மறுவாழ்வு 36

முழு தொடர் படிக்க

 சுகந்தியை, அழைத்துக் கொண்டு போய் காஞ்சிபுரத்தில் விட்டு விட்டு திரும்பினர், சத்யாவும் மரகதமும். பெங்களூர் வந்தடையும் பொழுது மணி ஒன்பது, மெஜஸ்டிக்கிலேயே ஓட்டலில் சாப்பாட்டை முடித்து, குடியிருப்பு திரும்பினர். 

மரகதம் சொன்னாள், "எங்க மேடம் வர்ரதுக்கு இன்னும் மூனு நாள் இருக்கு, அதுவரைக்கும் இங்கயே வந்து சாப்டுங்களேன்." 

"வேண்டாம் வேண்டாம்.. ஒங்களுக்கு ஒரு வாரமா சிரமம் குடுத்தது போதும். இல்ல, இல்ல.... நா ஒங்க ரெண்டு பேரு கூட எவ்ளோ சந்தோஷமா இருந்தேன் தெரியுமா. ஒறவெல்லாம் தொறந்தவ நா. யாரோ பெங்காலிக்காரங்க கூட இருக்கேன். தமிழ்ல பேசக்கூட ஆளில்ல. நீங்களும் சுகந்தியும் இங்க இருந்தப்ப, எனக்குத் என் சொந்தக்காரங்க கூடவே இருந்தாமாரி தோணிச்சி. அந்த சந்தோஷத்த இன்னும் கொஞ்ச நா தயவு செஞ்சி குடுங்களேன்னுதா கேட்டுக்கரன்." 

"சரி ஒங்க ஆசை புரியுது. ஆனா முன்ன மாதிரியே செலவெல்லாம் என்னுதுதான் சரிதானா." 

சம்மதம். என்றதும், அவரவர் வீட்டுக்குள் நுழைந்தனர். 

'லே இதென்னா புது உறவு வளருது சத்யா' 

'ஆமா பாக்கலாம், நெருக்கமாத்தான் போவுது. எப்டி கட் பண்றதுன்னுதா தெரியல, ஆசயாத்தான் கூப்பிடுது.' 

'டே மாப்ள.... அது புருஷன உட்டு, என்னா காரணமோ வீட்ட விட்டு ஓடி வந்தது. நீ போயி வலிய சிக்கல்ல மாட்டிக்கப் போற ஜாக்ரத. சொல்லிப்புட்டேன் அம்புடுதேன். அம்மா, அப்பா ஒனக்கு கல்யாணம் செய்ய காத்திருக்காக. சுனந்தா மாதிரி பொண்ணுன்னாலும், ஏதோ காதல் கீதல்னு அடம்பிடிச்சிருந்தா, நல்ல அந்தஸ்த்துள்ள பொண்ணு, அழகு, படிப்பு, தொலஞ்சி போன்னு ஒத்துகிட்டு இருப்பாங்க. இந்த மாரி முத்தினப் பொண்ண கூட்டிப் போயி நிறுத்தினா, அவ சரித்திரம் மட்டுந் தெரிஞ்சிது.. எட்டி ஒதப்பாங்க. வாணாம் சிக்கல். இத்தோட உட்டுடு.'

'சரிப்பா சரி, பாத்துக்கலாம்' என்று மனதை சமாதானம் செய்து வைத்தான். 

மறுநாள் ஆபீஸுக்குக் கிளம்பி, டிபனுக்கு காலை எட்டரைக்குத் தம்பி அவ கதவாண்ட டான்னு ஆஜர். 

பொங்கல் செய்து தயாராய் காத்திருந்தவள், அன்பாய் பரிமாறினாள். 

"சாயந்திரம் சீக்கிரம் வந்துட்ரேன், நாம போயி தேவையானத வாங்கி வந்துட்லாம்" என்றான். 

"ஓ செய்யலாமே." 

அது போலவே, அன்று மாலை இருவரும் சென்று, சைவ அசைவ பதார்த்தங்கள் வாங்க, மளிகை வந்து ஏறியது அவள் சமையலறையில். 

அவன் தன் வீட்டுக்குப் போய், குளித்து வருவதற்குள், சாப்பாடு தயார். சாப்பாட்டு மேசையில் பரிமாறி அழைத்தாள். 

"நீங்களும் ஒக்காருக, சேந்தே சாப்பிடுவோம்" என்று கட்டாயப்படுத்தினான். 

தாங்கள் தங்கள் ஊர் கதை, சினிமா, பத்திரிகை கதைகள், மேடம் பற்றி, பெங்களூர், என்று பேச்சுப் போனது. அவ்வளவு ஒன்னும் உலக ஞானம் இல்லாதவள். பேச நிறைய இல்லை. 

அவன் சாப்பிட்டு முடித்து எழுந்து, வரவேற்பறையில் வந்து உட்கார்ந்தான். அவள் பாத்திரங்களைச் சீர் செய்து விட்டு, பழங்களை எடுத்துக் கொண்டு வந்து, சோபாவில் அவன் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள். 

சாத்துக்குடியை உரித்துக் கொண்டே, "ஒங்கள ஒன்னு கேக்கலாமா?" என்று ஆரம்பித்தாள். 

அவன் வாழைப்பழத்தை உரித்து சாப்பிட்டுக் கொண்டு, "என்னா?" என்றான், அவள் முகத்தைப் பார்த்து. 

"தப்பா எடுத்துக்காதீங்க. படிச்சவங்க, நல்ல கௌரவமான நீங்க. அந்த மாதிரி எடத்துக்கு ஏன் போனீங்க?" 

"எதப்பத்திச் சொல்றீங்க, எந்த இடம்?" 

"அதான், சுகந்திய காப்பாத்தி இட்டு வந்தீங்களே அந்த இடம்." 

"ஓ அதுவா, இல்லயே, அந்தப் பக்கம் வேற ஏதோ வேலையாப் போனேன்...."

"இல்ல..", என்று வெட்டினாள். "வாணாம் மாத்தி சொல்லாதீங்க, சுகந்தி எல்லா விவரமும் எங்கிட்ட சொல்லிட்டா."

'ஓ சொல்லிட்டாளா.. போச்சி' என்று வெட்கப் பட்டு தலை குனிந்தான். 

"ஆமா, அவதான் நாள் முழுக்க, கதவு சந்து இடுக்கு வழியா பாத்திட்டு இருந்தாளாம். யாராவது காப்பாத்த கெடைப்பாங்களான்னு. அங்க வந்தவங்கெல்லாம் ரொம்ப மோசமான பேர்வழிங்களாம். ஒங்களப் பாத்ததும், பாக்க நல்லரா படிச்சவரா இருக்காரே, மொதோ தடவ அந்த மாரி எடத்துக்கு வந்திருக்கீங்கன்னு அந்தத் தெவிடியாக்கூடக் கிண்டல் பண்ணாளாமே. அதப்பாத்துதான் அவளுக்கே நம்பிக்கை வந்து, ரகசியமா கொரல் கொடுத்தாளாம்."

"நானா தேடிப் போவல நம்புங்க. மெஜஸ்டிக்கல நடந்து போயிட்ருந்தேன். அங்கிட்டு ஒரு பொண்ணு, என்ன ஒராஞ்சி பக்கதுல எங்கூடவே நடந்து வந்துது. எங்கப் போறீங்கன்னா. நா, சாப்டப் போறேன்னு சொன்னதுக்கு, நானும் வரவான்னு கேட்டா. பாவம் பசி போல கையில காசு இல்லையோன்னு வான்னேன். சத்தியமாச் சொல்றேன், அப்ப அது அந்த மாரி பொண்ணுன்னு எனக்குத் தெரியவே தெரியாது. பக்கத்தில ஒக்காந்து சாப்டும் போதே, என் தொடை நடுவில கை போட்டு என்ன மயக்கிட்டா. அங்கதான் நான் தப்பு பண்ணேன். ஏதோ என்னறியா சபலம், ஏமாந்திட்டேன்."

"ஆமா ஒங்க தப்பில்லதான், நல்ல வயசு, அதுவும் ஆம்பளய எப்டி மயக்கனும்னு வித்தை கத்தவ கிட்ட நிக்க முடியாதுதான். சுகந்தியும் நானும் பேசிக்கிட்ட போதும், ஏன் நீங்க அங்க போனீங்கன்னு நாங்களே கேட்டுக்கிட்ட கேள்விக்கு விடை கெடைக்கல. கடைசில நாங்க முடிவு பண்ணது, அவதான் ஒங்கள மயக்கி வலையில விழ வச்சிருப்பான்னு. நீங்களும் அதத்தா சொல்றீங்க.." 

"ஆனா அது அருவருப்பான அனுபவம்." 

"பரவாயில்ல விட்டுத் தள்ளுங்க. ஏதோ ஒரு காரணத்துக்குத்தான் ஒங்கள அங்க கொண்டு விட்டிருக்கு. இல்லன்னா பாவம் சுகந்தி எப்டி தப்பிக்கரது, நாம எப்டி இப்டி அறிமுகமாவரது, எல்லாம் நல்லதுக்குன்னு எடுத்துக்லாம் இல்லையா" என்று அவன் கண்களை உற்றுப் பார்த்தாள், உதட்டில் ஒரு புன்னகையோடு. 

"ஆமாம் இருக்கலாம், சரி.. இப்ப இன்னா. நா அடுத்து ஒரு வலையில விழப்போறனா........." என்றதும் இருவரும் ஒரு சேர சிரித்தனர். 

"சேச்சே அப்டில்லாம் இல்ல......... இல்லியா?" என்றாள் 

"ஸாரி ஸாரி ஏதோ சட்டுனு வாய்ல வந்துட்டு. நீங்க ஒன்னும் அத வேற விதமா தப்பா எடுத்துக்காதீக" என்றான். 

"தெரியுது தெரியுது. நீங்க அப்டி சொல்லன்னு. ஆனா, ஒருவிதத்தில பாத்தா அதே மாதிரி தானோ இருக்கு இப்ப நம்ப சந்திப்பும். அவ காசுக்கு வல விரிச்சா, நா என் தனிமையை விரட்ட வல விரிக்கிறோனோ." கிண்டலாய் சொன்னாள்.

"எவ்ளோ வருஷமாச்சி நீங்க ஒங்க கணவரப் பிரிஞ்சி." 

உரித்த, சாத்துக்குடி சுளைகளைத் தட்டில் வைத்து, "எடுத்துக்கங்க" எனத் தள்ளினாள். 

"உம் என்னா கேட்டீங்க... எம்புருஷனா...... அத விட்டு ஒரு மூனு வருஷம் இருக்கும்."

"ஓ கஷ்டந்தா. எதுக்குப் பிரிஞ்சிங்க, ஏதாவது தகராறா ஒங்களக்குள்ள?" 

"அதெல்லாம் இல்ல, ஒரு பொண்ணுக்கு என்னா ஒனுமோ அத....... அவரால குடுக்க முடியாது." 

"அப்டின்னா?" 

"பாக்கரதுக்கு ஆம்பள மாதிரி இருப்பாரு, ஆனா கட்டில்ல ஒன்னும் பண்ணமுடியாத வெத்து வேட்டு" 

"ஓ, ஒடம்புல கோளாறு, அல்லது மனசில கோளாறு. கல்யாணத்துக்கு முன்ன தெரிஞ்சிக்கலயா?" 

"ம்.........." என்ற நீண்ட பெருமூச்சி "தெரியாது, அவர பாக்கல. தூரத்துச் சொந்தம், பெரிய பணக்காரங்க, நாங்க ஏழை, அவரு அப்பா அம்மா வந்து பேசி முடிச்சாங்க. என் அப்பா அம்மாவும் வெவரமா விசாரிக்காம முடிச்சிட்டாங்க அது என் தலையெழுத்து."

"மோசம். அவங்க அப்பா அம்மா பண்ண மோசம்."

"ஆமாம், புருஷங்கிட்ட ஒரு பொண்ணு எதிர்பார்க்கரது, கண்ணுக்கு லக்ஷணமா ஆம்பளயா வீரமா இருக்கனும், அடுத்து கட்டில்ல திருப்திப் படுத்தனும், அடுத்து மடியில ஒரு பிள்ளை. அது எதுவுமே அங்க இல்ல, வாழ்க்கயே வெறுத்துப் போச்சி......... அதான் பிரிஞ்சி ஓடியாந்துட்டேன்."

போலீஸ்காரன், பஷீர்.... குழந்தை....... அந்த வெவரமெல்லாம் இவருகிட்ட இப்ப எதுக்கு. என்று நினைத்து அதை தவிர்த்தாள், 

"படாத கஷ்டப் பட்டேன், கடைசில இந்த பெங்காலிக்காரங்க கிட்ட வந்து சேந்துட்டேன்." 

"ஹ்ம்.. புருஷன் இருந்தும் இல்லாத நிலைதான் கொடுமை." 

"ஆமா வாழ்கையில பெண்ணுக்கு ஒரு ஆண் வேணும். அதுவும் கட்டில்ல சொகம் வேண்டியே வேணும். அதில்லாத வாழ்வு என்னா வாழ்வு. எனக்கு அமையல அது என் தலையெழுத்து. விடுங்க........" என்று தலை குனிந்து, சோகத்தில் ஆழ்ந்தாள். 

சத்யாவும் ஒன்றும் பேசாமல் காத்திருந்தான்.

சட்டென நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தாள். தலையே சற்றே குனிந்து, அவனை உற்றுப் பார்த்து, கண்களை உறவாட விட்டாள், 

"இப்ப நம்பலப் பத்தி பேசனும். எனக்கு ஒங்களப் பாத்த ஒடனே பிடச்சிப் போச்சி. வெக்கத்த வுட்டு சொல்றன், ஒங்க மேல ஆசப்படறன், ஆனா, எனக்கு அது கிட்டுமா, ரொம்ப ஆசக்காரியா இருக்கியேன்னு மனசு வருத்துது." 

"ஏன் ஆசப்படறதுல என்னா தப்பு." 

"ஒங்க மேல ஆசப்பட ஒரு தகுதி இருக்கனும் இல்லயா."

"நல்ல அழகிருக்கு, வயசும் இருக்கு, ஏன் தகுதி இல்ல." 

"இல்ல நா புருஷ விட்டு ஓடி வந்த ஓடுகாலி, வாழ்ந்து கெட்டவ, நீங்க ஒரு கன்னிப் பொண்ணோட வாழ்கைய ஆரம்பிக்கப் போறவரு, கல்யாணம் காத்திருக்கு." 

"ஏன் நீங்களே ஒங்கள தாழ்த்திக்கிறீங்க. இன்னும் வயசு இருக்கு, நல்ல வாழ்க்கை அமையும். வெறுப்ப விடுங்க நம்பிகையோட வாழுங்க, நல்ல வாழ்வு வரும்" என்று அவள் கையைத் தொட்டான். 

சட்டென அவன் கையை எடுத்து தன் மார்போடு அணைத்து, "நல்ல வார்த்தை சொன்னதுக்கு நன்றி. எனக்கும் மறுவாழ்வு வருமா." என்றாள்.

"நிச்சயம் வரும்" 

"வரட்டும் ஒங்க வாக்கு பலிக்கட்டும். ஆனா அது வரை தாளாது. இப்பவே வேணும் ஒங்ககிட்ட, அந்தக் கிட்டாத ஆண் சொகம், ஒரு முறையாவது." என்று அவனையே உற்று நோக்கினாள். 

'ஒரு முறை என்ன..... ஒன்பது முறை கொடுக்கத் தயார்' என்று அவன் மனம் குதூகலித்து. அவனும் அவளை உற்று நோக்கினான். இருகண்களும் உறவாடி, உறுவுக்குச் சம்மதம் என்று சொன்னது தான் தாமதம், இரு உடல்களும் தானாக நகர்ந்து கை விரித்து சட்டென கட்டிக் கொண்டன. 

'லே லே என்னாலே......... இப்டி தடால்ன்னு உளுந்திட்ட'

'சே செத்த சும்மா இரு'

ஒரு வாரமாய்ப் பேசி, பழகி, சிரித்து, நெருக்கமாய் உட்கார்ந்த பயணத்தில் தோள்கள் ஒட்டி சூடேற்றி, தற்செயல் தீண்டல், நயன பாஷையில் பேசி, இப்படியாக அவர்களுக்குள் புகைந்து கொண்டிருந்த காமம், இருவரும் உறவுக்குச் சம்மதம் என்று, கண் வழி புகுந்து ஒப்புதல் பெற்றதும், காய்ந்த குச்சிகளின் மேல் நெய் வார்த்து, நெருப்பிட்டது போல் குபுக்கெனக் காமத்தீ பற்றி ஜூவாலை விட்டது. அந்தத் தீயில் இரு உடல்களும் சூடாகி, தாளாமல் முனகின. 

அணைப்பு இருகியது, கன்னம் கன்னதோடு இழைய, கைகள் அடுத்தவர் அங்கமெல்லாம் தடவி சோதிக்க அவசரமாய் இறங்கின. 

மேல் வயிற்றுப் பகுதி தொடங்கி மேல் நோக்கி மலையேற ஆரம்பித்து அளவெடுத்தது, அவன் ஒரு கை. 

கனிசமான கனிதான், 'கனியா நீ வேற மாப்ள........ கொய்யா மாங்கால்லாம் இல்லடோய் முலாம்பழம்' என்று கூத்தாடி, கை துழாவி முழுதும் ஆராய்ந்தது. 

அவள் கையும் சும்மா இருக்குமா, அனுபவ பட்டவள் தானே, தொடை மேல் ஊர்ந்து செங்கோலைத் தேடியது. கைலியையும் ஜட்டியையும் மீறி புடைத்த பகுதியில் ஊர்ந்து அளவெடுத்தது. தான் தேடியது வதங்கிய கத்தரி அல்ல முற்றிய முள்ளங்கி என்று படு திருப்தி. 

அதன்பின் எல்லாம் அவசரம், முலைமேல் பரவலாய்த் தடவி அழுத்தினான். அவள் கை வந்து ஜாக்கெட்டை கீழ் ஊக்குகளை அவசரமாய்ப் பிய்த்து, கழட்டி விட்டு பாடியோடு தூக்கினாள். வெளி வந்தன இரு கனத்த முலைகள், இரு கை கொண்டு பிசைந்து அழுத்த அவள் முனகல், தலை முடியில் விரல் விட்டு அவன் தலையைத் தடவி உடல் முறுக்கேறியது. 

அவளும் தாழ்ந்து தலையை அவன் மார்பில் தேய்த்து, இறங்கி மடியில் முட்டி முகத்தை உப்பலில் தேய்த்தாள். 

இருவருக்கும். துணியை அவிழ்க்கவும் நேரமில்லை, அவளைத் தூக்கி நிறுத்தி அவனும் நின்று அணைத்த படியே அவசரமாய் நகர்ந்தான். அறையில் ஒற்றைக் கட்டில்தான், சாய்ந்து கட்டிக் கொண்டு கால்களை நீட்டி படுத்து கண்ட இடத்தில் அவள் முத்தம், அவனும் முத்தமிட்டுக் கடைசியில் உதடுகள் ஒட்டிக் கொண்டன. 

நீண்ட முத்தமிட்டு மூச்சி வாங்கிப் பிரிந்ததும், அவன் எழுந்து கைலி ஜட்டியை இறக்கி கால் வழியே வழிய விட்டான். பனியனை உருவி எரிந்தான். அவள் எழுந்து சேலையையும் அவிழ்க்கவும் முடியாத அவசரம். மல்லாக்கப் படுத்து, சேலையை வழித்து, கால்களை மடக்கி பரப்பினாள். 

கட்டிலில் ஏறி கால் நடுவே மண்டியிட்டுச் சாய்ந்தான், தண்டைப் பிடித்து, கூதி வாயில் தேய்க்க அவள் கையும் வந்து சந்து தேட உதவ, பூல் முனை ஏறியது கூதியில். அவள் இடுப்பை அசைத்து வாங்க, சர சரவென ஏறியது நீர் தளும்பிய புழையில். 

முட்டி நின்றதும் அவள் "ஊம்" என்றாள். உடலை முன்னே சாய்த்து, கை ஊன்றி, காலை நீட்டி முட்டியை ஊன்றி இடுப்பை அசைத்து ஓக்க ஆரம்பித்து விட்டான். ஓழுக்குப் பழக்கப் பட்ட இருவரும், வாட்டம் அறிந்து தங்கள் இடுப்பை அசைத்து வசமாய் வைக்க, எவ்வித தடங்கல் இன்றி, அருமையாய் பூல் உள்ளே வெளியே என்று புஸ் புஸ்ஸென்ற சத்தத்தோடு, கிரீஸ் தடவிய நீராவி எஞ்சின் பிஸ்டன் போல் போய் வந்தது. 

ஓழின் சூடு பிடித்து வேகத்தைக் கூட்டினான்.. மடக்கிய காலை நீட்டி அவன் தொடையோடு ஒட்டி அழுத்திக் கொண்டாள், அதனால். கூதிப் புழை இருகி, பூலை சப்பி விட இருவருக்கும் உணர்ச்சி மள மளவென ஏறியது. அவன் குத்தின் வேகமும் ஆழமும் கூடியது, அவளும் சும்மா இருக்கவில்லை, அவன் தோளைப் பற்றிக் கொண்டு, பாத குதிக்கால் கட்டிலில் பதிய, இடுப்பை அசைத்து எதிராகக் குத்தினாள். 

"ஆகா" "ஆகா" என்று ஓழின் இன்பத்தை இருவரும் ஒரு சேர பருகி ஆனந்தமாய் அனுபவித்தனர். 

அவளின் முனகல் சத்தமாகி, "ஆஆமா ஆமா" என்று குரல் கொடுத்து வேகமாய் உச்சிக்கு பயணமானாள். அவனும் அவளைத் தொடர்ந்து ஏறினான். 

நெருங்க நெருங்க அவள் குரல் உயர, தொட்டதும், "ஆஆஆ.." என்று நீண்ட ஒலி, அவள் இடுப்பு ஆடுவது நின்று மேலே எம்பி அவனைத் தாங்கினாள், அதுதான் அவனுக்கும் உச்சி தொட உத்தரவு, அவனும் எதிராய் இடித்து நிறுத்தி பீச்சினான். இருவரும் ஒரு சேர உச்சியில் கை கோர்த்து நின்று அனுபவித்தனர் சில நொடிகள், விறைத்த உடல் சட்டெனத் தளர்ந்து விழுந்தது. அவள் மேல் முழு பாரமும் அழுந்த, தாழா கொங்கைகள் அவன் முழுப் பாரத்தைத் தாங்கி நிறுத்தின. 

அவள் கை முதுகையும் கால்கள் அவன் தொடையையும் கட்டி அணைத்துக் கண்கள் சொருகி மூடினாள். அவன் அவள் கழுத்தில் முகம் புதைத்து அழுத்தினான். சில நொடிகள் தான், அவனைத் தள்ளி மெல்ல புரட்டி விட்டு எழுந்து அவசரமாய்ப் போனாள். குளியறையில் உட்கார்ந்து, கால்களை அகட்டி வைத்து, நடுவிரலை கூதி சந்தில் முடிந்த வரை விட்டு குடாய்ந்து, குழ குழப்பான கஞ்சியை வெளியே எடுத்தாள், மீண்டும் மீண்டும் விரல் நுனியால், சுத்தமாய் வெள்ளையனை வெளியேற்றினாள். நீர் மொண்டு இன்னும் விரலை விட்டு கழுவினாள். 

'இது வயித்திக்குள்ளார போயிருக்குமோ, எம்மா ஆபத்து இல்லயாடி மரகதம், நெதானம் வாணாம்.' 

'ஒரு தடவ பஷீரு கிட்ட புள்ள வாங்கனது போதாது. இன்னும் மாருல பால் கட்டிக்கிட்டு பீச்சர, அதுக்குள்ள கூதி அரிப்பெடுத்துக்கிச்சோ, அடங்குடி.' 

'ஆம்பளக்கி இன்னா போச்சி, ஊத்திட்டு உருவி கிட்டுப் போய்டுவாங்க, வவுறு வீங்கி, கட்டிக்கிட்டுப் படப்போறது பொம்பளத்தானே.' 

'மவராசி மேடம் புண்ணியம் ஒருவாட்டி காப்பாத்திட்டாங்க. இன்னோர் தாட்டி ஆச்சு, வெளில தான். புரியுதா இது எப்பேர்பட்ட ஆபத்துன்னு' 

'ஆமா ஆமா சர்தா சர்தான், அவசரத்தில புத்தி கெட்டுப் போச்சி.' 

நின்று ஜாக்கெட் சேலையைச் சரி பண்ணிக் கொண்டு வந்தாள். 

அவன் ஓத்த அசதியில் மல்லாக்க படுத்துக் கிடந்தான். பூல் தளர்ந்துதான் இருந்தது, ஆனால் நீளம் குறையவில்லை. அவள் கட்டில் ஓரத்தில் உட்கார்ந்தாள். 

"நீங்களும் கழுவிட்டு வந்துடுங்க" 

ஒன்றும் பேசாமல் எழுந்து போனான். நின்று ஒன்னுக்கு அடித்தான். பூலை பிடித்து எக்கி, இழுத்து வைத்து, பேசினில் கழுவினான். கண்ணாடியில் முகம் பார்த்தான். சினிமா காட்சி போல், கண்ணாடியில் தெரிந்த முகம் அவனைப் பார்த்து மனசாட்சி பேசுவது போல் பிடித்துக் கொண்டது. 

'டே பயலே.... பெரிசா என்னென்னவோ பேசிட்டு, இப்டி கவுந்திட்ட. ஒரு பொம்பள சும்மா பல்ல இளிச்சா போதும், பூலத்தூக்கிட்டு ஓடிப் போயி உளுந்துடுவ அவ கூதில.'

'ஆமாம், இது நல்லாயில்ல. அதுவும் ஒரு முன்னேற்பாடும் இல்லாம, அவசரப்பட்டு ஓத்தது நல்லாவே இல்ல.' 

'இப்ப அவ புண்டையில ஒங்கஞ்சிய ஊத்திட்டு வந்தியே, புள்ள புடிச்சி அவ வவுத்த சாய்ச்சிக்கிட்டான்னு வச்சிக்க என்னாவும்லே, அத நெனச்சியா, எந்தா மாரி சிக்கல்ல மாட்டிக்குவ. அந்தப் பொண்ணும், வந்து ஒன் கால்ல உளுந்து, அத்தான்........ வவுத்துல ஒங்க புள்ளத்தான் வளருது அத்தான், என்ன கல்யாணம் கட்டிக்கிடுங்க அத்தான்..ன்னு சினிமா டயலாக் உட்டான்னு வச்சிக்க......... என்னா ஆவ நீ........, மவனே செத்த நீ, ஒன் அப்பாரு இவன் எம்புள்ளயே இல்லன்னு தல முழுவிடுவாருல்ல. என்னலே ச்சொல்லு.' 

'ஆமா ஆமா ஒத்துக்கிடரன் முட்டாத்தனந்தான்.'

'ஜாக்ரத, இத்தோட உட்டுப்புடு'

வந்து, பேசாமல் உடை உடுத்தினான். 

"அப்ப நா கௌம்பரன்" என்றான். 

"ஏன் இங்கயே படுங்களேன்" 

"இல்ல என் கட்டில்ல படுத்தாத்தான் தூக்கம் வரும்" என்று அறைக்கு வெளியே போனான். 

ஏதாவது பேசுவான், அடுத்து எப்ப பாக்கரது, காலைல டிபனுக்கு வந்துடுங்க என்று சொல்ல நினைத்து எழுந்து தொடர்ந்தாள். அவன் நிற்காமல், வெளிக்கதவை திறந்து போய் விட்டான். 

மரகதம், நடந்த ஒழின் சுகத்தை நினைத்து மகிழ்ந்தாலும், 'அவசரப் பட்டது தப்பா, ஒன்னும் பேசாம போயிட்டாரே, சத்யா கோவிச்சுட்டாரா' என்று மன சஞ்சலத்தில் படுக்கையில் புரண்டாள். 

'நாளைக்குப் பேசி சமாதானம் பண்ணிடனும்' என்று யோசனையில் தூங்கினாள். 

மறுநாள் காலை, டிபன் செய்து வைத்து சத்யாவுக்காகக் காத்திருந்தாள். ஒரு வாரமாய், எட்டரை மணி தாண்டாது, நிமிஷக் கணக்கில் வந்து நிற்பார். இன்று வரவில்லை. அரைமணி காத்திருந்து பொறுக்க முடியாமல், கதவு திறந்து வெளியே போய் எட்டிப் பார்த்தாள். சற்று தள்ளி இருக்கும் அவனுடைய குடியிருப்புக் கதவருகில் போய் நின்று காதை பதித்து வைத்துக் கேட்டாள். ஒரு சத்தமும் இல்லை, அழைப்பு மணி அடித்தும், பதில் இல்லை. கதவின் குமிழை திருகினாள். பூட்டி இருந்தது. 

'ஆபீஸ் போயிட்டாரா, இல்ல குளிக்கிராரோ தெரியல்லயே'

தன் கதவை திறந்து வைத்தே இன்னும் ஒரு மணி நேரம் காத்திருந்ததுதான் மிச்சம். 

'எட்டு மணிக்கே நம்பளப் பாக்காமலே, ஆபீஸ் போயிட்டு இருக்கனும், கோச்சிட்டாருதான் போல' என்று நினைக்கும் பொழுதே அழுகை வந்தது. கதவை சாத்திவிட்டு, படுக்கையில் விழுந்தாள். கண்மூடி யோசித்தாள். 

'இல்லியே நாம்ப ஒன்னும் கட்டிலுக்கு வாங்கன்னு கட்டாயப் படுத்தல தானே. ரெண்டு பேரும் ஒத்துப் போயிதானே ஓக்கப் போனாம், அவரும் ஆசையாத்தானே வந்தாரு. அப்ரம் என்னா கோவம்?' புரியவில்லை. 

'இந்த அசலூருல தனியா கெடக்கரவளுக்கு, இன்னா இங்கீலிஷ் தெரியுமா, நம்பத் தமிழ்ல பேச பழகவும் யார் கெடைப்பாங்க, நல்லா படிச்சவங்க யார் நம்மகிட்ட பேசுவா, நல்லா வளந்து வந்த ஒறவு இப்டி கெட்டுப் போச்சே' என்று நாள் முழுதும் சோர்ந்து கிடந்தாள். 

'சாயந்திரம் வந்தா, கண்டிப்பா ஏதாவது தப்பு பண்ணியிருந்தா மன்னிசிக்கங்கனு, மன்னிப்புக் கேட்டு, சரி பண்ணிடனும்' என்று காத்திருந்தாள். சமைக்கவும் தோன்றவில்லை, ஒரு வேலையும் ஓட வில்லை, படுத்துக் கிடந்தாள். 

தொடரும்...