குறும்படம் 2

முழு தொடர் படிக்க

 "உனக்கு அப்பா பிடிக்குமா? இல்ல அம்மா பிடிக்குமா?" - அப்பா எங்களை விட்டு விலகி போவதற்கு ஒரு மாதம் முன்பு என்னிடம் கேட்டார்.

"ஏன் அப்பா? நீங்க இந்த மாதிரி எல்லாம் கேக்க மாட்டீங்களே?"

"சும்மா தான் சொல்லு"

"ரெண்டு பேரும் தான், நீங்க ரொம்ப அறிவாளி, என் மேல, அக்கா மேல எங்க ஃப்யூச்சர், படிப்பு, வேலை எல்லாத்துலயும் ரொம்ப அக்கறை உங்களுக்கு, நீங்க ஒரு அப்பாவா இல்லாம ப்ரெண்ட்டா இருக்க தான் விரும்புவீங்க. அம்மா, நான் சாபிட்டேனா, சரியா தூங்கினேனா எல்லாம் பார்த்து பார்த்து செய்வாங்க, சோ எனக்கு ரெண்டு பேரும் பிடிக்கும்"

"சரி, வேற மாதிரி கேக்குறேன், உனக்கு உலகத்திலேயே ரொம்ப பிடிச்ச ஆளு யாரு" 

அவர் எதற்காக இப்படி கேட்கிறார் என என் 15 வயது மூளைக்கு எதுவும் புரியவில்லை.

"அக்காவ தான் பிடிக்கும்" என்றேன் நான்.

"ஏன்?" ஆச்சர்யமாக கேட்டார்.

"ஏன்னா... நீங்க அப்பாவா இருக்கீங்க, அம்மா அம்மாவா இருக்கா, ஆனா அக்கா எனக்கு எல்லாமா இருக்கா"

சட்டென எழுந்து என் அருகில் வந்த அப்பா என்னை அணைத்துக் கொண்டார், என் தலையை கோதினார். எனக்கு என்ன என புரிய வில்லை.

"நான் அடுத்த மாதம் கோயம்புத்தூர் போறேன்" என சொன்னார். அவர் அடிக்கடி போவது தான், அங்கே வீடு, கம்பனி இருந்தது. மாதா மாதம் செல்வார், இப்போது ஏன் அதை புதிதாக சொல்கிறார் என குழம்பினேன்.

ஆனால் அவர் நிரந்தரமாக செல்வதை தான் சொன்னார் என்று அப்புறம் தான் தெரிந்தது.

அம்மா "வயசு வந்த புள்ளைங்க இருக்கப்போ இப்படி எங்கள அம்போன்னு விட்டுட்டு இன்னொரு பொம்பள பின்னாடி போரீங்களே" என அழுதாள்.

அப்பா இந்த வீட்டு பத்திரத்தை என் பெயரிலும், அக்கா பெயரிலும் கூட்டாக, பெருந்துறை நிலம் அம்மா பெயரிலும், கம்பனியில் அவருக்கு இருந்த 30 சதம் பங்கில் 10 எனக்கும் அக்காவிற்கும் என எல்லாம் பிரித்து கொடுத்து எங்களை விட்டு செல்ல தயாராக இருந்தார், அம்மாவிற்கு மாதம் ஒரு குறிப்பிட்ட தொகை வரும்படி டெபாசிட் செய்து வைத்திருந்தார்.

அவருக்கு கோயம்புத்தூர் வீடும், 20 சதம் கம்பனி பங்கும் மட்டும், இருவரும் சம்மதித்து பிரிந்தனர்.

"சாரிம்மா, இது உனக்கு பெரிய ஷாக்கா இருக்கும், 20 வயசு பொண்ணுக்கு அப்பா அம்மா பிரியரது எவ்ளோ வலின்னு புரியுது, நான் உன் அம்மாவை விட்டு தான் பிரியரேன், உன்னையோ கார்தியையோ இல்ல"
அக்காவிடம் சொன்னார் ஒரு வித குற்ற உணர்வில்.

"எத்தனை வருசமா அவ கூட பழக்கம் அப்பா?" அக்கா கேட்டாள்.

"நாலு வருஷம் ஆச்சு" தலை குனிந்து சொன்னார்.

"ஏன் முன்னேயே இந்த முடிவு எடுக்கல?"

"இப்போ அவ பிரெக்னன்ட்டா இருக்கா. முன்னவே யோசிச்சேன், ஆனா உன்னயும், கார்த்தியும் நெனச்சு சும்மா இருந்தேன். ஆனா இந்த சூழல்ல அவள விட மனசு வரல, எனக்கு 43 வயசு ஆகுது, ஸ்டில் எனக்கு ஒரு வாழ்க்கை இருக்குன்னு நம்பறேன். நீ ஒரு தரம் அவளை மீட் பண்ணினா புரியும்."

அக்கா எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள்.

"இங்க பாரு, நான் இப்போ உன் அம்மாவோட கணவன் இல்ல தான், ஆனா கார்த்திக்கும் உனக்கும் என்னைக்கும் நான் அப்பாதான், அத மறக்காத"

அக்கா எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள்.

"அவ ரொம்ப நல்லவ, உங்களபத்தி எல்லாம் அவளுக்கு தெரியும், சொல்லி இருக்கேன், ஏன் நீங்க ரெண்டு பேரும் எங்களோட இருக்க கூட அவளுக்கு சம்மதம் தான். ஆனா உன் அம்மா நீங்க இல்லாம கஷ்டப் படுவா, அதான்.."

"ஓ" என்றாள் அக்கா ஒரு இகழ்ச்சியுடன்.

"உனக்கு அப்பா சொல்றத நம்ப முடியல புரியுது, ஆனா அது தான் நிஜம். அட் லீஸ்ட் ஒருத்தரை யாவது என்னோட கஸ்டடில வச்சுக்க விரும்பினேன், ஆனா கார்த்தி கிட்ட பேசி பார்த்ததில் அது தப்புன்னு புரிஞ்சுது, விட்டுட்டேன்"

"அவன் கிட்ட என்ன பேசுநீங்க" என்றாள் அக்கா. என்னையும் பார்த்தாள்.

"இல்ல, ஒன்னும் இல்ல, பொதுவா கேட்டேன், உனக்கு அப்பா பிடிக்குமா, இல்ல அம்மா பிடிக்குமானு கேட்டேன், அவன் எனக்கு அக்கா தான் பிடிக்கும்னு சொன்னான், அப்பதான் முடிவு பண்ணினேன் நானும் உங்க அம்மாவும் பிரியுற தப்பு போதும், அக்கா தம்பி உங்களையும் பிரிச்சு தப்பு பண்ண கூடாதுனு"

அக்கா கண்ணீருடன் என்னைப் பார்த்தாள்.

எப்போதும் என் மீது அன்பைப் பொழியும் அவள் அதன் பின்னர் இன்னும் அதிகமாக என்னை நேசிக்க ஆரம்பித்தாள்.

அதன்பிறகு வந்த எனது அத்தனை பிறந்த நாளும் அவள் வாங்கித் தரும் ஆடைகளில் தான் துவங்கும். எனது சின்ன சின்ன ஆசைகளை நினைவில் வைத்து அத்தனையும் நிறைவேற்றி வைப்பாள். புதிய கேமரா, ஷார்ட் பிலிம் எடுக்க காசு, ஊர் சுற்ற பணம் என அம்மாவிற்கு தெரியாமல் எனக்காக நிறைய செலவு செய்தாள்.

யோசிக்கையில் நான் அவளுக்கு எதுவும் செய்ததே இல்லை என்று புரிந்தது. அவளுக்கு நடிக்க ஆர்வம் இருப்பது எனக்கு இப்போது தான் தெரியும், முன்பே தெரிந்திருந்தால் அவளுக்காவே ஒரு கதை எழுதி இயக்கி இருப்பேன்.

இப்போது அந்த பசங்களின் வயது காரணமான கமென்ட்களுக்காக அக்காவை நடிக்க விடாமல் தடுப்பது தப்பென உணர்ந்தேன். நடிக்கட்டும்.

அன்றே குமார் ஒரு ட்ரையல் வெர்ஷன் ஸ்கிரிப்ட் ஒன்றை அக்காவிற்கு அனுப்பி இருந்தான். உண்மையாகவே ஓரளவு நன்றாக இருந்தது.

ஒரு கன்னத்து முத்த காட்சி, இரண்டு மூன்று இடங்களில் கட்டிப் பிடித்தபடி, அணைத்தபடி இருக்கிறார்போல காட்சிகள் இருந்தன. மற்றபடி தவறான எந்த ஒரு காட்சியோ, வசனங்களோ இல்லை. ஸ்கிரிப்ட் ஓகே என்று எனக்கு பட்டது.

அந்த வாரமே சனி ஞாயிறு இரண்டு நாட்கள் மட்டும் ஷூட்டிங், பொதுவாக குறும்படங்கள் சில ஒரே நாளில் கூட ஷூட்டிங் எடுத்து இருக்கிறோம், ஃபினிஷிங் தான் கொஞ்சம் நாட்கள் ஆகும்.

இரண்டு நாளில் ஷூட் செய்தாலும் கதைப்படி ஒரு ஐந்தாறு காஸ்ட்யூம் தேவை. காஸ்ட்யூம் எல்லாம் அக்காவின் வழக்கமான உடைகளில் தான். 

முதல் நாள் சுடி மட்டும் ஒரு மூன்று நான்கு. ஷார்ட் பிலிமில் உடைகளுக்கு எல்லாம் பட்ஜெட் கிடையாது.

இரண்டாம் நாளில் ஜீன்ஸ் மற்றும் ஒரு சாரி.

சனிக் கிழமை காலை அக்கா கிளம்பினாள்,

"ஆல் தி பெஸ்ட்" சொன்னேன். 

உள்ளுக்குள் நானும் உடன் செல்ல விரும்பினேன், ஆனாலும் என்ன காரணம் சொல்ல முடியும், மேலும் அக்காவை ஜூனியர் பையன் ஒருவன் ரொமான்ஸ் செய்வதை என்னால் நேரில் பார்க்க முடியாது என்று தோணியது.

"நீயும் வந்தா கொஞ்சம் கான்ஃபிடென்ட்டா இருக்கும், பட் அது நல்லா இருக்காது இல்ல" என்றாள் அக்கா.

"அக்கா, ஒன்னும் இல்ல, நான் இருக்கிறதா நெனச்சு நடி, தைரியமா நடி, ப்ரேக்ல எனக்கு போன் பண்ணு!"

"சரி" என அக்கா கிளம்பினாள். 

எனக்கு குமாரின் கமெண்ட்கள் நினைவில் வந்தது, 

"செமயா இருக்கு, காய் துளி கூட தொங்கவே இல்ல, அப்படியே ஸ்டிஃபா நிக்குது" 

என்னையும் மீறி அக்காவைக் கவனித்தேன். டைட்டான சுடியினில் எடுப்பாக இருந்தாள், இது வரை அக்காவை ஒரு ஆணின் கண்ணோடு பார்த்தது இல்லை, நிஜமாகவே அக்கா அழகாக இருந்தாள், நான் அவளின் தம்பி எனக்கு அவளின் வயது தெரியும் என்றாலும் புதிதாக பார்ப்பவர் யாரும் அவளை 20, 21 வயது பெண் என்று தான் நினைப்பார்கள், அவ்வளவு இளமையாக இருந்தாள்.

ஷூட்டிங் சென்ற அக்கா ஒரு 2 மணி நேரம் கழித்து எனக்கு கால் செய்தாள், முதல் ஷாட் நல்ல படியாக மூன்றாம் டேக்கில் முடிந்தது, ஹீரோ பையன் ரொம்ப நெர்வஸாக இருந்ததால் தான் மூன்று டேக், அதற்கு முன் சில ரிகர்சல் என்றாள்.

"கம்ஃபர்டபிலா இருக்கியா, ஏதும் பிரச்சினை இல்லையே?" என்றேன்.

"அதுலாம் ஒண்ணும் இல்ல, நல்லா ஜாலியா இருக்கேன்" என்றாள்.

"எங்க ஷூட்?"

"ரெஸ்டாரன்ட்ல முடிஞ்சுது, அடுத்து ஒரு பார்க்ல ரெண்டு சீன், அப்புறம் பைக்ல டிராவல் பன்ற மாதிரி சீன், சின்னதா ஒரு கிஃப்ட் ஷாப் முன்ன ஒரு ஷாட், அப்புறம் கொஞ்சம் மாண்டேஜ் ஷாட் அவ்ளோ தான் இன்னைக்கு."

"சரி" என்றேன். ஸ்கிரிப்ட் படித்ததால் எனக்கு அந்த ஷாட்ஸ் பற்றி கொஞ்சம் புரிந்தது, ஆனால் டிரஸ் சேஞ்ச் எல்லாம் எங்கே என்று யோசித்தேன்.

"காஸ்ட்யூம் எல்லாம்..." முடிக்கவில்லை, அக்கா புரிந்து கொண்டு சொன்னாள் 

"ரெஸ்டாரன்ட் ஷாட் முடிஞ்சு அங்கேயே ரெஸ்ட் ரூம்ல சேஞ்ச் பண்ணிட்டேன். அடுத்த ஷாட் முடிஞ்சு லஞ்ச் போரப்போ மாத்திக்கலாம்."

"பாருக்கா, எதுன்னா வேணும்னா போன் பண்ணு"

"உம்" என்றாள். 

மதியம் லஞ்ச் டைமில் கால் செய்வாள் என எண்ணினேன், ஆனால் செய்யவில்லை. 

மாலை அக்கா வீட்டுக்கு வர மணி ஏழு ஆனது. சுடி லெக்கிங்ஸ் அணிந்து இருந்தாள், ரொம்ப களைத்து போய் இருந்தாள்.

"எப்படிக்கா இருந்துச்சு??"

"நல்லா இருந்தது" என்றாள் சற்றே வெட்கப் புன்னகையுடன்.

அவள் முகம் கழுவி வந்து சோஃபாவில் என் அருகில் அமர்கையில் தான் கவனித்தேன், சுடி ஸ்லீவ்லெஸ். 

இதற்கு முன் அக்கா ஸ்லீவ்லெஸ் அணிந்து நான் பார்த்தது இல்லை, இந்த உடையில் அக்கா இன்னும் இளமையாக தெரிந்தாள்.

பொதுவாக ஷூட் பற்றி பேசினோம், ஷார்ட் பிலிம் என்பதால், அதிலும் இரண்டு கேரெக்டர் மட்டுமே கதையில் என்பதால் அக்கா, அந்த ஹீரோ பையன், குமார் டைரக்டர், அப்புறம் கேமராவிற்கு இன்னொருத்தன் அப்புறம் இன்னொரு பையன் அவன் எதற்கு என்றே தெரியாமல் இருந்தான், லைட்டிங் பார்ப்பது, ஏரியா கிளியர் செய்வது என இருந்தான் என்று அக்கா சொன்னாள்.

எங்கும் எந்த அனுமதியும் இல்லாமல் தான் படம் எடுத்து இருக்கிறார்கள் போல. பார்க்கில் மட்டும் மக்கள் நடமாட்டம் இருந்ததால் எடுக்க கொஞ்சம் தாமதம் ஆனதாக சொன்னாள்.

பார்ப்பதற்கு காதலர்கள் அமர்ந்து பேசிக் கொள்வதாக, சண்டை இடுவதாக, நெருக்கமாக இருப்பதாக, அவர்கள் உடன் வந்த நண்பன் அதை விடியோ எடுப்பதாக மட்டும் தெரியும். ஷார்ட் பிலிம் ஷூட் போவதாக தோணாது.

பேசுகையில் அக்காவை, அக்காவின் சிரிப்பை, கண்களை கவனித்தேன், உண்மையிலேயே அக்கா முகத்தில் ஒரு வசீகரம் இருந்ததை உணர்ந்தேன்.

அடுத்த நாள் முழுக்க ஸ்கிரிப்ட் படி பீச்சில் சில காட்சிகள், 2 வெவ்வேறு காஸ்ட்யூம் அணிந்து, ஒரு சின்ன கோவில் முன்னே மற்றும் உள்ளே சேலையுடன் சில சீன்கள், அவுட்டோரிலே சில சீன்கள், சில முக க்ளோஸ் அப் ஷாட்கள். அவ்வளவு தான் முழு ஷூட்டிங் முடிந்து விடும். 

எடுத்த ஷாட் எல்லாம் சேர்ந்து ஒரு 40 அல்லது 50 நிமிடம் வரும். அதை வெட்டி ஒட்டி, டப்பிங் பேசி, சவுண்ட் மிக்ஸ் செய்து ஒரு 10, 15 நிமிடத்துக்குள் வரும்படி செய்தால் போதும்.

நாளையுடன் அக்கா நடிக்க வேண்டியது முடிந்து விடும், டப்பிங் அதன் பின்னர் கொஞ்சம் நாள் கழித்து ஒரு மணி நேரம் இருந்தால் போதும். பெரும்பாலான நடிகைகளின் குரல் கேவலமாக இருக்கும், அல்லது தமிழ் வராது எனவே டப்பிங் வேறு யாரோ தான், அக்கா குரல் நன்றாக இருப்பதால் அக்காவே பேசலாம் என்று தோணியது.

குமாரிடம் சாட்டில் கேட்டேன்.

"ஷூட் எப்படிடா போச்சு?"

"சூப்பர் அண்ணே, அருமையா போச்சு, அதிலேயும் அந்த ஹீரோயின் அனிதா இருக்காளே செம அண்ணே, என்ன பெர்ஃபார்மன்ஸ், என்னா ஆக்டிங், என்னா கோ ஆபரேஷன், மெரண்டுட்டென். பையன் தான் என் கிட்ட க்ளோஸா சீன் வைன்னான், ஆனா அவகிட்ட போனா நடுங்குறான், கட்டிப் பிடிக்கிற மாதிரி ஒரு சீன் வச்சோம். வேணும்னே சொதப்பி சொதப்பி ஏழு தரம் எடுத்தோம் அண்ணே"

"ஏழு தரமா?" அக்கா இதை பற்றி ஏதும் என்னிடம் சொல்லவில்லை.

"ஆமாம் அண்ணே, இன்னொரு சீன், பார்க்குல மடியில உக்கார வெச்சு கன்னத்தில் கிஸ் பண்ணிட்டே கட்டிப் பிடிச்சு கிட்டு எதோ பேசுற மாதிரி சீன், வசனம் கூட இல்லை, சும்மா எதையோ இயல்பா பேசுடானு சொன்னா எவ்ளோ சொதப்புனான், அந்த பொண்ணு நல்லா கூலா நடிக்குது, இவன் படுத்தி எடுத்திட்டான்"

"ஓ" என்றேன். கொஞ்சம் அசௌகரியம் உணர்ந்தேன். அதன் பின்னர் எதோ பேசியபடி சாட்டை முடித்தோம்.

அடுத்த நாள் காலையில் அக்கா ஜீன்ஸ் பேன்ட் மற்றும் டீ ஷர்ட்டில் இருந்தாள், அக்கா குனிந்து ஹீல்சை மாட்டும்போது பார்த்தேன், அந்த இறுக்கமான உடலை ஒட்டிய ஜீன்ஸ் ஆடையில் அக்காவின் பின்னழகு நன்கு தெரிந்தது. நான் பார்வையை மாற்றினேன். 

"போய்ட்டு வரேன் டா" என்றபடி அக்கா கிளம்பினாள்.

எனக்கு தான் அக்கா கிளம்பியதும் ஏதோ ஒரு குற்ற உணர்வு இருந்து கொண்டே இருந்தது.

தொடரும்...