பாசப்‌ போராட்டம்‌ 2

முழு தொடர் படிக்க

 குமாரை அம்மனமாக குளிப்பாட்டும்‌ போதோ, அல்லது புவனா அரை
நிர்வாணமாக குமார்‌ முன்பு உடை மாற்றும்‌ போதோ, எந்த சின்ன சபலமும்‌ இருவர்‌ மனதிலும்‌ எழுந்ததே இல்லை. இது அவர்களிடம்‌ தினமும்‌ நடக்கும்‌ ஒரு சாதாரண விசயம்‌. பல முறை குமார்‌ புவனாவிடம்‌ "அம்மா உன்னோட மாரு முன்னவிட கொஞ்சம்‌ பெருசாயிருச்சுமா" என அசால்டாக சொல்வான்‌, இதுபோல்‌ அவர்கள்‌ சகஜமாக பேசிக்கொள்வார்கள்‌.

ஒருமுறை அப்படித்தான்‌ ஒரு மாலை நேரம்‌ புவனாவிற்கும்‌ குமாருக்கும்‌ டிவி ரிமோட்டை கைப்பற்றுவதில்‌ போராட்டம் வெடித்தது. ஒருவர்‌ மாற்றி ஒருவர்‌ ரிமோட்டை புடுங்க தாய்க்கும் மகனுக்கும் ஒரு மல்யுத்தமே நடந்தது.

குமார்‌ கொஞ்சம்‌ வலுவானவன்‌ என்பதால்‌ புவனாவை நல்லா இருக்கமா பிடித்துக்கொண்டான்‌. புவனா முழு வலுவை கொடுத்தும்‌ அவன்‌ பிடியில்‌ இருந்து மீள முடியவில்லை. வேறு வழியின்றி அவனை கடிக்க பார்த்தாள்‌, வயிற்றில்‌ கடிக்க எய்ம் பண்ணியவள்‌, அவர்கள்‌ போட்ட ஆட்டத்தில்‌ குறி தவறிபோக வாட்டமா பெர்முடாஸ் போட்டு உள்ளே ஜட்டி போடாத அவன்‌ குஞ்சு சரியாக புவனாவின்‌ வாய்க்கு கிடைத்தது. அவன்‌ பெர்முடாஸ் உடன்‌ சேர்த்து குஞ்சை கவ்வினாள்‌. 

"இப்போ சொல்லு ரிமோட் கொடுக்கரியா இல்ல கடிக்கட்டா" என மிரட்டினாள்‌.

மெல்ல கடிக்க வலியில்‌ "ஆ.." என அவன்‌ பிடியை விட்டான்‌, ரிமோட் நழுவியது. அதை கையிலெடுத்து ஒரு குழந்தையை போல அந்த வெற்றியை கொண்டாடினாள்‌ புவனா. 

"போ மா நீ ஏமாதிட்ட", என கோபமுற்றான்‌ குமார்.

"போடா.. ஏமாத்தரமோ இல்லியோ எப்படியோ ஜெயிச்சன்ல" என அவனை வெறுப்பேற்றினாள்‌. 

"ஆமா போ" என அவளுக்கு வலிக்காமல்‌ மெதுவாக அவள் முதுகில்‌ அடுத்துவிட்டு, கோவித்துக்கொண்டே தன்‌ கடிபட்ட குஞ்சை பெர்முடாசோடு வருடியபடி ரூமுக்குள் சென்றான்‌.

என்னதான்‌ அவ்வளவு காசு இல்லை என்றாலும்‌ இவர்கள்‌ நால்வரும்‌ ஒருத்தர ஒருத்தர்‌ கிண்டல்‌ செஞ்சிட்டு, கேலி பேசிட்டு, அன்புக்கு மட்டும் பஞ்சம்‌ இல்லாம சந்தோசமா வாழ்ந்துட்டு இருந்தாங்க.

ஒருநாள்‌ காலங்‌ காத்தால, வீட்டு கதவை தட்டும்‌ சத்தம்‌ கேட்டது, குமாருக்கு செமஸ்டர் லீவ்ங்குரதால ஜாலியா தூங்கிகிட்டு இருந்தான்‌, புவனா தன்‌ வேலைக்கு ரெடி ஆயிட்டு இருந்தாள்‌, பாட்டி சமையல்ல பிஸி, வடிவேலு புவனா சொல்றதை யெல்லாம்‌ எடுத்து வச்சிட்டு இருந்தான்‌.

இவர்கள்‌ இருந்த பிஸில கதவை திறக்க கூட நேரமில்ல. அப்பறம்‌ பாட்டி ஸ்டவ்வ சிம் பண்ணிட்டு காதவ திறந்து யாருன்னு பாத்து, அதிர்ச்சி அடைஞ்சி நின்னாங்க. 

"யாருமா?" என்று புவனா கேட்க பாட்டியிடம்‌ இருந்து எந்த பதிலும்‌ இல்லை, வடிவேலு கூப்பிட்டதற்கும்‌ பதில்‌ இல்லை. கடுப்பான இருவரும்‌ "ஏம்மா பேசாம நிக்குற யாரு வந்திருக்கா?" என வெளிய வர, வந்தவர்களை பார்த்து இவர்களும்‌ shock, எல்லோரும்‌ shock ஆராங்களே என்ன நடக்குதுனு வெளிய வந்த குமாரும் shock.

வெளிய 45 வயசு மதிக்கதக்க ஆம்பளை அவன்‌ அப்பா, அம்மா காலை கட்டிப்‌ பிடுச்சு அழுக, கூடவே ஒரு 40 வயசு மதிக்கதக்க அம்மாவும்‌ அழுதுட்டு இருந்துச்சு.பின்னாடி அவன்‌ தாத்தா பாட்டி நின்னுட்டு இருந்தாங்க.

ஓரமா நின்னுட்டு இருந்த அவன்‌ பாட்டிகிட்ட "யாரு இவரு? ஏன்‌ இப்படி அழராரு?"னு கேக்க. "இவன்‌ தான்டா உன்‌ தாய்‌ மாமன்‌, உங்கப்பன்‌ பணத்த ஏமாத்துனவன்‌", என்று சொல்ல ஒன்னும்‌ வெளங்காதவனாய்‌ தலையை சொருஞ்சான்‌ குமார்.

புவனா பேச ஆரம்பித்தாள்‌, 

"அட எந்திரிண்ணே, ஏன்‌ எங்க கால்ல விழுற, இந்தப்‌ பாவத்த நாங்க எங்க போயி கழுவுறது?"

"இல்லமா பாவம்‌ பண்ணது நான்‌ தான்‌, உங்கள ஏமாத்து ஒதுக்கி வச்சதாலதான்‌மா, இப்போ என்‌ வாழ்க்கைல நிம்மதி சந்தோசம்‌ ரெண்டுமே இல்லாம போச்சு. என்னாலதான மா, உன்‌ புருஷன்‌ குடிகாரன்‌ ஆனான்‌", என தலையில்‌ அடித்தபடி ஓவர் sentiment காட்டினான்‌.

புவனா கண்‌ ஜாடை காட்ட, "மச்சான்‌" என வடிவேல்‌ சொல்ல, ஆனந்தம்‌ அடைந்து வடிவேலை கட்டி பிடித்துக்கொண்டான்‌ முத்து. பிறகு அவனை ஆசுவாசப்படுத்தி அவன்‌ சோக கதையை கேட்டாங்க. 

அதில் அவங்களுக்கு ஒண்ணு மட்டும்‌ புரிந்தது, அவனுக்கு வாரிசு இல்லாமலே போச்சு அதுக்கு காரணம்‌ அவன்‌ இவங்களுக்கு செஞ்ச பாவம்னு நெனச்சு குற்ற உணர்ச்சில இருக்கான்னு.

அப்பறம்‌ அப்படியே கொஞ்சம்‌ சகஜ நிலைக்கு வந்தனர்‌. முத்து அவர்கள்‌ வீட்டை சுத்து முத்தி பாத்துட்டு நீங்க இப்படி கஷ்டப்‌ படுறதுக்கு நான்‌ தான காரணம்‌ என மீண்டும்‌ கண்‌ கலஙகினான்‌. புவனாவும்‌, வடிவேலும்‌ அவனை தேற்றினர்‌.

"இனி நீங்க ஒரு நிமிடம்‌ கூட இந்த வீட்ல இருக்க கூடாது, என்‌ கூட வாங்க, இனிமேல்‌ நாம எல்லோரும்‌ ஒட்டுக்கா இருப்போம்‌. அங்க அத்தன சொத்த சேத்து வச்சிருக்கனே அகெல்லாம்‌ யாருக்கு? இனி எல்லாமே என்‌ மாப்ள குமாருக்கு தான்‌" என சொல்ல, பாட்டிக்கு ஒரே சந்தோசம்‌. புவனாவும்‌ வடிவேலும்‌ அவ்ளோ ஷாக் ஒண்ணும்‌ கொடுக்கவில்லை, 

புவனா சொன்னாள்‌,

"அதெல்லாம்‌ எதுக்குனா நீ எங்ககிட்ட பேசுரியே அதுவே போதும்‌", 

"இல்லமா இது என்‌ கடமை, கடமைன்னு சொல்றத விட என்‌ பாவத்தை போக்கக்க எனக்கு ஒரு வாய்ப்பு" என அவன் சொல்ல, புவனா அமைதியானாள்‌.

அவங்க எல்லாரையும்‌ உடனே அவன்கூட வர சொல்லி அன்பு தொல்லை கொடுத்தான்‌. 

"ஐய்யோ இல்லனா நாங்க இந்த வாரம்‌ ரொம்ப busy. இங்க முடிக்க வேண்டிய வேலைகள்‌லாம்‌ நிறைய இருக்கு நாங்க வேனா ஒரு வாரத்துல எல்லாத்தையும் முடுச்சுட்டு வரோம்‌" அப்படின்னு சொல்ல, முத்து டக்குன்னு "அப்ப என்‌ மாப்ளைய (குமார்) மட்டுமாச்சும் எங்க கூட அனுப்பி வை", என அன்பு கட்டளையிட அவர்களால் மறுக்க முடியவில்லை.

புவனா குமாரை convince செய்ய தனியாக கூட்டிக்கொண்டு ரூமுக்குள் போனாள்‌. குமார்‌ புவனாவை திட்டினான்‌, 

"அம்மா எனக்கு அவங்க யார்னே தெரியாதுமா, நான்‌ எப்டிமா அங்க போய்‌? அது மட்டுமில்லாம உன்னலாம்‌ பிரிஞ்சு என்னால இருக்க முடியாதுமா"னு சொலும்போதே அவன் குரல்‌ கொஞ்சம்‌ மாறியது.

"தங்கம்‌ இந்த ஒரே ஒரு ஹெல்ப் மட்டும் பண்ணுடா. எங்கண்ணன்‌ எனக்கு 18 வருஷம்‌ கழுச்சு கெடச்சிரிக்கான்‌. எங்க உறவுக்கு நீ தான்டா பாலம்‌" என புவனா அவன் மண்டையக்‌ கழுவ, குமார்‌ அவன்‌ அம்மாவுக்காக ஓத்துக்கிட்டான்‌.

அவன்‌ டிரஸ் எல்லாம்‌ பேக் பண்ணி அவர்களுடன் இனோவா காரில்‌ ஏறினான்‌. முத்து driving செய்ய அவன்‌ பக்கத்தில்‌ உட்கார்ந்தான்‌. அழுகையை அடக்கி கொண்டு புவனாவிற்கு டாட்டா காட்டினான்‌. கார்‌ மறைய மறைய புவனாவிற்கும்‌ அழுகை. அடக்க முயன்றாள்‌. 

அதை பார்த்த வடிவேலு "நீதான்‌ அவனை பிரிஞ்சதே இல்லயே? அப்பறம்‌ ஏன்‌ ஒத்துக்கிட்ட?" என கேட்க,  அழுகையை அடக்கியபடி பதில்‌ பேச முடியாமல்‌ அங்கிஇருந்து நகர்ந்தாள்‌.

புவனா குமாரின்‌ பிரிவால்‌ மிகவும்‌ வாடினாள்‌. பத்து நிமிடம்‌ தான்‌ இருக்கும்‌ அதற்குள்‌ குமார்‌ கூப்பிட்டது போல்‌ இருந்தது, வெளிய வந்து பார்த்தால்‌ யாருமில்லை.

அதை கவனித்த பாட்டி "கவல படாத ராசாத்தி நம்ம வேலைய சீக்கிரம்‌ முடிச்சிட்டு குமார பாக்க போவோம்‌" என ஆறுதல்‌ கூறினாள்‌.

புவனா பாத்ரூம் போய்‌ உட்கார்ந்து கொண்டு "ச்சே நான்‌ ஏன்‌ இதை ஒத்துகிட்டேன்‌" என தன்னையே திட்டிக்கொண்டாள்‌.

அங்கே குமார்‌ மாமா வீட்டை அடைந்தான்‌. வீட்டை பார்த்து மிரண்டு போனான்‌, பேலஸ் மாதிரி வீடு, ஃபுல் லான் இதெல்லாம்‌ அவனுக்கு புதுசா இருந்தது.

முத்து அவனுக்கென்று தனி ரூம் ஒதுக்கி கொடுத்தான். 

"தம்பி இன்னில இருந்து இது உன்‌ வீடு. என்னவேனா பண்ணு, எதுவேனா கேளு" என அவன்‌ தலையை கோதிவிட்டு, "சரி rest எடு" என்று அங்கிருந்து நகர்ந்தான்‌.

AC காற்று, தனி Room, எல்லாம் இருந்தும்‌, புவனா பக்கத்தில்‌ இல்லாததை நினைத்து புரண்டு புரண்டு படுத்தும் தூக்கம்‌ வராமல்‌ தவித்தான்‌ குமார்.

புவனாவிற்கும் அதே நிலை தான்‌. கடிகாரத்தில் 3ஐ காட்டியது மணி. பல சிந்தனைகளுக்கு பிறகு புவனா முத்து வீட்டுக்கு போன் பண்ணினாள்‌. (வந்த அவசரத்தில்‌ குமார்‌ அவன்‌ மொபைல் போனை வீட்டிலயே வைத்து விட்டான்‌)

மணி சரியாக 3:10, ஹாலில் போன் ஒலித்தது. குமார்‌, இந்த நேரத்தில்‌ கண்டிப்பாக அம்மா வாக தான்‌ இருக்கும்‌ என தொரிந்து அடித்து கொண்டு ஓடினான். போன் எடுத்து ஹலோ என்று கூட சொல்லவில்லை, அம்மா என்றே ஆரம்பித்தான்‌.

அந்த பக்கத்தில்‌ புவனா "தங்கம்ம்ம்ம்‌", என குரலிலே பாசத்தை பொழிய கிட்டத்தட்ட 10 நிமிடம்‌ இருவரும் போனில் மாறி மாறி முத்தம்‌ மட்டுமே பரிமாறிக்‌கொண்டனர்‌. பிறகு ஆசுவாசப்படுத்திக்‌ கொண்டு ஜாலியாக இரண்டு டீன் ஏஜ் லவ்வர்ஸ் போல பேசிக்கொண்டனர்‌,

இந்த சமயத்தில்‌ போன் ஒலி கேட்டு எழுந்த விஜயா (அவன் அத்தை), அவர்கள்‌ பேசுவை கண்டு ஆச்சர்யபட்டு நின்றிருந்தாள்‌, பின்னர்‌ மணியாகவே தூங்கச்‌ சென்றாள்‌.

குமார் "அம்மா நேத்து நீ கடிச்சு வச்சியே.. எனக்கு இன்னும்‌ வலிக்குது தெரியுமா" என சொல்ல, 

"அச்சச்சோ சாரிடா செல்லம், இந்தா உன்‌ குஞ்சுக்கு" என பத்து முறை இச்சு இச்சு என முத்தம் கொடுத்தாள்‌.

"இப்ப எப்படி இருக்கு"

"ஹன்ன்‌ போன்ல குடுத்தா எப்படி சரியாகும்‌, நேர்ல வந்து குடு" என குமார்‌ கேட்க, 

"அம்மா வர வரைக்கும்‌ கொஞ்சம்‌ பொரு, நான்‌ வந்த ஓடனே என்‌ தங்கத்தோட குஞ்சுக்கு 100 முத்தம்‌ கொடுக்கரேன்‌" என்றாள் புவனா.

குமார்‌ குஷியானான்‌, "அப்போ சீக்கரம்‌ வா" எனசிரித்தான்‌, இருவரும்‌ சிரித்து கொண்டே பேசிக் கொண்டனர்.

மறுநாள் காலை சூரியன்‌ ஊதித்தான்‌..

என்ன தான்‌ முத்து, உன்‌ சொந்த வீடு மாதிரி நெனச்சுக்கனு சொன்னாலும்‌, புது இடம்‌ புது மனுசங்க என்பதனால்‌ குமார்‌ கூச்சப்பட்டு கொண்டு அந்த ரூமை விட்டு வெளியவே வரவில்லை. இதை புரிந்து கொண்ட விஜயா, அவனை சகஜ நிலைக்கு கொண்டு வர எண்ணினாள்‌. ஜூஸ் எடுத்துக்கொண்டு அவன்‌ ரூமுக்கு சென்றாள்‌.

விஜயா ரொம்ப நல்ல பெண்‌, யாருக்கும்‌ கெடுதல் நினைக்க மாட்டா, பெரிய பணக்காரன்‌ பொண்ணுனாலும்‌ துளி கூட பந்தா இடையாது. கணவனை, மாமனார்‌ மாமியாரை மிகவும்‌ நேசித்தாள்‌. அவளுக்கு இருக்கற ஓரே குறை குழந்தை பாக்கியம்‌ இல்லாதது தான்‌.

பார்க்க லட்சனமாக இருப்பாள்‌, கொஞ்சம் பூசினார் போல் உடல், கலையாக இருப்பாள்‌. அதிர்ந்து கூட பேச மாட்டாள்‌.

விஜயா அவன் ரூமுக்குள்‌ செல்லும்‌ போது குமார்‌, அந்த ரூமில் இருந்த கம்ப்யூட்டரில் கேம் விளையாடிட்டு இருந்தான்‌.

"என்ன குட்டி விளையாட்ற" என பேச ஆரம்பித்தாள்‌, 

அவன்‌ "இது Car race gameத்த அப்டின்னு சொல்ல, இருவரும் அப்படியே சகஜமாக பேச ஆரம்பித்தனர்.

ஜூஸ் குடித்து முடித்த பிறகு, விஜயா தெரிந்து கொண்டே அவனிடம், "நேத்து நைட் யார்‌ கூட போன் பேசிட்டு இருந்த?" என கேக்க, 

"அதுவா அது எங்கம்மாதான்" என்றான் குமார்.

"ஓ அப்பிடியா!" 

"ஆமா த்த நானும்‌ எங்கம்மாவும்‌ அப்புடித்தான்‌ எப்பவும் ஜாலியா பேசிட்டு இருப்போம்‌" என்று அரமித்து அவர்களைபற்றி மொத்தத்தையும் சொல்லி தீர்த்தான்.

அவன்‌ பேசுவதை எல்லாம்‌ ஆர்வமாக கேட்டு கொண்டு இருந்தாள்‌ விஜயா. அம்மனமாக குளிக்க வைப்பது, முத்தமிட்டுக்‌ கொள்வது, இதெல்லாம்‌ அவளுக்கு மிகுந்த ஆச்சரியத்தை அளித்தது.

"என்‌ அம்மா தான்‌ எனக்கு உலகமே, எனக்கு சிலநேரம்‌ அக்காவா, தங்கச்சியா, ஃப்ரெண்டா, எனிமியா கூட இருப்பா" என பெருமிதத்துடன்‌ சொன்னான்‌.

விஜயா இதைக்கேட்டு தனக்கு அப்படி ஒரு மகன்‌ இல்லியே என ஒரு ஏக்கம்‌ வந்து அந்த இடத்தில்‌ இருந்து நழுவினாள்‌.

குமார் கொஞ்ச நேரம்‌ பாட்டி தாத்தாவிடம்‌ பேசிக்கொண்டு இருந்தான்‌. பிறகு அவனுக்கு பயங்கரமா போர் அடித்தது. அதை விஜயா கவனித்தாள். 

"என்ன குட்டி போர் அடிக்குதா?"

"ஆமா அத்தை"

"சரி கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணு மாமா வந்த ஒடனே நாம எல்லோரும்‌ எக்ஸிபிஷன் போய்ட்டு அப்படியே ஹோட்டல்ல சாப்பிட்டு வரலாம்‌" என்றாள் விஜயா.

இவனுக்கு ஒரே குஷி. இப்பொழுது தான்‌ விஜயா அவன்‌ முகத்தில்‌ ஒரு ஒலி வட்டத்தை பார்த்தாள்‌.

முத்து வந்தவுடன்‌ எல்லோரும்‌ எக்ஸிபிஷன் கிளம்பினர்‌. ரொம்ப ஜாலியாக என்ஜாய் பண்ணினர்‌. ஒரு புதிய உறவின்‌ வருவையால்‌ ஏற்பட்ட சந்தோசம்‌ அவர்கள்‌ அனைவரின்‌ முகத்திலும்‌ தெரிந்தது. விஜயாவும்‌ குமாரும்‌ கைகோர்த்து கொண்டு ஜாலியாக சுற்றிக்கொண்டு இருந்தனர்‌. இதை கவனித்க முத்து, தன்‌ மனைவி சந்தோசமாக இருப்பதை நினைத்து தானும் சந்தோசப்பட்டான்‌. தனக்கு சரியான நேரத்தில்‌ ஒரு குழந்தை பிறந்திருந்தால்‌ இப்போது அதற்கும் இவன்‌ வயது தானே இருக்கும்‌ என எண்ணி கொஞ்சம் உணர்ச்சிவசப்பட்டான்.

விஜயாவின்‌ செய்கை குமாருக்கு புவனாவை ஞாபகப்‌ படுத்தியது. திடீரென்று அமைதியானான்‌. அதை புரிந்து கொண்ட விஜயா, 

"என்ன குட்டி அம்மா ஞாபகம்‌ வந்திருச்சா" என கேக்க, அவன் அவளை ஆச்சர்யமாகப்‌ பாத்தான்‌.

"நானும்‌ உன்‌ அம்மா மாதிரி தான்‌, என்னை எல்லாம்‌ உன்‌ அம்மாவா ஏத்துக்க மாட்டியா" என அவள் அன்பாய் கேட்ட, 

"அய்யய்யோ அப்படிலாம் இல்ல அத்த" என உணர்ச்சி பொங்க கூறினான்.

"இங்க பாரு கண்ணா இன்னும்‌ 6 நாள்‌தான்‌ அதுக்கப்பறம்‌ உங்க அம்மா இங்க வந்துருவாங்க. அதுவரைக்கும்‌ நீ என்னைய உன்‌ அம்மாவாவே நினைச்சுக்க. வேணும்னா நானும்‌ உன் அம்மா மாதிரி உன்ன குளிகப்பாட்டுரேன்‌. உனக்கு முத்தம்லாம்‌ குடுக்கரேன்‌" என சிரித்தபடி சொல்ல, குமார்‌ வெக்கத்தில்‌

சிரித்தான்‌.

"எனக்கென்ன குழந்தையா குட்டியா", என்று அவள் சோகமாக குமார் ஆறுதலாய் அவள் தோலை பற்றி நச்சென்று அவள் கண்ணத்தில்‌ இச்‌ ஒன்று வைத்தான்.

விஜயாவிற்கு ஒரு second பட பட என்று வந்தது. முதன்முதலாய்‌ கணவனை தவிர்த்து இன்னொரு ஆணின்‌ முத்தம்‌. என்ன தான்‌ மகன்‌ மகன்‌ என்று சொன்னாலும்‌ அதை ஒரு வளர்ந்த ஆண்மகனின் முத்தமாகவே உணர்ந்தாள்.

குமார்‌ அவளை பார்த்து, "இனிமேல்‌ நீங்க சோகமா ஆக கூடாது அதான்‌ நான்‌ இருக்கன்ல" என, அவ shock அடங்குவதற்க்குள்‌ இன்னொரு முத்தத்தையும்‌ கொடுத்தான்‌.

விஜயாவிற்கு உடம்பில்‌ என்னமோ பண்ணியது. 

குமார்‌ இப்பொழுது "எங்க எனக்கு ஒரு முத்தம்‌ தாங்க" என கேக்க, விஜயா சுத்தி முத்தி பார்த்தாள்‌,

எல்லோரும்‌ அவரவர்‌ வேளையில் பிஸியாக இருந்தனர்‌. இருந்தாலும்‌ ஒரு privacy வேணும்‌ என்பதற்க்காக இரண்டு பேருக்கும்‌ gianwheelக்கு ticket வாங்கினாள், ஏறியவுடன்‌ விஜயாவுக்கு ஒரே கிளுகிளுப்பு, giant wheel speed எடுத்தவுடன்‌ குமாரை அனைத்து வெறி பிடித்தவள்‌ போல முத்தமிட்டாள்‌, கண்‌, மூக்கு, கழுத்து, காது, நெற்றி, என மாறி மாறி வெறித்தனமாய் முத்தமிட சில முத்தம்‌ உதடுகளிலும்‌ விழுந்தது. 

பதிலுக்கு குமாரும்‌ முத்தமிட்டாள்‌. 

giant wheel வேகம்‌ குறைவதை உணர்ந்த விஜயா, முத்தத்தை நிறுத்தினாள்‌.

குமார்‌ அவளை அச்சர்யத்தோடு பார்த்து, "ஏன்‌ அத்த உங்களுக்கு என்னைய இவளோ புமக்குமா" என கேட்டான்‌, அவள்‌ ஆம்‌ என்று வேகமாக தலை ஆட்டினாள்‌.

"எனக்கு வீட்டுக்கு வந்க உடனே மறுபடியும் அதே மாதிரி முத்தம்‌ தருவியா" என விஜயா அப்பாவியாக கேட்டாள்‌. 

"ம்ம்ம்‌" என அழுத்தமாக சொன்னான்‌.

"அப்பறம்‌ ஒரு விஷயம்‌ குட்டி, நீ எனக்கு முத்தம்‌ கொடுக்றத யார்ட்டையும்‌ சொல்ல கூடாது சரியா" 

"ஏன்‌ அத்த? இதுல என்ன இருக்கு? சொன்னா என்ன தப்பு?"

"ஏன்னா இது நம்மலோட சீக்ரட். promise பண்ணு" என்று விஜயா கேக்க, 

"Mother promise" என அவனும் சத்தியம்‌ பண்ணி கொடுத்தான்‌.

அனைவரும் வீட்டுக்கு திரும்ப இந்த முறை காரில்‌ பாட்டியையும்‌ தாத்தாவைளும்‌ முன்‌ சீட்டில் ஓக்கார சொல்லிட்டு பின் சீட்டில்‌ விஜயாவும்‌ குமாரும்‌ உக்காந்தனர்‌. முத்து கார்‌ ஓட்டினான்‌.

full இருட்டு. கார்‌ நகர நகர வித்யா மெதுவாக குமாரை நெருங்கி சத்தமில்லாமல்‌ முத்தம்‌ கொடுத்தாள்‌, முத்து rearview mirror பார்ப்பதால்‌, குமாரை சற்று குனிய சொல்லி இருவரும்‌ சாய்ந்து கொண்டு மென்மையான முத்தங்களை பரிமாறிக்‌ கொண்டனர்‌.

அத்தையின்‌ shampoo மனம்‌ அவளது உடல்‌ வாசனை எல்லாம் குமாருக்கு ரொம்ப பிடித்தது. அப்படியே வீடு வந்தது, அசதியில்‌ எல்லோரும்‌ தூங்க சென்றனர்‌.

விஜயா குமார் ரூமிற்கு வந்து, "குட்டி wait பண்ணு நான்‌ கொஞ்ச நேரத்துல வந்து உன்னைய குளிக்க வக்கரேன்‌" என்று சொல்லி சென்றாள்‌.

முத்து தூங்க வேண்டுமே. 

குமார்‌ "ஓகே அத்தை" என மீண்டும்‌ அவள் கண்ணத்தில்‌ முத்தமிட்டான்‌.

"இரு வரேன்‌" என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள்‌.

இன்னைக்கென்று பார்த்து முத்து தூங்காமல்‌ குமாரின்‌ வருகையும்‌, அவர்கள்‌ குடும்பத்தின்‌ மீட்டெழுந்த சந்தோசமும்‌ என்ற தலைப்பில்‌ பல மணி நேரம்‌ பட்டிமன்றமே நடத்தி கொண்டிருந்தான்‌.

பொருமை இழந்த விஜயா, "தூங்குங்க காலைல பேசிக்கலாம்"னு சொல்ல, 

"மனசு பூரா சந்தோசம்‌ மா, அதான்‌ தூக்கம்‌ வரல" என்று அவன் சொல்ல, விஜயா செய்வதறியாது அமைதியானாள்‌,

ஒரு ஒரு மணி நேரம்‌ இருக்கும்‌, எழுந்திருச்சு பாத்தால்‌ முத்து உறங்கினான்‌, மணியை பார்த்தால்‌, மணி 2ஐ தொட்டது, இத்தனை நேரம்‌ குமார்‌ முழுச்சிருப்பானா என ஆர்வத்தோடு பார்க்க போக, நன்றாக ஆழ்ந்த தூக்கத்தில்‌ இருந்தான்‌ குமார்‌, அப்படியே அவன்‌ அருகில்‌ சென்று மென்மையாக முத்தமிட்டு அவனை disturb செய்ய வேண்டாம்‌, நாளைக்கு night பாத்துக்கலாம்‌ என்று மனதை தேற்றிக்கொண்டு ஏமாற்றமாக அவள்‌ Room நோக்கி நடந்தாள்‌.

காலை பொழுது விடிந்தது, 

விஜயா வீட்டில்‌ உள்ள அனைவருக்கும்‌ coffee, Tea கொடுத்துக்‌ கொண்மருந்தாள்‌, ஆர்வமுடன்‌ குமாரை தேடிப் போனாள்‌, ஆனால்‌ காணவில்லை, முத்துவையும்‌ தான்‌.

தன்‌ மாமனாரிடம்‌ கேக்க, "அவுங்க 2பேரும்‌ காலைலயே சீக்கரமா எந்திருச்சு Jogging போய்ட்டாங்க மா" என்று சொன்னார்‌.

இருவரும்‌ ஒரு மணிக்கு கலைப்பாக திரும்பி வந்தனர்‌, இருவரும்‌ மாமா, மாப்ள என்று பேசி, joke அடித்து ஒருவரை ஒருவர்‌ கிண்டல்‌ அடித்துக்‌ கொள்ளும்‌ அளவுக்கு close ஆகிவிட்டனர்‌.

பொதுவாக முத்து ஒரு கெத்தாப்பு பேர்வழி, யாரிடமும்‌ சரித்து கூட பேச மாட்டான்‌. ஆனால்‌ இப்போது அவ்ளோ பெரிய பையனை தன்‌ மடியில்‌ ஓக்கார வைத்து பேசிக்கொண்மருந்தான்‌. அதை பார்த்து குடும்பத்தில்‌ உள்ள அனைவருக்குமே ஆச்சரியம்‌.

விஜயாவிற்கு ஒரு கனம்‌ "ச்சே இவன்‌ என்‌ மகனாகவே இருந்திருக்களாமே" என தோன்றியது. இருவருக்கும்‌ juice கொண்டு வந்து கொடுத்தாள்‌, 

"குட்டி எடுத்துக்கோ" என்று குமாரை பார்த்து சொன்னாள்‌, 

அவனோ விஜயாவை செல்லமாக முறைத்து கொண்டே வாங்கினான்‌. அவனின்‌ கோவம்‌ விஜயாவிற்கு புரிந்தது. விஜயாவிற்கு குமாரிடம்‌ நெருங்கி பேச வாய்ப்பே இடைக்கவில்லை, ஒன்னு குமாரை தாத்தா பாட்டி பிடித்து கொள்கிறார்கள்‌, இல்லனா முத்து பிடிச்சுக்குரான்‌.

சாயங்கால நேரத்தில்‌ புவனா போன் செய்திருந்தாள்‌, 

"என்னடா தங்கம்‌ அம்மாவ மறந்துட்டியா?" என கேக்க, அவன் சிரித்துக்கொண்டே 

"ஆமா ஆமா இன்னும்‌ கொஞ்ச நாள்‌ இங்க தனியாவே என்ன தவிக்க விட்ட உன்னைய மொத்தமா மறந்திருவேன்‌" என்று சொல்ல,

"அய்யய்யோ அப்ப இரு உன்ன உடனடியா வந்து கூட்டிட்டு வரேன்‌" என்று இவள் சொல்ல இருவரும்‌ சிரித்தனர்‌.

"அம்மா இங்க எல்லோருமே என்மேல ரொம்ப அன்பு வச்சிருக்காங்க, நீ சீக்கரம்‌ உன்‌ வேலையை முடுச்சிட்டு வா, நாம இவங்க கூடவே இருந்தரலாம்‌" என குமார் சொல்ல, புவனா ரொம்ப சந்தோசப்பட்டாள்‌.

"சரி தங்கம்‌ பொரு சீக்கரம்‌ வந்தர்ரேன்‌."

"அம்மா உன்ன கட்டிப்புடுச்சி தூங்காம எனக்கு தூக்கமே வர மாட்டுது", என அவன்‌ கஸ்டங்களை தன் சொல்லிக்‌ கொண்டிருந்தான்‌.

"ஏன்‌ தங்கம்‌ அம்மா அன்னிக்கு கடிச்சு வச்சது இன்னும்‌ வலிக்குதா" என கேக்க அவன் சிணுங்கி கொண்டே, "ஓரளவுக்கு சரியாயிடுச்சு ஆனா நீ இதுக்கு முத்தம்‌ குடுத்தாக்‌ தான்‌ ஃபுல்லா சரியாகும்‌" என்றான்‌.

"சரிசரி பொரு நான்‌ எப்படியாச்சு சீக்கரமா வந்து என்‌ குஞ்சு பையனுக்கு சரி பண்றேன்‌" என சொல்லி ஒரு 100 முத்தங்களுடன்‌ phones cut செய்தாள்‌.

குமாரின்‌ வருகையால்‌ திரும்ப கிடைத்த அவன்‌ குடும்ப நிம்மதி, விஜயாவின்‌ சந்தோசம்‌, தன்‌ தாய்‌ தகப்பனின்‌ ஆனந்தம்‌, இதெல்லாம்‌ தற்காலிகமாக இருக்க கூடாது, குமாரை தன்‌ வாரிசாக தத்தெடுத்துக்‌ கொண்டால்‌, இது நிரந்தரம்‌ ஆகும்‌ என கணக்கு போட்டுக்கொண்டு இருந்தான்‌ முத்து.

விஜயாவிடம்‌ இதை பற்றி கூற அவளும் மிகுந்த ஆனந்தம்‌ அடைந்தாள்‌. "ஆனால்‌ புவனாவும்‌ வடிவேலும்‌ இகற்கு ஒத்துக்குவாங்களா?" என கேட்டாள்‌. 

"நாம்‌ ஒன்னும்‌ குமாரை அவர்களிடமிருந்து பிரிக்க போவதில்லையே அப்பறம்‌ என்ன. இனி நான்‌ அனாதை பிணமாக போக மாட்டேன்‌, எனக்கு என்‌ மகன்‌ குமார்‌ இருக்கிறான்‌, என்‌ மகன்‌, என்‌ மகன்‌ என அழுத்தி கூறிவிட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தான்‌.

விஜயாவிற்கும்‌ குமார்‌ தன்‌ மகன்‌ என நினைக்கும்‌ போது அடி வயிற்றில்‌ ஒரு குறு குறுப்பு ஏற்பட்டு, தன்‌ மார்பு காம்புகள்‌ பால்‌ வருவது போல்‌ ஒரு உணர்வு ஏற்பட்டது.

தன்‌ வாழ்நாளில்‌ அவள்‌ இப்படியொரு சுகமான உணர்வை என்றுமே அடைந்துருந்ததில்லை.


தொடரும்...