முழு தொடர் படிக்க வேணி தன் முகத்தைக் கழுவி பொட்டிட்டு, பூஜை அறையில் விளக்கை ஏற்றினாள். சுவாமியை கும்பிட்டு வெளியே வந்தாள். முடியை அவிழ்த்து உதறி, தலையை தளர தளர வாரியவள், கூந்தலை பின்னலிட்டுக் முடிந்து கொண்டாள். தன் மாமியார் வாங்கி வைத்திருந்த மல்லிகை பூவை தலையில் வைத்துக்கொண்டு, தன் புடவையை உதறி சரி செய்தவள், அதை தன் தொப்புளுக்கு கீழ் இறக்கி விட்டுக்கொண்டாள். உடலைத் திருப்பி முன்னும் பின்னுமாக அழகு பார்த்துக்கொண்டாள். இரண்டு அதிரசங்களை எடுத்து தட்டில் வைத்துக்கொண்டாள். உதடுகளில் உல்லாசம் பொங்க புன்னகையுடன் ஹாலுக்கு வந்தாள்.
“சங்கு... இந்தா இதை சாப்பிடுங்க" சோஃபாவில் அவன் பக்கத்தில் தன் உடல் அவன் மேல் உரச நெருங்கி உட்க்கார்ந்தாள்.
மனதுக்குள் ஆசையுடன், ஆனால் முகத்தில் உற்சாமில்லாதவன் போல், ஒரு அதிரசத்தை எடுத்து கடித்தான் அவன். நாக்கு அனுபவித்த ருசியை எவ்வளவுதான் முயன்றும் அவனால் மறைக்க முடியவில்லை. அவன் முகம் திருப்தியால் மலர்ந்தது.
“நல்லயிருக்குன்னு ஒரு வார்த்தை சொன்னா குறைஞ்சா போயிடுவீங்க?"
“உங்கிட்ட எதுக்கு சொல்லணும்... ஆசையா செய்து குடுத்து அனுப்பிச்சவங்ககிட்ட சொல்லிக்கிறேன்" அவன் தன் மாப்பிள்ளை முறுக்கிலிருந்தான்.
அதற்கு மேல் அவளால் அவன் கொடுத்துக்கொண்டிருந்த டென்ஷனை பொறுக்க முடியாமல், எழுந்து அவன் கையிலிருந்த புத்தகத்தை பிடுங்கி பக்கத்திலிருந்த டீப்பாயின் மேல் எறிந்தாள்.
புத்தகத்தை பிடுங்கிய வேகத்தில் அவள் சேலை ஓதுங்க, அவள் வயிறும், தொப்புளும் அவன் கண்களில் பளீரென அடிக்க, அவள் கூந்தலிலிருந்த மல்லிகை வாசம் மூக்கைத் தாக்க அவன் உடலில் சூடு பிடிக்க ஆரம்பித்தது.
“நானும் பாத்துக்கிட்டே இருக்கேன்... ரொம்பத்தான் அல்ட்டிகிற" சட்டென அவன் மடியில் உட்க்கார்ந்து அவன் கழுத்தைக் கட்டிக்கொண்டவள் அவன் உதடுகளில் “ஃப்ச்ச்” என ஓசையுடன் முத்தமிட்டாள்.
“முதல்ல என் மடியை விட்டு எழுந்திருடி நீ"
“நான் ஏன் எழுந்துக்கணும்... நான் உக்காந்து இருக்கறது புடிக்கலைன்னா என்னை கீழே தள்ளிவிட்டுத்தான் பாரேன் நீ?"
“இப்ப எதுக்குடி நீ என் மடி மேல உக்கார்ந்துகிட்டு, புஸ்தம் படிச்சிக்கிட்டு இருக்கறவனை தொந்தரவு பண்ற?" வேணி எப்போது தன்னை நெருங்கி உரசுவாள் என்ற எதிர்ப்பார்ப்புடன், இதுவரை படிப்பது போல் பாசாங்கு செய்து கொண்டிருந்த சங்கர் அவளை பொய்யாக அதட்டினான்.
“என் புருஷன் மேல நான் உக்காருவேன்; ஏறிப் படுத்துக்குவேன்: அது என் இஷ்டம்... நீ புஸ்தகம் படிச்ச லட்சணம் எனக்கு தெரியாதாக்கும்" அவள் அவனை வம்புக்கிழுத்தாள்.
மனம் பொய்யாக ஒதுங்க முயற்சித்த போதிலும், சங்கரின் உடல் ஒத்துழைக்காமல், அவன் கை அவள் இடுப்பில் சென்றமர்ந்தது. சங்கர் போலியாக அவளை கோபிக்க முயன்று அவளிடம் தோற்றுக் கொண்டிருந்தான்.
“நீ மடியில உக்காந்துகிட்டு இருந்தா நான் எப்படி படிக்கறது; நாளைக்கு நான் அந்த புஸ்தகத்தை திருப்பி குடுக்கணும். உனக்கு என்ன வேணும் இப்ப" அவள் முகத்தை பார்க்காமல் பேசியவன், 'எப்பவும் இவ தான் எல்லா விஷயத்திலும் என்னை ஜெயிச்சுடறா' என்று அவன் மனதுக்குள் பொருமினான்.
“அதைப் பத்தி எனக்கு கவலையில்லை; எனக்கு நீதான் வேணும் இப்ப" வேணி வெட்க்கத்துடன் அவன் காதில் முனகினாள்.
“எனக்கு இப்ப வேணாம்"
“எனக்கு இப்பத்தான் வேணும்" அவள் அடம் பிடித்தாள்.
“அப்ப நேத்து ராத்திரி நான் ஆசையா உன்கிட்ட வந்தா, பாதியிலே நீ ஏண்டி முறைச்சுக்கிட்டு ஓடின?" அவன் கை இப்போது அவள் முதுகை வருடத் தொடங்கியது. வருடும் அவன் விரல்கள் அவன் உள்ளத்திலிருந்த ஆசையை, அவளுக்குத் தந்தியடித்தன.
“நீ எங்க அண்ணியை பத்தி அசிங்கமா பேசின... அதான் உன்னை விட்டுட்டு ஓடுனேன்"
“நீ மட்டும் எங்க பரம்பரையைப் பத்தி 'அலையறோம்ன்னு' தப்பா பேசலயா?"
“தப்பு யாரு பக்கம்ன்னு பேசறதால இப்ப எதாவது பலன் இருக்கா?" சிரித்தவாறு அவன் மடியில் உட்க்கார்ந்திருந்த வேணி அவன் தோள்களை கட்டிக்கொண்டு, மெதுவாக தன் புட்டங்களை அசைத்து ஆட்டிக்கொண்டு, அவனைக் கொஞ்சிக்கொண்டிருந்ததால், அவள் புட்ட சூட்டைத் தாங்கமுடியாமல், அவன் தண்டு மெதுவாக விரைத்து எழ ஆரம்பித்தது. அவள் தலையில் சூடியிருந்த மல்லிகை சரத்திலிருந்து ஒன்றிரண்டு மொட்டுகள் ழே விழுந்தன.
“நீ சொன்னாத் தப்பு இல்லே? நான் ஏதாவது சொல்லிட்டா அது தப்பா?" சங்கர் நேற்றிரவு அவர்களுக்குள் நடந்த நிகழ்ச்சியை இன்னும் முழுதுமாக மறக்க முடியாமல் தவித்துக் கொண்டிருந்தான். அவன் ஒரு கை அவள் இடுப்பில் பதிந்து, அவள் அடிவயிற்றை தடவியது, விரல்கள் அவள் தொப்புளை சுற்றி கோலம் போடத் தொடங்கின.
“பொண்டாட்டி பஸ்ல எட்டு மணி நேரம் டிராவல் பண்ணி களைச்சுப் போய் வந்தாளே: உடம்பு வலிக்குதுன்னு சொன்னாளே: அவ கையைக் காலை பிடிச்சுவிடுவோமுன்னு நினைச்சியா நீ; உள்ள நுழைஞ்சவுடனே அப்படியே பாஞ்சு, என் எலும்பு நொறுங்கற மாதிரி கட்டிப்புடிச்சியே; அதை என்னான்னு சொல்றது; ஆசைன்னு சொல்றதா: இல்லை அலைச்சல்ன்னு சொல்றதா?” அவள் அவனுக்கு நேற்றிருந்த தன் உடல் நிலைமை புரியட்டும் என நிதானமாகபேசினாள். தன் முகத்தை அவன் முகத்துடன் உரசினாள்.
“ம்ம்ம்..." சங்கர் அர்த்தமில்லாமல் முனகினான்.
“உன்னைப்பத்தி எனக்குத் தெரியாதா? என் செல்லத்துக்கு எப்பவும் அலைச்சல்தான்: இன்னைக்கு இல்லன்னா என்ன: இவ நம்ம பொண்டாட்பித்தானே; நாளைக்கு அவளை அவுத்து பாத்தா போச்சுன்னு ஒரு நாள் பொறுமையாத்தான் இருக்கறது: ஆம்பிளைங்களுக்கு தங்களுடைய ஆசையை அடக்கிக்கத் தெரிஞ்சா ஊர்ல ஏன் இந்த கற்பழிப்பெல்லாம் நடக்குது? அதனாலத்தான் நேத்து நீ அலையறேன்னு சொன்னேன்."
“நீ அலையறதே இல்ல; அதான் இப்ப தொப்புளுக்கு கீழ புடவையை இழுத்து விட்டுக்கிட்டு வந்தியா?"
“....." அவள் பதில் சொல்லாமல் களுக்கென சிரித்தாள்.
வேணி தன் உதடுகளைச் சுழித்து சுழித்து பேசி அவனை கிறங்கடித்துக் கொண்டிருந்தாள். ஆசையுடன் தன் விரல்களை அவன் தலை முடிக்குள் நுழைத்து விளையாடத் துவங்கியவளின் முந்தானை அவன் மடியில் நெதிழ்ந்து சரிய, ரவிக்கைக்குள்ளிருந்த அவள் மார்புகள் அவன் முகத்தில் பட்டு உரசின.
“நல்லயிருக்குதுடி உன் ஞாயம்? புருஷன் பொண்டாட்டியை ஆசையா கட்டிப்புடிச்சா அதுக்கு பேரு கற்பழிப்பா?" அவனது அலையும் உதடுகள், ரவிக்கையில் சிறைப்பட்டிருந்த மலைகளை அவசர அவசரமாக முத்தமிட்டன.
“பொண்டாட்டி மனசையும், உடம்பு நிலைமையையும் புரிஞ்சுக்காம அவளைப் பொண்டாள நினைச்சா, அது கற்பழிப்புத்தான்."
“உனக்கு உடம்பு முடியலேன்னா என்கிட்ட சொல்லியிருக்க வேண்டியதுதானேடி? என்னைக்காவது நான் உன்னை வற்புறுத்தியிருக்கேனா?" மனம் லேசாதிய சங்கர் அவளை முழுதுமாக தன் புறம் இருப்பி, இறுகத் தழுவி தன் மார்புடன் அவளைச் சேர்த்துக் கொண்டான்.
வேணியை அணைத்தவன் அவள் பின்னலை ஒரு கையால் முன் புறம் இழுந்து, பின்னலில் இருந்த மல்லிகையுடன் அவள் முடியை முகர, வேணியின் உடல் சிலிர்க்க ஆரம்பித்தது. அவன் பிடிக்குள் நெளிந்தவள் அவனிடமிருந்து எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஈர முத்தம், இலேசாக வியர்த்திருந்த அவள் முதுகின் மேற்பகுதியில், பின் கழுத்தில் சூடாக திடைக்க, அவள் தன் உடல் நடுங்க அவனை மேலும் இறுக்கிக்கொண்டாள். தழுவிய வேணியின் முலைகள் அவன் மார்பை குத்தி கிழித்துக்கொண்டிருந்தன.
“நான் வீட்டுல இல்லாதப்ப வேற எவகிட்டயும் போகாம, உனக்கு மட்டும் தாண்டி நான் தாலிகட்டியிருக்கேன்னு ஏக்கத்தோட எனக்காக காத்துக்கிட்டிருந்து, என்னை மட்டும் கட்டிப்பிடிக்கற நல்ல புருவனா நீ இருக்கவேதான், என் உடம்பு வலியையும் பொறுத்துக்திட்டு, உன் இஷ்ட்டப்படி என்னை கட்டிக்கடா, தடவிக்கடான்னு நேத்து நின்னேன்... இப்போதாவது நீ என்னை புரிஞ்சிக்கிட்டா சரி" வேணி தன் மூக்கை அவன் மூக்குடன் உரசிச் சிரித்தாள். அவன் கன்னங்களை வலிக்க வலிக்க கிள்ளினாள்.
சங்கருக்கிருந்த அளவில்லாத பெண் வேட்க்கையையும், உடல் சுகத்தின் மேலிருந்த பிடிப்பும் அவளை அனுபவிக்கத் துடிக்கும் ஆர்வமும், அவள் கல்யானமாகி அந்த வீட்டுக்குள் நுழைந்த பத்து நாட்களுக்குள்ளேயே அவளுக்கு புரிந்து விட்டது. வேணிக்கும் அவன் அண்மையும், நெருக்கமும் தினமும் வேண்டியிருந்தது. அவன் வேலை நிமித்தமாக வெளியூர் செல்லும் நாட்களில் அவள் தூக்கம் வராமல் படுக்கையில் புரளுவது அவனுக்கும் தெரியும்.
வேணியின் மாமியார் வசந்தி தன் தாம்பத்திய வாழ்க்கையின் அந்தரங்கங்களை அவர்களிருவரும் தனியாக இருக்கும் போது அவளிடம் மனம் விட்டு பறிமாறிக்கொள்ளுவது வழக்கம். தன் கணவனின் ஆரம்ப கால தாம்பத்ய வாழ்க்கையின் விருப்பு வெறுப்புகளை அவளிடம் வெகுவாக பதிர்ந்து கொண்டிருந்தாள்.
வேணியும் கெட்டுக்காரத்தனம் நிறைந்தவள். மாமியார் சொன்னதில் இருந்த குறிப்புகளை கவனமாக மனதில் வாங்கிக்கொண்டு தன் கணவனை நிதானமாக கையாள தெரிந்து கொண்டுவிட்டாள்.
இன்னும் இஞ்சி தின்னக் குரங்கைப் போல் தன் முகத்தை வைத்துக்கொண்டிருந்த சங்கரைப் பார்க்க பார்க்க அவளுக்கு சிரிப்பு பொங்கியது. தன் சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு, அவன் மடியிலிருந்து சரிந்து அவன் பக்கத்தில் உட்க்கார்ந்தவள், தன் கைகளால் அவன் கழுத்தை வளைத்து தன் புறம் இழுத்து தன் முகத்தோடு அவன் முகத்தைச் சேர்த்துக்கொண்டாள். வினாடிக்கு மூன்று முத்தங்களாக அவன் கன்னத்தில் தன் உதடுகளை ஒத்தி எடுத்தாள்.
தொடர்ந்து அவன் இரு கன்னங்களிலும் வெறியுடன் முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தவள், தன் கண்ணை சிமிட்டியவாறு, அவன் கீழ் உதட்டை தன் மருதாணி வாயால் கவ்வி, தன் வெண்மையான பற்களால் மென்மையாக கடித்தாள். அவள் கண்களில் தவழ்ந்த குறும்பை பொறுத்துக் கொள்ள முடியாமல், சங்கர் அவள் வாயிலிருந்து தன் இதழ்களை பிடுங்க முயற்சித்தான். அவள் உதடுகளின் அழுத்தம் தந்த சுகத்தை விட்டு விடவும் மனமில்லாமல் தன் நாக்கை அவள் வாய்க்குள் திணிக்க முயன்றான்.
அவளை ஆசையுடன் முத்தமிடத் தொடங்கியவன், அவள் முந்தானையை ஓதுக்தி, தன் உள்ளங்கையை விரித்து அவள் இடது மார்பை ரவிக்கையுடன் சேர்த்து அழுத்தி பொத்தினான். பாதி மார்பு அவன் கையில் மறைய "என் கை பட்டு பட்டு உன் முலை பெரிசாயி..." சொல்ல வந்ததை சொல்லாமல் பாதியில் நிறுத்தினான்.
“சங்கு... ஏண்டா நிறுத்திட்டே?"
“சொல்றதுக்கு பயமாயிருக்குடி... நாயே" அவள் மேலிருந்த கோபம் இப்போது முற்றிலும் விலகியவனாக, அவளை இழுத்து தன் மார்பின் மேல் போட்டுக்கொண்டு அவள் ரவிக்கையை சற்று விலக்கி தோளைக்கடித்தான். தோளைக் கடித்தவனின் கைகள் அவள் ஜாக்கெட்டில் பிதுங்கிக் கிடந்த வெல்லக்கட்டிகளை மென்மையாக பிசைந்தன.
“ஏண்டா கடிக்கறது நீ.. என்னை நாய்ங்கறீயே; பாவி... உனக்கு இது அடுக்குமாடா?" வேணி தன் இடது கையை அவன் லுங்கிக்குள் நுழைத்துக்கொண்டே கேட்டாள்.
“என் திட்ட சொல்றதுக்கு என்னடா பயம் உனக்கு" அவள் கை லுங்கிக்குள் அவன் தண்டை தேடிப் பிடித்தது.
“நேத்து பெருசா இருக்குன்னு சொல்லிட்டு நான் பட்ட பாடு எனக்குத்தானே தெரியும்" அவள் தோள்பட்டையை கடித்தவன் முனகினான்... அவன் கோலாயுதம் அவள் கையில் புடைத்துக்கொண்டு கோலாட்டம் போட தயாராக நின்றிருந்தது.
“போடா புண்ணாக்கு... உன் பொண்டாட்டிக்கிட்ட உனக்கு எல்லா உரிமையும் இருக்கு; என்னைப் பத்தி... நீ என்ன வேணா பேசலாம்..." அவள் தன் கையில் பருத்து எழுந்து கொண்டிருந்த அவன் வேலாயுதத்தை மெதுவாக குலுக்க ஆரம்பித்தாள்.
“மெதுவாடி... நேத்துலேருந்து அவனைப் படாதபாடு பட்டு அடக்கி வெச்சிருக்கேன்; ரொம்ப ஆட்டின உன் கையை நனைச்சுடுவான்” அவன் அவள் காதில் கிசுகிசுத்தான். அவள் தலையில் சூட்டியிருந்த மல்லிகையின் வாசம் அவன் மூக்கிலேறி அவனை பித்தனாக்கிக் கொண்டிருந்தது.
சங்கர் அவள் கன்னங்களை தொட்டு வருடினான். அவள் நெற்றியில் மென்மையாக தன் உதடுகளைப் பதித்து முத்தமிட்டான். அவன் விரல்களும், அவன் இதழ்களும் தந்த மென்மையான ஸ்பரிசத்தால் வேணியின் உடல் உணர்ச்சிகள் கிளறப்பட, அவள் அவனை வைத்த கண் வாங்காமல் தன் பார்வையால் விழுங்கிக்கொண்டிருந்தாள்.
“சங்கு ஏண்டா இப்படி ஒரு ஹிம்சை பண்ற நீ?'
“நான் என்னடி பண்ணேன் உன்னை?" அவன் அவள் ரவிக்கை ஹூக்குகளை ஒவ்வொன்றாக கழற்றிக்கொண்டிருந்தான்.
“ஆமாம் நீ ஒண்ணுமே பண்ணலை... நீ ஒண்ணும் பண்ணாமத்தான் எனக்கு..." வார்த்தையை முடிக்காமல் வெட்கத்துடன் சிரித்தவள், அவன் ஆண்மை மொட்டை வருடத் தொடங்கினாள்.
“சொல்லுடித் தங்கம்" சங்கரின் கை அவள் பிராவிலிருந்து அவளுடைய வலது மார்பை வெளியில் இழுத்து கசக்கிக் கொண்டிருந்தது.
“'ஓண்ணுமில்லைன்னு சொல்றேன்ல்ல" அவன் மொட்டை வேணி தன் விரல்களால் இதமாக அழுத்த அழுத்த அவன் மொட்டின் நுனியில் ஒரு சொட்டு நிறமற்ற பனித்துளி தோன்றியது.
“உண்மையை சொல்லுடி" வேணி அணிந்திருந்த பிரா இறுக்கமாக இருந்ததால் அவன் விரல்கள் அவள் காம்பை தடவமுடியாமல் தவித்தன.
“என்னத்தை சொல்ல... சும்மா தொணக்கற... ஒரு செகண்ட் இரு... பிரா ஹூக்கை அவுத்துடறேன்... தடவறதுக்கு சவுகரியமா இருக்கும்” அவள் அவன் காதில் கிசுகிசுத்தாள்.
“கீழ ஈரமாயிடுச்சா உனக்கு?"
“சனியன் புடிச்சவனே இதெல்லாம் ஒரு கேள்வியாடா உனக்கு"
“சொல்லுடி.. வேணி... உன் வாயால கேக்க ஆசையாயிருக்குடி"
“நான் சொல்ல மாட்டேன்... எனக்கு வெக்கமாயிருக்க்கு"
“வேணி... சொல்லுடி... பீளீஸ்"
“அது ஈரமாகி ரொம்ப நேரமாச்சு"
“அதான் எப்பன்னு கேக்கிறேன். ஒரு நிமிவம் உன் கையை எடுடி... மெதுவா அமுக்குன்னுத்தானே சொன்னேன்; எனக்கு வந்துடும் போல இருக்குடி"
அவள் தன் கையை அவன் மொட்டிலிருந்து சட்டென விலக்கிக்கொண்டாள். அவன் மூச்சு வேகமாக வந்து கொண்டிருந்தது.
“வெக்கம் கெட்ட நாயே... நீ முதல்லே என் மாரைப் புடிச்சி அமுக்கினியே அப்பவே நான் நனைஞ்சு போயிட்டேண்டா!."
“ம்ம்ம்.. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்... வேணி, என்னால முடியலடி, வந்துடும் போல இருக்குப: அப்படியே என்னை சும்மா கட்டிப்புடிச்சுக்கிட்டு கொஞ்ச நேரம் உக்கார்ந்து இருடி: என் மடியில வந்து உக்காந்துக்கடி: வேற எதுவும் பண்ணாதே" அவள் தலையைக் கோதியபடி, அவள் நெற்றியில் மீண்டும் மென்மையாக முத்தமிட்டு மெல்ல அவள் காதில் முணுமுணுத்தான்.
வேணியின் உடம்பு அவன் பேச்சாலும், அவன் தடவலாலும், அனலாக கொதித்துக் கொண்டிருந்தது. சோஃபாவில் உட்க்கார முடியாமல், தன் கால்களில் வலுவின்றி அவன் மேல் முழுதுமாக சரிந்தாள். தன் இரு கைகளையும் விரித்து மனதார தன் கணவனை தழுவினாள். அவன் காது மடலைக் கடித்தாள். அவன் இதழ்களை கவ்வி ஆவேசத்துடன் உறிஞ்சினாள்.
அவன் கைகள் அவள் இடுப்பிலிருந்து மெதுவாக கீழிறங்கி அவள் பிருஸ்டங்களை அமுக்கத்தொடங்கியதும், அவள் தொடை நடுவில் ஈரமாயிருந்தவள் இப்போது வெள்ளமானாள். வேணி தன் நிலையிழந்து, மனதுக்குள் உண்டான ஆசை வெறியினால், அவனை அப்போதே மொத்தமாக மதிழ்விக்கத் தயாரானாள்.
“சங்கு... இங்க வேண்டாம்: உள்ள போயிடலாண்டா..." அவன் காதுகளில் முணுமுணுத்தாள்.
“நிஜமாவாடி சொல்ற" சங்கர் தன் குரலில் காமம் ததும்ப கேட்டான். அவன் கைகள் வெறியுடன் அவள் புட்டத்தை பிசைந்துக்கொண்டிருந்தன.
“என் உடம்பு பத்திக்கிச்சிடா பாவி... இனிமே என்னாலயும் பொறுக்க முடியாது" அவள் குரலில் விரகம் வழிந்தோடியது.
“கோவிலுக்கு போனவங்க வர நேரமாயிடுச்சே?" சங்கர் அவள் மனம் புரியாமல் அர்த்தமில்லாமல் ஒரு கேள்வியெழுப்பினான்.
“வந்தா வரட்டும்... இப்ப எனக்கு நீ வேணும்... அவ்வளவுதான்... நீ என்னை அலேக்கா தூக்தி எத்தனை நாளாச்சு; இப்ப என்னை நம்ம ரூமுக்கு தூக்கிட்டு போறியாடா செல்லம்" அவள் குரலில் இப்போது அவளுக்கே உரித்தான வெட்கமில்லை; ஆண்மையை அனுபவிக்கும் ஆசை மட்டுமே இருந்தது. நேரத்தைப் பற்றிய அச்சமில்லை; உடல் சுகத்தை அனுபவிக்கத் துடிக்கும் ஆர்வமும், தாபமும் மட்டுமே மிஞ்சி இருந்தன.
வேணி வாய்விட்டுத் தன் ஆசையை சொன்னதும், அதை கேட்ட சங்கரின் சுண்ணி மேலும் பருத்து ஆட, தன் மனம் பூரிக்க, அவளைத் தன் இரண்டு கைகளாலும் வாரித் தூக்கி, அவள் இதழ்களை கவ்விக்கொண்டு தன் அறையை நோக்தி நடந்தான்.
வேணியை தன் கைகளிலிருந்து கட்டிலில் உருட்டி, அவள் பக்கத்தில் படுத்தவன், அவளுடைய ரவிக்கையையும், பிராவையும் விறு விறுவென உறுவினான்.
“ரொம்ப அவசரம்... என் ராஜாவுக்கு" அவள் தன் கண்களைச் சிமிட்டினாள்.
“நேத்துலேருந்து நான் படற பாடு உனக்கு புரியலயாடிச் செல்லம்...'
“சாரிடா.. நேத்து எனக்கு உண்மையிலேயே உடம்பு முடியலைத் தெரியுமா..." அவள் கண்களில் இருந்த கெஞ்சலும், குரலில் வெளிப்பட்ட கொஞ்சலும் அவன் இதயத்தை தொட்டது.
“பீளீஸ்... வேணி.. ரொம்ப ஃபீல் பண்ணாதடி... நேத்து.. நான் தான் உன்னை மூடு அவுட் ஆக்கிட்டேன்... நான் தான் உங்கிட்ட சாரி கேக்கணும்... சாரி செல்லம்..." வேணியை இழுத்து அணைத்து அவள் முகமெங்கும் முத்தமிட்டான். ஆசையுடன் அவள் இரு மார்புகளையும் தடவி, இதமாக கசக்தினான்.
“என்னடி இது! உன் குட்டிங்க ரெண்டும் கொஞ்சம் பெரிசான மாதிரி இருக்குது?" தன் இரு கைகளாலும் ஆசையுடன் அவள் மார்பெங்கும் தடவிக்கொடுத்தான்.
வேணியின் உதடுகள் அவன் கைகளின் தடவல் அளித்த இன்ப சுகத்தை சுவைத்தபடி முனகின.
“ச்சே... பத்து நாள்ல பெரிசாயிடுச்சா.. சும்மா கதை வுடாதீங்க" அவன் தடவலில் தன் உடல் சிலிர்க்க வேணி அவனை வேகமாகத் தன் மார்பின் மேல் இழுத்து படர விட்டுக் கொண்டாள். தன் இருகைகளாலும் அவன் முதுகை மென்மையாக தடவிக்கொடுத்தாள்.
சங்கர் அவள் கழுத்து வளைவில் தன் முகம் புதைத்து, "ம்ம்ம்ம்மா..." என்று நீண்ட பெருமூச்சு விட அது வெப்பமாக அவள் கழுந்தில் தகித்தது.
“நிஜமாத்தாண்டி சொல்றேன்" சங்கரின் கரங்கள் வேணியின் வனப்பான முலைகளை அழுத்தமாக வருட, அவள் மன உணர்வுகள் அவள் கட்டுக்குள் அடங்காமல் பெருகியது. அவள் உடல் இன்ப வேதனையில் நடுங்கி, அவள் உடல் துடிப்பை நரம்புகள் சிறு அலைகளாக அவள் அந்தரங்கத்துக்கு எடுத்துச் செல்ல, வேணி தன் அந்தரங்கத்தில், வெள்ளமாக நீர் பெருக்கினாள்.
“இருக்கும்; எங்க வீட்டுல சாப்பிட்டு சாப்பிட்டு படுத்துக்கிட்டுத்தானே இருந்தேன்... நானும் இப்ப பின்னாடி, இடுப்புக்கு கீழ பெருத்துக்கிட்டுத்தான் போறேன்... என் பாண்டீஸ்லாம் இறுக்கமாயிட்ட மாதிரி ஃபீல் பண்றேன்.. வெயிட்டைக் கொறைக்கணும்." அவள் முகத்தில் வெட்கம் அலை அலையாக புரண்டது.
“இலவம் பஞ்சு மெத்தை மேல படுத்துக்கிட்டு இருக்கற மாதிரி இருக்குடி.. ஆனா இதுக்கு மேல பெருத்துடாதடி... இப்பவே உன்னை கஷ்டப்பட்டுத்தான் தூக்கிட்டு வந்தேன்" அவன் கிண்டலுடன் சிரித்தான்.
“சுகன்யா கூட ரெகுலரா வாக்கிங் போய்ட்டு இருந்தியே இப்ப ஏன் நிறுத்திட்ட?" என்றவன் கனத்து விம்மி விம்மி தணிந்து கொண்டிருந்த அவள் மார்புச் சதையை வெறியுடன் கடித்தான்.
“மெதுவாடா பாவி... வாய் மேலயே போடுவேன்... நாயே... வெறி நாயே... திருப்பி கடிச்சேன் தாங்க மாட்டே சொல்லிட்டேன்."
“அதையும் தான் பாக்குறேன்... என்னை எங்க கடிப்ப நாயே... என் குண்டு நாயே?" அவன் சொல்லி முடிக்கும் முன் வேணி அவன் தோளை வெடுக்கென கடித்துச் சிரித்தாள்.
“நிஜமாவே கடிக்கிறியேடி நாயே?" அவன் அவள் உதடுகளை பற்றி திருகினான்.
“ஹக்கும்... சுகன்யாதான் அவளுக்குன்னு ஒருத்தனை புடிச்சுக்கிட்டு, சனி, ஞாயிறுல அவன் பின்னால் சுத்திக்கிட்டு இருக்கா... பாவம் அவன் பின்னால சுத்தவே அவளுக்கு நேரம் பத்தலை" முணுமுணுத்துக் கொண்டே படுத்தவாறே தன் மார்பை தூக்தி அவன் வாய்க்குள் அழுத்தமாகத் திணித்தாள் வேணி.
“குட்டிங்களுக்கு ஒரே நமைச்சல்: கொஞ்ச நேரம் நல்லா சப்ப்ப்ப்பி விடுடா சங்கு..." அவன் கையை எடுத்து அடுத்த முலையில் வைத்து அழுத்தியவளின் வாயிலிருந்து "இதையும் கொஞ்சம் கவனிம்மா" என்று முனகல் வந்தது.
பத்து நாள் பிரிவை தாங்க முடியாமல் அவர்களிருவரும் ஒருவரை ஒருவர் வெறியோடு தழுவிக்கொண்டார்கள். வேணியும், தன் கணவனுடன் கூடி அவனை மகிழ்விக்க, முழு மனதுடன் தன்னை மெல்ல மெல்ல ஆயத்தமாக்கிக் கொண்டிருந்தாள். வேணியின் உடலும் மனமும் அவனுடன் ஒன்றாக கலக்க துடித்துக்கொண்டிருந்தன.
சங்கரின் வலுவான சுண்ணி தன்னுள் நுழையும் தருணத்துக்காக ஆவலுடன் படுக்கையில் உருண்டாள். அவனை புரட்டி அவன் மார்பில் தன் மார்புகள் அழுந்த படுத்து அவன் இதழ்களை கவ்வி முத்தமிட்டாள்.
சங்கரின் கைகள் அவள் சூத்துச் சதைகளை இறுகப் பற்றி பிசைய அவள் உதடுகளின் அழுத்தம் அதிகமாக, அவன் தன் நிலை குலைந்து, வேகமாக அவளை புரட்டி அவள் மேலேறி படுத்து மெல்ல வேணியின் கழுத்தைக் கடித்தான்: அவளை அங்கு கடித்தால் அவள் துள்ளியணைப்பாள் என அவனுக்குத் தெரியும். காதுகளை தன் உதடுகளால் மெல்ல கவ்வினான். அவள் அவன் பிடியில் கூச்சத்தால் திமிறினாள். அவள் திமிற திமிற, அவன் உடம்பில் மேலும் வெறியேறி, அவள் திமிற முடியாதபடி இறுக்கி அவள் பின் கழுத்து வளைவில் முத்தமிட்டான்.
அவள் இடுப்பில், அவர்களின் புரளலால் நெதிழ்ந்திருந்த புடவையை அவிழ்த்து ஒதுக்கினான். வேணி தன் இரு தொடைகளையும் விரித்து, அவன் உடலை தன் தொடைகளுக்கு நடுவில் இழுத்தாள். அவள் பாவடை அவள் இடுப்பில் இருந்து நழுவி விழுந்தது. சங்கரின் தண்டு வேணியின் தொடைகளில் உரசி, அவள் ஈரக் கிணற்றைத் தேடியது.
“செல்லம்... ஒரு கையால என் பூளைக் கொஞ்சம் புடிச்சி ஆட்டுடி" சங்கர் அவள் காதில் முனகினான்.
“சங்ங்கு... நீ என்ன இவ்வளவு பச்சையா பேச ஆரம்பிச்சிட்டே... வெக்கமே இல்லயாடா உனக்கு?" வேணி ஒரு கணம் திடுக்கிட்டாள்.
“நீ தானே சொன்னே.. உங்கிட்டா நான் என்ன வேணா பேசலாம்ன்னு... அப்புறம் எதுக்கு நான் உங்கிட்ட வெக்கப்படணும்?" சொல்லியவன் தன் லுங்கியை காலால் உதறி அவள் கையில் தன் வீங்கிக்கிடக்கும் சுண்ணி மொட்டை அழுத்த, வேணி தன் உள்ளங்கையை குவித்து அவனை வருட ஆரம்பித்தாள்.
“நீ இந்த கண்ட புஸ்தகதையெல்லாம் படிச்சு உண்மையிலேயே வெறி புடுச்சு போயிருக்கேடா..." அவள் அவன் மார்பை கடித்தாள்.
சங்கர், வேணியின் முகத்தை நிமிர்த்தி அவள் முகத்தில் முத்தமிட்டுக்கொண்டே, தன் வலக்காலால் அவளின் இரு கால்களையும் வருடினான். தன் பெரு விரலால் அவள் கால்களின் கெண்டை சதையை அழுத்தி தடவ, வேணியின் கைகள் அவன் இடுப்பை வளைத்து தன் இடுப்புடன் சேர்த்து தேய்த்தது. தன் இடுப்பை அவன் விடுவிக்க முயல்கையில், அவள் மேலும் தன் கால்களால் இடுப்பை இறுக்கி, அவன் இடுப்பில் தன் உடல் வலுவைக் குவித்தாள்.
'டேய் முடிஞ்சா உன்னை நீ என் பிடியிலேருந்து விலக்கிக் காட்டேன்?' என்கிற சவால் அவள் உதடுகளில் விஷம புன்னகையாக மலர்ந்திருந்தது.
சங்கர் அவள் முகத்திலும் உதட்டிலும் தெரிந்த குறும்பையும், முக மலர்ச்சியையும் கண்டு, ஒரு வினாடி யோசித்தான். 'தன் உடல் வலுவை அவளுக்கு காட்டலாமா?' அவன் மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டே யோசித்தான். 'கொஞ்சம் முரட்டுத்தனம் காட்டினா நான் அவளை ஜெயிச்சிடலாம். ஆனா அதனால எனக்கு என்ன கிடைக்கப் போகுது? முடியாத மாதிரி நடிக்கிறேனே? அவ தான் ஜெயிச்சதா இருக்கட்டுமே? அவ ஜெயிச்சா, எனக்கு இப்ப நான் கேக்கறதும் கிடைக்கும்: நான் கேக்காததையும் அவ மனசாற அள்ளி அள்ளி குடுப்பா.'
“ஏண்டி வேணி, உன் கையில இவ்வளவு வலுவா? ம்ம்ம்... இப்படி இறுக்கிப்புடிக்கிறியேடி... என்னால என் இடுப்பை அசைக்க முடியலடிச் செல்லம்.." ஒரு குழந்தையை போல பேசினான். பேசியபடியே அவன் அவள் இதழ்களில் சூடான தன் முகத்தை உரசி முத்தமிட்டான்.
அவளுக்கும் தெரிந்தது. 'என்னால இதுக்கு மேல இவனை இறுக்கமுடியாது. எங்கிட்ட இவன் தோத்துட்ட மாதிரி நடிக்கிறான்.' மனதுக்குள் சிரித்தாள்.
அவர்கள் இருவருமே, ஒருவர் மற்றவரிடம் கண்ணா மூச்சி ஆட்டம் ஆடிக் கொண்டிருந்தார்கள்; பிறந்த மேனியில் சிறு குழந்தைகளைப் போல் எந்த கவலையும் இல்லாமல் கட்டிலில் உருண்டு புரண்டு விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள்; ஒருவரிடம் ஒருவர் நடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அடுத்த நொடி இருவருமே மனம் விட்டு சிரித்தார்கள். ஒரு நடிகனை ஒரு நடிகையால்தானே சரியாக இனம் கண்டு கொள்ளமுடியும்!
“வேணி... உனக்கு வேணுமாடிச் செல்லம்... உன் தேன் அதிரசத்துக்கு முத்தம் குடுக்கட்டுமா?" மாமியார் கொடுத்தனுப்பிய அதிரசம் தின்ற நினைவில் உளறி கொட்டினான் அவன்.
“என்னன்ன பேரு வெப்படா அதுக்கு" கூச்சத்துடன் சிரித்தாள் அவள்
“சொல்ல்லுடி... வெக்கப்படாம சொல்லுடி.. ராஜாத்தி... உன் புண்டையை நான் நக்கிவிடவா..." அவன் அவள் முகவாவையை நக்திக்கொண்டிருந்தான்.
“நான் ரெடியா இருக்கேன்பா... இன்னைக்கு வேணாம் எனக்கு; உனக்கு வேணும்ன்னா சொல்லு... நான் உன் பூளைச் சப்பி விடறேன்" அவள் அவன் காதில் கிசுகிசுத்தாள். கிசுகிசுத்து முகம் சிவக்க சிரித்தாள்...
"உன் கூட சேர்ந்து நானும் கெட்டு குட்டிச்சுவரா போறேன்..."
“ம்ம்ம்ம்... ரெண்டு நிமிஷம் அவனை சப்பி ஈரமாக்கிட்டினா... அவன் உன் புண்டையில ஈஸியா ட்ராவல் பண்ணுவான்... ரெண்டு பேருக்குமே மஜாவா இருக்கும்..."
அவள் மேலிருந்து சரிந்து அவள் பக்கத்தில் படுத்தவன், மெல்ல பின்னுக்கு நகர்ந்து சுவரில் சாய்ந்து உட்க்கார்ந்து அவள் முகத்தை தன் புறம் திருப்பி, அவள் உதடுகளில் தன் தண்டையெடுத்து அழுத்தி உரசினான். வேணி தன் உதடுகளை குவித்து அவன் உறுப்பினை 'ப்ச்ச்ச்' என அழுத்தமாக முத்தமிட்டாள்.
அவள் உதடுகள் அவன் சூடான தடியில் பட்டதும், மின்சாரம் பாய்ந்தது போலாகி, சங்கர் தன் இடுப்பை அசைக்க, வேணி அதே நேரத்தில் தன் வாயைத்திறக்க அவன் தண்டு, அவள் வாய்க்குள் மிக வேகமாக நுழைந்து, தொண்டைக்குழி வரை பாய்ந்து, அவள் வாய்க்குள் தறி கெட்டு துள்ளி குதித்து தன்னை முழுவதுமாக எச்சிலாக்கிகொண்டது.
வேணி தன் வாயை இறுக மூடி தன் நாக்கை சுழற்றி சுழற்றி அவன் தண்டின் மேல் அடிக்க, சங்கர் நிலைகுலைந்து, தான் அவள் வாயிலேயே வெடித்து சிதறி விடுவோமென பயந்து அவள் தலையை பின்னுக்குத் தள்ளி தன் தன்னுறுப்பை வேகமாக வெளியில் இழுத்தான். அவன் உடல் துடிக்க ஆரம்பித்தது.
“ஏன் எடுத்துட்டீங்க..."
“நீ நாக்கால வேகமா அழுத்துனதும் எனக்கு வந்துடும் போல ஆயிடுச்சிடி"
“அப்போ உள்ள வுடறீங்களா..." அவள் முகத்தில் அவசரம் தெரிந்தது
“ம்ம்ம்... நீ படுத்துக்க..." அவள் தோளை பிடித்து மெதுவாக அவளைப் படுக்கையில் சாய்த்தான்.
“அப்ப்ப மெள்ள வுடுங்க அவனை... வந்துடப் போறான்.. எனக்கு இன்னைக்கு அவனை உள்ள விட்டுக்கணும்..."
“சரிடித் தங்கம்... அதெல்லாம் நான் பாத்துக்கிறேன்." சங்கர் தன் தண்டின் அடிப்புறத்தை இரு விரல்களால் பிடித்து ஆடாமல் அழுத்திக் கொண்டிருந்தான். அவன் உடல் துடிப்பு மெதுவாக குறைந்தது. அவன் உறுப்பு இலேசாக விரைப்பை இழக்க, சங்கர் தன் ஆண்மை மொட்டை வேணியின் காம வாசலில் வைத்து மெதுவாக மேலும் கீழுமாக நான்கு ஐந்து முறை உரசினான்.
“போதும்... விடுங்க்கன்னா" பொறுமையிழந்து தன் தொடையை விரித்தவள், அவன் உறுப்பை தன் கையால் பிடித்து, தன் பெண்மையின் வாயிலில் பொருத்தி மெல்ல தன் இடுப்பை உயர்த்தினாள். சங்கர் தன் இடுப்பை மெதுவாக அசைத்து கொடுத்தான்.
“ம்ம்ம். தள்ளுங்க்க அவனை" களிப்புடன் கூவினாள் வேணி.
சங்கர் தனது இடுப்பை வேகமாக ஆட்ட அவன் தடி அவளது அந்தரங்கத்தில் ஓசையின்றி புதைந்தது. வேணியின் வாயிலிருந்து "ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்" என்ற நீண்ட சத்தம் பெருமூச்சுடன் வந்தது.
“எம்ம்மா... வெளிய இழுத்துடாதீங்க... சும்ம்மா எதமா இருக்குங்க்க.. கொஞ்ச நேரம் அவன் அப்படியே உள்ளவே இருக்கட்டும்... என் மேல படுத்து, ஒரு முத்தா குடுங்க" வேணி கதறினாள். சங்கர் அவள் வாயைக் கவ்வி தன் உதட்டை அவள் உதட்டுடன் உறவாடவிட்டான்.
“ம்ம்ம்... ம்ம்ம்ம்..." வேணி முனகிக்கொண்டிருந்தாள்.
“ம்ம்ம்.. இப்ப ஆட்டுங்க உங்க இடுப்பை... மெதுவா.. மெதுவா ஆட்டுங்க.. நிதானமா" வேணியின் முகம் தாமரையாக சிவந்திருந்தது.
“சரிடிக்கண்ணு'" சங்கர் தனது தண்டை இதமாக, பதமாக அவள் முகபாவத்துக்கேற்ப, நிதானமாக இயக்க ஆரம்பித்தான்.
ஈரம் சுரந்து கதகதப்பாகயிருந்த அவள் யோனியின் சுவர்கள் அவன் அசைவிற்கேற்ப விரிந்து சுருங்க, சங்கர் தன் மனைவியை இடிக்கும்வேகத்தை மெதுவாக அதிகரிக்கத் தொடங்கினான். வேணி தன் இமைகளை மூடி அவனளித்த ராஜ சுகத்தை மெய் மறந்து சுவைத்துக் கொண்டிருந்தாள். தன் கணவணின் முதுகை தன் கைகளால் இறுக்கி தழுவி "ஹாங். ஹாங். ஹாங்.." என்று சங்கரின் ஒவ்வொரு குத்துக்கும், அந்த குத்துகள் அவள் உடலில் உண்டாக்திய இன்ப வேதனையில் முனதினாள். தன் பெண்மையை இதமாக சுருக்கியும் விரித்தும் அவன் ஆண்மையை கவ்வினாள்.
சங்கர் வேணியின் புண்டையை தன் ஆயுதத்தால் இடிக்கும் வேகத்தை மெதுவாக கூட்டத்தொடங்கியதும், வேணி தன் உதடுகளை கடித்தவாறு தன் உணர்ச்சிகளை தன் கட்டுக்கள் வைக்க முயன்று தோற்றவளாய், "ம்ம்ம்ம்... ஆஆஆ... வேகமா குத்துப்பா... ச்ச்ஸ்ஸ்ஸ்ங்கர்... அப்படித்தான்... நல்லாருக்குடா.. மஜாவா இருக்க்குடா... இன்னும் கொஞ்சம் வேகமா குத்த்தேன்ம்ம்பா..." என தன் அடிக்குரலில் முனகினாள்.
வெக்கத்தை விட்டு முனகிக் கொண்டுருந்த வேணி தன் தொடைகளை அகலமாக விரித்தது மட்டுமல்லாமல், அவன் குத்துவதற்கு தோதாக, அவன் குத்தும் வேகத்திற்கேற்றவாறு தன் இடுப்பை வேக வேகமாக உயர்த்தி தன் பெண்மையை அவனுக்கு பரிசளித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
சங்கரின் உடலில் பத்து நாட்களாக தேங்கியிருந்த அவன் அதீத சக்தி, வாய் வழியே முனகலாக மாறியது: மூக்கின் வழியே வெப்பமாக மாறி வேணியின் உடலை சுட்டது: வாயில் எச்சிலாக மாறி அவள் உதடுகளை நனைத்தது: முத்து முத்தாக வியர்வை பூக்களாக மலர்ந்து அவள் உடலை நனைத்தது. அவன் தடியின் வழியே மின்சாரமாக அவள் யோனிச்சுவர்களில் பாய்ந்தது. அவன் விரைப் பைகளில் சேர்ந்திருந்த விந்து வெள்ளமாகப் பெருகி வெண் முத்துகளாக வேணியின் அந்தரங்கத்தில் சிதறி அவளுக்கு உச்சத்தை வாரி வழங்கியது.
தன் ஆசை மனைவிக்கு உச்சத்தை தந்து, தானும் உச்சத்தையடைந்த, சங்கரின் முறுக்கேறிய நரம்புகள் மெதுவாக தளரத்தொடங்க, அவன் நெற்றியிலும், முதுகிலும் வியர்வை முத்து முத்தாய் அரும்பத் தொடங்கியதை தன் ஓரவிழியால் கண்டாள் வேணி. தன் கணவன் இருப்தியுடன் இருப்பதைப் பார்த்த அவள் தன் புடவையை எடுத்து மெதுவாக அவனை துடைத்தாள்.
“தேங்க்ஸ் டா செல்ல்லம்" மெதுவாக அவன் காதில் முனகினாள்.
தொடரும்...
காதல், காமம், மோகம், தாபம், ஊடல், கூடல்...... கலக்கல்!
ReplyDeleteநன்றி நண்பா
Delete