முழு தொடர் படிக்க
சுகன்யா சென்னைக்கு வந்து, அந்த அரசு அலுவலகத்தில் உதவியாளர் பதவியில் சேர்ந்து மூன்று மாதங்களாதிறது. முதல் ஒரு வாரம் தன்னுடன் சிறுவயதில் படித்த தோழியின் வீட்டில் தங்கி இருந்தாள். பின்னர் அவளுடைய தாய் மாமாவின் நண்பர் வீட்டு மாடிப் போர்ஷனுக்கு குடி வந்தாள்.
கீழ் போர்ஷனில் வீட்டுகாரர் மாணிக்கத்தின் குடும்பம் வசித்தது.
மாணிக்கம், ஓய்வு பெற்ற ஆசிரியர், தானுண்டு தன் வேலை உண்டு என்று இருப்பவர். இந்த மூன்று மாதத்தில் அவர் அதிர்ந்து பேசி கூட அவள் பார்த்ததில்லை. மாணிக்கத்தின் மனைவி வசந்தி எப்போதும் சிரித்த முகம், அமைதியான பேச்சு என்று இருப்பவள். உடன் அவர்களது மகன் சங்கர் அவனுடைய மனைவி வேணி என சிறிய அளவான மதிழ்ச்சியான குடும்பம்.
அவர்களின் மகள் ராதாவுக்கு திருமணமாதி பெங்களூரில் வாசம். அவளுக்கு ஒரு பெண் குழந்தை. கணவன் அசோக் சாஃப்ட்வேர் எஞ்சினியர்.
மாடியில் ஏறியதும் சற்றே பெரிய அறை. உள்ளே நுழைந்ததும் இடப்புறத்தில் சமயலறை. எதிரில் பாத்ரூம் மற்றும் டாய்லெட். அறையின் வெளியே வந்தால் சிறிய பால்கனி. படுக்க கட்டில், உட்க்கார சிறிய டேபிள் மற்றும் சேர், துணிகளை வைத்துக்கொள்ள சுவரிலேயே பொறுத்தப்பட்ட மரத்தினாலான அலமாரி மற்றும் லாஃப்ட் என இருவர் தங்குவதற்கான எல்லா வசதிகளும் செய்து கொடுத்து இருந்தார் மாணிக்கம். தனது மகன் பெயரில் வாங்கி வைத்திருந்த காஸ் அடுப்பையும், இணைப்பையும் சுகன்யா உபயோதித்து கொள்ள அனுமதியும் கொடுத்திருந்தார்.
வாடைகை சிறிது அதிகம் என்றாலும், நல்ல மனிதர்களின் அரவணைப்பிலும், கண்காணிப்பிலும் தன் பெண் இருக்கவேண்டும் என்றும், மேலும் மாதத்திற்கு ஒரு முறை கன்யாவை பார்க்க வரும் போது அவளும் அங்கே அக்காடா என தங்க மிக வசதியான இடம் என்ற எண்ணத்திலும் அவள் அம்மா ஓரே காலில் நின்று அவளை அங்கே குடி வைத்துவிட்டாள்.
அன்று வானம் லேசாக தூறிக்கொண்டுருந்தது. சற்றே கனமாக மழை பெய்து ஓய்ந்திருந்தால் குளிர்ந்த காற்று வீசிக்கொண்டிருந்தது. சுகன்யா கட்டிலில் படுத்துக்கொண்டுிருந்தாள். கையில் இருந்த நாவலில் அவள் மனம் லயிக்கவில்லை. மணி பத்தை தொட்டுக் கொண்டுருந்தது. மனது ஓரிடத்தில் நில்லாமல் இங்கும் அங்குமாக அலை பாய்ந்து கொண்டிருந்தது. மாலையில் அவள் கண்ட காட்சி மீண்டும் மீண்டும் மனதில் தோன்றி அவளை அலைக்கழித்துக் கொண்டுருந்தது. மனம் அந்த காட்சியை திரும்பவும் ஒரு முறை அசை போடத்தொடங்கியது.
அந்த காட்சியின் தாக்கம், அதனால் ஏற்பட்ட சுகம், இப்போதும் சுகன்யாவின் மார்பகங்களில் சூட்டை பரப்பியது. தன் முலை காம்புகள் மெல்ல மெல்ல விறைப்பதை உணர ஆரம்பித்ததும் அவளுக்கு அவள் மீதே வியப்பும், உணர்வுகள் தன் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாததை உணர்ந்து சிறு கோபமும் வந்தது. என்ன செய்வாள்? அவள் வயதும், இளமையும், அவளை தூங்கவிடாமல் பாடாய் படுத்தின.
அவள் முலைகளில் லேசாக தினவெடுக்க ஆரம்பித்து, இரு காம்புகளும் அவள் அணிந்திருந்த மெல்லிய காட்டன் நைட்டியை குத்து இழிப்பதை போல் நிமிரத் தொடங்கின. அவள் தவிக்க ஆரம்பித்தாள். அடி வயிற்றிலிருந்து பெருமூச்சு ஒன்று மேலெழுந்து "ம்ம்..." என்ற ஓசையுடன் வெளிப்பட்டது. அவளின் பருத்த தொடைகளிரண்டும் ஒன்றோடு ஒன்று உரசியதன் விளைவாக இனம் தெரியாத சுகத்தை அனுபவிக்கத் தொடங்கினாள். யாரவது தன்னை அழுத்தமாக கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டால் சுகமாக இருக்கும் என அவள் மனம் ஏங்கத் தொடங்கியது. பக்கத்தில் இருந்த தலையனையை எடுத்து மார்போடு இறுக்கிக் கொண்டாள்.
சுகன்யா தலைவலி காரணமாக, அன்று மத்தியானமே அலுவலகத்திலிருந்து சீக்கிரமாக வீடு திரும்பினாள். சுற்று சுவரின் இரும்புக் கதவை மூடிக்கொண்டு வீட்டுனுள்ளே நுழைந்தாள். மாடியிலிருந்த தன் அறையை நோக்தி படிகளில் ஏறத்தொடங்கினாள். கீழ் வீட்டின் வலப்புற அறையில் இருந்து "மெதுவாங்க... வலிக்குது" என்று கிசுகிசுப்பாக வந்த பெண்ணின் குரலோசை கேட்டு ஒரு நொடி திகைத்தாள்; தயங்கி அங்கேயே நின்றாள்.
"ம்ம்ம்.. ப்ச்ச்... ப்ச்ச்..." முத்தயிடும் ஓசை.
உடன் "ம்ம்ம்ம்மா ஆஆஆ" முனகலுடன் "மெதுவா... மெதுவா..." என்ற பெண் குரல் ஒலித்தது.
அது வேணியின் குரல். வீட்டுச் சொந்தக்காரரின் மருமகள். கல்யாணமாகி ஒரு வருடமாகிறது. இன்னும் குழந்தை இல்லை.
சுகன்யாவால் தன் அறையை நோக்தி மேலே செல்ல முடியவில்லை. உள்ளே எட்டிப்பார்க்க மனம் தூண்டியது.
'எட்டிப் பார்க்கலாமா வேண்டாமா?' வெட்க்கத்தால் மனம் தவித்தது.
'யாராவது தன்னைப் பார்த்துவிட்டால் அசிங்கமாதிவிடும்' என அதே மனம் அவளை எச்சரித்தது.
மனதை கட்டுப்படுத்திவிட்டால் வாழ்க்கையிலே ஏது பிரச்சனைகள்? அந்த வயது... என்னதான் நடக்திறதெனப் பார்ப்போமே என்று... மனச்சலனத்தால் அங்கேயே ஒரு நொடி நின்றாள். கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது!
அறை சன்னல் சற்றே திறந்திருந்தது. சுகன்யா ஒரு முறை சுற்றும் முற்றும் தன் பார்வையை வீசினாள். தன் கால் செருப்பு ஓசை எழாமல் அடிமேல் அடிவைத்து சன்னல் அருகே சென்று உள்ளே பார்த்தாள். பொட்டுத்துணி இல்லாமல் சங்கரின் மடியில் வேணி படுத்து இருந்தாள்.
வரும் மே மாதத்திலிரருந்து இருபத்தாறு வயாதாதிறது அவளுக்கு. தங்கத்தை உருக்கி வார்த்த நிறம். பார்ப்பவரை சுண்டி இழுக்கும் கண்கள், சிறிய ரோஜா நிறத்தை ஓத்த உதடுகள். கூரான மூக்கு, சற்றே பருத்த ஆனால் நிமிர்ந்த முலைகள், மாநிற முலைகளின் முடிவில் ஒரு ரூபாய் அளவில் கருத்த வளையங்கள், வளையங்களின் முனையில் ஊதா நிறத்தில் உப்பிய காம்புகள்... குறுகிய இடுப்பு, கொழுத்த பிருஷ்டங்கள். வலது புட்டத்தில் ஒரு குண்டுமணி அளவில் இருக்கும் கருநிற மச்சம் அவள் பின்னழகுக்கு மேலும் அழகை கூட்டியது. கடந்த ஒரு வருடமாக தவறாமல் அனுபவிக்கும் தாம்பத்ய சுகத்தால் அவள் மேனியில் ஒரு பூரிப்பும், தளதளப்பும் தென்பட்டது.
சங்கர், அவள் கணவன், குனிந்து வேணியின் வலப்புற முலையை அழுத்தமாக முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவன் வலது கை அவளின் இன்னொரு முலையை வெறியொடு கசக்கிக் கொண்டிருந்தது. வேணி தன் கண்கள் செருக, கணவன் தன் மார்பில் கொள்ளும் உறவினால் உண்டான இன்ப வேதனையில் "ம்ம்ம்ம்... மா... ம்ம்ம்ம்... மா..." என்று முனகிக் கொண்டுருந்தாள்.
சுகன்யாவிற்கு கப்பென்றாகிவிட்டது. லேசாக தொடைகள் நடுங்க ஆரம்பித்தது. முகம் சிவந்து சூடாகியது, உதடுகள் துடிக்கத்தொடங்கியது.
முதல் தடவை... இதுதான் முதல் தடவை... அவளின் இருபத்து மூன்று வயதில் இப்போதுதான் முழு நிர்வாணமான இரண்டு உடல்கள், தங்களை மறந்து... இந்த உலகை மறந்து... உடல் புணர்ச்சியில் ஈடுபட்டு காமத்தை சுவைக்கும் நிகழ்வை பார்த்தது...
நடுங்கும் கால்களுடன் சுகன்யா தனது அறையை நோக்தி செல்ல ஒரு எட்டு எடுத்து வைத்தாள். பாழாய்ப்போன மனம் மீண்டும் அவளை தடுத்தது. மறுபடியும் தனது பார்வையை சன்னல் பக்கம் திருப்பினாள்.
இந்த உலகத்தின் ஓசைகள் எதுவும் அந்த தம்பதிகளுக்கு கேட்க்கவில்லை. சங்கர், வேணியை தன் மடியில் இருந்து தூக்கி தன் மார்போடு அணைத்து, அவள் செவ்வரி ஓடிய கண்களை தன் கண்களால் உற்று நோக்கினான். அந்த விழிகளில் தெரிந்த கூடலுக்கான ஏக்கம் சங்கரை அவள் அதரங்களை தேடத்தூண்டியது. தன் உதடுகளை வேணியின் உதடுகளில் அழுத்தமாக பதித்தான். அவன் மழையாய் பொழிந்த முத்தங்களால் அவளுடைய சிவந்த நிற இதழ்கள் வெளுக்க ஆரம்பித்தன.
அவள் தன் கணவனை ஆரத்தழுவினாள். வேணியின் சதைப்பிடிப்பான மாங்கனிகளின் காம்புகள் சங்கரின் வெற்று மார்பை குத்திக் கிழித்துக் கொண்டிருந்தன.
சங்கரின் கைகள் தன் அன்பு மனைவியின் பின்னழகை ஆசை வெறியுடன் தடவிக்கொண்டுருந்தன. அவனது விரல்கள் மெதுவாக வேணியின் புட்ட பிளவில் கோலம் போடத்தொடங்கின.
சுகன்யா தன் நிலை தடுமாற ஆரம்பித்தாள். அவள் மெல்லிய தேகம் காற்றிலாடும் கொடியைப் போலானது. அவள் முழு உடம்பையும் உஷ்ணம் தாக்தியது. மூச்சின் வேகம் அதிகமானது. அவர்களின் இன்ப விளையாட்டைக் கண்டு சுகன்யாவின் அடிவயிறு இறுதியது. ஜுரம் வந்தவளைப் போல நின்றவாறே நெளிந்தாள். மந்திரித்து விட்ட கோழியைப் போல் செய்வதறியாது அவர்களின் காம விளையாட்டுற்கு சாட்சியாக அந்த ஜன்னலோரத்து இருட்டில் நின்றாள். தன் தொடையிடுக்கில் பெண்மையின் பிசுபிசுப்பை உணர்ந்தாள். தன் வலது கையால் புடைவையோடு சேர்த்து தன் அந்தரங்கத்தை ஒரு முறை அழுத்தித் தேய்த்தாள்.
அறையின் உள்ளே, வேணி சங்கரின் முகத்தை தன் இரு கரங்களாலும் பிடித்து, அவன் உதடுகளில் தன் உதட்டைப் பதித்து, தன் நாக்கை அவன் வாய்க்குள் நுழைக்க முயன்று கொண்டிருந்தாள். அவன் தன் உதடுகளை லேசாக இறுக்திக் கொண்டு வேணியின் உதடுகளை துறக்க முயற்சி செய்து கொண்டு இருந்தான். அவர்கள், இந்த முத்தச் சண்டையில் வெறியோடு, ஒருவரை ஒருவர் தோற்கடிக்க முயன்று கொண்டு இருந்தனர். காம விளையாட்டில் யார் ஜெயித்தால் என்ன? கடைசியில் கிடைக்கப் போகும் சுகம் என்னவோ இருவருக்கும் ஒன்றுதானே...
வேணி தன் கணவனின் அடிவயிற்றை தடவிக் கொண்டே, விறைத்து சண்டைக்கு தயாரானது போல் நீண்டு பருத்திருந்த அவன் ஆண்மையை பிடித்தாள். சங்கரின் உடல் ஒருமுறை சிலிர்த்து அடங்கியது. இது அவளின் முதல் வெற்றியா? தன் உள்ளங்கையால் தன் கணவனின் ஆண்மையின் சிவந்த மொட்டின் நுனியை அழுத்தத் தொடங்கினாள்.
இதைப் பார்த்துக் கொண்டுருந்த சுகன்யாவின் நிலைமை காற்றில் ஆடுகின்ற பட்டம் போலானது. அவளுக்கு என்ன செய்வது என்றே புரியவில்லை. ஜாகெட்டினுள் வீங்கும் தனது மார்பை ஒரு முறை குனிந்து பார்த்துக்கொண்டாள். அது விம்மி விம்மி அவளை மெய் மறக்கச்செய்து கொண்டிருந்ததது. தன் நிலை கண்டு அவள் வெட்க்கப்பட்டாள்; சுற்றுமுற்றும் ஒரு முறை பார்த்தாள், தனது வலது கையால் தன் இடது முலையை ஜாக்கெட்டோடு சேர்த்து பிடித்துக் கொண்டாள்.
மன்மதன் தன் அம்பை அவள் மீது எய்துவிட்டான். அவள் உடலில் சுகமும், வேதனையும் ஒரு சேர தோன்றி அவளை துன்புறுத்தின. இந்த இன்ப வேதனை எங்கிருந்து வருகிறது? அவள் இதயத்திலிருந்தா அல்லது தேகத்திலிருந்தா...
வேணியும், சங்கரும் தங்கள் காரியத்தில் கண்ணாயிருந்ததால், ஒரு கன்னிப் பெண் தங்களின் இன்ப நாடகத்துக்கு சாட்சியாக ஜன்னலுக்கு வெளியே நிற்கிறாள் என்று அறியாமலிருந்தார்கள்.
"ம்ம்ம்..." சங்கர் முனகினான்.
"கண்ணு நல்லா அழுத்துடி"
"மாட்டேன், என் ராஜாவுக்கு வலிக்கும்"
வேணிக்குத் தெரியும் அவள் எவ்வளவு பலமாக அவன் தடியை அழுத்துகிறாளோ அவ்வளவுக்கு அது பருத்து நீளும் என்று...
"இல்ல...இல்ல... நீ ஆட்டுடா கண்ணு, என் செல்லம்ல; என் கண்ணுல்ல; நீ ஆட்டுமா..." என்று சங்கர் பிதற்றினான். பிதற்றியவாறே அவளின் மார்க்காம்பை பிடித்து திருகினான்.
"ம்ம்ம்... நீங்க என்ன பண்ணுவீங்க? என் ராஜாவை இரண்டு வாரமா... பட்டினி போட்டுட்டேன்... இன்னைக்கு முழு விருந்து சாப்பாடுதான்; சாப்பிட்டுக்கோடா செல்லம்"
வேணி அவன் ஆண்மையை தனது தொடைகளின் இடுக்கில் அழுத்தித் தேய்த்தாள்.
சங்கரின் ஆண்மையின் நீளத்தையும், பருமனையும் கண்ட சுகன்யா, சங்கரின் இவ்வளவு பெரிய ஆயுதத்தை, வேணி எப்படி தனக்குள் வாங்கிக் கொள்வாள் என்று யோசிக்கத் தொடங்கினாள். அவனின் திண்மையான தடியை மலைத்துப் பார்த்தாள். அவளது இடது மார்பு சன்னலின் பக்கச் சுவரில் அழுந்திக் கொண்டுருந்தது. அப்போது கிடைத்த சுகத்தை உணர்ந்தவள் மேலும் தனது உடலை சுவரொடு சேர்த்து அழுத்திக் கொண்டாள்.
சங்கர் தனது பிடியை தளர்த்தி வேணியின் தலையை தன் அடிவயிற்றை நோக்தி இழுத்தான். பத்து நாட்களுக்கு மேலாக அலுவலக பணி காரணமாக வெளியூர் சென்று, தனியாக இரவுகளை கழித்த ஏக்கத்தில் வேணியின் முகத்தை கெஞ்சலாக பார்த்தான். வேணிக்கு அவன் தேவை என்ன என்று புரிந்தது.
வேணி தன் நாக்கால் கணவனின் தொப்புளை சுற்றி முத்தமிட்டாள்.
"அப்பா.... டா..."
அவன் மீண்டும் ஒரு முறை சிலிர்த்தான். அவளது மென்மையான உதடுகளின் சூடான அழுத்தம் சங்கரின் ஆயுதத்தை முழுமையாக்தியது. முழுமை அடைந்த அதன் முனையில் நிறமற்ற சிறிய பனித்துளி ஒன்று தோன்றியது. அந்த பனித்துளியை வேணி, தன் நுனி நாக்கால் வழித்தெடுத்தாள்.
வேணி, சங்கரின் முழுமையை தன் கைகளால் இறுக்கி மேலும் தீழுமாக உருவி விட்டாள். சங்கரின் மூச்சு துரிதமாதியது.
"வேணி... வேணி... சீக்திரம்டா கண்ணு" சங்கர் தவித்தான்.
"என்ன வேணும்டா...சொல்லுடா பட்டு..." வேணி ஒரு குறும் சிரிப்புடன் கொஞ்சினாள். அவன் தேவையை, அவன் வாயால் கேட்க்க விரும்பினாள்.
சங்கர் பேசும் நிலையை கடந்துவிட்டான். அவளுக்கு பதில் ஒன்றும் சொல்லாமல் தன் ஆண்மையை அவள் உதடுகளின் மேல் தேய்த்தான்.
இரும்பை ஓத்த அவன் தடி, பூபோன்ற மென்மையான இதழ்களை உராய்ந்ததும் அவள் உடலில் மின்சாரம் பாய்ந்தது. அவள் பெண்மையும் சுரந்தது.
"ம்ம்ம்..." என்ற நீளப்பெருமூச்சுடன், வேணி அவனை மேலும் தவிக்கவிடாமல், அவன் ஆண்மையை அழுத்தமாக முத்தமிட்டாள்.
நரம்புகள் முறுக்கேறி துடித்துக் கொண்டுருந்த அவன் தடியை அடியிலிருந்து முனைவரை முத்தமிட்டுக் கொண்டே, இரண்டு விரைகளையும் உள்ளங்கையால் பற்றி மெதுவாகக் கசக்கினாள். முள்ளை முள்ளால் எடு என்பார்கள். இங்கு கணவனின் உடல் சூட்டை தணிக்க, வேணி தன் சூடான உதடுகளை உபயோகிக்கிறாள்.
சன்னலுக்குப் பின்னே, மாடிப்படியின் இருட்டில், ஒரு கன்னி, இந்த இருட்டறைக்குள் அரங்கேறும் இன்ப நடகத்தை திருட்டுத்தனமாக பார்த்துக் கொண்டுருக்திறாளே அவளின் சூட்டை யார் தணிப்பார்கள்? அவள் சூடு எப்படி தணியும்?
வேணி ஆர்வத்துடனும், முழு விருப்பத்துடனும் சங்கரின் ஆண்மையை முத்தமிட்டு அவனை மதிழ்விப்பதை பார்த்த சுகன்யாவின் அங்கமெங்கும் உஷ்ணம் பரவியது. அவள் நாக்கும், உதடுகளும் சுரம் வந்தவளை போல உலர்ந்தன. அவள் பெண்மையின் அந்தரங்க நீர் முழுவதுமாக சுரந்து, அவளின் காட்டன் ஃபாண்டியை நனைத்தது. அவள் தன் தொடை நடுவில் சூட்டையும், குளிர்ச்சியையும் ஒருங்கே அனுபவித்தாள்.
சங்கரின் ஆண்மை வேணியின் சூடான முத்தங்களால் வெடித்து சிதறும் நிலைக்கு வந்துவிட்டது. இரும்பு கம்பியை ஒத்திருந்த அந்த ஆயுதத்தின் மேல் தோலை வேணி கீழேதள்ளி, ரோஜா நிறத்தை போலிருந்த அந்த மொட்டினை தனது நுனி நாக்கால் தீண்டினாள். தன் நாக்தில் சுரந்த எச்சிலால் அம்மொட்டினை முழுவதுமாக ஈரமாக்கினாள்.
"ஸ் ம்ம்ம்..ம்மா..ம்மா" முனதிக்கொண்டே சங்கர் தனத தடியை வேணியின் வாய்க்குள் நுழைத்தான். இதற்காகவே காத்திருந்ததைப் போல வேணி அவனுடய பாதியை உள்வாங்கி தன் நாக்கால் அழுத்தி உறிஞ்ச ஆரம்பித்தாள். உடல் நடுங்க மனைவியின் வாய் சூட்டை, நாக்கின் ஈரத்தை, இரு கண்களும் செருக, சங்கர் அனுபவித்தான்.
சுகன்யா ஆங்கிலப் புத்தகங்களில் வாய்ப்புணர்ச்சியைப் பற்றி படித்திருக்திறாள். கல்லூரியில் படிக்கும் போது தன் தோழிகள் சிலர் இது பற்றி பேசி சிரித்த போதும் அவர்கள் உடன் இருந்திருக்திறாள். ஒருத்தி தன் மொபைல் தொலைபோரசியில் இது போன்ற குறும் படங்களை கொண்டு வந்து அவர்களுக்கு காட்டியதுமுண்டு. அவள் அப்போதெல்லாம் செக்ஸ் பற்றி அதிகம் சிந்தித்ததில்லை. அவள் கவனமெல்லாம் படித்து ஒரு வேலையை தேடுவதில்தான் இருந்தது. அவள் குடும்ப நிலைமை அப்படி...
படித்து வேலையில் சேர்ந்து, ஓரளவிற்கு தன் சொந்த காலில் நின்ற பின் இன்று, சன்னலுக்கு பின் நின்று கொண்டு, வேணியின் வாய் வேலையை கண்டு, தன் மூச்சடங்கி ஸ்தம்பித்து நின்றாள். இந்த காட்சி அவளை ஒரு புது உலகத்தில் கொண்டு தள்ளிவிட்டது. காம உணர்ச்சி முழுவதுமாக அவளை ஆட்க்கொண்டுவிட்டது.
அறையின் உள்ளே வேணி தன் கணவனின் ஆண்மை மொட்டை சுற்றி தன் நாக்கால் வட்டம் வரைவதை போல துழாவிக் கொண்டிருந்தாள். சங்கர் அந்த இன்ப வேதனையை பொறுக்க முடியாமல், தன் உறுப்பை வேணியின் வாயிலிருந்து வெளியில் இழுத்து மீண்டும் அவள் வாயின் உள்ளே நுழைக்கவும், வேணியும் அவன் எண்ணத்தை புரிந்து கொண்டு தன் உதடுகளை இறுக்கமாக்தி அவனுக்கு தோதாக வாயை மேலும் கீமுமாக அசைக்கத் தொடங்கினாள்.
சங்கரின் ஆண்மையின் சுற்றளவு மேலும் விரிவடைந்து அவள் வாயின் உள்ளேயே துடிக்க ஆரம்பித்தது. சங்கரின் உறுப்பு விந்தை கக்கி விடுமோ என அஞ்சி வேணி தன் உதடுகளின் இறுக்கத்தை சற்றே தளர்த்தினாள். வேணிக்குத் தெரியும், சங்கரின் பலம் எனன; பலவீனம் என்னவென்று... காம கிரியைகளில் சங்கருக்கு மிகவும் பிடித்த விஷயம், அவன் மனைவி அவன் ஆண்மையை சுவைப்பது. ஆனால் அவன் மனைவி அவனை சுவைக்கும் போது, அவனுடைய உணர்ச்சி மேலீட்டால், தன் மனைவியின் பெண்மையில் உறவு கொள்ளும் நேரத்தை போல, நீண்ட நேரம் அவனால் இந்த விஷயதில் தாக்கு பிடிக்க முடிவதில்லை. வேணி, இன்று சங்கர் தன் விந்தை தன்னுடைய பெண்மையில்தான் வெளிவிடவேண்டும் என்று விரும்பினாள். உடலுறவில் வேணிக்கு இது மிகவும் விருப்பமான விஷயம்.
வெளியில் சுகன்யா இந்த இன்ப நாடகத்தின் கடைசி அத்தியாயத்துக்காக காத்திருந்தாள் போலும்... அவளின் ஒருகை அவளது மார்பிலும், மறுகை தொடை நடுவிலும் அழுந்தி இருந்தது. ஒருபுறம் அவர்களின் இன்ப விளையாட்டை பார்ப்பதனால் கிடைக்கும் கிளர்ச்சியும், அந்த கிளர்ச்சியினால் கிடைக்கும், இது வரை அனுபவித்தறியாத சுகத்தின் காரணமாகவும் அவள் தன் நிலை மயங்கி அங்கேயே நின்றிருந்தாள். இந்த விளையாட்டு எது வரை செல்லும் என்னும் எதிர்ப்பார்ப்பும் அவளை அங்கிருந்து நகரவிடவில்லை.
மறுபுறம் தன் நிலை கண்டு, "இது என்ன வேடிக்கை? ஒரு இருடி போல் அந்த தம்பதிகளின் கலவியை பார்க்கும் நிலைக்கு தன்னை எது தள்ளியது எது?... மேலும் வெட்ட வெளியில், இப்படி நான் என் மார்பையும், என் அந்தரங்கத்தையும் தடவிக் கொண்டு நிற்திறேனே" என்று அவள் வெட்கமும் வேதனையும் அடைந்தாள்.
உள்ளே அறையில், சங்கர் தன் ஆசை நாயகியின் எச்சில் அபிஷேகத்தால் அடிமுதல் நுனிவரை ஈரத்துடன் இருந்த தன் தடியை வேணியின் வாயிலிருந்து வெளியில் எடுத்தான். அது போருக்கு தயாரான வீரனை போல் நிமிர்ந்து நின்று தன் இலக்கு எங்கே என்று தேடியது. தன் கணவன் ஏன் இன்னும் தன்னுள் முழுவதுமாக முயங்க முயற்சிக்கவில்லை என்று எண்ணிய வேணி மல்லாந்து கட்டிலில் படுத்து தன் இரு தொடைகளையும் விரித்து, சற்றே தனது இடுப்பை மேல் நோக்தி உயர்த்தி, சுத்தமாக மழிக்கப்பட்ட தன் பெண்மையை முழுவதுமாக அவனுக்கு காட்டி தான் புணர்ச்சிக்கு தயார் என தன் கண்களாலும் அழைப்பு விடுத்தாள்.
வேணி, "..ம்ம்ம்... வாப்பா... எனக்கு வேணும்பா!" என்று முனதி, தனது இரு கால்களையும் சங்கரின் இடுப்பில் மாலை போல போட்டு, அவன் இடுப்பை தனது பெண்மையின் மீது அழுத்தி தேய்த்தாள். அவனை ஆசையோடு நோக்கி, தனது தொடைகளால் இறுக்தி, அவன் உடலை தன் மார்போடு சேர்த்து அணைத்தாள்.
"என்னடா கண்ணு அவசரம்... கொஞ்சம் பொறு..."
சங்கர் அவளது கால்களை தனது இடுப்பில் இருந்து பிரித்து, சற்றே கீழ் இறங்கி அவள் தொப்புளில் தனது நாக்கால் கோலம் போட துவங்கினான். பின் சற்றே நிமிர்ந்து அவளை நோக்கி, தனது நாக்கை வெளியே நீட்டி, மேலும் தீழுமாக ஆட்டினான்... உன் பெண்மையை நான் சுவைக்கட்டுமா என்று.
அந்த சைகைக்கு அர்த்தம் வேணிக்குத் தெரியும், தெரிந்தபோதிலும், வேணியால் இதற்கு மேல் பொறுக்க முடியவில்லை. அவள் உடல் முழுவதுமாக குழைந்து, பெண்மையில் மதன நீர் சுரந்து, புணர்ச்சிக்கு முழுவதுமாக ஆயத்தமாதி இருந்தாள். அவளது பெண்மை மொட்டும் தினவெடுத்து துடித்துக் கொண்டிருந்தது.
சங்கர் தன் மனைவியின் பொறுமையை சோதிக்க விரும்பவில்லை. சற்றே குனிந்து அவளின் திண்மையான தொடைகளில் மெதுவாக முத்தமிட்டான். அவள் தொடைகளின் உட்ப்புறங்களில் லேசாக வரி வரியாக படர்ந்திருந்த மெல்லிய ரோமங்கள் சிலிர்த்தெழுந்ததை பார்த்த அவன் மேலும் கீழிறங்கி வேணியின் தொடைகளை விரித்து, அவளின் பெண்மை மொட்டில் மெண்மையாக முத்தமிட்டான்.
வேணி துடித்து அவனை தன் மீது இழுத்து இறுக்கினாள்.
"ம்ம்ம்... உள்ள விடுங்க" தன் உதடுகளை மெதுவாக கடித்த, வேணி அவன் தடியைப் பிடித்து தன் பெண்மையின் உதடுகளின் நடுவில் வைத்துத் தேய்த்தாள்.
சங்கரின் ஆண்மை மொட்டு வேணியின் அந்தரங்க வாசனையை நுகர்ந்து அவளுள் முழுவதுமாக நுழையத் துடித்தது.
சங்கர் தனது இடுப்பை மேலும் தீழுமாக அசைத்து தனது லிங்கத்தை அவளின் புழை வாசலில் சரியாக பொருத்தி, மூச்சை முழுவதுமாக உள்ளிழுத்து தனது ஆண்மையை வேகமாக அவள் தேனடைக்குள் இறக்கினான்.
"ப்ப்ப்பா.. ப்ப்ப்பா..." என்று குரலெழுப்பிய வேணி உடல் சிலிர்த்து, அவனை முழுவதுமாக தன்னுள் வாங்கிக் கொண்டாள்.
சங்கர் மெதுவாக அவள் பெண்மையின் உள்ளிருந்த தனது உறுப்பை உறுவியெடுத்து, மீண்டும் அவள் பெண்மையின் உள்ளே குத்த ஆரம்பித்தான். தன் கணவனின் இயக்கத்திற்கு ஏற்ப வேணியும் தனது இடுப்பை மேலும் கீழுமாக அசைக்க ஆரம்பிக்க, அவளது பருத்த முலைகளும் லயத்துடன் அசைய தொடங்கின. உடல்களின் உராய்வின் காரணமாக இருவரின் காது மடல்களும் சூடேறி சிவந்தன.
சங்கரின் பருத்த தடி சீரான வேகத்தில் அவளை உழுது கொண்டுருந்தது. வேணி கண்கள் செருக... "என் ராஜா... என் தங்கம்... என் பட்டு..." என பிதற்றியவாறு அவன் இடுப்பை இறுகப் பற்றி தன்னை நோக்தி இழுத்தாள். அவளின் ஈரப்பெண்மையில் சங்கரின் ஆண்மை ச்வ்க்...ச்வ்க்... என்ற சத்தத்துடன் ரயிலின் பிஸ்டன் போல் இயங்கிக் கொண்டுருந்தது.
சங்கர் ரான கதியில் தன் மனைவியை புணர்ந்து கொண்டுருந்தான். இருவரின் உடலிலும் மெலிதாக வியர்வையின் வாசம் அரும்பத்தொடங்கியது. ஒருவர் அடுத்தவரின் வாசத்தை நுகர்ந்து கிறங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். அறைக்குள் அவர்களுக்கிடையே அமைதி நிலவிக் கொண்டிருந்தது. இயல்பான, சீரான இயக்கத்தில், எந்த விதமான அவசரமுமின்றி, அவர்கள் இருவரும் தங்களை மறந்து, மனமொன்றி தங்களை, காமத்தில் கரைத்துக் கொண்டதனால், காலம், தேசம், பாத்திரம் என்ற தடைகள் எதுவும் அங்கு அவர்களுக்கு இல்லை. வேறு எந்த தேவையும் இல்லாமல் அவர்கள் கணங்களை சுகித்துக் கொண்டுருந்தனர்.
சன்னலுக்கு வெளியே சுகன்யா பதட்டத்துடன் நின்று தன் வளர்ப்பையும், தான் வளர்ந்த விதத்தையும், அவள் செய்கின்ற காரியத்தையும், அதை யாராவது பார்த்துவிட்டால் அதனால் உண்டாகக்கூடிய விளைவுகளையும் யோசித்துக்கொண்டு, தன்னை மூன்று காலங்களுடனும் முன்னுக்குப்பின்னாக இனைத்துக் கொண்டதனால், அவளால் தொடர்ந்து தன்னுள் ஒன்றியிருக்க முடியவில்லை. தன்னுள் ஒன்றாதவனுக்கு சுகமில்லை.
வினாடிகள் கரைய கரைய, இயல்பாக வேணியின் புட்டங்கள் இறுக்கமடைந்து, அவளுடைய பெண்மையின் சுவர்களும் சுருங்க ஆரம்பித்தது. சங்கரின் ஆண்மையை அவள் இறுக்கி பிடித்ததன் விளைவாக அவனுடைய இயக்கத்தின் வேகம் சற்றே மட்டுப்பட்டது.
சங்கர் மீண்டும் நிகழ் காலத்திற்கு வந்தான். அந்த வேகக் கறைவையை ஈடுகட்ட தனது இரு கரங்களையும் வேணியின் பிருஸ்டங்களுக்கு கீழே நுழைத்து சிறிதே அவைகளை உயர்த்திக்கொண்டு, மூச்சை இழுத்துப் பிடித்து அவளை மேலும் வலுவாக குத்த ஆரம்பித்தான்.
மூச்சுப்பயிற்சியினால் விந்து வெளிப்படும் நேரத்தை தள்ளிப்போடலாம். அந்த வித்தை இயல்பாகவே அவனுக்கு வாய்த்திருந்தது.
வேணியின் மூச்சுக்காற்று அனலாகி அவன் மார்பை சுட்டது. அவளுடைய முலைக்காம்புகள் கனத்து, குத்தீட்டியாகியது.
"ம்ம்ம்... ஹையோ.. ம்ம்மா..." என வேணி முனகத் தொடங்கியதால், அந்த முனகல்கள் சங்கரின் உணர்ச்சிகளை பெருக்க, அவன் வேணியின் புழை ஆழத்தை அளந்தே தீருவது என்ற வெறியோடு இயங்கினான்.
அந்த வலுவான ஆண்மையின் தாக்குதல்களை சமாளித்த வேணியின் உடல் முறுக்கேற, மகிழ்ச்சியில் திளைத்த அவள், தன் கைகளால் கணவனின் உடலை மேலும் இறுக்கினாள்.
துடிக்கும் அவள் மேல் உதட்டில், கலவியினால் தோன்றிய மெல்லிய வியர்வைத் துளிகள் சங்கரின் வெறியை மேலும் தூண்டியது.
"ம்ம்ம்..." என்று முனகிக் கொண்டே, சற்றே திறந்து, விலதியிருந்த அவளின் இரண்டு உதடுகளையும் தன் வாயால் கவ்வி அவள் செவ்விதழ்களில் எச்சிலை உறிந்தான்.
வேணியின் உடம்பு காற்றில் பறக்கும் சறுகாத, "ம்ம்ம்... ம்ம்மா.." என கூவியபடி தன் இன்பத்தின் உச்சத்தை அனுபவித்தாள். அவள் தேனடையில் வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து சங்கரின் ஆண்மையை குளிப்பாட்டியது. அவள் முகம் குங்குமமாக மாறி, தான் பெற்ற அந்த கலவியின் சுகத்தை தன் கணவனுக்கு வழங்க தன் புட்டத்தை வேக வேகமாக மேலே தூக்திக் கொடுத்தாள்.
வேணியின் உடல் அசைவுகளில் இருந்து அவள் அடைந்த சந்தோஷத்தையும், உச்சத்தையும் உணர்ந்த சங்கர் தன் குத்தும் வேகத்தை கூட்டி, அவளை இறுக்கியணைத்து தன் ஆண்மையால் அவள் தேனடயை கிழிக்க ஆரம்பித்தான். சொத சொதவென இருந்த வேணியின் குழியில் துடிப்போடு அவன் தண்டு வெகு வேகமாக சென்று வர தொடங்கியது. தன் முழுமூச்சையும் இழுத்துப் பிடித்து அவள் பெண்மையை அவன் தாக்க, சங்கரின் தொடைகளும் இடுப்பும் இறுகி, வேணியின் பெண்மையில் அவன் ஆண்மை தன் நிலை இழந்து துடித்து, அந்த கடைசிக் குத்தில் அவன் தடி இளதியது, இளகிய அவன் தண்டிலிருந்து பத்து நாட்களாக அவன் சொம்பில் தேங்கியிருந்த விந்து கங்கை வெள்ளமாக பாய்ந்து வேணியின் உப்பிய ஆப்பக்குழியை நிறைத்தது.
சங்கரின் துடிக்கும் குஞ்சியிலிருந்து வெளியேறிய வெண் கஞ்சி வேணியின் ஆழக் குகையில் பாய்ந்ததும், அவள் தன் உடல் முறுக்கேறி மீண்டும் ஒரு முறை தன் உச்சத்தை தொட்டாள். சங்கர் மூச்சிரைக்க அவள் மேல் சரிந்து, அவள் இதழ்களை தன் வாயால் கவ்விக் கொண்டு, பொங்கும் அவள் சுவாசத்தின் வாசனையை நுகர ஆரம்பித்தான்.
துடிப்பான இன்ப விளையாட்டுக்குப் பின்னர், சங்கரும் வேணியும், ஒருவர் மற்றவரை மெலிதாக அணைத்துக் கொள்ள, இதுவரை இறுதியிருந்த உடல்கள் மெல்ல மெல்ல தளரத் தொடங்க, இமைகள் மூடிக்கிடக்க, மூடிய கண்களுக்குப் பின்னால், வெகு தூரத்தில் தோன்றிய ஊதா நிற வெளிச்சத்தில், எல்லையில்லா அகன்றப் பெருவெளியில், சிறு சிறு மஞ்சள் நட்ச்சத்திரங்கள் உதிர, மனம் ஓரிடத்தில் குவிந்து, தங்கள் மெய் மறந்து, அந்த உச்சக்கட்ட இன்பத்தை அனுபவித்துக் கொண்டுருந்தார்கள்.
அந்த இன்ப நாடகத்திற்கு அது வரை சாட்சியாக சன்னலுக்கு வெளியில் நின்று கொண்டிருந்த சுகன்யா, கால்கள் தளர, தன் சூடான உடல் நடுங்க, மனம் இலக்கின்றிப் பறக்க, அந்த தம்பதியினரின் தனிமையை மேலும் கலைக்க விருப்பமின்றி, இந்த நாள் அவள் வாழ்க்கையில் ஒரு பெரிய திருப்பத்தை கொண்டு வரப்போகிறது என்றறியாமல், மாடியிலிருந்த தன் அறையை நோக்தி மெதுவாக படியேறினாள்.
தொடரும்...
சூப்பர்! வர்ணனைகள் அருமை
ReplyDeleteநன்றி
Delete