"தூக்கம் வருதுங்க..." என்று முனகிக்கொண்டே நிஷா போர்வையை இழுத்து குண்டிகளை மூடிக்கொண்டாள். தலையணையில் கண்ணத்தை வைத்து உரசிக்கொண்டு, தூங்க ஆரம்பித்தாள்.
அவன், லுங்கியை கட்டிக்கொண்டு, கதவை திறந்து வெளியே வந்து நின்றான். காற்று வாங்கினான். பின், திரும்பி, மங்கலான வெளிச்சத்தில் தூங்கிக்கொண்டிருந்த நிஷாவைப் பார்த்தான்.
ஊரில் எல்லாருக்குமே நிஷாவின் மேல் ஒரு கண் இருப்பதையும், எல்லோருமே அவளை தங்களோடு படுக்க வைக்க ஆசைப்படுவதையும் நினைத்து அவனுக்கு பெருமையாக இருந்தது. கூடவே கவலையாகவும் இருந்தது.
'அந்த கவர்ன்மென்ட் ஸ்கூல்ல நிஷான்னு ஒரு டீச்சர் இருக்கிறா ஸார். லட்டு மாதிரி இருக்குறா. அவ இடுப்பைப் பார்த்தீங்கன்னாலே போதும். அவகூட படுத்தே ஆகணும்னு அடம் பிடிப்பீங்க'
மதுரை வரை இப்படிப்பட்ட பேச்சுகள் நடக்கின்றன. பணக்காரர்கள், போலீஸ், MLA என்று எல்லாருக்குமே இந்த ஸ்கூல் இப்போது தெரிகிறது.
'இந்த பொல்லாத உலகத்திடம் இருந்து நிஷாவை பத்திரமாக பார்த்துக்கொள்ளவேண்டும். இவள் விளையாட்டுத்தனமாக தொப்புளுக்கு கீழே புடவை கட்டுவதை, தொப்புளில் நகை போட்டுக்கொண்டு வெளியே போவதை, முடிந்தளவுக்கு தவிர்க்கவேண்டும்.'
'சிட்டியில் பிரச்சினையில்லை. இது கிராமம். எந்த கழுகும் நிஷாவை கொத்திவிடக்கூடாது.'
பல யோசனைகளுடன், அவன் வந்து அவளருகே உட்கார்ந்தான். தன்னை வெறுப்பேற்றி, நன்றாக ஓல் வாங்கிவிட்டுத் தூங்கும் அவளை ரசித்துப் பார்த்தான்.
'முதல் முதலில், டீச்சராக உன்னை இந்த கிராமத்தில் பார்க்கும்போது, உனக்கு இவ்வளவு ஆசைகள் இருக்கும் என்று சத்தியமா நான் நினைக்கலைடி'
'கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி, எப்பொழுதுமே ஸ்கூல் ஸ்கூல் என்பாய். ஸ்டூடண்ட்ஸ் ஸ்டூடண்ட்ஸ் என்று அவர்களை பற்றியே பேசுவாய். ட்யூசன் எடுப்பாய். செல்ப் இம்ப்ரூவ்மென்ட் க்ளாஸ் எடுப்பாய். அப்பொழுதெல்லாம் எனக்குத் தெரியாது. உன் மனதுக்குள் இவ்வளவு ஆசைகள் இருக்கும் என்று.'
'கல்யாணத்துக்குப் பிறகுதான் நீ எவ்வளவு ஆசைகளோடு இருந்திருக்கிறாய் என்பதை தெரிந்துகொண்டேன். ஆச்சரியப்பட்டேன்.'
'வெளியே, செக்ஸ் பற்றிய எண்ணமே இல்லாமல், அதைப்பற்றிய பேச்சுக்கள் எதுவும் இல்லாமல், கண்ணியமாக இருப்பாய். ஆனால் படுக்கையில், குத்துங்க கதிர்... குத்துங்க கதிர்... அப்படித்தான் அப்படித்தான் என்று நீ புண்டையை தூக்கிக்கொண்டு கேட்கும்போதெல்லாம் எவ்வளவு ஆச்சரியப்பட்டேன் தெரியுமா?'
'அப்போதே முடிவு செய்துவிட்டேன். உன்னை மனதளவிலும் உடலளவிலும் சந்தோஷமாக வைத்துக்கொள்ளவேண்டுமென்று. உன்னை நான் நல்லா பார்த்துக்கறேனாடி?'
'உன்னை அடிக்கடி ஏதாவது வெளியூர், வெளிநாடு என்று சுற்ற கூட்டிப்போயிருக்கவேண்டும். பரவாயில்லை இனிமேல் செய்துவிடுகிறேன்.'
'எனக்கொரு ஆசை நிஷா. உன்னை நான் மட்டும்தான் சந்தோஷமாக வைத்துக்கொள்ளவேண்டும்.'
'இந்த காயத்ரி.. என்னை ரொம்ப வெறுப்பேற்றுகிறாள். அவளோடு இருக்கும்போது உன் முகத்தில் தெரியும் மகிழ்ச்சியை பார்த்தால் எனக்கு எவ்வளவு ஆச்சரியமாகவும் பொறாமையாகவும் இருக்கிறது தெரியுமா?'
'அவளைவிட, உன் அப்பாவைவிட, அண்ணனைவிட, நான்தான் உன்னை சந்தோஷமாக வைத்துக்கொள்ளவேண்டும்.'
அவனுக்கு மோகம் வடிந்து அவள்மேல் காதல் கூடிக்கொண்டே போய்க்கொண்டிருந்தது. ஏதேதோ யோசித்துக்கொண்டிருந்தான். போர்வையை விலக்கி... அவளது நிர்வாண அழகை ரசித்துப் பார்த்தான். மறுபடியும் மோகம் எட்டிப்பார்த்தது.
'தோட்டத்துல... ஓப்பன் பிளேஸ்ல வச்சி ஒருநாள் உன்னை குத்தி எடுக்கணும்டி....' என்று முணுமுணுத்துக்கொண்டே அவள் இடுப்பு வளைவில் ஒரு முத்தம் கொடுத்தான்.
எல்லோரும் பார்த்து ஏங்கும் அவள் இடுப்பில்... முத்தமாய் கொடுத்தான். அவளது இடுப்பு வளைவில் கண்ணத்தை வைத்துக்கொண்டு படுத்துக்கொண்டான். இப்போது நிஷா புரண்டு படுக்க, அவள் தொப்புளுக்குள் ஒரு முத்தம் கொடுத்தான். போர்வையால் அவளையும் தன்னையும் சேர்த்து மூடிக்கொண்டு, தூங்க ஆரம்பித்தான்.
***************
துபாய் போவதற்கு சில மாதங்களே இருந்தன. காயத்ரிக்கு.... துபாய் போவதற்குள், மகேஷிடம் தீர்த்துக்கொள்ளவேண்டிய ஒரு முக்கியமான விஷயமும் இருந்தது. அவளுக்கு, சென்னையை... தமிழ்நாட்டை... இந்தியாவை... மிஸ் செய்யப்போகிறோம் என்ற வருத்தம் கூடிக்கொண்டே வந்தது.
அவள் புலம்புவதை பார்த்து மோகன் ராஜ்ஜிடம் சொன்னார்.
"அவன் ஏன் துபாய் போகணும்னு துடிக்கிறான்? இங்கே உள்ள வேலையை பார்க்கிறதுக்கே ஆளில்லாதப்போ?"
ராஜ் காயத்ரிக்காக சீனுவிடம் கேட்க, அவனோ "தயவு செஞ்சி தப்பா எடுத்துக்காதீங்க, என்னோட சொந்த பணத்துல தொழில் தொடங்க ஆசைப்படுறேன்" என்றுவிட்டான். ராஜ், காயத்ரியிடம், "ஸாரிடா கண்ணா.." என்றுவிட்டான்.
'நிஷா சொன்னா கேட்பான். என்ன செய்யலாம்?' என்று யோசித்துக்கொண்டே ஜிம்முக்கு போனாள் காயத்ரி. இந்த தீபாவைவிட, சிக்கென்று அழகாக தெரியவேண்டும் என்று ஒரு மணி நேரம் பொறுப்பாக ஒர்க் அவுட் செய்தாள். வெளியே ஸ்கூட்டிக்கு அருகே வந்ததும் யோசித்தாள்.
'பசிக்குதே... சாப்பிட்டுட்டுப் போனா என்ன? அப்படியே சீனுவுக்கும் பையனுக்கும் வாங்கிக்கிடலாம். இனிமேல் எங்கே போய் சமைக்கிறது'
ஹோட்டலுக்கு உள்ளே போய் கையை கழுவிக்கொண்டிருக்கும்போது, "ஹேய் காயத்ரி!" என்ற பழக்கப்பட்ட குரல் கேட்டு திரும்பிப் பார்த்தவள், முகம் மாறினாள்.
மகேஷ் நின்றுகொண்டிருந்தான்.
அவனைப் பார்த்ததுமே அவளது முகத்திலிருந்த சந்தோசம் எல்லாம் போய்விட, அவனை கண்டுகொள்ளாமல், அவனை யாரென்றே தெரியாதவள் போல் கையை கழுவிக்கொண்டிருந்தாள்.
அவனோ, "ட்ரெஸ்ஸிங் எல்லாம் இஷ்டத்துக்குப் பண்ண ஆரம்பிச்சிட்ட போல?" என்று நக்கலாக சொல்லி சிரித்துக்கொண்டே அவள் குண்டியில் தட்டினான்.
காயத்ரி, லெக்கின்ஸ் டைப்பில் ஒரு soft ஆன துணியாலான பேண்ட்டும், முலையழகுகள் அம்சமாய் தெரியுமளவுக்கு ஒரு டாப்ஸும் போட்டிருந்தாள்.
"என்கூட இருக்கும்போது இப்படிலாம் நீ வெளில வர முடியுமா?. இப்போ நானில்லை என்றதும் நல்லா ஊர் மேயுற போல?"
சொல்லிக்கொண்டே அவன் அவள் முலையைப் பிடித்து ஒரு அமுக்கு அமுக்க, அவள் சட்டென்று அவன் கையை தட்டிவிட்டாள்.
"எக்ஸ்க்யூஸ் மீ.." என்று அங்கு நின்ற சர்வரை கூப்பிட்டாள். "இந்த ஆள் என்கிட்டே தப்பா பிஹேவ் பன்றார்" என்றாள்.
அந்த சர்வர் மகேஷை கோபமாகப் பார்க்க, அவனோ தம்பி... "இவ என் பொண்டாட்டிதான். சண்டை போட்டுட்டு என்மேல கோபமா இருக்கா" என்று சொல்லிக்கொண்டே தன் மொபைலில் இருந்த கல்யாண போட்டோவை காட்டினான்.
"ஓ.. husband அன்ட் wife- ஆ??" என்று அந்த சர்வர் அவர்களை பார்க்க, "இருந்தாலும் இவ்ளோ கோபம் உனக்கு இருக்கக்கூடாதுடி..." என்று சொல்லிக்கொண்டே மகேஷ் மறுபடியும் அவள் முலையைப் பிடித்துக்கொண்டு, ஹாரன் அடிப்பதுபோல் அமுக்க, அந்த சர்வர் சிரித்துக்கொண்டே போய்விட்டான்.
"மகேஷ் ஒழுங்கா மரியாதையா என்னோட செயினை கொடுத்துடு"
"முடியாது. நீதான் இப்போ பணக்காரியாகிட்டியே. ஆமா உன் புருஷன் எங்கே? அவன் எப்படியிருக்கான்னு நான் பார்க்கணுமே"
"மகேஷ் ப்ளீஸ் அது என்னோட அம்மா முதல் முதல்ல எனக்கு எடுத்துக்கொடுத்த செயின். செண்டிமெண்ட் செயின். அடகு வைக்கிறதுக்காக கேட்டேன்னு கொடுத்தேன். இப்போதான் நீ உன் விருப்பப்படி ஒரு பணக்காரியை கட்டிக்கிட்டு வசதியாத்தானே இருக்கே. இந்நேரம் அந்த செயினை திருப்பியிருப்ப. அதை மட்டும் கொடுத்துட்டேன்னா உனக்கும் எனக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்ல"
"இப்போ என் பொண்டாட்டி மாதிரி நடந்துக்கோ. தர்றேன்"
"ம்ஹூம்"
"அப்போ உன் செயின் அம்பேல்தான்"
"என் புருஷனும் அண்ணனும் பார்த்துக்கிட்டு இருக்கமாட்டாங்க"
"நீ மட்டும் அப்படி ஆளனுப்பி வச்சேன்னா ஜென்மத்துக்கும் உன் செயின் உனக்கு கிடைக்காது. உருக்கி அந்த நகையையே இல்லாம பண்ணிடுவேன்"
"ப்ளீஸ் மகேஷ்"
அவன், சிரித்துக்கொண்டே அவளது தொப்புளுக்கருகே கையைக்கொண்டுபோய், அவள் டாப்ஸைப் பிடித்து இழுத்து, தன் கையை துடைத்தான். அவளது குண்டியில் கைவைத்தபடி அவளை கூட்டிக்கொண்டுபோய் உட்காரவைத்தான்.
"முன்னாடியே நான் மோகனோட பொண்ணுன்னு சொல்லியிருந்தா உன்னை நான் டிவோர்ஸ் பண்ணியிருக்கவே மாட்டேனேடி. ஏண்டி இப்படி பண்ண?"
"அப்போ உனக்கு நான் ராசியில்லாதவளா தெரிஞ்சேன். இப்போ எந்த மூஞ்சை வச்சிக்கிட்டு என்கிட்ட பேசுற ம்?"
"கோபத்துல கூட அழகா இருக்கியேடி. புருஷன் நல்லா பார்த்துக்கிறான் போல? இப்போ ரொம்ப அழகாயிட்டியே"
காயத்ரி பேசாமல் இருந்தாள். 'ச்சே.. செண்டிமெண்ட் செயின், இவன்கிட்ட மாட்டிக்கிட்டதே'
"காயத்ரி.. ஒன்னு சொல்லட்டுமா. நீ என் பொண்டாட்டியா இருக்கும்போது உன்ன ஓக்கவே தோணல. ஆனா இப்போ நீ இன்னொருத்தனுக்கு மனைவியாகிட்டதும் நீ எவ்ளோ அழகா தெரியுற தெரியுமா. உன்ன அப்படியே தூக்கிட்டுப் போய்...."
"வார்த்தையை அளந்து பேசு மகேஷ்"
"உன் செயின் என்கிட்டே இருக்கு. ஞாபகம் வச்சுக்கோ"
"ப்ளீஸ்... அதை கொடுத்துடு"
"உன் புண்டையை காட்டிட்டு என்கூட வந்து ஒருநாள் படு. தர்றேன்"
"ம்க்கும். அப்படியே கிழிச்சிடுவான்!" என்று முணுமுணுத்தாள் காயத்ரி.
"என்னடி சொன்ன?"
"ஐ டோன்ட் வாண்ட் டு டால்க் டு யு."
காயத்ரி, அதற்குமேல் அங்கிருக்கப் பிடிக்காமல், பிளேட்டை வைத்துவிட்டு விடுவிடுவென்று நடக்க, அவன் சொன்னான்.
"யாராவது ரெக்கமண்டேஷனுக்கு வந்தாங்கன்னா உன் செயின் உருகி வேறு ஒரு நகையா மாறிடும் உன்னால கண்டுபிடிக்கவே முடியாது பார்த்துக்கோ"
காயத்ரி கடுப்போடு வெளியே வந்துவிட்டாள். மனதுக்குள்ளேயே இதை நினைத்து குமுறிக்கொண்டிருந்தாள்.....
*******************
டெல்லியில் -
அது ஒரு பெரிய பிசினஸ் மீட்டிங்க்.
முடிந்ததும், ராஜ்ஜும் வினய்யும் எதிரெதிரே உட்கார்ந்து பேசிச் சிரித்தபடி ட்ரிங்க்ஸ் எடுத்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.
"நம்ம ஸ்டேட்டுக்குள்ளேயே சுத்திட்டிருந்தேன். மும்பை வந்தேன். ஆனா இப்போ என்னை டெல்லி வரைக்கும் கொண்டுவந்து விட்டுட்டியே வினய்!.." என்று சிரித்தான் ராஜ்.
"உன்னை மாதிரி ஒரு competitor-ம் உன் தங்கச்சி மாதிரி ஒரு hard worker -ம் இல்லைனா நான் இந்தளவுக்கு வந்திருக்கவே மாட்டேன் ராஜ். அதுலயும் நிஷா செஞ்ச உதவியை என்னால மறக்கவே முடியாது."
"ஹ்ம். நிஷா ஒருதடவை சொன்னா. உன்னோட ட்ரீட்மெண்ட்டுக்கு ஹெல்ப் பண்ணதா சொன்னா. அவ்ளோதான் எனக்கு தெரியும்"
"எந்த ஒரு ethics-ம் இல்லாம, பணம் மட்டும்தான் முக்கியம்னு பிசினஸ் பண்ணிட்டிருந்தேன். அதை அவதான் மாத்தினா ராஜ்."
"உனக்கு தீபா எப்படியோ அது மாதிரி எனக்கு காமினி. உண்மையை சொல்லப்போனா நம்ம வீட்டு பெண்கள்தான் நம்மளை இந்தளவுக்கு கொண்டுவந்து விட்டிருக்காங்க"
சொல்லிக்கொண்டே ராஜ் ஒரு சிப் குடிக்க, "absolutely!" என்றான் வினய்.
"ஸீ ராஜ்! இந்த ஆர்டர் ஒண்ணு உனக்கு வரணும். இல்லைனா எனக்கு வரணும். நம்ம ரெண்டுபேர் கையையும் தாண்டி போயிடக்கூடாது."
"ஸ்யூர். வீ வில் டூ இட்."
"நிஷாவையும் பிசினஸ்ல விட்டிருந்தா நல்லாயிருந்திருக்குமே. ஏன் விட்டீங்க"
"என்னவோ தெரியல. அவளுக்கு இந்த பணக்காரத்தனம் பிடிக்கல. மனிதர்கள் போலியா பேசுறது பழகுறது பிடிக்கல. அவ கொஞ்சம் டிஃப்பரண்ட். இப்போ இந்த IT பசங்க எல்லாம் ஒரு passion-ஓட கிராமத்துல போய் விவசாயம் பண்றங்கள்ல அதுமாதிரி.... இதனால அவ நிறைய மிஸ் பண்றா அது உண்மைதான் பட்... ஷி இஸ் ஹேப்பி. அதுதானே நமக்கு முக்கியம்."
"Yeah! அவங்க சந்தோஷமா இருக்கணும்." என்று தலையை மேலும் கீழுமாக ஆட்டினான் வினய். பின், பெருமூச்சு விட்டபடியே மெதுவாக சொன்னான்.
"ராஜ். உண்மையை சொல்லப்போனா... நிஷா மேல எனக்கு பெரிய க்ரஷ் இருந்தது. ஆனா இப்போ... ஏனோ என்னால அப்படி பார்க்க முடியல. She made me something like... I dont know..."
ராஜ்ஜின் யோசனை நிஷாவின் பக்கம் திரும்பியது.
'சீனுவின் வீட்டில் போய் நாள்கணக்கில் தங்கியிருந்திருக்கிறாள். ஏன்??
நிஷா ஏன் தடுமாறுகிறாள்? கதிருக்கு பதிலாக பழியேற்றுக்கொண்டு அவன் ஜெயிலுக்கு போனதாலா? நிஷா உனக்கு மறுபடியும் எந்த பிரச்சினையும் வந்துவிடக்கூடாது!'
"என்னாச்சு ராஜ்? சைலன்ட் ஆகிட்ட?"
"நத்திங்க் வினய்."
"நெக்ஸ்ட் மீட்டிங்க் மும்பைல. வில் யு ஏபில் டு கம்?"
"மே பி ஐ வில் பி தேர். வாட் அபவ்ட் யூ"
"தீபாவுக்கு அந்த டைம்ல வேற ப்ரோக்ராம் இருக்கு. நான்தான் வருவேன்"
"Fine. then I will be there" என்ற ராஜ், பின் அவனிடம் சொன்னான். "அடுத்த மாதம் சாமிக்கு மாலை போடலாம்னு நினைச்சிருக்கேன்."
"ஏன் அப்படி?"
"சும்மாதான். ஒரு சேஞ்சுக்கு. இந்த ட்ரிங்க்ஸ், ஸ்மோக்கிங், பெண்கள், என்று எல்லாத்தையும் நிரந்தரமா விட்டுடலாம்னு திட்டம்"
"அப்போ நானும் உன்கூட சேர்ந்துக்கறேனே. சின்ன வயசுலேர்ந்து இதெல்லாம் பண்ணதில்ல"
"தட்ஸ் கிரேட்"
"மத்தவங்களையும் சேர்த்துக்கலாமா?"
"யாரு?"
"கதிரையும் சீனுவையும்"
"Why not?"
வினய் கதிருக்கு போன் போட்டான். "ப்ரோ நானும் ராஜ்ஜும் மாலை போடப்போறோம். நீங்க வரீங்களா?"
"அதுக்கு விரதம்லாம் இருக்கணும். தெரியுமா?"
"இவன் அதைப்பத்தியெல்லாம் சொல்லலையே"
"அவன் சொல்லமாட்டான். நீதான் கேட்கணும்"
"இப்பவே கேட்குறேன்"
அவன் போனை வைத்ததும் கதிர், வினய் போன் பண்ணியதை பற்றி நிஷாவிடம் சொன்னான். அவளுக்கு தலை சுற்றியது.
"வினய்யா சொன்னான்?"
"ஆமாடி"
"எங்கயோ இடிக்குதே"
"ஏண்டீ சந்தேக கண்ணோடவே பார்க்குற"
"சரி சரி நீங்களும் போயிட்டு வாங்க. IAS ஆகிடணும்னு நல்லா வேண்டிட்டு வாங்க"
அவன் போய் லட்சுமியிடம் சொன்னான். "அம்மா நான் மாலை போட்டு விரதம் இருக்கப்போறேன்"
அவள் அவனை மேலும் கீழும் பார்த்தாள்.
"நீ விரதம் இருந்த லட்சணத்தைத்தான் நம்ம திருவிழாவோட பார்த்தேனே"
சொல்லிவிட்டு அவள் போய்விட, கதிர் ரொம்ப நேரமாக யோசித்துக்கொண்டு நின்றான்.
'ஆமால்ல? நிஷாவை வச்சிக்கிட்டு எங்க விரதம் இருக்கிறது? வம்புக்குனே லோ ஹிப் கட்டியே கொல்லுவா. ட்யூசன் எடுப்பா. அவள் உதடுகள் அசையுறதை பார்த்தாலே எனக்கு என்னென்னமோ தோணும்'
"என்னங்க யோசிக்குறீங்க"
"நான் மாலை போடலை நிஷா"
"த்தூ.."
"அடியேய் நான் மாலை போட்டா கஷ்டப்படப்போறது நீதான்"
"நான் சந்தோஷமாயிருப்பேன்"
"நாம சந்தோஷமா இருப்போம்னு சொல்லிப் பழகுடி"
"போய்யா"
"என்னடி ரொம்ப பேசுற"
சொல்லிக்கொண்டே அவன் அவளைத் தூக்கிக்கொண்டு படியேற, நிஷா கால்களை உதறினாள்.
"விடுங்க..."
அவனோ அவளைத் தூக்கி பஞ்சு மெத்தையில் போட்டான். அவளை நன்றாக ஓத்து, கீழே அனுப்பி வைத்தான்.
"எரும எரும மாலை போடுற மூஞ்சைப் பாரு"
திட்டிக்கொண்டே அவள் கீழே இறங்கினாள். ஜஸ்ட் லைக் தட் ஒரு ஓல் வாங்கியது அவளுக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது. சிவந்த முகத்தோடு, அத்தையோடு சேர்ந்து சமைக்க ஆரம்பித்தாள்.
கதிர் வரவில்லை என்று சொல்லிவிட்டதும் வினய்க்கு உதறலெடுத்தது. 'நான்தான் தெரியாம மாட்டிக்கிட்டேனா'
"சீனு கண்டிப்பா வருவான்" என்றான் ராஜ். வினய் போன் போட்டான். காயத்ரி எடுத்தாள். பேசுவதற்குத் தயங்கினாள்.
"காயாத்ரி சீனிவாசன்"
"சொல்லுங்க வினய்"
"சீனு இருக்கானா?"
"இதோ கொடுக்குறேன்"
காயத்ரியின் பாவாடையை காயப்போட்டுக்கொண்டிருந்த சீனு, போனை வாங்கினான். "யோசிச்சிட்டு சொல்றேன்" என்று சொல்லிக்கொண்டிருந்தான். காயத்ரி இடைமறித்தாள்.
"என்னங்க... அவங்களே போறாங்க. அப்போ நீங்களும் போயிட்டு வாங்க. வெளிநாடு வேற போறோம். எல்லாம் நல்லபடியா நடக்கணும்ல"
காயத்ரி சொன்னதைக் கேட்டவன், "நான் வரேன் ப்ரோ" என்றுவிட்டான்.
அடுத்து கொஞ்ச நேரத்தில், பிரபு, பத்திரிகையோடு வந்தான். "மச்சி என் கல்யாணத்துக்கு வந்திடுடா"
"என்னடா கல்யாணத்தை ஆந்திராவுல வச்சிருக்க?"
"அப்பாவுக்கு பூர்வீகம் அங்கதாண்டா. அதான் பொண்ணும் அங்கயே பார்த்திருக்காங்க"
"சரி வரேன். வேலை எப்படி போகுது?"
"வேலை எங்கடா செய்றது. மலர் மேமை பார்த்து கையடிக்கவே நேரம் சரியா இருக்குது"
"அடப்பாவிகளா"
"காமினி மேம், வந்தனா மேம் ரெண்டு பேருமே திரும்ப ஜாயின் பண்ணிட்டாங்க. ஆனா மலர் மெம்தான் இப்போ எல்லாருக்கும் கனவுக்கன்னி"
"அப்படியா"
"வாரத்துல ரெண்டு நாலாவது ஸ்லீவ்லெஸ்ல வருவாங்க. அப்புறம்... எப்பவுமே தொப்புளுக்கு கீழதான்"
'மலர் சரியான கள்ளிதான் போல' என்று மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டான் அவன்.
"தனபால் உன்னையும் ராஜ் ஸாரையும் ஒன்னா பார்த்ததா சொன்னாரே உண்மையா"
"இத பத்தி அப்புறமா சொல்றேன். அகல்யா எப்படியிருக்கா?"
"உனக்கு தெரியுமா?"
"முன்னாடி பழக்கம். சொல்லு"
"பாவம்டா அந்தப்பொண்ணு. எதையோ பறிகொடுத்தமாதிரியே இருக்கும். அதுபாட்டுக்கு வேலை பார்த்துட்டு இருக்கும். பிரியாகிட்ட மட்டும் பேசும். ப்ரியா சொல்லித்தான் அகல்யாவோட husband அவளை நல்லா கவனிச்சிக்கிறதில்லைன்னு தெரியும். அகல்யா பலதடவை ப்ரியாகிட்ட சொல்லி அழுதிருக்காளாம்"
சீனுவுக்கு வருத்தமாக இருந்தது. குற்ற உணர்ச்சியாக இருந்தது.
"அவ ஹஸ்பண்ட் மத்த பொண்ணுங்களோட சாட்டிங்க் பண்ணுவான் போல. இவளை கவனிக்கிறதில்லையாம்"
"மை காட்"
"நீ இருந்திருந்தா இப்போ கதையே வேற. அகல்யா எப்பவோ மாசமாகியிருப்பா"
"ஆக்சுவலி.. நான் இப்போ திருந்திட்டேன்"
பிரபுவோ, "காமெடி பண்ணாதடா" என்று விழுந்து விழுந்து சிரித்துவிட்டு, போய்விட்டான். சீனுவுக்கு வருத்தமாக இருந்தது. 'ஒருத்தணும் நம்ப மாட்டேங்குறானே'
'உண்மையிலேயே நான் திருந்திட்டேனா அல்லது நிஷாவுக்காக நடிச்சிட்டிருக்கேனா'
காயத்ரி மறுபடியும் போனோடு ஓடி வந்தாள். "என்னங்க... வினய் லைன்ல இருக்காரு"
"சொல்லுங்க வினய்"
"உடனே வா சீனு. இவன் என்னை பயமுறுத்துறான்"
"இப்பவே வரேன்"
அங்கே - ராஜ் வினய்க்கு பாடம் நடத்திக்கொண்டிருந்தான்.
"மாலை போட்டு கோயிலுக்கு போயிட்டு வந்தபிறகு நல்லதே நினைக்கணும். நல்லதே செய்யணும்."
"அதைத்தானே பண்ணிட்டிருக்கேன்."
"எந்த பெண்ணையும் தொடக்கூடாது."
"ஓகே"
"திரும்பிப் பார்க்கக்கூடாது. சபலமா பார்க்கக்கூடாது."
"என்னது?"
"ஏண்டா பதறுற?"
"இ.. இல்ல. சொல்லு"
"மத்த பொண்ணுங்களை பற்றி கனவுல தப்பா கூட நினைக்கக்கூடாது. அதாவது சபலமா பார்த்தாலே விபச்சாரம் பண்ணிட்ட மாதிரி."
வினய்க்கு தலை சுற்றியது.
அப்போது அங்கே சீனு வந்து சேர்ந்தான். "ஆமா. தட்ஸ் நாட் ஈஸி" என்றான்.
அங்கே நிஷா இருந்திருந்தால், 'தொர இங்கிலிஷ் எல்லாம் பேசுது!' என்று நினைத்திருப்பாள்.
வினய் ஒரு சிகரெட்டை பற்ற வைத்துக்கொண்டு இங்கும் அங்குமாக நடந்தான். "நான் ஒன்னு சொன்னா தப்பா எடுத்துக்க மாட்டீங்களே"
"சொல்லு. பார்க்கலாம்"
"எந்த ஒரு வேலையையும் முழு மனசோட செய்யணும்."
"அதுக்கென்ன இப்போ"
"விட்டுடலாம். எல்லாத்தையும் விட்டுடலாம். ஆனா அதுக்கு முன்னாடி...."
"அதுக்கு முன்னாடி?"
"ஒரே ஒரு தடவை... பேச்சிலர் வாழ்க்கை வாழ்ந்துட்டு...."
"என்ன?"
"என்ன?"
தொடரும்...
அதென்னப்பா பேச்சுலர் லைப்
ReplyDeleteporuthirunthu parpom
Delete