மறுவாழ்வு 22

முழு தொடர் படிக்க

 சத்யாவுடன் கூட்டாக இருந்த மூன்று நண்பர்களும் பிரிய வேண்டிய சூழ்நிலை. சில மாதங்களுக்கு முன், ஒருவன் திருமணமாகி வேறு இடம் போய் விட்டான். அடுத்து, சத்யாவின் சீனியருக்கும் திருமணம் நிச்சமாகிவிட்டது. அந்த அப்பார்மென்ட் அவனுக்கு வேண்டும். ஆகவே, சத்யா வேறு இடம் தேடினான். 

தீபாவளி சமயம் ஊருக்குப் போயிருந்த பொழுது, வீட்டில் சத்யா இது பற்றிக் கூறிய பொழுது, அப்பா அம்மா தாத்தா எல்லோரும் கூடி பேசினர். 

'நிரந்தரமாய் ஒரு அப்பார்ட்மென்ட் வாங்கிவிட்டால் என்ன..... நாமும் பெங்களூர் போய் ஓய்வு எடுக்கச் சௌகரியம்' என்று எல்லோரின் யோசனை. 

சத்யாவின் சம்பளத்திற்கு, அப்பார்ட்மென்ட் வாங்க எண்பது சதவிகிதம் பேங்க் லோன் கிடைக்கும். மீதியை அவன் அப்பா ஏற்றுக் கொள்ளலாம். பெரியவனுக்கும் அதே போல் சென்னையிலும் வாங்கி விடலாம். 

சத்யா, பெங்களூர் திரும்பி, நல்ல அப்பார்மென்ட்டாய்த் தேடினான். தன் டீமில் இருக்கும் பிரஸன்னா என்னும் நண்பன், தன்னைப் போலவே கல்யாணம் ஆகாதவன், சமீபத்தில் ஒரு அப்பார்ட்மென்ட் வாங்கினான் என்று தெரியும். ஒரு நாள் அவனுடன் சென்று, அவனது அப்பார்ட்மென்டை பார்த்து வந்தான். பனஷங்கரி மூன்றாம் ஸ்டேஜில், நிறையக் குடியிருப்புகள் கொண்ட இடத்தில், ஒரு சின்னக் காலனி போன்று எல்லா வசதியோடு இருந்தது, மிகவும் பிடித்துப் போனது.

விசாரித்ததில், ஜி ப்ளாக், பத்தாம் மாடியில் இரண்டு அறை, மூன்று அறை அப்பார்ட்மென்ட்கள் தயாராய் உள்ளதெனத் தெரிந்தது. இரண்டு அறை கொண்ட அப்பார்ட்மென்ட்டின் விலை தங்கள் பட்ஜெட்டுக்கு நெருக்கமாய் இருந்தது. அப்பாவிடம் போனில் ஒப்புதல் வாங்கி, அவர்கள் கேட்ட முன் பணத் தொகையைக் கட்டி, புக் பண்ணினான். 

அடுத்து பேங்க் லோனுக்கு அலைந்தான். வேண்டிய ஏற்பாடுகளை இரண்டு மாதங்களாய், மும்மரமாய்ச் செய்து முடித்தான். பேப்பர்ஸ் எல்லாம் தயார். வீட்டுக்குப் போய் அப்பாவிடம் ஷ்யூரிடி கையெழுத்து வாங்கவும், மற்ற விஷயங்கள் பேசவும், சனி ஞாயிறு லீவில் இரவு பஸ்ஸில் ஊருக்குக் கிளம்பினான். 

மதுரையில் கார்த்திகை மாத மழை நன்றாக வலுத்திருந்தது. ஆட்டோ பிடித்து, காலை ஏழுமணிக்கு வீடு சென்றடைந்தான். மணி அடித்து, அம்மா என்று குரல் கொடுத்தான், வழக்கமாய் அம்மாதான் கதவைத் திறப்பார்கள். 

கதவு திறந்தது, 

"வா தம்பி" புதுசா குரல்.... 

'யாரது.?' சட்டென அடையாளம் தெரியவில்லை. 

மரிக்கொழுந்து நின்றிருந்தாள். 

இரண்டு வருடமாகிவிட்டது அவளைப் பார்த்து. 

"நல்லா இருக்கியா?" என்று கேட்டு விட்டு தன் அறைக்கு மாடி ஏறினான். 

"எல்லாம் ஊருக்கு போயிருக்காக தம்பி" மரிக்கொழுந்து சொன்னாள்.

"எல்லாருமா, ஏன், எந்தூருக்கு?" 

"எந்தூரு தெரியல தம்பி, ராத்ரி ஏதோ சாவு செய்தி வந்துது. அம்மாவோட, சித்தப்பாவாம், எறந்துட்டாக. அதுக்குப் போயிருக்காக" 

"கரூருக்கா?"

"ஆங் ஆமாந்தம்பி அதான், விடியக்காத்தாலயே காரு வச்சிட்டு போயிருக்காக."

மாடி ஏறி சூட்கேஸை வைத்து விட்டு, டாய்லெட் போனான். 

'வெள்ளிக்கெளம சாயர வரைக்கும், ஊருக்கு வர்ரதாவே ப்ளான் இல்ல. ஏதோ தோணிச்சி திடீர்னு வந்தா..... இந்த தள தளப் பொம்பள, தனியா நம்ப ஊட்டுக்குள்ளாரவே வசமா மாட்டிருச்சி, அடிச்சிது லக்கு மாமோய். போட்டுத் தள்ளிட வேண்டிய தா(ன்)' என்று நினைக்கும் பொழுதே, தண்டு விறைத்து எழுந்து நின்று கொண்டது. 

'கல்யாணத்துக்கு முன்ன, ஒரு பொண்ணத் தொடக்கூடாது அது தப்புன்னு மனசில உறுதியா இருந்தோம். வேடிக்கை இன்னான்னா மாப்ள... என்னவோ தெரியல, தானா சந்தர்ப்பம் சூழ்நில நம்பளத் தேடி வந்துட்டே இருக்கு.' 

'ஒங்க தாத்தா, அப்பா ஒழுக்கம் என்னா, அவங்க பேர கெடுக்கவே வந்தியேலே நீ.'

'பொம்பள விஷயத்தில பூல்ல மச்சம்ன்னு சொல்லுவாக..... அந்த அதிஷ்டம் இருக்கோ. மொதல்ல தோ இந்த மரிகொளுந்துதான் போனி போட்டா, அப்ப ஆரம்பிச்சது. அடுத்து சுனந்தா, மாமி. எல்லாம் அதுவா வருதுங்க. பொண்டாட்டிய தொடரதுக்கு முன்ன, மூனு பேத்த உரிச்சி ஓத்துப் பாத்தாச்சி. இத்தோட நிக்குமா இல்ல இன்னும் போவுமா தெரியாது.' 

கீழே இறங்கி வந்தான். சமையலறையில் ஏதோ வேலையாய் இருந்தவள், 

"டிபன் வக்கவா தம்பி" என்றாள் 

"என்னா டிபன்?"

"இட்லி, அம்மா விடியக்கால்லே சாப்டுத்தான் போனாக." 

உட்கார்ந்தான். தட்டில் இட்லி, பூப்போல, இந்த வீட்டு இட்லி வருமா. சுவைத்து சாப்பிட்டான்.

"நல்லா இருக்குதுலா இன்னு ரெண்டு வக்கவா?" என்று அருகில் வந்தாள் 

அவளைப் பார்த்தான். ஏதோ வித்யாசம். வெள்ளை ஜாக்கெட்டு, ஆமா கழுத்தில் தாலிக்கயிறைக் காணோம். வெறும் கழுத்து. காது மூக்கு மூளியா. கேக்லாமா வேணாமா என்று தயக்கம். மாற்றி கேட்டான், 

"ஒன் பொண்ணு எங்கக் காங்கல?" 

"அத எந் தங்கிச்சி ஊட்டுல, உட்டுட்டேனுக" 

"ஏன்?"

"அதா, என் ஆம்படயா செத்துப் போச்சில்ல.........." 

"அப்டியா தெரியாதே."

"அம்மா சொல்லலீகளா? அவரு போயி ரொண்டு மாசமாச்சி." 

"தீபாவளிக்கு நா வந்து போனனே, தெரியாதே" 

"ஆமா அந்தத் தீவாளித்தான், குடிச்சி குடிச்சி கொடல் வெந்து ஆசுபத்ரில கெடந்துது. பாடல போறவன் பாடல போறவன்னு திட்டிட்டே கெடந்தேன், பாவி நா. அதான் கடேசில பாடல போயிட்டாரு" என்று குரல் கம்மியது. மேலாக்கை எடுத்துக் கண்ணைத் துடைத்தாள். 

"த்சு த்சு. அப்ரம்" 

"அப்ர என்னா, எல்லாப் போச்சி. வந்து அம்மா கால்ல உலுந்தேன். அம்மாதாஞ் சொன்னாக. இங்கிட்டு வந்து அண்டிக்கடின்னு. ஆனா புள்ளய இங்கிட்டு வச்சிக்க ஆகுமா. அதான், எந்தங்கச்சி பாத்துக்கரா. நா வாரா வாரம் போயி புள்ளய பாத்துட்டு வாரன். என்று மூக்கை உருஞ்சினாள்." 

அதற்கு மேல் என்ன பேசுவது எப்படி சமாதானம் கூறுவது என்று தெரியாமல், பேசாமல் சாப்பிட்டு முடித்து, கை கழுவினான். 

"காப்பி இருக்கா?"

"அது நல்லா வராது தம்பி எனக்கு" 

ஃபிரிஜில், பால், நெஸ்கபே இருந்தது. பாலை காய்ச்சச் சொல்லி, போட்டுக் கலக்கினான். 

"அத்தானா காப்பீ, அம்மா வேற பொடி போட்டு சொட்டுத்தண்ணி வுட்டு போடுவாக. அதுன்னு பாத்தேன்.." 

"ஆமா இது ஃபில்டர் காப்பி." 

ஹாலில் உட்கார்ந்து குடித்தபடியே, பேப்பரை புரட்டினான். மணி எட்டரை. 

'எங்க வச்சிக்கலாம், ஒன்னும் மக்ரம் பண்ணமாட்டா, கூப்ட்டா ஈஸியா வந்துடுவா, மாடிக்கு கூட்டிப் போய் நம்ப அறையில...' 

மூளையில் சுறு சுறுப்பாய் திட்டம் ஓடியது. உடல் சூடாகி தண்டு விறைக்க ஆரம்பித்து விட்டது. முலை பிசைய கை துடித்தது. 

'சீக்ரமா எவனாவது வர்ரதுக்கு முன்ன நவுத்து நவுத்தின்னு நவுத்திடனம்' என்று நினைக்கும் பொழுதே, அழைப்பு மணி அடித்தது. 

எரிச்சலோடு எழுந்து திறந்தான். அப்பாவின் கடை சிப்பந்தி நின்றிருந்தார். 

"வாங்க சின்னத்தம்பி எப்ப வந்தீக. கடை சாவி எடுத்துப் போவோனும்" என்று உள்ளே வந்து, சுவற்றில் மாட்டியிருந்த சாவிக்கொத்தை எடுத்தார். அப்பா ஊருக்குப் போயிருப்பதைப் பற்றிய விவரம் சொன்னான். 

"சரிங்க தம்பி நான் பாத்துக்கரன், நா வாரேன்" என்று விலகினார்.

கதவை தாளிட்டான். 'இன்னும் யாராவது வந்திட்டுத்தான் இருப்பாக. சீக்ரம் வேலய முடிச்சிடனம்' என்று சமையலறை சென்றான். காப்பிக் கப்பை வைத்து. அவளை நேருக்கு நேர் பார்த்து "மாடிக்குப் போலாம் வா" என்றான். 

உற்றுப் பார்த்தாள். "அதுக்கா.....?" என்றாள் கண்ணை விரித்து, 

"ஆமா" என்று தலையாட்டினான். 

உதட்டில் முருவல், "தோ சுருக்கால வாரேன் நீங்க போக" என்று சாமான்களை, கேஸ் அடுப்பை எல்லாம் சரி பார்த்தாள். ஏதோ நினைத்து, 

"தம்பி, ராவு பஸ்ஸுல வந்த களப்பு மொகத்துல தெரியுது செத்த தூங்கி எலு(மு)ந்தா தெம்பா இருக்கும்"

"இல்ல இப்பவே" 

"அதுக்கென்னா எம்மா நேரமாவப்போவுது பொலுது இருக்கு, பொறவு வச்சிக்லா, எதுக்கு அவசரமா. எல்லாச் சாயங்காலமா தான் வருவாக, சொல்லிட்டுப் போனாக." 

யோசித்தான், 'அவ சொல்றதும் சரிதான். ஆனா, இப்ப சாவி எடுக்க வந்தாப்பல வேற எவனா வந்து கழுத்தறுக்கலாம், அல்லாது ஏதோ தடங்கள் வந்து இவளை ஓக்க முடியாமல் போய் விடலாம். அதுக்கு முன்ன ஒரு ரவுண்டு போட்டுடனம் அட்லீஸ்ட் மொலைலயாவது கை போட்டுடனம்' என்று கை ஊறியது, பூல் எதிர்பார்ப்பில் கைலியை முட்டி எழுந்து நின்று விட்டது. 

"சரி அதெல்லாம் பொறவு நெதானமா வச்சிக்கலாம், இப்ப வா கொஞ்ச நாழி", என்று அருகில் போனான். 

கையை நீட்டி முலைமேல் கைபோட்டு ரவிக்கையோடு அழுத்தமாய்ப் பிசைந்தான். நெளிந்தாள், அக்கம் பக்கம் பார்த்தாள், அங்கிருந்து பார்க்க தெரு சன்னல் வழியே வெளியே தெரிந்தது. 

"அய்ய இருக தம்பி, தோ வரன், கதவச் சாத்திடரன்" என்றாள் 

"கதவெல்லாம் சாத்திட்டேன் நீ வா" என்றான் 

"இல்ல சன்னல் வழியா பாத்தா இங்க நிக்கரது தெரியுது", என்று சமையக் கட்டு கதவை சாத்தி விட்டு வந்தாள். 

"அவுரு பாக்கனும்" என்றதும், 

"யாருனா வந்துடுவாக" என்று மேலாக்கை நழுவ விட்டு, தொள தொளா ரவிக்கையைத் தூக்கி விட்டாள். இரண்டு சுரக்காய் முலைகள் வந்து விழுந்தன. முலை முனையில் படர்ந்த பாச்சி, நீண்ட காம்பு, இரு கைகளாலும் அள்ளி தூக்கி பிசைந்தான். கோதுமை மாவாய் மாட்டிக் கொண்டன முலைகள், 

"ஆஆ வலிக்குதே, அப்டியா அழுத்துவாக, வலிக்குமில்ல", 

நிதானமாய் இஷ்டம் போல் விளையாடினான். ஒரு முலையைத் தூக்கி இரு கைகளால் அதக்கி அழுத்த, பாச்சி உப்பிக் காம்பு மட்டு தனித்து புட்டிப் பால் நிப்பிள் போல் முன்னுக்கு நீண்டது. வாயை வைத்து கவ்வி குதப்பிப் பால் சப்பினான். அவன் தலை முடியில் அவள் விரல் கோத்து ஆசையாய் தடவி விட்டு முனகினாள். 

முலை மாற்றிச் சப்பிச் சூப்பினான். அவளைக் குனியச் சொல்லி பார்த்தான், முலைகள் தொங்கி ஆடின. ஆட்டச் சொன்னான். "ஊ ஊ" என்று சிரித்து, தோளை குலுக்கி பக்க வாட்டில் ஆட்டினாள், முலைகள் அருமையாய் குலுங்கி ஆடின, எட்டி பிடித்துப் பிசைந்தான். நிமிர்ந்தாள். அவன் இடுப்பில் கை வைத்து பிரித்தாள். கைலி நழுவி கீழே விழுந்தது, கம்பு முழு விறைப்பில் மேல் நோக்கி நின்றது திமிராய். 

"என்னா அருமயா வெடாச்சி நிக்குது" என்று கையால் ஆசையாய் தடவி விட்டு நீவினாள். கை பட்டதும், சத்யாவுக்கு உடனே தெரிந்தது, தன் கைக்கும், பொம்பள கைக்கும் உள்ள வித்யாசம். 

கம்பை பிடித்தபடியே அப்படியே, குத்துக்காலிட்டு உட்கார்ந்தாள். வாய் திறந்து பூலை உள் வாங்கி ஊம்ப ஆரம்பித்து விட்டாள். உதட்டை அழுந்த தண்டின் மேல் பதித்து, தலையை முன்னும் பின்னும் இழுத்து ஊம்ப ஊம்ப, சத்யாவுக்குச் சிவ்வென ஏறியது, "ஆஆ.." என்று தலையைப் பின்னுக்குச் சாய்த்து, அவள் தலைமேல் கை வைத்து, கால் எம்பி அனுபவித்தான். 

தண்டை விடுத்து, நாக்கு பூலின் அடியில் கொட்டைகளையும் தடவியது, "ஏய் ஏய்" என்று சத்யாவுக்குத் தாளமுடியவில்லை. 

போதும் இனியும் போனால், காரியம் மிஞ்சி விடும் என்று அவள்தான் எழுந்தாள். 

"போதுமாத் தம்பி" என்று சிரித்தாள் 

"போதும் போதும்", என்றாலும், உடனே கூதியிலும் ஏத்தி ஒருமுறை ஒத்து விடவேண்டும் என்று ஆசை. அங்கு ஒன்றும் படுக்க வசதி இல்லை, போன தடவை நின்று ஒத்த மாதிரி, ஓத்து விடலாம் என்று அவளை நகர்த்தி, சாப்பாட்டு மேசை அருகே அழைத்துப் போய் நிற்க வைத்துத் திருப்பினான். 

"பின்னால உடப்போறீகளா தம்பி" என்று புரிந்து, சேலையை வழித்து, தூக்கி இடுப்பில் சுருட்டினாள், குனிந்து மேசையைப் பிடித்து, சூத்தைத் தூக்கினாள். 

கருத்த சூத்தைக் கண்டதுமே ஏறியது. நகர்ந்து நின்றான். வாட்டம் பாரத்து சூத்தை மேலும் கீழும் அசைத்து பூல் மட்டத்துக்கு வைத்தான். தண்டை பிடித்து, கூதி சந்து தேடினான். அவளும் காலை அகட்டி வசதி பண்ணினாள். சந்து கிடைத்து, இடுப்பை அசைத்து ஏத்தினான் மேல் வாட்டமாய்ப் போனது, அவள் புரிந்து இடுப்பை அசைத்தாள். அருமையாய் கத கதத்த புண்டையில் ஏறியது. இடுப்பை ஆட்டி இழுத்துக் குத்தினான். 

"அருமை ஙோத்தா இது ஒழு" என்று ஆடி ஆடி குத்தினான். இடுப்பில் கைகொடுத்து பிடித்துக் கொண்டு குத்தினான். ஓழ் வேகம் பிடித்ததும், உணர்ச்சி மள மளவென ஏறியது. அதற்கு மேல் போனால், கஞ்சி பீச்சிவிடும் என்று நிதானம் காட்டி மெல்ல மெல்ல ஆட்டத்தைக் குறைத்து நிறுத்தி, உருவினான் பூலை. 

"ஏந் தம்பி?" 

"இல்ல, போதும், அப்ரம் வச்சிக்கலாம். இப்பத்திக்கு போதும், நா போய்ப் படுக்கறேன்." 

அவளும் நிமிர்ந்து சேலை ரவிக்கை சரி செய்தாள். அவன் மாடி ஏறப் போனான். 

"தம்பி...... அதுக்கு மின்ன, சனிக்கெழம தலக்கி எண்ணைய் தேச்சி குளிக்கீகளா, நா ஒடம்பு பிடிச்சி தேச்சி விட்டா களப்பு போவும். நல்லா தூக்கம் வரும்"

"அப்டியா", இவ வெரமாத்தான் இருக்கா. "சரி எண்ணெ எடுத்து வை வாரேன்" என்று மாடி ஏறினான். 

சாதாரணமாய், அவர்கள் வீட்டில் சின்னப் பசங்களுக்கு, எண்ணெய் குளியல் பண்ணுவது, வேலைக்கார பொம்பளங்கதான். 

மேலே போய், மாற்றுத் துணி, டவல் எடுத்து ஜட்டியோடு கீழே வந்தான். பின் தாழ்வாரத்தில், மனை போட்டு காத்திருந்தாள். உட்கார்ந்ததும், கையில் எண்ணெய் எடுத்து, தலையில் வைத்து டப் டப்பென அடித்து தாளம் போட்டு தேய்த்தாள். அவள் கை குலுக்கலுக்கு ஏற்றார் போல், முலை குலுங்கியது. கை எட்டி காய் பரித்தான். 

"ச்சும்மா...... இருக தம்பி, பொறவு வச்சிக்கலாம்" என்று நெளிந்தாள்.

கழுத்து தோள் என்று இறங்கினாள். மார்பில் தடவும் பொழுது கூசியது. நெளிந்தான். முதுகு கை கால், ஆனது. தொடையில் உள்ள பாகம் வந்து நின்றது. 

"நிசார அவுத்திட்டீல்னா வாட்டாமா இருக்குமில்ல." 

"அங்கெல்லாம் வாணாம்"

"அய்ய எங்கிட்ட என்னா வெக்கப்படரதுக்கு, ச்சும்மா எந்திரீக" என்று தோளை தொட்டாள். 

எழுந்து நின்று ஜட்டியை கழற்றினான். பூல் தண்டு விறைத்து எழுந்து விட்டது. 

"ஊ க்கும்......... அதுக்குள்ளார எந்திரிச்சி நிக்குது(ல்)ல" என்று இரு கைகளால் ஆசையாய் தடவி உருவினாள். இன்னும் கொஞ்சம் எண்ணெய் எடுத்துக் கையில் குழப்பித் தண்டில் பூசி உருவினாள். முனை பிதுக்கி பாதி மொட்டிலும் தடவி உருவினாள். 

"ஒக்காருக" 

உட்கார்ந்ததும், தோள் புஜம் என்று ஆரம்பித்துப் பிடித்துப் பிடித்து அழுந்த நீவி, தேய்த்து உருவினாள். 

'இது சொகம்டா மாப்ள' என்று அந்தப் பெண்ணின் கை பக்குவத்தில் உடலுக்குக் கிடைத்த மசாஜை அனுபவித்தான். 

உடல் முடிந்ததும் தண்டுக்கு விஷேஷ கவனிப்பு. எண்ணெய் குளியலில் தம்பியின் தம்பி இது வரை காணாத விறைப்பில், வீரனாய் நிமிர்ந்து நின்றான். குளியறையில். உட்கார வைத்து, சீயக்காய் தேய்த்து, வெண்ணீரில் குளிப்பாட்டி விட்டாள். பொண்டாட்டியே இருந்தாலும் இந்த அக்கரையோட செய்ய மாட்டா. 

தலை துவட்டி, உடை மாற்றி மாடி ஏறினான். அவளும் பின்னாலே வந்து, "மதியம் என்னா சாப்பாடு சமைக்க, சொல்லுக." 

"என்னாத் தெரியுமோ செய்யி"

ஓட்டல்... கேன்டீன்ல சாப்பிட்டு செத்துப் போன நாக்குக்கு வீட்ல எதுவும் அமிர்தம் தான். 

"கோலி(ழி) கொல(ழ)ம்பு வைக்கவா?" 

"வப்பியா?" 

தலையாட்டி சிரித்தாள். படுக்கப் போனான்.

"காசு குடுங்க, கோலி வாங்கனும்" 

பர்ஸ் தேடி எடுத்தான். 

படுக்கை மேல் விரிப்பை எடுத்து, தட்டி உதறி தூசி தட்டி போட்டு சரி பண்ணி விட்டு, பணத்தை வாங்கிப் போனாள். 

படுக்கையில் விழுந்தான். இரவு பத்து மணி நேர பஸ் பயணம், எண்ணெய் குளியல், வெளியில் கொட்டும் மழை கொடுத்த இதமான குளிர், கண் இழுத்து, போர்வையை இழுத்து போர்த்தினான். அருமையான தூக்கம். 

உலுக்கி எழுப்பினாள். புரண்டு கண்ணைக் கசக்கி எழுந்தான். 

"மணி என்னா.?" 

"தெரியாதே. சூரிய(ன்) உச்சிக்கி வல்ல" 

வெளிச்சத்தைப் பார்த்து பதினொன்னு இருக்கலாம் என்று யூகித்தான். உடல் திமிர் எடுத்து, எழுந்தான். ஒன்னுக்கு முட்டியது. மொட்டை மாடியில் கொட்டும் மழை, அதைத் தாண்டி குளியறைக்கு, போகச் சிரமம். திரும்பி அவளை பார்த்தான். தாழ்வாரத்தில் நின்று கைலியை தூக்கி, பூலை பிடித்து நின்று ஒன்னுக்கு அடித்தான். பீச்சி மேலெழுத்து வளைந்து தூரம் போய் விழுந்து, அவளும் புன்முருவலோடு பக்கத்தில் நின்று வேடிக்கை பார்த்தாள். 

வந்து கட்டிலில் உட்கார்ந்தான். இப்பொழுதுதான் குளித்து வந்தாள் போலும். முகம் பளிச்சென்று இருந்தது. துவைத்த சுத்தமான மொட மொடா வென்ற அழுத்த அரக்கு வண்ணத்தில் சேலை, அவளிடம் உள்ளதில் அதுவே புதிதாய் இருக்க வேண்டும். வேறு வெள்ளை ரவிக்கை. 

அவன் போட்டிருந்த வெள்ளை முண்டா பனியனை அவளே அவிழ்த்தாள். இடுப்பு கைலியை தளர்த்தி, இடுப்பை தூக்கியதும், உருவி விலக்கினாள். சேலை தலைப்பை நழுவ விட்டாள். முலைகளின் வடிவமே தெரிய விடாத, அழுத்தமான வெள்ளைத் துணியில், தொள தொளா ரவிக்கை. கீழ் ஊக்குகளை அவிழ்த்து இரு கையால் தூக்கினாள். இரு கனத்த முலைகள் வெளி வந்து விழுந்தன. அருகில் வந்து அவன் தலையைப் பின் பக்கம் தொட்டு இழுத்து முலைமேல் வைத்தாள். முகத்தைப் பக்கவாட்டில் அசைத்து முலையை மோதினான். ரவிக்கை நழுவி விழுந்து தடுத்தது. 

"அவுத்திரு இதெல்லாம்" 

"அய்ய வாணா, யாராவது வந்திருவாக, சீல கட்ட முடியாது" 

"இல்ல இல்ல பாத்துக்கலாம். வந்தா கதவு தெறக்க நா போறேன் நீ பின்னால மாடி எறங்கி தோட்டம் போயிறலாம்." 

தயங்கி ரவிக்கை அவிழ்த்து உருவினாள். சேலையை, கைமாற்றி அவிழ்த்தாள். எட்டு கெஜ சேலை பாஞ்சாலி சேலையாய் வந்து கொண்டே இருந்தது. கடைசியில் முடிச்சு, அவிழ்த்தாள். பாவாடை இல்லை. சேலை போனதும், கூச்சம், உடலை தாழ்த்தி நெளிந்து "எஹ்ஹே" என்று சிரித்தாள். இப்படி வெளிச்சத்தில், ஒரு போதும் முழு அம்மணமாகி இருக்க மாட்டாள். 

முழு அம்மண உடலை ஆராய்ந்தான். முன்பு, இரண்டு வருட முன், அவன் கண்ணாரக் கண்ட, முதன் முலை. அவ்வளவு விவரம் தெரிய வயசு, அவசரம், பயம். இப்பொழுது ஒவ்வொரு அங்குலமாய் நிதானமாய், பார்த்து ரசித்தான். 

ஒத்தை நாடி உருவம். எங்கும் மருந்துக்கும் வெளுப்பே இல்லாத கருத்த உடம்பு. எண்ணெய் காணாத பரட்டை முடி, குமிச்சி போட்ட கொண்டை, வெறும் கழுத்து. காவி பல் வரிசை, பற்களை மூடாத மெல்லிய உதடுகளால், முகத்தில் நிரந்தரச் சிரிப்பு. முலைகள் சுரக்காயாய் தொங்கின. பாச்சி, இரண்டு அங்குளம் படர்ந்து, முலை நுனியை அடாவாடி ஆக்கிரமிப்பு. காம்புகள் கருநாவல் பழம், சற்று நீண்டு. மேல் வயிறு, இடுப்பு ஒட்டிப் போய். கீழ் இடுப்பு வெட்டி வைத்தது போல் எலும்பு அகன்று. அருமையான இளம் தொப்பை முன்னுக்கு வந்து, அதில் குழியில்லா சிறிய சதை தெரிய தொப்புள், தொப்பை சரிந்து கூதி முக்கோணம். உள்ளேயிருப்பது எதுவும் கண் படாமல் மறைக்க, சுருள் முடியில் கரும் புதர். இருகிய தொடை பாதம் வரை ஒரே சீராய் ஓடி சிறுத்தது. 

கையை நீட்டினான். அவன் கால் நடுவே வந்து நின்று அவன் தலையைப் பிடித்து முலைமேல் பதிய வைத்தாள். தலையைப் பக்கவாட்டில் அசைத்து முகத்தை முலைகள் மேல் இஷ்டம் போல் தேய்த்தான். கன்னத்துக்கு ஒரு முலையாய் பதிய அவள் கைகள் அவன் தலையைச் சுற்றி அணைத்தாள். அப்படியே அசையாமல் இருந்து அந்தச் சொகத்தை சில நொடிகள் அனுபவித்து பின் தலை திருப்பி முலையைக் கண்ட இடத்தில் கடித்து, காம்புக்கு வந்து வாயில் இழுத்துக் குதப்பிச் சூப்பினான். முன்பு வந்த பால் காணவில்லை. 

"பால் வராதா?"

தொடரும்...