பாசப்‌ போராட்டம்‌ 9

முழு தொடர் படிக்க

உன்னி கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் ஆனவுடன், சேட்டை பார்க்க அவன் வீட்டுக்கு போனான். அங்கே சேட்டை பார்த்து விஷயத்தை சொன்னான்.

"சேட்டு, அந்த கிஸ்ஸிங் சீன் எடுக்க எனக்கே கொஞ்சம் சங்கடம் ஆதான் இருந்துச்சு. என்ன பண்ண போறாங்களோ, camera வேற இருக்கு, அப்டின்னு நெனைச்சிட்டு இருந்தேன். அந்த குமார் பையன் தயங்கிட்டே முத்தத்தை ஆரம்பிக்க, அது வரை வெக்க பட்டுட்டு இருந்த இந்த புவனா ஒரு நிமிசம் எல்லாத்தையும் மறந்து, வெறித்தனமா முத்தம் குடுக்க ஆரம்பிச்சிட்டா?"

உன்னி ஆச்சரியமாக சொல்ல, ஆர்வமுடன் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான் சேட்டு. அதை எல்லாம் கடைசியாக தான் பார்க்கவேண்டும் என்ற வைராக்கியத்தில் பேச்சை மாற்றினான்.

"சரி நாளைக்கு சூட்டிங்க்கு அவங்கள என்ன சீன் ரிஹர்சல் பண்ண சொல்லிருக்க"

"அப்போ நான் இருந்த ஷாக்ல என்னால ஒன்னும் சொல்ல முடில, அதான் போன் பண்ணி சொல்றேன்னு சொல்லி அனுப்பினேன்"

"நல்லது, போ இப்போ நான் சொல்ற மாதிரி ஒரு சீன் வை.

"எங்க சொல்லு, நல்லாருக்கான்னு பாக்கறேன்"

"அடுத்து எதாவது பண்ணி புவனா மார்ல குமார் கடிச்சு சப்பிற மாதிரி சீன் வை. எனக்கு அத பாக்கணும்னு ரொம்ப ஆசை"

உன்னி சிரிக்க ஆரம்பித்து விட்டான்.

"ஏன் சிறிக்கற உன்னால முடியாதா?"

"என்னால முடியும், ஆனா இப்போ முடியாது"

"என்ன சொல்ற எனக்கு புரில"

"இப்போ தான் ஃபர்ஸ்ட் சீனே முடிஞ்சுருக்கு, அதுவும் முத்த சீன், அதுக்குள்ள இந்தமாதிரி ஏதாவது ஏடாகோடமான சீன் வச்சா, கண்டிப்பா புவனாக்கு நம்ம மேல சந்தேகம் வந்துரும். அப்பறம் நம்ம போட்ட பிளான் எல்லாம் வேஸ்ட்டா போய்டும். அவசர படாத, அவளுக்கு மொதல்ல இந்த படத்த பிடிக்க வைக்கணும். இந்த படத்துக்காக அவ என்ன வேணாலும், செய்யலாம்ங்குற முடிவுக்கு அவல வர வைக்கணும்.  அதுக்கப்பறம் தான் நம்ம நெனைக்கிறது எல்லாமே நடக்கும்."

"இப்டிலாம் ப்ளான் போடுறவன் ஏன் ஃபர்ஸ்ட் சீனே கிஸ்ஸிங் சீன் வெச்சான்னு பாக்குரிய?"

"ஃபர்ஸ்ட் நம்ம ப்ளான்க்கு அவங்க செட் ஆவாங்களான்னு தெரிய வேண்டாமா? அதுக்கு தான் அவங்களுக்கு ஒரு டெஸ்ட் வச்சேன். அவங்க எப்போ முத்த சீன்க்கு ஒத்துகிட்டு முழு ஒத்துழைப்பு குடுத்தாங்களோ? அப்பவே முடிவு பண்ணிட்டேன், இது கண்டிப்பா என்னால முடியும்னு."

இதை கேட்ட சேட்டு வாயடைச்சு போனான். 

"உன்னி உன்ன நான் என்னமோனு நெனச்சேன், ஆனா உண்மையிலேயே நீ பெரிய ஆளுயா"

"பின்ன நாம பண்ண போரது என்ன சாதாரண விசயமா? அதலாம் எடுத்தேன் கவுத்தேன்னுலாம் பண்ண கூடாது. அதனால எனக்கு மொக்கத் தனமா ஐடியா கொடுக்கிறதெல்லாம் விட்டுட்டு நான் என்ன செல்றனோ அதை மட்டும் எனக்கு செஞ்சு குடு"

சேட்டு பெருமையுடன் உன்னியைய் பார்த்தான்.

"சரி உன்னல முடியும்ங்கறத நான் நம்பறேன், சொல்லு என்ன பண்ணனும்?"

"எனக்கு ஒரு 20 லேடீஸ் ஜூனியர் ஆர்ட்டிஸ்ட்ம், ஒரு சின்ன குழந்தையும் வேணும்" என்று உன்னி கேக்க, சேட்டு அவனை முழுவதும் நம்பியதால், மறுபேச்சு பேசாமல், முடித்துக் கொடுப்பதாக, கூறி சென்றான்.

*****************

புவனாக்கு கால் பண்ணினான், உன்னி, புவனாவும் அதற்காக தான் காத்துக் கொண்டு இருந்தான்.

புவனா ஃபோனை எடுக்க, "நாளைக்கு ரிஹர்சல் பண்ண வேண்டியதுலாம் எதுவும் இல்ல, சொல்லப்போனா நாளைக்கு குமாருக்கு எந்த சீனும் இல்ல, உங்களுக்கு மட்டும் தான். உங்களுக்கு புடிச்சிருந்தா குமார வேணா கூட கூட்டிட்டு வாங்க" என்று சொல்லி ஃபோனை கட் பண்ணினான்.

புவனா இதை குமாரிடம் சொல்ல அவன் முகமே வாடி போனது.

"எனக்கு சீன் இல்லனா என்ன, நானும் நாளைக்கு வர்றேன்" என்றான்.

இருந்தாலும் நைட் ஏதாச்சும் ரிஹர்சல் இருக்கும், அம்மாகூட ஜாலி யா இருக்கலாம் என்று நினைத்தவனுக்கு அது ஏமாற்றமாக த்தான் இருந்தது. அன்று இரவு வழக்கம் போல அவன் அம்மாவின் அரவணைப்பில் உறங்கினான்.

காலையில் கார் வர இருவரும் ஏறி ஷூட்டிங் ஸ்பாட் செனறனர், ஆனால் இந்த முறை வேறொரு இடம், அந்த இடத்தில் நிறைய பெண்கள் சாதாரண உடையுடன், இருந்தனர், ஒரு குழந்தையும் இருந்தது,
பார்க்க ஒரு கிராமத்தை போல செட்டிங் போட்டு இருந்தனர்.

புவனா உன்னியிடம் என்ன சீன் என்று கேக்க, "மேடம் இந்த சீன் என்னனா, இந்த பெண்கள் எல்லாம் இந்த கிராமத்துல வசிக்கற ஏழை விவசாயிகள், இந்த இடத்துல ஒரு பெரிய MNC கம்பெனி ஒரு பெரிய ஆள் துளை கிணறு ஒன்ன தோண்டிட்டு அத மூடாம போயிடுறாங்க, அந்த கிணறு பல நாலா பல குழைந்தைகளின் உயிரை காவு வாங்கிருச்சு, இந்த முறையும் ஒரு குழந்தை அதுக்குள்ள விழுந்து சாக கிடக்குது, நீங்க அந்த குழைந்தய உங்க உசுர பனைய வச்சு காப்பதறீங்க. இது தான் இன்னைக்கு நாம எடுக்க போறோம்", என்று சொன்னதும் அவன் சொன்ன கதையில் மூழ்கி புல்லரித்து போய் நின்றால் புவனா.

"சார், அருமையான சீன் சார்" என்று பாராட்டினாள். 

ஃபுல்லா ஆர்டிபிஷியல் ரெயின் செட்பண்ணி, கிணறு ஒன்னு போட்டு, புவனாவை பாடாய் படுத்திவிட்டான் உன்னி.

சீனும் சூப்பராக வந்தது, அதே போல் புவனாவையும் அதிகமாக பாராட்டுங்கள் என்று கூட்டி வந்த பெண்களிடம் சொல்ல சொல்லினான். அவர்களும் பாராட்ட, புவனா சந்தோஷத்தில் ஆனந்த கண்ணீர் வடித்தால்.

குமாருக்கு பெருமையாக இருந்தது.

கிட்டத்தட்ட 5 மணி நேரம் தண்ணீரில், சேறு சகதியில் நடித்ததால் புவனக்கு சளி பிடித்து. காய்ச்சல் அறிகுறி போல தென்பட்டது.

உன்னியும் புவனாவை பாராட்டி, "நாளைக்கு லீவு அதுக்கு அடுத்த நாள் வந்துருங்க, ஏதாச்சும் ரிஹர்சல் இருந்தா போன் பண்றேன்" என்று சொல்ல, புவனா தலை ஆட்டினாள்.

வீட்டுக்கு வந்து எப்படா குளிப்போம் என்று தோன்றியது புவானவுக்கு.
அதே போல் வீட்டுக்கு வந்ததும், தலைக்கு ஊற்றி நன்றாக குளித்தால்.

மழையில் நனைந்தது, கிணற்றின் கண்ணா பின்னா வென்று உருண்டு புரண்டதில், உடலும் அங்கங்கே உல் காயம் பட்டது என உடம்பை கெடுத்துக் கொண்டாள்.

தலை வலி, உடல் வலி, சளி என்று மூன்றும் ஒரே நேரத்தில் வந்து அவளை படுத்தியது.

"நல்ல வேலை நாலைக்கு ஷூட்டிங் இல்லாம போச்சு, இல்லனா கஷ்டம் தான்" நிம்மதி அடைந்தாள்.

வடிவேலு ஹாஸ்பிடல் போலாம் என்று சொல்லியும் கேட்க மறுத்து விட்டாள், 

"இல்லங்க இன்னிக்கு ஒரு night மாத்திர போட்டு பாப்போம், சரியாகளனா நாளைக்கு ஹாஸ்பிடல் போய்க்கலாம்" என்றாள்.

சொன்னாலே தவிர தலை வலி மட்டும் கொஞ்சம் பரவால்ல யாக இருந்தது, மத்தபடி உடல் வலி ரொம்ப இருந்தது.

இரவானதும் வழக்கம் போல வடிவேலு வெளியே படுத்துக்கொண்டான்.

புவனா வலியால் துடிப்பதை பார்த்து விட்டு, "ஏம்மா உனக்கு எங்கங்கல்லாம் வலிக்குதுன்னு சொல்லு, நான் வேனா எண்ணை போட்டு நீவி விடறேன்" என்றான்.

"ஒடம்பு பூரா வலிக்குது டா தங்கம்"

"சரி கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணு" என்று சொல்லிவிட்டு, தேங்காய் எண்ணையை சூடா காய்ச்சி எடுத்துட்டு வந்தான்.

"அம்மா கொஞ்சம் எந்திரிச்சு உக்காரு" 

"இல்லடா என்னால முடில"

"என்னமா அப்புறம் எப்டி மா நான் எண்ணை தேய்க்கறது"

"நான் அப்டியே படுத்துகிறேன் தேச்சு விடுடா"

"சரி உன் சேலையை கலட்டு, வெறும் பாவாடை, ஜாக்கெட் ஓட இரு"

"என்னால முடில நீயே உருவுடா"

"சரி" என்றவன் பொறுப்பாக அம்மாவின் சேலையை கலட்டி உருவினான்.

பல முறை பாத்து இருந்தாலும், இது அவனுக்கு வித்தியாசமாக இருந்தது, முதல் முறையாக அவளை அனு அணுவாக காமத்துடன் ரசித்தான்,

"அடடா என்ன அழகான தொப்புள், மார்புகள், கால்கள்" 

குமாரால் தாங்க முடியவில்லை.

அவள் பாவாடையை தொடை வரை தூக்கினான், சூடான எண்ணையை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவள் மேல் கால் மேல் ஊற்றி, முட்டி வரை தடவினான்.

அந்த சூடான எண்ணை, அவளின் உடலில் படற கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வலி குறைந்து சுகமாக இருப்பதை உணர்ந்தாள் புவனா.

குமார் அவள் பாவாடையை இன்னும் கொஞ்சம் மேலே தூக்கி கிட்டத்தட்ட ஜட்டி வரை உயர்த்திவிட்டான். புவனா கண்மூடி படுத்திருக்கும் தயிரியத்தில் இன்னும் கொஞ்சம் மேலே உயர்த்தி ஜட்டி போட்டு இருக்கிறாளா என்று பார்க்க, ஜட்டி போட்டு இருந்ததால் ஏமாற்றம் அடைந்தான்.

ஆனால் கண்முன் கிடந்த அவளின் திறந்த தொடை அழகு அவனுக்கு ஆறுதல் அளித்தது. இரு தொடைகளிலும் எண்ணை ஊற்றி இரு கைகளால் மாறி மாறி பிசைந்து உருவி தடவி இஷ்டபடி சுகம் கான மகனின் மசாஜில் புவனவும் சுகம் கண்டாள்.

குமார் சுண்ணி பயங்கரமாக விடைத்து இருந்தது.

தொடைகளை கவனித்துவிட்டு அடுத்து தொப்புளை அடைந்தான். தொப்புளில் எண்ணை விட்டு கை வைத்த உடன், புவனா கூச்சத்தில் சிரிக்க ஆரம்பித்துவிட்டாள்.

"டேய் கூசுதுடா செல்லம். அங்க அவளவா வலி இல்ல. போதும் விடு"

"இருக்கட்டு ம்மா தொப்புள்ல எண்ணை தேச்சா நல்லதுன்னு நீதான சொன்ன. எத்தன தடவ எனக்கு நீ தேச்சுவிட்டுருக்க. இன்னைக்கு நான் உனக்கு தேய்க்குரேன்."

அவள் சிரித்துக் கொண்டே தலையாட்ட குமார் கிடைத்தது வாய்ப்பு என்று அவன் இரு கைகளையும் அவள் வயிற்றில் படறவிட்டு அழுத்தி தேய்க்க தொடங்கினான். புவனாவிற்கு கூச்சம் மறைந்து உடலில் குறுகுறுப்பு ஏற தொடங்கியது. சட்டென எழுந்து குமாரை இருக்கமாக அணைத்து உதத்துக்கு அருகில் முத்தம் குடுத்து, "ரொம்ப தேங்க்ஸ்டா தங்கம், அம்மாக்கு இப்போ பரவால்ல" என்று சொல்லி அவன் முகத்தை ஜாக்கெட்டில் இருந்து பிதுங்கி நின்ற முலை சதையின் மேல் வைத்து அணைத்துக்கொண்டு, அப்படியே படுக்க குமார் அவளை அணைத்தபடி வயிற்றில் வைத்து மெதுவாக தடவி ரசித்தான். அவள் இடுப்பையும் தொப்புளையும் விரலால் வருடினான். புவனாவிற்கு அந்த சுகம் பிடித்து இருந்தது. அவன் தலையை வருடிவிட்டாபடி அப்படியே உறங்கிப்போனாள். குமார் கொஞ்ச நேரம் அம்மாவின் முலை சதைகளுக்கு முத்தம் கொடுத்துக்கொண்டு இருந்தான் அவள் களைத்துப் போய் தூங்குவதை பார்த்தவனுக்கு அவளை அதற்கு மேல் எதுவும் செய்ய தோன்றவில்லை அப்படியே அவள் முலை சதையில் முகம் வைத்து தூங்கினான்.

காலை பொழுது விடிந்தது, இரவில் குமார் கொடுத்த மசாஜ் ஓரளவுக்கு உதவியாக இருந்தாலும், இன்னும் இடுப்பு வலி, புவனாவுக்கு கஷ்டத்தை கொடுத்தது.

காலையிலேயே வடிவேலுவும், அவன் தாயும் சொந்தக்காரங்க யாரோ செத்துடாங்க என்பதால் துக்கம் விசாரிக்க அங்கே சென்று விட்டனர்.

வடிவேலுக்கு புவனா இந்த நிலையில் இருப்பதால் அவளை விட்டு செல்ல மனம் இல்லை, எனினும் காச்சல் குறைந்துவிட்டதாள், குமாரை பபார்த்துக்க சொல்லிவிட்டு கிளம்பி விட்டான்.

காலையில் எப்படியோ கஷ்டப்பட்டு எந்திரிச்சு, தன் வேலையை முடித்து, குளித்தும் விட்டாள் புவனா, குமார் திட்டினான், 

"ஏம்மா உன் ஒடம்பு இருக்கற நிலையில நீ குளிக்கணுமா"

"அது இல்லடா தங்கம் எண்ணை எல்லாம் பட்டு ரொம்ப கசகசன்னு இருந்துச்சு, அதான் குளிச்சிட்டேன், இப்போ தான் ஃபிரெஷ்ஷா இருக்கு. நல்ல வேல இன்னிக்கு ஷூட்டிங் இல்லாதது நல்லதா போச்சு இல்லனா ரொம்ப கஷ்டபட்ருப்போம்"

"அம்மா உன்ன நான் ஒன்னு கேக்கணும்னு நெனச்சேன், நாம நடிக்கற இந்த படம் உனக்கு பிடுச்சிருக்கா?"

"என்னடா இப்டி கேக்கற, ரொம்ப பிடிச்சதால தான நடிக்கறேன், என் வாழ்க்கையிலேயே நான் இவ்ளோ ரிஸ்க் எடுத்து நடிச்சதே இல்ல தெரிமா?"

"அதில்லமா இது வரைக்கும் அந்த டைரக்டர் நம்ம கிட்டே கதையே சொல்லலியே"

"அதுனால என்ன, அவரு எப்போ கதை சொல்ல மாட்டேன்னு சொன்னாரோ அப்பவே அவரு மேல எனக்கு நம்பிக்கை வந்துருச்சு. ஏன்னா பெரிய டைரக்டர்ஸ் எப்போமே ஆர்டிஸ்ட்ஸ் கிட்ட கதை சொல்ல மாட்டாங்க, அப்போ தான் கதை அவங்க இஷ்டத்துக்கு இருக்கும்"

"ஓஹோ இதுல இவ்ளோ விஷயம் இருக்கா?"

"அப்ரம் நம்ம டைரக்டர் உன்னிய பத்தி ரகு சார் கிட்ட கேட்டு பாத்தேன், அவரு பயங்கரமா சொன்னாரு, உன்னி பல பெரிய டைரக்டர்களுக்கு அசிஸ்டண்ட்டா இருந்தவராமா. ரொம்ப நல்லா டைரக்ட் பண்ணுவாராம்."

"எல்லாம் ரகு சார் கொடுத்த தைரியம் தான், அதனாலதான் உன்னி சொன்னதுக்கு இது வரைக்கும் நான் மறுப்பு சொல்லாம நடுச்சுட்டு இருக்கேன், இனிமேலும் அப்படி தான்"

"இதெல்லாம் எப்பமா விசாரிச்ச?" என்று ஆச்சரியமாக கேட்டான் குமார்.

"பின்ன எவ்ளோ பெரிய படம் விசாரிக்கமா இறங்க முடியுமா?"

குமார் தன் அம்மாவின் திறமையையும் புத்திசாலித் தனத்தையும்  நினைத்து பெருமையாக சிரித்தான்.

"தங்கம் எனக்கு ரொம்ப பசிக்குது டா, என்னால ஏந்துருச்சு நடக்க முடில, நீ ஒரு தட்ல போட்டு எடுத்துட்டு வர்றியா?"

"சரிமா இரு வர்றேன்" என்று சொல்லிவிட்டு கிச்சனுக்கு போனான் குமார், அங்கே இட்லியும், சாம்பாரும் செய்து வைத்து இருந்தாள் பாட்டி. அதை சாப்பாடு, தட்டு, தண்ணி எல்லாத்தையும் எடுத்து வந்தான் குமார், 

"வாமா எழுந்து உக்காரு" 

புவனா கொஞ்சம் சிரமப்பட்டு எழுந்து உக்காரந்தாள், குனிஞ்சு சாப்பிட முடியாமல் கஷ்ட பட்டாள். அவள் கஷ்டத்தை புரிந்து கொண்ட குமார் எதுவும் பேசாமல் அவளிடம் இருந்த தட்டை வாங்கி அவளுக்கு பாசத்தோடு ஊட்டி விட்டான்.

குமாரின் முகத்தை பார்த்தபிடி சாப்பிட்டவள் கண்களில் கண்ணீர் பூத்தது. 

"என்னாச்சுமா? ரொம்ப வலிக்குதா?"

"அதுக்கு அழுகலடா, இது வேற" என்றவள் அவன் கண்ணத்தை செல்லமாக கில்லி முத்தம் கொஞ்சினாள்.

"இந்த காலத்துல அவனவன் பெத்தவங்களை மதிக்க கூடமாட்றாங்க ஆனா என் புள்ள எனக்கு ஊட்டி விட்டுட்டு இருக்கான். உன்ன மாறி புள்ள கிடைக்க என்ன தவம் பண்ணன்னு தெரில. இவ்ளோ பெரிய பய்யன் ஆகியும் இன்னும் என் முந்தானைய புடுச்சுட்டே திரியர, என்ன உனக்கு அவ்ளோ புடிக்குமாடா செல்லம்"

"அம்மா செண்டிமெண்ட்லாம் போடாத எனக்கும் கண்ணு களங்குது, கம்முன்னு சாப்பிடு" என்றவன் இட்லி வைத்து அவள் வாயை அடைத்தான்.
கண்ணீரை துடைத்து கொண்டே அவனை ஆசையாக பார்த்துக் கொண்டே சாப்பிட்டாள்.

அவள் போதும் என்று சொல்லியும் கேட்காமல் "ஆ சொல்லு, ஆ சொல்லு" கொஞ்சி கொஞ்சி ஊட்டினான்.

வழக்காமாக 4 இட்லிக்கு மேல் சாப்பிடாதவளை இன்று 6 இட்லி சாப்பிட வைத்து விட்டான். போதாதென்று ஈனும் ஒரு இட்லி சாப்பிட சொல்ல புவனா தன் சேலையை விளக்கி அவள் வயிற்றை காட்டினாள், 

"பாரு என் வயிறு எவ்ளோ பெருசா ஆயிடுச்சு. போதும்டா செல்லம்"

ஏற்கனவே அழகான தொப்புள், அது இன்னும் கொஞ்சம் பெரிசாக இருப்பது பார்க்க இன்னும் அழகாக தெரிந்தது. 

"அடேய் இப்போ இடுப்பு வலியோடு சேந்து வயிறும் வலிக்குது டா" என்று சிணுங்களாக சொன்னாள்.

"சரி நேத்து மாதிரி மசாஜ் பண்ணி விடவா?"

"இப்போதான குளிச்சேன் திரும்பவும் எண்ணை ஆயிருமே"

"உன்ன யாரு இப்போ அவசர பட்டு குளிக்க சொன்னா?"

"சரி வேணாம் விடு டா. நேத்தே நான் போட்டிருந்த ஜாக்கெட்ல எல்லாம் எண்ண கறை பட்டுறுச்சுடா, புதுசு தெரிமா"

"ஒன்னு பண்ணு டிரஸ் ஃபுல்லா அவுத்துட்டு உன் பழைய சிம்மிஸும் பாவடையும் போட்டுக்கோ, அப்பா தான் என்ணை பட்டு டிரஸ் வீணா போகாது"

"அடடே நல்ல ஐடியா வா இருக்கே" என்று புவனாவும் ஆமோதித்தால்.

சரி என்று குமார் எண்ணை சூடு பண்ண கிச்சன் சென்றான். 

எண்ணை சூடு பண்ணி எடுத்துட்டு வந்தவன் புவனாவை பார்த்ததும் அதிர்ச்சி அடைந்தான்.

புவனா அந்த லோ கட் சிம்மி, பாவடையில் ஒரு காம தேவதையை போல காட்சி அளித்தாள். அவளை பார்த்ததுமே இவனுக்கு உடம்பில் என்னன்னமோ மாற்றங்கள் ஏற்பட்டது.

"சீக்கிரம் வாடா. வந்து தேச்சு விடு" என்று அவள் சொல்வதை கேட்டுதான் சுயநினைவுக்கே வந்தான்.

முதலில் மெதுவாக இடுப்பில் என்ணை தேய்தவன், அவளின் அழகான தொப்புள் ஏற்ப்படுத்தி இருந்த மோகத்தில் பாவாடையை பிடித்து கொஞ்சம் வலுவாக இழுக்க அது அப்டியே முழுசாக கீழே இறங்கி வந்தது, கிட்ட தட்ட முழு ஜட்டியும் தெரிந்தது.

இதை சற்றும் எதிர்பார்க்காத புவனா அதிர்ச்சி அடைந்து வெடுக்கென பாவாடையை பிடித்தாள். குமார் தவறு செய்து விட்டதாக எண்ணி பயந்தான்,

இருந்தாலும் சுதாரித்து கொண்டு, "சாரி மா அது டைட்டா இருந்துச்சா, கொஞ்சம் வழுவா இழுத்த ஓடனே, கீழ வந்துருச்சு" என்று அதிர்ச்சியை மறைத்து சிரித்தான்.

புவனா அவனை துளியும் தவறாக எண்ணவில்லை அவளும் சிரித்துக் கொண்டே, கீழே இருந்த பாவாடையை மெதுவாக ஏத்தி காட்டினாள். குமார் நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டான். 

புவனா சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள், 

"நல்ல வேல, ஜட்டி போட்டு இருந்தேன், இல்லனா எவ்ளோ பெரிய தர்ம சங்கடம் போயிருக்கும், லூசு லூசு" என்று அவன் மேல் பொய்க் கோவம் காட்டினாள்.

"அதனால என்ன இங்க நான் மட்டும் தான இருக்கேன்" என்றான் குமார். புவனாவும் அவனை பார்த்து புன்னகைக்க அது அவனுக்கு தைரியத்தை கொடுத்து. 

"ஏன் நான் பாத்தா என்ன தப்பா"

"டேய் ச்சீ.. என்னடா பேசுற, எனக்கு வெக்கமா இருக்கு", என்று முகத்தை மூடிக் கொண்டாள். 

சரி நாம கொஞ்சம் ஓவரா தான் போறோம் என்பதை உணர்ந்த
குமார் கொஞ்சம் அடக்கி வாசித்த படியே மசாஜை தொடர்ந்தான்.

போன் அடித்தது, குமார் போனை எடுக்க, உன்னி பேசினான், உடனே போனை எடுத்துட்டு போய் புவனாவிடம் கொடுக்க, புவனா அவன் சொன்னதை கேட்டு ஆச்சரியப்பட்டாள்.

"ஓகே சார் ஓகே சார்" என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்தால்.

குமார் ஆவலாக என்னவென்று கேட்க, 

"எனக்கு ரொம்ப ஆச்சரியமாக இருக்கு டா தங்கம். உன்னி இப்போ தான் நாளைக்கு என்ன சீன்னு சொன்னாரு, அவர் சீன் சொல்ல சொல்ல எனக்கு ஆச்சரியமா போச்சு"

"அப்டியென்னமா சீன்"

"எனக்கு இடுப்பு வலியாமா, அதை நீ எடுத்து விடரியமா அதுதான் சீன்"

குமார் சிரித்தபடியே "ஹாஹா, அட இதுக்கு நம்ம ரிஹர்சல் பண்ணவே தேவயில்லயே" என்று சொல்ல இருவரும் வாய்விட்டு சிரித்தனர்.

தொடரும்...