செல்லப்பிள்ளை 8

முழு தொடர் படிக்க

 சாந்தியும் செண்பகமும் நன்றாக ஆடிவிட்டு, ஒரு தூக்கம் போட்டனர். செண்பகம் தான் முதலில் எழுந்தாள். திவ்யாவிற்கு சாப்பாடு எடுத்து போக வேண்டும் என்று நினைவுக்கு வர, வேக வேகமாக தன் உடைகளை மாட்டிய படி சாந்தியை எழுப்ப, சோம்பல் முறித்தபடி எழுந்த சாந்தியும் நேரம் ஆகிவிட்டதை அறிந்து கடகடவென சேலை உடுத்திக்கொள்ள, இருவரும் சாப்பிட்டுவிட்டு திவ்யாவிற்கும் ஹரிஷ்க்கும் சாப்பாடு கட்டிக்கொண்டு ஆஸ்பத்திரிக்கு விரைந்தார்கள். 

அங்கே ஹரிஷ் அம்மாவுக்கு டவல் பாத் கொடுத்துவிட்டு, வேலை செய்த களைப்பையும் பசியையும் அம்மாவின் முலைப்பாலில் ஆற்றிக்கொண்டிருக்க, சாந்தியும் செண்பகமும் கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டு திடுக்கிட்டான். ஆனால் திவ்யா அம்மா பதட்டம் இல்லாமல், 

"சித்தியும் பாட்டியுமா தான் இருக்கும் போய் கதவ திற", என்று சாதாரணமாக சொன்னாள். 

ஹரிஷும் மெதுவாக எழுந்து கதவை திறக்க செல்ல, "டேய் அந்த நைட்டிய எடுத்து குடுத்துட்டு போ. இப்படி அம்மணமா இருக்குறத பார்த்தா உன் சித்தி கேலி பண்ணியே கொன்னுடுவா", என்று சொன்னவளை ஆசையாக பார்த்து சிரித்துவிட்டு, நைட்டியை எடுத்து அவள் மேலே போட்டு விட்டு, கதவை திறந்தான்.

"கதவை சாத்திட்டு ஆத்தாளும் மகனும் உள்ள என்ன பண்றீங்க" என்று சொல்லிக்கொண்டே செண்பகம் உள்ளே வர, அவள் பின்னாடியே சாந்தியும் உள்ளே நுழைய இருவரும் ஹரிஷிடம் இருந்து வரும் பால் வாசத்தை நுகராமல் இல்லை. அதே நேரம் திவ்யா நைட்டியை தலை வழியாக மாட்டிக்கொண்டு தன் தொடை வரை வேகமாக இழுத்து போட்டுக்கொண்டிருந்தாள். பின் தன் குண்டியை தூக்கி நைட்டியை கீழே இழுத்துக்கொள்ள முயல, என்ன நடந்திருக்கும் என்று சாந்திக்கும் செண்பகதிற்கும் தெளிவாக புரிந்தது. 

"ஏன்டி, டாக்டர் தான் எதுவும் பண்ண வேண்டாம்னு சொன்னாலே, கொஞ்ச நாள் பொறுத்துக்க கூடாதா. அதான் நானே எல்லாம் பண்ணி வைக்குறேன்னு சொன்னேன்ல. அதுக்குள்ள என்னடி அவசரம். இப்டி அவுசாரி மாதிரி எல்லாத்தையும் அவுத்துபோட்டு உக்காந்துட்டு இருக்க"

"இல்லம்மா உடம்ப தொடச்சி விடணும்னு ஒரு பொம்பள வந்தா. நீங்க வந்து தொடச்சிக்கலாம்னு தான் இருந்தேன். அப்புறம் ஹரிஷே தொடச்சி விடுறேன்னு சொன்னான். அதான்.."

"அது சரி, அவன் சொன்னான்னு நீயும் காமிச்சிட்டு இருந்தியா. நல்ல அம்மா, நல்ல புள்ளை. ஏன்டா இதுக்கு தான் நான் அம்மா கூட இருப்பேன்னு அடம் பிடிச்சியா. நாங்க எப்போ போவோம்னு பாத்துட்டு இருந்துட்டு போனதும் இங்க ஆட்டம் போட்டியா" செண்பகம் கேட்க, ஹரிஷ் தலையை குனிந்த படி நின்றான். 

"சரி விடும்மா, கல்யாணம் ஆக போறவங்க அப்படி இப்படிதான் இருப்பாங்க. ஏன்டி நேத்து அங்க வலிக்குது இங்க வலிக்குதுனு அழுத, இன்னைக்கு பையன் கேட்டான்னு காமிச்சிட்டு இருந்தியா. உள்ள விட்டுட்டானா", என்று ரகசியம் கேட்பது போல திவ்யாவின் பக்கத்தில் வந்து உக்காந்து சாந்தி கேட்க, 

"ச்சீ, அதெல்லாம் இல்ல இன்னும் வலிக்குதுடி, சும்மா துடச்சிதான் விட்டான்" என்றாள் திவ்யா. 

"எதடி நம்ப சொல்ற, துடச்சிதான் விட்டான்னு சொல்ற, பெட்ஷீட் கலைஞ்சி போய் இருக்கு, அவன் வாயில இருந்து பால் வாசம் வருது, உன் தொடைக்கு அடியில பாரு கஞ்சி வழிஞ்சி ஈரமா இருக்கு, நாங்க வீட்டுக்கு போய்ட்டு எவ்ளவோ வேலை முடிச்சிட்டு வந்துட்டோம் நீங்க இன்னும் துடச்சிட்டு தான் இருக்கீங்கன்னு சொன்ன நம்புற மாதிரியா இருக்கு"

"ஏன்டி என் வாய புடுங்குற. ஆமாண்டி தொடைக்குறேன்னு அங்க இங்க கை வச்சான். அப்புறம் முடிஞ்சதும் கொஞ்சம் பால் குடிச்சான். என்ன இப்போ" 

"அப்படி சொல்லு.. உன் முலையில பால் குடிச்சா தான், குடிச்சி முடிக்கவே ஒரு நாள் ஆகுமே, அவ்வளோ பெருசா வளர்த்து வச்சிருக்க. அதான் ரெண்டு பேரும் நேரம் போனது கூட தெரியாம கிடந்திருக்கீங்க"

"ச்சீ, சும்மா இரேண்டி, ஏன்டி என்னை இப்படி படுத்துற, எனக்கும் ஒரு நேரம் வரும் அப்போ வச்சிக்குறேன் உன்னை"

"ஓஒ உன் புள்ளைய கட்டிக்கிட்டு என்னை வச்சிக்கிரியா, எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லப்பா"

"ச்சீ, வெக்கமே இல்லடி உனக்கு" என்று திவ்யா முகம் சிவக்க. 

"ஆமாண்டி எனக்கு வெக்கம் இல்ல உனக்கு நிறையத்தான் இருக்கு, முதல்ல ரெண்டு பேரும் சாப்பிடுங்க…" என்று சொல்லி சாந்தி உணவை பரிமாறினாள். 

ஹரிஷும் திவ்யாவும் சாப்பிட்டு முடித்தார்கள். 

"திவ்யா, நாளைக்கு நாள் நல்லா இருக்கு, காலைலே உன்னை வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போயிட்டு, சாயங்காலம் உனக்கும் ஹரிஷுக்கு நிச்சயதார்த்தம் பண்ணிடலாம்னு இருக்கேன்" என்று செண்பகம் கூற, 

திவ்யா கல்யாண கலை முகத்தில் தெரிய "சரிம்மா" என்று தலையை குனிந்த படி சொன்னாள். 

"ஐயையோ நிச்சயம் பண்ணிட்டா நம்ம குடும்பத்துல மாப்பிள்ளையும் பொண்ணும் பாத்துக்க கூடாதே" என்று சாந்தி கூற, 

திவ்யாவும் அதை அறிந்தவளாய் "ஆமாம்மா, நம்ம குடும்பத்துல நிச்சயம் பண்ணா, மாப்பிள்ளையும் பொண்ணும் கல்யாணம் வரைக்கும் பாத்துக்கவோ பேசிக்கவோ கூடாதே" என்று பதறினாள். 

அதை கேட்டு ஹரிஷ் முகத்திலும் ஒரு பயம் பரவ, செண்பகம் அமைதியாக, 

"ஆமாண்டி கல்யாணம் பண்றதுன்னு ஆயிடிச்சி அத முறையா பண்ண வேணாமா, அதோட நீங்க ரெண்டு பேரும் போடுற ஆட்டம் பார்த்தா எனக்கே பயமா இருக்கு, உடம்பு தேறுரதுக்கு முன்னாடியே ஏதாவது ஏடாகூடம் பண்ணி, அப்புறம் விவகாரமா போய்டிச்சின்னா? நல்ல விஷயம் நடக்க போற நேரத்துல ஏன்டி அதெல்லாம். அதனால கொஞ்ச நாள் கட்டுப்பாடா இருங்க. கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் எப்படி இருந்தா யாரு கேக்க போறா" என்றாள் 

"ஹம் ஹம், ஏன்மா இப்படி பண்ற, கல்யாணத்துக்கு முதல் நாள் நிச்சயம் பணிக்கலாமே" திவ்யா ஏக்கமாக கூற,

"சொன்னா கேளு திவ்யா, எல்லாம் உங்க நல்லதுக்கு தான் சொல்றேன், புரிஞ்சிக்கடி" என்று தீர்மானமாக சொன்னாள் செண்பகம். 

அதை கேட்டு எதிர்த்து பேச முடியாதவளாக திவ்யா ஏக்கமாக ஹரிஷை பார்க்க, ஹரிஷ் மெதுவாக திவ்யா பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்தான். 

"ஏன் பாட்டி இப்படி பண்ற, நாலு அஞ்சி நாளு முன்னாடிதான் அம்மா கூட ஆசையா பேசி படுத்தேன். மறுநாளே வேண்டாம்னு அம்மாவை உன் பக்கத்துல படுக்க வச்சிட்ட, அப்புறம் இன்னைக்குதான் ஆஸ்பத்திரியில கொஞ்சம் சந்தோசமா இருந்தோம், அதையும் கெடுக்குற மாதிரி இப்படி சொல்றியே" 

"கொஞ்சம் பொறுத்துக்கோ ஹரிஷ், அம்மா உடம்பு தேற வேணாமா. அதோட நீங்க வாழ்க்கை பூரா சந்தோசமா வாழ வேண்டாமா" என்று செண்பகம் ஆறுதலாக கூற, ஹரிஷின் முகம் வாடி போனது. 

"அப்போ ஹரிஷ நான் கூட்டிட்டு போயிடட்டாமா, கல்யாணம் வரைக்கும் பொண்ணும் மாப்பிள்ளையும் பாத்துக்கவே கூடாதுல" - சாந்தி எரியிற கொள்ளியில் எண்ணையை ஊற்றுவதுபோல கிண்டல் செய்தாள். 

"ஏன்டி உனக்கு ஒருத்தன் போதாதா, என் புள்ளையும் வேணுமா?" 

"ஏன், ரெண்டு பேரு பண்ணா ஏன் புண்டை வேண்டாம்னா சொலிட போகுது, அதோட கர்பமாக கூடாதுன்னு விஷ்வாவ பின்னாடி கஞ்சி விட சொல்லி பலக்கிட்டேன், இப்போ குழந்தை பெத்துக்க ஆசையா இருக்கு. ஆனா இந்த விஷ்வா பையன், உனக்கு எதுக்கு குழந்தை அப்படினு எனக்கு உச்சம் வர வரைக்கும் புண்டைல இடிச்சிட்டு கஞ்சிய பின்னாடி தான் விடுவேன்னு அடம் பிடிக்குறான். அதான் ஹரிஷ கூட்டிட்டு போய்ட்டா கொஞ்ச நாளைக்கு நானும் சந்தோசமா இருப்பேன் பாரு" என்று கண் சிமிட்டியபடி சாந்தி பதில் சொல்லி சிரித்தாள். 

"ஆமாண்டி உனக்கு ரெண்டு ஓட்டையிலும் இடிக்க ஆளு வேணும்னு என் புள்ளைய வளைக்குரியா. அதெல்லாம் நடக்காது, என் புள்ளை என் கூட தான் இருப்பான்"

"ஒய் ரொம்ப உணர்ச்சி வச படாத, கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் எப்படியும் நாம ரெண்டு பெரும் புருஷன மாத்திக்குவோம் அது ஞாபகம் இருக்குல"

உனக்கு என்னடி என் புள்ளை மேல கண்ணு, அதுதான் உன் புள்ளை உன்ன புரட்டி புரட்டி எடுக்குறான்ல, அப்புறம் ஏன் என்கிட்ட வம்புக்கு வர"

"அவன் என்னதான் புரட்டி எடுத்தாலும், புண்டைக்குள்ள கஞ்சி வாங்கி நிரயிர சுகம் மாதிரி வருமா, அது அந்த மரமண்டைக்கு புரிய மாட்டேன்குது, அதோட தலைய தலைய மகனுக்கே கழுத்த நீட்டி தாலி கட்டிட்டு அவனுக்கே முந்தி விரிச்சாலும், புருஷன் அனுமதியோட இன்னொருத்தன் கூட படுக்குற சுகமே தனி தான். அதுலயும் ஒரு கிக்கு இருக்கு. அதனாலதான் இவங்க பொண்டாட்டிய மாத்திக்க போறாங்கனு சொன்னதும் உடனே ஒத்துகிட்டேன், நீ அதுல ஏதும் ஏடாகூடம் பண்ணி கெடுத்துடாத, சொல்லிட்டேன்."

"ச்சீ உனக்கு ஒருத்தன் பத்தாதுடி, ஊரே வந்தாலும் உன் அரிப்ப அடக்க முடியாது, நீ சொல்ற மாதிரி எல்லாம் என் பையன அங்க அனுப்ப முடியாது அவன் இங்க தான் இருப்பான், வேணா கல்யாணம் வரைக்கும் நான் அவன எல்லை மீராம இருக்க வச்சி பாத்துக்குறேன், இவ்வளோ நாள் பொறுத்துட்டேன், இன்னும் ஒரு ரெண்டு மாசம் பொறுக்க மாட்டேனா, அதுக்காக என்னால என் புள்ளையா பாக்காம எல்லாம் இருக்க முடியாது. அம்மா இவ சொல்ற படி எல்லாம் கேக்காதீங்க" என்று திட்டவட்டமாக கூறினாள் திவ்யா. 

"சரிடி, அவன எங்கயும் போக சொல்லல வீட்டுலயே இருக்கட்டும், ஆனா நீதான் பாத்து பக்குவமா நடந்துக்கணும்" என்று செண்பகம் திவ்யாவின் பிடிவாதத்துக்கு பச்சை கொடி காட்டினாள். 

அதை கேட்டு திவ்யாவின் முகம் மலர ஹரிஷ் இன்னும் சோகமாகவே இருந்தான். திவ்யா ஹரிஷின் தாடையை பிடித்து முகத்தை தூக்கி 

"என்னடா செல்லம் ஏன் சோகமா இருக்க? கொஞ்ச நாளுதானே, அப்புறம் நீ அம்மாவை உன் இஷ்டம் போல என்ன பண்ணாலும் யாரும் கேக்க முடியாது" என்று சொல்லி யாரும் பார்க்காத நேரத்தில் கண்ணை சிமிட்ட, ஹரிஷ் அம்மாவின் பேச்சில் எதோ உள்ரகசியம் இருப்பதை உணர்ந்து லேசாக புன்னகைத்த படி "சரிம்மா" என்றான். 

அப்படியே அன்று முழுவதும், கல்யாண சம்பரதாயம், கல்யாணத்துக்கு யாரை அழைப்பது, எப்படி நடத்துவது என்று அனைவரும் பேசிக்கொண்டிருக்க, இருட்டி போனது. மதிய சாப்பாட்டையே இரவும் முடித்து, ஹரிஷ் மறுநாள் ஸ்கூல் செல்ல வேண்டும் என்பதால், ஹரிஷும் செண்பகமும் வீட்டுக்கு கிளம்பினர். 

ஹரிஷ் அம்மாவின் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு "போயிட்டு வரேன்மா" என்று சொல்ல, 

"போயிட்டு சீக்கிரம் படுடா செல்லம், நாளைக்கு ஸ்கூலுக்கு போகணும்ல, நாளைக்கு நீ ஸ்கூல இருந்து வரதுக்குள்ள அம்மா வந்திடுவேன்" என்று சொல்லி முத்தம் வைக்க அவன் கன்னத்திற்கு அருகில் செல்லும்போது, அவன் சட்டென முகத்தை திருப்பி அம்மாவின் முத்தத்தை உதட்டில் வாங்கிக்கொண்டான். 

"கேடி" என்று திவ்யா அவன் தோளில் லேசாக அடித்து தன் பங்குக்கு இன்னொரு முத்தத்தையும் உதட்டில் பதிக்க, ஹரிஷ் அவள் உதட்டை விடாமல் பற்றிக்கொள்ள, இருவரும் ஒரு நிமிடம் தங்களை மறந்து முத்தமிட்டுக்கொண்டனர். 

உதடுகள் பிரியும்போது திவ்யா அவள் உதட்டை கடித்துக்கொண்டு காமமாக பார்த்தபடி "போதும், போயிடு வா" என்றாள். 

செண்பகமும் ஹரிஷும் கிளம்ப, ஹரிஷ் எதுவும் பேசாமலேயே வீடு வரை சென்பகத்தை பின் தொடர்ந்து வந்தான். செண்பகம் அதிகம் பேச்சு கொடுத்தாலும் ஹரிஷ் அதிகமாக பேசவில்லை, கோபமாக இருப்பானோ என்று நினைத்தாள் செண்பகம். 

போகும் வழியில் குழந்தை பிறந்ததை விசாரித்த அனைவரிடமும், குழந்தையை பற்றியும் திவ்யாவின் உடல் நிலையை பற்றியும், நாளை வீட்டுக்கு வந்து விடுவாள் என்றும், சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு நடந்தார்கள். 

செண்பகம் கதவை திறந்து உள்ளே செல்ல ஹரிஷ் அவளை, பின் தொடர்ந்து உள்ளே வர, "கதவ சாத்திடுடா ஹரிஷ்" என்று சொல்லிக்கொண்டே கொண்டு வந்த கூடையை கீழே வைத்தாள். கதவை சாத்திய ஹரிஷ் இமை பொழுதில் செண்பகத்தின் முந்தானையை பிடித்து அவளை தன் மீது இழுத்தான். ஹரிஷின் இழுப்பில் செண்பகம் அவன் நெஞ்சில் போய் விழுந்தாள், அவள் சுதாரிக்கும் முன் அவளை அப்படியே சுவற்றில் சாய்த்து, அவள் முந்தானையை விளக்கி ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை கிழிப்பது போல பிடித்து இழுத்தான். 

"ஆஆ என்னடா பண்ற, என்ன அவசரம் உனக்கு, ஏன்டா அத கிழிக்குற" என்று செண்பகம் சுதாரித்துக் கேட்க,

"என் பாட்டி, நானும் அம்மாவும் எவ்வளவு நாளு கழிச்சி சேந்திருக்கோம், நீ கண்டத சொல்லி எங்க ரெண்டு போரையும் மறுபடியும் பிரிச்சி வச்சிட்டியே" என்றபடி ஜாக்கெட்டின் ஹூக்குகளை கிழித்துக்கொண்டே செண்பகத்தின் கழுத்தில் வாய் வைத்து கடித்தான். 

"அட பாவி, நீ உங்க அம்மாவ மாதிரியே ஊமை குசும்பன்டா, வெளிய இந்த புள்ளையும் பால் குடிக்குமான்ற மாதிரி வந்த, வீடுக்குள்ள வந்ததும், இப்படி பண்ற, ஆஆஹ், கடிக்காத டா, டேய் ஜாகெட்ட கிழிக்காத" என்று செண்பகம் புலம்பினாலும், தன் பேரனின் அதிரடி விளையாட்டை அவளால் ரசிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. 

ஜாக்கெட்டை கிழித்து முலையை வெளியே எடுத்த ஹரிஷ், அதை வெறியோடு கசக்க, செண்பகத்திற்கு கொஞ்சம் வலிக்கவே செய்தது. 

"ஆத்தாளும் மகளும் இப்படி உடம்ப வளத்து வச்சிட்டு என்ன பாடு படுத்துனீங்க. சின்ன பையன்னு கூட பார்க்காம என்ன இப்போவும் காய போட்டா இப்படிதான் நடக்கும்" என்று சொல்லிக்கொண்டே குனிந்து அவள் முலையை கடிக்க, செண்பகம் அலறினாள். 

"டேய், அவ புள்ளை பெத்தவ, அவ கூதி இப்போ நல்லா விரிஞ்சி போய் இருக்கும், கொஞ்ச நாள் ஆனாதான் பழைய நிலைக்கு வரும், அப்போ தான் உன் ஆத்தாள ஓக்கும்போது உனக்கும் நல்லா இருக்கும்" என்று வலியையும் சுகத்தையும் ஒருசேர அனுபவித்துக்கொண்டே செண்பகம் என்ன பேசுகிறோம் என்று அறியாமால் பேசும்போதே, தன் புடவையும் பாவாடையும் இடுப்புக்கு உயர்வதை உணர்ந்தாள். காலை சாந்தியோடு செய்த காமம் இன்னும் அடங்காத நிலையில், அவள் தானே தன் பாவாடையையும் புடவையையும் மேலே தூக்க உதவினாள். 

பாட்டி தூக்குவதை உணர்ந்த ஹரிஷ் தன் பாண்ட்டையும் ஜட்டியையும் உருவி முட்டிக்கு கீழ இறக்க, செண்பகம் தனது வலது கையில் சேலையை இடுப்பு வரை தூக்கி பிடித்துக்கொண்டு, இடது கையில் தன் பேரனின் பூலின் அளவை தன் உள்ளங்கையில் அளந்தாள். அவள் உள்ளங்கை சூட்டில் ஹரிஷின் சுன்னி இன்னும் விறைத்து ஆட்டம் போட, அது தன் புருஷனுடையதை விட பெரிதாக இருப்பதாக செண்பகதிர்க்கு பட்டது. 

கால தாமதம் செய்யாமல் செண்பகம் வலது காலை உயர்த்த ஹரிஷ் அதை தன் இடது கையால் பிடித்து தூக்கி நிறுத்திக்கொள்ள, செண்பகமே ஹரிஷின், பூலை தன் கூதி பருப்பில் வைத்து தேய்த்துவிட்டு தன் கற்பப்பைக்கு வழிகாட்டினாள். ஹரிஷ் தன் பலத்தை பயன் படுத்தி ஒரே ஏத்தில் முழு பூலையும் உள்ளே சொருகினான். அனுபசாலியாக இருந்தாலும் ஹரிஷின் தாக்குதலில் கொஞ்சம் தடுமாறிய செண்பகம் தன் காலை இன்னும் அகல விரித்து மேலே தூக்கி, சேலையை நன்றாக தூக்கி பிடித்திக்கொள்ள, ஹரிஷ் தன் இடியை இறக்கினான். 

செண்பகம் தன் உடல் எடை மொத்தத்தையும் ஹரிஷின் பூலு மீது இறக்கி ஹரீஷின் சுன்னி ஆழமாக தன்னுள் உழுவதை உணர்ந்தாள். ஒரு கையால் ஹரிஷின் தோளை அணைத்துக்கொண்டு இனொரு கையால் தன் புடவையையும் பாவாடையையும் பிடித்துக்கொண்டு, தன் பிளந்து உப்பிய கூதியில் ஹரிஷின் பூலு வேகமாக ஏறி ஏறி இறங்குவதை பார்த்து ரசித்த படி முனங்கிக்கொண்டே தன் பங்குக்கு அவன் பூலில் தன் கூதியை இறக்கினாள். 

இருவரும் அன்று நாள் முழுவதும் அவர்களை சூடேற்றிய ஒவ்வொரு நிகழ்வுகளையும் நினைத்துக்கொண்டு மிருகங்களாய் புணர்ந்தார்கள். முதலில் செண்பகம் தான் கட்டுப்பாடற்று தன் பேரனின் லிங்கத்தை தன் கஞ்சியால் அபிஷேகம் செய்தாள். அவன் இடிக்க இடிக்க ஒவ்வொரு இடிக்கும் ஹரிஷ் பூலை கஞ்சியால் குளிப்பாட்ட, கஞ்சி நிறைந்த கூதியில் இருந்து சலக் சலக் என்று சத்தம் வர தொடங்கியது. 

செண்பகமும் சத்தமாக முனங்கிக்கொண்டே அவன் இடியை வாங்க, அந்த சத்தங்களில் உச்சம் எரிய ஹரிஷின் பூலும் வீங்க ஆரம்பித்தது. ஹரிஷ் வெடிக்க போகிறான் என்று உணர்ந்த செண்பகம் அதற்கு தன்னை தயார் படுத்திக்கொள்ள, ஹரிஷ் "ஆஆ" என்று கத்தியபடி பாட்டியின் கூதியில் தன் கஞ்சியை நிரப்பினான். 

இருவரின் கஞ்சியும் கலந்து நிறைந்து ஹரிஷின் பூலின் வழியாக அவன் கொட்டைகளில் வழிய ஹரீஷ் அப்படியே பாட்டியை சுவற்றில் அழுத்திய படி அவள் மேல் சாய்ந்தான். மெதுவாக இருவரின் ஏக்கம் அடங்கியதும் ஹரிஷ் செண்பகத்தின் கூதியில் இருந்து தன் பூலை உருவ, அது சுறுங்கியபடி வெளியே வந்து விழுந்தது. செண்பகம் நேராக நின்று காலை விரித்து, தன் புண்டையில் பொங்கியிருந்த கஞ்சியை தன் உள்பாவாடையால் தொடைத்தாள். 

"சரியான வெறி புடிச்சவன்டா நீ, போ போய் கழுவிட்டு வந்து படு" என்று சொல்லி அவன் கழுத்தை விடுவிக்க, சூடு தணிந்தவனாய் ஹரிஷ் கொள்ளை பக்கம் சென்று பூலை கழுவிவிட்டு வந்தான். 

செண்பகம் தன் கூதியை கழுவாமலேயே, பாயை விரித்து படுத்துக்கொள்ள, ஹரிஷும் தன் அறைக்கு சென்று படுத்துக்கொண்டான்.

தொடரும்...