காலை ஏழு மணிக்குள் காஞ்சிபுரத்தை அடைந்தவர்கள், கோவிலில் அதிகமாக கூட்டம் இல்லாததால், காமாட்சி அம்மனை நிதானமாக, மனசார தரிசனம் செய்தார்கள். வெளியில் வந்து கொடுமரத்தருகில் நமஸ்காரம் செய்து, ஒரு ஒரமாக உட்க்கார்ந்திருந்தவர்களின், முகத்தில் சாந்தமும், மனதில் அமைதியும் நிலவிக் கொண்டிருந்தது.
"அம்மா, அம்பாள்கிட்ட நீ என்ன வேண்டிக்கிட்டேம்மா?" சுகன்யா தன் தாயின் தோளில் தலையை சாய்த்துக்கொண்டு கேட்டாள்.
"எனக்கென்ன வேணும்மா? நீயும், உன் அப்பாவும் நல்லாயிருக்கணும்ன்னு வேண்டுக்கிட்டேம்மா."
"அவ்வளதானா.." அவள் இழுத்தாள்.
"ம்ம்ம்... சுகா, நீ ரொம்பநேரம் கண்ண மூடிக்கிட்டு மெய்மறந்து நின்னுக்கிட்டிருந்தியே... அம்மன் கிட்ட அப்படி என்ன கேட்டே?" குமாரசுவாமி முறுவலித்தார்.
"....." சுகன்யா பதிலேதும் சொல்லாமல் தன் பெற்றோர்களைப் பார்த்து மையமாக சிரித்தாள்.
"ஏண்டா கண்ணு! அப்பாக்கிட்ட சொல்லக்கூடாதா? எதாவது ரகசிய வேண்டுதலா?" அவர் விடவில்லை.
"அப்படியெல்லாம் இல்லப்பா."
சுந்தரியும் ஆர்வத்துடன் தன் பெண்ணின் முகத்தையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.
"பின்னே?" அவர் தன் பெண்ணின் சிவந்த மெல்லிய விரல்களில் தன் விரல்களை கோத்துக்கொண்டார். அவள் அணிந்திருந்த ரோஸ் நிற நெயில் பாலீஸ் இளம் வெயிலில் மின்னிக்கொண்டுருந்தது.
"என்னடி சுகா, சொல்லேண்டி... ரொம்பத்தான் பிகு பண்ணிக்கறே? அப்படி என்னத்தான் வேண்டிக்கிட்டே? எங்களுக்கும் தான் தெரியட்டுமே?" சுந்தரியும் அவளை கிண்டினாள்.
"செல்வாவை சீக்கிரம் கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்ன்னு வேண்டிகிட்டிருப்பா" குமார் அவளை சீண்டினார்.
"போங்கப்பா.." அவள் முகம் சற்றே சிவந்தது. பிறகு சொன்னாள்,
"அம்மா, நீயும் அப்பாவையும் என்னமோ நேத்துத்தான் ஃபர்ஸ்ட் நைட் முடிச்சிட்டு வந்த புது தம்பதிகள் மாதிரி ஒருத்தரை ஒருத்தர் பாத்து பாத்து வெட்கப்பட்டுக்கிறீங்க! ஓரக்கண்ணால பாத்து சிரிச்சிக்திறீங்க; ஒருத்தரை ஒருத்தர் நெருங்கி இடிச்சிக்கிட்டே நடக்கறீங்க; நான் உங்க கூட இருக்கறதையே மறந்துட்டீங்களா; இப்ப உங்க ரெண்டு பேரையும் பார்க்க பார்க்க எனக்கு ரொம்ப மகிழ்ச்சியா இருக்கும்ம்மா. என் அப்பாவும், அம்மாவும் இன்னைக்கு மாதிரியே எப்பவும் சந்தோஷமா இருக்கணும்ன்னு அம்பாள்கிட்ட வேண்டிக்கிட்டேம்மா." பேசிக்கொண்டுருந்த சுகன்யாவின் குரல் லேசாக கம்மி, கண்கள் கலங்கியது.
சுந்தரி தன் தோளில் சாய்ந்து உட்க்கார்ந்திருந்த தன் பெண்ணை பாசத்துடன் தன்னுடன் இறுக்திக்கொண்டாள். சட்டென திரும்பி சுகன்யாவின் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள்.
'அம்மா! காமாட்ஜி! இந்த மாதிரி ஒரு தங்கத்தை எனக்கு நீ கொடுத்திருக்கியே. நான் உனக்கு எப்படிம்மா நன்றி சொல்லுவேன்? செல்வாவுக்கும் இவளுக்கும் சீக்கிரமே கல்யாணம் நடந்து என் குழந்தை நல்லா இருக்கணும்!' சுந்தரி, கொடிமரத்தின் கீழ் மீண்டும் ஒர முறை விழுந்து நமஸ்காரம் செய்து அம்பாளிடம் மனமுறுக வேண்டிக்கொண்டாள்.
மூவரும், மனதில் பொங்கிய உணர்ச்சிகளுடன், மவுனமாக நடந்தவர்கள், அருதிலேயே இருந்த குமரகோட்டம், ஏகாம்பரநாதர், கோவில்களை வலம் வந்தார்கள். கோவில்களில் நல்லபடியாக தரிசனம் கிட்டிய மன நிறைவுடன், குமாரசுவாமி கோவில் வெளியில் நின்றிருந்த இயலாதவர்களுக்கு, விருப்பத்துடன் தன் கையில் வந்ததை எடுத்துக் கொடுத்தார்.
பிறகு காலைச் சிற்றுண்டியை முடித்துக்கொண்டு, வரதராஜ பெருமாளையும் சேவித்தார்கள். செங்கல்பட்டு வழியாக திருக்கழுக்குன்றத்தை அடைந்து, வேதகிரீஸ்வரை சேவித்தப் பின், அங்கிருந்து நேராக மாமல்லபுரத்தை அடைந்து மதிய உணவை முடித்துக்கொண்டார்கள்.
"அப்பா ... எதாவது ஒரு நல்ல ஹோட்டல்ல ரூம் எடுத்து கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுக்கலாம்பா" எனக்கு ட்யர்டா இருக்குப்பா. சுகன்யா முனகினாள்.
"ஆமாங்க. நீங்களும் காலையிலேருந்து டிரைவ் பண்றீங்க. கொஞ்சம் வெய்யில் தாழ்ந்ததும், கடற்கரைக்குப் போகலாம்." சுந்தரியும் சுகன்யாவுடன் சேர்ந்து பாடினாள்.
"நானும் அதான் நினைச்சேன் சுந்து." குமாரும் ஓத்து ஊதினார்.
ஏ.ஸி ரூமில் ரெண்டு மணி நேரம் அயர்ந்து தூங்கினார்கள். ஐந்து மணிக்கு காஃபி வரவழைத்து நிதானமாக ரசித்து குடித்தார்கள். காஃபி குடித்தப் பின்னர், குடைவரைக் கோயில்கள், புலிக்குகை, அருச்சுனன் தபசு, மற்றும் சிற்பங்களை நின்று நிதானமக பார்த்தார்கள். சுகன்யா தன் தந்தையையும், தாயையும், தன் கேமராவில் சிறைப்படுத்திக் கொண்டிருந்தாள். மூவரும் ஒன்றாக நின்றும் சில ஸ்னாப்கள் எடுத்துக்கொண்டார்கள்.
பிறகு கடற்கரை சென்றவர்கள், கொஞ்ச நேரம் கடற்கரை மணலில் மெதுவாக நடந்து சென்று, அலை வந்து மோதும் விளிம்பில் காலை நீட்டி கடலைப் பார்த்தவாறு உட்க்கார்ந்தார்கள். பிறகு பெண்கள் இருவரும் கடலில் இறங்கி கால்களை நனைத்துக் கொண்டிருந்தனர்.
குமாருக்கு தன் மனைவி சுந்தரி அன்று அசாத்தியமான கவர்ச்சியுடன் இருப்பதாக தோன்றியது. அவள் விழிகளில் தெறிக்கும் மயக்கும் பார்வையும், அழகாக சிரிக்கும் முகமும், அவரை உண்டு இல்லை என்று பண்ணிக்கொண்டிருந்தது.
அவள் பிரமிக்கும் அழகுடன், முழங்கால் உயரத்துக்கு தன் புடவையை சுருட்டித் தூக்கி இடுப்பில் செருகிக்கொண்டு, கடல் நீரில் வெண்மையாக பளிச்சிடும் கால்கள் நனைய, ஒரு சிறு குழந்தையாக மாறி தண்ணீரை வாரி வாரி சுகன்யாவின் மீது வீச, சுகன்யா திரும்ப சுந்தரியின் மீது கடல் நீரை வாரி அடிக்க, தாயும் பெண்ணும் இந்த உலகையே மறந்து விளையாயடிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
சுகன்யாவுடன் சின்னஞ்சிறு பெண் போல விளையாடும் தன் மனைவியை அவர் மலைப்புடன் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.
'இவளா நேற்றிரவு, வெறி பிடித்தவள் போல் என்னைக் கட்டியணைத்து, தன் உதடுகளால், என் உதடுகளை முத்தமிட்டு, என் உயிரை, தன் வாயால் உறிஞ்சி, எடுத்தது? இந்த மெல்லிய உடலுக்குள் அத்தனை வலு எங்கிருந்து வந்தது?'
மணி மாலை ஆறைத் தொட்டுக் கொண்டிருந்தது. சூரியன் மேற்கில் சிவப்பாகிக் கொண்டிருந்தான். குளிர்ந்த காற்று கடற்பரப்பிலிருந்து தரையை நோக்தி வீச ஆரம்பித்தது. குமாரசுவாமி, பையிலிருந்து ஒரு டவலை எடுத்து மணலில் விரித்து, கை, கால்களை நன்றாக விரித்து படுத்து, கண்களை மூடிக்கொண்டார். குளிர்ந்த கடல்காற்றை, நெஞ்சு நிறைய உள் வாங்கி, மெதுவாக வெளியேற்றத் தொடங்கினார்.
குமாரின் மனதில் சுந்தரி பொட்டுத் துணியில்லாமல் கட்டிலில் மல்லாந்து படுத்துக்கொண்டு, "குமரு...வாப்பா... என்னுள்ளே வந்துடேன்... நான் தயாராதி ரொம்ப நேரமாச்சுடாச் செல்லம் .." என்று கண்களில் குறும்பு மின்ன, உதடுகளில் வெற்றிலைக் கறையுடன், அவரை கள் வெறியேற்றும் குரலில் அழைத்தாள்.
சட்டென் தன் தலையை உதறிக்கொண்டு, கண்களை விழித்துப் பார்த்தார்.
'ம்ம்ம்... மனசு தவிக்குது... இன்னும் பசி அடங்கலை...'
நேற்றிரவு நடந்தவை அவர் மனதில் படமாக விரிந்தது . அவர் உதடுகளில் புன்னகை ஒன்று மலர்ந்தது...,
சுந்தரியும், குமாரும் தங்கள் உடலில் பொட்டுத் துணியில்லாமல், பிறந்த மேனியில் ஒருவரை ஓருவர் தங்கள் விரல்களால் தேடிக்கொண்டிருந்தார்கள்.
"என்னத் தேடறீங்க..." சுந்தரியின் குரலில் அளவுக்கதிகமான கனிவிருந்தது.
"ம்ம்ம் ... உன்னைத் தொட்டுப் பாக்கிறேன்... தடவிப் பாக்கிறேன் ... அங்கங்க வருடிப் பார்க்கிறேன் ... கிள்ளியும் பாக்கிறேன் ... எல்லாம் இருக்கற இடத்துல இருக்கான்னு பாக்திறேன்.." குமாரசுவாமி கவிஞராகிக் கொண்டிருந்தார்.
"ம்ம்ம் ... எல்லாம் ... இருக்க வேண்டிய எடத்துல இருக்கா?"
"இருக்க்க்கு ... எல்லாமே கொஞ்சம் பெருசா ஆயிருக்கு ..." குமார் சிரித்தார்.
"ஒன்னை மட்டும் ஏன் விட்டுட்டீங்க ... " சுந்தரியும் கேலியாக சிரித்தாள். அவள் கை தன் கணவனின் தடியை இதமாக தடவிக்கொண்டிருந்தது. குமார் அவள் கையில் அடங்காமல் திமிறிக்கொண்டிருந்தார்.
"என்னதுடி..."
"கிட்ட வான்னா... நாய் என்னமோ பண்ணுமாம் ..." சுந்தரி பேசி பேசியே அவருக்கு போதையூட்டினாள்.
போதையேறியதால், அவரின் கைகளும், கால்களும், உதடுகளும், தன் தேகத்தில் சுதந்திரமாக விளையாட, மேனி கிளர்ச்சியுற்று, உடல் சிலிர்த்து, தன் அந்தரங்கத்தில் சுரந்து, முழுவதுமாக நனைந்து, ஈரத்தால் அடித் தொடைகளும் இலேசாக நனைய, அவள் அவர் தண்டை இறுக்கிப் பிடித்து ஆட்டினாள்.
"என்ன சொல்றே? புரிய்ய்யலடி .. கொஞ்சம் மெதுவா ஆட்டு அவனை..."
"ம்க்க்கூம் ... என் மூஞ்சை நக்தி நக்திக் கடிக்கறீங்களே அதைச் சொன்னேன் ..." மனதுக்குவந்த பெண்ணின் இனிமையான வார்த்தைகள், அவளின் போதை கலந்த குரல், செல்ல முனகல்கள், கிளுகிளுக்க வைக்கும் சிணுங்கல்கள், மேலும் அவர் கரங்களுக்கு வெகு நாட்களுக்குப் பிறkஉ கிடைத்த பெண் உடம்பின் மென்மை, அந்த மென்மையான சதை தொகுப்புகளின் கதகதப்பு, தனக்கு உரிமையுள்ள பெண்ணின் ஒவ்வொரு அங்கத்தின் வேறுபட்ட வாசனை என குமார் தன் நிலை இழந்து கிறங்கிக் கொண்டிருந்தார்.
கிறக்கத்திலிருந்த குமாரின் கை சுவாதனமாக சுந்தரியின் இடது மார்பை இதமாக பிசைந்தது. அடக்கமாக இருந்த தன் மனைவியின் முலைகள் அளவில் சற்று பெரிதாகியிருந்ததை உணர்ந்த அவர் மனது மகிழ்ச்சியில் பொங்கிப் பூரித்தது. சுந்தரியின், மார்பிலும் இடுப்பிலும், கணிசமாக சதை கூடியிருக்க அவளை தழுவும் போது கிடைக்கும் சுகம் இப்போது சற்று வித்தியாசமாக இருப்பதாக நினைத்தார் அவர்.
"உள்ளே வர்றீங்களா ...?" சுந்தரியின் குரலில் ஏக்கமும், தாபமும் ஒன்றாக வந்தன.
"ஏம்மா அவசரப்படறே?"
"தடவிகிட்டே இருந்தா?"
"ஏன் உனக்கு பிடிக்கலையா... "
"ரொம்ம்ம்ப நல்லா இருக்க்க்கு ... நீங்க சட்டுன்னு உள்ள வுட்டீங்கன்னா இன்னும் ரொம்ப நல்லா இருக்கும் ..." அவள் கை அவருடைய பருத்த தண்டை மேலும் கீழுமாக தடவிக்கொண்டிருந்தது.
"ஒரு நிமிஷம்ண்டி செல்லம் ..."
"டேய் ... குமரு ... என்னடா பைத்தியாமாட்டம் யோசிக்ககிறே?"
சுந்தரி அன்னைக்கும் இப்படித்தான் இருந்தா; இன்னைக்கும் அப்படியேத்தான் இருக்கா: அப்ப உனக்கு ரத்தம் சூடாயிருந்தது அவளை எப்பவும் வெறியோடத்தான் கட்டிப்புடிப்பே: முழுசா அவளை பாக்க கூட மாட்டே; உனக்கு பொறுமையில்லே: அவளை அவசர அவசரமா ரெண்டு குத்து குத்திட்டு, பொஞ்சாதியை அனுபவிச்சேன்னு பேர் பண்ணிட்டு, திரும்பி படுத்துக்கிட்டே. இப்ப உனக்கு வயசு கூடி, வாழ்க்கையில அடிபட்டு மனசு முதிர்ச்சியினால, நிதானமா, பதட்டமில்லாமே உன் ஆசை மனைவியைப் பாக்கறே, அவ அழகை ரசிக்கறே; அவ அங்கங்களைத் தொடறே; அதனால இப்ப அவகிட்டயிருந்து கிடைக்கற சுகம் வேறேன்னு நினைக்கிறே' ஆசையுடன் தன் துணையை அணைத்துக் கொண்டிருக்கும் நேரத்திலும் அவர் மனதில் அலை அலையாக எண்ணங்கள் வந்து மோதின.
"குமரு என்ன வேணும்பா உனக்கு? நான் வேணா முத்தம் குடுத்து அவனை ஈரமாக்கிடவா?" சுந்தரி இப்போது தாங்கமுடியாமல் தவித்தாள். அவரைத் தன்னுள் முழுவதுமாக எடுத்துக்கொள்ள அவள் மனம் விழைந்தது, விருப்பத்தினால் விரைந்து அவரை அனுபவிக்க துடித்தது.
படுத்திருந்த சுந்தரி சட்டென எழுந்து தன் கணவன் உதட்டில் ஒரு முறை அழுத்தமாக முத்தமிட்டாள். அப்படியே படுக்கையில் அவரது தொடைப்பக்கம் சரிந்து படுத்தாள். சரிந்தவளின் புட்டங்கள் குமாரின் முகத்தை உரசியது. சுந்தரி குமாரின் தடியை வருடி, மெல்ல அவரது முன் தோலை பின்னுக்குத்தள்ளி, அழகாக சிவந்திருந்த மொட்டைத் தன் உதடுகளை குவித்து விருப்பத்துடன் முத்தமிட்டாள். குமாரின் வலது கை சுந்தரியின் உப்பிய ஆப்பத்தை ஆராய தொடங்கியது. முற்றி வெடித்த பஞ்சுக்காயின் பிளவு போலிருந்த அவள் அந்தரங்க வாசலை அவர் விரல் சீராக மேலும் கீழுமாக குடைய, அவள் தேகக்கட்டில் நடுங்கி ஆட ஆரம்பித்தது.
வயதேறிய பின்னும் சுருக்கமின்றி, தொய்வின்றி இருந்த சுந்தரியின் அடி வயிறு, அவள் மார்பில் ஆடிய தாலிக்கொடி, வேர்வையில் லேசாக நனைந்திருந்த அவள் மார்பின் குளிர்ச்சி, எல்லாம் ஒருங்கே அவர் தொடையில் உரசி மோத, வெகுவாக வெறியேறிய குமார், "ம்ம்ம்ம்.." என்ற பெருமூச்சுடன், தன் முகத்தருகில் அசையும் அவள் புட்டத்தில் முகம் புதைத்து முத்தமிட்டார். அவர் தன் ஈர நாக்கால் அவள் புட்டத்தை வருட, சுந்தரி நெளிந்தாள்.
"குமரு, வேணாம் ... கூசுதுப்பா" முனகிய சுந்தரி அவர் உள் தொடையைக் கடித்தாள். பின் அவர் மொட்டைத் தன் ஈர உதடுகளால் வருடி, பருத்திருந்த அவர் தண்டின் முனையை தன் வாய்க்குள் இழுத்து தன் நாக்கால் மென்மையாக வருடினாள்.
"எம்ம்ம்மா.. ஓ மை காட்... என்னடிப் பண்றே..?" குமார் முனகினார்.
"ம்ம்ம்... பேசாம வாயை மூடிக்கிட்டு கிடங்க ..." ஒரு வினாடி அவரைத் தன் வாயிலிருந்து வெளியில் எடுத்தவள் மெலிதாக நகைத்தாள்.
"நான் பேசலடி.. குரல் தன்னால வெளியில வருதுடி..." குமார் தன்னைக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல், கண் இமைகளை மூடி, சுந்தரியின் ஈர நாக்கு தன் உறுப்பில் தவழ்வதால் கிடைக்கும் சுகத்தில் "ம்ம்ம்ம் ... எம்ம்மா" என முனகினார்.
"இப்ப உங்க குரல் வெளியில வந்துது ... கழுத்தைப் புடிச்சிடுவேன் ... வெளியிலே சுகா படுத்திருக்கா ... ஞாபகம் இருக்கட்டும் ..." சுந்தரி அடிக்குரலில் போலியாக சீறினாள். சீறிய பின் அவர் தண்டை தன் வாய்க்குள் முழுவதுமாக இழுக்க முயற்சி செய்து தோற்றாள்.
"கொலையும் செய்வாள் பத்தினின்னு சொன்னவன் சரியாத்தாண்டி சொல்லியிருக்கான்" அவர் நடுங்குவது போல் நடித்தார்.
"இப்ப நீங்க வாயை மூடப் போறீங்களா இல்லையா?" அவள் அவர் தண்டின் மொட்டை வெடுக்கென கடித்தாள்.
"கடிக்காதடி நாயே! அப்புறம் நீ தான் தவிக்கணும் சொல்லிட்டேன்..." குமாரின் குரல் தழைந்து வர சுந்தரி அவர் தடியை தன் உதடுகளால் இறுக்கி, வாயை மூடி அழுத்தி "ப்ப்ஸ்ஸ்ஸ்" என அழுத்தி உறிஞ்சினாள். தன் இயல்பான கூச்சத்தையும், வெட்க்கத்தையும் விட்டுவிட்டு, அவர் தண்டை ஆசையுடன் உறிஞ்சி உறிஞ்சி, மனதில் பொங்கும் உவகையுடன் சுவைத்தாள். தன் கணவனை மனமார மகிழ்வித்து தன் அந்தரங்கம் கொழகொழத்து, தன் அடிவயிற்று அரச இலை காற்றில் பறப்பது போல் விதிர்த்து உடல் சிலிர்த்தாள்.
"இதுக்குத்தானே இவ்வளவு நேரம் ஏங்கிட்டு கிடந்தீங்க ... இப்ப பாருங்க என் வேலையை..." சுந்தரி தன் அடிக்குரலில் முனகினாள்.
சுந்தரியின் வாய் இறுக்கமும், நாக்கின் ஈரமும், தன் உறுப்பில் உண்டாக்கிய சலிர்ப்பினால், தன் உடலில் ஏற்பட்ட ஆனந்தத்தை குமாரால் தாள முடியவில்லை. அவருக்கு கிடைத்த ஆனந்தத்தால் அவரின் தண்டு வெடித்து சிதறும் நிலையில் அவள் வாய்க்குள் துடித்தது.
குமார் இதற்கு மேல் பொறுக்க முடியாமல், அவள் இடுப்பில் தன் கையை போட்டு, அவளை வேகமாக சுழற்றி திருப்பி கட்டிலில் படுக்க வைத்தார். ஒசையில்லாமல் அவள் கன்னத்தில் ஆசையுடன் முத்தமிட்டார்.
"குமரு, நான் கீழ எரியறம்பா ... இன்னும் எவ்ளோ நேரம் என்னைய இப்படி வாட்டி வதைக்கப் போறே?" சுந்தரி முனகினாள்.
"இதோடாச் செல்லம்ம்மா ..." குமார் சுந்தரியின் மீது வேகமாக படர்ந்தார். அவரது வலுவான உடல் அழுத்தம் காங்க முடியாமல் அவளுடைய மென்மையான தேகமும், அவளுடைய மார்புகளும் அவரது உடலின் கீழ் நசுங்கின.
சுந்தரி தன் விழிகள் மூடி கிறங்கிக் கிடந்தாள். அவளுக்கு அந்த நேரத்தில் அந்த அழுத்தம், அவள் உடலுக்கு மிக மிகத் தேவையாக இருந்தது.
அவள் உதட்டில் நீளமாக முத்தமிட்ட குமார், மெல்ல எழுந்து அவள் தொடைகளுக்கருகில் மண்டியிட்டு, அவள் கால்களை விரித்து குனிந்து அவள் அடித்தொடைகளில் முத்தமிட்டார்.
"ம்ம்ம்ம்... என்னால முடியலடா ..." சுந்தரி முனகினாள்.
உள்ளங்கை அளவில் பரந்து விரிந்து, அவளத செழிப்பான தொடைகளுக்கு நடுவில், ஈரத்தில் பளபளத்துக்கொண்டுருந்த சுந்தரியின் அரச இலையை குமார் ஒருமுறை தன் விரல்களால் வருடினார். அவரது விரல்கள் ஈரமாகின. அரச இலையை சுற்றியிருந்த முடிக்கற்றைகளை மெதுவாக விலக்கிய போது சுந்தரியின் தங்கச்சுரங்கம் மெதுவாக துடித்ததை தன் விரல் நுனிகளில் உணர்ந்தார்.
"உள்ள விடட்டுமா..?"
"ம்ம்..."
"சுந்து இப்பல்லாம் நீ ஷேவ் பண்றதில்லையா..?"
"இப்ப இந்த கேள்வி ரொம்ப முக்கியமா?" பொறுமையிழந்த சுந்தரி அவருடைய நிமிர்ந்து ஆடிக்கொண்டிருந்த ஆண்மையை தனது அந்தரங்க வாசலில் சரியாக பொருத்தி, தன் வாயிலை அவர் உறுப்பால் மெதுவாக தேய்த்து அவர் தண்டின் முனையை ஈரமாக்கி, அவர் தன்னுள் நுழைவதற்கேற்ப வசதியாக, தன் இடுப்பை சற்றே மேல்புறமாக உயர்த்தினாள்.
"ம்ம்ம்..." என்ற ஓசையுடன் குமார் தன் மனைவியின் பெண்மைக் கிணற்றில் வேகமாக இறங்கினார்.
"எம்ம்ம்மா ..." சுந்தரி சிறிய கூச்சலுடன் குமாரின் இடுப்பை தன் இருகரங்களாலும் பற்றி தன்னுள் அழுத்திக்கொண்டாள்.
"என்னாச்சு சுந்து ... வலிக்கலியே?" குமார் மெதுவாக இயங்க ஆரம்பித்தார்.
"ம்ம்ம்... இல்ல்ல்ப்பா ... உள்ள போனதும் உன்னுது ரொம்ப பெருசான மாதிரியிருக்கு... சீக்கிரமா ஆட்டேன் அவனை..." மெலிதாக கூவிய சுந்தரி தன் உதடுகளை கடித்துக்கொண்டாள்.
"ஏண்டி பறக்கறே ...?"
"ம்ம்ம்ம்..." சுந்தரி முனகியவாறு தன் இடுப்பை மேலேத் தூக்கினாள்.
குமார் தன் இடுப்பை மெதுவாக பரபரப்பில்லாமல் சுந்தரியின் மென்மையான சுரங்கத்தில் அசைத்துக் கொண்டிருந்தார். தன் உறுப்பு சுந்தரியின் பெண்மையில் உரசுவதால் உண்டான சுகத்தை கண் மூடி பரபரப்பில்லாமல் ரசித்தார்.
சுந்தரி தன் கணவனிடமிருந்து கிடைத்த இதமான குத்துகளை தன் விழிகள் மூடி சுகித்து, அந்த குத்துகள் தந்த இன்ப வேதனையை முனகலுடன் அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
"சுந்து..."
"ச்ச்சொல்ல்லுங்க"
"நல்லாருக்க்கா"
"ஆனந்தமாருக்குப்பா ..."
குமார், தன் மனைவியின் முனகலால், உணர்ச்சிகள் கரை புரள, இடுப்பை அசைத்து அவளை குத்தும் வேகத்தை சீரான கதியில் அதிகமாக்க, சுந்தரியின் முனகலும் அதிகமாதியது. அவள் முனகல் அதிகமாக அதிகமாக, குமார் சுந்தரியின் பெண்மையில் வேகமாக நுழைந்து பின் மெதுவாக வெளிவந்து, திரும்பவும் வேகத்துடன் நுழைந்து கொண்டிருந்தார்.
தொடர்ந்து ஆண்மையும், பெண்மையும் உரசிக்கொண்டதால் சுந்தரியின் அந்தரங்கத்தில் மெலிதாக வெப்பமெழ, அந்த வெப்பத்தின் தாக்கத்தால், குமாரின் உடலில் வியர்வை முத்துகள் தோன்ற, அவர் அசைவு மேலும் மேலும் அதிகமாகியது. தன் இடுப்பின் வலுவான அசைவால், தன் மனைவியின் உடல் குலுங்க, உடல் குலுங்கியதால் அவளுடைய திரட்சியான முலைகள் சீராக அசைய, அந்த சீரான அசைவையும், நடு நடுவில் கண் திறந்து ரசித்துக்கொண்டே தன் இடுப்பை அசைக்கும் வேகத்தை இன்னும் அதிகமாக்கினார்.
"ஹஹா... ஹம்ம்ம்மா .. கொஞ்சம் மெதுவா பண்ணுங்க .. ஏன் அவசரப் படறீங்க ... வந்துடப் போறீங்களா ..." சுந்தரி தன் வெட்கத்தைவிட்டு வெறி ஏறிய குரலில் முனகினாள். அவள் தொடைகள் விரிய, இடுப்பு காற்றில் பறக்க, தன் கணவனின் அசைவுக்கு ஏற்ப அவளும் அசைந்தாள்.
குமார் மெல்ல மெல்ல தன் கட்டுப்பாட்டை இழந்து, வேகமாக சுந்தரினுள் இறங்கி தன் தடியை ஒரு நொடி அவள் ஆழத்துக்குள் நிறுத்தி வேகமாக வெளியே இழுத்தார். பின் மீண்டும் ஒரு முறை வெகு வேகமாக அவள் ஈரக்குகைக்குள் இறங்கி அவளைத் தன் சிவந்த துடுப்பால் துழாவினார்.
குமார் தன்னுள் வெகு வேகமாக நுழைந்து, தன் அடி ஆழத்தில் புதைந்து நின்றதும், சுந்தரி தன் உச்சத்தை மிக எளிதாக அடைந்தாள். உடன் தன் உடல் நடு நடுங்கி தணிந்தாள். மீண்டும் தன் உச்சத்தை நோக்கி நடந்தாள் ... மெல்ல ஓடினாள் ... தன் உடல் நடுங்கலால் இப்போது உச்சத்தை நோக்கி ஓடும் அவள் வேகம் அதிகமானது.
"அஹ்ஹ்ஹா .. அஹ்ஹ்ஹா..." முகம், மார்புகள் சிவந்து, அவள் தேகம் நீண்ட மூச்செறிந்தது. கண்கள் சிவந்து கண்ணீர் மெல்லிய கோடாக அவள் கண்ணோரம் பெருக்கெடுத்தது.
சுந்தரி தன் உச்சத்தை தொட்டதை உணர்ந்த குமாரசுவாமி தன் இடுப்பை சில வினாடிகள் அசைக்காமலிருந்தார். சுந்தரியின் தூமை அவருடைய தண்டை சுற்றி வேக வேகமாக சுருங்கி விரிந்தது. சுந்தரியின் அந்தரங்கத் துடிப்பினால் அவர் தண்டு மேலும் பருத்தது, நீண்டது. அவள் குகைக்குள் வெடித்துவிடும் போல் துடித்தது.
குமாரசுவாமி, தன் மனைவி தன் உச்ச சுகத்தை முழுவதுமாக ரசிக்கட்டுமென தன் உடலை அசைக்காமல், தன் புட்டச்சதைகளை இறுக்கி, தன் விந்தை கட்டி நிறுத்தி சற்று நிதானித்தார். சுந்தரி தன் கணவனின் அசைவு நின்றதும், கண்களை திறந்து அவரைப் பார்த்தாள். அவள் மனதில், தான் மகிழ்ந்து தன்னை மதிழ்விக்கம் தன் கணவனின் பால் அடக்கமுடியாத ஆசையும், காதலும் பொங்கி பெருக ஆரம்பித்த அந்த நொடியில், அவள் கண்ணுக்கு குமார், விண்ணுலகத்திலிருந்து இறங்கி வந்த ஒரு தேவகுமாரனாகத் தெரிந்தார்.
"குமரு ... ம்ம்ம் .. ஏன் நிறுத்திட்டீங்க ..." நொடிகளில், தன்னுச்சத்திலிருந்து, இயல்பான நிலைக்கு திரும்பிய சுந்தரி, தன் விரல் நகங்கள், குமாரின் இடுப்பில் ஆழப் பதிந்திருக்க, தன் விழிகளில் கள்ளத்தனம் பெருக்கெடுத்து ஓட, உதடுகளில் மகிழ்ச்சிப் புன்னகையுடன் கேட்டாள்
"இல்லம்மா .. நீ சந்தோஷமா எதைப் பத்தியும் நினைக்காம உன்னை மறந்து கண்களை மூடிக்கிட்டு இருந்தே; அந்த சந்தோஷத்தால உன் முகம் பளிச்சுன்னு அழகா இருந்தது. அந்த அழகை ரசிச்சுக்கிட்டு இருக்கேன்..."
"ம்ம்ம் .. பண்ணுங்கன்னா .." சுந்தரி அவர் இடுப்பை தன் கரங்களால் வளைத்து அழுத்தி அவரை அசைத்தாள்.
குமார் தன் மூச்சை இழுத்துப் பிடித்துக் கொண்டு, சுந்தரியினுள் மீண்டும் அசைய ஆரம்பித்தார். வினாடிகளில் இருவரின் உடல்களும் இயங்கும் வேகம் அதிகமாகி, மூச்சோட்டம் துரிதமாகியது. குமார் தன் மனைவியை புணரும் வேகத்தை கூடுதலாக்கி வெறியுடன் இயங்கிக் கொண்டுருந்தார். அவள் கால்களிரண்டும் ஆகாயத்தை நோக்கிக் கொண்டுருக்க, அவள் இடுப்பு வளைந்து நெகிழ்ந்து, அவள் உடம்பின் எல்லா துளைகளும் விரிந்து சுருங்க, அவர் இயங்கும் வேகத்தில், அவளின் கல்லாகியிருந்த முலைகள் குலுங்கிக் கொண்டுருக்க, அவள் மூக்கிலிருந்து மூச்சு அனல் காற்றாக மாறி வெளி வர, வாயில் எச்சில் உற்றெடுக்க, சுந்தரி தவிக்க ஆரம்பித்தாள்.
"ம்ம்ம்ம் ... குமரு என்னால தாங்க முடியலப்பா... வந்துடுப்பா .. இப்போதைக்கு போதும் எனக்கு . எனக்கு போதும்டா செல்ல்ல்லம் ... சீக்கிரமா வந்துடேன்" ... அவள் தன் அடிக்குரலில் கதறினாள்.
சுந்தரியின் முனகலாலும், அவளின் வேகமான உடல் அசைவுகளாலும், தன் மனைவியின் உடலிலிருந்து எழுந்த வியர்வை நெடியினாலும், அவள் உறுப்பு தன்னுறுப்பில் ஏற்றிய சூட்டாலும், தன் நிலை இழந்த குமாரசுவாமி, மேலும் தன் இடுப்பை அசைக்க முடியாமல் திணற, அவருடைய தண்டு, அவள் அந்தரங்கத்துள் துடிதுடிக்க, அவர் சூடேறிய பால் பொங்குவதை போல் பொங்கி பொங்கி வழிந்தார். வழிந்தவர் சுந்தரியின் மார்பில் தன் மார்புக அழுந்த பரவி அவள் சிவந்த உதடுகளை கவ்விக்கொண்டார்.
சுந்தரி, தன் கணவன் உடல் சிலிர்த்து, தன்னுள் அவருடைய தண்டு துடிதுடிக்க, பொங்கி வழிந்த போது, மீண்டும் ஒருமுறை தன் இன்பத்தின் சிகரத்தை தொட்டாள். தன் இரு கரங்களாலும், கால்களாலும், தன் மேல் அசைவில்லாமல் திடந்த தன் கணவனை இறுக்கிக்கொண்டாள். இம்முறை அவள் உடலும் மனமும் தணிவதற்கு, அதிக நேரம் எடுத்துக்கொண்டன. குமார், நீண்டப் பெருமூச்சுடன், தன் உடல் தளர, மனைவியின் உடல் மேல் படுத்து தன் உச்சத்தை அனுபவித்துக்கொண்டிருந்துவிட்டு சரிந்து தன் மனைவியின் பக்கத்தில் விழுந்தார்.
சுந்தரி தன்னருகில் அசைவில்லாமல் கிடந்த குமாரின் முகத்தை, சிறிது நேரம் அமைதியாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். மெல்லிய காற்றில் அலைந்து, சல சல வென சத்தமெழுப்பிக்கொண்டு, கரையை மோதும் ஏரித் தண்ணீரைப் போல், அவள் மனம் மகிழ்ச்சியில் மெல்ல மெல்ல தளும்பிக்கொண்டிருந்தது. தன் இரு கைகளாலும் குமாரின் முகத்தை நிமிர்த்தி மனதில் ஆசையும், காதலும் பொங்கப் பார்த்தவளின் உடலும், மனமும் சந்தோஷத்தின் உச்சக் கட்டத்திலிருந்தன.
"குமரு ... ரொம்ப தேங்க்ஸ்டாச் செல்லம் ... " சுந்தரியின் குரல் தழுதமுத்து அவள் கண்களில் கண்ணீர் திரள ஆரம்பித்தது.
"இப்ப ஏன் நீ கண் கலங்கறே" குமார் சற்றே துணுக்குற்று அவளைத் தன்னுடன் அணைத்துக்கொண்டார்.
"நான் ரொம்ப ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேங்க ..."
"சரி .. நானும் தான் ரொம்ப ஹாப்பியா இருக்கேன் ... "
"இந்த பதினைஞ்சு வருவுத்துல எந்த பொண்ணையும் நீங்க தொடலேன்னு சுகன்யா சொன்னா".
அதைக் கேட்டதும் என் மனசு அப்படியே ஆகாசத்துல செறகடுச்சி பறந்துச்சுங்க; ஒரு ஆம்பிளை என் பொண்டாட்டியைத் தவிர வேற எவளையும் தொட்டதில்லேன்னு, தான் பெத்த பொண்ணுக்கிட்ட சொல்ல ரொம்ப தைரியம் வேணுங்க. என் புருஷன் இதை சொல்லியிருக்கான். ஒரு பொம்பளைக்கு ஒரு ஆம்பளைகிட்டேயிருந்து கிடைக்கற பெரிய கவுரவங்க இது. இதுக்கு மேல எனக்கு வேற என்ன வேணும்ங்க?"
"நிஜமாத்தாண்டா கண்ணு, நான் உன்ன பிரிஞ்சிருந்த காலத்துல எந்த பொம்பளையையும் தொட்டதேயில்லம்மா.."
சுகன்யா சொன்னதை, மீண்டும் ஒரு முறை, தன் கணவனின் வாயால் கேட்ட போது சுந்தரிக்கு மயிர் கூச்சல் ஏற்பட, தன்னை தழுவிக்திடந்த குமாரை தன் புறம் திருப்பி அவர் உதடுகளில் மென்மையாக முத்தமிட்டாள்.
"என்னங்க உங்களுக்கு இப்ப திருப்திதானே?"
"ம்ம்ம்... உனக்கு..."
"ம்ம்ம்." சுந்தரி முகம் சிவக்க வெட்கத்துடன் சிரித்தாள்.
"என்னடி சிரிக்கறே"
"நாம ரெண்டு பேரும் உடம்பால பிரிஞ்சு இருந்தோம். ஆனா உள்மனசுல நான் எப்பவுமே உங்களைத்தான் நெனச்சுக்கிட்டு இருந்தேன். நீங்களும் அப்படித்தான் இருந்திருப்பீங்கன்னு நான் நம்பறேன். அதனாலாத்தான் நான் தீவிரமா உங்களைப் பார்க்கணும்ன்னு நெனைச்சதும், நீங்க என்னைப் பார்க்க வந்துட்டீங்க."
சுந்தரியும், குமாரும், படுக்கையில் ஒருவர் அடுத்தவரின் கரங்களில் சிக்குண்டு கிடந்தார்கள். இதழ்கள், இதழ்களுடன், மார்பு மார்புகளுடன் தேய்ந்து கொண்டு, இடுப்பும், அடிவயிறும் அடுத்தவர் அடிவயிறுடன் உரசியவாறு, தொடைகள் தொடைகளுடன் அழுந்தி, கால்கள் கால்களுடன் பின்னிக்கிடக்க, பார்வை அடுத்தவரின் பார்வையில் கலந்து, ஏதோ ஒரு மோகன நிலையில் இருப்பதைப் போல் தம்பதிகளிருவரும் அமைதியாக கிடந்தனர்.
முதலில் சுந்தரிதான் அவர் அணைப்பிலிருந்து மெல்ல விலஜி எழுந்தாள். கையால் கட்டிலைத் துழாவினாள்.
"என்னத் தேடறம்மா ..."
"இங்க நைட்டி வெச்சிருந்தேன் ..."
"ம்ம்ம் ... முழு ஏற்பாட்டோடத்தான் இருந்தபோல.." குமார் மெல்ல சிரித்தார். கட்டிலை விட்டு எழுந்தவளை தன் புறம் இழுத்தார்.
"ச்சீப்.. போ... நீயும் உன் வெக்கம் கெட்ட பேச்சும் ..."
"வெக்கத்தை விட்டாத்தான் சுகம் கிடைக்கும்."
"க்க்ஹூம் ... வெக்கத்தைப் பத்தி நீங்க பேசறீங்க ... உங்களுக்குத்தான் சுத்தமா வெக்கமே கிடையாதே .... எழுந்து போய் சுத்த்தமா கழுவிக்கிட்டு வாங்க.. நானும் என்னைச் சுத்தம் பண்ணிக்கிட்டு வர்றேன்... " அவள் அவர் மார்பில் குத்தி முனகினாள்.
"உன் திட்ட எப்பவும் இது ஒரு பிரச்சனைடி... எத்தனை வருஷம் ஆனாலும், என்னைக்கும் நீ சில விஷயத்துல மாறவேமாட்டேடி ..." அவர் அவளை இறுக்கியணைத்து, ஓசையெழுப்பி அவள் உதட்டில் முத்தமிட்டவர், தன் லுங்கியைத் தேடி இடுப்பில் சுற்றிக்கொண்டு பாத்ரூமை நோக்தி நடக்க ஆரம்பித்தார்.
"அப்பா .. தூங்கிட்டீங்களா ...?" சுகன்யாவின் குரல் கேட்டு, நேற்றைய இரவு தன் மனைவியுடன் அனுபவித்த தேக சுகத்தை, தன் விழிகளை மூடி அசைப் போட்டுக்கொண்டிருந்த குமாரசுவாமி, மெதுவாக எழுந்து உட்க்கார்ந்தார்.
"இல்லம்மா ... சும்மா கண்ணை மூடி உடம்பை தளர்த்திக்கிட்டிருந்தேன். உங்க ஜலக்தரிடையெல்லாம் முடிஞ்சுதா?"
"ஆமாம் ... உங்களை நம்பி நாங்க ரெண்டு பேரும் எங்க பையெல்லாம் விட்டுட்டு போனா, நீங்க நித்திராசனத்துல இருக்கீங்க ... எவனாவது எல்லாத்தையும் தூக்கிட்டு போயிருந்தா தெரியும்? பர்ஸ், போன், வீட்டு சாவி, கார் சாவி எல்லாம் அதுலதான் இருக்கு ..." சுந்தரி அலுத்துக்கொண்டாள்.
"அப்படியெல்லாம் விட்டுட மாட்டேண்டி... நீ ஆரம்பிச்சுடாதே உன் டீச்சர் வேலையை" அவர் எழுந்து உடலில் ஒட்டியிருந்த மணலைத் தட்டிக்கொண்டார்.
"சுந்து வீட்டுக்கு கிளம்பலாமா செல்லம்?"
"ம்ம்ம் .. ஆனா போற வழியிலேயே நல்ல ஹோட்டலா பாருங்க ... ஒரே வழியா சாப்பிட்டு போகலாம்... வீட்டுக்குப் போய் என்னால இதுக்குமேல சமைக்க முடியாது..." சுந்தரி காற்றில் பறந்து தன் முகத்தில் அடித்துக்கொண்டிருந்த முடிக்கற்றைகளை சேர்த்து முடிந்து கொண்டிருந்தாள்.
"ஆமாப்பா .. எனக்கும் ஒரே டயர்டா இருக்கு... போனவுடனே படுத்துத் தூங்கினாத்தான், நாளைக்கு ஆபீசுக்கு போக முடியும் .." சுகன்யாவும் தன் தாயுடன் சேர்ந்து கொண்டாள்.
தொடரும்...
இன்பம்! இன்பம்! இன்றாரம்பம்!
ReplyDelete