சுகன்யா காலையில் கண் விழித்தபோது, பொழுது இன்னும் முழுதுமாக புலரவில்லை. ஆபீசுக்கு இன்றும் போகவேண்டாம் என்ற உணர்வே அவளுக்கு மிகுந்த புத்துணர்ச்சியை தந்தது.
'செல்வா இப்போது என்ன செய்துகொண்டிருப்பான்?'
'என்ன ஆச்சு எனக்கு, எழுந்தவுடன் என் முதல் சிந்தனை அவனைப் பற்றியதாக இருக்திறேதே? அவனுக்கும் இப்படி எழுந்தவுடன் என்னைப்பற்றிய எண்ணம் வந்திருக்குமா? மனதை என் கட்டுப்பாட்புல் வைக்கமுடியும் என்ற என் மனோபலம் எங்கே?'
கட்டிலை விட்டு எழுந்து சோம்பல் முறித்தவள், கண்ணாடியின் முன் நின்று தன்னைப் பார்த்தாள். அவள் முகத்தில் எந்தவிதமான மாற்றமும் தெரியவில்லை, ஆனால் மார்பிலும், ப்ருஷ்டங்களிலும் லேசாக சதை கூடியிருப்பது போல் தோன்றியது.
'செல்வாவை இன்று போய் பார்த்தால் என்ன?' மீண்டும் அவனைப்பற்றிய நினைவு.
'முன் பின் தெரியாத ஒருவன், வெறும் பத்து நாளில், இந்த அளவிற்கு என்னை பாதிக்க முடியுமா? ஏன் என் மனம் இப்படி சிறகடித்து பறக்கிறது.' தன் மனம் தன் வசத்தில் இல்லை என்பதை மட்டும் அவள் தெளிவாக புரிந்து கொண்டாள்.
'இந்த மனம் போகும் போக்தில், தான் போய்த்தான் ஆகவேண்டும் போலிருக்கிறதே', தன் நிலையைப்பற்றி அவளே பரிதாபப்பட ஆரம்பித்தாள்.
சுகன்யாவின் செல் சிணுங்கி "செல்வா" என பச்சை நிறத்தில் கண் சிமிட்டியது. ஓடிச்சென்று எடுத்தவளின் இதயம் ஒரு வினாடி நின்று மீண்டும் துடிக்கத் தொடங்கியது.
'சரிதான்! அவனும் என்னைப் போல் பித்தனாதித்தான் இருக்கிறான். எதைத் தின்றால் இந்த பித்தம் தெளியும்!'
"சொல்லுங்க செல்வா" குரலில் மகிழ்ச்சி கூத்தாடியது.
"சுகன்யா" தாபத்துடன் அவள் பேரை ஒரு மந்திரத்தை போல உச்சரித்தான் செல்வா.
"ம்ம்ம், உங்களுக்கு என் மேல கோபமில்லையே"
"சே..சே.. உங்க மேல எனக்கென்ன கோபம், இப்ப என்ன செய்றீங்க சுகன்யா"
'காலையில முழிச்சதுலேருந்து உன்னைத்தாண்டா நினைச்சுதிட்டு இருக்கேன்', மனது நினைத்ததை அவள் உதடுகள் சொல்லவில்லை.
"நீ... நீங்க என்ன பண்றீங்க"
"நீ.. (அதுவே மனசுக்கு இதமா இருக்கு) "வா" "போ" அப்படின்னே சொல்லு சுகன்யா, நமக்குள்ள இன்னும் இந்த தூரம் தேவைதானா?"
"உனக்கு வேண்டாம்ன்னா, எனக்கும் வேணாம்"
"தேங்க்ஸ்..."
"எதுக்கு தேங்க்ஸ்"
"இடைவெளியை கொறச்சதுக்கு"
"ராத்திரி தூங்கலயா, இவ்வளவு காலங்காத்தால கூப்பிடறே?" சுகன்யா மன நிறைவுடன் சிரித்தாள்.
"உண்மையை சொன்னா... சரியா தூக்கமில்ல சுகன்யா, உன்னை பாக்கணும் பாக்கணும்ன்னு, மனசு பறந்துதிட்டே இருந்தது"
"பாக்கறதை யார் வேணாம்ன்னு சொல்லறது" சுகன்யாவின் குரலில் கொஞ்சலிருந்தது.
"நேத்து ராத்திரி நீ தானே சொன்னே" செல்வா விஷமத்துடன் சிரித்தான்.
"இப்ப சொல்றேன்... நீ வந்து என்னை எங்கயாவது கூட்டிக்கிட்டு போ..."
இருவருக்குள்ளும் காதல் இருப்பது இருவருக்கும் சொல்லாமலே புரிந்தது. இதயங்கள் இணைந்தது. காதல் மலர்ந்தது. இருவரும் இணைந்து ஊர் சுற்றுவது வழக்கமாகி போனது. அப்படி ஒரு நாள்..,
"சுகு... சுகும்மா"
"சொல்லு"
"நீ பேசறப்ப உன் இரண்டு உதடுகளும் அசையறது இருக்குப் பாரு, அந்த அழகை அப்படியே நாள் பூரா பாத்துக்கிட்டே இருக்கலாம்பா"
"சரி சரி ரொம்பத்தான் வழியாத" அவள் தன் உதட்டை ஒரு முறை சுழித்தாள்.
"இதுக்கு எனக்கு ஒன்னும் கிடையாதா"
"அதானே பாத்தேன்... என்ன வேணும்?"
"உன் உதட்டோட அழகைப் பத்திச் சொன்னேன்"
"அதனால"
"கொஞ்சம் என் கிட்ட வந்து உக்காரேன். பக்கத்துல, நெருக்கமா உன் உதடுகளை பாக்கணும் போல ஆசையா இருக்கு" செல்வா அவள் கையில் அணிந்திருந்த தங்க வளையல்களோடு விளையாடினான்.
"ஆசை தோசை", அவள் ஒரு குழந்தையைப் போல பேசினாள், "முதல்ல உதட்டைப் பத்திச் சொன்னேன்ம்ப, அப்புறம் வேற எதைப் பத்தியாவது சொல்லுவே, அதுக்கப்புறம் அதைப் பார்க்கணும்பே, இந்த விளையாட்டுக்கெல்லாம் நான் வரலப்பா,” சொல்லிக்கொண்டே சற்றே அவன் புறம் நகர்ந்து உட்க்கார்ந்துக்கொண்டாள்.
செல்வாவும் அவளை நோக்தி நகர அவர்களுக்கிடையே இருந்த இடைவெளி முற்றிலும் குறைந்தது. இருவரின் தோள்களும், தொடைகளும் ஒன்றை ஒன்று உரசிக்கொண்டுருந்தன.
சுகன்யா மனதுக்குள் அவன் பேச்சைக் கேட்டுக் குதூகலித்தாள். அவளுக்கு அந்த தருணம் செல்வாவை மிகவும் பிடித்திருந்தது. பெண் தன் மனதுக்கு இதமாக பேசும் ஆணை மனதுக்குள் நேசிக்கத் தொடங்குதிறாள். நேசத்தப்பின் அவள் அவனின் கறைகளையோ அல்லது அவனது உடலழகைப் பற்றியோ அதிகம் சிந்திப்பதில்லை.
"சுகு, நான் வேற எதைப் பத்தி சொல்லுவேன்னு நினைச்சே?” அவள் முகத்தை அவன் உற்றுப் பார்த்தான்.
"நான் என்ன நினைச்சேன்னு உனக்கு தெரியாதா, ஒன்னுமே தெரியாதவன் மாதிரி நடிக்கிற, இந்த ஆம்பளை பசங்களைப்பத்தி எங்களுக்கு தெரியாதா?" அவள் குறும்புடன் சிரித்தாள்.
சுகன்யாவின் பார்வை ஒரு வினாடி அவள் கழுத்துக்கு கீழ் தன் மார்புகளின் மேல் படிந்தது. பின் பெண்களுக்கே உரிய இயல்பில் சரியாக திடந்த தன் துப்பட்டாவை மீண்டும் ஒரு முறை சரி செய்து கொண்டாள்.
"நீ உன் மனசுக்குள்ள என்ன நினைக்திறேன்னு எனக்கு எப்படி தெரியும் சுகு" அவள் பார்வை போன இடத்தை கண்ட செல்வா தவிப்புடன் சிரித்தான்.
"ச்சும்மா... ஒரு கெஸ் அடியேன் பாப்போம்." அவளும் சளைக்காமல் அவனை சீண்டினாள்.
"நான் சொல்லிடுவேன்... அப்புறம் நீ கோச்சுக்க கூடாது... சரியா" அவன் தன் கண்களை மூடிக்கொண்டு சிரித்தான்.
"கோச்சிக்கமாட்டேன் சொல்லு." அவன் என்ன சொல்லுவான் என்று அவளுக்குத் தெரிந்தபோதிலும், அவள் அதை அவன் வாயால் கேட்க்க விரும்பினாள்.
"சுகு, ஆண்கள் பெண்களை உதாசீனப்படுத்த முடியாதபடி, இயற்கை அவங்களுக்கு பூரிப்பான, ஆண்களை கவர்ந்திழுக்திற மாதிரி உருண்டை உருண்டையா இரண்டு மார்புகளை கொடுத்திருக்கு. உண்மையை சொல்லணும்ன்னா, பெண்கள் கிட்ட இருக்திற இந்த வசீகரமான திரட்சிகள் தான், பசங்களை இரும்ப திரும்ப அவங்களை பார்க்கச் சொல்லுது, அவங்க பின்னால அலைய வைக்குது, நானும் இதுக்கு விதி விலக்கு இல்ல... உனக்கு அந்த இரண்டும் சூப்பரா இருக்கு... என்ன நான் சொல்லறது சரிதானே." சொல்லிவிட்டு செல்வா தொண்டைக்குள் எச்சிலை விழுங்கினான்.
“ம்ம்ம்” செல்வா உண்மையை பேசியது அவளுக்கு பிடித்திருந்தது.
சுகன்யா அவன் முகத்தை தன் கரிய விழிகளால் அலாதியான பிரியத்துடன் பார்த்தாள். அவள் பார்வையில் பொதிந்திருந்த அர்த்தத்தை, அளவிலாத அன்பை, நேசத்தை, காதலை உணர்ந்து கொண்ட செல்வா, மனதில் துணிவை வரவழைத்துக்கொண்டு, தன் இடது கையை சுகன்யாவின் தோளில் போட்டு, அவளை தன்னுடன் நெருக்கி இழுத்தான்.
'கடைசியா, இவனுக்கு துணிச்சல் வந்திடுச்சு' சுகன்யா தன் மனதில் சிரித்துக் கொண்டாள்.
சுகன்யா தன் உதடுகளை நாவால் தடவி ஈரப்படுத்திக் கொண்டாள். அக்கணத்தில் அவள் பெண்ணுள்ளம் அவனின் அருகாமையை நாடியது. அவன் பால் இயல்பாக பொங்கிய நேசத்துடன் தன் தலையை வலுவான அவன் தோளில் சாய்த்துக் கொண்டாள். அவள் மனம் மதிழ்ச்சியில் காற்றாடியாக பறக்க, அவளின் சுருண்ட முடிக்கற்றைகள் காற்றில் அலைந்து அவன் முகத்தில் மோதிக்கொண்டிருந்தது.
"ஐ லவ்யூ சுகன்யா, ஐ லவ் யூ...”
சுகன்யாவின் மேனியில் இருந்து வந்த அவளுடைய வியர்வை கலந்த ஃபர்ப்யூம் வாசனை செல்வாவை கிளர்ச்சியூட்டி பரவசத்தில் ஆழ்த்தியது. ஒரு அழகான பெண், அதுவும் அவன் மனதை கவர்ந்தவள், முழு விருப்பத்துடன் தன் தோளில் சாய்ந்தபோது செல்வா இந்த உலகத்தை வென்றுவிட்ட கர்வத்தில் அவளை நேசிப்பதாக கூறினான்.
"மை டியர் செல்வா... ஐ லவ் யூ சொ மச்...." சுகன்யா தன் கண்களில் காதல் பொங்க அவன் முகத்தை நோக்கினாள். அதன் பின் அவள் எதுவும் பேசவில்லை, அக்கணத்தில் அவள் பேசவும் விரும்பவில்லை. மெளனமாக தன் பிரியத்தை அவனுக்கு உணர்த்தினாள்.
செல்வா, சுகன்யாவின் கரத்தை தன் கைகளில் எடுத்துக் கொண்டு அவள் விரல்களை வருட ஆரம்பித்தான். தான் காதலிக்கும் பெண்ணின் கரங்கள் இத்தனை மெண்மையா, என்று அவன் வியந்து போனான்.
"சுகன்யா, நீ எங்கிட்ட எப்போதாவது ஐ லவ் யூ சொல்லுவேன்னு முழு மனசோடு நம்பிக்கிட்டு இருந்தேன், அதுக்காக ஆசையோடும் காத்துகிட்டு இருந்தேன்.. முதல் தடவை உன்னை பாத்ததுமே முடிவு பண்ணிட்டேன், இவதான் எனக்குன்னு பிறந்தவனு. அந்த நிமிஷத்துல இருந்து உன்னை நான் நேசிக்க ஆரம்பிச்சிட்டேன். எல்லா ஆண்களையும் போல, உன் விருப்பத்தை பத்தி நான் யோசிக்கவே இல்ல, என் மனசை, என் ஆசையை, என் உணர்ச்சிகளை, உன்னைப்பத்தின எண்ணங்களை யாருக்கிட்டயும் சொல்லாமா ரகசியமா பொத்தி பொத்தி, என் மனசுக்குள்ளேயே அடை காத்துட்டு இருந்தேன்".
சுகன்யா அவன் கண்களையே காதலோடு பார்த்தபடி அவன் சொல்வதை எல்லாம் அமைதியாக கேட்டுக் கொண்டு இருந்தாள்.
"உண்மையை சொன்னா, சுகன்யா... நான் உள்ளுக்குள்ள பயந்துட்டு இருந்தேன்; உனக்கு என்னைப் பத்தி இது மாதிரி ஒரு நினைப்பு இல்லாமல் இருந்து, நான் உன்னை லவ் பண்றேன்னு சொல்லி, நீ என்னை நிராகரித்து, எங்க நீ என் உயிரை வேரோட கிள்ளி எறிஞ்சிடுவியோன்னு நினைச்சேன். நல்ல வேளை அது நடக்கல" மனதில் சந்தோஷம் முட்ட நீளமாக பேசினான்.
சுகன்யா எதுவும் பேசாமல் அவன் பேசுவதையே பொறுமையாக கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.
"சுகு, என்ன பேசாம இருக்க"
"செல்வா, நீ என் மேல வெச்சிருக்கற அன்பை பத்தி சொல்லற, என்னை இந்த அளவுக்கு ஒருத்தன் விரும்பி இருக்கான்னு தெரியும் போது, அதை கேக்கறதுக்கு எனக்கு ரொம்ப சந்தோவுமா இருக்கு. அந்த மதிழ்ச்சியை நான் பேசி குறைச்சுக்க விரும்பல, முழுசா அனுபவிக்க விரும்பறேன்... அவ்வளவுதான்".
செல்வா, எதுவும் பேசாமால் சுகன்யாவின் முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.
'இவள் என்னை விட புத்திசாலி, நான் உண்மையிலேயே இவளுக்கு ஏற்றவன் தானா?' திடிரென்று அவன் மனதில் இந்த கேள்வி வந்தது.
"செல்வா, அப்படி என்னைப் பாக்காதே... எனக்கு குறு குறுப்பா இருக்கு, எனக்க என்னமோ பண்ணுது, என்னன்னு சொல்லத் தெரியல!" அவள் தன் தலையை தாழ்த்திக்கொண்டாள்.
"சுகன்யா, நீ ரொம்ப புத்திசாலிப்பா, இந்த நொடியில கிடைக்கிற மதிழ்ச்சியை முழுசா அனுபவிக்கனுமுன்னு என்ன அழகா சொல்லிட்ட, நீ என்னை லவ் பண்றதுக்கு நான் உண்மையிலேயே கொடுத்துவச்சவன்தான். உன் மனசு ரொம்ப அழகுப்பா. அதனாலதான் உன் முகமும் ரொம்ப பொலிவா இருக்கு, அதான் என்னை உன் முகத்தைப் திரும்ப திரும்ப பார்க்க தூண்டுது" அவன் குரல் லேசாக தழுதழுத்தது. சுகன்யா அவன் வாயை தன் உள்ளங்கையால் பொத்தினாள். பொத்திய அந்த உள்ளங்கையில் செல்வா தன் உதடுகளை பதித்து முத்தமிட்டான்.
"சரியாப் போச்சு, என் உதடுகள் அழகுன்னு சொல்லியாச்சு, அப்புறம் என் அந்த இரண்டும் கவர்ச்சியா இருக்குன்னு சொல்லிட்ட, இப்ப என் மனசு அழகுன்னு சொல்லியாகுது, அப்புறம் எங்கிட்ட மிஞ்சி இருக்கறது என்ன?" சுகன்யா லேசான மனதுடன், தன் வெள்ளை நிற பற்கள் மின்ன சிரித்தாள்.
சிரித்தவள் தன் வலது கையை அவன் தோளில் போட்டு கொண்டாள், மறு கையால் அவன் கரத்தை தன் கையில் எடுத்து, அவன் விரல்களோடு தன் விரல்களை கோர்த்து அழுத்தமாக பின்னிக்கொண்டு, அவன் புறங்கையில் மெண்மையாக முத்தமிட்டு அவன் முகத்தை ஆசை பொங்க பார்த்தாள்.
அவர்கள் இருவரும் பேசவில்லை, மனங்கள் ஓன்றியிருக்கும் போது மேலும் மேலும் பேசுவதில் அர்த்தம் எதுவும் இல்லை என்று அவர்களுக்கு தெரிந்திருந்தது.
*******************************
காலிங் பெல் சத்தம் கேட்டு வாசல் கதவை திறந்த வேணி, சந்தோஷத்தில் கூச்சலிட்டாள்,
"பெங்களூர்லேருந்து எப்ப கிளம்பினீங்க, ஒரு போன் கூட பண்ணல..!! அத்தே! இங்க பாருங்க யார் வந்திருக்காங்கன்னு, வாங்க, அசோக் உள்ள வாங்க"
ராதாவின் கையிலிருந்த அவள் குழந்தையை வாங்கிய வேணி அதன் சிவந்த பஞ்சு மிட்டாய்க் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள்.
"உங்களுக்கெல்லாம் ஸ்ர்ப்ரைஸ் குடுக்கனும்ன்னுதான், சொல்லாம கொள்ளாம கிளம்பி வந்துட்டோம் சங்கர் எங்க அண்ணி? பெங்களூர் வெல்ல சாம்பாரை சாப்பிட்டு சாப்பிட்டு எனக்கு நாக்கு அலுத்துப்போச்சு, அதான் நீங்க செய்யற காரமான பூண்டு வத்தகுழம்பை ஒரு பிடி பிடிக்கணும்ன்னு ரெண்டு நாள் ஆபிசுக்கு லீவு போட்டுட்டு வந்துட்டேன்" ராதா நீளமாகப் பேசிக்கொண்டே போனாள்.
"ராதா, இது உன் வீடும்மா, நீ எப்ப வேணா வரலாம், ரெண்டு நாள் என்ன, ரெண்டு மாசம் இறு, உனக்கு பிடிச்சதை நான் பண்ணிப் போடறேன்" வேணி தன் கையிலிருந்த குட்டியை, பின்னால் நின்ற தன் மாமியாரிடம் கொடுத்தவாறே, உண்மையான வாஞ்சையுடன் ராதாவின் இடுப்பில் கை போட்டு அளைத் தன் தோளோடு சேர்த்துக்கொண்டாள்.
"எங்க அண்ணி அவ்வளவு நாள் இருக்குறது, இவர் கூட வேலை செய்யற ஃப்ரெண்டுக்கு ஞாயித்துக்கிழமை கல்யாணம், வீட்டுக்கு வந்து போற அளவுக்கு பழக்கம், அதான் வந்தோம், கல்யாணம் பாத்துட்டு, சண்டே திரும்பியும் ஓடவேண்டியதுதான்" ராதா அலுத்துக்கொண்டாள்.
"என்ன அசோக், எங்க வீட்டுப் பொண்ணு ஏன் இப்படி அலுத்துக்கறா, நீங்க என்னமோ சிரிச்சுதிட்டு நிக்கறீங்க" வேணி அவனை வம்புக்கு இழுத்தாவாறே கேட்டாள்.
"டிரெஸ் மாத்திக்குங்களேன், உங்களுக்கு உடுத்த லுங்கி ஏதாவது தரட்டுமா?"
"தேங்ஸ் வேணி, வெயிட் தூக்திட்டு அலைய வேண்டாம்ன்னு, எங்க ட்ரெஸ்ல்ல இரண்டு செட்ட நிரந்தரமா இங்கேயே அத்தை ரூம்ல வெச்சிருக்கோம். உங்க நாத்தனார் ராதா அவ மட்டும்தான் தினமும் பஸ்ல போய் வேலை செய்யற மாதிரி நினைக்கிறா, பஸ் ட்ராவல் அவளுக்கு ஒத்துக்கல, வேலையை விட்டுடேன்னு சொன்னேன், அதுவும் அவளுக்கு இஸ்டமில்ல, நான் என்ன செய்ய, நீங்களே சொல்லுங்க" புன்னகை செய்து கொண்டே பேசிய அசோக்தின் கண்கள், வேணியின் மதர்த்த மார்புகளின் மீதே வட்டமடித்துக் கொண்டிருந்தன.
'சங்கர் கல்யாணத்துல இவளை மணப்பெண்ணாப் பாத்தது, குச்சி மாதிரி இருந்தா, இப்ப ஒரு வருஷத்துல என்ன ஒரு தளதளப்பு, இவ உடம்புல ஒரு பூரிப்பு தெரியுது. சிரிக்கதிறப்ப இரண்டு மொலைகளும் என்னமா குலுங்குது, சங்கர் குடுத்து வெச்சவன்தான், தினமும் சாமான் போடுவாங்களோ, அதுங்களை சப்பியே சாறு எடுப்பான் போல இருக்கே. இவ சரின்னு சொல்லி ஒரு சான்ஸ் குடுத்தாப் போதும், இவளை சும்மா பிண்ணி பெடலெடுத்துடலாம்' அவன் மனதில் தாறு மாறாக எண்ணங்கள் ஓடின.
"லைப் எப்படி போவுது ராதா, சந்தோஷமாத்தானே இருக்க; அசோக் உன்கிட்ட ஆசையாத்தானே இருக்கார், தினமும் பேசிக்குவீங்கத்தானே" ராதாவின் காதில் கிசுதிசுத்துக்கொண்டே வேணி அவளை தன் பெட் ரூமுக்குள் இழுத்துக்கொண்டு சென்றாள்.
ராதாவுடன் நடந்து கொண்டிருந்த வேணியின் அசையும் ப்ருஸ்டங்களை ஆசையுடன் பார்த்துக்கொண்டுருந்த அசோக், தன் அலையும் மனதை கட்டுக்குள் கொண்டு வரமுடியாமல் தவித்தான். மனம் அலையத் தொடங்கியதால் அவன் தண்டும் அவன் பேண்ட்டுக்குள் அலைந்து முழுவதுமாக எழுந்துகொள்ள படாத பாடு பட்டது. நடு ஹாலில் அவன் மாமனார் மாமியார் எதிரில் எழத்துடித்த தன் தண்டை எப்படி அடக்குவது என்று அவனுக்கு புரியவில்லை.
"மாமா, மாடி ரூம் சாவியை குடுங்க, நான் ட்ரெஸ் மாத்திட்டு வரேன்" அசோக் தவிப்புடன் தன் பெட்டியைத் தூக்கி அதை வைத்து தன் பேண்ட்டுக்குள் பெருத்திருக்கும் தண்டை மறைக்க பிரயத்தனம் செய்தான்.
"இல்ல மாப்பிளே, அங்க என் ஃப்ரெண்டு ஒருத்தரோட மருமகப் பொண்ணு தங்கி இருக்கா, கிச்சனுக்கு எதிர்ல ஒரு ஸ்டோர் ரூம் இருந்தது இல்ல; இப்ப அது கெஸ்ட் ரூமா உபயோகத்துல இருக்கு, அங்கயும் ஏசி எல்லாம் பிக்ஸ் பண்ணி வெச்சிருக்கேன், இங்க சென்னையில கரண்ட் தான் பிரச்சனை, மத்தபடி சன்னலை தொறந்துட்டா, கொல்லை காத்து பிச்சுகிட்டு வரும், நீங்களும் ராதாவும் அங்க நிம்மதியா தங்கிக்கலாம். இந்த குட்டி எங்க கூடத்தான் இருப்பா” தன் பேத்தியை பாத்ததுல அவருக்கு பரம சந்தோஷம்.
அன்றைய இரவு,
சென்னையின் வெயிலாலும், அதனால் உண்டான புழுக்கத்தினாலும், பின் கழுத்தில் முத்திட்ட வியர்வையும், அக்குளின் வியர்வையில் நனைந்த ஜாக்கெட்டுமாக ராதா கிச்சனில் வேணியுடன் ராத்திரி சாப்பாட்டுக்கு பின் பாத்திரங்களை கழுவி அடுக்கிட்டு, எதிரிலிருந்த படுக்கையறையில் நுழைந்த போது, கட்டிலில் படுத்துக் கொண்டிருந்த அசோக் தன் முடியில்லாத திறந்த மார்பிலும், கழுத்திலும் பவுடரும், வாசனையுமாக, ஏர்கண்டீவஷனரின் குளுமையில், தன் தம்பியை லுங்கியுடன் சேர்த்து வருடிக்கொண்டிருந்தான்.
"ஏங்க, உங்களுக்கு கொஞ்சமாவது விவஸ்தை இருக்கா, நேர் எதிர்ல வேணி கிச்சன்ல்ல நின்னு வேலை செய்துட்டு இருக்கா, நீங்க இங்க உங்க குஞ்சை கையில புடிச்சு ஆட்டிகிட்டு இருக்கீங்களே, ஏதாவது எக்குத் தப்பா ஆகி, மானம் போயிடப் போகுது; ஒழுங்கு மரியாதையா இருந்துக்குங்க சொல்லிட்டேன்"
"ஏண்டி இப்படி லூசு மாதிரி பேசறே, நாம இருட்டுல இருக்கோம், இங்க இருந்து பார்த்தா அங்க நடக்கறது தெரியும், ஆனா இங்க நடக்கறது எதையும் அங்க இருக்கறவங்களால பாக்கமுடியாது. உங்கப்பா என்ன லேசுபட்ட ஆளா, அனுபவபட்ட மனுசன், இத்தனை தடியா எல்லா கதவுலயும் ஸ்க்ரீன்லாம் போட்டு வெச்சிருக்காரு, இவ்வள நேரம் நீ அங்கதானே இருந்தே, உனக்கு எதாவது தெரிஞ்சுதா; சும்மா எரிச்சல் படாதடி, ரெண்டு நாளைக்கு ஆபீஸ், உன் சிடுமூஞ்சி சூப்பரவைசர் எல்லாத்தையும் மறந்துடு; உன் மாமன் செம மூடுல இருக்கேண்டி செல்லம், வா இப்படி வந்து கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ்டா படுடி" என்றான்.
"டார்லிங், நான் ஒன்னு சொன்னா கோச்சுக்க மாட்டியே" அவன் எழுந்து கட்டிலில் உட்க்கார்ந்து, கால்களை தரையில் ஊன்றி சோம்பல் முறித்தான்.
"ம்ம்ம்... சொல்லுங்க" பாளம் பாளமாக விரிந்திருந்த அவன் மார்பையும், பரந்த தோள்களையும் பார்த்த அவளின் உடம்பு லேசாக முறுக்கேற ஆரம்பித்து, மனமும், உடலும் செக்ஸ், செக்ஸ் என பறந்து குதியாட்டம் போட ஆரம்பித்தது.
"உன் அண்ணி, அதான் வேணி, சும்மா கிண்ணுன்னு இருக்காடி, தளதளன்னு பெங்களூர் தக்காளி மாதிரி.. மதியானம் வந்ததுலேருந்து பாக்கறேன், நடக்கும் போது இடுப்பு அப்புடியே துடுப்பு போடுது, அத்தப்பாத்துட்டு என் பையன் பம்பரமா சுத்தறான், நொந்து நூலாப் போயிட்டேண்டி, எவன் பாத்தாலும் செத்தாண்டு, சரியான நேரம் பாத்து அவங்க அப்பன் கோமணம் அவுத்து இருக்காண்டி, என்னா உடம்புடி, உன் பையன் கிடந்து துடிக்கிறாண்டி, மதியானம், நீ உங்க அம்மா கூட பேசிதிட்டு இருக்கும் போது, ஒரு ஆட்டு ஆட்டி தண்ணியை அவுட் பண்ணியும் பாத்துட்டேன், அடங்க மாட்டேன்றாண்டி, நீ தாண்டி அவனை தாஜா பண்ணி அடக்கணும்" அவளை இழுத்து தன் மடியில் உட்க்கார வைத்துக்கொண்டான்.
"புத்தி கெட்டவ நான், நீங்க பெரிய கலா ரசிகன், எழுத்தாளன், பெண் அழகை ரசிக்திறவன், அப்படி இப்படின்னு சொன்ன கதையை இத்தனை நாளா நம்பிக்கிட்டு இருந்தேன், வீட்டுக்கு வெளியில போனா, போற வர பொண்ணுங்களை கண்ணாலயே ஓத்துடறீங்களே; அந்த வேலையை இப்ப நம்ம வீட்டுக்குள்ளயே கொண்டாந்துட்டீங்களா; பேசாம இருங்க அப்புறம் அசிங்கமா போயிடும். விட்டா அவளை வாயாலேயே கற்பழிச்சிடுவீங்க போல இருக்கே” அவன் மடியை விட்டு திமிறிக்கொண்டு எழுந்தவள், திரும்பி அவன் மார்பில் தன் கைகளால் கோபத்துடன் குத்தினாள்.
"அடியே லூசு, ஏண்டி இந்த குத்து குத்தற, நிஜமாவே வலிக்குதுடி, உன் கையில இவ்வளவு பலமா? இந்த பூமியில பொறந்த பொம்பளைங்களே இப்படித்தானா? புருவன், அடுத்தவளை கொஞ்சம் அழகா இருக்கான்னு சொல்லிட்டா, உடனே பொங்கிடறீங்களே, பொறாமைடி இது, நான் என்ன அவளை ரேப் பண்ணவா போறேன்?"
"ஆமாண்டா, நான் இன்னொருத்தனை அழகா இருக்கான், அவனை பாந்ததும் என் ஓட்டைல தண்ணி வந்துடுதுன்னு உங்கிட்ட சொன்னா, நீ என்ன என்னை கட்டுப்புடிச்சு முத்தம் கொடுப்பியா? இல்ல அவன் கூட படுத்துக்கடின்னு பாய் விரிப்பியா?"
கோபத்தில் திமிறிக் கொண்டு அவன் பிடியிலிருந்து விலகிய ராதாவை இறுக்தி தன் மார்போடு அணைத்த அசோக், முகத்தை நிமிர்த்தி அவளை பேசவிடாமல், அவள் வாயைக் கவ்வி, அவளின் மாதுளை நிற இதழ்களை தன் நாக்கால் வருடினான்.
"சாரிடா, ராதா....கண்ணு, நீ இவ்வளவு ஃபீல் பண்ணுவேன்னு நான் நினைக்கல",
அசோக் ராதைவை திருப்பி, அவள் முதுகை தன் மார்பில் அழுத்திக்கொண்டு, அவள் சேலையை இடுப்பளவிற்கு உயர்த்தி, அவள் புட்ட பிளவில் பருத்த தன் தடியை தேய்த்துக்கொண்டே, மீண்டும் கட்டிலில் உட்கார்ந்து கொண்டான்.
தன் கணவன் மீது அவளுக்கு வந்த கோபம் முற்றிலும் அடங்காத போதிலும், தன் புட்டப் பிளவில் அவன் தண்டை தேய்த்ததும் அவள் முதுகும், அடி வயிறும் சிலிர்க்க அவனைத் தழுவிக்கொண்ட அவள், 'பாழா போன இந்த உடம்புக்கு வெக்கம், மானம்ன்னு ஒன்னும் இல்லாம போச்சே' எனத் தன் மீதே பரிதாபமும் பட்டுக்கொண்டாள்.
அசோக் அவர்களின் திருமணத்துக்கு பின் வந்த சில நாட்களிலேயே, ராதாவின் உடலில் இருந்த உணர்வு மையங்களை நன்கு அறிந்து, அவைகளை நாசுக்காக, சரியான நேரத்தில் கையாள தெரிந்து கொண்டு, எங்க தொட்டா, எங்க தடவினா, ராதா துடிப்பாள் என்றத் தேர்வில் தேர்ச்சியடைந்துவிட்டான். மடியில் உட்க்கார்ந்திருந்த ராதாவின் சேலைத்தலைப்பை லேசாக விலக்தி, வியர்வையில் நனைந்திருந்த அவள் முலைகளை தன் இருகைகளாலும் பற்றி நசுக்கத் தொடங்கியதால், ஜாக்கெட்டின் உள்ளேயே அவள் மாங்கனிகள், அவன் கையழுத்ததில் கனிய தொடங்கின.
மாங்கனிகள் கனியத் தொடங்க, கனிகளின் காம்புகளும் மெல்ல மெல்ல கல்லாகத் தொடங்கி, அவள் உடல் இறுதி சிலிர்த்தது, அந்த உடல் சிலிர்ப்பினாலும், மனதில் ஏற்பட்ட கிளுகிளுப்பாலும், அசோக்தின் மடியில் அமர்ந்திருந்த அவள் புட்டங்களின் கீழ், அவள் கணவனின் வலுவான தண்டிலிருந்து பரவிய சூட்டாலும், ராதாவின் தொடையிடுக்கில் கொழகொழத்த அவள் உப்பிய பணியாரத்தில், மேலும் ஈரம் சுரந்து அவள் அணிந்திருந்த பாண்டீஸ் நனைய ஆரம்பித்தது.
பெண்களின் வீரம், பதட்டம், ஆவேசம், ஆதங்கம், கோபம், இவைகள் எல்லாம் ஆணின் கை அவள் மேனியில் சரியாகப் படும் வரைதான். ராதாவின் உடம்பில் அசோக்கின் கை பட்டு, அவன் அவள் மேனியை, தன் பத்து விரல் கொண்டு படுத்திய பாட்டில், அவள் அந்தரங்கம் சொத சொதவென ஈரமாதிவிட்டதால், ராதா அவன் கையில் தலை ஆட்டும் தஞ்சாவூர் பொம்மை போல் ஆடத்தொடங்கினாள்.
"ராது, உங்க அண்ணி என்னடி சொல்லறா... நீ அவ கூட தனியா ரூமுக்கு போனியே” அவன் அவள் பேண்டீசை, கழட்டிக் கொண்டே கேட்டான். அசோக்தின் தடி வேணியின் புட்டப்பிளவை குத்தி கிழித்து அவள் ஈரப் பொந்தில் நீந்தி குளிக்கத் துடித்தது.
"அண்ணி குழந்தை வேணும்னு ரொம்ப ஆசை படறாங்க ஆனா சங்கர்தான் தள்ளி போடறானாம்" அவள் தன் கையால் அவன் ஆண்மையை பிடித்து அமுக்க ஆரம்பித்தாள்.
"அப்புறம் நான் பலூன் எடுத்துட்டு வர மறந்துட்டேண்டி, உங்க வேணிகிட்ட கேட்டு நாலு, அஞ்சு வாங்கி வெச்சுக்கடி, ஊருக்கு போற வரைக்கும் வேணும்ல்ல" சொல்லிக்கொண்டே அசோக் அவளுடைய ரவிக்கை ஊக்குகளை ஒவ்வொன்றாக கழட்டி, ப்ராவோடு சேர்த்து, அவள் மார்பை பிசைய, ராதாவின் உடல் நிலையில்லாமல் துடித்து முனக ஆரம்பித்தாள்.
"அவளப் பத்தி இப்ப என்ன பேச்சு, பலூன் இல்லன்னா என்ன, தண்ணி வர நேரத்துல வெளிய எடுத்துடுங்க, நான் உங்க மடியில உக்காந்துக்கிறேன், உங்க பையனை அப்படியே உள்ள விடுங்களேன், அப்படியே கீழேருந்து மேல் பக்கமா என்னை குத்துங்களேன்... உங்க முகத்தை பாத்துதிட்டே, நான் இடுப்பை ஆட்டிக்கிறேன்... இந்த மாதிரி பண்ணி ரொம்ப நாளாச்சு"
ராதா சட்டென திரும்பி, தரையில் முட்டியிட்டு உட்க்கார்ந்து அவன், பெருத்திருந்த சுண்ணியின் தோலை பின்னுக்கு தள்ளி தன் இதழ்களால் இச்ச்ச் என்ற ஓசையுடன் அழுத்தி முத்தமிட்டு, அவன் ஆண்மையின் மொட்டை தன் வாயால் சப்ப ஆரம்பித்தாள்.
"ராது, அடியிலேருந்து அவனை நக்குடி, அவனை மொத்தமா வாயில வுட்டுக்கடி, பிளீஸ்... எத்தனை நாள் ஆச்சு, நீ இப்படி ஊம்பி, என் ராஜாத்திடி நீ" அவன் கட்டிலில் உட்க்கார்ந்துகொண்டு முனகியவாறு தன் இரு கால்களையும் அவள் தோள்களில் போட்டு இறுக்தி, தன் கண் இமைகள் மூடிக்கொள்ள, ராதாவின் சூடான இதழ்களின் அழுத்தத்தையும், ஈரமான நாக்கின் அசைவையும், அதனால் தன் சின்ன தம்பி, பெரிய தம்பியாய் உருமாறி அவள் வாயில் விஸ்வரூபம் எடுப்பதையும் அனுபவித்தான்.
"ஏங்க இப்படி கன்னா பின்னான்னு கத்தறீங்க, இது நம்ம வீடு இல்ல, கூடத்துல இன்னும் வெளிச்சம் தெரியுது, யாரோ இருக்காங்க, மானம் போவுதுங்க உங்களால"
உதடுகள் இதைச் சொன்னாலும் அவன் பேசிய கொச்சை பேச்சுகளால் அவள் உடலில் சூடு ஏறி, அவள் கருங்குகையிலிருந்து காம நீர் பெருகி அவள் தொடைகளில் ஓழுதியது.
கொஞ்ச நேரம் தன் தலையை அசைத்து அவன் சுன்னியை ஊம்பி உசுப்பி விட்டவள் சட்டென எழுந்து அவன் தொடைமேல் அமர்ந்து தன் எச்சில் ஈரத்தில் நனைந்திருந்த அவன் தடியை பிடித்து தன் குகை வாசலில் வைத்தாள்.
சுன்னி மொட்டு அவளின் பருப்பில் முட்டியதை உணர்ந்தவன் இடுப்பை கொஞ்சம் தூக்கி கொடுக்க, ராதாவும் கொஞ்சம் அசைந்து கொடுத்து அவனது பெருத்த தடியை கூதியில் சொருகி முழுதாய் விழுங்கினாள்.
இரண்டு நொடி இருவரும் "ஷ்ஹ் ஆஹா" என்று முனகியபடி தங்களை நிலைப்படித்திக்கொண்டு பின் மெதுவாக சீராக இயங்க தொடங்க அவர்களின் காமக் கூடல் அதன் பலனாய் வரும் இன்ப சுகத்தை அவர்கள் உடல் முழுவதும் பரவ செய்தது. மிதமாய் ஆரமித்த ஆட்டம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேகம் பிடிக்க, பூலும் புண்டையும் ஒன்றை ஒன்று தாக்கி துடித்து இறுதியில் உச்சம் அடைந்து வெள்ளை ரத்தம் சிந்தி ஓய்ந்தது.
தொடரும்...
Comments
Post a Comment