கிரஹப்பிரவேஷம் 1

முழு தொடர் படிக்க

“ஹலோ,….”

“ஹலோ,….. ரமேஷா?”

"ஆமாண்டா,…. நான்தான் ரமேஷ் பேசறேன். நல்லா இருக்கியா? ஸ்விஸுக்கு போனதிலேர்ந்து அதிகமா பேசறதில்லே.”

“அதில்லடா,… இங்கே பிஸ்னஸ்,… அது,… இதுன்னு கொஞ்சம் பிஸி ஆகிட்டதினாலே அடிக்கடி பேச முடியல. சரி,…. என்னவோ சொல்ல வந்தியே?”

"நான் செங்கல்பட்ல, பத்மாவதி நகர்ல ஏற்கனவே என் மகள் பேர்ல ரெண்டு கிரவுண்ட் பிளாட் வாங்கிப் போட்டிருக்கிறது உனக்கு தெரியும்ல.”

“ஆமாம்,…. அதுக்கென்ன இப்ப?”

“ இப்ப அதுல ஹை சீலிங் வச்சு, ஒரு கோடி செலவு பண்ணி புதுசா வீடு கட்டி இருக்கேன்.”

“அப்படியா நல்ல விஷயம்தான். யாரு எஞ்சினியர்?’

“ சுதாகர்டா,….”

“யாரு,…. ஒல்லியா வெட வெடன்னு நம்ம காலேஜ்ல, நம்ம கூட சிவில் படிச்சானே அவனா?”

“ஆமாடா,…. வீட்டை நல்லா டிசைனா கட்டி கொடுத்திருக்கான். மத்த இஞ்சினியருங்களை புடிச்சிருந்தா இன்னும் ரெண்டு மூணு லட்சம் சேத்து செலவு ஆகி இருக்கும்."

“ஆமாம். எல்லாம் காசை கொள்ளை அடிக்கத்தான் பாப்பானுங்க. நமக்கு பிடிச்ச மாதிரி, ஞாயமா வீட்டை கட்டி கொடுக்கறதில்லை. சரி,…இப்ப எதுக்காக போன் பண்ணே?”

“புதுசா கட்டுன வீட்டுக்கு கிரஹப் பிரவேஷம் பண்ணனும். ஒரு நல்ல ப்ரோகிதர் இருந்தா சொல்லுப்பா,…. இது வரைக்கும் பல வீட்டுக்கு கிரஹப் பிரவேஷம் நிகழ்ச்சிக்கு போய்ட்டு வந்தாச்சு. ஆனா, அது எதுக்காக பண்றோம்னு, எப்படி பண்ணனும்கிறதை இன்னைக்கு வரையிலும் தெரிஞ்சிக்கிட்டதில்ல. எனக்குன்னு வீடு கட்டுறப்பதான் அது எதுக்காகப் பண்றோம்னு தெரிஞ்சுக்கத் தோணுது.”

“ஆமா,… அது அது வர்றப்பதானே அதைப் பத்தி தெரிஞ்சுக்கத் தோணும்.”

“ஆமாம்ப்பா,….. கிரஹப் பிரவேஷம் எதுக்காக பண்றோம்,….எப்படி பண்ணனும்கிறதையும் சொல்லுப்பா. நீதான் ரெண்டு வீடு கிரஹப் பிரவேஷம் பண்ணினவாச்சே.”

“அது சரிப்பா. நான் ஊரை விட்டு வந்து ரொம்ப நாளாச்சு. இருந்தாலும் செங்கல்பட்டு பக்கத்திலே புரோகிதர் யாராவது இருக்காங்களான்னு பழைய ஃப்ரண்ட் யார்கிட்டேயாவது விசாரிச்சு சொல்றேன். உள்ளூர்ல யாரும் இல்லையா?”

“காச விட்டெறிஞ்சா ஆயிரம் புரோக்கர்கள் வருவாங்க. அவங்க செய்யிற பூஜைல எனக்கு திருப்தி இல்ல. மந்திரத்தையும் சரியா சொல்றதில்ல. அதனாலதான் உன் கிட்டே கேட்டேன்.”

“நீ சொல்றது சரிதாம்ப்பா. மந்திரத்தை ஒழுங்கா சொல்லி, பூஜை பண்ணினாதான் பிரயோஜனம் உண்டு. கடமைக்கு பண்றதை அந்த கடவுளும் ஏத்துக்கறதில்லே. நமக்கும் மனசு கேட்காது.”

"கிரஹப் பிரவேஷம்கிங்கிறது, வழக்கமா புரோகிதரை அழைத்து பூஜை, புனஸ்காரங்கள் செய்றதுதான் எல்லா கிரஹப் பிரவேஷத்திலேயும் நடக்கிறது. ஹோமம் செய்வதும், யாகம் நடத்துவதும் அந்த வீட்டில் எந்த ஒரு கெட்ட சக்தியும் நுழைய கூடாது என்பதற்காகவும், வாழப்போகும் வாழ்க்கை நலமோடும், செல்வச் செழிப்போடும் இருக்கவும் இதை செய்றோம்.”

“இதுக்கு நாள் நட்சத்திரம் எல்லாம் பாத்துதான் செய்யணுமா? இல்ல,…. நம்ம வசதிக்கேத்த மாதிரி ஒரு நல்ல நாள்லே செய்யலாமா?”

“கிரகபிரவேசம் செய்வதற்கு நாள், நட்சத்திரம் பார்ப்பதும் அவசியமாகும். அந்த வரிசையில் கிரகப்பிரவேசம் செய்யும் பொழுது எந்த தவறுகளை நாம் செய்கிறோம்? எதை செய்யக்கூடாது? அப்படி செய்தால் என்ன ஆகும்? என்பதையும் நாம தெரிஞ்சு வச்சிருக்கணும்.”

“சரிப்பா,….”

“கிரகப் பிரவேசத்தின் பொழுது விநாயகர், லட்சுமி மற்றும் நவகிரகம் ஆகிய இந்த மூன்றுக்கும் தனித்தனியாக மூன்று கலசங்கள் வைக்க வேண்டும். கிரகப்பிரவேசம் முடிந்ததும் கலசத்தில் இருக்கும் நீரை புரோகிதர் மற்றும் யாராவது ஒருவரை மாடியில் ஈசானிய மூலையில் நின்று கொள்ள செய்ய வேண்டும். அதற்கு கீழே நேர ஈசானிய மூலையில் வீட்டின் உரிமையாளரும், அவருடைய மனைவியும் நின்று கொள்ள வேண்டும். மேலிருந்து அவர்கள் கலசத்தில் இருக்கும் நீரை தாரையாக இவர்கள் மேல் ஊற்ற வேண்டும். இவ்வாறு செய்வதால் சர்வ தோஷங்களும் நீங்கும் என்பது ஐதீகம். பல சந்ததிகளோடு, செல்வ செழிப்புடன் வாழ்வாங்கு வாழ செய்யுமாம்.”

“ஓ,…..சரிப்பா, புரோகிதர் யாரையாவது விசாரிச்சிட்டு சொல்லு. அவரை வச்சு பேசி முடிச்சிட்டு ஒரு நல்ல நாள் குறிச்சிட்டு பத்திரிக்கை அடிச்சு உன்னை இன்வைட் பண்றேன். வந்துடு.”

“ஸ்விட்சர்லாந்திலேர்ந்து நான் எப்படிப்பா வர்றது? முடிஞ்சா வர்றேன். இருந்தாலும் உனக்கு எனது வாழ்த்துடன் என் அன்பளிப்பையும் அனுப்பி வைக்கிறேன். சரி,…. வச்சிடட்டா.”

வீடும் பார்த்து பார்த்து கட்டி முடிதாகி விட்டது. சில சில சில்லரை வேலைகள் மட்டுமே இருந்தன.

நாங்கள் வீடு கட்டி இருந்த பகுதியில் ஒரு சில வீடுகளே கட்டுமானப் பணியில் இருந்தன. எங்கள் வீட்டைச் சுற்றிலும் காடு போல முட் புதர்களும், புற்களும், மரம் செடி கொடிகளும் வளர்ந்திருந்தது. எங்கள் வீட்டை சுற்றிலும் மனை வாங்கிய சில பேர் அதை அப்படியே விட்டு விட்டார்கள். இது டெவெலப்மென்ட் ஏரியா என்பதால் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாகவே வீடுகள் முளைத்திருந்தன. எங்கள் ஏரியா முக்கிய சாலையை விட்டு 2 கிலோ மீட்டர் தூரத்தில் இருந்தது.

சாலை வசதி, தெரு விளக்கு வசதி, சாக்கடை வசதி இப்படி எந்த வசதியும் செய்யபடாமல் கூட இருந்தது. வீடுகள் அனைத்தும் கட்டி முடித்ததுக்கப்புறம் ஒரு வேளை அந்த வசதிகள் வரலாம்.

ஒரு 5 நாட்கள் கழித்து ஸ்விஸ்லேர்ந்து சுரேஷ் போன் பண்ணி, ஒரு புரோகிதரின் கை பேசி எண்ணைக் கொடுத்தான். கைபேசி வழியாக அந்த புரோகிதரைத் தொடர்பு கொண்டு, கிரஹப் பிரவேஷம் செய்வது பற்றி பேசி முடித்தோம்.

ஒரு சுபநாளில் மஞ்சள் வண்ண தாளில் பச்சை வண்ண எழுத்துகளுடன் இருந்த வண்ண அழைப்பிதழ்களை உறவினர்களுக்கும், நண்பர்களுக்கும் குங்குமத்துடன் கொடுத்து எங்கள் வீட்டு கிரஹப் பிரவேஷ விழாவிற்கு அழைத்தோம்.

கட்டாயத்தின் பேரில், விருப்பமில்லாமல் கல்யாணம் செய்து கொடுத்த பிறகு எங்கள் மருமகன் வீட்டார் சம்பந்தி குடும்பத்தோடும், எங்கள் மகளோடும் நாங்கள் பேச்சு வார்த்தை இல்லாமல் இருந்தோம்.

சரி, ஒரு நல்ல காரியம் செய்யப் போகிறோம். ஒரே மகள். அவளை அழைக்காவிட்டால் நன்றாக இருக்காது என்று நினைத்து, எங்கள் மனஸ்தாபங்களை தவிர்த்து விட்டு, எங்களை மதிக்காமல் மகள் செய்த செயலால் எங்களுக்குள் மனதுக்குள் கோவம் இருந்தாலும், என்னதான் பேசிக்கொள்ள வில்லை என்றாலும், உறவு விட்டுப் போய் விடக் கூடாதென்று மகள் குடும்பத்தையும் அழைக்க முடிவு செய்தேன்.

என் மனைவி அவள் தோழிகளுக்கு அழைப்பிதழ் கொடுக்கச் சென்றதாலும், ‘என்னை மதிக்காத மகள் வீட்டுக்கு நான் வரவில்லை. நீங்கள் மட்டும் போய் வாருங்கள்’ என்று சொன்னதாலும், நான் மட்டும் எங்கள் மகள் வீட்டிற்கு சென்று அவர்களையும் கிரஹப் பிரவேஷ விழாவிற்கு வரும்படி முறைப்படி அழைத்தேன்.

மகள் பிரியாவுக்கு போன் செய்தேன். அவர் மாமியார்தான் எடுத்தார்கள். நான் அங்கே வரப் போகும் விஷயத்தை சொல்லி தாம்பரத்தில் அவர்கள் குடி இருக்கும் வீட்டு முகவரியை கேட்டு வாங்கி குறித்து வைத்துக்கொண்டேன்.

தாம்பரத்தில் உள்ள அவர்கள் வீட்டை எப்படியோ தேடிக் கண்டு பிடித்து வீட்டு காலிங் பெல்லை அழுத்த, பிரியாவின் மாமியார் வந்து கதவைத் திறந்தார்.
பிரியாவின் மாமியாருக்கு கண் கொஞ்சம் அவ்வளவாகத் தெரியாது. முட்டி வலியால் மாடிப்படிகளிலும் ஏறி நடக்க முடியாது. அதனால் கீழ் வீட்டிலேயே மெதுவாக தடியை ஊன்றியபடி நடை உடையில் இருந்தாள். பார்வை குறைவு ஆதலால், கண்ணாடி போட்டு உற்றுப் பார்த்துதான் அடையாளம் கண்டு கொள்வாள்.

அவர்கள் வீட்டுக்குச் சென்ற என்னைப் பார்த்ததும் சில நொடிகள் கண் கண்ணாடியை அட்ஜஸ்ட் செய்து உற்றுப் பார்த்து விட்டு, அடையாளம் கண்டு கொண்டு, ஆச்சரியப்பட்டு, கை கூப்பி வணக்க்கம் சொல்லி, “வாங்க,….. வாங்க,…. சம்பந்தி!!!” என்று சொல்லி சிரித்தபடி வரவேற்று கீழ் வீட்டில் ஹாலில் இருந்த சோஃபாவில் உட்கார வைத்துவிட்டு, “பிரியா,….யார் வந்திருக்காங்க பார்.” என்று மாடியை நோக்கி குரல் கொடுக்க,…. தட தடவென என் மகள் மாடிப்படிகளில் இறங்கி வரும் சத்தம், சலக்,…சலக்,… என்ற அவள் கொலுசொலியோடு கேட்டது.

“வாங்க சம்பந்தி. வராதவங்க வந்திருக்கீங்க. ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு.” என்று என் சம்பந்தி சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போதே, கீழ் வீட்டுக்கு வந்தவள் என்னைப் பார்த்த மகிழ்ச்சியில் முகத்தில் சந்தோஷம் மிளிர, பெரு மூச்சுடன் அவள் மார்புகள் ஏறி இறங்க என் எதிரில் வந்து நின்றாள்.

பாசம் அவள் மனதை அழுத்த என்னைப் பார்த்த என் மகளின் கண்களில் கண்ணீர் தழும்பியது.

பிரியா முன்பு இருந்ததை விட இப்போது இன்னும் அழகாக இருந்தாள்.

“அப்பா” என்று அழுதபடி ஓடி வந்து என்னை பாசத்தோடும், அன்போடும் தழுவிக்கொண்டாள். அவளை என்னோடு பாசமாக அணைத்துக்கொண்டு, அவள் தலையை தடவிக் கொடுத்து, “அதான் பழசை எல்லாம் மறந்துட்டு வந்திட்டேன்ல செல்லம்!!. எதுக்கு அழுதுகிட்டு?!! நீ சந்தோஷமா இருந்தா, அதுவே எங்களுக்கு போதும்மா.!!” என்று சொல்லி அவள் தாடையை நிமிர்த்தி, அவள் கன்னங்களில் வழிந்த கண்ணீரைத் துடைத்து விட்டு, தலையையும், முதுகையும் அன்பாக தடவிக் கொடுத்து அவளை என் நெஞ்சோடு சேர்த்து அனைத்துக்கொண்டேன்.

இதைப் பார்த்த சம்மந்தி, “இப்படிப் பாசமா இருக்கிற ரெண்டு பேரும் எப்படி பாக்காம, பேசிக்காம இருந்தீங்களோ” என்று சொல்லி ஆச்சரியப்பட்டாள்.
பிரியாவும் சகஜ நிலைக்குத் திரும்பி, சிரித்தபடி, “அம்மா வரலையாப்பா,…” என்று கேட்டாள்.

“அவ ஃப்ரண்ட்ஸ்க்கு பத்திரிக்கை கொடுக்கறேன்னு காஞ்சிபுரம் வரைக்கும் போய் இருக்காம்மா. அதனால நான் மட்டும்தான் வந்தேன். மாப்பிள்ளை இல்லையா?”

“அவர் கடை வரைக்கும் போய் இருக்கார்ப்பா. இதோ இப்போ வந்திடுவார்.” என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கும் போதே, மாப்பிள்ளை ஹரி, வீட்டுக்கு வெளியே பைக்கை நிறுத்தி விட்டு உள்ளே நுழைந்து கை கூப்பி எனக்கு வணக்கம் சொன்னார்.

எங்களைப் பார்த்ததும், பிரியாவும் ஹரியும் மிகவும் சந்தோஷப்பட்டு, “நாங்கள் ஏதாவது தப்பு செய்திருந்தால் எங்களை மன்னித்து விடுங்கள். பேசாமல் மட்டும் இருக்காதீர்கள். எங்கே எங்களை விட்டு விட்டு கிரஹப் பிரவேஷம் நிகழ்ச்சியை நீங்களாகவே முடித்து விடுவீர்களோ என்று நினைத்து எங்களுக்கு வருத்தமாக இருந்தது. எங்கள் மேல் வருத்தம் கொள்ளாமல், எங்கள் தவறுகளை மன்னித்து நீங்கள் தான் எங்களுக்கு தாய், தந்தையாக இருந்து எங்களை வழி நடத்த வேண்டும்.” என்று ஒன்றாக சேந்து என் காலில் விழுந்து அழ, அவர்களை சமாதானப்படுத்தி,,…….. ஹாலில் உட்கார்ந்து பழைய கதைகளைப் பேசிக்கொண்டிருந்தோம்.

பத்து நிமிடம் கழித்து எழுந்து புறப்படும் போது, “கொஞ்சம் இருங்க மாமா. பிரியாவை காஃபி போடச் சொல்றேன். குடிச்சிட்டு போங்க. அதுவரைக்கும் இந்த ஆல்பத்தை பாத்துகிட்டு இருங்க” என்று ஹரி ஒரு ஆல்பத்தை என் கையில் கொடுத்து விட்டு அங்கே இருந்து விலக, நான் அந்த ஆல்பத்தை ஒவ்வொரு இதழாகப் புரட்டிப் பார்க்க ஆரம்பித்தேன்.

அப்படி புரட்டி பார்த்துக் கொண்டிருந்த போது எனக்கு மனதில் கடந்த கால பழைய இனிய நினைவுகள் வந்து போனது.

FLASH BACK....

நான் ரமேஷ் வயது 46. பொதுப்பணித் துறையில் செயற் பொறியாளராக பணியில் உள்ளேன். என் மனைவி பெயர் லதா. பழைய மகாபலிபுரம் சாலையில் உல்ள ஐடி சாப்ட்வேர் கம்பெனியில் ஹச் ஆராக பணி புரிகிறாள். எங்களுக்கு ஒரே மகள் ப்ரியா.

நான் அடையாரில் உள்ள ஐ ஐடி- இந்திய தொழில் நுட்ப கழகத்தில்- கல்லூரியில் சிவில் இஞ்சினியரிங்க் படிக்கும் போது, என் கல்லூரியிலேயே ஐடி படித்த லதாவை, கல்லூரி சேர்ந்த முதல் வருடத்திலேயே காதலித்து எங்கள் உறவினர்களின் எதிர்ப்பையும் மீறி திருமணம் செய்து கொண்டேன். அப்போது எனக்கு 21 வயது. என் மனைவிக்கு வயது 19.

காலங்கள் உருண்டோட, பிரியாவுக்கு இப்போது வயது 23. அவளுக்கு திருமணம் முடிந்து ஒரு மாதம்தான் ஆகிறது.

எங்கள் மகளின் காதலன் ஹரி என்றழைக்கப்படும் ஹரிஹரன் ஐடி எஞ்சினீயர். அவர்கள் குடும்பம் வறுமையான குடும்பம். அவர்கள் குடும்பத்தில் அவன்தான் முதல் பட்டதாரி.

எங்களுக்கு அவர்கள் குடும்பத்தில் சம்பந்தம் வைத்துக்கொள்ள விருப்பமில்லாமல் இருந்தாலும், எங்கள் மகளின் விருப்பப்படி ஹரி ஹரனை எங்கள் மகள் பிரியாவுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க முடிவெடுத்தோம்

தாம்பரத்துக்கு பக்கத்தில் சேலையூரில் பாரத் யுனிவெர்சிட்டி ஆசிரியர் பயிற்ச்சி கல்லூரியில் அவள் படிக்கும் போது, அந்தக் கல்லூரி வளாகத்திலேயே இருக்கும் இஞ்சினியரிங் காலேஜில் ஐடி படித்த ஒருத்தனுடன் காதல் ஏற்பட்டு, எங்கள் பேச்சைக் கேட்காமல் அவனையே கல்யாணம் செய்து வைக்க வேண்டுமென்றும், இல்லை என்றால் தற்கொலை செய்வதாகவும் சொல்லி அழுது அடம் பிடித்து ஆர்ப்பாட்டம் செய்ய,…. நாங்கள் வேண்டா வெறுப்பாக அவர்களுக்கு கோயிலில் வைத்து எளிமையாக திருமணம் செய்து வைத்தோம்..

ஹரிஹரன்,… ஆள் பார்க்க கொஞ்சம் லட்சனமாக இருந்ததாலும், எங்களின் ஒரே மகளின் விருப்பத்தை தட்டிக் கழிக்க நாங்கள் விரும்பாததாலும், அவனுக்கே எங்கள் மகளை எங்கள் செலவில் சிம்பிளாக கோயிலில் அவர்களுக்கு கல்யாணம் செய்து வைத்தோம்.

எங்கள் மகள் செங்கல்பட்டுக்கு பக்கத்தில் வரதராஜபுரத்தில் இருக்கும் பெண்கள் அரசு உயர் நிலைப் பள்ளியில் இப்போது ஆசிரியையாக பணிபுரிகிறாள். இப்போதுதான் வேலைக்குச் சேர்ந்தாள். அவள் பி.எஸ்.ஸி., பி. எட், முடித்து, அரசு ஆசிரியர்களுக்கான தேர்வு எழுதி இருந்தாள். நான் அங்கே இங்கே ஆளைப் பிடித்து பணம் கொடுத்து அவளுக்கு அரசாங்க வேலை வாங்கிக்கொடுத்திருக்கிறேன்.

பிரியா ஹையர் செகண்டரி ஸ்கூலில் +1 படித்துக் கொண்டிருந்த போது நடந்ததை சொல்கிறேன்.

அப்போதெல்லாம், நான் வேலை முடிந்ததும் வீட்டுக்கு வந்து குளித்து விட்டு சாப்பிட்டுட்டு டிவி பார்ப்பது பழக்கம். என் மகளும் என் அருகில் உட்கார்ந்து தான் டீவி பார்ப்பாள்.

வீட்டில் எல்லோருக்கும் நாடகம் தான் விருப்பம் என்பதால் இரவு 7-9 மணி வரை என் மனைவியும், மகளும் உட்கார்ந்து நாடகம் பார்ப்பார்கள்.. நானும் வேற வழி இல்லாம 9 மணி வரை அவர்களுடன் சேர்ந்து சீரியல் பார்ப்பேன்.

ஒரு நாள்,….. நான் சோஃபாவில் உட்கார்ந்திருக்க, என் மகள் என் காலடியில் முதுகுக்கு சோஃபாவை முட்டுக்கொடுத்தபடி உட்கார்ந்திருந்தாள்.

என் மனைவி எங்களுக்கு பின்னால் சேரில் உட்கார்ந்திருந்தாள்.

எதார்த்தமாக நான் மகளின் தலையில் கை வைத்து, அவளின் உச்சி மண்டையில் சுரண்டி விட்டுக் கொண்டு இருந்தேன். அவளுக்கு தலையில் பேன் தொல்லை இருப்பதால் நான் சொறிய சொறிய சுகத்தில் ஏதும் சொல்லாமல், அவளின் தேவைக்கு ஏத்தாற்போல தலையை அப்படி இப்படி திருப்பிக் கொடுக்க, நானும் சொறிந்து விட்டுக்கொண்டிருந்தேன்.

இது எப்பவும் வாடிக்கையாக நடக்கும். அன்றும் அதே போல செய்ய, அவள் தலையை அப்படி இப்படி திருப்பி கொடுக்க என் கை அதுவாகவே அவள் கழுத்துக்கு வந்தது. என் விரல்களில் அவளின் டாலர் செய்யினோடு, அவள் மென்மையான தேகமும் பட்டு எனக்கு ஏதோ ஆனது, பின் சுரண்டாமல் என் விரல்களால் மகளின் கழுத்தில் மெல்ல பட்டும் படாமல் கோலமிட்டேன்.

அது அவளுக்கு கூச்சத்தை ஏற்படுத்த, கூச்சத்தில் கழுத்தை நெளித்தாள். நானும் விடாமல் அவள் கழுத்தைத் தடவிக் கொண்டிருந்தேன். இப்படி தடவிக்கொண்டே எனது கை விரல் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முன் பக்கமாக கீழே இறங்கியது.

என் மனைவி நாடகம் பார்ப்பதில் கவனமாக இருந்தாள். நானும் என்ன செய்கிறோம் என்ற சுயநினைவு இல்லாமல் விரலினால் மகளிடம் சில்மிஷம் செய்து கொண்டிருந்தேன். அவளுக்கும் அது பிடித்திருக்கும் போல,…. என்னை அனுமதித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

என் விரல் இப்பொழுது கழுத்திற்கு சற்று கீழே முன் பக்கம் இருந்தது, எனக்கு அதற்கு கீழே செல்ல பயம். ஆனால் கையை எடுக்கவும் விருப்பம் இல்லை. அப்படியே கை வைத்து விரலினால் கோலமிட்டு கொண்டிருந்தேன். என் மகள் இப்பொழுது சற்று அசைந்தாள். நான் தடவிக் கொடிருப்பதை நிறுத்தாமல் டீவி பார்ப்பது போல, நடித்தேன். அவளுக்கும் சுகமாக இருக்க, சற்று மேலே ஏறி நிமிர்ந்து அமர்ந்தாள். இப்பொழுது என் கை அவள் கழுத்துக்கும் கீழே சென்றது, தடவினேன். மிகவும் மென்மையாக இருந்த்து. அது என் மகளின் மார்பு வளர்ச்சியின் ஆரம்பம் என்று என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது.
என் விரல்கள் இப்பொழுது பிரியாவின் கழுத்துக்கு கீழே சிறிய மென்மையான மேடு ஆரம்பித்திருப்பதை உணர்ந்தது. அது என் மகளின் மார்பின் வளர்ச்சி என்று புரிந்து கொண்டேன். எனக்கு ஆவல் கூடியது. அதே இடத்தில் விரலினால் முன்னும் பின்னும் சுரண்டினேன். பிரியா நெளிந்தாள். அவளின் அசைவிற்கேற்ப, எனது விரல் அவள் முலையின் மேல் பாதியின் விளிம்பில் சுத்தியது.

என்ன நினைத்தாளோ,…. திடீரென எழுந்தவள், சமையல் கட்டுக்கு போனாள்.

நான் சில்மிஷம் செய்வதை கண்டு பிடித்து, அதை தவிர்க்க எழுந்து போய் விட்டாளோ, இல்லை, வேறு ஏதாவது காரணமாக இருக்குமோ? என்று பலவாறு நான் சிந்தித்துக் கொண்டிருந்த நேரத்தில்,….

தண்ணீர் குடித்து விட்டு வந்து மீண்டும் அவள் உட்கார்ந்திருந்த இடத்திலேயே அமர்ந்தாள். அவள் இடது கையை மடக்கி என் தொடையில் வைத்திருக்க, கால் முட்டியினால் அவளை இடித்தேன். அவள் எந்த ரியாக்சனும் காண்பிக்காமல் இருந்தாள். நானும் அவ்ளோ தானா, முடிந்ததா என்று சலித்து கொண்டேன். ஆனாலும் எனக்கு சும்மா இருக்க முடியவில்லை. இப்பொழுது பிரியாவின் முதுகை கால் முட்டியை வைத்து இடித்து, எனது கையை என் இட்து கால் முட்டிக்கும் அவளின் முதுகிற்க்கும் நடுவில் வைத்தேன்.

அவளும் வலது பக்கம் என் காலின் மீது சாய்ந்து அமர்ந்தாள். நான் அவளின் முதுகில் எனது ஆள் காட்டி விரலால் தேய்த்தேன். அவள் அசைவில்லாமல் இருந்தாள். திரும்பவும் தேய்த்தேன், எனது கையை சட்டென்று பிடித்து அவளின் தோளின் மீது போட்டு கொண்டாள். ஒரு நிமிடமாக என் கையை விடவில்லை. நான் காத்திருந்தேன். அவள் மெதுவாக மூச்சு வாங்கி கொண்டு பிறகு என் கையை விடுவித்தாள்.

நான் மீண்டும் என் வேலையைத் தொடர்ந்தேன். திரும்ப கழுத்தில் இருந்து ஆரம்பித்தேன். அவள் எனது கையை பிடித்து கீழே இழுத்து விட்டாள். என் விரல்கள் இப்பொழுது அவளின் மார்பின் மீது,….. விட்ட இடத்தில் இருந்து ஆரம்பிக்குமாறு உத்தரவு கொடுக்கிறாள் என்பதைப் புரிந்து கொண்டேன்..

அவள்அப்போது சுடிதார் அணிந்திருந்தாள், ஆனால், துப்பட்டா இல்லை. நான் மேலே இருந்து பார்த்ததில் அவளின் இரண்டு மார்புக்கு நடுவே நீளமான பள்ளம் போன்ற குழி தெரிந்தது. அவளின் மார்பு அப்பொழுது தான் பழுக்க ஆரம்பித்திருக்கிறது என்பதைப் புரிந்து கொண்டேன்..

என் மனைவிக்கு தெரியாமல், நான் என் மகளுடன் திருட்டுத் தனமாக செய்து கொண்டிருந்த சில்மிஷ வேலையால் என் இதயம் பட படவென வேகமாக துடித்தது. என் விரலினால் திரும்பவும் அவளின் முலை மேல் மெல்ல சுரண்டினேன். அவளும் கிறங்கினாள். இருவருக்கும் இது ஒரு புது அனுபவம். எனது கையை சற்று கீழே இறக்கி, அவளின் கீழ் பாதி முலையை சுரண்டினேன். கீழ் பாதி முலையில் சதை கொஞ்சம் அதிகமாகவே இருந்தது. விரலினால் மேலே தூக்கி விட்டேன். அவளின் சுடிதாரின் மேலேயே இதெல்லாம் நடந்து கொண்டிருந்தது.

கொஞ்சம் தைரியத்தை வரவைத்து அவளின் இடது பக்க முலைக் காம்பை தொட்டேன். காம்பு நன்றாக விறைத்து இருந்தது. காம்பை சுத்தி ஆட்காட்டி விரலால் வட்டமிட்டேன். காம்பை மெதுவாகக் கிள்ளினேன். இப்படியே 10 நிமிடம் அவளை சீண்டிக்கொண்டிருந்தேன். என் சில்மிஷத்தால் கிடைத்த சுகத்தை அவளும் அனுபவித்து கொண்டு இருந்தாள்.

மகளின் ரகசிய அனுமதியோடு திருட்டு தனமாக அவளின் முலையை மெதுவாக கசக்கி கொண்டிருந்தேன். என் மனம் அவளின் முலையை துணி இல்லாமல் தொட்டு பார்க்கத் தூண்டியது. எனது கையை மேலே உருவினேன்.

அவளும் சற்று முன்னால் சென்று எதையோ எடுப்பது போல அசைந்து, திரும்ப அதே இடத்திற்கு வந்தாள். இருவருக்கும் பேச்சு இல்லை, அசைவும் இல்லை. என் மனைவியின் கவனம் எங்கள் மீது வந்து விடக் கூடாது என்பதற்காக, நானும் பிரியாவும் சீரியலை பார்த்தபடியே கமுக்கமாக எங்கள் வேலைகளை செய்து கொண்டிருந்தோம்.

எச்சரிக்கையில் பிரியா என்ன விட ஒரு படி மேல் என்று நினைத்து கொண்டேன். நானும் சற்று அசைந்து, அவளின் தோளில் கை வைத்தேன்.

அவளின் மார்பு மென்மையை தொட்டுப் பார்க்க எனக்கு ஆவல் கூடியது. மேலிருந்து சுடிதாருக்குள் மெல்ல விரல்களை செலுத்தினேன். இது பிரியாவுக்கு புரிந்து, அவளின் சுடிதாரை முன்னால் இறக்கி விட்டாள்.

இப்பொழுது முன் பக்கம் சுடிதாரின் கழுத்து இடைவெளி வழியே கை உள்ளே புகும் அளவுக்கு இடம் கிடைத்தது. அவளின் வலது காலை மடக்கி அவள் மார்போடு அழுத்தி கொண்டாள். அவள் வலது பக்க மார்பு சற்று பிதுங்கி மேலே ஆடையின் வழியே பழுத்த எழுமிச்சை கலரில் தெரிந்தது. மெதுவாக கையை உள்ளே விட்டேன். எனது கை அவளின் இடது பக்க மேல் பாதி முலைமேல் படர்ந்தது.

இன்னும் சற்று கீழே இறக்க வேண்டும் என்றால் பிரியா அவளின் வலது காலை தளர்த்த வேண்டும். ஆனால் அவளோ அவள் மார்போடு காலை சேர்த்து அனைத்து கொண்டிருந்ததால், என் கையை இன்னும் கொஞ்சம் கீழே இறக்க முடியவில்லை. அவள் உடம்பு சூடாக இருந்தது. அவள் மார்புகள் அவள் பெரு மூச்சு விட்டதால் ஏறி ஏறி இறங்கின.

அவளின் அனுமதி கிடைக்கும் வரை அவள் நெஞ்சின் மேல் பாதியில் விரலினால் விளையாடினேன். எனக்குள் காமத் தீ பற்றி எரிந்தது. எனது சுன்னி விடைத்து, பிசு பிசுப்பான தண்ணி போல திரவம் லேசாக வடிந்து கொண்டிருந்தது. ஜட்டி போட்டிருந்ததால் வெளியே தெரியவில்லை.

சிறிது நேரம் கழித்து, அவள் அவளின் வலது காலை நீட்டி என் கை உள்ளே செல்ல இடம் கொடுத்தாள். மேலிருந்து எனது வலது கை உள்ளே செலுத்தினேன். அவள் மேனியின் மிருதுவான ஸ்பரிசம், மென்மையான முலை என் கையில் பட்டு, இருவருக்கும் போதை ஏறியது.

அவள் என் மகள் இல்லை, வயது வந்த ஒரு பெண். அவளுக்கு நான் அப்பா இல்லை, ஒரு ஆண் என்ற நினைப்பே காம அரக்கன் புகுந்த என் மனதுக்குள் ஓடியது.

அவளின் முலை காம்பை, இரு விரல்களுக்கு இடையே பிடித்தேன். தடித்த விரைத்த காம்பு என் கை விரல் பட்டதும், அவள் உடம்பு சிலிர்த்தது. திருட்டுத் தனமான இந்த வேலையில், பயத்தில் எனக்கு நாக்கு வறண்டது.

மீண்டும் காலை மடக்கி அவள் முலையோடு என் கையை அமுக்கிக் கொண்டாள். இதுதான் சமயமென்று அவளின் முலையை இறுக்கிப் பிடித்தேன். அது கைக்குள் அடங்காமல் இருந்தது. இந்த வயதில் இவ்வளவு வளர்ச்சியா என்று ஆச்சரியப்பட்டேன். அவளின் விரைத்த காம்பு என் உள்ளங்கையில் உரசியது. அவளை லேசாக குனிந்து பார்த்தேன், டீவி பார்ப்பது போல பாவனை செய்து கொண்டு, இன்பத்தை அனுபவித்தபடி கண்களை கிரக்கமாய் வைத்து கொண்டிருந்தாள்.

அவள் மனதில் உள்ள எண்ணங்களை என்னால் படிக்க முடியாது. ஆனால் நான் செய்வது அவளுக்கு புடிச்சிருக்குனு மட்டும் தெரிஞ்சது. கொஞ்ச நேரம் கழித்து மெதுவாக அவளின் வலது காலை நீட்டி அமர்ந்தாள். இப்போ அவளோட முழு முலையும் என் கையில் இருந்தது மெதுவாக அள்ளிப் பிசைந்தேன். அவள் சொக்கி போனாள். கிறக்கத்தில் என் தொடையில் அவளின் இடது கையை வைத்து தலையை சாய்த்து கொண்டாள். எனக்கு முழு
முலையும் பிசையக் கொடுத்து விட்டு நான் செய்யும் சில்மிஷங்களை அனுபவித்து கொண்டிருந்தாள்.

என்னால் அவளின் ஒரு பக்க முலையை மட்டுமே பிடிக்க முடிந்தது. பெரிய சைஸ் ஆப்பிள் அளவு தான் என்றாலும் வாழ்நாளில் எனக்கு கிடைக்காத காமத் தீனி அன்று என் மகள் மூலமாகக் கிடைத்தது.

எங்களின் சேட்டையில் இரவு மணி 9 ஆனதே தெரியவில்லை.

நாடகம் முடிந்து, என் மனைவி எந்திரிக்க, எனது கையை பிரியாவின் சுடிதாருக்குள் இருந்து மெல்ல உருவினேன். பிரியா அப்போது தான் காம மயக்கம் தெளிந்து, அமைதியாய் அதே இடத்தில் தன் இரண்டு கால்களையும் மடக்கி மார்போடு சேர்த்து அனைத்து தலை குனிந்து உட்கார்ந்து இருந்தாள்.
அவள் காம நினைவுகளிலிருந்து மீண்டு வர அரை மணி நேரம் ஆனது. என்னை அவள் பார்க்கவே இல்லை.

பிறகு எழுந்து அவளின் ரூம் சென்று தாளிட்டு படுத்து கொண்டாள். எனக்கும் அவளைப் பார்க்க சங்கடமாக இருந்தது. இது எங்கே போய் முடியுமோ என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

நமக்கு சுகமாக இருக்கும் தப்பு, செய்யும் பொழுது நல்லாருக்கும். செய்த பின்னால் ஏன்டா அப்படி செய்தோம் என்று நினைத்து வருந்துவோம். அது போல, நானும் இரவு முழுக்க, செய்ததை நினைத்து வெக்கி, வெறுப்படைத்தேன்.

என் மகளிடமா இப்படி நடந்து கொண்டேன் என்று என் மனம் குற்ற உணர்வில் குறு குறுத்தது. என்னை நானே திட்டிக்கொண்டேன். பிரியாவை சொல்லி குத்தமில்லை. என்னாலேயே கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை என்றால் வயதுப் பெண் அவள் என்ன செய்வாள் பாவம்?. அவளுக்கு கன்னிப் பருவம், காதலை விட காமத்துக்கே சக்தி அதிகம். எந்த ஒரு நிலைக்கும் கொண்டு சென்று விடும். இனி அவளிடம் தவறாக நடந்து கொள்ள கூடாது என்று முடிவு செய்து அப்படியே தூங்கிட்டேன்.


தொடரும்...