குறும்படம் 3

முழு தொடர் படிக்க

 அடுத்த நாள் காலையில் அக்கா ஜீன்ஸ் பேன்ட் மற்றும் டீ ஷர்ட்டில் இருந்தாள், அக்கா குனிந்து ஹீல்சை மாட்டும்போது பார்த்தேன், அந்த இறுக்கமான உடலை ஒட்டிய ஜீன்ஸ் ஆடையில் அக்காவின் பின்னழகு நன்கு தெரிந்தது. நான் பார்வையை மாற்றினேன். 

"போய்ட்டு வரேன் டா" என்றபடி அக்கா கிளம்பினாள்.

எனக்கு தான் அக்கா கிளம்பியதும் ஏதோ ஒரு குற்ற உணர்வு இருந்து கொண்டே இருந்தது.

அக்கா இன்று காலை முழுக்க போன் செய்யவே இல்லை, மதியம் லஞ்ச் டைமில் செய்வாள் என எதிர்பார்த்தேன். அப்போதும் இல்லை. நானே ஒரு இரண்டு மணிக்கு போன் செய்தேன். எடுக்கவில்லை, பின் மீண்டும் ஒரு பத்து நிமிடம் கழித்து திரும்ப போட்டேன் அப்போதும் எடுக்கவில்லை. எனக்கு கொஞ்சம் யோசனையாக இருக்க மீண்டும் சற்று நேரம் கழித்து ஃபோன் செய்தேன் அப்போதும் அவள் எடுக்கவில்லை.

இரண்டரை மணிக்கு திரும்ப அழைத்தேன், எடுத்தாள். 

"சொல்லுடா"

"இல்ல அக்கா, சும்மா தான் பண்னேன், ஷூட் எப்படி போகுது, லஞ்ச் ஆச்சா?"

"நல்லா போகுது டா, இப்போ தான் லஞ்ச் முடிச்சோம், காலைல பீச் ஷாட் லாம் முடிஞ்சது, இனி கொஞ்சம் ரோட் சீன்ஸ், பைக் சீன், அப்புறம் கோயில் சீன் அவ்ளோ தான் முடிஞ்சுது, ஒரு 5, 5.30 க்கு க்ளோஸ்"

அவள் பேசிக் கொண்டு இருக்கும் போது பின்னால் குரல் கேட்டது 

"அனி, ரெடியா"

அது குமார் இல்லை வேறு யாரோ, எனக்கு அந்த பசங்களில் குமாரின் குரல் மட்டும் தான் நன்கு தெரியும், ஹீரோ, ஃபர்ஸ்ட் இயர் பையன் தெரியும் என்றாலும் அவன் அதிகம் பழக்கம் இல்லை, எங்கு பார்த்தாலும் சீனியர் என்கிற மரியாதையோடு விஷ் செய்வான். அவன் செட் பசங்கள் எல்லோரும், நான் குறும்படம் எடுப்பது, வெற்றி மாதிரி இயக்குனர் பரிச்சயம் இருப்பது எல்லாம் தெரிந்து எப்போதும் என்னை கொஞ்சம் பெரிய ஆளைப் போல தான் பார்ப்பார்கள், மரியாதை செய்வார்கள்.

அக்காவிடம் பேசியவன் யார் என தெரிய வில்லை, அவன் அக்காவை அனி என அழைத்தது மிக உறுத்தலாக இருந்தது.

"ஒரு டூ மினிட்ஸ்" என்றாள் அக்கா அவனிடம்.

"ஓகே, குமார் கொஞ்சம் டச் அப் பண்ணிக்க சொன்னாரு, பத்து நிமிசத்தில அடுத்த ஷாட், நீ பேசு, நான் டச் அப் பண்றேன்" என்றான் அவன்.

"நீ சொல்லுடா" என்றாள் அக்கா என்னிடம்.

நான் சற்று சங்கடமாக உணர்ந்தேன். 

"அக்கா, நீ வேலை இருந்தா பாரு, நான் அப்புறம்.." 

அக்கா குறுக்கிட்டாள்.

"இல்லை அடுத்த ஷாட் 10, 15 நிமிசம் ஆகும், பேசலாம்" என்றாள். 

நான் என்ன பேச என்று விழித்தேன்.

"சாப்பாடு ஆச்சா" என்றாள் அக்கா.

"உம், ஆச்சு" என்றேன், 

"அம்மா எங்க?" 

"இல்ல, காலைல வெளியே போனாங்க, இன்னும் வரல" என நான் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும் போது குரல் கேட்டது.

"அனி, கைய கொஞ்சம் தூக்கு!"

"அக்கா, நாம ஈவ்னிங் பார்க்கலாம்" என சொன்னேன், அக்காவும் சரியென்று போனை கட் செய்தாள்.

லேசான தலைவலி போல உணர்ந்தேன், எதையும் யோசிக்க கஷ்டமாக இருந்தது, அப்படியே சென்று எப்படியோ முயற்சி செய்து தூங்கிப் போனேன்.

திரும்ப விழிக்கையில் மணி ஆறரை, ரீஃபிரஷ் செய்து வெளியே வந்தேன், அம்மா இருந்தாள், எப்போது வந்தாள் என தெரியாது, நானும் கேட்க வில்லை, அம்மா என்னைப் பார்த்ததும் "காபி" என கேட்க தலை அசைத்தேன். 

நான் அம்மாவிடம் தனிப்பட பேசி வெகு நாட்கள் ஆனது. அதனால் அம்மாவுடன் அமர்ந்து கொஞ்ச நேரம் பேசிக் கொண்டு இருந்தேன். ஏனோ அவளிடம் ஒரு வித அந்நியத்தை உணர முடிந்தது.

மணி ஏழரைக்கு மேல் ஆனது, அம்மா டின்னர் தயார் செய்ய கிச்சன் சென்ற சில நிமிடங்களில் அக்கா வந்தாள். கடைசியாக கோவில் ஷூட் போல, புடவையில் இருந்தாள். என் கண்களுக்கு தேவதை போல தெரிந்தாள். 

என்னைக் கண்டதும் புன்னகை செய்தாள், நானும் சிரித்தேன்.

அக்காவின் புடவை கொஞ்சம் லோ ஹிப் ஆக இருந்தது, தொப்புள் லேசாக தெரிய, முதல் முறையாக எனக்கு நினைவு தெரிந்து அக்காவின் தொப்புளை பார்க்கிறேன், அக்கா குனிந்து செப்பலைக் கழட்ட புடவை விலகலில் இடது மார்பும், இடுப்பும் தொப்புளும் பளிச்சென தெரிய கொஞ்சம் ஆடிப் போனேன், அக்கா என்பதை மறந்து போய் சில நொடி வெறித்துப் பார்த்தேன், பின் சமாளித்து பார்வையை மாற்றினேன்.

"இன்னைக்கு ஷூட் எப்படிக்கா இருந்தது, கம்ப்ளீட் ஆ?"

"நல்ல படியா முடிஞ்சுது, எல்லாம் ஓவர், அடுத்த வாரம் டப்பிங் இருந்தா கூப்பிடுவாங்க"

டக்கென தோண கேட்டேன்.

"இன்னைக்கு எந்தெந்த ஷாட் எத்தனை டேக் போனீங்க" என்று கிண்டல் போல கேட்டேன்.

அக்கா "நேத்து மாதிரி லாம் இல்ல, ஹீரோ பையன் இன்னைக்கு நல்லா தேறிட்டான், ஒண்ணு ரெண்டு சீன் தவிர மீதி எல்லாம் சிங்கிள் டேக் தான்" என்றவள் லேசான வெட்கத்துடன் சிரித்தாள்.

நானும் சிரித்தேன். 

அக்கா அவள் அறைக்கு உள்ளே செல்லும் போது பின்னால் பார்த்தேன், அந்த ஜாக்கெட் டிசைனில் அக்காவின் முதுகு பாதிக்கும் மேலே வெளியே தெரிந்தது. புடவையை உடலோடு சேர்த்து இறுக்கமாக சுற்றி இருந்ததாலே அக்காவின் முதுகுபகுதி முழுதும் நன்றாக வெளியே தெரிந்தது.

அக்கா வேண்டுமென்றே தன் உடல் கவர்ச்சியை காட்டாத போதும் அந்தப் புடவையில் அக்காவின் உடல் மிகவும் கவர்ச்சியாக இருந்ததை உணர்ந்தேன், அவளை அப்படி பார்ப்பது எனக்கே ஒரு மாதிரியாக இருந்தது. ஆனால் அக்கா இந்த ஆடையுடன் என் ஜூனியர் பையனின் காதலியாக நடித்து விட்டு வந்திருக்கிறாள் என்பது எனக்கு மேலும் நெருடலை தந்தது.

ஒன்று மட்டும் உறுதி, அக்காவை இன்று நன்கு பார்த்து ரசித்து இருப்பார்கள், காலையில் அந்த இறுக்கமான ஜீன்ஸ், மதியம் தொப்புள் தெரிய புடவை, பசங்கள் இன்று நன்றாக பார்த்து என்ஜாய் செய்து இருப்பார்கள் என்று தோணியது, கோபம் வந்தது, கூடவே அவர்களால் தான் இந்த குறும்படத்தின் மூலம் நானும் அக்காவை இப்படி பார்க்க நேர்ந்தது என்பதை உணர்ந்தேன்.

இன்று இரவும் குமாரிடம் சாட் செய்தேன். தெரியாத மாதிரி கேட்டேன்.

"இன்னைக்கு ஷூட் இருந்ததாடா??"

"ஆமாம் அண்ணே, ஷூட் முடிஞ்சது அண்ணே, அடுத்து எடிட்டிங், டப்பிங், BGM அவ்ளோ தான்"

"உம்"

"இன்னைக்கு பின்னிட்டாங்க அண்ணே, கெமிஸ்ட்ரி தாறுமாறு அண்ணே"

"ஓ"

"செம்ம ஜோடி பொருத்தம், நேத்து பையன் கிஸ் பண்ண சொதப்பினான் இல்ல, இன்னைக்கு லைட்டா கட்டிப் புடிக்க சொன்னா கூட அசால்ட்டா கிஸ் அடிக்கிறான்" என்றான் மகிழ்ச்சியாக

"அந்த பொண்ணு.. சும்மா சொல்லக் கூடாது, பின்னுது அண்ணே, அது கண்ணப் பார்த்தா நிஜமாவே லவ்வர் கூட ரொமான்ஸ் பன்ற மாதிரி என்னா ஆக்டிங் அண்ணே, நான் எதிர்பார்த்ததை விட நாலு மடங்கு ரொமாண்டிக்கா இருக்கு படம்" என்றபடி தொடர்ந்தான்.

"அண்ணே, நான் கொஞ்சம் ஸ்டில்ஸ் அனுப்புரேன், நீங்க பார்த்திட்டு சொல்லுங்க அண்ணே, கண்டிப்பா நீங்களே செமயா இருக்குனு சொல்வீங்க" என்றான்.

சொன்னபடியே குமார் ஸ்டில்ஸ் அனுப்பினான் எனக்கு மட்டும் அல்ல, எங்கள் கல்லூரி சினிமா வாட்ஸ் அப் குரூப்பில். ஒரு ஏழெட்டு ஸ்டில்ஸ்.. எல்லாமே இருவரும் நெருக்கமாக இருக்கும் ஸ்டில்ஸ்.

பார்க் ஒன்றில் அந்த ஹீரோ பையன் மடியில் அக்கா சுடி அணிந்து அமர்ந்து இருக்க அவன் இவளை இறுக்கி அணைத்தபடி கன்னத்தில் முத்தமிட்டுக் கொண்டிருக்கும் ஃபோட்டோ. முதல் நாள் சனி்கிழமை எடுத்தது.

அடுத்த போட்டோவும் அதே பார்க்கில், அக்கா பார்க் பெஞ்சில் அமர்ந்து இருக்க அவன் அக்கா மடியில் தலை சாய்ந்து, அவன் முகம் மேலே பார்த்தபடி இருக்க அக்கா அவளின் முகத்தை குனிந்து அவன் முகம் அருகே வைத்து இருக்கும் போஸ் ஒன்று.

இன்னொரு போஸ் இருவரும் அணைத்தபடி நின்று இருக்க அக்கா சற்றே எக்கியபடி அவன் கன்னத்தில் முத்தம் இட்டபடி ஒன்று, செல்லமாக கடிக்கும் படி ஒன்று.

எதுவுமே ஆபாசம் இல்லாத, ஏன் கவர்ச்சி கூட இல்லாத போட்டோக்கள் தான். ஆனாலும் அது என் அக்கா என்பதே வருத்தமாக இருந்தது, எதோ ஒரு மூலையில் கொஞ்சம் கிக்காக கூட இருந்தது.

அடுத்து இருந்தவை எல்லாம் நேற்று Sunday எடுத்தவை. முதல் ஃபோட்டோ பீச்சில் அக்கா ஜீன்ஸ் அணிந்து அவனை கட்டிப் பிடித்தபடி இருந்தாள். கேமரா அக்காவின் பின்னால் இருந்து எடுத்ததால், இன்னும் சொன்னால் அக்காவின் பின்புறத்தை தான் ஃபோகஸ் செய்து எடுக்கப் பட்டது. அவனின் கைகள் அக்காவை இறுக்கமாக தழுவி கீழ் முதுகில் இருந்தது.

அடுத்த ஸ்டில், அக்காவை அவன் பின்னால் இருந்து அணைத்து இருக்க அவன் கைகள் அக்காவின் மார்புக்கு மிக அருகில், சற்றே கீழே இறுக்கமாக கட்டி இருந்தது, அந்த அழுத்தத்தால் அக்காவின் மார்புகள் பிதுங்கி மிக பெரிதாக தெரிந்தது. லோ கட் டாப் இல்லை, கிளிவேஜ் எதுவும் தெரியவில்லை, அவனின் கைகளும் மார்பில் இல்லை, சற்று கீழே தான் இருந்தது, வழக்கமான அடிக்கடி நாம் படங்களில் பார்த்த ஸ்டில் தான் இருப்பினும் நன்றாக இருந்தது.

அடுத்து ஒரு ரோட்டு ஓரம் இளநீர் குடிப்பது போல ஒரு ஸ்டில், இரண்டு ஸ்ட்ராக்கள், நல்ல லைட்டிங் பெரிதாக எதுவும் இல்லாமல் மிக நேர்த்தியாக வந்த ஸ்டில்.

அடுத்த ஸ்டில் ஒரு கோவில் வாசலில் இருவரும் பேசிக் கொண்டு இருக்கும் காட்சி, இருவரும் பேசிக் கொண்டு இருக்க அக்காவின் இடது புறம் இருந்து எடுக்கப் பட்ட ஒரு கேஷுவல் காட்சி. சேலை லேசாக காற்றில் விலகி இருக்க ஜாக்கெட்டில் ஒரு புறம் மார்பும், இடுப்பும் மாலை வெய்யிலில் தெரியும்படி ஸ்டில்.

அடுத்த ஸ்டில் கோவிலில் அக்கா முகத்தை, சிரிப்பை மட்டும் ஃபோகஸ் செய்த ஒரு ஸ்டில், அழகாக மிக அழகாக இருந்தாள் அந்த ஸ்டில்லில்.

பின் அடுத்த ஸ்டில் கோவில் வெளியே அக்காவை அவன் பின்னால் இருந்து அணைத்து இருக்க அவன் கைகள் அக்காவின் இடுப்பில் இருந்தது.

அடுத்த ஸ்டில் அதே போசில் அவன் அக்கா கன்னத்தில் முத்தமிட, அக்கா கண்களை மூடியபடி இருக்க, அவனின் இடது உள்ளங்கை அக்காவின் புடவை இடைவெளியில் தெரிந்த வயிற்றில் சரியாக நடுவயிற்றில் தொப்புளை மறைத்தபடி இருந்தது.

அவன் இந்த போட்டோக்களை குரூப்பில் போட்டது தான் தாமதம், பாராட்டு மெசேஜ் குவிந்தது. அவனின் இரண்டாம் ஆண்டு நண்பர்கள், என் சக ஃபைனல் இயர் மாணவர்கள் என நிறைய பேர் அருமை என பாராட்டினர், லீட் பேர், கெமிஸ்ட்ரி தாறுமாறு எனவும், ஹீரோயின் ரொம்ப அழகா இருக்கு, ஹோம்லி யா கியூட் ஆக இருப்பதாக சில கமென்ட்கள்.

ஃபைனல் இயர் கரன் "செமையா இருக்கு தம்பிகளா, முடிச்சாச்சா?" என கேட்டான்.

"இன்னும் இல்ல அண்ணா, இந்த வாரம் டப்பிங் பிளான் பண்ணிருக்கோம், இந்த வாரம் கண்டிப்பா முடிச்சிடுவோம்" என அனுப்பியதோடு கூடவே ஒரு குறும்பு ஸ்மைலியும் போட்டு இருந்தான்.

எனக்கு தெளிவாக தெரிந்தது அவன் குறும்படம் பற்றி மட்டும் பேசவில்லை, அந்த ஸ்மைலி இல்லாமல் இருந்தால் கூட கொஞ்சம் எதோ நம்பி இருப்பேன், அது அவனின் எண்ணத்தை என்னை தெளிவாய் உணரச் செய்தது.

அக்காவை டப்பிங் பேச செல்ல வேண்டாம் என்று தடுக்க வேண்டும் என நினைத்தேன், வேறு ஏதேனும் நல்ல காரணம் சொல்லி தடுக்க வேண்டும்.

ஆனாலும் ஓரிரு மணி நேரம் அடுத்த வீகேண்ட் டப்பிங் பேச சென்றாலே அவன் அக்காவை முடித்து விடுவேன் என்பது போல மறைமுகமாக சொன்னது நம்ப முடியாத ஒன்றாக இருந்தது. 

'அக்காவையாவது இந்த பசங்கள் ஆவது..'

ஸ்டில்ஸ் பார்த்தது பற்றி அக்காவிடம் எதுவும் சொல்ல வில்லை, அக்கா வழக்கம் போல ஆபீஸ் செல்ல, நான் வழக்கம் போல காலேஜ் சென்றேன், கல்லூரியில் அந்த பையன் பிரவீனை பார்க்கும் போது எல்லாம் ஒரு வித சங்கடம், அவன் அக்காவை கட்டி அணைத்த, முத்தமிட்ட காட்சிகள் நினைவில் வந்தது.

அக்கா அந்த வாரம் புதன் கிழமை இரவு ப்ரெண்ட்ஸ் உடன் டின்னர் சாப்பிட வெளியில் செல்வதாக சொன்னாள், நான் அவளின் ஆபீஸ் நண்பர்கள் உடன் அடிக்கடி ஏன் மாதா மாதம் நடக்கும் கெட் டூகெதர் போல என எண்ணினேன்.

ஆனால் அடுத்த நாள் காலை எனது ஃபேஸ்புக் டைம் லைனில் குமாரின் போட்டோக்கள் பார்த்தேன். அதிர்ந்தேன். 

"டின்னர் அட் கிரீன் பார்க்" என போட்டோக்கள், அவன், பிரவீன், அக்கா மூவர் மட்டும். 

செல்ஃபி க்கள், ஒன்றில் அவன் அக்காவை அணைத்து இருக்க, மற்ற எல்லாவற்றிலும் அந்த பையன் பிரவீன் அக்காவை உரிமையாக கட்டியபடி இருந்தான். இன்னொரு ஃபோட்டோவில் அக்கா நடுவில் நின்று நெருக்கமாக இருவர் தோள் மேலும் கை போட்டு இருந்தாள்.

பற்றி எரிந்தது எனக்கு, அக்கா இந்த ஃபேஸ்புக்கில் எல்லாம் இல்லை, அவளிடம் இதைக் காட்டி என்ன கேட்பது என புரியவில்லை. 

அக்கா நண்பர்கள் உடன் டின்னர் செல்வதாக தான் சொன்னாளே தவிர ஆபீஸ் நண்பர்கள் என்று சொல்லவில்லை, நான் தான் அப்படி தவறாக புரிந்து கொண்டேன்.

இந்த போட்டோக்கள் கூட மிக கேஷுவலாக தான் இருந்தது, இதில் என்ன கேட்பது? அதோடு அதில் அக்காவின் முகம் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருப்பது தோணியது, அதை எப்படி என்னால் குலைக்க முடியும்?

அக்காவின் மகிழ்ச்சி மட்டும் தான் எனக்கு முக்கியம், அதற்காக மட்டும் தான் அவள் நடிப்பதை நான் தடுக்கவோ, தள்ளிப் போடவோ இல்லை.

அக்கா மகிழ்ச்சியாக இருக்க நான் என்ன வேண்டும் என்றாலும் செய்வேன். அதற்கு எந்த தடையும் போட மாட்டேன். 

7 வருடங்களுக்கு முன்பு அப்பா எங்களைவிட்டு பிரிந்த பின்னர் அக்கா தன்னை நிறையவே குறுக்கிக் கொண்டாள், அவளின் தோழிகள் உடன் நேரம் செலவு செய்தல், அவளது சந்தோசம் எல்லாம் அத்தோடு நின்று போனது.

இன்று அவளின் பழைய தோழிகள் யாரோடும் பெரிதாக தொடர்பில் இல்லை, இப்போதைய ஆபீஸ் பெண் நண்பர்கள், கொலீக்ஸ் மட்டுமே.

ஒரே ரௌட்டீனாக சென்ற அவள் வாழ்க்கையில் இந்த ஷார்ட் பிலிம் பெரிய மாறுதல் மட்டுமல்ல ஆறுதல் என உணர்ந்தேன். அக்காவுக்கு நல்லது கெட்டது எல்லாம் தெரியும், அவளுக்கு விருப்பப்பட்ட எதையும் அவள் செய்யட்டும். நான் அவளை எப்போதும் ஆதரிப்பேன், துணை நிற்பேன் என சொல்லிக் கொண்டேன்.

தொடரும்...