என் தங்கை 1

முழு தொடர் படிக்க

 நான் காலேஜ் படிச்சு முடிச்சிட்டு ஒரு வருஷமா சென்னைல வேல தேடினேன். நான் எதிர்பாத்த மாரி வேல ஏதும் கிடைக்கல. கிடைச்ச வேலையும் வீட்டு வாடகை, சாப்பாட்டுக்குனு சரியாய் போயிருது. அதனால இதுலாம் செட் ஆகாதுன்னு எங்க சொந்த ஊருக்கே திரும்ப வந்துட்டேன். ஆனா என்னோட தங்கச்சி காலேஜ் படிக்கும் போதே அவளுக்கு வேல கிடைச்சிருச்சு. பைனல் இயர் எக்ஸாம்ஸ் எழுதிட்டு ரிசல்ட்க்காக வெயிட் பன்னிட்டு இருந்தா.

எங்க வீட்டுல நான், என் தங்கச்சி கீர்த்தி, அப்பா அப்றம் அம்மா மட்டும் தான். அப்பா அம்மா ரெண்டு பேரும் ஸ்கூல்ல டீச்சர் வேல செய்றங்க. அதனால் அவங்க வேலைக்கு போய்ட்டா நான் மட்டும் தான் வீட்டுல இருப்பேன். கம்ப்யூட்டர்ல நாள் முழுசா கண்டதை பாத்துட்டு என்ஜாய் பன்னிட்டு இருந்தேன். ஆனா இப்போ என் தங்கச்சி வீட்டுக்கு வந்துட்டதால முன்ன மாரி முழுசா என்ஜாய் பண்ண முடில.

அன்னைக்கு வழக்கம் போல அப்பா அம்மா ஸ்கூலுக்கு போக ரெடி ஆகிட்டு இருந்தாங்க. நான் கிச்சன்ல அவங்களுக்கு லஞ்ச் பேக் பன்ன உதவிட்டு இருதேன்.

அப்போ அம்மா பக்கத்து ரூம்ல இருந்து கீர்த்தியை எழுப்ப சத்தம் போட்டுட்டு இருந்தாங்க.

"வயசு பொண்ணு 9 மணி ஆகியும் இன்னும் தூங்கிட்டு இருக்கா பாரு..."

அதுக்கு அப்பா, "அட விடுமா. இப்போ தான் 4 வருஷம் காலேஜ்ல கஷ்டபட்டு படிச்சுட்டு வந்து இருக்கா. அவ தூங்கட்டும்." என்றார்.

"ஆமா. நீங்க தான் அவளை செல்லம் குடுத்து கெடுக்கறது"னு திட்டிட்டே கிட்சேன் வந்த அம்மா என்கிட்ட, "லஞ்ச் பேக் பண்ணிட்டியாபானு" கேட்டாங்க.

"பேக் பண்ணிட்டேன் மா."

"சரி பா. எங்களுக்கு லேட் ஆச்சு நாங்க கிளம்புறோம். கீர்த்தி எழுந்து ரெடி ஆய்ட்டான, அவளுக்கு ரெண்டு தோசை மட்டும் சுட்டு குடுத்துடுறியாப்பா"னு கேட்டாங்க.

எனக்கு எரிச்சலா இருந்தது. அவ 9 மணி வரை நல்லா தூங்கிட்டு இருக்கா, ஆனா நான் காலைலே எழுந்து அப்பா அம்மா ரெடி ஆக ஹெல்ப் பண்ணி, அவங்களுக்கு லஞ்ச் பேக் பண்றது மட்டும் இல்லாம இவளுக்கு தோசை வேற செஞ்சி குடுக்கணுமா.

"என்ன மா... தோசை தான... அத கூட அவ செஞ்சிக்க மாட்டாளா?"

"அது இல்லடா. அவ சின்ன பொன்னு. அவளுக்கு சரியா அடுப்பு கூட பத்த வைக்க தெரியாது. கோச்சிக்காத டா... என் செல்லம்ல? அம்மாக்காக பண்ணு"

அப்போ அப்பா வந்து, "ஏன்? சார் வீட்டுல சும்மா தான இருக்காரு. தங்கச்சிக்கு ஹெல்ப் பண்ணா குறைஞ்சா போயிருவாரு" என கேட்டர்.

"அட சும்மா இருங்கனு," அம்மா அவரை அடக்கினார்.

நானும் வேற வழி இன்றி "சரி செய்றேன்" என்றேன்.

அவங்க ரெண்டும் பெரும் ரெடி ஆகி ஸ்கூலுக்கு கிளம்பிட்டாங்க. 10 மணிக்கு பிறகுதான் கீர்த்தியின் ரூம் கதவு திறந்தது.

"குட் மார்னிங் அண்ணா" சோம்பலா சொல்லிட்டு வந்து சோபால உட்காந்தா. கிரே கலர்ல ஒரு டீ-ஷர்ட்டும் அதுக்கு மேட்சிங்கா பூ போட்ட நைட் பேண்டும் போட்டு இருந்தா.

"அப்பா அம்மா கிளம்பிட்டாங்களா?"

"இப்போ தான் கிளம்பினாங்க. நீ குளிச்சிட்டு வா. நான் தோசை செஞ்சி வைக்கிறேன்."

"சரினா."

அவ எழுந்து போய் ஒரு 10 நிமிஷம் கழிச்சு அவ ரூம்ல இருந்து அவளோட குரல் வந்தது.

"அண்ணா... இங்க வாயேன்."

நான் அவ ரூம் போய் பார்த்தேன். அங்க அவ வாயில பிரஷ் வச்சி பல் தேச்சிட்டே பேசினா...

"என் ரூம்ல ஹீட்டர் வேல செய்யல. இன்னைக்கு உன் ரூம்ல குளிச்சிக்கட்டா?"

நானும் சரினு சொன்னேன்.

கீர்த்தி ஒரு அரை மணி நேரம் கழிச்சு குளிச்சிட்டு ரெடி ஆகி என் ரூம்ல இருந்து வெளிய வந்தா. வைட் கலர்ல டீ-ஷர்ட்டும், பிங்க் கலர்ல பேண்டும் போட்டுக்கிட்டு அவளோட ஈர முடிய துண்டுல தொடச்சிட்டே அவளோட ரூம்க்கு போனா.

அதுக்குள்ள நான் அவளுக்கு தோசை ரெடி பண்ணி வெச்சிட்டேன். அவளும் தங்க்ஸ்னு சொல்லிட்டு சாப்பிட்டா.

நான் ஹால்ல டிவி பாத்துட்டு இருந்தேன். அவ சாப்பிட்டு முடிச்சிட்டு சோபால என் பக்கம் வந்து உட்காந்தா.

"வீட்டுல இருக்கறதுக்கு போர்ல அடிக்கலையானா? நேத்து தான் வந்தேன் எனக்கே செம போர் அடிக்கிது."

"அதான் டிவி இருக்குல்ல. அத பாக்க வேண்டியது தான்."

"அட போனா. டிவி-லாம் போர்."

நான் ஒவ்வொரு சேனலா மாத்திட்டு இருந்தேன். அப்போ ஒரு சேனல்ல "ஓ சொல்றியா" பாட்டு வந்தது. நான் தங்கச்சி கூட இருக்காளேன்னு டக்குனு சேனல மாத்திட்டேன்.

"அய்யோ அண்ணா. அந்த பாட்டு போடு. செமையா இருக்கும். நீ கேட்டு இருக்கியா?" என்றாள் கீர்த்தி.

கேட்டு இருக்கனவா? இந்த பாட்டை பாத்து எத்தன நைட் சமந்தாவுக்காக அடிச்சோம்னு ஆண்டவனுக்கு தான் தெரியும்னு மனசுல நினைச்சிட்டு, அவ கிட்ட, 

"ஹ்ம்ம்... பாத்துருக்கேன். நல்லா இருக்கும்" என்று சொன்னேன்.

"ஹாஸ்டல்ல பொண்ணுங்க இந்த சாங் போட்டுட்டு அப்படி ஆடுவோம்."

டக்குனு என் மைண்டல ஓ சொல்றியா பாட்டுக்கு என் தங்கச்சி சமந்தா கெட்டப்ல ஆடுற மாதிரி வந்தது. 'ச்சே... அப்டி நினைக்க கூடாது'னு என் போன் எடுத்து மைண்ட் டிஸ்ட்ராக்ட் பண்ணேன்.

ஒரு மணி நேரம் ஆச்சு…

அவ டிவி பாத்துட்டு இருக்கும் போது, எனக்கு போர் அடிச்சதால மொபைல் நோண்டிட்டு இருந்தேன். இன்ஸ்டா ட்விட்டர்னு நடிகைங்களோட ஹாட் பிக்ஸ் பாத்துட்டு இருந்தேன். கொஞ்சம் மூடா இருக்க, ரூம்க்கு போய் ஒரு ஷாட் போடலாம்னு எழுந்து என் ரூம்க்கு போனேன்.

"எங்கனா போற?"

"எனக்கு தூக்கம் வருது, கீர்த்தி. நான் போய் கொஞ்சம் நேரம் தூங்கிறேன். நீ டிவி பாரு."

"சரி அண்ணா."

நான் என் ரூம்க்கு போய் கதவு சாத்திட்டு. என்னோட ஷார்ட்ஸ் கழட்டிட்டு பெட்ல படுத்துட்டு போன்ல நடிகைங்க கில்மா வீடியோ பாத்து ஒரு ஷாட் போட்டேன். அப்றம் கழுவலாம்னு என் பாதரூம்க்கு போனேன். அங்க போய் கை கால கழுவிட்டு திரும்பும் போது ஷாக் ஆகிருச்சு. அங்க ஹேங்கர்ல என் தங்கச்சி ஓட பிங்க் கலர் டீ-ஷர்ட்ம் அவளோட பூ போட்ட நைட் பேன்ட்டும் இருந்தது. அது கூட ஒரு பிரவுன் கலர் பேன்ட்டிஸும் இருந்தது.

அவ என் ரூம்ல குளிச்சிட்டு மறந்து விட்டுட்டு போய்ட்டா போல. எடுத்துட்டு போய் அவ கிட்ட குடுக்கலாம்னு அவளோட பேன்ட்டியை எடுத்தேன். ஃபர்ஸ்ட் டைம் என் தங்கச்சி ஓட பேன்ட்டிய தொட கூச்சமா இருந்தது. அப்றம் அவளோட ஷர்ட்டும் பேன்ட்டும் எடுத்தேன். ஆனா அவளோட ப்ரா இல்லை. ரூம்ல வேற எங்கையாவது இருக்கானு திரும்பி பார்த்தேன். எங்கையும் இல்லை.

பொண்ணுங்க வீட்டுல ப்ரா போடா மாட்டாங்கன்னு தெரியும். ஆனா என் தங்கச்சி வீட்டுல ப்ரா போடுறாளா இல்லையானு நான் என்னைக்கும் கவனிச்சத்து இல்ல. இவளோ நாளா அவ வீட்டுல ப்ரா போடாம இந்த மெலிசா இருக்குற டீ-ஷர்ட் போட்டுட்டு இருந்திருக்கானு நினைச்சதும் என்னோட சுன்னி லேசா தூக்க ஆரமிச்சிருச்சு.

'அடச்சே!! என் தங்கச்சிய அப்படி தப்பா நினைக்க கூடாது'ன்னு கன்ட்ரோல் பன்னிட்டு அவளோட துணி எடுத்துட்டு என்னோட ரூமை விட்டு வெளிய போனேன்.

"கீர்த்தி, உன்னோட துணிய என் ரூம்லயே விட்டுட்டடி."

"ஐயோ. சாரி அண்ணா."

அவ சோபால இருந்து டக்குனு எழுந்து வந்து என் கைல இருக்குற துணிய வாங்கிட்டு திரும்பினா. அப்போ கை தவறி அவளோட பேன்ட்டி கீழ விழுந்துரிச்சு. நான் ஏதும் யோசிக்காம டக்குனு குமிஞ்சு அவ பேன்ட்டிய எடுத்து அவ கிட்ட குடுத்தேன்.

என் கைல அவளோட பேன்ட்டி இருக்கறத பாத்துட்டு கொஞ்சம் கூச்சத்தோடயும் கொஞ்சம் தயக்கத்தோடையும் அவளோட பேன்ட்டிய வாங்கிட்டு வேகமா அவ ரூம்ல போய் போட்டுட்டு வந்தா.

நான் சோபால உக்காந்து போன் நோண்டிட்டு இருந்தேன். அவளும் வந்து சோபால உட்காந்து டிவி பாத்துட்டு இருந்தா. அப்போ எனக்கே தெரியாம என் கண்ணு அவளோட டீ-ஷர்ட் மேல போச்சு. அந்த வைட் டீ-ஷர்ட்ல அவளோட மொல கொஞ்சம் டென்னிஸ் பந்து சைஸ்ல முட்டிட்டு இருந்தது. அவ இன்னைக்கும் ப்ரா போடலையானு மனசுக்குள்ள ஒரு கேள்வி எழுந்தது.

கீர்த்தி சோபால சாஞ்சபடி டிவி பாத்துட்டு இருந்ததால அவ மூச்சி விடும் போது அவளோட ரெண்டு மொலையும் மேலையும் கீழயும் போயிட்டு வந்தது. ஆனா அவ ப்ரா போட்டு இருக்காளா இல்லையானு தெரில.

அவ டீ-ஷர்ட் மேல இருந்து என்னோட கண்ணு அவளோட கழுத்துக்கு போச்சு. அங்க வேர்வைல லைட்டா நனைஞ்சி இருந்தது. அவ கழுத்துல இருக்குற ஒரு மச்சமும் அவ வேர்வையும் பாக்கவே செமையா இருந்தது. அத பாத்து என்னோட ஷார்ட்ஸ்ல சுன்னி எழ ஆரமிச்சது. 

அடுத்து என் பார்வை அப்டியே அவ கழுத்துக்கு மேல போச்சு. அவளோட உதடு. லிப்ஸ்டிக் எதும் போடாமையே பிங்க் கலர்ல இருந்தது. அவ அப்போ அவளோட நாக்க வெளிய நீட்டி அவளோட உதடுக்கு லேசா எச்ச போட்டு, அவளோட கீழ் உதட்டை லேசா கடிச்சா.

அப்றம் என்னோட பார்வை அவ உதட்டுக்கு மேல இருக்குற அவளோட மூக்குக்கு போச்சு. ரொம்ப பெருசா இல்லை சிறுசாவும் இல்லை. செதுக்கி வச்ச மாரி சரியா இருந்தது. அதுல அழகா ஒரு சின்ன மூக்குத்தி. 

அப்றம் என்னோட பார்வை அவ கண்ணனுக்கு போச்சு. அத பாத்ததும் எனக்கு ஷாக் ஆகிருச்சு. அவ ஓரக் கண்ணால என்ன பாத்துட்டு இருந்தா. 

நான் டக்குனு பார்வைய திருப்பி குனிஞ்சு போன் நோண்டுற மாரி நோண்டிட்டு இருந்தேன். நான் இவ்ளோ நேரம் அவ உடம்ப இன்ச் இன்ச்சா ரசிச்சிட்டு இருந்தத அவ பாத்துட்டா போலன்னு பயமா இருந்தது. ஈவினிங் அப்பா கிட்ட போட்டு குடுக்க போறான்னு நினைச்சு பயந்துட்டு இருந்தேன்.

கொஞ்சம் நேரம் கழிச்சு...

"வீட்டுல இருந்துட்டு நீ ரொம்ப கெட்டு போய்ட்ட அண்ணா." என்றாள்.

நான் கொஞ்சம் பதறிப் போனேன். 

"நா.. நானா? நான் என்ன பண்ணேன்?"

"ஹ்ம்ம்... ஒன்னும் இல்லை... ரொம்ப நேரம் போனையே பாத்துட்டு இருக்கல. அத சொன்னேன். ரொமப் நேரம் பாக்கதண்ணா கண்ணு கெட்டு போயிரும்." அவள் பேச்சில் ஒரு கிண்டல் தொனித்தது.

"சரி கீர்த்தி."

நான் கொஞ்சம் பயத்தோட தான் இருந்தேன். ஆனா என் தங்கச்சி நான் அவளை பாதத்தை பத்தி பெருசா கோவப்படுற மாதிரி தெரியல.

அன்னைக்கு நைட் எல்லாரும் சாப்பிட்டுட்டு அவங்க அவங்க ரூம்க்கு போய் படுத்துட்டோம். நான் பயந்த மாரி கீர்த்தி அப்பா கிட்ட ஏதும் சொல்லல. நான் போன்ல பாட்டு கேட்டுட்டு இருந்தேன். அப்போ என்னோட போன்க்கு ஒரு மெசேஜ் வந்தது. என் தங்கச்சி கீர்த்திகிட்ட இருந்து.

"அண்ணா... தூங்கிட்டயா?"

அவ காலேஜ்ல இருக்கும் போது அடிக்கடி மெசேஜ் பண்ணிப்போம். ஆனா வீட்டுல இருக்கும் போது எதுக்கு மெசேஜ் பண்றானு புரியாம இருந்தேன்.

"இன்னும் தூங்கலை. சொல்லுடி..."

"வாட்ஸப் டிபி வைக்கலாம்னு இருக்கேன். இந்த ரெண்டு போட்டோல எது நல்லா இருக்குனு சொல்லு," னு கேட்டு அவளோட ரெண்டு போட்டோவ எனக்கு சென்ட் பண்ணி இருந்தா. 

ஒன்னு அவளோட கிளாஸ் ரூம்ல எடுத்தது... பச்சை கலர் சுடில கியூட்டா அழகா சிரிச்சிட்டு இருந்தா.

இன்னொரு போட்டோ நாலு மாசத்துக்கு முன்னாடி பொங்கல் பண்டிகைகு அப்போ நான் எடுத்தது. அதுல அவ மஞ்சள் கலர் புடவை கட்டிட்டு தலைல மல்லி பூவோட ரொம்ப அழகா இருந்தா.

ஆனா அந்த போட்டோவ அவ டிபியா வைக்க வேண்டாம்னு தோணிச்சு. ஏன்னா அதுல அவ குனிஞ்சு நின்னு பானைல பொங்க வைக்குற மாரி போஸ் குடுத்து இருந்தா. அதுல அவளோட இடுப்பு லேசா தெரிஞ்சது. 

அந்த போட்டோவை பொங்கல் அப்போ நான் தான் அவ போன்ல எடுத்தேன். ஆனா அப்போ ஒரு நல்ல அண்ணனா இருந்ததால என்னோட பார்வை அவ இடுப்புக்கு போகல. ஆனா இன்னைக்கு அவளோட பேன்ட்டிய பார்த்ததுல இருந்து என் தங்கச்சி பத்தி தப்பு தப்பான எண்ணங்கள் வந்துட்டே இருந்தது.

அவகிட்ட "காலேஜ்ல எடுத்த அந்த சுடி போட்டோவ வை"னு ரிப்ளை பண்ணி இருந்தேன்.

அதுக்கு அவ, "ஏன்னா? பொங்கல் அப்போ எடுத்த போட்டோ நல்லா இல்லையா?" எனக் கேட்டாள்.

"அதும் நல்லா தாண்டி இருக்கு. ஆனா அது வேண்டாம்."

"ஏன்னா?"

நான் அதுல அவ இடுப்பு தெறித்துனு எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியாம தயக்கத்துல இருந்தேன். இருந்தாலும் சொல்லச் சொல்லி என் உள் மனது தூண்டியது.

"அதுல உன்னோட இடுப்பு லேசா தெரியுது கீர்த்தி."

ரெண்டு நிமிஷம் ஆச்சு.. 5 நிமிஷம் ஆச்சு... அவ கிட்ட இருந்து ரிப்ளை ஏதும் வரல. அவசர பட்டு தப்பா சொல்லிட்டோம்னு பயம் ஆகிருச்சு.

அதுக்கு அப்றம் ஒரு பத்து நிமிஷம் கழிச்சு அவ கிட்ட இருந்து மெசேஜ் வந்தது.

"இப்போ ஒகே வா?"

அவளோட டிபியா நான் சொன்ன காலேஜ்ல எடுத்த போட்டோவ வச்சி இருந்தா.

"ஓகே கீர்த்தி. சூப்பர்."

"தேங்க்ஸ் அண்ணா."

"ஹ்ம்ம். (ஒரு சிரிக்கிற ஸ்மைலி)"

ஒரு 5 நிமிஷம் ஏதும் ரிப்ளை இல்ல. ஆனா ஆன்லைன்ல தான் இருந்தா. மணி 11:30 ஆச்சு... நைட் இந்நேரத்துக்கு ஆன்லைன்ல யாருக்கு மெசேஜ் அனுப்பிச்சிட்டு இருப்பா. ஒரு வேல பாய்ஃப்ரெண்ட் யாராவது இருக்கோம்னு மனசுல வருத்தம் இருந்துச்சு. என் தங்கச்சிக்கு பாய்ஃப்ரெண்ட் இருந்த எனக்கு ஏன் இவளோ வருத்தமோ இருக்குனு எனக்கே புரியல.

அப்போ மறுபடி என் தங்கச்சி கிட்ட இருந்து மெசேஜ் வந்தது...

"தூங்கல?"

"இன்னும் இல்லடி."

"நைட் இவளோ நேரம் ஆகியும் தூங்காம ஆன்லைன்ல என்ன பண்ற.? கேர்ள்ஃப்ரெண்ட் கூட சாட்டிங்கியா?"

என்ன இவ... நாம அவளுக்கு பாய்ஃப்ரெண்ட் இருக்கோனு நினைச்சா... இவ நமக்கு கேர்ள்ஃப்ரெண்ட் இருக்குமோன்னு நினைச்சிட்டு இருக்கானு தோணுச்சு.

"கேர்ள்ஃப்ரெண்டா? அப்டி யாரும் இல்ல. ஆமா... நீ இன்னும் தூங்காம என்ன பண்ற. பாய்ஃப்ரெண்ட் கூட சேட்டிங்கியா?"

அவ சிரிக்கிற எமோஜி கூட "நான் சிங்கள்"னு மெசேஜ் பண்ணி இருந்தா.

"நீ சிங்கிளா? நம்ப முடிலையே."

"ஏன் நம்ப முடில."

சொல்லலாமா வேணாமான்னு தயக்கமா இருந்தது. இத பத்தி நேர்ல பேசி இருந்தா கண்டிப்பா அந்த கேள்விக்கு நான் பதில் சொல்லி இருக்க மாட்டேன். மெசேஜ்ல பேசுறதால ஒரு தைரியம் இருந்தது.

"இல்ல... நம்ம பசங்க சுமாரான பொண்ணயே விட்டுவைக்க மாட்டாங்க. உன்ன மாதிரி சூப்பர் பிகர எப்படி விட்டு வச்சாங்க."

அவ ரெண்டு நிமிஷம் ஏதும் மெசேஜ் பண்ணல. பிறகு ரீப்ளே வந்தது.

"நான் சூப்பர் பிகரா? சும்மா ஐஸ் வைக்காத. அப்பா கிட்ட சொல்லி ஃபர்ஸ்ட் உன் கண்ண டெஸ்ட் பண்ணனும்."

"ஹே லூசு. கிண்டல் பண்ணல. சீரியசா தான் சொல்றேன்."

"தேங்க்ஸ்... "

"ஹ்ம்ம்..."

"குட் நைட் அண்ணா."

"குட் நைட் கீர்த்தி."

அதன் பிறகு அவள் ஆஃப்லைன் சென்றுவிட நானும் போனை வைத்துவிட்டு படுத்து தூங்கினேன். 

தொடரும்...