உங்களில் ஒருத்தி 158

முழு தொடர் படிக்க

 திருப்பித் திரும்பிப் போட்டுக் குத்திய குத்துக்களால் நிஷாவுக்கு உடம்பு முழுக்க வலித்தது. அவன் இழுத்து இழுத்து வைத்து சப்பியதால் உதடுகள் வீங்கியதுபோல் இருந்தன.

இது போதாதென்று, ஆசைதீர அவன் பூலை ஊம்பி ஊம்பி ருசி பார்த்ததால் கழுத்தும் தாடையும் கூட வலித்தன.

திருப்தியான ஓல். அதனால் எழுந்திரிக்க மனமில்லாமல் கிடந்தாள்.

அவன் அடித்து துவைத்து ஓத்ததில்... அந்த மன நிறைவில்... நன்றாக தூக்கம் வந்தது

எழுந்து ட்ரெஸ் செய்து தலைவாரிக்கொண்டிருந்த கதிர், "வாடி கீழ போகலாம்..." என்றான்

"நீங்க போங்க எனக்கு தூக்கம் வருது"


"சாப்பிட்டுட்டு வந்து படுடி"

"அப்பா முகத்துல எப்படி முழிக்கிறது. சொல்ல சொல்ல கேட்காம இப்படியா பண்ணுவீங்க"

"நல்லாயிருந்ததுடி"

"இருக்கும் இருக்கும்"

நிஷா முணுமுணுத்துக்கொண்டே போர்வையை இழுத்து போர்த்திக்கொண்டாள்

வெளியே போவதற்காக கதவருகே போன கதிர், திரும்பி வந்தான். போர்வையை விலக்கி அவளது சிவந்த குண்டியில் ஒரு அடி கொடுத்தான்

"பொறுக்கி நாயே வலிக்குது"

அவள் போய்க்கோபத்தோடு சிணுங்கிக்கொண்டே இழுத்து மூடிக்கொள்ள ... அவன் கீழே இறங்கிப்போனான்.

"ஸாரி மாமா அவ கொஞ்சம் தலைவலிக்குதுன்னு சொன்னா. மருந்து போட்டும் கேட்கலை"

"ஓ..."

"மதுரைக்கு... ஈவினின்க் போயிடலாம் மாமா"

"சரி மாப்பிள்ளை"

'நமக்கு தெரியாதுன்னு வந்து உளறிட்டு இருக்கான் பாரு' என்று முணுமுணுத்துக்கொண்டே லட்சுமி குறுக்கிட்டாள்.

"டேய் அவளை சாப்பிட கூப்பிடுடா"

"இல்லமா தலைவலி அதிகமா இருக்குன்னு தூங்கிட்டா"

"ம்க்கும்"

"சரி சரி நாம சாப்பிடலாம்" என்றார் மோகன்.

பத்மாதான் பரிமாறினாள்.

முதலில் எல்லாம் வேண்டா வெறுப்பாக அவனைப் பார்ப்பவள்... இப்போது அன்போடு பரிமாறினாள்.

'பரவாயில்லை. கிராமத்தானாக இருந்தாலும் நிஷாவுக்கு ஈடு கொடுத்து, அவளை சந்தோஷமாக வைத்திருக்கிறான்.'

'நிஷாமேல் பைத்தியமாய் இருந்திருப்பான் போல. நமக்குத்தான் தெரியாமல் போய்விட்டது. அவள் கெட்டுப்போனவள் என்று தெரிந்தும், தாங்கு தாங்கு என்று தாங்குகிறான்.'

அவள் கடவுளுக்கு நன்றி சொன்னாள்.

ஈவினின்க்,

நிஷா புதுமணப்பெண் போல குனிந்த தலையோடு கீழே இறங்கி வந்தாள்


அவர்களை நேருக்கு நேர் பார்க்கவே அவளுக்கு வெட்கமாக இருந்தது.

உதடு வேறு காட்டிக்கொடுத்தது.

கீழே.. புண்டை உதடுகளும் வீங்கித்தான் கிடக்கின்றன. நல்லவேளை இவர்களுக்குத் தெரியாது.

"ஸாரிப்பா..." என்றாள். அவர் அவளை பாசத்தோடு அணைத்துக்கொண்டார்.

"நீ இதே மாதிரி எப்பவும் சந்தோஷமா இருக்கணும்மா"

"அண்ணன், அண்ணி, தீபா எல்லாம் ஏன்ப்பா வரல?"

"எல்லோருக்கும் வர முடியாத அளவுக்கு வேலைம்மா. மலர் அண்ணி உனக்கு போன் பண்ணி பார்த்துட்டு, இப்போ எங்களுக்கு போன் பண்ணா. நீ தலைவலில படுத்திருக்கேன்னு சொன்னேன்"

'தலைவலில இல்லப்பா புண்டை வலில படுத்திருந்தேன்...' என்று மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டாள் நிஷா. பின் கேட்டாள்

"தீபா எப்படியிருக்கா?"

***********************

சென்னையில்

சாந்தி, சீனுவின் நெஞ்சில் முகம் புதைத்துப் படுத்துத் தூங்கிக்கொண்டிருந்தாள். சீனு அவள் முதுகில் தட்டிக்கொடுத்துக் கொண்டிருந்தான்.

'சாந்தி, இப்படி தூக்கித் தூக்கிக் காட்டி ஓல் வாங்குவாள் என்று எதிர்பார்க்கவில்லை. இரண்டு நாட்களாக, தீராத ஆசைகளை எல்லாம் தீர்த்துக்கொண்டு, திகட்டத் திகட்ட ஓல் வாங்கிவிட்டு சந்தோஷமாக படுத்திருக்கிறாள்.'

'என்னைவிட்டு பிரியவே மனமில்லை என்று கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு படுத்திருக்கிறாள்'

'சித்ரா போன் செய்து போன் செய்து ஓய்ந்துவிட்டாள். எப்படி போனை எடுப்பது? சாந்தியை அம்மணமாக நடக்கவிட்டு ஓடவிட்டு... ஆட வைத்து... விதம் விதமாகப் போட்டு ஓத்ததில் எல்லாவற்றையும் மறந்துவிட்டேன்.'

'புதிதாக ஒரு புண்டை கிடைத்துவிட்டால் அதிலேயே மூழ்கிப்போய்விடுகிறேன். மற்ற விஷயங்கள் துச்சமாகிப்போய் விடுகின்றன.'

'ஐ ஹேட் யூ என்று மெசேஜ் செய்திருக்கிறாள்.'

'கடைசியில் நிஷா சொன்னது உண்மையாகிவிட்டது.'

'நான் கல்யாண வாழ்க்கைக்கெல்லாம் லாயக்கில்லை போல'

'அன்று ஹாஸ்பிட்டலில் வைத்து எவ்வளவு அன்பாக சொன்னாள்.'

'சாந்தியின் slutty behaviour பார்த்ததும் மனசு தடுமாறிவிட்டது. நான் என்ன செய்ய?'

சித்ராவுக்கு ஸாரி என்று மெசேஜ் அனுப்பினான். பீச்சில் சந்திக்கலாம் என்றான்.

பீச்சில் அவளை சமாதானப்படுத்த முயன்றான்.

"எனக்கு ஆக்சிடன்ட் ஆயிருச்சு தெரியுமா? நீ பார்க்க வருவேன்னு எவ்ளோ எதிர்பார்த்தேன் தெரியுமா? இப்பவே உன்னால என்ன பார்க்க முடியலைன்னா??"


சித்ரா அழுதாள்.

ஒருவழியாக சமாதானப்படுத்தி அனுப்பி வீட்டுக்கு வந்து, படுக்கையில் விழுந்து தூங்க முடியாமல் கிடந்தான்.

'சித்ராவையும் இழந்துவிடுவேனோ?'

'நோ...'

'நான் செட்டில் ஆகவேண்டும் என்று அம்மா உருகி உருகி வேண்டிக்கொண்டிருக்கிறாள்.'

'ஆசை என்னை அழைக்கழிக்கிறதே. பெண்ணாசை எனக்கு போகவே மாட்டேன்கிறதே'

'எத்தனை பேரை போட்டாலும் ஆசை அடங்க மாட்டேன்கிறதே'

அவன், துபாயிலிருந்து சில வாரங்களுக்கு முன்பு வந்திருந்த offer letter ஐ பார்த்தான்.

'திருமணமானதும் சித்ரா அப்பா அம்மா எல்லோரையும் கூட்டிக்கொண்டு துபாய் போய்விட்டால் என்ன?'

'கொஞ்ச காலம் அழகான பெண்களை.. ஸ்லட்டியான புடவையில் பார்க்காமல் இருந்தால் தப்பித்துவிடுவேன்.'

'இங்கே இருந்து என்ன சாதிக்கப்போகிறேன். நிஷா இனிமேல் இல்லவே இல்லை என்றாகிவிட்டது.'

'அங்கே வீணா இல்லை. சாந்தி இல்லை. காயத்ரி இல்லை. மஹா இல்லை.'

'சித்ரா மட்டும்தான் இருப்பாள். ஒழுக்கமாக இருக்கலாம்.'

அவன் யோசித்துக்கொண்டே தூங்கினான்

****************

மலர்... அடுத்து அவள் office பக்கமே போகவில்லை. தீபாவிடம், காமினியை பகைத்துக்கொள்ளாதே அவளிடம் மரியாதையுடன் நடந்துகொள் என்றாள்.

"அண்ணி.. என்னாச்சு. நீங்களா இப்படி சொல்றது"


"ஈகோ பார்க்காதே தீபா. Experts சொல்றமாதிரி நடந்துக்கோ"

தீபாவுக்கு தலை சுற்றியது.

அடுத்த மீட்டிங்கில் தான் கழட்டிவிடப்பட்டதும் நொந்துபோனாள். மோகனுக்கு போன் போட்டாள்

"அப்பா நான்தான் மீட்டிங்குக்குப் போவேன்"

"மலர் அண்ணி நீ வேணாம்னு சொன்னாளே"

"அவங்க சொல்றதை கேட்காதீங்கப்பா"

"நீ திறமைசாலின்னு சொன்ன ஒரே ஆளு அவதான்"

தீபா வாயை மூடிக்கொண்டாள்.

"காமினிகிட்ட request பண்ணிப்பாரு தீபா" என்றாள் மலர். இவள் காமினியின் முன்னால் போய் நின்றாள்.

காமினி அவளை நிமிர்ந்து பார்த்தாள்

"Bring your presentation and explain me"


தீபா உம்மென்று முகத்தை வைத்துக்கொண்டு தன் ப்ரெசென்டஷனை explain பண்ணினாள்

"On what basis you have quoted this price?"

காமினி பென்சிலை அசைத்துக்கொண்டே கேட்க, தீபா திகைத்தாள்

அமைதியாக நின்றாள்.

"What the hell are you doing Deepa. Explain me"

"இல்ல.. இது ஒர்க் அவுட் ஆகும்."

காமினி நம்பிக்கையில்லாமல் அவளைப் பார்த்தாள். "இது பணத்தை மட்டுமே அடிப்படையாகக் கொண்டு கொடுக்கப்படும் ஆர்டர் அல்ல. அவர்களை கவரவேண்டும். அவர்களுக்கு நம்பிக்கை வரவேண்டும்."

யோசித்தாள். பின் சொன்னாள்

"Your wish. If you loose the business, you are not allowed to attend next business meetings. Ok?"

"Ok"

"Go"

தீபா பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு வெளியே வந்தாள்.

'இருடி சீக்கிரமே உன் மூஞ்சில கரியை பூசுறேன்'

"அண்ணி.. நானும் நீங்களும்தான் மீட்டிங்க்ல கலந்துக்கறோம்"

"சூப்பர்டி. என்னடி பண்ண?"

"அவ யாரு என்னை கேள்வி கேட்குறதுக்கு? உன்னால முடிஞ்சதை பார்த்துக்கோனு சொல்லிட்டேன்"

மறுநாள்,

வினய், பிசினஸ் மீட்டிங்க் போவதற்கு முன் ஒரு இடம் விஷயமாக வக்கீலைப் பார்க்கப் போனான். அங்கே தன் தாயாருடன் பாவமாக உட்கார்ந்திருக்கும் பெண்ணைய் பார்த்தான்.


'இவள் காயத்ரி. நிஷாவின் தோழியாச்சே'

"என்ன விஷயம்" என்று வக்கீலிடம் கேட்டான்.

"இந்தப் பொண்ணு புருஷன் வேற ஒரு பணக்கார பெண்ணை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டான் ஸார். பாவம் என்ன செய்றதுன்னு தெரியாம இங்க வந்திருக்குதுங்க"

"ஓ..."

வினய் அவளைப் பார்த்தான்.

'இந்த மாதிரி ஒரு பெண்ணுக்கு வாழ்க்கை கொடுத்தால் என்ன?'

யோசித்துக்கொண்டே மீட்டிங்குக்குப் போனான். அங்கே எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு கவர்ச்சியாக புடவையில் வந்திருந்தாள் தீபா. ஸ்லீவ்லெஸ் ப்ளவுஸில் இருந்தாள். ஹிந்தி சீரியலில் வரும் ஹீரோயின் போல படு கவர்ச்சியாக இருந்தாள்


'இந்த ஆர்டர் கிடைக்க வேண்டும்.'

மலர், அடக்க ஒடுக்கமாக, டீஸண்டாக வந்திருந்தாள். அழகாக இருந்தாள். 


வினையைப் பார்த்ததும் தீபாவின் காதில் கிசுகிசுத்தாள்.

"ஹேய் வினய் வராண்டி. நம்மகிட்டதான் வரான்"

"ஹாய் கேர்ள்ஸ் குட் மார்னிங்க்"

தீபா அவனை முறைத்துப் பார்த்துவிட்டு பதில் சொல்லாமல் லேப்டாப்பில் பிஸி ஆனாள்.

"உங்ககிட்ட கொஞ்சம் தனியா பேசணும்."

இருவரும் அவனைக் கண்டுகொள்ளாமல் இருக்க, அவனுக்கு அவமானமாக இருந்தது

தீபாவின் திமிர் அவனுக்குப் பிடித்துப்போனது. அவள் மதிக்காதபோதும், அவளை ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டு நின்றான்

தீபாவின் உதடுகள்... மூக்கு... சங்கு கழுத்து.. என்று ஒவ்வொன்றாகப் பார்த்து ரசித்தான்.

நிஷாவின் முகச்சாயல். அதே அழகு.

தீபாவின் இளம் முலை அவளது சின்னஞ்சிறிய ப்ளவுஸில் படு கவர்ச்சியாகத் தெரிய... அதை ரசித்துப் பார்த்தான்.

உட்கார்ந்திருந்த நிலையில்... அவள் இடுப்பும் ஆளை மயக்கும் அளவுக்கு கவர்ச்சியாக இருந்தது

ஏனோ அவனுக்கு, மற்றவர்கள் அவள் அழகுகளை ரசித்துப் பார்ப்பது பிடிக்கவில்லை. அவளிடம் போனான்.

"தீபா"

"என்ன"

"இப்படி ரிவீலிங்கா.. புடவை கட்டிட்டு வர்றது தப்பில்ல?"

"மைண்ட் யுவர் வேர்ட்ஸ். நான் எப்படி வந்தா உங்களுக்கென்ன"

"பெரிய குடும்பத்துப் பொண்ணுங்களாச்சே... எதுக்கு இந்த ட்ரிக்"

"எங்க இஷ்டம். You better stay out of this"

"இல்ல தீபா நீ ஸ்லீவ்லெஸ்ல இருக்கிறது எல்லாருக்குமே ரொம்ப distracting ஆ இருக்கும்."

"ஆர்டர் கிடைக்காதுங்கிற பயமா? ஹ ஹா..."

மலரும் தீபாவும் விழுந்து விழுந்து சிரித்தார்கள்

'அட கொடுமையே... நல்லவனாக வாழ்வதில் இவ்வளவு கஷ்டங்களா'

'பழைய மாதிரி கெத்தாக இருந்திருக்கலாம். எனக்கு தேவைதான்.'

அவன் போய்விட்டான்.

Fortune கம்பெனிகள் மட்டுமே கலந்துகொண்ட அந்த காண்பரன்ஸின் முடிவில் நடந்த மீட்டிங்கில் - ஆர்டர் வினய்க்கு கிடைத்தது

சந்தோஷத்தில் துள்ளிக் குதித்தான். பல மாதங்கள் கடுமையான உழைப்பின் பயன். நேர் வழியில் கிடைத்த முதல் ஆர்டர்.

'அப்பாடா நல்லதுக்கும் காலம் இருக்கிறது'

அதிர்ச்சியில் உறைந்துபோய் உட்கார்ந்திருந்தார்கள் தீபாவும் மலரும்.

'எப்படி நடந்தது... how? ஒரு நல்ல வாய்ப்பை இழந்துவிட்டோமே'

தீபாவால் தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை.

'இதற்காக எவ்வளவு இறங்க முடியுமோ அவ்வளவு இறங்கி வந்தேனே... நான்தானே இங்கே center of attraction ஆக இருந்தேன்.'

'Presentation கொடுக்கும்போது எவ்வளவு காட்டினேன்... எல்லாம் வீணாகிவிட்டதே'

தீபாவுக்கு கண்கள் கலங்கின. 'நிலைமை காமினிக்கு சாதகமாக அமைந்துவிட்டதே'

மலர் உம்மென்று நின்றுகொண்டிருந்தாள். வினையைப் பார்த்தாள். அவன் பார்த்ததும் முகத்தைத் திருப்பிக்கொண்டாள்

கிண்டல் செய்வான்.

அவர்களைக் கடந்து போன வினய்,
மலரின் பின்னழகில் விளையாட்டாக ஒரு தட்டு தட்டிவிட்டு சிரித்துக்கொண்டே நடக்க, அவள் அவனை முறைத்தாள்.

"ஸ்டுப்பிட்"

அவன் அணைவரோடும் சிரித்துப் பேசிக்கொண்டிருந்தான். தீபா இறுகிய முகத்துடன் இருந்தாள்.

சந்தோஷமாக இருந்த தீபா திடீரென்று இப்படி ஆனது அவனுக்கு ஒருமாதிரியாக இருந்தது

'பாவம் இன்னும் சின்னப் பெண்ணாக இருக்கிறாள். நிறைய கற்றுக்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது.'

வினய், மலரிடம் வந்தான். "இந்த ட்ரெஸ்ல நீ சூப்பரா இருக்கே மலர்.." என்றான்.

மலர் முகத்தை திருப்பிக்கொண்டு நின்றாள்

"என்கிட்ட பேசமாட்டியா"

"பொம்பளை பொறுக்கி உன்கிட்ட என்ன பேச்சு"

"பொம்பள பொறுக்கிதான்... என் லிஸ்ட்ல மிஸ்ஸானது நீயும் நிஷாவும்தான்"

"நாங்க உனக்கு கிடைக்கவே மாட்டோம். கவலைப்படாதே"

"நிஷா கிடைப்பாளா மாட்டாளான்னு தெரியல. ஆனா நீ ஒருநாள் என்கூட படுக்கத்தான் போற"

மலர் அவனை முடிந்தவரை கோபமாகப் பார்த்தாள்

"இந்த மலர் ஒருநாளும் உன்கூட படுக்க மாட்டா." ( அடுத்தவன்கூட படுத்து கிடைத்த வெகுமதி போதும்)

"ஓ.. அவ்ளோ காண்பிடண்டா. உன்னை பார்த்தா ராஜ் கூட சந்தோஷமா இருக்கிறமாதிரி தெரியலையே"

"உனக்கு தேவையில்லாத விஷயம்"

"நான் உன்ன காதலிச்சிருக்கேன். நீயும் என்னை சில நாட்கள் புருஷனா நெனச்சி வாழ்ந்திருக்கே"

"என்னை அடையுற தகுதிதான் உனக்கு இல்லையே"

"இந்த ஆர்டர் வாங்கியிருக்கேனே. இந்த தகுதி போதாதா ம்?"

"போதாது"

"பார்க்கலாம் பார்க்கலாம். உன்ன ஒருநாளாவது அனுபவிக்காமலா போயிடுவேன்"

"இப்படியே கனவு கண்டுட்டு இரு"

"ஒருநாள் கட்டில்ல உன் திமிரை அடக்கத்தான் போறேன்"

மலருக்கு பெருமிதமாகதான் இருந்தது

'இப்போது ஆள் நிறைய மாறியிருக்கிறான். இன்னும்... என்னை போடுவதற்கு ஆசையோடு இருக்கிறான்.'

மலரின் முகத்தில் கொஞ்சம் வெட்கம் எட்டிப்பார்த்ததும், "தீபாவுக்கு என்னாச்சு??" என்றான்

"ஒன்னுமில்லையே"

"அழுதிட்டு இருக்காளே"

"அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லையே"

"எனக்கென்ன கண்ணில்லைன்னு நெனச்சியா"

வினய் மறுபடியும் மலரின் குண்டியில் அடித்தான்

"ப்ச் ஒன்னுமில்ல"

"ஸீ.. மலர், என்னதான் இருந்தாலும் அவ பிஸினஸ்க்கு புதுசு. உடைஞ்சு போயிட்டான்னு நினைக்கிறேன். நான் வேணும்னா இந்த ஆர்டரை விட்டுக்கொடுத்திடவா"

மலர் கண்களை விரித்தாள்.

"அ.. அது எப்படி முடியும்"

"பேப்பர்ஸ்தான் இன்னும் சைன் ஆகலையே. விலகிக்கறேன்னு சொன்னா போச்சு. எனக்கு அடுத்தடுத்து ஆர்டர்ஸ் கிடைக்கத்தான் போகுது"

"எ.. என்ன சொல்ற வினய்... நீ பொய் சொல்ற"

"போடீ... என்னை பிடிக்கலைன்னு பொய் சொன்னவ நீ"

"உன்கிட்ட நிறைய வீடியோ இருந்ததுல்ல"

"அதெல்லாம் என்னை தேடி வந்தவளுக"

"வேற யார்கிட்டயாவது போய் சொல்லு"

"அதை விடு. தீபாகிட்ட சொல்லு. அவ விருப்பப்பட்டா.. ஐ வில் withdraw தி ஆர்டர்"

"உன்ன நம்பலாமா"

"உன் குண்டி மேல சத்தியம்"

மலரின் குண்டியில் அவன் இன்னொருமுறை தட்ட, அவள் கோபத்தை (வெட்கத்தையும்) அடக்கிக்கொண்டு போனாள். தீபாவிடம் சொன்னாள். இதைக் கேட்டதும் தீபா சந்தோஷத்தில் திக்குமுக்காடிப்போனாள்

பின் முகம் மாறினாள்

"என்னாச்சு தீபா"

"அவன் என்னை போடுறதுக்காக பிளான் போடுறான் அண்ணி. நீ வந்து ஒருதடவை படு, ஆர்டர் தரேன்னு சொல்லுவான்."

"ஐ தின்க்... அவன் என்னை அடையுறதுக்காகத்தான் பிளான் போடுறான்னு நினைக்கிறேன். என்மேல முதல்லேர்ந்தே அவனுக்கு ஒரு கண்ணு"

"இல்ல அண்ணி. அவன் என்னைத்தான் ஏக்கமா பார்த்துட்டிருந்தான்"

"இல்ல தீபா அவன் என்னையேதான் குறுகுருன்னு பார்த்துட்டு இருந்தான். இப்போ கூட பின்னால தட்டுனான்"

"என்ன அண்ணி சொல்றீங்க அவனை சும்மாவா விட்டீங்க"

"இனிமே கைவச்சி பார்க்கட்டும் தொலைச்சிடுறேன்."

"அப்படி சொல்லுங்க அண்ணி"

"உன் உதவி வேணாம்னு கிளம்பிடலாமா"

"இல்ல அண்ணி. எனக்கு இந்த ஆர்டர் கிடைச்சே ஆகணும்"

"ஏய் அவன் படுக்க கூப்பிடுவான்னு நீதானே சொன்ன?"

"படுக்க கூப்பிட்டா செருப்படி வாங்குவான்"

"அவன் பொல்லாதவன். நம்ம ரெண்டு பேரையும் போடுறதுக்கு நாள் பார்த்துட்டு இருக்கான்"

"நாம அவ்ளோ சீக்கிரம் மடிஞ்சிடுவோமா என்ன"

தீபா ஸ்டைலாக அவனிடம் நடந்து போனாள். கெத்தாக கேட்டாள்

"அண்ணிகிட்ட ஏதோ பேரம் பேசுனீங்கலாமே"

"பேரம் எதுவும் பேசலையே. உன்னால தோல்வியை தாங்கிக்கொள்ள முடியலைன்னா ஆர்டரை விட்டுக்கொடுத்துடுறேன்னு சொன்னேன்"

"பதிலுக்கு என்ன எதிர்பார்க்குறீங்க"

"எனக்கு...."

"ஸீ... நீங்க நினைக்கிறது நடக்காது. எங்க குடும்பத்துக்கு இருக்கிற பவர் பத்தி உங்களுக்கு நல்லாவே தெரியும்னு நினைக்கிறேன். எங்களை சீப்பா நினைக்காதீங்க. உங்க சுண்டுவிரலைக் கூட எங்க மேல வைக்கமுடியாது"

"Deepa, I need only one..."

"ஸ்டாப் இட் வினய். நான் உன்கூட படுக்க மாட்டேன்."

"நான் ஒன்னும் உன்னை படுக்க கூப்பிடலையே"

"நீங்க அப்படித்தான் பேசுனீங்க"

"ஓ.. நீ அவ்ளோ அழகா இருக்கிறதா நினைப்பா பார்ரா. உன்மேல பரிதாபப்பட்டது தப்பா போச்சு. நான் கிளம்புறேன்"

அவன் போய்விட்டான்

தீபா நெற்றியில் கைவைத்துக்கொண்டு நிற்க, மலர் வந்தாள்.

"என்னடீ அவன் என்னை படுக்க கூப்பிட்டானா"

"ம்ஹூம்"

"அ.. அப்போ.. உன்னையா கூப்பிட்டான்"

"இல்ல அண்ணி"

மலருக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.

"வேற என்னதான் சொன்னான்"

"அவனுக்கு நம்மளை படுக்க கூப்பிடுற ஐடியாவே இல்ல போல. பட்..எனக்கு இந்த ஆர்டர் வேணும் அண்ணி"

"போய் பேசுடி"

"வினய் உங்களுக்கு என்ன வேணும் சொல்லுங்க"

"லாஸ்ட் மீட்டிங்க்ஸ்ல I sensed something. யாரோ என்னோட information ஐ லீக் பண்ணியிருக்காங்க. யார்னு சொல்லு"

"அப்டிலாம் இல்ல"

"உனக்கு ஆர்டர் வேணும்னா உண்மைய சொல்லு தீபா. I need this information very badly."

தீபாவுக்கு அவனைப் பார்க்கப் பாவமாக இருந்தது. ஆனால் பதில் பேசாமல் இருந்தாள்

அவன் போனான். விலகிக்கொள்வதாக சொன்னான். அவன் ரூமுக்கு போய்விட்டான்

ஆர்டர் அவள் கைக்கு வந்தது. கையெழுத்து போட்டாள்.

'காமினி... I won. I won.'

ஆனால் வினயை நினைத்து மனம் கனத்தது. 'Gentleman என்பதை நிரூபித்துவிட்டான்.'

"போலாமா" என்றாள் மலர்

"Few minutes அண்ணி.." என்றவள், வினய்க்கு போன் போட்டாள்.

"தேங்க்ஸ் வினய்"

"இட்ஸ் ஓகே தீபா"

"ஸாரி.. உங்ககிட்ட தப்பா பேசிட்டேன்"

"ஹேய் பரவால்ல. சொல்றேன்னு தப்பா எடுத்துக்காதே. நீ வெற்றி தோல்வி ரெண்டையும்.. சமமா எடுத்துக்கணும்"

"ம்.."

"அப்புறம்... இன்னொன்னு"

"சொல்லுங்க வினய்"

"Glamour... வேணாம் தீபா"

"ம்..."

"போய்ட்டு வா"

"இப்போ எங்க இருக்கீங்க"

"ரூம்ல"

"வரலாமா"

"வரலாமே. ரெண்டு பேருமே வெல்கம்"

"இல்ல... நான் மட்டும்தான் வரேன்."

"வா"

தீபா முகம் கழுவி, க்ரீம் போட்டு, ஹேர் ஸ்ப்ரே, பாடி ஸ்ப்ரே எல்லாம் அடித்துக்கொண்டு.. அவனது Deluxe Suite அறைக்குப் போனாள்

வினய் வேஷ்டி சட்டையில் கதவைத் திறந்தான்

"அப்பாடா இப்பவாவது உன் சிரிச்ச முகத்தை பார்க்க முடிஞ்சதே"

"ஏய்..."

தீபா அழகாக வெட்கப்பட்டாள். அவன் பெட்டில் உட்கார்ந்தாள். காதோரம் முடியை சரிசெய்தாள்

வினயை மரியாதையுடன் பார்த்தாள்

"நான் ஏன் வந்திருக்கேன்னு தெரியுமா"

"தெரியும். நான் கேட்ட கேள்விக்குப் பதில் சொல்ல."

தீபா தலை குனிந்து பேசாமல் இருந்தாள்

"Tell Deepa. Someone has given you my information. Please tell me."

"வினய்... அ... அண்ணிதான்..."

"அண்ணியா?..."

"ம்.."

வினய் திகைத்தான். அவனால் நம்பவே முடியவில்லை

"மலரா?..."

"ஆமா வினய்"

"மலருக்கு எப்படி? யார் கொடுத்தது."

"தெரியல. உன் ஆபிஸ்க்கு போயிருந்தாங்க. பென் ட்ரைவ்ல கொண்டு வந்தாங்க"

வினய் சட்டென்று ஒரு சிகரெட்டை எடுத்து வாயில் வைத்தான். அவள் இருக்கிறாள் என்பதால் அதை பற்ற வைக்காமல் டேபிளில் வைத்தான்

"என்னைக்கு?"

"நீ ஹாஸ்பிடல்ல இருக்கும்போது"

அவன் வேகமாக தன் லேப்டாப்பை ஓப்பன் பண்ணினான். அவள், அவன் அருகில் உட்கார்ந்துகொண்டிருந்தாள்

"என்ன பண்றீங்க"

"CCTV புட்டேஜ் பாக்குறேன்"

"ஓ..."

வினய் வெறித்த கண்களுடன் ஒவ்வொரு நாளாக பார்க்க... அந்த நாள் காட்சி வந்தது.

விலை உயர்ந்த ஆடையில் மலர் உள்ளே நுழைகிறாள்.

வினயும் தீபாவும் ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்த்துக்கொண்டனர்.

இப்போது மலர் பென் ட்ரைவில் காபி செய்துகொண்டிருந்தாள்.

தீபா அவன் லேப் டாப்பில் விரல் வைத்துச் சொன்னாள்

"I think this is the day.."

அவன் அடுத்தடுத்த காட்சிகளுக்கு போனான். அவளும் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்

செக்யூரிட்டிக்கும் மலருக்கும் வாக்குவாதம் நடக்கிறது

தீபா வினயை நெருங்கி உட்கார்ந்துகொண்டு ஆர்வமாக பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்

இப்போது செக்யூரிட்டி மலரின் முலையை பிடித்து வைத்திருந்தான்.

"மை காட்"

இருவருமே அதிர்ந்தார்கள்.

"என்ன தீபா இது???"

"நோ.. நோ... இம்பாசிபிள்..."

தீபாவுக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது. மார்புகள் ஏறி இறங்கின.

"கூல் டவ்ன் தீபா"

அவன் அவள் கைபிடித்து ஆறுதல் சொன்னான். கர்சரை நகர்த்தினான்

இப்போது செக்யூரிட்டி, மலரை காலைத் தூக்கி நிற்கவைத்து, அவள் புண்டைக்குள் விரல் விட்டுப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.

"நோ...."

கத்திக்கொண்டே தீபா எழுந்துவிட்டாள்



தொடரும்...

Comments

Popular posts from this blog

வயாகரா

ஏக்கம்

ஆசை 107