மறுவாழ்வு 11

முழு தொடர் படிக்க

 ஒரு வாரம் கழித்து வந்த பழனிராஜவுடன் தன் கோபத்தை காட்டி, பின் அவன் கொஞ்சி சமாதனம் செய்து ஒழ் ஆரம்பமானது. மரகதம், பழனிராஜா மேல் ஏறி, தானே ஒக்க ஆரம்பித்தாள். 

மரகத்திற்கு இது புது அனுபவம், தானே மேலே ஏறி ஓப்பது. 

மார்பில் கை வைத்து ஊன்றி, பாதம் தரையில் பதிய, இடுப்பை மேலே ஏற்றி இறக்கினாள். தண்டு ஏறியது, நாலைந்து முறை, ஆடியதும், வாட்டம் புரிந்து போனதும், 'இவ்ளோத்தானாடி, பொம்பள ஏறி ஓக்கரது', என்று வேகம் கூட்டி இடுப்பை ஆட்டி குத்தினாள், 'குஸ்' 'குஸ்க்' என்று கூதி போடும் சத்தமும், அதற்கு அவள் சூத்து 'டப்' 'டப்' பென அவன் தொடையில் தட்டி போட்ட தாளமும் சேர்ந்து, அங்கு தாள வாத்திய கச்சேரியே நடந்தது, அவளுக்கு வேடிக்கையாகி சிரிப்பு வந்தது. 

'அட்டகாசம் போ', என்று தன்னிச்சையாய் ஆடி அனுபவித்தாள். கூதியின் ஆழத்தில் சில இடத்தில் பூல் முனை பட்டு உணர்ச்சி ஏற்றிய பொழுதெல்லாம், சாட்டையில் அடி வாங்கிய குதிரை போல், அவள் உடல் வேகம் பிடித்து ஓடியது. பல்லைக் கடித்து, தன் இஷ்டத்துக்கு கண்டபடி இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி குத்திக் கொண்டாள். 

உடலை கொஞ்சம் முன்னுக்குச் சாய்த்து, அவன் தோள் மேல் ஊன்றிய கையால் உடல் பாரத்தைத் தாங்கி, இடுப்பை நன்றாக ஏற்றி இறக்கி ஓங்கி ஓங்கிப் போட்டாள். ஆனந்தமோ ஆனந்தம் பொங்கியது. 

நடுவில் கொஞ்சம் மூச்சு வாங்க சூத்தை தொடையில் அழுந்த படிய வைத்து, உட்கார்ந்தாள். அப்படியே நிமிர்ந்து உட்கார்ந்த நிலையில் முன்னும் பின்னும் இடுப்பை ஆட்டினாலும், பூல் உள்ளே ஏறிப் போய், குத்துவதைத் தெரிந்து கொண்டு, 'இப்படியும் ஒக்கலாமா....' என்று அப்படியே ஆட்டி ஆட்டி சற்று நேரம் ஒத்து அனுபவித்தாள். 

இந்த நிதான ஆட்டத்திலும் ஒரு சுகம், மலை ஏற்றம் இதிலும் கிடைத்தது, கண் மூடி ஒவ்வொரு படியாய் ஏறினாள். ஆயிற்று உச்சி தொடும் வேளை என்று தெரிந்ததும், இடுப்பை முன் போலவே நன்றாகத் தூக்கி தூக்கி குத்தினாள். கூதியில் ஒரு இடத்தில் பட்டு, சட்டென வந்து விட்டது. அற்புதம். 

"ஆகா ஆகா ஆ ஆ..." என்று குரல் கொடுத்து ஆட்டத்தை நிறுத்தி தலையைப் பின் பக்கம் தொங்கப் போட்டு, உச்சியின் சம பீடத்தில் சில நொடிகள் தங்கி, ஆனந்தம் ஆனந்தம் என்று ஒவ்வொரு நரம்பும் துடித்தது. போதும் இது போதும் என்று மூளையின் ஆணை பிறக்க, உடல் தளர்ந்தது. அப்படியே வெட்டிய வாழையாய் முன் பக்கம் சாய்ந்தாள். சரிந்ததும் அவளைக் கட்டி அணைத்து தலையை இழுத்து உச்சியில் முத்தமிட்டான். ஆசுவாசம் ஆகி, புரண்டு படுத்தாள். 

"பரவாயில்லயே மரகதம், என் கண்ணு, செல்லம். நல்லாத்தான் ஓக்க கத்துக்கிட்ட", என்று கன்னத்தில் முத்தமிட்டான். 

சில நிமிடங்கள் கட்டிக் கொண்டு படுத்திருந்தனர். அவள் மூச்சி நன்கு அடங்கியதும், அவன் எழுந்தான். பக்கத்தில் இருந்த பேன்டை இழுத்து, பாக்கெட்டிலிருந்து உறையை எடுத்து, பல்லால் கடித்துப் பிரித்து, மாடினான். 

'எத மறந்தாலும் இத மறக்கமாட்டாரே' என்று மரகதம் மனதுக்குள் குமைந்தாள். 

'ஆமாண்டி, நீ இருக்கர நெலயில' என்று இன்னோர் குரல். 

அவன் எழுந்து அவள் கால் பக்கம் நகர்ந்தான். அவளும் மல்லாக்கப் படுத்து காலை விரித்தாள். அதன் நடுவில் நகர்ந்து, முட்டியிட்டுத் தயாரானான். 

ஓழுக்கு வா வா என்று கூதி வாய்த் திறந்திருக்க, அவன் விரலால் தடவி, சந்தில் விரலை விட்டு நுழைத்து, பதம் பார்த்தான். அவள் ஏறி ஒத்ததில், வழக்கத்தை விட வழ வழப்பாய் இருந்தது. 

'பண்டம் சூடாகி ஜீராபாகோட ரெடி, இனி என்ன விட்டு குத்தி கெறள வேண்டியதுதான் பாக்கி' 

ஒரு கை விரல்களால், கூதி மேல் உதட்டை விரித்துப் பிடித்து, இன்னொரு கையால், தண்டைப் பிடித்துப் பூல் முனையைக் கூதி வாயில் வைத்து தேய்த்து, பருப்பு, உதட்டுக்கு மதன நீராட்டு முறையாக நடந்ததும், நுழைத்தான். 

மேலே கீழே ஆட்டி அசைத்து தள்ளியதும், சூடானான புண்டையில் இறங்கிய தண்டு அடி வயிறு முட்டி நின்றது. கால் முட்டியை ஊன்றி, இழுத்துக் குத்தினான். அவள் கால்களைத் தோதாக வைத்து வசதி பண்ணினாள். இழுத்து இழுத்து குத்த, இறுக்கமான அவள் கூதி சதை அவன் பூலை சப்பி விட, அவனுக்கு அருமையாய் இருந்தது. 

"இந்த டைட் கூதிக்கு என்னா வேணும்னாலும் வெல குடுக்கலாம். ஙோத்தா என்னருமக்கூதி" என்று வேகமாய்க் குத்து குத்தி இழுத்து ஓக்கலானான். 

வாட்டம் சரியாகி பூலும் முழு விறைப்பானதும், ஒழை நிறுத்தி, நிமிர்ந்து பக்கத்தில் தயாராய் வைத்திருந்த உறையை எடுத்து பூல் முனையில் வைத்து இறக்கி விட்டு, சரி செய்து ஒழைத் தொடர்ந்தான். 

கால்களை நீட்டி முட்டி ஊன்றி இடுப்பை வளைத்துப் போட, அருமையாய் பூல் கூதிப் புழையில் போய் வந்தது. மரகதம் சொர்க்க்கத்தைக் கண்டாள். சட்டென அது நின்று போனது. பூலை உருவி உட்கார்ந்தான். 

அவள் கண் திறந்து, "என்னாச்சி, ஏன் நிறுத்திட்டிங்க" என்றால். 

"முட்டி வலிக்குதுடி, கோரப்பாயி முட்டிய தேய்குது, ஏதாவது துணி இருந்தா குடு" 

அவள் எழுந்தாள். துணிக்கொடியில் இருந்த ஒரு புடவையை உருவினாள். நான்காய் எட்டாய் மடித்துப் பாயின் மேல் போட்டு தற்காலிய மெத்தை யிட்டாள். 

"வாங்க, இப்ப" என்று தண்டை பிடித்து இழுத்து உருவி விட்டு, அழைப்பு விடுத்து படுத்தாள். 

அவன் மறுபடியும் முட்டி போட்டு, புடவை மடிப்பை சரி செய்து, முன் பக்கம் கை வைத்துச் சரிந்தான். தண்டை கையால் பிடிக்காமலே கூதி வாயிலில் முனை படத் தேய்த்து சந்து தேடி அழுத்தினான், சந்து தெரியாமல், முனை எங்கோ குத்தியது, அவள் கை நீட்டி தண்டை பிடித்து ஓட்டை தேடி விட்டதும் வழ வழவென இறங்கியது, இழுத்துக் குத்தினான். புண்டை பிடிப்பு ஜோராக இருந்தது. இடுப்பை நன்கு வளைத்துப் பலமாய்ப் போட்டான். அவள் அவன் கழுத்தை இரு கைகளால் கட்டிப்பிடித்து, இடுப்பை எம்பி எம்பி குத்தை வாங்கி அவனுக்கு ஒத்தாசை புரிந்தாள். 

இருவரும் இன்ப புரிக்கு பயணமாயினர். பேரானாந்தமாய் இருந்தது இருவருக்கும்.. பூலை மேல், கீழ் பக்கம் வாட்டமாய் மாற்றிக் குத்தி மேலும் சுகம் கண்டதும், அவளுக்குச் சொல்லவே தேவையில்லை, அவன் இடுப்பை பிடித்துக் கொண்டு ஒழுக்குத் தகுந்தார் போல் இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி அவளும் சுகம் தேடிக் கொண்டாள். 

வேர்வை இரு உடலையும் நனைத்து விட, ஆனந்தமாய்க் குத்தினான், ஆசை தீர குத்தினான், பல கோணத்தில் குத்தினான். உச்சிக்கு ஏறுவதை எப்படியெல்லாம் தாமதமாக்க முடியுமோ அப்படியெல்லாம் தாமதமாக்கி, ஓத்தான். அவளுக்கு மட்டும் பலமுறை உச்சி வந்து, உடல் இருகி தளர்ந்தது. ஒவ்வொரு முறையும் அவன் தோள் தான் அவள் நகக்குறியின் பதிவை வாங்கிக் கொண்டது. 

அந்தக் கடைசி நேரம் நெருங்கிவிட்டதை உணர்ந்து மேலும் இடுப்பை ஆட்டி மேலே தூக்கி இடிக்கலானாள். ஏதோ ஒரு இடத்தில் படும்பொழுது அவளுக்கு இன்பம் பீறிட்டு அடிப்பது போல் இருந்தது, அடுத்த முறை அங்குப் படாது, இருப்பினும் முயன்று இடுப்பை அசைத்து அந்த இடத்தில் பூல் முனையைப் படவைத்து, உச்சிக்குத் தன்னைக் கொண்டு போய் அனுபவித்தாள். 

அவனும் உச்சியைத் தொட்டு, பூல் துடித்து, கஞ்சியைக் கக்கியது. கண்மூடி தலையைப் பின்னுக்குத் தள்ளி அனுபவித்தான். தளர்ந்து மெல்ல அவள் மேல் சரிந்தான். அவன் முழுப் பாரத்தையும் அவளின் இரு முலைகள் தாங்கி நிறுத்தின. 

அவன் புரண்டு படுத்ததும், இருவரும் கண்ணை மூடி படுத்துக் கிடந்தனர். அவன் தூங்கியே போய் விட்டான். லேசான குறட்டை சத்தம் வேறு, அவனைத் தொந்தரவு பண்ணாமல் அவளும் அவன் பக்கத்தில் படுத்தாள். 

தானே ஏறி ஒத்தது, அடுத்து அவன் ஒழ் என்று இன்னைக்கு டபுள் ஒழ். உடல் நல்ல அசதியில் இருக்க அவளும் தூங்கிப் போனாள். இந்த ஒரு வார, துன்பத்தைத் துடைத்தது போல், நேரம் தெரியாத ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் கிடந்தாள். 

ஏதோ சத்தம் கேட்டு, கண் விழித்தாள். அவன் தோட்டம் பக்கமிருந்து வந்து பக்கத்தில் உட்கார்ந்தான். அவன் மடிதேடி தலை வைத்து மீண்டும் கண் மூடினாள். அவன் தலை குனிந்து முலை காம்பை வாயால் கவ்வி இழுத்தான். 

"ஊம்" என்று முனகலோடு, அவன் ஜட்டியை முட்டி, அவன் இடுப்பை கட்டி அணைத்தாள். ஓழுக்குப் பிறகான அந்தப் புருஷ சுகம் வேறு விதமானது. கண்மூடி படுத்துக் கிடந்தாள். அப்படியே பொழுது முழுதும் இருக்க ஆசைதான், ஆனால் அவருகிட்ட நெறைய பேசனும் என்று எழுந்திருக்க மனமில்லாமல், எழுந்து உட்கார்ந்து தலை முடியை கோதி கொண்டை இட்டு, எழுந்து சேலை உடுத்தி, போய்த் தோட்டத்தில் வழித்து உட்கார்ந்தாள். 

இந்தப் பாழா போன வீட்டில இருக்கர ஒரே சௌகரியம், தோட்டத்தில எங்க வோணா எப்ப வோணா ஒக்காந்து வழிச்சிக்கலாம், ஒரு பய மாக்கமாட்டான். 

மூத்திரம் கொட்டினாள். வந்து கால் அகட்டி நின்று, கூதியில் நீர் அடித்தாள், செம ஒழில் சூடாகி சற்று எரிந்த கூதி வாய்க்கு சில்லென்ற நீர் இதமானது. முகத்தில் தாராளமாய் நீர் அடித்து முகம் கழுவி வந்தாள். 

அவன் பேன்ட் சட்டை அணிந்து உட்கார்ந்து காத்திருந்தான். பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள்.. 

"நா... இனிமே....... தனியா இங்க..... ஒரு நா கூட........ இருக்க மாட்டேன்." அழுத்தம் திருத்தமாய்ச் சொன்னாள். 

"நீங்க எங்க தங்கி இருக்கீங்களோ அங்க என்ன கூட்டிப் போயிடுங்க." 

"அதெப்டி முடியும் மரகதம். திடீர்னு ஒன்ன, அங்கெல்லாம் இட்டுப் போவ முடியுமா. போலீஸ் கோட்டர்ஸல, கூட வேல செய்றவங்க குடும்பங்க இருக்கர எடம். நம்ப ரகசியம் தெரிஞ்சிடும்." 

"அப்ப நீங்க தெனம் ராத்திரி இங்க வந்துடுங்க படுக்க." 

"என்ன சொல்ற நீ, தெனம் அம்பது கிலோமீட்டர் வந்து போறதா... அதெல்லா முடியாது. நீ இங்கத்.. தான் இருக்கனும்." என்றான் அழுத்தமாய். 

"இந்தப் பாழடஞ்ச வீட்டிலியா, தண்ணியில்லாம கரண்டும் இல்லாம. நா இருக்க மாட்டேன்." 

"சொன்னாக் கேளு மரகதம். திண்டிவனத்தில ஒரு நல்ல வீடா பாத்து அப்ரம் இட்டுப் போறேன். தற்சமயம் இதான் வழி. ஞாயத்துக் கெழம தவறாம வந்துடரன்." 

"ஆமா, ஒங்க வார்த்தயத் தண்ணிலதான் எழுதனும். என்ன தனியா விட்டுட்டு, தோ நாளக்கி வரன்னுட்டு, ஒரு வாரம் கழிச்சி இன்னிக்கு வந்து நிக்கறீங்க. நா தனியா இந்த ஒருவாரம் என்னன்னா கஷ்டப் பட்டேன் தெரியுமா. கூட்டு ரோட்டு கடக்கி நடந்து நடந்து ஜாமானெல்லாம் வாங்கி வந்து செட்டப்பு பண்ண என்னா கஷ்டம் தெரியுமா."

"ஆமாங் கண்ணு, கஷ்டம்தான். நா என்னா செய்ய முடியும் சொல்லு, என் வேல அந்த மாரி. கவலப்படாத, எல்லாம் கொஞ்ச கொஞ்சமா சரியாடும். சரி டீ ஏதாவது போட முடியுமா.?" 

"டீ யா....... என்னா வெளையாட்றீங்களா. பாலுக்கு எங்க போவ. நா காப்பிக் குடிச்சி எட்டு நாளாவுது. ஏதோ சோறு பொங்கி உப்புச் சப்பு இல்லாம பசிக்கு திண்ணுக் கெடக்கேன்.."

"சரி கெளம்பு போய் டிபன் ஏதாவது சாப்டு வரலாம்" என்று கிளம்பினான். 

இருவரும் பைக்கில் போய், டிபன் சாப்பிட்டு அவன் டீயும் அவள் காப்பியும் குடித்து வந்தனர். வீடு திரும்பி அவளை விட்டதும், அவன் கிளம்பினான். 

"என்னா கெளம்புறீங்க......., ராத்திரி தங்கிட்டு போவலயா.?" 

"இல்ல மரகதம் விடிய காலைல, ஒரு கேஸ் விஷயமா மெட்ராஸ் கௌம்பனும். நா போவனும்"

"செலவுக்காவது ஏதாவுது பணம் கொடுத்திட்டுப் போங்க. எங்கையில இருந்ததெல்லாம் சாமான் வாங்க போயிடுச்சு"

"பணமா எங்கிட்ட ஏது, நீ எடுத்து வல்லியா?" 

"அது எங்க பத்தும், இந்தத் தட்டு முட்டு சாமான்க, அரிசி மளிகைன்னு வாங்கினதில நெறைய செலவாயிடுச்சி." 

"எங்கிட்ட ஏது பணம், மாச கடைசில. சம்பளம் வரட்டும்" என்று கிளம்பினான். 

அவன் போவதை வெறிக்க நின்று பார்த்தாள். 

'போற போக்கு சரியில்ல. இந்த ஓழைத் தவிர ஒன்னும் சரியில்ல மரகதம்' என்று அவள் உள் குரல் எதிர்த்துக் கொண்டது. 

இப்படியாக, அடுத்த ஞாயிறுகளில், வந்து போனன். ஒரு தடவை மதிய சாப்பாட்டுக்கே வந்தான். பரிமாறினாள். "தூ என்னா சாப்பாடு இது" என்று அலுத்துக் கொண்டான். 

"வாய்க்கு ருசியா சமைக்க என்னா வசதி இருக்கு இங்க. நல்ல வீடாப் பாத்துக் குடித்தனம் வையுங்க, தினம் விருந்து வைக்கிறேன்" என்றாள். 

சாப்பிட்டு படுத்து அருமையாய் ஓழ் நடக்கும். தவறாமல், ஆணுறை போட்டுத்தான் ஒழ். 

"அதை நிறுத்துங்க, புள்ளயாவது தரிக்கட்டும்" என்ற கெஞ்சிப் பார்த்தாள். அவன் காதில் வாங்கிக் கொள்ளவில்லை. 

ஓத்து முடித்ததும், ஏதோ சாக்கு போக்குச் சொல்லி மாலையே கிளம்பி விடுவான். செலவுக்குப் பணம் அவனிடமிருந்து ஒரு சல்லியும் பேறவில்லை. 

"இந்த மாசம் டைட்டு, அடுத்த மாசம் குடுக்கரன்" என்று ஏதோ காரணம் சொல்லி வந்தான். 

வீட்டை விட்டு ஓடி வந்து மூன்று மாதங்கள் ஆகி விட்டன. அம்மா அப்பா அக்காக்கள், பிள்ளைகள் என்று ஞாபகம் வந்து அவ்வப்போது வாட்டும். அதெல்லாம் பழைய கதை என்று தள்ளி விடுவாள். இப்பொழுது ஒரே துணை பட்டம்மாள்தான். அத்தை முறை கொண்டாடி, மரகதம் அவளுடன் ஒட்டிக் கொண்டாள். 

பட்டம்மாள், வருடத்திற்கு, வீட்டு சமையலுக்குத் தேவையான, புளி வாங்கி ஆய்வாள், வடகம், வத்தல் போடுவாள், பச்சறசி மாவிடித்துச் சேகரித்து, தன் பிள்ளைகள் பெண்கள் வரும்பொழுது கொடுத்து விடுவாள். மரகதம் பிற்பகல் வேளையில் போகும் பொழுதெல்லாம் ஏதாவது அந்த மாதிரி வேளைகளில் இருப்பார்கள். இவளும் கூட இருந்து கலந்து கடினமான வேலைகளில் ஒத்தாசை செய்து வந்தாள். இவள் பொழுதும் போனது. பட்டம்மாளும், பதிலுக்கு, தான் செய்யும் பதார்த்தங்களையும், பலகாரங்களையும் தாரளமாய்க் கொடுத்து உதவி வந்தாள். 

பட்டம்மாள் புருஷன், கால் நடக்க முடியாதவர். வீட்டோடு மட்டும் தான் நடமாட்டம். பட்டம்மாள், அவள் வயதுக்கு மீறி, சலிக்காமல் அவருக்குப் பணிவிடை செய்வதைப் பார்த்து மரகதத்திற்கு, ஆச்சர்யம் தான். அவரும் தன் பெண்சாதியிடம் காட்டும் வாஞ்சையும் அன்பும் அலாதியானது. அந்த வயதிலும் அவர்களுக்குள் இருந்த அன்யோன்யத்தைப் பார்த்து மரகதத்திற்குத் தோன்றும். 

'புருஷன் பொண்டாட்டின்னா இப்டி இருக்கனம், நமக்கெங்க' என்று பெருமூச்சி தான் எஞ்சும். 

"ஒரு தடவையும் ஒம் புருஷன காட்ட மாட்றியேடியாம்மா" என்று, அந்த மாமா கேட்டு விட்டார், 

"என்னா செய்றது மாமா, ஞாயித்திக் கௌமா ஒரு நாள் தான் அவருக்கு லீவு. வந்து தங்கிட்டு விடிக்காலைல கௌம்பிடுராரு." 

"இப்டியே எம்மா நாளைக்குடி...யம்மா இருப்ப, வாரத்தோட வாரமா." 

"இல்ல மாமா திண்டிவனத்தில வீடு பாக்குராரு, கெடச்சதும் அங்க குடித்தனம் போயிடுவோம்." 

ஒரு சனிக்கிழமை, அருகில் இருந்த பஞ்சவடி ஆஞ்சநேயர் கோயிலுக்கு மரகதத்தை, பட்டம்மாள், அழைத்துப் போய்க் காட்டினாள். அவ்வளவு உயரமான கம்பீரமான சிலையை மரகதம் பார்த்ததே இல்லை. 

"புத்தம் புதுக் கோயிலு, கட்டி ரெண்டு வருஷந்தான் ஆச்சி, ரொம்ப சக்தியுள்ளவரு. கொறைகளெல்லாம் தீர்த்து வைப்பாரு. நல்லா வேண்டிக்க ஒரு ஆம்பள புள்ள வேணும்ன்னு"

"சீக்ரமா, எங்களுக்கு ஒரு வீடு கெடச்சி, ஒழுங்கா குடித்தனம் அமைஞ்சி, ஒரு புள்ள வேணும்" என்று வேண்டினாள். 

அன்றிலிருந்து, சனிக்கிழமை தோரும் தவறாமல் கோயிலுக்குப் போய் வந்தாள். 

ஒரு ஞாயிறு பிற்பகல் பழனிராஜா வந்தான். ஒழை முடித்து. படுத்திருந்த பொழுது, ஆரம்பித்தான். 

"திண்டிவனத்தில நல்ல வீடு ஒன்னு பாத்து வச்சிருக்கேன் மரகதம்." 

"அப்டியா சொல்லுங்க சொல்லுங்க" என்று எழுந்து உட்கார்ந்தாள். 

"ஆமா நல்ல பெரிய வீடு அடுத்த மாசம் காலியாவுது." 

"அடுத்த மாசமா, அவசியம் போயிட்லாங்க" என்றாள் ஆவலாய். 

"ஆனா அட்வான்ஸ் ரொம்பக் கேக்கராங்க. என் கையில அவ்ளோ பணம் இல்ல. அந்த வீடு விட்டா போயிடும். என்னா பண்றதுன்னு யோசிக்கரன்"

"எவ்ளோ ஆவும்?" என்றாள். 

"ஒரு பத்தாயிரம் இருந்தா போதும்." 

"பத்..தாயிரமா" என்று அவளும் யோசித்தாள். 

ஒரு முடிவுக்கு வந்தவளாய், "என் ரொட்டை பட்டை செயின் இருக்கு, நா கழுத்தில போட்றதில்ல, அத எதனா அடகு வச்சி பணம் பொறட்டுனா." 

"ஒன் செயினா... வாணாம் மரகதம். நா எப்டியாவது கஷ்டப் பட்டு பொறட்ட பாக்ரன்" என்றான். 

"எனக்கு எதுக்குங்க அந்தச் செயினு இப்ப, வீடு நல்லதா கெடச்சி, நானும் உங்க கூட திண்டிவனம் வந்து தங்கனா எப்டி இருக்கும். ஞாயத்துக் கெழம எப்ப வரும்ன்னு என்னால இங்க தனியா கெடக்க முடியல. போலாம். செயின எடுத்துப் போங்க, பணம் பொறட்டுங்க, சீக்ரம் ஏற்பாடு பண்ணுங்க குடித்தனம் போயிட்லாம்." 

திண்டிவனத்தில் வீடு, தினம் அவன் வருவான் என்று கற்பனையில் இருந்தவளுக்கு, அடுத்த வாரம் ஏமாற்றம் காத்திருந்தது. வந்தவன் சொன்னான், "அந்த வீடு வேறு யாரோ எடுத்திட்டாங்க போயிடுச்சு" என்று. 

"அப்ப செயின என்னா பண்ணீங்க"

"பத்ரமா எங்கிட்ட தான் இருக்கு மரகதம். அடுத்த வீடு பாத்துக்கினு இருக்கேன், அதுக்கு அட்வான்ஸ் குடுக்க ஒதவுமே" என்று அவளைச் சமாதானம் செய்தான். 

அன்றிரவு உதட்டைப் பிதிக்கி யோசித்தாள், போகும் போக்கு ஏதும் சரியாய் இல்லை. உள்ளுக்குள் ஏதோ நெருடியது. 

இன்னும் ஒரு மாதம் போனது, வீடு இன்னும் கிடைக்கவில்லை என்ற பதில் தான். தன் கையில் இருந்த பணமும் கரைந்து போனது. இனி அவன் பணம் கொடுத்தால் தான், சாப்பாட்டுக்கே வழி. 

ஒரு நாள், கூட்டு ரோட்டில் அரிசி வாங்கப் போனவள், எதிரில் வந்த போலீஸ்காரர் ஒருவரை பார்த்தாள். எங்கோ பார்த்த மாதிரி இருக்கே என்று நிதானித்தாள். தொப்பியில்லா வழுக்கைத் தலையில் தெரியவில்லை. அவர் தான் இவளை அடையாளம் கண்டு கொண்டு, 

"ஏம்மா, நீ ஒருவாட்டி ஸ்டேஷனுக்கு வந்திருக்கே இல்ல, மாடு திருடு போனத இட்டுட்டுப் போவ?" 

"ஆமா அய்யா நீங்க..... நெல்லிக்குப்பம், ஏட்டுதானே" 

"ஆமாம்மா, நா இங்க சே(த)ராப்பட்டு ஸ்டேஷனுக்கு மாத்தலாயி வந்துட்டேன். ஆமா...... நீ காணமப் போயிட்டன்னுல்ல தேடினாங்க. நீ இங்கயா இருக்க?" 

"ஆமாய்யா, நா இப்ப இங்கத்தான் இருக்கேன், ஆனா என்ன பாத்ததா யாருகிட்டயம் சொல்லாதீங்கய்யா" 

"ஏம்மா என்னா கோவத்தில ஊட்ட விட்டு வந்த." 

"என்னமோ தலையெழுத்து, ஒருத்தர நம்பி வந்திட்டேன்."

"அடடா அதுவா கத, அப்பவே நெனச்சேன், யாரு......... நம்ப.......... இஸ்பெக்டரு துரைக்கண்ணுவா....." என்று இழுத்தார் 

"துரைக்கண்ணுவா, அவரு பேரு பழனிராஜா இல்லயா?" 

"ஹோ ஹோ" என்று சிரித்து, "ஒங்ககிட்ட பழனிராஜா... வா, அவரு பலே கில்லாடிம்மா... அவர பெருசா நெனச்சி, அவரு கிட்ட நீங்க பேசனப்பவே நெனச்சேன். அந்தாளு இந்த மாரி மயக்கிடுவாருன்னு." 

"அப்டிப் பட்ட ஆளா அவரு?" 

"அய்யோ பாவம், ஒன்னுந்தெரியா வெள்ளந்தியான பொண்ணா இருக்கியே..ம்மா"

"பொண்டாட்டி பிரிஞ்சி போயிட்டா, தனியாத்தான் இருக்கேன்னாரே"

"பச்ச புளுவம்மா. மகாலக்ஷமியாட்டாம் சம்சாரம், லட்டாட்டம் ரெண்டு புள்ளைங்க. அது போதாதூன்னு, ஊருக்கு ஒரு கூத்தியாள செட்டப் பண்ணிக்கிட்டவரும்மா. லாக்கப்புல மாட்டின ஆதரவில்லா பொம்பளன்னா....... போச்சி, மிருகந்தான். பொம்பள விஷயத்தில மகா மோசம்மா. பாவம் போயிம் போயிம் அவரு கிட்ட போயி மாட்டிக்கிட்டீயே." 

கிர்ரென்று தலை சுற்ற, உடம்பு வெல வெலக்க, பக்கத்தில் இருந்த மரத்தைப் பிடித்து, கண் மூடி நின்றாள் மரகதம். பாதாள குழியில் விழுந்தது போல் இருந்தது.

தொடரும்...