்சம் எமோஷன் ஆவதை புரிந்து ஆதிஷ் பின்னாடி இருந்து சுபாவை கட்டி புடித்து "பாருடா.. எங்க அம்மாவுக்கு கோவத்தை.. என்னக்கு இருந்தாலும் நீங்க தான் என்னோட ஒரே பொண்டாட்டி.. மத்தவங்க எல்லாம் ஜஸ்ட் கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் ஃபன் அவ்வளவு தான். அக்கா இன்னொரு பிள்ளை பெத்துக்கிட்டு ஆஸ்திரேலியா போயிடலாம்னு பிளான் பண்ணிட்டு இருக்காங்க.. அதுக்கு தான் ஹெல்ப் கேட்டாங்க"

ஆதிஷ் தன்னை அனைத்து கொண்டு இருப்பது அவளுக்கு ஒரு சுக உணர்வை கொடுத்தாலும் அவளுக்கு ஒரு குற்ற உணர்ச்சியும் சேர்த்து கொடுத்தது. தன்னை ஒரே பொண்டாட்டி என்று நினைக்கும் ஆதிஷ், ஒரு வேலை ஹரி பத்தி அவனுக்கு ஏதாவது தெரிஞ்சா என்ன நினைப்பான் என்று பல வித சிந்தனைகள் அவள் மனதில்.

அவள் அமைதியாக இருப்பதை பார்த்து ஆதிஷ் "அம்மா வேணும்னா நித்யா அக்கா கிட்ட கேட்டு பாருங்க.." என்று மொபைல் எடுத்து டயல் செய்ய போனான்.

"அதெல்லாம் வேணாம் டா.. " அவன் அவள் காதருகே முத்தம் இட "ஆதிஷ் உண் கிட்ட இன்னும் சில விஷயங்கள் சொல்லணும். நீ என் கிட்ட எப்படி எதையும் மறைக்காம சொல்லுறியோ, அதே மாதிரி நானும் ஒரு விஷயம் சொல்லணும்" என்று தலை குனிந்தாள்.


ஆதிஷ் அவளை பின்னால் இருந்து அனைத்து கொண்டே அவள் காது மடல்களை லேசாக நக்கிவிட்டான். அவள் சிணுங்கியவாறே "ஆதிஷ் ப்ளீஸ்.. நான் சொல்ல வர்றதை கொஞ்சம் கேளு"

ஆதிஷ் அவளை கிச்சனில் இருந்து இழுத்து வந்து ஹால் சோபாவில் உக்கார வைத்து அவன் மடியில் சாய்ந்தான். "அம்மா இப்போ சொல்லுங்க" என்று சொல்லி அவள் கன்னங்களை தடவி கொடுத்தான்.

"ஆதிஷ் நான் சொல்ல வர்றது நம்ம ஹரி பத்தி"

"என்னம்மா அவனை பத்தி. ஏதாவது காலேஜ் ல பிரச்சனையா"

"ஹ்ம்ம் இல்லை.. அவன் இப்போ வளந்துட்டான் ல " என்று லேசாக தலை குனிந்தாள்.

ஆதிஷ் சுபாவை பார்த்து கொண்டே இருக்க அவள் திக்குவது அவனுக்கு புதுசாக இருந்தது. எந்த விஷயம் ஆனாலும் அம்மா தெளிவா பேசுவாங்க. இப்போ ஏன் இப்படி தயங்குறாங்க ன்னு.

"அம்மா என் கிட்ட சொல்ல என்ன இருக்கு.. எத்தனையோ பிரச்சனைகள் வரும் போது ரொம்ப ஈஸியா எடுத்துக்க சொல்லி கொடுத்து இருக்கீங்க.. இருக்குறது ஒரு லைஃப்.. இதுல ஒருத்தருக்காக மத்தவங்க பயந்து வாழுறது எல்லாம் தேவை இல்லை ம்மா.."

சுபா கொஞ்சம் மூச்சை இழுத்து விட்டாள். "அது வந்து நம்ம ஹரி இப்போ வளந்துட்டான்.. நான் சொல்லுறது புரியுதா"

"சுத்தமா புரியல.. அவன் தான் ஏழு எருமை மாதிரி வளந்துட்டான் ல அதுக்கு என்ன"

"சில விஷயங்கள் நம்ம வீட்ல நீ இல்லாத போது, இல்லை நீ வேலைல பிஸி யா இருந்த போது நடந்து இருக்கு"

"அம்மா.. சொல்ல வர்றத சுத்தி வளைக்காம போட்டு உடைங்க.. ஹரி இப்போ என்ன ஏதாவது கேர்ள் ஃபிரென்ட் கூட சுத்துறானா"

சுபா தலை குனிந்த வாறே "ஹரியும் உன்ன மாதிரி தான்"

"என்ன மாதிரி ன்னா.. புரியல ம்மா"

சுபா ஆதிஷ் தலையை வருடி கொண்டே "கொஞ்சம் நேரத்துக்கு முன்னாடி நான் உண் கிட்ட ஏதாவது கேர்ள் ஃபிரென்ட் கேட்டப்போ நீ என்ன சொன்ன.. அம்மாவும் அக்காவும் மட்டும் தானே சொன்னே"

"ஆமா.. அதுக்கு என்னம்மா"

"ஹரியும்.. உன்ன மாதிரி.. என்னை... நாங்க ரெண்டு பெரும்.. அதுக்கு முன்னாடி அக்கா.." என்று பேச்சு வராமல் தவித்தாள்.

ஆதிஷ் க்கு புரிவது போல இருக்க அவன் மெல்ல அவள் மடியை விட்டு எழுந்தான். "அம்மா.. என்னம்மா.. ஹரி உங்க கூட செக்ஸ்...???" என்பது போல பார்க்க

சுபா அவன் கண்களை பார்த்த வாறே "ஹ்ம்ம்.. " என்று தலை குனிந்தாள்.

ஆதிஷ் மெல்ல எழுந்தான். அதுக்கு மேல் அம்மா கிட்ட என்ன பேச என்று புரியாமல் அவள் அருகே நின்றான். சுபா அவன் எழுந்து விட்டதை பார்த்து ஒரு மாதிரி அவன் கண்களை பார்க்க தவிர்த்தவாறே கீழே குனிந்து இருந்தாள்.

ஆதிஷ் பேசாமல் ரூம் செல்வதை பார்த்து கொண்டே இருந்தாள். சுபா மனதில் தேக்கி வைத்த பாரத்தை ஆதீஷிடம் இறக்கி விட்ட ஒரு நிம்மதி இருந்தாலும், அவனின் பார்வையில் இருந்த வெறுமையை அவளால் ஜீரணிக்க முடியவில்லை. ஒரு வித இறுக்கமான சூழ்நிலை. அவள் அப்படியே சோபாவில் கண் மூடி இருந்தாள்.

உள்ளே சென்ற ஆதிஷ் ஹரி நிம்மதியாக தூங்குவதை பார்த்தான். மணி இப்போவே காலேஜ் டைம் ஆகுது.. இன்னும் எந்திரிக்களை.. அப்படின்னா நேத்து நைட் ஹரி அம்மா கூட.. அவனை பார்க்கும் போது தனக்கு சொந்தமான ஒரு பொருளை களவாடிய மாதிரி அவன் முகத்தை ஒரு வெறுப்புடன் பார்த்தான். கொஞ்சம் நேரத்துக்கு முன்னாடி அம்மா தான் அக்காவுடன் இருந்ததை ஒரு பொஸசிவ்னெஸ் மாதிரி இருந்ததை இப்போது தான் அந்த மனநிலையில் இருப்பது போல உணர்ந்தான்.

அப்படியே அவனுடைய கட்டிலில் சாய்ந்தான். அப்போது அவன் மொபைல் போன் அலறியது. அந்த சத்தத்தில் ஹரியும் எழுந்தான். ஆதிஷும் எழுந்தான். ஆதிஷ் ஆபீஸ் கால் அது. சில நிமிடம் பேசிவிட்டு ஆபீஸ் செல்ல தயாரானான். ஹரியும் அவசர அவசர மாக கிளம்பி கொண்டு இருந்தான். ஹரி ஆதீஷிடம் பெங்களூரு ட்ரிப் பத்தி சில கேள்விகள் கேட்டதுக்கு ஒற்றை வரி பதிலில் மட்டும் பேசி விட்டு ஆதிஷ் கிளம்பி கொண்டு இருந்தான். இருவரும் கிளம்புவதை பார்த்த சுபா உடனே கிச்சனில் பிரேக்ஃபாஸ்ட் எடுத்து கொண்டு வந்தாள்.

இருவரும் ஒரே மாதிரி "நான் போற வழியில் பாத்துக்குறேன்" என்று சொன்னார்கள்.. அதுக்கு சுபா உடனே "இப்போ சாப்பிட்டு போக போறீங்களா.. இல்லையா" என்று கொஞ்சம் அதட்டலாக சொன்னதும் இருவரும் டைனிங் டேபிளில் உக்கார்ந்தனர். இன்னும் அந்த அம்மா பயம் இருக்க தான் செய்தது. இருவருக்கும் உப்புமா எடுத்து வைக்க இருவரும் ஒன்றும் பேசாமல் சாப்பிட்டு எழுந்தனர். சில நிமிடங்களில் இருவரும் கிளம்பி சென்றனர்.

எல்லா வேலைகளை முடிக்க சுபா மதியம் வரை ஓடியது. அதன் பின் இன்று காலை தான் ஆதீஷிடம் சொன்ன விஷயத்தை பத்தி யோசித்தாள். ரொம்ப அவசரப்பட்டுட்டோமோ.. சொல்லி இருக்க கூடாதோ.. என்று மனதில் பல கேள்விகள். புரண்டு புரண்டு படுத்தாள். தூக்கத்துக்கு பதில் பதட்டம் தான் அதிகம் ஆனது. அப்படியே சில நிமிடங்களை கடந்திட, ராஜ் 3 மணி போல வீடு வந்தார். அவர் வந்ததும் சுபாவுக்கு ஒரு வித நிம்மதியை கொடுத்தது. என்ன இருந்தாலும் கணவர் கூட இருக்கும் போது மனைவிக்கு இருக்கும் தைரியம் என்பது வேறு. ராஜ் உள்ளே வரும் போது சுபா ஸ்ரீநிதியை தூக்கி கொண்டு வெளியே உக்கார வைத்து இருந்தாள்.

"என்னங்க ரொம்ப டைர்ட் ஆஹ் இருக்கீங்க"

"ஹ்ம்ம்.. ஆமா சுபா. இந்த மேனேஜர் ஒரு வேஸ்ட்.. எதுக்கு எடுத்தாலும் கத்துறார். சில விஷயங்கள் நேரம் ஆகும்னா புரிஞ்சுக்க மாட்டேங்குறார். அதனாலே கொஞ்சம் பிரச்சனை"

"சரி.. சீக்கிரம் வந்துட்டீங்க..பிரச்சனை தீர்ந்ததா"

"இல்லை சுபா.. அவர் கூட சண்டை போட்டுட்டு வந்துட்டேன்"

சுபா எழுந்து "இருங்க ஒரு காபி போட்டு கொண்டு வர்றேன்" என்று கிளம்பினாள்.

அவள் காபி எடுத்து வருவதற்குள் ராஜ் கொஞ்சம் ஃபிரெஷ் ஆகி விட்டு வந்தார். இருவரும் சேர்ந்து காபி குடித்து கொண்டே இருக்க சுபா "என்னங்க அது தான் ஆதிஷ் சம்பாதிக்கிறான் ல.. இனிமே நீங்க வேணும்னா வேற ஏதாவது செய்யலாம்ல.. இந்த வேலை புடிக்கலைனா"

ராஜ் அவளை பார்த்து "நல்ல யோசனை தான். இப்போதைக்கு கடன் எதுவும் இல்லை. என்னோட பேங்க் பேலன்ஸ் கொஞ்சம் இருக்கு.. ஹரியோட காலேஜ் செலவு தான் கொஞ்சம் பெருசு.. ஆதிஷ் தலையில் இதை வைக்கிறது எனக்கு புடிக்கல"

"எத்தனை நாள் தான் இப்படி வேண்டா வெறுப்பா இந்த வேலைய பாக்க போறீங்க.. நான் வேணும்னா ஆதிஷ் கிட்ட இது பத்தி பேசட்டுமா"

"ஹ்ம்ம்.. என்னமோ செய்யு" என்று சலிப்புடன் எழுந்தார்.

"எங்க போறீங்க.."

"பக்கத்துல இருக்குற ஆபீஸ் கூட வேலை பாக்குறவர் வீட்டுக்கு. அந்த பிரச்சனை நிலை என்னனு கேட்டுட்டு கொஞ்சம் பேசிட்டு வர்றேன்"

மாலையில் ஹரி வீடு வந்தான். இரவு 7 போல ஆதிஷ் வீடு வந்தான். அன்று இரவு எல்லோரும் சேர்ந்து டின்னர் சாப்பிட்டனர். ஆதிஷ் முன்ன மாதிரி ஹரியிடம் பேச வில்லை. அதை சுபா உணர்ந்தாள். எல்லாத்துக்கும் காலம் மருந்து போடும் என்று ஒரு தத்துவம் அவள் மனதில் சொல்ல அவள் வேளைகளில் ஈடுபட தொடங்கினாள். ஹரி இப்போது எல்லோரும் வீட்டில் இருப்பதால் அம்மாவை நெருங்காமல் இருந்தான். அந்த நேரம் அவளுக்கும் பீரியட்ஸ் தொடங்கியது.

இரண்டு வாரங்கள் ஒன்றும் இல்லாமல் அமைதியாக நகர்ந்தது. ஒரு நாள் ஆதிஷ் தனியாக சீக்கிரம் வீடு வந்த போது சுபா அவனிடம் ராஜ் உடைய வேலை பத்தியும், அவர் படுகிற கஷ்டம் பத்தியும் சொன்னாள். அவனுக்கும் இப்போது வேற விஷயங்கள் பத்தி பேசுவது ஒரு ஈடுபாட்டை கொடுத்தது. அப்போது ஆதிஷ் "அம்மா அப்பா க்கு என்ன பிசினஸ் பண்ண ஆசை "

"உங்க தாத்தா மளிகை கடை வச்சு இருந்தார். அவர் உங்க அப்பாவை ரொம்ப கேட்டுக்கிட்டார் கடைய பாத்துக்க.. அப்போ எல்லாம் வேலைக்கு தான் போவேன்னு இருந்துட்டார்.. அப்பாவுக்கு என்னவோ ஒரு சின்ன சூப்பர் மார்க்கெட் நடத்தணும்னு ரொம்ப நாள் ஆசை."

"அம்மா நம்ப அபார்ட்மெண்ட் ல இருந்த கடை காரர் ஏதோ பிரச்சனைல கடை நடத்த முடியலைன்னு மூடி இருக்கார். நாம வேணும்னா அவர் கிட்ட பேசி அதை அப்பாவை நடத்த சொல்லலாமா"

"நல்ல யோசனைடா இது.. எனக்கு தோணலை பாரு.. அப்பாவும் ரொம்ப அலைய வேண்டாம்"

"அம்மா பிசினஸ் நடத்துறது கஷ்டம்.. அலைச்சல் அதிகமா இருக்கும்.. விருப்பப்பட்டு நடத்துனா தான் சக்ஸஸ் ஆகும்"

"சரிடா.. பெரிய மனுஷா" என்று சிரித்து அவனை பார்த்தாள்.

ஆதிஷ் அவள் சொன்ன கமெண்ட் ரசித்தாலும், அவன் மனதில் ஹரி வந்து போனான்..அவன் முகம் வாடி இருந்தது.

சுபா "ஆதிஷ் நான் அப்பா கிட்ட பேசி பாக்குறேன்.. அவருக்கு ஓகே ன்ன அடுத்த ஸ்டெப் எடுக்கலாம். அந்த கடை நடத்த முதலீடு எவ்வளவு தேவை படும்"

"சரியா தெரியலைம்மா.. அதுல அனுபவம் இல்லை.. சின்ன கடை தானே. என்ன ஒரு 30 - 35 லட்சம் இருக்கும்னு நினைக்குறேன்.. அதுக்கு தேவையான காசை அரேஞ்சு பண்ணிடலாம்.. அது ப்ரோப்லேம் இல்லை. அனுபவம் தான் முக்கியம்"

அன்னைக்கு ராஜ் கொஞ்சம் கோவமாக வீட்டுக்கு வந்து கொண்டு இருந்தார். அவர் வந்ததும் வழக்கம் போல சுபா காபி ஆத்தி குடுக்க அவர் வெளியே கிளம்ப ரெடி ஆனார். "என்னங்க.. ஒரு நிமிஷம்.. நானும் ஆதிஷும் உங்க கிட்ட பேசணும்"

ஒரு நிமிஷம்.. அவர் மொபைல் போனில் கொஞ்சம் பேசி விட்டு.."ஹப்பா இன்னைக்கு தான் கொஞ்சம் ஓகே.. ஆபீஸ் ல பிரச்சனைக்கு ஒரு வழி தெரிஞ்சு இருக்கு"

"என்னங்க நானும் ஆதிஷும் உங்க வேலை டென்சன் பத்தி பேசிட்டு இருந்தோம். அப்போ ஆதிஷ் ஒரு ஐடியா சொன்னான்.. எனக்கு புடிச்சு இருந்தது. ஆதிஷ் நீ சொல்லு"

"அப்பா.. நீங்க ஏன் இன்னும் வேலை டென்சன் ல இருக்கணும்.. நீங்க ஒரு பிஸினெஸ் பண்ணலாம்ல.."

"நீ வேற.. பிசினஸ் ல நிறைய முதலீடு, ரிஸ்க் எல்லாம் இருக்கு. இந்த வயசுல அதெல்ல முடியாது"

"அப்பா அம்மா சொன்னாங்க.. நீங்க சின்ன வயசுல தாத்தா கூட சேர்ந்து கடை நடத்துனீங்க ன்னு.. நம்ம அப்பார்ட்மெண்ட் கீழே இருக்குற கடை நாம எடுத்து நடத்தலாம் ல.. உங்களுக்கு அதுல ஆர்வம் இருக்கா"

ராஜின் கண்களில் ஒரு வித சந்தோசம் தெரிவதை ஆதிஷ் கவனித்தான். ஆனால் அவருக்குள் பயம் வேறு.."நல்ல யோசனை தான்.. ஆனா.. எப்படியும் ஒரு 30 - 35 லட்சம் பணம் தேவை படும்"..

அதன் பிறகு சுபா, ராஜ், ஆதிஷ் மேலும் சில மணி நேரங்கள் பேசி விட்டு கடைசியாக இது நல்ல ஐடியா என்று எல்லோரும் ஒத்து கொண்டனர். மறுநாளே ஆதிஷ் அந்த கடை ஓனர் பாத்து விஷயங்களை விசாரித்தார். அவரும் கடையை விக்க தயாராக இருப்பதை ஒத்து கொள்ள ஆதிஷ் 10 நாளில் முடிவு சொல்லுவதாக சொல்லி வந்தான்.

அன்று இரவு ஆதிஷ் வீடு வரும் போது ரூமில் ஹரி படித்து கொண்டு இருந்தான். ராஜ் இன்னும் ஆஃபிஸில் இருந்து வரவில்லை.

ஆதிஷ் சந்தோஷமாக வீடு வந்தான். அவன் வரும் போது அம்மா துணிகள் மடித்து வைத்து கொண்டு இருந்தாள். "அம்மா எந்திரிங்கம்மா.. ஒரு குட் நியூஸ்" ரூமுக்கு வாங்க என்று அவள் ரூம் கூட்டி சென்றான்.

"என்னடா"

"அந்த கடை ஓனர் கிட்ட பேசிட்டேன். இன்னும் 10 நாளில் பணம் கொடுத்துட்டா கடை நம்ம கையில்.. பணத்துக்கு நான் ஏற்கனவே சேவிங்ஸ் ல வச்சு இருக்குற 10 லட்சம் இருக்கு. மித்ததுக்கு லோன் போட்டுக்கலாம்."

"ஆதிஷ் ரொம்ப தேங்க்ஸ் டா.. "

"அம்மா அப்பா கிட்ட இப்போ சொல்ல வேணாம்.. இன்னும் 2 நாள் கழிச்சு பணம் அரேஞ் பண்ண அப்புறம் சொல்லிக்கலாம்"

அவன் மேலும் சில விஷயங்கள் பேசி கொண்டே போனான். கடைய எப்படி நடத்தணும் எல்லாம் அவன் எதிர்பார்த்து வைத்த கற்பனை எல்லாம் சொல்லி முடித்தான். சுபா அவன் கூட சில விஷயங்கள் பேசி முடித்தாள்.

"அம்மா ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கும்மா." என்று அவள் மடியில் சாய்ந்தான். அவன் மடியில் சாய்ந்து கிட்ட தட்ட 3 வாரம் ஆகி இருந்தது. அவனை மடியில் தாங்கி கொண்டு அவன் தலையை வருடி கொடுத்தாள். "அம்மா அப்பா எனக்கு பிசினஸ் ஸ்டார்ட் பண்ண உதவினார்.. இப்போ அவருக்கு நான் பிசினஸ் பண்ண நான் உதவியா இருக்குறத நினைச்சு ரொம்ப பெருமை படுறேன்"

"ஹ்ம்ம் அவர் இனிமே கொஞ்சம் ஒர்க் டென்ஷன் இல்லாம இருந்தா சரி தான்.. எந்திரி டா.. கிட்சன் ல டின்னர் ரெடி பண்ணனும்"

சுபா அன்று ஒரு மஞ்சள் நிற சேலை அணிந்து இருந்தாள். அதுக்கு கான்ட்ராஸ்ட் ஆரஞ்சு நிற ப்ளௌஸ் அணிந்து இருந்தாள். "அம்மா எங்கயாவது வெளியே போற பிளான் ல இருந்தீங்களா"

"ஏன்"

"இல்லை எப்போவுமே அழுக்கு நைட்டி ல இருப்பீங்க.. இப்போ என்னடா சாரி"

"சும்மா ரொம்ப நாள் அச்சேன்னு கட்டி இருக்கேன். எல்லாம் நல்ல படியா முடிஞ்சா கோயில் போகணும்னு நினைச்சு இருந்தேன். போயிட்டு வந்திடுறேன்" சொல்லி அவள் எழுந்து நடந்து போனாள். ஆதிஷின் கண்கள் அவள் இடை பகுதியை நோட்டம் இட்டது. என்றைக்கும் இல்லாமல் அம்மா இன்னைக்கு கொஞ்சம் கூடுதல் அழகாக தெரிந்தாள். அவள் பின் பகுதி அசைந்து ஆடுவது ஒரு வித கிறக்கத்தை தந்தது. அவனும் 3 வாரம் எதை பத்தி நினைக்காமல் இருந்ததால் அவனுள் அந்த உணர்வு எட்டி பார்த்தது. அப்போது அவன் மனதில் ஹரி வர, இந்த முறை அவன் என்னோட தம்பி தானே.. அவனுக்கும் அம்மா கிட்ட உரிமை இருக்குல்ல.. இதை நான் எப்படி தடுக்க முடியும் என்று தனக்கு தானே சொல்லி கொண்டான். எப்போதும் அவன் நினைவு வந்தால் ஒரு வெறுப்பு வரும்.. ஆனால் காலம் எல்லா காயத்தையும் மாற்றி விடும் னு சொல்லுவது சரி தான் போல.. இப்போ ஹரி மேல் வெறுப்பு இல்லை.

அவள் ரூம் கதவை தாண்டும் போது "அம்மா இன்னொரு விஷயம்"

அவள் என்ன என்பது போல திரும்பி பார்க்க.. "ஐ லவ் யு ம்மா"

அவன் இப்படி சொல்லி ரொம்ப நாள் ஆனது.. அவள் அவனை திரும்பி பார்க்க "அம்மா.. ஐ அம் சாரி.. நீங்க எனக்கு மட்டும் தான் சொந்தம் னு பொஸசிவ் ஆ இருந்தேன்.. ஹரி என்னோட தம்பி.. அவனும் என்னை மாதிரி ன்னு சொல்லும் போது அப்போ ஒரு பொறாமை இருந்தது.."

சுபா என்ன சொல்ல என்று புரியாமல் அவனை பார்க்க "அம்மா..இந்த உலகத்துல மத்த அம்மா யாராவது தன்னுடைய பிள்ளைகளை இப்படி பாத்துப்பாங்களான்னு தெரியல்ல.. ஆனா யு ஆர் கிரேட்.. நான் உங்கள காய படுத்தி இருந்தா மன்னிச்சிடுங்க"

சுபா இப்போது அவனருகில் வர அவன் அவள் கட்டிலில் உக்கார்ந்து வாறே அவள் இடுப்பை கட்டி புடித்து அவள் வயிற்றில் முகம் புதைத்தான்.

"ஆதிஷ்.. நான் தான் டா.. சாரி சொல்லணும்.. பசங்க கூட ஒரு லிமிட் ஓட இருக்கணும்.. ஆனா நான் எல்லா லிமிட் தாண்டி செய்ய கூடாத எல்லாத்தையும் செஞ்சுட்டேன்"

"அம்மா ப்ளீஸ்.. நீங்க எதுவும் சொல்ல வேண்டாம்.. செக்ஸ் ஒரு ஜஸ்ட் ஃபீல்.. அதை ஷேர் பண்ணிக்குறதுல என்ன தப்பு..நீங்க கில்டி ஃபீல் எல்லாம் பண்ண கூடாது.. என் கிட்ட ப்ராமிஸ் பண்ணுங்க.." என்று அவளை பார்த்தான்.

அவள் குனிந்து அவன் நெத்தியில் முத்தம் இட்டாள். "எப்படி இந்த திடீர் மாற்றம்"

"அது வந்தும்மா.. மொதல்ல ஹரி மேல ஒரு பொறாமை தான் இருந்தது. அதனாலே அவன் கிட்ட சரியா பேசுறது கூட தவிர்த்து வந்தேன். போன வாரம் அவன் ஃபிரெண்ட் ஆனந்த் எனக்கு கால் பண்ணினான். ஹரி இப்போ எல்லாம் காலேஜ் படிப்புல ஒழுங்கா இல்லைன்னு சொன்னான். அவன் நைட் ல எல்லாம் உங்க நினைப்பாவே இருக்கான். படிப்புல கான்செண்ட்ரட் பண்ண முடியல ன்னு புரிஞ்சுக்கிட்டேன்."

"இவ்வளவு நடந்து இருக்கா"

"என்னாலேயே உங்க அழகை பார்க்காம இருக்க முடியல.. அதுவும் நான் பல முறை உங்கள ரசிச்சு இருக்கேன்.. பாவம் அவன் இப்போ தானே ஆரம்பிச்சு இருக்கான்.. அவனோட நிலைமை"

"ஆக மொத்தம் அண்ணன் தம்பி பாசம் தானா.. " என்று சிரித்தாள்

"ஹ்ம்ம்.. ஆமாம்.. ம்மா.. அவன் கிட்ட நேரா இது பத்தி என்னால பேச முடியல.. அது தான் இன்னைக்கு உங்க கிட்ட சொல்லிடணும்னு தோணுச்சு"

அவனை பார்த்து கொண்டே இருக்க "என்னம்மா.."

"இல்லைடா.. இதெல்லாம் எந்த குடும்பத்துல இப்படி நடக்கும்.. "

"அதெல்லாம் எனக்கு தெரியலம்மா. எங்களுக்கு நீங்க தான் மோஸ்ட் ஸ்வீட் மாம்" என்று அவள் வயிற்றை புடித்து லேசாக கடித்தான். அவள் அவன் தலையை குட்டி "எருமை.. இவ்வளவு நாள் இந்த சிரிப்பு எங்க போச்சு" என்று அவன் தலையை குட்டினாள்.

அப்போது ஹரி கதவை தட்டினான்.


தொடரும்...

Comments

Popular posts from this blog

வயாகரா

ஏக்கம்

ஆசை 107