நந்தவனம் 4
முழு தொடர் படிக்க
சுந்தரம் தன் நிட்டிங் கம்பெனிக்கு தேவையான உதிரி பாகங்களை வாங்க லூதியானா சென்றான். அதை முடித்துக் கொண்டு அப்படியே நண்பர்கள் ஏற்பாடு செய்த வடமாநில டூரில் கலந்து கொண்ட சுந்தரம் மூன்று வாரம் கழித்தே திருப்பூர் திரும்பினான்.
அவன் ஊரிலிருந்து வரும் அன்று காலையிலேயே தன் மாமியாரை பார்க்க கிராமத்துக்கு சென்றாள். அவள் கம்பெனி கார் டிரைவர் அவளை காரில் கொண்டு போய் கிராமத்தில் விட்டு விட்டு திருப்பூர் திரும்பி விட்டான்.
சுகன்யா தன் மாமியாரை இன்று தான் முதன்முறையாக பார்த்து ரசிப்பது போல் ரசித்தாள். தன் கணவன் ஏன் இன்னமும் இவள் மேல் பைத்தியமாக இருக்கிறான் என்பது அவளுக்கு புரித்தது.
“அத்தைக்கு இந்த வயசிலேயும் இவ்வளவு வெட்கமா? இங்கே நான் மட்டும் தானே இருக்கேன். ரூம் கதவும் சாத்தித் தானே இருக்கு எதுக்கு இப்படி வெட்கப்படுறிங்க”
“முப்பது வருசமாகப் போகுது. அவரு போனதுக்கப்புறம் நான் என்ன சுகத்தை கண்டேன்” அதை சொல்லி விட்டு அவள் கண்ணீர் சிந்தினாள். அப்போது அவளை நன்றாக உற்றுப் பார்த்த சுகன்யா தன் அத்தையின் கலங்கிய மனதை மாற்ற விரும்பினாள். அவளை திசை திருப்ப முடிவு செய்தாள்.
வெட்கமாக இருந்தாலும் அவள் இன்னும் சுகன்யாவின் தோளிலேயே சாய்ந்திருந்தாள். சுகன்யா அடுத்து அவளின் காம்புகளை விரலால் உருட்டினாள். அதனால் ருக்குமணிக்கு உடலில் ஏதோ நடந்தது. வயதானாலும் இன்னும் காம உணர்வுகள் ருக்குமணிக்கு இருக்கின்றது. அதனால் சுகன்யா முலைக் காம்புகளை உருட்டுவதால் அவளது உடலில் ஏதோ நடந்தது. அவள் தன் மருமகளைப் பார்த்து கண்களாலேயே அவள் விரலை காம்பிலிருந்து எடுக்கச் சொல்லி கெஞ்சினாள்.
சுந்தரம் தன் நிட்டிங் கம்பெனிக்கு தேவையான உதிரி பாகங்களை வாங்க லூதியானா சென்றான். அதை முடித்துக் கொண்டு அப்படியே நண்பர்கள் ஏற்பாடு செய்த வடமாநில டூரில் கலந்து கொண்ட சுந்தரம் மூன்று வாரம் கழித்தே திருப்பூர் திரும்பினான்.
அவன் டூர் சென்ற பிறகு சுகன்யா தன் கணவன் தன்னிடம் சொன்ன அவனின் "அம்மா-ஆசை"யை பற்றியே நினைத்துக் கொண்டிருந்தாள். அவன் அம்மா மீது வைத்திருக்கும் ஆசையை மறக்க முடியாமல் தடுமாறுவது இவளுக்கும் சங்கடத்தை ஏற்படுத்தியது. இவளும் பல்வேறு வழிகளில் இதற்கு ஏதாவது தீர்வு கிடைக்குமா என யோசித்தாள். கடைசியில் அவளுக்கு ஒரே ஒரு வழிதான் கிடைத்தது.
அவன் ஊரிலிருந்து வரும் அன்று காலையிலேயே தன் மாமியாரை பார்க்க கிராமத்துக்கு சென்றாள். அவள் கம்பெனி கார் டிரைவர் அவளை காரில் கொண்டு போய் கிராமத்தில் விட்டு விட்டு திருப்பூர் திரும்பி விட்டான்.
தன் மருமகளைப் பார்த்தவுடன் ருக்குமணிக்கு முகமெல்லாம் மலர்ந்தது. இருந்தாலும் தன் மகன் வரவில்லையே என்ற கவலையும் இருந்தது. சுகன்யா தன் மாமியாரை ஆரத் தழுவிக் கொண்டாள்.
ருக்குமணி கிராமத்திலேயே இருந்து அவர்களின் தோட்டத்தை பார்த்துக் கொள்கிறாள். மாதத்திற்கு ஒருமுறை இவர்கள் இருவரும் வந்து இவளோடு ஒருநாள் இருந்து விட்டு போவார்கள். இதற்காகவே கிராமத்தில் தங்கள் பழைய வீட்டை மராமத்து செய்து வைத்திருக்கிறார்கள்.
ருக்குமணி எப்போதும் வெள்ளை கலர் ஜாக்கெட்டும் காவி கலரில் புடவையும் அணிவாள் பின்னால் கொசுவம் வைத்துக் கட்டி இருப்பாள். அவள் கணவன் இறந்த பின் இதுதான் அவளின் நிரந்தர உடையாக மாறியது. கழுத்தில் ஒரு தங்கசெயின் ஒரு கையில் மட்டும் ஒரு தங்கவளையல். காதில் சிறிய பழைய மாடல் தங்கத்தோடு இது தான் அவளின் நிரந்தர அடையாளம்.
சுகன்யா தன் மாமியாரை இன்று தான் முதன்முறையாக பார்த்து ரசிப்பது போல் ரசித்தாள். தன் கணவன் ஏன் இன்னமும் இவள் மேல் பைத்தியமாக இருக்கிறான் என்பது அவளுக்கு புரித்தது.
கிராமத்தில் தோட்டத்தில் வேலை செய்து தன் உடலை இன்னும் கச்சிதமாக வைத்திருந்தாள் ருக்குமணி. அவளது நிறமும் உயரமும் அவளது உடலுக்கு கூடுதல் அழகை கொடுத்தன. அவளது தலைமுடியில் அங்கங்கே நரைமுடி மட்டும் தெரியவில்லை என்றால் ருக்குமணியைப் பார்க்கும் யாரும் அவளது வயதை குறைத்தே சொல்வார்கள்.
'இவள் இந்த கிராமத்தில் எத்தனை ஆண்களின் தூக்கத்தை கெடுத்து வைக்கிறாளோ தெரியவில்லை' என்று சுகன்யா மனதிற்குள் புலம்பினாள். தன் கணவனின் ஆசையை இவளிடம் சொல்லலாமா? இவள் அதை எப்படி ஏற்றுக் கொள்வாளோ என்று யோசித்தபடியே இருந்தாள்.
சுகன்யாவும் ருக்குமணியும் தோட்டத்தை சுற்றிப் பார்த்தும் உறவினர்களின் வீடுகளுக்கு சென்றும் அன்றைய பொழுதை கழித்தனர். அன்று மாலை ஆறு மணிக்கு சுகன்யா தன் கணவனுக்கு போன் பண்ணினாள். அவன் அப்போது தான் திருப்பூர் வந்து சேர்ந்திருந்தான். அவள் கிராமத்தில் அத்தையோடு இருப்பதாகவும் தன்னை வந்து அழைத்துச் செல்லுமாறும் சொன்னாள். அவன் இரவு எட்டுமணிக்கு மேல் கிராமத்துக்கு வருவதாக சொன்னான். இதை சுகன்யா தன் மாமியாரிடம் சொல்லவில்லை.
இரவு ஏழு மணி வாக்கில் ருக்குமணி சமையல் செய்து வைத்து விட்டு குளிப்பதற்காக பாத்ரூம் சென்றாள். இதற்காகவே காத்திருத்த சுகன்யா தான் கொண்டு வந்திருந்த ஒரு பேக்கை எடுத்து தயாராக வைத்துக் கொண்டாள். அவள் குளித்து விட்டு தன் அறைக்குள் நுழைந்ததும் அவள் பின்னாலேயே இவளும் சென்றாள்.
வெள்ளை ஜாக்கெட் பாவாடையின் மேல் புடவையை ஒன்று இரண்டாக சுற்றியபடி தன் ரூமுக்குள் நுழைந்தாள் ருக்குமணி. அவள் பின்னாலேயே வந்த சுகன்யாவைப் பார்த்து வெட்கத்தோடு சிரித்தாள்.
சுகன்யா தன் பேக்கை திறந்து சில புடவைகளை வெளியே எடுத்தாள். அனைத்துமே வெளிர் காவி கலரில் புதுப் புடவைகள்.
அவள் தன் மாமியாரிடம் “அத்தை உங்களுக்கு உங்க மகன் வாங்கிக் கொடுத்திருக்கார்” என்றாள்.
ருக்குமணியின் முகம் சந்தோசத்தில் பூரித்தது. அதே நேரம் அந்த புடவையை வாங்கிப் பார்த்தவுடன் அவள் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்து போனது.
அடுத்து சுகன்யா பேக்கிலிருந்து சில பிராவும் பேண்ட்டீயும் எடுத்தாள். அதைக் கண்டு ருக்குமணி "சுகு இது யாருக்கு?” என்றாள்.
“இதென்ன கேள்வி இதுவும் உங்களுக்கு தான். உங்க மகன் ஆசையா வாங்கித் தந்திருக்கிறார்”
“போடி இதெல்லாம் நான் போட மாட்டேன். நான் என்ன இளங்குமரியா? இதெல்லாம் எனக்கு வேண்டாம்”
“அத்தை அதெல்லாம் முடியாது, இன்னைக்கு ஒரு நாளாவது போடுங்க ப்ளீஸ்” என்று சொல்லிக் கொண்டே தன் மாமியாரின் மேலே சுற்றியிருந்த புடவையை உருவினாள். ருக்குமணி உடனே தன் கைகளை குறுக்கே வைத்து தன் ஜாக்கெட்டை மறைத்துக் கொண்டாள். அதைக் கண்டு சுகன்யா சிரித்தாள்.
“அத்தைக்கு இந்த வயசிலேயும் இவ்வளவு வெட்கமா? இங்கே நான் மட்டும் தானே இருக்கேன். ரூம் கதவும் சாத்தித் தானே இருக்கு எதுக்கு இப்படி வெட்கப்படுறிங்க”
ருக்குமணி அவளிடம் எவ்வளவோ கெஞ்சிப் பார்த்தாள். ஆனால் சுகன்யா இன்று ஒரு நாளாவது இதை அணிய வேண்டும் என்று வற்புறுத்தினாள். அதனால் ருக்குமணி வேறுவழியின்றி தன் கைகளை தளர்த்தி தன் மருமகளை வெட்கத்தில் பார்த்தாள்.
அதைக் கண்ட சுகன்யா “அத்தை ஜாக்கெட்டை கழட்டுங்க. பிராவை போட்டு அளவு சரியா இருக்குதான்னு பார்ப்போம்” என்றாள்.
ருக்குமணிக்கு அதை கேட்டு கூச்சம் அதிகமாக அவள் தலையாட்டி மறுத்தாள். ஆனால் சுகன்யா அவளை விடுவதாக தெரியவில்லை. அவளே தன் மாமியாரின் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை கழட்டி அவள் ஜாக்கெட்டை கை வழியே கழட்டினாள்.
ருக்குமணி இப்போது தன் கைகளை குறுக்கே வைத்து தன் முன்புறத்தை மறைத்துக் கொண்டாள். சுகன்யா அதைக் கண்டு சிரித்தபடியே அடுத்து ஒரு பேன்டீசை எடுத்து தன் மாமியாரிடம் காட்டினாள். ருக்குமணி வெட்கத்தோடு தலையாட்டி சினுங்க சுகன்யா சிரித்தபடியே தன் மாமியாரின் பாவாடை நாடாவை அவிழ்க அது கழண்டு சுருண்டு அவள் காலடியில் விழுந்தது. ருக்குமணி தன் மருமகள் முன் நிர்வாணமானாள். அவளுக்கு வெட்கம் பிடுங்கித் திங்க ஒரு கையால் மேலேயும் மறுகையால் கீழேயும் மறைத்தபடி தலை குனிந்தாள். சுகன்யா மீண்டும் வாய் விட்டு சிரித்தாள்.
“அத்தை என்னது சின்னப் பிள்ளையாட்டம் பண்றிங்க. கையை எடுங்க எதுக்கு இப்படி வெட்கப்படுறிங்க?”
ருக்குமணி அரை மனதோடு தனது இரண்டு கைகளையும் எடுத்து கொண்டு தன் மருமகளுக்கு தன் முழு உடலைக் காட்டினாள். அவளது முழு அழகைக் கண்டு சுகன்யாவிற்கு ஒரு வினாடி மூச்சே நின்று வந்தது. தன் அத்தையின் அழகை அங்குலம் அங்குலமாக பார்த்து ரசித்தாள்.
ருக்குமணி சராசரியை விட உயரமான உருவம் செக்கச் சிவந்த நிறம். அவள் கூந்நலை அள்ளி கொண்டை போட்டிருந்தாள் அதில் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக நரை முடிகள் இருந்தன. தெளிவான சுருக்கமில்லாத பளிச்சென்ற முகம். செக்கச் சிவந்த நிறத்தில் பப்பாளி முலைகள். முலைகளில் நுனியில் அதிரசம் போன்ற கருவளையம் இருந்தது. அதன் மையத்தில் தடித்த காம்புகள் இருந்தன. இரண்டு முலைகளுக்கு நடுவே கிடந்த தங்கச் சங்கிலி இரண்டு முலைகளையும் பிரித்துக் காட்டியது. சற்றே மேடிட்ட வயிறு அதில் இரண்டு மடிப்புகளுடன் இருந்த கவர்ச்சியான இடுப்பு. ஆழமான அகலமான தொப்புள் அதன் கீழே கொசுகொசுவென்று முடிகள் மூடிய மதனமேடு. இது தான் ருக்குமணியின் சிறப்புகள்.
தன் அத்தையின் அழகில் சுகன்யா மயங்கியே விட்டாள். அவள் தன் அழகை அங்குலம் அங்குலமாக ரசிப்பதைக் கண்டு ருக்குமணி தன் மருமகளிடம் சினுங்கினாள்.
“அடியேய் அப்படி என்னத்தை எங்கிட்டே பார்க்குறே? நானும் உன்னை மாதிரி ஒரு பொம்பளை தான்டி எங்கிட்டே புதுசா என்னடி இருக்கு”
“புதுசா என்ன இருக்கா? உங்க கிட்டே எல்லாமே பெரிசா இருக்கு அத்தை”
“ச்சீ போடி வெட்கம் கெட்டவளே. நீ பார்த்தது போதும் என்னோட துணியை கொடு”
“கொஞ்சம் பொருங்க தற்றேன். ஏன் அத்தை இப்ப உங்களுக்கு என்ன வயசாகுது?”
“ஹ்ம்.. நான் ஒரு கணக்கு சொல்றேன் நீயே கண்டுபிடி பார்ப்போம். நான் பதிமூனு வயசில பெரிய மனுசியானேன். அடுத்த வருசமே எனக்கு கல்யாணம் ஆயிடுச்சு. அடுத்த பத்து மாசத்தில உன் புருசன் பொறந்துட்டான் அப்படின்னா இப்ப என்னோட வயசை நீயே சொல்லு பார்ப்போம்”
“ம்ம்.. இப்ப உங்க வயசு ஐம்பத்தி ஐந்து தானே அத்தை”
“ஆமாண்டி”
“ஆனா உங்களை இந்தக் கோலத்தில பார்க்கற யாருமே உங்க உண்மையான வயசை சொன்னா நம்ப மாட்டாங்க. ஒரு நாற்பது நாற்பத்தி ஐந்து தான் சொல்லுவாங்க. எப்படி அத்தை உங்க உடம்பை இப்படி கச்சிதமாக கட்டுக்கோப்பா வைச்சிருக்கீங்க”
“நான் சின்ன வயசில இருந்து காடு தோட்டத்தில கஷ்டப்பட்டு வேலை செய்தேன். அதனால் என்னோட உடம்பு கட்டுக் குலையாம அப்படியே இருக்கு. இப்படி இருந்தால் தான்டி புருசனுங்க நம்மளையே சுத்தி வருவாங்க. எனக்கு தான் ஆண்டவன் அந்த கொடுப்பினையே கொடுக்கலையே” என்று ருக்குமணி சொல்லும் போது அவள் கண்கள் கலங்கியருந்தன.
அதை கண்டு சுகன்யா அவளை ஆறுதல் படுத்த தன் தோளோடு அணைத்துக் கொண்டாள். ருக்குமணிக்கு அது கூச்சத்தை தந்தாலும் ஏனோ இப்போதைக்கு அவளுக்கு சாய்ந்து கொள்ள ஒரு தோள் தேவைப்பட்டது. சுகன்யா தன் மாமியாரின் கைகளை ஆறுதலாக பிடித்துக் கொண்டாள்.
“அத்தை உங்களை மாதிரி ஒரு பொண்ணோட வாழ மாமாவுக்கு தான் கொடுப்பினை இல்லைன்னு நினைச்சுக்குங்க. அத்தை மாமா இறந்து எத்தனை வருசமாகுது?”
“முப்பது வருசமாகப் போகுது. அவரு போனதுக்கப்புறம் நான் என்ன சுகத்தை கண்டேன்” அதை சொல்லி விட்டு அவள் கண்ணீர் சிந்தினாள். அப்போது அவளை நன்றாக உற்றுப் பார்த்த சுகன்யா தன் அத்தையின் கலங்கிய மனதை மாற்ற விரும்பினாள். அவளை திசை திருப்ப முடிவு செய்தாள்.
அவள் தன் அத்தையின் காதுக்குள் “என்ன அத்தை உங்க கிட்டே இத்தனை வெள்ளிக் கம்பி இருக்கு” என்று கிண்டலாக சொல்லிவிட்டு ருக்குமணியின் மதனமேட்டை மூடியிருந்த முடிகளில் இருந்த ஒரே ஒரு வெள்ளை முடியை மட்டும் தன் விரல்களால் பிடித்து பிடுங்கினாள். அதைக் கண்ட ருக்குமணி தன் வெட்கத்தை மறைக்க தன் முகத்தை தன் மருமகளின் தோளில் புதைத்துக் கொண்டாள்.
“ச்சீ போடி அங்க எதுக்குடி கையை வைக்குற”
சுகன்யா சிரித்தபடியே தன் மாமியாரின் இடது முலையை கையில் பிடித்து அதன் காம்புகளை மெல்ல தடவிக் கொடுத்தாள். மருமகளின் விரல் காம்பில் பட்டவுடன் ருக்குமணி மெல்ல முனகினாள். தடித்த காம்புகளை விரலால் தேய்த்து விட்டு சுகன்யா தன் அத்தையைப் பார்த்தாள். ருக்குமணி சுகத்தோடு நிமிர்ந்து பார்க்க சுகன்யா சட்டென குனிந்து அவள் உதட்டில் முத்தமிட்டாள்.
ருக்குமணிக்கு அந்த ஓரு நொடி அப்படியே நின்றது போல் ஆனது. அந்த முத்தம் அவளுக்குள் ஏற்படுத்திய உணர்ச்சிகள் என்ன என்று அவளால் சரியாக உணர்ந்து கொள்ள முடியவில்லை. இத்தனை வருடங்களாக உடல் சுகத்தை மறந்து இருந்த அவளுக்கு அந்த முத்தம் அவள் எதை இழந்தால் என்பதை நினைவுபடுத்தியது.
வெட்கமாக இருந்தாலும் அவள் இன்னும் சுகன்யாவின் தோளிலேயே சாய்ந்திருந்தாள். சுகன்யா அடுத்து அவளின் காம்புகளை விரலால் உருட்டினாள். அதனால் ருக்குமணிக்கு உடலில் ஏதோ நடந்தது. வயதானாலும் இன்னும் காம உணர்வுகள் ருக்குமணிக்கு இருக்கின்றது. அதனால் சுகன்யா முலைக் காம்புகளை உருட்டுவதால் அவளது உடலில் ஏதோ நடந்தது. அவள் தன் மருமகளைப் பார்த்து கண்களாலேயே அவள் விரலை காம்பிலிருந்து எடுக்கச் சொல்லி கெஞ்சினாள்.
சுகன்யா தன் விரல்களை எடுத்து விட்டு “அத்தை உங்க காம்பு ஏன் இவ்வளவு பெரிசா இருக்கு?” என்றாள்.
“உம் எல்லாம் உன் புருசன் சின்ன வயசுல பண்ணின வேலை. அவன் ஐந்து வயசு வறைக்கும் என்னோட மாரை சப்பிக்கிட்டு இருந்தான். அதனால் தான் காம்பு இப்படி பெரிசாயிடுச்சு”
சுகன்யா அடுத்து தன் மாமியாரின் முலையை மெல்லத் தடவினாள். அதன் சருமம் வளவளப்பாகவே இருந்தது. மெல்ல அதைப் பிசைந்து கொடுக்க ருக்குமணிக்கு மீண்டும் ஏதோ ஆனது. எத்தனையோ வருடங்களுக்கு பிறகு அதில் கை பட்டதும் அவளுக்கு என்னமோ ஆனது. அதனால் அவள் கைகள் முலையை தடவியபோதும் மீண்டும் சற்றே காம வயப்பட்டாள்.
ருக்குமணி உடலுக்கு தொடுதல் தேவைப்பட்டாலும் அவளது மனது அதை தடுத்தது. திடீரென்று என்ன நினைத்தாளோ தெரியவில்லை சினுங்கலோடு சுகன்யாவிடமிருந்து விலகினாள்.
சுகன்யா சிரித்துக் கொண்டே ஒரு பிராவை எடுத்து தன் மாமியாருக்கு கை வழியே கோர்த்து மாட்டி விட்டாள். ஒரு பேன்டீயையும் எடுத்து அவளை அணிய வைத்தாள். ருக்குமணி அணிந்திருந்த பிரா அவளது முலையழகை எடுப்பாக காட்டியது.
சுகன்யா தன் மாமியாரை தள்ளிக் கொண்டு போய் நிலைக்கண்ணாடி முன்னால் நிறுத்தினாள். அவள் பின்னால் நின்று அவளின் தோளில் தன் முகத்தை வைத்துக் கொண்டு
“அத்தை இப்ப நீங்க எப்படி இருக்கிங்கன்னு பாருங்க. சும்மா கும்முனு இருக்குறிங்க என்னோட கண்ணே பட்டுடும் போலிருக்கு” என்றாள்.
கண்ணாடியில் தன் உருவத்தை கண்டு ருக்குமணிக்கு வெட்கம் வந்தது. அவள் அணிந்திருந்த பிராவால் அவளது முலைகளை முழுசாக மறைக்க முடியவில்லை. மேலும் அது இறுக்கமாக இருந்து அவளது முன்னழகை எடுப்பாக காட்டியது. முலைகள் இரண்டும் கும்மென்று இருந்தன. அவள் அணிந்திருந்த பேன்டீயும் முன்புறம் சிறிய துணியால் ஆனது. அது அவளது மதனமேட்டை மட்டும் மறைத்திருந்தது. அவளது குண்டியழகு அப்படியே தெரிந்தது.
“அத்தை உங்க பிரா சைஸ் எவ்வளவு தெரியுமா?”
“எனக்கு அதெல்லாம் தெரியாதுடி. நீயே சொல்லுடி என்ன அளவு?”
“நாற்பது சைஸ். அதனால் தான் உங்களுடையது கும்முனு இருக்கு”
ருக்குமணிக்கு அதைக் கேட்டு வெட்கம் வந்தது. அதற்குள் சுகன்யா அடுத்து ருக்குமணிக்கு ஒரு புதிய பாவாடை எடுத்து கட்டி விட்டாள். பாவாடையை தொப்புளுக்கு கீழே இறக்கி கட்ட ருக்குமணி முதலில் தடுத்து சினுங்கினாள். ஆனால் சுகன்யா அதைப் பற்றி கவலைப்படாமல் தான் கொண்டு வந்திருந்த புதிய காவிகலர் ஜாக்கெட்டையும் அவளுக்கு போட்டு விட்டாள். அது புதிய மாடலில் தைக்கப்பட்ட லோகட் ஜாக்கெட். அது அவளது உடலை இறுக்கமாக கவ்வி அவளது முலையழகை அப்பட்டமாக எடுத்துக் காட்டியது.
அவள் அந்த புதிய புடவையும் இன்றைய இளம் பெண்கள் கட்டுவது போல அவளது தொப்புள் தெரிய இறக்கிக் கட்டி விட்டாள். முந்தானையை மடித்து அவள் தோளில் போட்டு அவளை மீண்டும் கண்ணாடி முன் நிறுத்தினாள். அவளது கூந்தலை அவிழ்த்து விட்டு தலை சீவி தலையை பின்னாமல் லூசாக விட்டாள்.
இப்போது தன் உருவத்தை கண்ணாடியில் பார்த்த ருக்குமணியால் தன் கண்களையே நம்ப முடியவில்லை. அவள் பத்து வயது குறைந்த்து போல உணர்ந்தாள். ஆனால் எதற்காக தன் மருமகள் தன்னை அலங்கரிக்கிறாள் என்று தெரியாமல் தவித்தாள்.
“சுகு இதெல்லாம் எதுக்குடி?”
“உம் உங்க மகனுக்காக”
“என்னடி உளர்றே எனக்கு ஒன்னும் புரியலை”
“உங்க மகன் தான் உங்களை இந்த மாதிரி டிரஸில் பார்க்கனுமுனு ஆசைப்பட்டாரு. அதுக்காக அவரு தான் இதையெல்லாம் வாங்கித் தந்தாரு. இப்ப இங்க தான் வற்றாரு”
“சுகு நீ சொல்லுவதை நான் நம்ப மாட்டேன்”
“இதுக்கே ஷாக் ஆனா எப்படி அத்தை, இன்னொன்னு சொல்லட்டுமா. உங்க மகனுக்கு உங்க மேலே ஆசை. உங்க கூட ஒருநாளாவது தனியாக இருக்கனுமுனு ஆசைப்படுகிறார். அதுக்காகத் தான் இதெல்லாம்”
சுகன்யா அப்பட்டமாக பொட்டு உடைத்தாள்.
தொடரும்...
Comments
Post a Comment