செல்லப்பிள்ளை 5

முழு தொடர் படிக்க

 காலையில் செண்பகம் தான் முதலில் எழுந்தாள். அவள் தலை முடி கலைந்திருக்க, ஜாக்கெட் திறந்து கிடக்க, ஹரிஷ் அவள் வலதுபக்கம் கீழே கிடந்தான். அவள் வலது முலைமேல் தலை வைத்து, வயிறை கட்டிக்கொண்டு தூங்கிக்கொண்டிருந்தான். 

அவன் கிடக்கும் கோலத்தை பார்த்து சிரித்தபடி, அவன் தலையை கோதி நெற்றியில் முத்தமிட்டுவிட்டு, மெதுவாக அவனை கீழே படுக்க வைத்து விட்டு எழுந்தாள். தன் கழுத்தில் சுற்றி இருந்த சேலையை உருவிபோட்டு நடக்க முயற்ச்சிக்க அவள் பாதத்தில் ராத்திரி முழுவதுமாக கலட்டப்படாத பாவாடை சுற்றிக்கொண்டு அவளை நடக்க விடாமல் தடுத்தது. 

‘ச்ச ராத்திரி என்ன ஆட்டம் போட்டிருக்கோம்' என்று நினைத்து வெக்கம் கலந்த சிரிப்போடு பாவாடையை உடுத்தாமல் காலில் இருந்து உருவி கையில் எடுத்துக்கொண்டாள். சேலையையும் பாவாடையையும் தோளில் போட்டுக்கொண்டு திறந்த ஜாக்கெட்டோடு சாந்திக்கு போன் செய்தாள். 

சாந்தி போன் எடுத்து "ஹலோ" சொல்ல,

"அம்மா பேசுறேண்டி, திவ்யா எப்படி இருக்கா?…"

"ம்ம்ம் நல்லா இருக்காம்மா, எழுந்துட்டா பேசுறியா", கேட்டபடி போனை ஸ்பீக்கரில் போட்டு கொடுத்தாள் சாந்தி. 

"சொல்லும்மா"

"என்னடி எப்படி இருக்க? ராத்திரி நல்லா தூங்குனியா?" 

செண்பகம் அக்கறையாக விசாரிக்க அவள் பேசும் சத்தம் கேட்டு ஹரிஷ் கண் விழித்தான். தான் அம்மணமாக இருப்பதை உணர்ந்த ஹரிஷ் பாட்டி வெறும் ஜாக்கெட்டோடு தோளில் பாவாடை சேலையை போட்டுக்கொண்டு, தன் பெருத்த குண்டியை காண்பித்தபடி நின்றுகொண்டிருப்பதை பார்த்ததும் ஹரிஷின் பூலு எழுந்து ஆட்டம் போட்டது. 

"இப்போ பரவால்லம்மா, ஆனா உடம்பு கொஞ்சம் வலிக்குது. கொஞ்சம் தூங்கினேம்மா, உன் பேத்திதான் பசிக்குதுன்னு ரெண்டு தடவ எழுப்பி விட்டுட்டா"

"ம்ம்ம் நல்லா பால் குடிக்கிராளா?"

"ம்ம்ம் குடிக்கிராம்மா, ஆனா ஹரிஷ் மாதிரி இல்ல"

இங்கே ஹரிஷ் மெதுவாக எழுந்து பாட்டியின் மேல் கை படாமல் தன் பூலை மட்டும் பிடித்துக்கொண்டு பாட்டியின் ஒரு குண்டியில் வைத்து அழுத்தினான். ஹரிஷ் பூலின் வீரியத்தை உணர்ந்தவளாய் செண்பகம் தலையை பின்னாடி திருப்பி ஹரிஷை பார்த்து சிரித்துக்கொண்டே போனில் 

"பச்ச புள்ளைடி வளர வளர நல்லா குடிப்பா" என்றாள். 

பாட்டியின் சம்மதம் கிடைத்துவிட்டது என்று நினைத்து ஹரிஷ் பாட்டியின் குண்டி பிளவில் பூலை நேர்கோட்டில் தடவியவாறு கொண்டு சென்று அவள் கூதியில் நிறுத்தினான். பின் கூதியின் கீழ் முனையில் இருந்து பருப்பு வரை பூலின் நுனியால் அளந்தான். அவன் அளக்க அளக்க செண்பகத்தின் உடல் அதற்கு இணங்க மெதுவாக கையை போனின் மேஜையின் மீது வைத்து குனிந்தவாறு குண்டியை உயர்த்தினாள். 

ஹரிஷ் அவள் கூதி பருப்பில் பூலின் நுனியை வைத்து அழுத்த செண்பகம் அவளையும் அறியாமல் "ஹா" என்று முனங்க அங்கே சாந்தியும் திவ்யாவும் ஒரு நிமிடம் என்ன நடக்கிறது என்று கூர்ந்து கவனித்தார்கள். 

இங்கே ஹரிஷ் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக செண்பகத்தின் கூதிக்குள் பூலை திணித்தான். நேற்றே செண்பகத்தின் கூதி அவன் பூலுக்கு இணங்கி இருந்தாலும், இன்னமும் இறுக்கமாக தான் இருந்தது. ஹரிஷ் அதை அனுபவித்துக்கொண்டே முழு பூலையும் உள்ளே நுழைத்தான். செண்பகத்தின் கூதி அவன் பூலுக்கு ஏற்ப நன்றாக விரிந்து கொடுத்தது. அவன் மெதுவாக இயங்க ஆரம்பிக்க ஜாக்கெட் கழன்று தொங்கிய அவளது முலைகள் அவன் இயக்கத்துக்கு தகுந்த படி ஆட ஆரம்பித்தது. 

வேகமாக முச்சி வாங்கியவள் ஒரு கட்டத்தில் சுகம் தலைக்கு ஏற "ம்ம்ம், ஹா" என்று முனங்க ஆரம்பித்தாள். 

மறுமுனையில் என்ன நடக்கிறது என்று கூர்ந்து கவனித்தவர்களுக்கு, அவள் சத்தத்தை வைத்தே ஹரிஷ் அங்கே ஓல் போட்டுக்கொண்டிருக்கிறான் என்று புரிந்தது. முதலில் ஆச்சர்யப்பட்டவர்கள் பின் ஒருவருக்கொருவர் பார்த்து சிரித்தபடி செண்பகத்தை உசுபெத்த முடிவு செய்தனர். 

செண்பகம் போன் காதில் இருப்பது மறந்து தன் பேரனுக்கு குண்டியை தூக்கி கொடுத்து கூதியை விரித்து காட்டிக்கொண்டிருந்தாள். சாந்தி திவ்யாவின் பக்கத்தில், கட்டிலில் உக்காந்தபடி, "அம்மா அம்மா" என்று கூப்பிட, 

"ம்ம்ம்" என்று முதலில் காமமாக பதில் சொன்னவள், பின் போன் கையில் இருப்பதை உணர்ந்து, "ம்ம்ம் சொல்லுடி இங்க தான் இருக்கேன்" என்று ஒன்னும் நடக்காததுபோல் மறைத்து பேச முயன்றா. 

அந்த நேரம் ஹரிஷ் தன் பூலை செண்பகத்தின் கூதி உள்ளே ஆழமாக சொருகி வைத்து குடைய, செண்பகம் அவளையும் அறியாமால் "ஹா, ம்ம்ம்" என்று சத்தமாக முனங்கினாள். 

அதை கேட்டு சிரித்துக்கொண்டே திவ்யா கேட்டாள், 

"ஹரிஷ் எழுந்துட்டானம்மா?" 

'அவனும் எழுந்துட்டான், அவன் தம்பியும் எழுந்து என்ன படுத்திட்டு இருக்குதுங்க' என்று சொல்ல வந்தவள், "ம்ம்ம் எழுந்துட்டாண்டி திவ்யா" என்று வாய் குழற பதில் அளித்தாள். 

போன் மேஜை ஆடும் சத்தமும், செண்பகம் போட்டிருந்த செயின் போன் வயரில் படும் சத்தமும் செண்பகத்தின் மூச்சி முனங்களும் ஒரே சீராக கேட்க போனில் இருந்தவர்களால் ஹரிஷ் எப்போ உள்ளே குத்துகிறான் எப்போ வெளியே எடுக்கிறான் என்பதைக் கூட நன்றாகவே யூகிக்க முடிந்தது. 

அவன் வேகம் எடுப்பதை உணர்ந்த இருவரும், "அங்க ஹரிஷ் என்னம்மா பண்ணிட்டு இருகான்" என்று கேட்க, 

'அவன் என் பின்னாடி வேலை பாத்துட்டு இருக்கான்டி' என்று சொல்லவந்தவள், "பின்னாடி வேலை பாத்துட்டு இருக்கான்டி" என்றாள். பின் சுதாரித்து "நம்ம வீட்டு கொள்ள புறத்துல கிணத்துல தண்ணி எறச்சி வச்சிட்டு இருக்கான்" என்றாள். 

செண்பகம் தடுமாறுவதை இருவரும் ரசித்துக்கொண்டே, "சரிம்மா அவன் கேட்டத செய்து கொடு" என்று சொல்ல…

"என்னடி"ன்னு செண்பகம் மீண்டும் அழுத்தி கேட்க… 

"அவன் என்ன கேக்குரானோ அத செஞ்சி கொடும்மா, சமச்சி கொடு" என்றாள் திவ்யா.

"அவன் கேக்குறது தாண்டி கொடுத்துட்டு இருக்கேன், நேத்து ராத்திரியும் அவன் கேட்டான் நான் கொடுத்தேன்" என்று கிறக்கம் குறையாமல் சொன்ன செண்பகம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உச்சம் அடைந்து கொண்டிருந்தாள். 

இந்த காம விளையாட்டில் போனில் திவ்யாவும் சாந்தியும் கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை லட்சியம் செய்ய மறந்து போக செண்பகம் தன் குண்டியை பின்னுக்கு தள்ளி தானும் இடித்தாள். செண்பகத்தின் கூதி தசைகள் ஹரிஷின் பூலை பிடித்து பிடித்து விட ஹரிஷின் பூலு வீங்கி செண்பகத்தின் கூதியை இன்னும் அகலமாய் விரித்தது. 

ஒரு கட்டத்தில் செண்பகம் உச்சஸ்தாயலில் "ம்ம்ம்ம்" என்று முனங்கிக்கொண்டே குண்டி ஆட்டுவதை நிறுத்த, ஹரிஷும் அவள் கூதியின் ஆழத்தில் தன் பூலை நிறுத்தி குண்டியை எக்கி ஆழமாக குடைய, இருவரும் ஒரு சேர உச்சம் அடைந்தனர். செண்பகத்தின் கஞ்சி ஹரிஷ் பூலை குளிப்பாட்ட, ஹரிஷின் கஞ்சி செண்பகம் கூதியை நிரப்ப ஹரிஷ் செண்பகத்தின் மேல் அப்படியே சாய்ந்து அவள் கழுத்தில் முத்தம் பதித்தான். 

அவர்கள் ஆட்டம் முடிந்ததை உணர்ந்த சாந்தியும் திவ்யாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக்கொள்ள இருவரும் தங்கள் கூதியும் கசிந்து இருப்பதை உணர்ந்தார்கள். 

சிறிது நேரம் இரு பக்கமும் அமைதி நிலவியது. பின் சாந்தி, 

"அம்மா, நீயும் உன் பேரனும் விளையாண்டது போதும் சீக்கிரம் சமச்சி எடுத்துட்டு கிளம்பி வா, நீ வந்து தான் நாங்க சாப்பிடனும்" என்று கிண்டலாக கட்டளை போட்டாள்… 

"ம்ம்ம் சரிடி, இதோ இப்போ கிளம்பி வந்திடுவோம்" தடுமாறாமல் பேசினாலும், இங்கு நடந்தது அங்கே தன் மகள்களுக்கு தெரிந்து விட்டதை எண்ணி முகம் சிவந்தாள் செண்பகம். 

செண்பகம் போனை வைக்க ஹரிஷ் அவள் கூதியில் இருந்து தன் பூலை உருவினான். செண்பகம் அவன் பக்கம் திரும்பி அவன் பூலை வலது கையில் பிடித்து ஆட்டிக்கொண்டே, 

"ஏன்டா ஒரு இரண்டு நிமிஷம் இருக்க மாட்டியா, போன் பேசி முடிச்ச்ட்டு வாடின்னு சொன்ன நான் வராமையா போய்ட போறேன், அவ்ளோ என்ன அவசரம் என் செல்லத்துக்கு" என்று அவன் கன்னத்தை தட்டினாள். 

"பின்ன என்ன பாட்டி எழுந்ததும் நீ இப்படி அவுத்து போட்டு காமிச்சிட்டு இருந்தா இரண்டு நிமிஷம் இல்ல ரெண்டு வினாடி கூட என்னால இருக்க முடியாதே" என்று சொல்லிக்கொண்டே பாட்டியின் குண்டியை பிசைந்தான். 

"ஏன்? இவ்ளோ நாளு இப்படித்தானே காமிச்சேன் அப்போ எல்லாம் எங்க போனாரு இவரு"ன்னு சொல்லி செண்பகம் அவன் பூலை இறுக்கி பிடிக்க அந்த சுகத்தை அனுபவித்தவாறே… 

"இவ்ளோ நாளு இப்படி அவுத்து போட்டா காமிச்ச, அப்போ அப்போ அத இதன்னு காமிப்ப, அதோட இவருக்கு கொஞ்சம் பயம் வேற இவ என்ன சொல்லுவாளோன்னு" என்றவன் பாட்டியின் கூதியை உள்ளங்கையில் ஏந்தி தடவினான். 

"ஸ்ஸ்ஸ் மறுபடியும் ஆரம்பிக்காதடா பேராண்டி. உங்க அம்மாவுக்கு சித்திக்கும் தெரிஞ்சிடிச்சி அங்க நம்மள கிண்டல் பண்ணிட்டு இருக்காளுங்க, சீக்கிரம் சமச்சி எடுத்துட்டு போகணும் நேரம் ஆகுதுல" என்று செல்லமாக சொல்லி செண்பகம் அவன் கையை எடுக்க… அவனும் சரி என்று விலகிக் கொண்டான். 

இருவரும் கிளம்பினர். செண்பகம் இட்லி அவித்து எடுத்துக்கொள்ள, கிளம்பவதர்க்கு முன்பு நன்றாக குளித்து சுத்தமாக இருந்த செண்பகத்தின் சேலை பாவாடையை இடுப்புக்கு மேலே தூக்கி, கூதியில் ஒரு முறை நாக்கு வேலை செய்து உச்சம் அடைய வைத்தான் ஹரிஷ். அது செண்பகத்தின் கூதியையும் தொடையையும் பிசுபிசுவென்று வைத்திருக்க அவளுக்கு நடக்கவே கூச்சமாக இருந்தது. நடக்கும்போது உள்ளே இருந்து கூதி நீர் கசிந்து அவள் தொடையில் ஒழுகுவதை நன்றாக உணர்ந்தாள். அது அவளை மேலும் சிலிர்ப்பூட்ட அவள் கூதி காயாமல் ஈரமாகவே இருந்தது. 

இருவரும் ஆஸ்பத்திரிக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள். ஹரிஷ் கதவை திறந்துக்கொண்டு ரூமினுள் நுழைந்தவன் தன் அம்மாவை பார்த்ததும் "அம்மா" என்று கத்திக்கொண்டே கட்டிலில் அவள் பக்கத்தில் உக்காந்து அவளை கட்டிக்கொண்டான். 

திவ்யாவும் "ஹரிஷ் கண்ணா" என்று ஆற தழுவிக்கொண்டாள். 

திவ்யாவின் உடல் பூ போல இருந்தது, ஹரிஷும் அவளை கட்டி அணைத்து அவள் கழுத்தில் முகத்தை புதைத்து, கழுத்து, கன்னம் நெற்றி என்று கிடைத்த இடமெல்லாம் முத்தம் வைத்தான். அதை கண்கள் மூடி ரசித்தவளாய் அவன் முத்தம் கொடுக்க அனுமத்தாள். அவள் கைகள் அவன் தோள்களை ஆரத்தழுவ அவன் முத்தம் கொடுத்து முடிக்கும் வரை காத்திருந்தாள். 

"என்னடா கண்ணா அம்மாவ பாக்காம ரொம்ப எங்கிட்டியா?"

"ஆமாம்மா உன்ன பாக்காம ரொம்ப ஏங்கி போய்டேன்" என்று அவன் பாசமாக கூற, திவ்யா ஆசையாக எதிர்பார்த்த பதில் கிடைத்த பூரிப்பில் ஹரிஷை இன்னும் இருக்க தழுவிக்கொண்டாள். 

"இங்க பாருடா உன் தங்கச்சியை" என்று கட்டிலின் மறுபக்கம் படுத்திருந்த குழந்தையை காமிக்க ஹரிஷ் முன்பக்கம் திரும்பி திவ்யாவின் கன்னத்தோடு கன்னம் வைத்து குழந்தையை பார்த்தான். பின் எழுந்து குழந்தை இருக்கும் பக்கம் சென்றான். 

குழந்தை இன்னும் கண் முழிக்கவில்லை, தாயின் கருவறையில் இருந்து வெளியே வந்ததால் தன் கை கால்களை அவ்வப்போது நீட்டி மடக்கி உதறி பார்த்துக்கொண்டிருந்தது. குழந்தையின் மேனி இளஞ்சிவப்பு (பிங்க்) நிறத்தில் இருந்தது. அதன் சிறு விரல்கள் அழகாக மடங்கி இருந்தது. ஹரிஷ் எதோ அதிசியத்தை பார்ப்பது போல் பார்த்தான். பின் மெதுவாக குழந்தையின் கன்னத்தை தொட்டுபார்தான்.

பூக்கூட சிறிது கடினமாக இருக்கும் பூவை விட மென்மையாக இருந்தது குழந்தையின் கன்னம். பின் அதன் விரல்களில் தன் விரலை வைத்து மடங்கிய விரல்களை நீட்டி விட்டான். அது மறுபடியும் தொட்டாசுருங்கி போல் மெதுவாக பழைய நிலைக்கு மடங்கிக்கொண்டது. 

அம்மாவையும் குழந்தையையும் ஒரு முறை பார்த்துவிட்டு "ஆமாம்மா, பாட்டி சொன்ன மாறி தங்கச்சி உன்னைப்போலவே இருக்கா" என்று சொல்ல, 

குழந்தையை அவன் ரசிப்பதையே பார்த்துக்கொண்டிருந்த திவ்யா அவன் கன்னத்தை கிள்ளியவாறு "ஆமாண்டா" என்று சொல்லி புன்னகை உதிர்த்தாள். 

ஹரிஷ் குழந்தையை கொஞ்சிக்கொண்டிருக்க, அதை திவ்யா ரசித்துக்கொண்டிருக்க, சாந்தியும், செண்பகமும் திவ்யாவுக்கு சாப்பாடு குடுக்க எல்லாவற்றையும் எடுத்து வைத்தார்கள். 

சாந்தி ஒரு தட்டில் இட்லியை எடுத்து வைத்து திவ்யாவிடம் கொடுத்தாள். திவ்யா வாங்கிக்கொண்டு சாப்பிட ஆரம்பிக்க, ஹரிஷ் "இரும்மா நான் உனக்கு ஊட்டுறேன்" என்று தட்டை வாங்க முற்பட்டான். அப்போது குழந்தை பசியில் அழுதது. ஏன் அழுகிறது என்று தெரியாமல் ஹரிஷ் கட்டிலில் இருந்து எந்திரித்தான். 

எல்லோரும் ஒரு கணம் பரபரப்பு ஆனார்கள். செண்பகம் திவ்யாவிடம் இருந்து அவள் சாப்பாட்டு தட்டை வாங்க திவ்யா தட்டை கொடுத்துவிட்டு சம்மணம் போட்டு உக்காந்தாள். சாந்தி மெதுவாக குழந்தையை தூக்கி திவ்யாவின் மடியில் வைத்தாள். திவ்யா ஆஸ்பத்திரியில் கொடுத்த நைட்டியை உடுத்திருந்தாள். வேகமாக அதன் ஜிப்பை கீழிறக்கி இடதுபக்கமாக திறந்து, உள்ளே இருந்து தனது பெரிய முலையை வெளியே எடுத்து போட்டாள். குழந்தையின் முகம் அருகில் தன் முலையை கொண்டு சென்று, ஆள்க்காட்டி விரலுக்கும் நடுவிரலுக்கும் நடுவே முலைக்காம்பை பிதுக்கி வைத்துக்கொண்டு, காம்பை குழந்தையின் வாயில் ஊட்டினாள். குழந்தை வாய் முழுவதும் முலைக்காம்பை எடுத்துக்கொண்டு பசியோடு உரிய ஆரம்பித்தது.

அம்மாவின் முலையை பார்த்து ஹரிஷ் கண்ணை அகல விரித்தான். இது வரை இலை மறைக் காயாகத்தான் அம்மாவின் முலையை பார்த்திருக்கிறான். இப்போது அவள் முலை முழுவதும் வெளியே தெரிய… அதை பார்த்து அசந்தே போனான். அப்பழுக்கற்ற வெள்ளை வெளேர் என்று இருந்தது அவள் மூலை. அதில் ஓடும் பச்சை நரம்புகள் நன்றாகவே வெளியே தெரிந்தன. அவன் படித்த புத்தங்களில் எல்லாம் கருப்பு நிற காம்பும் முளைவட்டமும் தான் பார்த்திருக்கிறான். அனால் பாட்டிக்கும் அம்மாவுக்கும் காம்பும் முலை வட்டமும் பழுப்பு நிறத்தில் அவர்கள் வெள்ளை நிற முலைகளுக்கு ஏற்றார் போல் இருந்தன. 

குழந்தை பாலை சப்ப முலையில் இருந்து நிறைய பால் வெளியே சுரக்க அது குழந்தையின் உதடு கன்னம் என்று வழிந்தது. அவ்வப்போது திவ்யா அவைகளை துடைத்து விட்டாள்.

இவைகளை கூர்ந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த ஹரிஷின் குறுகுறு பார்வையை திவ்யா உணராமல் இல்லை. அவள் மெதுவாக ஏறிட்டு பார்க்க ஹரிஷ் அவள் முலைகளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அதை பார்த்ததும் திவ்யாவின் உடல் சிலிர்த்தது. தன் மகன் தான் பால் கொடுப்பதை பார்கிறான் என்றதும் அவளுக்கு கூச்சமும் வெக்கமும் பிடுங்கி தின்றது. எதையாவது வைத்து மறைக்க வேண்டும் என்று எண்ணியவள், நைட்டியில் எப்படி மறைப்பது என்பது தெரியாமல் திண்டாடினாள். 

இதை கவனித்த செண்பகம், "ஹரிஷ் அம்மா பால் குடுக்கும்போது அப்படி பாக்ககூடாது, வா கொஞ்சம் நேரம் வெளிய இருக்கலாம் அம்மா பால் கொடுத்து முடிச்சதும் உள்ளே வரலாம்" என்று சொல்ல… 

"ஏன் பாட்டி?" என்று ஏக்கமாக கேட்டான் ஹரிஷ். 

பிள்ளை ஏங்குகிறான் என்று அறிந்து உருகிய திவ்யாவின் தாய் மனம், "ஏன்மா, அவன் இங்கயே இருக்கட்டுமே" என்று வக்காலத்து வாங்க… 

"பால் திரிஞ்சி போயடும்டி, அப்புறம் குழந்தைக்கு எதாவது ஆயிடும்" என்று செண்பகம் பதில் சொன்னாள். 

"ஏன் பாட்டி நம்ம ஊருல நெறைய பேரு வெளி இடங்கள்ள வச்சி பால் குடுக்குறாங்க, அத நிறைய பேரு பார்த்துட்டு போறாங்க, அப்போ எல்லாம் பால் திரியாதா?" லாஜிக்கான கேள்வி கேட்டு விட்டதாக நினைத்து அவன் கேட்க… 

"டேய் மடையா, வெளி இடங்கள்ள அடுத்தவங்க பால் குடுக்குறத பாக்குறதும் அவங்களுக்கு காட்டுறதும் பிரச்சனையை இல்ல, ஆனா பால் குடுத்துட்டு இருக்கும்போது ஒருத்தர் உன்ன மாறி குறுகுறுன்னு பாக்கும்போது, உங்க அம்மா மாதிரி உணர்ச்சி வசப்பட்டா, அவ உடம்புல நிறைய நீர் (ஹார்மோன்ஸ்) சுரக்கும், அது பாலுல கலந்தா அது பச்ச குழந்தைக்கு ஆகாது. அவ்வளவுதான்" என்று சொன்னாள் செண்பகம். 

பாட்டி சொல்வது பாதி புரிந்தும் பாதி புரியாதவனாய், குழந்தைக்கு ஆகாது என்று சொல்வதை அமோத்தித்து, "சரி பாட்டி" என்று வருத்ததோடு வெளியே செல்ல எழுந்தான் ஹரிஷ். 

உடனே திவ்யா, "அம்மா அதெல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது. நீ அவன வெளிய போக சொல்லாத. ஹரிஷ் நீ அம்மாக்கூட இருடா கண்ணா, எங்க அம்மாவுக்கு ஊட்டி விடுறேன்னு சொன்னியே, அம்மாவுக்கு பசிக்குது ஊட்டுரியா?" என்று கேட்க, 

ஹரிஷ் சந்தோசத்தில் புன்னகைத்தவாறே "சரிம்மா" என்று சொல்லி இட்லி தட்டை எடுத்துக்கொண்டு அவள் பக்கத்தில் உக்காந்து ஊட்ட ஆரம்பித்தான். 

திவ்யா குழந்தைக்கு பால் ஊட்டிக்கொண்டே ஹரிஷிடம் சாப்பிட ஆரம்பித்தாள். ஹரிஷின் கண் அவ்வப்போது தன் முலைகளை பார்க்கிறது என்று அறிந்தவளுக்கு கொஞ்சம் காமமும் சிலிர்ப்பும் உண்டாக, அவன் நன்றாக பாக்கட்டும் என்று நைட்டியை இன்னும் திறந்து காண்பித்தாள். 

திவ்யா ஹரிஷை வைத்துக்கொண்டே முலையை காட்டிக்கொண்டு பால் கொடுத்துக்கொண்டிருக்க… "ஆமாண்டி அவனே வெளிய போறேன்னு சொன்னாக்கூட நீ போக விட மாட்டியே, எப்படி முலைய காமிச்சிட்டு உக்காந்துட்டு இருக்கா பாரு?" என்று செண்பகம் கிண்டல் செய்ய… 

"அவ காமிச்சிட்டு இருக்குறது இருக்கட்டும் நேத்து ராத்த்ரி நீ எத காமிச்சிட்டு இருந்த?" என்று சாந்தி கேட்கவும், ஹரிஷுக்கும் செண்பகத்துக்கும் சுருக்கென்று இருந்தது. 

மறந்திருப்பார்கள் என்று நினைத்தது, அவர்கள் மறக்காமல் கேட்கவும், ஹரிஷ் தலையை குனிந்த படி இட்லியை ஊட்ட, செண்பகம் ஒன்றும் பேசாமல் எதோ வேலை செய்வது போல் சிறிது நேரம் நடித்து அமைதி காக்க, 

"என்னம்மா பதிலே காணோம்" என்று சாந்தி மீண்டும் கேட்டாள்.

"என்ன என்னடி பண்ண சொல்ற, என் பேரன் கேட்கும்போது நான் எப்படி மறுக்குறது" என்று வெக்கபட்டுக்கொண்டே சொன்னாள் செண்பகம். 

"ஏன்டா ஹரிஷ் நீதான் பாட்டிகிட்ட கேட்டியா" என்று திவ்யா ஹரிஷை பார்த்து கேட்க… ஹரிஷ் தன் மேல் தவறு இல்லை என்பது போல, 

"இல்லம்மா பாட்டி தான் அங்க இங்கன்னு காமிச்சி சூடேத்தி விட்டுட்டா" என்று சிறுபிள்ளை போல பாட்டி மேலே பழி போட்டான்.

"டேய் ஏன்டா நானா உனக்கு அது இதுன்னு காட்டி சூடேத்தினேன், கடன்காரா, திவ்யா அவன் சொல்றத நம்பாதடி" என்று ஹரிஷ் தலையில் பொய்யாக அடிப்பது போல் தட்டினாள். 

"நீ காமிச்சாலும் காட்டியிருப்ப, நான் இருக்கும்போதே அம்மணமா அலையாத குறைதான், எல்லாத்தையும் அவுத்து போட்டு தான் அலைவ, நான் இல்லாதப்ப சும்மாவா இருப்ப" என்று அவளும் செண்பகத்தை கிண்டல் செய்ய… 

"என்னடி ஆத்தாளும் மகனும் என்னை கிண்டல் பண்றீங்க, டேய் ஹரிஷ் நானாடா உனக்கு அவுத்துபோட்டு காமிச்சேன். திவ்யா வீட்டுல இல்ல ரொம்ப காமிச்சா எங்க நம்ம பேரன் நம்ம மேல பாஞ்சிடுவானோன்னு எல்லாத்தையும் இழுத்து போத்திட்டு தான் இருந்தேன். அப்புறம் யாரு அம்மாவை ரொம்ப தேடுது பாட்டின்னு சொன்னது, உன் மடியில படுத்துக்கவானு கேட்டது, எனக்கு ஊட்டிவிடு பாட்டின்னு கெஞ்சுனது. அப்புறம் மூடி இருந்த என் முந்தானைய விலக்கி என் வயித்துல நக்கினது. அப்புறம் என்னை புரட்டி புரட்டி எடுத்தது, காலைல எழுந்தும் எழுந்திரிக்காம நான் போன் பேசிட்டு இருக்கும்போதே என் மேல காளை மாடு ஏறுற மாதிரி ஏறினது." என்று மூச்சிவிடாமல் சொல்லி தன் பக்க ஞாயத்த முன் வைத்தாள். 

"அதெல்லாம் இல்லம்மா, ராத்திரி தான் நான் பண்ணேன், காலைல பாட்டி வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும் போட்டுட்டு குண்டியா காமிச்சிட்டு நின்னுட்டு இருந்தா அதனாலத்தான் அப்படி ஆயிடிச்சி" என்று ஹரிஷ் தன் மேல் முழு தவறும் இல்லை என்பது போல் கூற, திவ்யாவும் சாந்தியும் இவ்வளவு வேலை நடந்திருக்கா என்று ஒரு வரை ஒருவர் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டனர். 

"டேய் ஹரிஷ் இவ்வளவு வேலையா பண்ண நீ? உனக்கு இன்னும் விவரம் தெரியலண்ணுல நினச்சிட்டு இருக்கேன் நான்" என்று திவ்யா ஆச்சர்யமாக கேட்டாள், 

"யாருக்கு அவனுக்கா, அவன நம்பாதக்கா, நீ புள்ளை உண்டானதுல இருந்து அவன் உன் மேல ஆசையா இருக்கானாம்" சாந்தி குட்டையை உடைத்தது போல் சொல்ல, அதை கேட்ட திவ்யா 

"என்னடி சொல்ற?" என்று அதிர்ச்சியாக கேட்டாள். 

சாந்தி சித்திக்கு எப்படி தெரியும் என்று ஹரிஷ் கேள்வியாக சாந்தியை பார்க்க… 

"விஷ்வாதான்க்கா சொன்னான். இவன்தான் விஷ்வாவுக்கு யோசனை சொல்லியிருக்கான், என்னை எப்படி அடையிறது, என் மாமனார் மாமியார்க்கிட்ட என்ன சொல்லி கல்யாணத்துக்கு சம்மதம் வாங்குறது, என்னை எப்படி மடக்குறது, எப்படி ஒக்குரதுன்னு பாடம் நடத்திருக்கான். நீ போய் அவன விவரம் தெரியாதவன்னு சொல்றியே" என்று சாந்தி விஷயத்தை போட்டு உடைக்க அங்கே திவ்யாவும் செண்பகமும் சிலையாக இருந்தார்கள். 

ஹரிஷ் அவளை கேள்வியாக பார்க்க, "என்னடா அப்படி பாக்குற, விஷ்வாவுக்கு இப்போ நான் அம்மா மட்டும் இல்ல அவன் பொண்டாட்டியும் கூட, அவன்கிட்ட என்ன பண்ணா உண்மைய சொல்லுவான்னு எனக்கு தெரியாதா" என்று சொல்ல… 

‘பாவிப்பைய ஓக்குற சுகத்துல உண்மைய உளறிட்டான் போல’ என்று ஹரிஷ் அவனை மனதுக்குள் திட்டி தீர்த்தான். 

"அதுமட்டும் இல்லக்கா, ரெண்டு பெரும் சேர்ந்து ஒரு ஒப்பந்தம் வேற போட்டிருக்காங்க", என்று திவ்யா இன்னொரு குண்டை போட, 

'ஐயையோ அதையும் சொல்லிட்டானா' என்று அதிர்ச்சியாக சாந்தியை பார்த்தான் ஹரிஷ். 

"என்னடி ஒப்பந்தம்" என்று திவ்யா சாந்தியை கேட்க, 

"அந்த கருமத்த அவன்கிட்டயே கேளு", என்று சொல்லி சிரித்தாள் சாந்தி. 

"என்னடா ஒப்பந்தம் அது?"

ஹரிஷ் அமைதியாக இருந்தான். 

"அது என்னடி நீயாவது சொல்லேன்" என்று திவ்யா சாந்தியிடம் கேட்க… 

"அது என்னன்னா, விஷ்வா என்ன கல்யாணம் பண்ணின மாதிரி ஹரிஷ் உன்ன கல்யாணம் பண்ணி பொண்டாட்டி ஆக்கிபானாம், அப்புறம் நாங்க ஊருக்கு வரும்போதெல்லாம், இவங்க ரெண்டு பேரும் பொண்டாட்டிய மாத்திபாங்கலாம்" சொல்லும்போதே சாந்தியின் முகம் சிவந்து இருந்தது. 

அதை கேட்டு அதிர்ந்த திவ்யா, இதுவரை கணவனிடம் வருடத்துக்கு ஒரு சில முறைகளே உறவு வைத்து பழகியவளுக்கு, தன் மகன் தன்னை ஒரு காமப்பொருளாக ஆக்க நினைப்பது நினைத்து உடல் குறுகுறுத்தது. காமத்தை இப்படி எல்லாம் அனுபவிக்கலாமா என்பதை இப்போதுதான் அவள் மனம் உணர்ந்தது. இதுநாள் வரை மனதில் இருந்த ஏதோ ஒரு ஒழுக்கம் மறைய தொடங்க, அவள் மனம் இப்போது லேசாக ஆவதை உணர்ந்தாள்.

பின் புன்னகை உதிர்த்தபடி, "டேய் சித்தி சொல்றது எல்லாம் உண்மையா, நீ இவ்வளவு வேலை பண்ணுவியா?" என்று திவ்யா கேட்க… ஹரிஷ் தலையை குனிந்தபடி கையில் இருந்த தட்டில் இருந்த இட்லியை உதிர்த்து போட்டுக்கொண்டிருந்தான். 

சிறிது நேர அமைதிக்கு பிறகு, திவ்யா "உனக்கு அம்மாவ அவ்வளவு பிடிக்குமா" என்று அவன் கன்னத்தில் தன் உள்ளங்கையை வைத்து முகத்தை உயர்த்தி கேட்டாள். 

"ரொம்ப பிடிக்கும்", என்று உடனே சொன்னவனை கழுத்தோடு அனைத்து அவன் கன்னத்தில் முத்தம் பதித்து "அம்மாவுக்கும் உன்ன ரொம்ப பிடிக்கும்" என்று சொல்லி அவன் கன்னங்களை தடவி கொடுத்தாள். 

அதற்குள் குழந்தை பால் குடித்து முடித்து தூங்கிப்போக, சாந்திதான் குழந்தையை மறுபடியும் வாங்கி கட்டிலில் படுக்க வைத்தாள். 

திவ்யா தன் முலையை மறுபடியும் எடுத்து உள்ளே போட்டுக்கொள்ள, ஹரிஷ் மீதம் இருந்த இட்லியை ஊட்டி முடிக்க. செண்பகம் எல்லாத்தையும் எடுத்து வைத்தாள். 

அந்த நேரம் பார்த்து டாக்டர் உள்ளே வர, எல்லோரும் டாக்டருக்கு கொஞ்சம் வழிவிட்டு ஒதுங்கினார்கள். உள்ளே வந்தவள் குழந்தையையும் அம்மாவையும் செக் செய்துவிட்டு, "குழந்தையும் அம்மாவும் நல்ல ஆரோக்கியமா இருக்காங்க, பிரச்சனை ஒன்னும் இல்ல, நாளைக்கு ஒரு நாள் இருந்து செக் அப் முடிச்சிட்டு வீட்டுக்கு கூட்டி போய்டலாம்" என்றாள். 

"சரிங்க, நாளைக்கு நாளு நல்லா இருக்கு, அதனால நாளைக்கே நல்ல நேரம் பார்த்து கூட்டிட்டு போயிடுறோம்" என்ற செண்பகம், "டாக்டர் ஒரு விஷயம் கேக்கணும்" என்று கேட்க… வெளியே சென்ற டாக்டர் "கேளுங்க" என்று ஒரு கணம் உள்ளே வந்து நின்றாள். 

"அவ.. மறுபடியும் எப்போ உறவு வச்சிக்கலாம்" செண்பகம் கேட்க, அவள் எதை கேட்கிறாள் என்று புரிந்தவளாய் டாக்டர், 

"ம்ம்ம் பொதுவா பெண்களுக்கு குழந்தை பிறந்த அப்புறம் கொஞ்ச நாளைக்கு செக்ஸ் வச்சிக்கிறதுக்கு அவங்க உடம்பு ஒத்துழைக்காது. அவங்க கர்பப்பை, பெண் உறுப்பு எல்லாமே கொஞ்சம் ரணமா இருக்கும். அதனால நிறைய பெண்களுக்கு உடலுறவு செய்ய மனசும் வராது. ஆனா சில பேருக்கு இதுவே ஒரு தூண்டுதல் மாதிரி இருக்கும் ரிஸ்க் எடுத்து செக்ஸ் வச்சிக்க பாப்பாங்க, அதனால தப்பு இல்ல, ஆனா ரிஸ்க் ஜாஸ்திதான். உங்கள பொறுத்த வரை சுக பிரசவம் தான். குழந்தை பிறக்கும்போது பெண் உறுப்பு விரிஞ்சதனால கொஞ்சம் வலி இருக்கும். ஆறு வாரத்துக்கு அப்புறம் ஒரு செக் அப் பண்ண வேண்டி இருக்கும், அது முடிஞ்சதுக்கப்புறம் செக்ஸ் வச்சிகிட்டா ரிஸ்க் கம்மி. ஆனா என்னை பொறுத்தவரை நம்ம ஊருல எல்லாம் சொல்ற மாதிரி ஒரு இரண்டு, இரண்டரை மாசம் பொருத்துக்கிட்டா அப்புறம் ரிஸ்க் இல்லாம பழைய படி பண்ணலாம். பெண்ணுறுப்பும் பழைய நிலைக்கு திரும்ப ஆரம்பிச்சிடும்" என்று சொன்னவள், "நீங்க குழந்தையோட அப்பா இறந்துட்டாருன்னு சொன்னீங்க, அப்புறம் செக்ஸ் பத்தி கேக்குறீங்க?" என்று கேள்வி எழுப்ப. செண்பகம், 

"இல்ல டாக்டரம்மா, அவளுக்கு இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணலாம்னு இருக்கோம், நாளு பாக்கணும், அதான் எப்போ இவளுக்கு சொவுகரியப்ப்படும்னு கேட்டேன்" என்றாள்… 

அதை கேட்டு திவ்யா வெக்கத்தில் முகம் சிவக்க… 

"ஒ அப்படியா ரொம்ப நல்ல விஷயம், ம்ம்ம் இப்போ ஜனவரி மாசம். ஏப்ரல் மாசத்துல கல்யாணம் வச்சிக்கலாம், கரெக்ட்டா இருக்கும், மாப்பிள்ளை பாத்தாச்சா" என்று டாக்டர் திரும்ப கேட்க…

"மாப்பிள்ளை எல்லாம் குடும்பத்துல தயாரா இருக்கரும்மா, திவ்யா உடம்பு தேறினதும் கல்யாணம் வச்சிக்கலாம்னு இருக்கேன்" என்று செண்பகம் சொல்ல திவ்யா பூரித்து போனாள். 

"ரொம்ப நல்லது" என்று சொல்லிவிட்டு சென்ற டாக்டர் கதவு வரை சென்றுவிட்டு திரும்பி, "உங்களுக்கு ரொம்ப அவசரம்ன்னா இன்னும் பத்து பதினஞ்சு நாளுல கூட கல்யாணத்த வச்சிக்கலாம். ஆனா மாப்பிள்ளையும் பொண்ணும் கொஞ்சம் பொறுமையா இருக்கணும். வெறும் தொடுரதொட நிறுத்திக்கணும், என்ன நான் சொல்றது புரியுதா" என்றாள்.… 

அவள் சொல்வது புரிந்தவர்களாய் செண்பகமும் சாந்தியும் "புரியுது புரியுது" என்று சொல்லி சிரிக்க, திவ்யா வெக்கப்பட்டு தலை குனிந்துகொண்டாள். 

சிறிது நேரம் அனைவரும் பேசிக்கொண்டிருக்க காலை நேரம் கழிந்தது. 

"சரிங்கடி நான் போய் மதியத்துக்கு சமச்சி எடுத்துட்டு வரேன்" என்று சொல்லி செண்பகம் கிளம்பினாள். 

"என்ன ஹரிஷ் பாட்டிக்கூட வரியா இல்ல இங்கயே இருக்க போறியா?" என்று அவள் ஹரிஷை கேட்க, 

"நான் இன்னைக்கு இங்கயே அம்மாக்கூடையே இருந்துக்குறேன் பாட்டி", என்று சொல்லி கட்டிலில் திவ்யாவிற்கு வலது பக்கத்தில் உக்காந்து, தன் இடது கையால் அவள் கழுத்தை வளைத்து கட்டிக்கொண்டு சொன்னான். 

"அவன் சும்மாவே அம்மா முந்தனைய பிடிச்சிட்டு அலையிறான். நீ வேற கல்யாணம் அது இதுன்னு தூண்டி விட்டுட்ட, இனிமே அவன் புது பொண்டாட்டிய விட்டுட்டு வருவானா?" என்று சாந்தி கிண்டலடித்தபடி, "நீ வாம்மா நேத்து பஸ்ல வந்தது உடம்பெல்லாம் ஒரே பிசுபிசுன்னு இருக்கு, குளிச்சா தான் நல்லா இருக்கும், அங்க வந்து குளிச்சிட்டு ரெண்டு பெரும் சமச்சி எடுத்துட்டு வரலாம். இவன், அவன் புது பொண்டாட்டியையும், அவ பெத்த குழந்தையையும் நாம வர வரைக்கும் பாத்துக்கட்டும்", என்றாள். 

"ச்சி சும்மா இரேண்டி, என் புள்ளை, என்ன பாத்துக்குறான், உனக்கு எங்கடி எரியுது" வெக்கம் குறையாமல் பதிலடி கொடுப்பது போல திவ்யா பேச. 

"ஆமாண்டி உன் புள்ளை, உன் வருங்கால புருஷன் நல்லா பாத்துப்பான், அவன் பாக்குறதுக்கு நீயும் நல்லா அவுத்துபோட்டு காட்டிப்ப. எங்களுக்கு என்ன. நீங்க ரெண்டு பேரும் இப்போ காதலர்கள் ஆயிட்டீங்க. பத்திரமா இருங்க நாங்க போயிட்டு வந்திடுறோம்" என்று அடங்கி போறது போல நையாண்டி செய்ய. 

"உன்ன…" என்று அடிக்க ஓங்குவது போல கையை ஓங்கி "உன்கிட்ட பேசி ஜெயிக்க முடியாதுடி, சீக்கிரம் போயிட்டு வாங்க நேரம் ஆச்சி" என்று திவ்யாவும் சரண்டர் ஆவது போல சொன்னாள். 

"சும்மா வெளியதான்மா சீக்கிரம் போயிட்டு வாங்கன்னு சொல்லுவா, மனசுக்குல நல்லா லேட்டா வாங்கன்னு நினைச்சிட்டு இருப்பா" என்று விடாமல் சாந்தி பேச. 

"அம்மா தாயே நேரம் ஆச்சி என் புள்ளை பசி தாங்க மாட்டான் சீக்கிரம் போயிட்டு வாங்க" என்றாள் திவ்யா.

"சரி வாடி நீ அவல விட மாட்ட, நேரம் ஆச்சி நம்ம ஊரு பஸ் வரும், இப்போ போனா பிடிச்சிடலாம்" என்று செண்பகம் கிளம்ப… 

"ஹரிஷ் அம்மாவையும் தங்கச்சியையும் பத்திரமா பாத்துக்க, டாக்டர் வந்துட்டு போயாச்சி, இனிமே இங்க யாரும் வரமாட்டாங்க. ஏதும் பிரச்சனைன்னா, வெளிய ஒரு லேடி உக்காந்திருக்காங்க பாரு அவங்க கிட்ட சொன்னா போதும், அவங்க டாக்டர்க்கிட்ட சொல்லுவாங்க, நாங்க இன்னும் இரண்டு, மூணு மணி நேரத்துல வந்திடுவோம். கவனமா இருங்க", என்று சொல்லி சாந்தியும் செண்பகத்தோடு கிளம்பினாள்.

தொடரும்...