மறுவாழ்வு 14

முழு தொடர் படிக்க

 சுனந்தா அமெரிக்கா போனதில் இருந்து, சத்யா தனிமையில் வாடினான். மாலைப் பொழுது அவளை சந்தித்து சல்லாபித்த நினைவுகள் வந்து துன்புருத்தின. காதல் தோல்வியின் துயரத்தைப் பற்றி நிறைய சினிமா, கதைகள், கவிதைகள் உணர்த்தியிருந்தாலும், தனக்கென அது வந்த போதுதான் அதன் தீவிரம் அவனுக்குப் புரிந்தது. 

எதிலும் பிடிப்பு இல்லாமல் சில வாரங்கள் ஓடின. வேலை நேரம் முடிந்தும், கம்பெனி கடைசி பஸ் நேரம் வரை லேப்லேயே இருந்து, வேலையில் மூழ்கினான். நண்பர்களுடன் பேசுவது, வெளியே சுற்றுவது, சினிமா போவது, நாவல்கள் படிப்பது என்று முடிந்த அளவு, தனிமையை தவிர்த்தான். 

நாட்கள் செல்லச் செல்ல காதல் தோல்வியின் வலி குறைய, சுனந்தா மறைந்து வந்தாள். கையடிக்கும் நேரம் மட்டும் அவளுடனான மைசூர் ஒழை துணைக்கழைத்தான். அவளின் சாத்துக்குடி முலைகளும், இளங்கூதியும் மனத்திரைக்கு வந்து, உச்சத்தைத் தொட உதவும். 

சத்யாவுடன் தங்கியிருந்த மூன்றாமவனுக்கு, திருமணம் நிச்சயமானது. பேச்சிலர் பார்ட்டி கொண்டாட, ஒரு சனிக்கிழமை, மூவரும் கேபரே பார்க்கப் போகலாம் என்று திட்டமிட்டனர். செலவாவுமே என்று சத்யா தயங்கினான். உள்ளே நுழைய டிக்கெட், அப்புரம் டிரிங்ஸ், சிக்கன் மட்டன் என்ற வகையறாக்கள் என்று காசை உருவிடுவார்கள் என்று கேள்விப்பட்டிருந்தான். 

நண்பர்கள் கிண்டல் செய்து, "மச்சி......... இப்ப என்ஜாய் பண்ணலன்னா எப்படா பண்ணப்போற, பொண்டாடி வந்தப்பரம், வார்த்தயாலே வெட்டிடுவா....... இதெல்லாம் ஆவாது...... வா" என்று கட்டாயப் படுத்தி, கூட்டிப் போயினர். 

மெஜஸ்டிக்கில் 'நெப்போலி' என்னும் கேபரே அரங்கத்தில் நுழைந்ததுமே, அந்தச் சூழ்நிலை கண்டு சத்யா மிரண்டான். ஏறக்குறையை இருட்டு. பிராந்தி, விஸ்கி வாடை குப்பென்று வீச, அதில் இதுவரை பழக்கப் படாத சத்யாவுக்குக் குமட்டியது. 

அரங்க மூலையில் ஒரு பேண்ட் குழுவினர், மேற்கத்திய இசையை அளவுக்கு அதிகமான சத்தத்தோடு அதிர, வெளுத்து வாங்கிக் கொண்டுடிருந்தனர். 

நண்பர்கள், குடிக்க ஆட்டர் கொடுத்தனர். சத்யாவுக்குப் பழக்கமில்லை என மறுத்து, பெப்சியோடு நிறுத்திக்கொண்டான். ஓர் அரைமணி ஆனதும், இருந்த சொற்ப விளக்குகளும் அணைந்து, அரங்கத்தின் நடுவில் சற்றுயர வட்ட மேடையை மட்டும், உச்சி வண்ண விளக்கு ஒளி பாச்சி எல்லோர் கவனத்தையும் ஈர்த்தது. 

பக்க வாட்டில் இருந்த திரையை விலக்கிக் கொண்டு, ஒருத்தி ஆரவாரமாய் நுழைந்தாள். பார்வையாளர்கள் "உய்......" என்ற சத்தத்தோடு வரவேற்றனர். மெல்லிய சல்லாத்துணி, பளபளாவென்று மின்னும் கச்சையை மறைத்தும் மறைக்காமலும். இடுப்பில் கயிற்றால் கட்டிய, தொடையை சிறிதும் மறைக்காத, பிளவுகள் நிறைந்த குட்டைப் பாவாடை. 

பேண்டின் இசை, கை தட்டி தாளம் போட வைக்கும் கதிக்கு மாறியது. மேடையேறி இசைக்கேற்ப நடனமாட ஆரம்பித்தாள். இடுப்பை பக்கவாட்டில், முன்னும் பின்னும் அசைத்து, கனந்த முலைகள் குளுங்க, இளம் தொந்தி அதிர, வழ வழத்த களிம்பி பூசி வெளுக்க வைத்த முழுத் தொடை தெரிய, அவள் ஆடிய ஆட்டம், பார்ப்பவரின் காம உணர்வுகளைத் தட்டி எழுப்பின. 

இந்த முக்கால் நிர்வாணப் பெண் உடலை, சாதாரணமாய் பார்க்கும் பொழுது வரும் காமத்தை விட, அவள் அங்க அசைவுகள் அந்த இசைக்குத் தகுந்த மாதிரி ஆடும் போது தூண்டப் படும் காமம், பத்து மடங்காய் தலைக்கேற வைத்தது. முதன் முறையாய் அந்த மாதிரி ஆடும் ஆட்டத்தைத் கண்ட சத்யாவுக்கு உடல் சூடேறியது. தண்டு புடைத்து முட்டியது. 

நேரம் ஆக ஆக ஆட்டத்தின் வேகமும் சூடுபிடித்து, பார்பவரின் உணர்ச்சியைத் துடி துடிக்க வைத்தாள் அந்த ஆட்டக்காரி. மெல்ல மெல்ல ஒவ்வொரு ஆடையாகக் குறைத்து, கடைசியில், ஒரு பட்டைத்துணி முலையை மறைக்க, உள்ளங்கை அளவு சிவப்பு துண்டுத் துணி தொடை நடுவே முக்கோணத்தை மறைக்க ஆட்டினாள். இடுப்பு முன்னுக்கு வந்து ஆடும் பொழுது, அந்த சின்ன தொந்தி தொப்புளோடு, அரபிய பெல்லி டேன்ஸ்க்கு இணையாய் குளிங்கியதே தனி கிக். கூதி முக்கோணத் துணியை, இல்லாது போல் கற்பனை செய்தால், கூதி ஓழுக்கு முன் வந்து அழைப்பது போல் பிரமை, அது அதைவிட கிக். 

ஆட்டத்தின் உச்சத்தில், முலை கச்சைத் துணியையும் அவிழ்த்தாள். லாவகமாய், துணியை அகற்றி, முலை காம்புகளை விரல்களால் தொட்டுக் கொண்டு முலைகளைப் பக்க வாட்டில் ஆட்டி குலுக்கிய பொழுது, சத்யாவுக்கு பட படவென இதயத் துடிப்பு ஏறியது. 

அடுத்து சில வினாடிகள் கையைத் தூக்கி திறந்த முலையை பக்கவாட்டில் குலுக்கினாள். விசில் சத்தம் எகிறியது. அடுத்த நொடி, ஒருவன் சட்டென வந்து, ஒரு துணியை போர்த்த, உள்ளே மறைந்தாள். 

அடுத்து, பத்து நிமிடம் விட்டு, அதே பாணியில், வந்தாள் ஒருத்தி. சுமார்தான், அதை அடுத்து ஒரு தடிச்சி வந்தாள். முலைகள் ஒவ்வொன்றும் ஒரு கிலோ பொறும். தொந்தி சதையும் தாராளமாய் ஆடியது. எதைச் செய்தால், ஆடவரை தூண்டும் என்று அனுபவத்தில் கற்றுத் தெரிந்தவர்கள். 

அந்த இரண்டு மணி நேர அனுபவம், சத்யாவை ஒரேயடியாய் சாய்த்து விட்டது. அன்றிரவு வழக்கத்திற்கு விரோதமாய், இரண்டு முறை கையடித்தும் பூல் அடங்க மாட்டேன் என்று அடம் பிடித்துத் திமிறி நின்றது. 

மறுநாள், காம பித்தம் இறங்கியபின், கேபரேவுக்காக நண்பர்கள் செய்த செலவு பற்றி அறிந்த பொழுது, குடி, அரைகுறை ஆடைப்பெண்களை மூலதனமாய் வைத்து ஷோ காட்டி, காம உணர்வை தூக்கி விட்டு, சில மணியில் காசு உருவும் வேலை, என்று சத்யாவின் மனம் ஒத்துக் கொள்ளவில்லை. வீண் வெட்டி செலவென்று அதன் பின் கேபரேவை மறந்தே போனான். இன்டர்நெட் வழியாய் காமம் வழித்தோட ஆரம்பித்து, கேபரே பயனற்று மறைந்தே போனது.

சத்யா, மும்பை வந்து ஒரு வாரம் ஆகின்றது. ஒரு க்ளையன்ட் ஸைட்டில் ஏதோ சாஃப்ட்வேர் கோளாறு. சரி செய்ய அவசரமாய் ப்ளைட்டில் அனுப்பி வைத்தனர். முதன் முதல் விமான பயணம், புது அனுபவம். வேலை முடிந்து, அன்று மாலை ஃப்ளைட்டில் கிளம்ப வேண்டும். மாலை, பெங்களூருக்கு இந்தியன் ஏர்லைன்ஸ் ப்ளைட். 

ஒரு வாரம் மும்பையின் மே மாத வெய்யில், புழக்கம் போதும் என்றாகி விட்டது, குளு குளு பெங்களூருக்கு இன்னும் மூன்று மணி நேரத்தில் திரும்பி விடலாம் என்று கவுன்ட்டரை நெருங்கினான். அங்கு கூட்டமாய்ப் பயணிகள் சேர்ந்திருந்த காட்சியைப் பார்த்தவுடன், ஏதோ கோளாறு என்று தெரிந்தது. 

ப்ளைட் தாமதம் என்று அறிவித்திருந்தார்கள். லவுன்ஞ்சில் உட்கார்ந்து காத்திருந்தான். பக்கத்துச் சீட்டில், உட்கார்ந்திருந்த பெண்மணி, 

"நீங்க தமிழா?" என்றாள்.

திரும்பிப் பார்த்து "ஆமாம்" என்றான். 

"பெங்களூர் ஃப்ளைட் எப்ப கிளம்பும்?" என்றாள். 

"தெரியாது, நானும் அதுக்குத்தான் காத்திருக்கேன்" என்றான். 

"பேரென்ன?" 

"சத்யமூர்த்தி, சத்யா ன்னு கூப்பிடுவாங்க"

"அழகான பேர். என்னாவா இருக்கீங்க.?" 

"சாஃப்ட்வேர் என்ஜினியர்"

"பெங்களூர்லதானே?"

"ஆமாம் நேட்டிவ் மதுரை"

"ஓ ஓ.." 

ஆறுமணியளவில், ப்ளைட் கேன்ஸல் என்று அறிவித்ததும், ஏகப்பட்ட குளறுபடிகள். ஆளாளுக்குக் கவுன்ட்டரை நெருங்கி பெரும் குழப்பமானது, மறுநாள் காலை பத்து மணிக்கு ப்ளைட்டில் பயணிகளை அனுப்பவதாகவும், அதுவரை, ஹோட்டலில் தங்க ஏற்பாடு செய்வதாக அறிவித்தனர். ஆனால், அதற்கான வழிமுறை செய்வதில், ஏகப்பட்ட குழப்பங்கள். 

நான்கு கவுன்ட்டரை தள்ளி, ஹோட்டல் புக்கிங் தருவதாக அறிவித்தார்கள். படித்தவர்கள், மேல்தட்டு மக்கள் எல்லாம் சாதாரண நேரங்களில்தான், அந்த நெருக்கடியான நிலையில், நா முந்தி நீ முந்தி என்று தள்ளு முள்ளுதான். 

"நீங்க இங்கிட்டே உக்காருங்க மாமி" என்று, அவள் டிக்கெட்டையும் சேர்த்து வாங்கிக் கொண்டு க்யூவில் நின்றான் சத்யா. க்யூ அதற்குள் நீண்டு விட்டது. ஒரு இருநூறு பயணிகள் இருக்குமே. 

ஆமை வேக க்யூவில் அரை மணி காத்திருந்த பின், அழகான ஏர்ஹோஸ்டஸ் ஒருத்தி, சத்யாவிடம் இரண்டு டிக்கெட்டுகளை வாங்கினாள். 

"ஷி இஸ் ஏ ப்யூட்டி" என்று அந்த ஸ்லிம் கேர்ளை ஆசை தீர ஸைட் அடித்தான். 

என்னா கூறான மூக்கு, நல்ல உயரம், சிவப்பு, முக்கியமான முலைகள் உடலுக்குத் தகுந்தார் போல் சிக்கென குத்தி நின்று கவர்ந்தது. கட்டியிருந்த சேலை இடுப்பு கீழே இறங்கி தொப்புள் தெரிந்தது. பையனுக்கு அது போதுமே, இந்த நெருக்கடியிலும் சத்யா கண் அதை மேயத் தவறவில்லை. 

கம்பூட்டரில் தட்டினாள், ஹோட்டல் புக்கிங் ஸ்லிப் பிரிண்ட் செய்து வெளி வந்ததும், 'டர்'ரெனக் கிழித்து, முத்துப் பல் சிரிப்பில், டிக்கெட்டுடன் சேர்த்து கொடுத்தாள். 

"தேங்க் யூ" சொல்லி வாங்கினான். 

கவுன்ட்டரை விட்டு விலகி, மாமி உட்கார்ந்திருந்த இடம் வந்து, டிக்கெட்டையும் ஸ்லிப்பை அவளிடம் கொடுக்கும் பொழுதுதான் பார்த்தான், ஒற்றை ஸ்லிப் உள்ளதை. 

"என்னாச்சி?" என்றாள் மாமி 

"இல்ல ஒரு ஸ்லிப்தான் இருக்கு, இன்னொன்ன காணோம்." 

"வழியில ஏதும் விழுந்துடுத்தோ?" 

"இல்லையே" என்று குழம்பினான். அப்புரம்தான் பார்த்தான், இருவருக்கும் ஒரே அறை புக் ஆகியுள்ளதை. 

'அந்த அழகான ஏர்ஹோஸ்டஸ் பொண்ண சைட் அடிச்சிட்டு இருந்து, கோட்ட விட்டிட்டியே மாப்ள, இப்டி இந்த மாமி கிட்ட வழிய வேண்டியதாச்சே.' 

"தப்பாயிடுச்சி மாமி........., நா ரெண்டு டிக்கெட்டையும் ஒன்னா சேத்து குடுத்தனா......., ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே ரூம் போட்டுக் குடுத்துட்டாங்க.......... நா போய் மாத்திட்டு வந்துடரேன்" என்று நகர்ந்தான். 

கவுன்ட்டரை நெருங்கவும் முடியவில்லை, க்யூவில் நின்றவர்கள் எந்தக் காரணத்தையும் கேட்கும் பொறுமை இல்லை, "கம் இன் க்யூ" என்று விரட்டாத குறையாய் துரத்தினர். மறுபடியும் மாமியிடம் வந்தான் தலை தொங்கப் போட்டு. 

"விடமாட்ராங்க....... நா க்யூல திரும்ப நிக்கரேன்" என்றான். 

க்யூவை பார்த்தால் இன்னும் ஒரு மணிநேரம் நிற்க வேண்டிவரும். மாமி சொன்னாள், 

"பரவாயில்லை, ஒரு நைட் தானே, அட்ஜஸ் பண்ணிப்போம், வாங்கோ." 

மாமியின் பெட்டியைத் தூக்கி நடந்தான். அவர்களே ஏற்பாடு பண்ணியிருந்த பஸ், ஏர்போர்ட் அருகில் இருந்த சென்டர் ஹோட்டல் வாசலில் இறக்கி விட்டுச் சென்றது. 

சத்யாவுக்கு இதுதான் முதன் முறை ஃபை ஸ்டார் ஹோட்டலில் தங்குவது. சற்று கூச்சமாகவும், தயக்கமாகவும் இருந்தது. மாமிதான் சகஜமாய் நடந்து அவனை அழைத்துப் போனாள். 

நான்காம் மாடியில் அறை. வழியெங்கும் கால் அழுந்தும் கம்பளம். பெட்டியை வைத்த சிப்பந்திக்கு டிப்ஸ் கொடுத்து அனுப்பினாள் மாமி. மூக்குக் கண்ணாடியை கழற்றி மேசைமேல் வைத்து விட்டு, பாத்ரூம் கதவு திறந்து போனாள். 

சத்யா அறையைச் சுற்றி வந்தான், மிகச் சுத்தமான விசாலமான அறை. கம்பளம் விரித்த தரை. அவன் தங்கியிருந்த மாத்துங்கா ஹோட்டல் அறைக்கும் இதற்கும் எவ்வளவு வித்யாசம். உர் உர்ரென்று பேரிறைச்சல் போடும் ஏஸி, இங்கு ஏஸி எங்குள்ளதெனவே தெரியாமல் அமைதி. அறை நடுவில் இரட்டை கட்டில், அழுத்தமான திரை சீலைகளை விலக்கினால் பால்கனி. நான்காவது மாடியிலிருந்து வண்ண விளக்குகளில் மின்னும் பெரு நகரத்தின் காட்சி. 

மாமி கதவு திறந்து, வந்தாள், முகம் அலம்பி வந்தாள் போலும், பொட்டு இல்லை. கண்ணாடி எடுத்துப் போட்டு, "நீங்க போய் வாங்கோ" என்றாள். 

பாத்ரூம் உள்ளே சென்றவன் ஒரு கணம் அசந்து நின்று விட்டான். எல்லாம் பால் போல் வெள்ளை பீங்கான், சுவற்றில் பெரிய கண்ணாடி அவன் முழு உருவத்தையும் காட்டியது. ஒன்னுக்கு இருந்து அசுத்தப் படுத்த மனமில்லாமல் ஜிப்பை திறந்து, இருந்தான். பூல் பீச்சி அடிப்பதை முதன் முதல் கண்ணாடியில் பார்த்துச் சிரிப்பு. 

மிக்ஸிங் கானில் வெது வெதுப்பு நீரில் முகம் கழுவினான், இதமாய் இருந்தது. ஒரு புது டவலில் முகம் துடைத்து வெளிவந்தான். மணி எட்டு இருக்கும், லிஃப்டில் இறங்கி டைனிங் ஹால் தேடி உட்கார்ந்தனர். வந்த சர்வரிடம், மாமி விசாரித்தாள், ஏர்லைன்ஸ் புக்கிங் செய்த விருந்தாடிகளுக்கு, டின்னர் எப்படி ஏற்பாடு என்று. அவன் போய் மேனேஜரிடம் விவரம் கேட்டு வந்தான். நார்மல் டின்னர் எல்லாம் ஃபிரீதான், மற்ற மதுபான வகைகளுக்குப் பில் வரும் என்று விளக்கினான். மாமிக்கு சைவை உணவும், அவனுக்கு அசைவ உணவும் ஆர்டர் செய்தனர். 

நேருக்கு நேர் மாமியை பார்த்தான், நாற்பது வயதிருக்கும். கருநீல, ஜரிகை அதிகமில்லாத சாதாரண பட்டுப்புடவை. முன் நரையை டை போட்டு மறைத்திருந்தாள். கரு கருவென்ற கூந்தலை முடிந்து பெரிய கொண்டை போட்டிருந்தாள். 

அய்யரூட்டம்மாவுக்கு சிவப்புக்கு என்ன குறைச்சலா. தங்க நிறம். மெல்லிய தங்க ப்ரேம் மூக்குக் கண்ணாடி, காதில் வைரத்தோடு மின்னியது, ஒரு பக்க மூக்கில் மூன்று கல் மூக்குத்தி, வட்டமுகத்தில் கலையாத குங்குமப் பொட்டு. முதல் பார்வையில் லக்ஷணமான பெரிய இடத்துப் பெண்மணி. 

மரியாதைதான். எப்படி இருந்தாலும் அவள் பெண், வயது வித்யாசமானாலும், அவன் இளம் மனதால் அவள் அழகை கவனிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. தவிர்க்க முடியாமல், கண் அவள் மார்பின் அளவை அளந்தது. பக்க வாட்டில் தற்செயலாய் கண் தாவும் பொழுது அளவெடுத்து வைத்து இருந்தது, கணிசமாத்தான் இருக்கு என்று. 

'டே பயலே, இது பொண்ணு இல்லடா, இது ஒங்கம்மா வயசு மாமி டா' 

'அதனாலென்ன.' 

'சரியில்லடா, நீ திருந்த மாட்ட, சவுளிக்கட பொம்மையக் கூட விட மாட்டியே நீ' 

"சத்யா........ சொல்லுங்க ஒங்க ஃபேலி பத்தி" என்று ஆரம்பித்தாள். சுருக்கமாய்க் கூறினான். 

"தாத்தா ஃப்ரீடம் ஃபைடரா (சுதந்திர போராட்ட வீர்ரா), ஓ அதான் சத்யமூர்த்தின்னு பேரு வச்சாரோ. கேக்க சந்தோஷமா இருக்கு" 

"ஒங்களப் பத்தி கொஞ்சம் சொல்லுங்களேன்." 

"நானா....... நான் ராஜலக்ஷமி, ராமதுரை, டில்லியில் எக்ஸ்டேர்னல் அஃபேர்ஸ் மினிஸ்டிரியில் (வெளிவுரவுத்துறை அமைச்சகத்தில்) இருக்கார். எனக்கு ஒரு பொண்ணு, கல்யாணம் ஆகி அமெரிக்கால, செட்டில். நா பெங்களூர்ல தனியா இருக்கேன்."

"தனியாவா....... ஏம்மாமி..... டெல்லி ஒத்து வல்லயா ஒங்களுக்கு" 

அவன் சாதாரணமாகத் தான் கேட்டான். அவளுக்குச் சுருக்கென்றது. 

"ஆமா ஆமா" என்று உடனே பதில் வந்தது, "ஆமா அந்த க்ளைமேட் ஒத்துக்கல எனக்கு" 

உள்ளுக்குள், 'டெல்லியும் ஒத்து வரலை அவரும் ஒத்து வரலை.' என்றவளுக்கு சில நொடிகள் மனம் பின் நோக்கி ஓடியது. 

அம்பது வயசு மனஷனுக்கு முப்பது வயசு பொண்ணோட அஃபேர் (கள்ளத் தொடர்பு) கல்லாட்டம் ஒடம்ப வச்சிட்டு கேட்டச்ச கொடுக்க காத்திருக்கேன்.. அப்ரம் எதுக்கு......... தூ வெவஸ்தையில்லா மனுஷன்.'

"அதெல்லாம் எதுக்கு இப்ப" என்று மன ஒட்டத்தை உதரிவிட்டு, சத்யாவை பார்த்து கேட்டாள், 

ஆர்டர் செய்தவை வந்தன. சாப்பிட ஆரம்பித்தார்கள். 

"பாம்பேல யாரு இருக்கா மாமி" 

"என் தங்கை இருக்கா. அவா ஆத்தில ஒன் மன் தங்கிட்டு திரும்பரேன்." 

ஹோட்டலைப் போலவே, உயர் தரமான உணவுகள், நாவுக்கும் வயிற்றுக்கும் நல்ல விருந்து, 

'ஃப்ளைட் கேன்ஸல் ஆனது இந்த மாதிரி ஃபை ஸ்டார் ஹோட்டல் விருந்து சாப்பிடத்தானோ.' 

அறைக்குத் திரும்பினர். மணி ஒன்பதரை இருக்கும். படுக்கையை எப்படித் தயார் பண்ணுவது என்று சத்யாவுக்குத் தயக்கம். தரையில் கம்பளம்தானே, போர்வை மட்டும் எடுத்துத் தரையில் படுத்து விடலாம் என்று நினைத்து, 

"நா தரையில் படுத்துக்கிறேன் மாமி" என்றான். 

"வேண்டாமே, பெரிசாத்தானே இருக்கு, இங்கயே பெட்ல படுக்கலாமே"

"இல்ல மாமி ஒங்களுக்கு எதுக்குத் தொந்தரவு"

"நோ நோ ஒன்னும் ப்ராப்ளம் இல்ல, ஒன்னாவே படுத்துக்கலாம். ஆனா அதுக்குள்ள தூங்கனுமா என்ன, செத்த நேரம் பேசிண்டு இருக்கலாமே. ஒன்கிட்ட பேசறது இன்டரெஸ்டிங்கா இருக்கு. எனக்குப் பேச்சித் தொணை இல்லாமயே யாராவது கெடைப்பாளா இன்னு தேடிண்டிருந்தேன் இந்த ஃப்ளேட் கேன்ஸலுக்குத் தேங்ஸ் சொல்லனும், நீ கெடச்ச." 

நடந்து கொண்டே, அறையின் வெளிச்சத்தைக் குறைத்து, கூரையின் கண்ணுக்கு இதமான மஞ்சள் ஒளி தரும் இரு விளக்குகளை மட்டும் எரியவிட்டு வந்து, சோபாவில் உட்கார்ந்தாள். 

அது சற்று வளைந்த ராஜா காலத்து இரட்டை சோபா, ஒரு பக்கம் அவள் சரிந்து அவனைப் பார்த்து உட்கார, மறு பக்கத்தின் ஒரு மூலையில் அவன் உட்கார்ந்தான். 

பேசினர். பொது விஷயங்கள் தீர்ந்து போனது. 

"ஆமாம்.......... கல்யாணம் எப்போ?" என்றாள் 

"அண்ணனுக்கு ஆகனம். அதுக்குப் பிறகுதான்"

"ஓ வெயிட்டிங் இன்த லைன்" என்று சிரித்து, "அப்போ, கேர்ள் ப்ரண்ட் ஒன்னும் இல்லியா" என்றாள் கேளி பண்ணுவது போல், பாவனைச் செய்து.

சுனந்தா நினைவு வந்ததும் அவன் முகம் கருத்து, எங்கோ பார்த்து, "ஊம்.........." என்று இழுத்தான், 

"சும்மா எங்கிட்ட வெக்கப் படாம சொல்லலாம்" என்று எட்டி அவன் கையைத் தட்டினாள். 

சுனந்தா பற்றிச் சொல்லலாமா வேண்டாமா என்று யோசித்தான். இதுவரை யாரிடமும் சொல்ல முடியாத வேதனை, இந்த மூன்றாம் மனிஷிக்கு தெரிந்தால் ஒன்றும் பாதகமாகாது, சொன்னால் பாரம் கொஞ்சம் இறங்கலாம் என்று சற்று மனதைத் திறந்தான். 

"எவ்ளோ நாள் பழக்கம்?"

"ஒரு ஒன் இயர் இருக்கும்," 

"ரொம்ப நெருக்கமா?" 

"ஆமாம்."

"ஸெக்ஸ்?" 

"எஸ் ஒரு தரம் ஆச்சி" என்று தலை குனிந்தான். 

"அவ்ளோ நெருக்கம்னா பிரியறது கஷ்டந்தான்." 

"ஆமாம் ஆரம்பத்தில அவள மறக்க முடியாம ரொம்பக் கஷ்டப்பட்டேன், ஆனா இப்ப ஆல்மோஸ்ட் ரெக்கவர் ஆகிட்டேன்." 

"குட்" என்று கையைப் பிடித்தாள். "ஓகே, இப்ப ஒன்ன ஒன்னு கேக்கனம், சுத்தி வளைக்காம..... ஸ்ட்ரெயிட் கொஸ்டின் (வெளிப்படை கேள்வி), நாம்ப இப்ப பெட்ல என்ன பண்ணப் போறோம்?" 

திடுக்கிட்டு.. "ஊம்ம்ம்ம்....?" என்று நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தான். அவளை முதன் முதலில் நேருக்கு நேராய் கண்கள் சந்திக்க உற்று நோக்கினான். முகத்தில் ஒரு விஷயப் புன்னகை. 

"என்ன சொல்றீங்க நெஜமாவா?", என்றான் சத்யா நம்ப முடியாமல். 

"ஆமாம். நாம்பத் தேடிப் போவாமலே, தானா நம்பளத் தேடி வந்த ஒரு ஆப்பர்சுனிடி, அன் ஐ லைக் யூ (உன்னைப் பிடித்துள்ளது). ஒனக்கு ஒன்னும் பெரிய அப்ஜெக்ஷன் இல்லன்னா, ஒய் நாட் (ஒனக்கு மறுப்பு இல்லையெனில், ஏன் செய்யக்கூடாது.)" 

"செய்லாம், ஆனா அது தப்பில்லையா மாமி, அது எத்திக்கலா (ஒழுக்கம்) இருக்காதே"

"என்னப் பொறுத்த வரைக்கும் அது தப்பில்ல. எத்திக்கலா இல்லையானா, எஸ் இஸ்ட் நாட் எத்திக்கல் (ஒழுக்கத்திற்குப் புரம்பானதுதான்) ஆனா என்னப்பத்தி முழுசா தெரிஞ்சிண்டா நீயே சரின்னு ஒத்துப்பே."

"ஏன் நீங்க கணவரோட சந்தோஷமா இல்லியா"

"அதெல்லாம் வாண்டாமே இப்ப, இப்ப நா நல்ல மூட்ல இருக்கேன், கசப்பானத எல்லாம் எதுக்கு ஞாபகப் படுத்தனும். கொஞ்சம் மறந்திருக்கேன்." 

"எனக்கென்னா மாமி, நா பேச்சிலர் (கல்யாணமாகாதவன்) ஆனா........ நீங்க மேரிட் உமன்."

"இல்ல அவரப் பிரிஞ்சி வந்துட்டேன், எத்னையோ ராத்திரி தனியா வேஸ்டாயிடுச்சி, இந்த ராத்திரியையும் வேஸ்ட் பண்ண விரும்பல........" 

"எனக்கென்னவோ ஒங்க வயசு, ஒங்க ஸ்டேடஸ் ஒங்களப் பாத்தா மரியாதைதான் வருது மனசுல, வேற மாரி பாக்க மனம் கூச்சப்படுது."

"எஸ் எஸ் நீ சொல்றதுல அர்த்தம் இருக்கு. பட் தென்...... நா விரும்பி ஆசையா கேக்கறேன், எனக்காகன்னு வச்சிக்கேயேன். நாம்ப மீட் பண்ணதே வெரி ரேர், அதுவும், அவா ஒரே ரூம் புக் பண்ணது, எல்லாம் நாம என்ஜாய் பண்ணன்னு வச்சிக்கேயன், மனச மாத்திண்டு வரலாமே. வி வில் ஹேவ் ஏ குட் டைம் (நாம சந்தோஷமா இருக்கலாமே)", என்று அவன் கையை எடுத்துப் புறங்கையில் முத்தமிட்டாள். 

'எதுக்கு இம்மா பில்டப்பு, சும்மா ஒரு பேச்சுக்குச் சொன்னேன், நாப்பதுக்கே இம்மா ஒழ் ஆசயின்னா, இருவதுக்கு எம்மா இருக்கும், தோ தம்பி ரெடியாயி முட்டுரான் பாரு பேன்ட்டுக்குள்ளார', என்றது உள் மனம். 

தொடரும்...