பாசப்‌ போராட்டம்‌ 14

முழு தொடர் படிக்க

ஒரு பக்கம் ஹேமா பதட்டத்தில் தவித்தாள்.

இனவொரு பக்கம் உன்னி அந்த ஏஜெண்டுக்கு போன் அடித்தான், 

"அந்த பையன்கிட்ட பேசிட்டேன், அவன் கிளம்பி வந்துட்டு இருக்கான், ஆமா அவன் பேரு என்ன?"

"லைன்லயே இருங்க சார் செக் பண்ணி சொல்றேன்" 

"சரி சொல்லுங்க வெயிட் பண்றேன்"

"சார் கெடச்சிருச்சு. அவன் பேரு குமார்"

"என்னது..!! என்ன பேரு சொன்னீங்க?" 

"குமார், சார். குமார்"

"குமாரா?" என்றபடியே போனை வைத்தான். 

"God's must be crazy!" என சொல்லி சிரித்தான்.

உன்னி நேரத்தை எண்ணிக் கொண்டிருந்தான், இரவு 3 மணிக்கு அந்த குமாருக்கு போன் செய்தான் அவன் எடுக்கவில்லை. கொஞ்ச நேரம் கழித்து பண்ணலாம் என்று எண்ணியவன் அப்படியே உறங்கி போனான்..

திடுக்கிட்டு தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்தவன், அவனுக்கு போன் பண்ணலாம் என்று போனை எடுக்க, அதில் 2 மிஸ்டு கால் வந்திருந்தது, மணியை பார்த்தான். அதிகாலை 6:30.

உடனே அவனுக்கு போன் செய்தான். 

"தம்பி வந்துட்டியா?"

"சார் நான் காலைல 4 மணில இருந்து உங்க ஆபீஸ் வாசல்ல தான் ஒக்காந்துட்டு இருக்கேன், ரெண்டு தடவ ட்ரை பண்ணேன் ஆனா நீங்க ஃபோன் எடுக்கல, அதான் விட்டுட்டேன்"

"சரி.. சரி.. நீ அங்கேயே இரு. நான் ஒரு call taxi அனுப்பறேன்"

"ஓகே சார்"

உன்னி அதற்குள் குளித்து முடித்து, பட்டை அடித்து பக்தி பழம் போல அவனை பார்க்க ஆவலாய் ஒக்காந்து வாசலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்,

அரை மணி நேரத்தில் கார் வந்தது, உன்னி ஆவலாக கீழே இறங்கி அவனை பார்க்க போனான், அவனை பார்த்ததும் ரொம்பவே மகிழ்ச்சி அடைந்தான் இருந்தாலும் சந்தோசத்தை வெளியில் காட்டாமல், 

"தம்பி நீ போய் முதல்ல குளிச்சு, முடுச்சு ரெடியாயிட்டு வா, உன்கூட நெறைய பேசணும்" என்றான்.

அவனும் மறுப்பேதும் சொல்லாமல் உள்ளே போனான்.

அவன் போகும் வரை அவனையே உத்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் உன்னி, அந்த 20 வயத்துக்கேற்ற இளமையும், பொலிவும் அவனிடம் இருந்ததை உணர்ந்தான். 20 வயதாக இருந்தாலும், தாடி மீசை வளர்ச்சி இன்றி, ஒரு பச்ச பாலகனை போல தோற்றம் அளித்தான்.

அஞ்ஜே காலடி உயரம், மெலிதான தோற்றம், சிவப்பு நிறம்.

ஹேமா வோ, 5 அடி உயரம், மிதமான body, மாநிறதுக்கும் வெள்ளைக்கும் இடையே உள்ள ஓரு நிறம்.

இவனை ஹேமாவின் பையன் என்று சொன்னாள், கண்டிப்பாக எவரும் நம்பிவிடுவார்கள்.

உன்னி மனதில் நினைத்திருந்த உறுவமைப்பை அவன் கிட்டத்தட்ட பூர்த்தி செய்திருந்தான்,

'எப்படியோ முதல் வேலை முடிந்தது, இன்னும் இவனை நமது கதைக்கு சம்மதிக்க வைத்து நடிக்க வைக்க வேண்டும், அதுவும் இவன் நடிப்பது கேமரா முன்பு அல்ல என்பதையும் அவனுக்கு விளக்க வேண்டும்.'

புவனா ஹேமாவின் வீட்டிற்கு வருவதற்கு இன்னும் ஓரு 5, 6 மணிநேரம் தான் இருந்தது, உன்னிக்கு ஒரே டென்ஷனாக இருந்தது. அவன் எதிர்பாத்தது போலவே சீக்கிரமாக ரெடி ஆகி வந்தான் குமார்.

"சார்" 

"அடடே அதுக்குள்ள வந்துட்டியா? வா உக்காரு" 

அங்கே இரண்டு சேர் போடப்பட்டு இருந்தது. குமார் பய பக்தியோடு உட்கார்ந்தான்.

"அட ரிலாக்ஸா உக்கார்ரா கண்ணா, சரி நான் யாருன்னு உனக்கு முழுசா தெரியுமா"

"சார்.." என்று இழுத்தான்.

"அட சும்மா சொல்லு, என்ன பத்தி நீ எவ்ளோ தெருஞ்சு வெச்சிருக்கனு பாக்க தான் கேக்குறேன்"

"சார் உங்க பேரு உன்னி, முழு பேரு உன்னிமோன், பொறந்தது கேரளா ஆனா படிச்சது, வளந்தது எல்லாம் கோயம்புத்தூர்ல. வயசு 38, இன்னும் கல்யாணம் ஆகல, சின்ன வயசுல இருந்தே டைரக்டர் ஆகணும்னு ஆசப்பட்டீங்க,
மொதல்ல சின்ன சின்ன டிவி விளம்பரம் பண்ணிட்டு இருந்தீங்க, உங்க திறமையா பாத்து ஒரு ப்ரொடியூசர் ஒரு பெரும் படம் பண்ண சொல்லி கொடுக்க, அந்த படத்த எடுத்து முடிச்சும், ப்ரொடியூசர் ரெலீஸ் பண்ண காசு இல்லாத நாலா கெடப்புல போட்டுட்டாங்க. அதனால மனசு உடைஞ்சு போய், தற்கொலைக்கு முயற்ச்சி பண்ணி, கால் உடைஞ்சு ஒரு வருஷம் ஹாஸ்பிடல்ல இருந்தீங்க, அந்த டைம்ல சில b grade படம் டைரக்ட் பண்ண வாய்ப்பு கிடைக்க மருக்காம பண்ண ஆரமிச்சிங்க, இப்போ அதுல நீங்க தான் no.1"

உன்னி அப்படியே அசந்து போய் விட்டான், 

"வாவ் எப்டி கண்ணா என்ன பத்தி இவ்ளோ விஷயம் தெருஞ்சு வச்சிருக்க? சூப்பர் கண்ணா. I'm impressed"

"தேங்க்ஸ் சார்"

"சரி எனக்கு உன்ன பத்தி சொல்லு" 

"நான் குமார், வீட்டுக்கு கடைசி பையன், ஒரு அண்ணன் ஒரு அக்கா இருக்காங்க, அண்ணன் அப்பா பேச்சு கேட்டு இஞ்ஜினியரிங் முடுச்சு, கல்யாணம் பண்ணி அமெரிக்கால செட்டில் ஆயிட்டான், அக்காவும் அதே மாதிரி நல்லா படுச்சு அவளும் புனேல செட்டில் ஆயிட்டா, நான் சின்ன வயசுல எல்லாம் நல்லா தான் படிச்சுட்டு இருந்தேன், வளர வளர படிப்புல இன்ட்ரஷ்ட் இல்லாம ஒழுங்கா படிக்கல, இருந்தாலும் எங்க அப்பா ஒரு 10 லட்சம் குடுத்து பிசினஸ் பண்ண சொன்னாரு, அதுலயும் நஷ்டம் ஆகி, காசு எல்லாம் போச்சு. அதுக்கப்பறம் எங்கப்பா என்ன சும்மா வீட்லயே கெடன்னு சொல்லிட்டாரு, ஆனா நான் அப்பவும் சும்மா இல்லாம என் ஃபிரண்ட்ஸ் ரெண்டு பேருகூட சேர்ந்துகிட்டு ஒரு ஐட்டம் கூட மேட்டர் பண்லாம்னு ஒரு லாட்ஜ்க்கு போக, நாங்க போன நேரம் ரையிடு வந்து, ஒண்ணுமே பண்ணாம மாட்டிக்கிட்டோம். சின்ன பசங்களா இருந்ததால ஆபிஸர் எங்க அப்பா அம்மாவ கூப்பிட்டு எனக்கு அட்வைஸ் பண்ணி அனுப்பி விட்டார், இந்த விஷயம் அக்கம் பக்கம் எல்லாம் தெரிஞ்சு அவமானமா போச்சு, என்னால என் அப்பா அம்மா வீட்டையே காலி பண்ணிடாங்க.

கடைசில எங்கப்பா, அம்மா ரெண்டு பேருமே என்னய தண்ணி தெழுச்சு விட்டுட்டாங்க, நானும் வீட்டை விட்டு வந்து 1 வருஷம் ஆக போகுது.

இங்க வந்த அப்பறம் தான் ஒரு b grade படத்துல நடிக்க சான்ஸ் கிடைச்சுது, சும்மா ஒரே ஒரு சீன் நடிச்சேன், காசும் கெடச்சுது அதுமட்டுமில்லாம எனக்கு அது ரொம்ப பிடிச்சு இருந்துச்சு, அதுக்கப்புறம் என் பேர அசோசியேஷன்ல பதுஞ்சு வெச்சுட்டேன், இப்போ அதுக்கு பலனா நீங்க கூப்பிட்டு இருக்கீங்க, நீங்க தான் சார் என் வாழ்க்கைக்கு ஒரு நல்ல வழி பண்ணனும்" என்று டப்பென்று அவர் காலை பிடித்துக் கொண்டான் குமார். 

"ச்ச ச்ச என்னப்பா இது!! இப்டி கால்லாம் விழுறது தப்பு. சரி எந்திரி, நான் பாத்துக்கறேன் கவளப்படாத" என்று அவனை தேற்றினான்.

இப்பொழுதுதான் அவன் முகத்தில் ஒரு பிரகாசம் தெரிந்தது, உண்மையிலேயே அவனை பார்க்க ரொம்ப பாவமாக இருந்தது. உன்னியும் ஒரு கால கட்டத்தில் இவனை போலவே தான் திக்கு தெரியாமல் இருந்தான். அதனாலேயே உன்னிக்கு அவன் மீது ஒரு பரிவு உண்டானது.

"சரி விசயத்துக்கு வருவோம், இப்போ உன்ன கூப்பிட்டது, நடிக்க தான் ஆனா படத்துல நடிக்க இல்ல" 

புதிராக சொன்னான் உன்னி. குமாருக்கு எதுவும் விளங்கவில்லை,

"உனக்கு புரியர மாதிரி சொல்றேன். ஆனா அதுக்கு முன்னாடி உன்கிட்ட சில விஷயத்த க்ளாரிபை பண்ணனும். உனக்கு இன்செஸ்ட் பிடிக்குமா" 

உன்னி சட்டென்று அப்படிக் கேட்டதும் குமார் திகிலடைந்தான். 

"சார் அது.." 

"அட நீ என்ன நினைக்குரியோ அத தைரியமா தெளிவா சொல்லு"

"சார் எனக்கு இன்செஸ்ட் பிடிக்கும் சார், எப்டினா... அது ஒரு ஃபேண்டஸியா மட்டும் பிடிக்கும், இன்செஸ்ட் படங்கள விரும்பி பாப்பேன், கதைகள் படிப்பேன் ஆனா என் குடும்ப பெண்கள அப்படி பாக்க இது வரை நினைத்தது இல்லை, அப்படி நினைக்கவும் எனக்கு பிடிக்கல, ஜஸ்ட் ஃபேண்டஸி ஒன்லி சார்"

"வாவ் சூப்பர் எக்ஸ்ப்லனேஷன் கண்ணா, இன்செஸ்ட்-அ விரும்பர எல்லாருமே இன்செஸ்ட் ரிலேஷன்ஷிப் வச்சுருக்கணுமா என்ன. சரி இப்போ மாத்தி கேக்கிறேன், உன் பெஸ்ட் ஃப்ரெண்ட் ஒருத்தன் இருக்கான், இப்போ அவனுக்கு அவங்க அம்மா கூட இன்செஸ்ட் ரிலேஷன்ஷிப் இருக்கு, அவங்க பண்றத உனக்கு பாக்க ஒரு சான்ஸ் கிடைக்குது, அப்ப என்ன பண்ணுவ?" 

"கண்டிப்பா ரசிச்சு பாப்பேன் சார்" என்றான் சற்றும் யோசிக்காமல்.

உன்னி மெலிதாக புன்னகைத்தான். 

"இப்போ இப்டி கேக்கிறேன், உன் ஃப்ரெண்ட்டுக்கு அவங்க அம்மா மேல ஒரு இது இருக்கு, அவன் அம்மாவ அடைய உன் உதவி கேட்டா அதுக்கு ஒரு கருவியா இருந்து உதவி செய்வியா?"

"கண்டிப்பா செய்வேன் சார், எனக்கு இந்த மாதிரி குடும்ப உறவுல ஒரு கிளுகிளுப்பு இருக்கு சார், ஒரு மாதிரியான திருட்டு சுகம்" என சொல்லி சிரித்தான்.

உன்னி மனதுக்குள் 'என்னோட கலை வாரிசு கிடச்சுட்டான்' என்றான்.

"ஓகே, இப்போ எல்லாம் தெளிவாகிடுச்சு, நான் சொல்றத கவனமா கேளு, இப்போ நான் ஒரு ரியல் ஸ்டோரிய டைரக்ட் பண்ணிட்டிருக்கேன், இது ஒரு பிரைவேட் மூவீ. ஒரு உண்மையான அம்மா, பையன அவங்ககுக்கே தெரியமாலயே சாதாரண படம்னு சொல்லி அவங்கள நம்ப வெச்சு நான் ஒரு புளூ பிலிம் எடுத்துட்டு இருக்கேன்"

"சார் என்ன சார் சொல்றீங்க!! உண்மையாவே, ரியல் லைஃப் அம்மா மகனா?" 

"எஸ்.. கிட்டதட்ட அதுல கால் கிணறு தாண்டிட்டேன், இன்னி வரைக்கும் அவங்களுக்கு துளி கூட சந்தேகம் வரல, இனிமேலும் சந்தேகம் வரக்கூடாது என்பதற்க்காக தான், சில புது கதாப்பாத்திரங்கள உள்ள சொருகி இருக்கேன், அதுல ஒரு கேரக்டர் தான் நீ பண்ண போற, என்ன கண்ணா புரிஞ்சுதா?"

"சார் சூப்பர் சார். என் கைய பாருங்க" 

அவன் கையை காட்ட, அவனுக்கு நன்றாகவே புல்லரித்து இருந்தது,

"சார் எனக்கு ஒரே ஒரு டவுட் தான், அப்போ நான் நடிக்கிறது, மல்லு படமும் கெடையாது, மெயின் ஸ்ட்ரீம் படமும் கெடையாது இல்லயா?"

"ஆமா நான் முன்னாடியே சொன்ன மாதிரி, இது ஒரு பிரைவேட் மூவீ, அதுவும் பணத்துக்காக எடுக்கிற படம் கெடையாது, ஒன்லி ஃபார் செல்ஃப் ப்ளசர். நீ சொன்னியே கிளுகிளுப்பா இருக்குன்னு, அத அனுபவிக்கத் தான் நாம இத பண்ண போறோம்"

"சூப்பர் சார், நான் இத கண்டிப்பா பண்றேன், நீங்க என்ன சொன்னாலும் கேக்கிறேன், என் முழு ஒத்துழைப்பும் இந்த படத்துல இருக்கும்" 

இது ஒரு பிரைவேட் மூவி என்று சொன்ன வார்த்தைகளால் கிடைத்த தைரியம் இது.

"சரிங்க சார், படத்துல என் கேரக்டர் என்ன" 

"சொல்றேன் இரு" என்று போனவன் ஒரு வீடியோ கேமராவை எடுத்து வந்தான்.

"இத பாரு" என்று அதை அவனிடம் காட்ட, அதில் புவனாவும்
குமாரும், நடித்திருந்த முத்தக் காட்சி ஓடியது. 

குமார் அதை பார்த்து அதிசயத்து விட்டான், 

"சார் இவங்க ரெண்டு பேரும் உண்மையிலேயே அம்மா மகனா, என்ன சார் இப்டி முத்தம் குடுத்துக்கிறாங்க, ஐயோ அங்க பாருங்க சார், இடுப்பை எப்படி தடவுறான்" என்று வீடியோவை பார்த்து மெய் மறந்து லைவ் கமெண்ட்டரி கொடுத்துக் கொண்டிருந்தான்.

"சரி அவங்க ரெண்டு பேரும் எப்டி இருக்காங்க" 

"சார் சூப்பர் ஜோடி சார், அடுத்து அவங்க என்ன பண்ண போராங்கன்னு பக்க எனக்கே ரொம்ப ஆவலா இருக்கு சார்"

"ஹம்ம்.. அப்பறம் இன்னொரு விஷயம். அவன் பேரும் குமார் தான்" 

"சார் உண்மையாவா? ஹோ அதான் என் பேர அப்டி ஆச்சரியமா கேட்டிங்களா" 

"ஆமா ஆமா எனக்கே ஆச்சரியமா தான் இருந்துச்சு, சரி ரெண்டுபேருக்கும் ஒரே பேரு இருக்கதால உன் பேர மொதல்ல மாத்திக்கலாம். இனிமே உன் பேரு குமார் இல்ல, கண்ணன் சரியா?" 

"ஓகே சார், பேரு நல்லா தான் இருக்குது" 

"எனக்கென்னமோ உன்ன பாத்த உடனே இந்த பேர் தான் தோணுச்சு கண்ணா, சரி வா உங்க அம்மாவ நானே உனக்கு அறிமுகப் படுத்தி வைக்குறேன்"

"சார் கதைல எனக்கு அம்மா இருக்காங்களா?" 

"ஆமா கண்ணா" 

"சார் அப்போ அவங்க கூட ஏதாச்சும்....." என்று சொல்லி நிறுத்தினான், 

"ஹாஹா போக போக பாரு" என்று சிரித்தபடி சொன்னான் உன்னி.

இருவரும் கிளம்பி ஹேமாவின் வீட்டை சென்று அடைந்தார்கள், 

"நீ இங்கேயே இரு" என்று கண்ணனை காரில் இருக்க சொல்லிவிட்டு, உன்னி மட்டும் உள்ளே சென்று ஹேமாவை பார்த்து விசையத்தை சொன்னான். 

"அப்பா, இப்போ தான் சார் எனக்கு ஆறுதலா இருக்கு, சரி எங்க அந்த பையன்"

"கார்ல இருக்கான்" 

"சரி அவன் பேரு என்ன?"

"கண்ணன்"

"நைஸ் நேம்"

"ஹம்ம் போ, நீயே போய் உன் மகன பாரு" என்றான் உன்னி, அவளும் வெளியே போய் பார்க்க, அங்கே காரில் இருந்த கண்ணன், இவளை பார்த்ததும் இறங்கி வந்தான்.

ஹேமா அவன் அருகில் சென்று அவனை உற்றுப் பாக்க, 

"சொல்லுங்க மேடம்" என்று பேச ஆரம்பித்தான் கண்ணன். ஹேமாவாள் எதுவும் பேச முடியவில்லை, அவள் பேச வாய் எடுப்பதற்குள் உன்னி வந்தான். இருவரையும் முறைப்படி அறிமுகப்படுத்தி வைத்தான்.

"கண்ணா இவங்க ஒரு ஜூனியர் ஆர்டிஸ்ட், இவங்களும் உன்ன மாதிரிதான் விருப்ப பட்டு இந்த கதையில நடிக்க ஒத்துகிட்டங்க, நல்லா பாத்துக்க இவங்க தான் இனிமேல் உன் அம்மா" என்றான் சிரித்தபடியே.

கண்ணனும் உடனே "ஹாய் அம்மா" என்று அவளை பார்த்து சொல்ல, என்னமோ புதுப்பெண் மாப்பிள்ளையை பார்த்து வெட்கப்படுவது போல வெட்கப்பட்டு சிரித்தபடியே உள்ளே சென்றாள் ஹேமா.

உன்னி மீண்டும் தனியாக உள்ளே போய் ஹேமாவிடம் பேசினான். 

"நான் எல்லா விசயத்தையும் சொல்லிட்டேன், அவன் எல்லாத்துக்கும் ஓகே சொல்லிட்டான், பையன் ரொம்ப நல்ல பையன். நீ அவன்கூட சகஜமா பழகு, கூச்ச படாத"

"அது சரி பையன் பாக்க ரொம்ப சின்ன பையனா இருக்கானே, இன்னும் மீசை கூட வளரல"

"அவனுக்கு வயசு 20 ஆச்சு, ஆள் பாக்க அப்டி சின்ன பையன் மாதிரி இருக்கான்"

"ஹோ.."

"சரி அவன்கிட்ட நீ நல்லா பேசு, அம்மா மகன் மாதிரி நடிக்காதீங்க, அப்படியே வாழுங்க"

ஹேமாவுக்கோ ஏனோ அவன் கண்களை பார்த்தாலே, அடிவயிற்றுக்குள் பட்டாம் பூச்சி பறப்பது போல ஒரு உணர்வு உண்டானது. புவனாவிடம் பேசியது. அவள் நடித்த காட்சிகள் பற்றி கேட்டது எல்லாம் ஹேமாவுக்குள் ஒரு இனம் புரியாத உணர்வை உண்டாக்கி இருந்தது. சொல்லப்போனால் அவளுக்கு ஒரு மகன் இருந்து, அவனுடன் தான் இப்படி எல்லாம் சல்லாபித்திருந்தால் எப்படி இருந்திருக்கும் என்று பலமுறை கற்பனை செய்து பார்த்திருக்காள். அப்படி நினைத்தபோது எல்லாம் அவள் புண்டை கசியாமல் இருந்ததில்லை. இன்று உண்மையாகவே அவளுக்கு ஒரு அழகான இளம் மகன் கிடைத்ததும் மகிழச்சியா பயமா என்று சொல்லமுடியாத ஒரு உணர்வில் தவித்தாள்.

உன்னி கண்ணனிடம் போய் பேசினான். 

"உங்க அம்மா எப்டிடா இருக்காங்க?"

"ரொம்ப அழகா இருக்காங்க சார், அவங்க கண்ணு , உடம்பு, மத்த பாகங்கள் எல்லாமே இருக்க வேண்டிய இடத்துல கரெக்டா இருக்கு" 

"டேய் அம்மாவாயே சைட் அடிக்கிரியா?"

"நம்ம கதைக்கு ஏத்த அம்மா மகனா இருக்கவேணாமா சார்"

"சூப்பர் இதத்தான் நான் உன்கிட்ட எதிர்பார்த்தேன்"

"அவங்க முக ஜாடை கூட என்கூட ஒத்துப் போகும்னு நினைக்குரேன் சார். நாங்க ரெண்டுபேரும் அம்மா மகன்னு சொன்ன கண்டிப்பா அவங்க நம்பிடுவாங்க"

"குமார்-புவனா நம்புனா மட்டும் போதாது, நீங்களும் உண்மையிலயே ஒரு அம்மா மகன் போல நெருக்கமா இருக்கணும். நான் சொல்றது புரிஞ்சதா?"

"ஓகே சார், ஆனா இதெல்லாம் எனக்கு புதுசு அதான் கொஞ்சம் பதட்டமா இருக்கு"

"உனக்கு மட்டும் இல்ல, உள்ள உங்கமாவும் அப்படித்தான் இருக்கா, உங்க அம்மாவுக்கு இன்னும் கல்யாணம் கூட ஆகல தெரியுமா"

"ஓஹோ அப்போ கன்னி தாயா?" என்று கண்ணன் சொல்ல, இருவரும் சிரித்தனர்!!

"சரி இன்னும் ரெண்டு மணி நேரம் தான் இருக்கு வா முதல்ல  பிராக்டிஸ ஆரம்பிக்கலாம்"

"பிராக்டிஸா? என்ன பிராக்டிஸ் சார்" 

"ம்ம் முத்த பிராக்டிஸ் தான்" என்ற உன்னி கண்ணனை பார்த்து கண்ணடித்தான். கண்ணனும் மனதில் சந்தோசத்தோடு அவனை பின் தொடர்ந்தான்.

உன்னி கையில் ஒரு பெட்டியை எடுத்துக்கொள்ள இருவரும் ஹேமாவின் வீட்டிற்குள் நுழைந்தனர். உள்ளே எதையோ சிந்தத்தபடி இருந்த ஹேமா உன்னி வருவதை பார்த்ததும் அவன் பக்கம் திரும்பி பார்த்தாள். 

"சரி இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல, அவங்க வந்திருவாங்க அதுக்குள்ள நான் சொல்லவேண்டியத சொல்லிடுறேன்"

"சரி சார், அதென்ன கைல"

"இதுவா, இது உங்க குடும்ப போட்டோ, செட்டப் எல்லாம் சரியா இருக்கணும்ல, அதான் உன் போட்டோ கூட, ஒரு ஜூனியர் ஆர்டிஸ்ட் போட்டோவ சேத்து, அப்படியே கண்ணன் போட்டோவையும் இணச்சு ஒரு ஃபேமிலி போட்டோ ரெடி பண்ணிட்டேன். இத பார்வையா இந்த ஹால்ல மாட்டு" என்று போட்டோவை ஹேமாவிடம் கொடுத்தான்,

போட்டோவில் இருந்த ஆண், ஹேமாக்கு ஏத்த ஜோடியாக இருந்தான். 

'ச்ச அப்படியே ஒரு உண்மையான குடும்பம் மாதிரியே இருக்குதே' என்று பூரித்தான் உன்னி,

"சரி இப்போ நான் சொல்றத கவனமா கேட்டுக்கோங்க, கதைப்படி இவன் உன் பையன் கண்ணன், டிப்ளமோ படுச்சு ஃபெயில் ஆயிட்டு சும்மா ஊர் சுத்திட்டு இருக்கான், ஆனாலும் உன் மேள அளவுக்கு அதிகமா பாசம் வச்ருக்கான், இவனுக்கு குடி பழக்கம், கஞ்சா பழக்கம் எல்லாம் இருக்கு சரியா?"

"சார் அந்த மாதிரி பழக்கம்லாம் எனக்கு இல்ல சார்" என்றான் கண்ணன். 

"அட உண்மையிலயே வா உன்ன கஞ்சா அடிக்க சொல்றேன், சும்மா கதைக்கு தான, ஏன் அப்படியே கதைக்காக அடிக்க சொன்னா அடிக்க மாட்டியா என்ன?"

கண்ணன் அதற்கு பதில் ஏதும் சொல்லாமல் விழித்தபடி நின்றான். 

"சரி அப்புறம் ஹேமா, உன் பழைய லைஃப் ஸ்டோரி எல்லாம் அதே தான், அதான் புவனாக்கு எல்லாம் தெரியும்ல, என்ன உனக்கு ஒரு புருஷன், ஒரு மகன் அவ்ளோ தான் எக்ஸ்ட்ரா, அப்புறம் உன் புருஷனை பத்தி கேட்டா, அவன் துபாய்ல வேலை செய்யறான், 3 வருசத்துக்கு ஒரு முறை தான் வருவான்னு சொல்லு, அவன அப்டியே கட் பன்னிரு, மேல மேல அவனபத்தி பேச்சு போச்சுன்னா, நீயே ஏதாச்சும் பிட்ட போட்டு விடு"

"அதெல்லாம் நான் பாத்துக்கறேன் சார், எனக்கு பயம் எல்லாம் இந்த பையன பத்தி தான், சின்னப்பையனா இருக்கானே சொதப்பிட்டாண்ணா வம்பா போய்டும்"

"அத நான் பாத்துக்கறேன் நீ கவலை படாத, கண்ணா இங்க பாரு, உன் அம்மா கூட நல்லா பேசு, அப்புறம் புவனா வந்து உனக்கு அட்வைஸ் பண்ணுவாளாமா, அவ அட்வைஸ் பண்ணும் போது நல்லா அவ நம்பர மாதிரி கவனுச்சு கேளு, சாஃப்ட்டா பேசு, என்கிட்டே பேசுற மாதிரி எல்லாம் லொட லொடன்னு பேசாத, கதையை பொருத்த வரை நீ ஒரு வெகுளி பையன், உன் கேரக்டர் அப்படியே அந்த குமார் கூட மேட்ச் ஆகனும், அப்புறம் எப்டியாச்சு அந்த குமார் பய கூட, ஃபிரண்ட்ஷிப் ஏற்படுத்திக்க, மொத சந்திப்புலயே ஃப்ரெண்ட் ஆகிறது சிரமம் தான் இருந்தாலும் ட்ரை பண்ணு, ஓகே வா?"

"ஓகே சார்" என்று கொஞ்சம் பதட்டமாகவே சொன்னான். 

"பதட்டப் படாதடா, ஃப்ரீயா இரு" என்று உன்னி சொல்ல, கைக்குட்டையில் தன் வேர்வையை துடைத்த படியே நின்று கொண்டு இருந்தான்,

"சார் படம்னா கூட நடுச்சரலாம் போல, ரியல் லைஃப்ல வர கேரக்டரா நடிக்கிறது ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கும் போலயே சார்"

"சரி நான் பேசினா நீங்க இன்னும் பதட்டப் படுவீங்க. நான் கிளம்பறேன், நீங்க ரெண்டுபேரும் தனியா பேசி பழகுங்க" என்று சொல்லிவிட்டு உன்னி கிளம்பினான். 

"ஓகே சார்" என்று இருவரும் வழி அனுப்பி வைத்தார்கள்,

கண்ணன் பதட்டமாக இருப்பதை பார்த்து ஹேமா கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் ஆனாள். முதலில் இவள் அவனை பார்த்து வெட்கப் பட்டிருந்தால், இப்போது அவன் அவளை விட கூச்சப் பட்டவன் என்று தெறிந்தவுடன், இவளுக்கு ஒரு தைரியம் கிடைத்தது.

ஹேமா சேரைஐ நகர்த்தி அவன் பக்கத்தில் போட்டாள், கண்ணன் அவளை பார்த்ததும் கீழே தலை குனிந்தான், 

"அட உன்னி இருக்கும் பொது 'ஹாய் மா' னு சிரிச்ச முகமா பேசின, இப்போ தனியா இருக்கும் பொது இப்டி, வேர்த்து வலியுது" என்று சொல்லி கிண்டல் செய்தாள்.

"எப்போவூமே ஒரு சப்போர்ட் இருந்தா, தைரியமா சவுண்ட் விடுவேன், தனியா இருந்தா பொட்டி பாம்பா அடங்கிருவேன்"

அவன் சொன்னது அவளுக்கு சிரிப்பை வரவைத்தது. 

"ஏய் நல்லா பேசுரடா நீ. நானும் உன்ன மாதுரி தான், ரொம்ப கூச்ச படுவேன், இப்போ உன்ன பாத்து எனக்கு கூச்சம் போச்சு.  உண்மைய சொல்லு உனக்கு எவ்ளோ வயசு, 15ஆ இல்ல 16ஆ"

"அய்யய்யோ உண்மையிலேயே எனக்கு 20 வயசு ஆச்சு, அது எங்கம்மா வயித்துல நான் இருக்கும் போது, எங்கம்மாக்கு மஞ்ச காமாலை வந்துச்சாம், அதுனால தான், நான் சின்ன வயசுல இருந்தே நோஞ்சானா இருப்பேன், இப்போ தான் கொஞ்சம் நல்லா சாப்பிட்டு, உடம்பு ஓரளவுக்கு வந்திருக்கு."

"அப்படியா?"

"ஆமா.. நான் 10 ஆவது படிக்கும் போது கூட, பஸ்ல நின்னுக்கிட்டு போகும் போது பல பொம்பளைங்க 'வா தம்பி மடியில வெச்சுக்கறேன்னு கூப்பிடுவாங்க' அவளோ குட்டியா இருப்பேன், நான் தான் கூச்சப்பட்டுட்டு போகமாட்டேன்" என்று சிணுங்கியபடி சொன்னான். 

அவளுக்கு அவன் சிணுங்கல், அவன் குறும்பு, அவன் பேச்சு எல்லாம் ரொம்ப பிடித்து இருந்தது.

அவள் அவன் வாழ்கை பாதையை பற்றி கேக்க, உன்னியிடம் சொன்ன அதே கதையை சலிப்பின்றி சொன்னான், இடை இடையில் இவன் பேசிய நகைச்சுவையான பேச்சில் ஹேமா வாய்விட்டு சிரித்தாள். 

அப்படியே இருவரும் பேசிக்கொண்டே இருக்க, நேரம் போனதே தெரியவில்லை,

ஹேமா, அவனிடம் "என்ன பத்தி உன்னி உன்கிட்ட என்ன சொன்னாரு" என கேட்டாள்.

"உங்களை கல்யாணம் ஆகாத கன்னி தாய்னு மட்டும் தான் சொன்னாரு, மத்தபடி அவர் எதுவும் சொல்லல"

"கன்னி தாயா? உனக்கு லொல்லு அதிகம்" என்று செல்லமாக அவனை அடிப்பது போல் கை ஓங்கினாள். 

"அவரு என்ன பத்தி தெருஞ்சா தான சொல்வாரு"

"சரி அப்போ நீங்களே உங்கள பத்தி சொல்லுங்க நான் தெருஞ்சுகிறேன்" 

"மொக்கையா இருக்கும் பரவால்லயா, உன்ன மாதிரி எனக்கு இன்ட்ரெஸ்ட்டிங்கா சொல்ல தெரியாது"

"அட பரவால்ல சொல்லுங்க அக்கா"

"என்னது அக்காவா? தம்பி நீ அம்மானே கூப்பிட்டு பழகு, அவுங்க முன்னாடி அக்கானு கூப்பிட்டு காரியத்தை கெடுத்துராத"

உடனே "சரிங்க அம்மா" என்றான், ஹேமா சிரித்தாள். அவன் அவளை அப்படி கூப்பிட்டதும் அவளுக்குள் ஒரு இன்ப குறு குறுப்பு ஏற்பட்டது. அதை வெளிக்காட்டமாள் மறைத்தாள்.

"சரி என்ன பத்தி சொல்லணும்னா, நான் 12th வரை படுச்சு இருக்கேன், எனக்கு ராசியில்லாதவன்னு பேரு, கல்யாணம் வயசு வந்த ஒடனே மொதல்ல ஒருத்தங்க என்ன பொண்ணு பாக்க வந்தாங்க, நிச்சயதார்த்தம் வரை போச்சு, எனக்கும் அவரை புடுச்சு இருந்துச்சி, அவருக்கும் என்ன பிடிச்சு இருந்திச்சு, கல்யாணத்துக்கு ரெண்டு நாள் இருக்கும் போது பாம்பு கடுச்சு செத்து போயிட்டாரு"

"அப்பவே என்னை ராசி கெட்டவன்னு சொல்ல ஆரம்பிச்சுட்டாங்க, அப்புறம் ரெண்டு வருஷம் கழுச்சு இன்னொருத்தன் பாக்க வந்தான், அவனுக்கு ஆக்சிடென்ட்ல கால் போச்சு, என் கல்யாண பேச்சும் நின்னு போச்சு, அதுல இருந்து என் கல்யாண பேச்சே விட்டுட்டாங்க, நானும் முதிர் கன்னி ஆயி கடைசில கல்யாண ஆசையே போச்சு, ஒரு ரெண்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி, ஓரு படத்துல நடிக்க சான்ஸ் கிடைக்க அப்டியே ஜூனியர் ஆர்ட்டிஸ்டா ஆயிட்டேன்"

"இடையில ரொம்ப கஷ்டம், அம்மா அப்பா வேற என் பொறுப்புள்ள இருக்காங்க, chance கிடைக்காம நாய் பாடு பட்டு போய்ட்டேன், கடைசில b grade படத்துல கூட நடிக்கலாம்னு முடிவு பண்ணி chance கேட்டு அலஞ்சேன், அப்போ தான் உன்னிய பாத்தேன், ஒரு படத்துல ஒரு சின்ன bit சீன் நடிக்க கேட்டாங்க, நாணும் பல்ல கடுச்சுட்டு தயாரா தான் இருந்தேன், ஆனா கடைசி நேரத்துல நான் ரொம்ப auntyஆ இருக்கேன்னு என்னய reject பண்ணிட்டாரு, கொஞ்சம் young ஆன பொண்ண போட்டுட்டாரு, அதுல கூட எனக்கு ராசியில்ல" என்று அவள் கண் கலங்க, 

"அழுவாதீங்க மா" என்று உண்மையான அன்புடன் ஆறுதல் கூறினான் கண்ணன்.

"சரி அப்போ, இப்போ எப்டி சான்ஸ் கிடைச்சுதுமா?"

"அது இந்த ப்ரொடியூசர் சேட்டு மூலமா கிடைச்சுது, அதுக்கு காரணம் புவனா தான், சேட்டு விசாரிக்கும் போது புவனாட்ட நல்லா பேசுர ஒரே ஆள் நான்தான்னு தெரியவர அந்த அதிஷ்டத்துல கெடச்ச வாய்ப்பு தான் இது, சேட்டு நான் வாங்குன கடன எல்லாம் அடச்சாரு, இத வெற்றிகரமா முடுச்சு குடுத்தா, சொந்தமா ஒரு ப்யூடி பர்லௌர் வெச்சு தறேன்னு வாக்கு குடுத்திருக்காரு"

"உண்மைய சொன்ன எனக்கு அவங்கள இப்டி நடிக்க வக்க போறோம்னு எந்த உறுத்தலும் இல்ல. நான் இந்த பிளான்ல ரொம்ப கவனமா இருக்கேன், கொஞ்சம் சொதப்பல் ஆனாலும் என் கனவே போயிரும்"

"கவலை படாதீங்க மா, உங்களுக்கு எந்த பிரச்சனை இல்லாம நடந்துகிறேன், இத மட்டும் சரியா முடுச்சுட்டோம்னா, நம்ம ரெண்டு பேரு வாழ்க்கையும் சேஃப் அம்மா" என்று அன்பாக அவளை பார்த்து சிரித்தான்.

ஹேமா அவனோடு நெருங்கி பழகியதும் மனசு விட்டு பேச தொடங்கினாள். 

"இத்தன னால எனக்கு குழந்தை இல்லன்னு ஒரு வருத்தம் இருந்துச்சுடா, ஆனா அந்த கவலை இப்போ போச்சு. என்ன எப்போதுமே அம்மான்னே கூப்பிடுடா"

அவன் இவளை அம்மா அம்மா என்று கூப்பிடும் போது எல்லாம் அவள் அடி வயிற்றில் ஒரு சுகமான உணர்வு ஏற்படுவதை உணர்ந்தாள். 

இருவருமே மனம் விட்டு பேசியதுல் நல்ல நெருக்கத்தை உணர்ந்தனர். 

பேச்சு வாக்ளையே ஹேமா "எங்க அம்மாக்கொரு முத்தம் குடு பார்ப்போம்" என்று கிண்டலாக கேட்டாள். கண்ணன் வெட்கத்தில் தலை குனிந்தான். 

"அட வார்த்தைக்கு வார்த்தை அம்மா அம்மானு சொல்ற, அம்மா ஆசையா முத்தம் கேட்டா குடுக்க மாட்டியா?"

"இல்ல குடுப்பேன், ஆனா நீங்க தப்பா நேனச்சுக்க கூடாது"

"ஏய் நான் உன் அம்மாடா. அம்மா எப்டி பையன தப்பா நெனச்சுக்குவா" 

உடனே டப் என்று எழுந்தவன் நச் என்று அவள் கன்னத்தில் அழுத்தமாக ஒரு இச் வைத்து விட்டு மீண்டும் அதே இடத்தில உட்கார்ந்து கொண்டான். ஹேமாக்கு ஒரு நிமிடம் உடம்பே சிலிர்த்து போனது, அவள் கேலியாய் கேட்டதும் அவன் இப்படி முத்தம் கொடுப்பான் என்று அவள் சற்றும் எதிர் பார்க்கவில்லை.

ஹேமா கன்னத்தை தேய்த்த படி அவனை பார்க்க, அவன் தலையை கிழே தொங்க போட்டு கொண்டான். 

"சரியான் ஆள் தான் நீ, அம்மாக்கு இப்படியா முரட்டுத் தனமா முத்தம் குடுப்ப" என்று கேக்க, அவன் கீழே குனிந்த படியே மெலிதாக சிரித்தான்.

"சரி இப்போ அம்மா உனக்கு ஒரு முத்தம் குடுப்பனாம்" என்று சொல்லி அவள் அவன் பக்கத்தில் துல வர அப்போது புவனாவிடம் இருந்து கால் வந்தது, 

"ஏய் ஹேமா நாங்க பாக்கத்துல வந்துட்டோம் டி, இன்னும் 10 நிமிஷத்துல வந்திருவோம்" என்று சொல்லிவிட்டு காலை கட் செய்தாள்.


தொடரும்...