மறுவாழ்வு 44

முழு தொடர் படிக்க

 புவனேஸ்வரியும், சுகந்தியும், சத்யா வீட்டில் ஒரு மாதமாய் தங்கியுள்ளனர். சத்யா, சுகந்தியை வீட்டு சாமான்கள் வாங்க வெளியே தனியாக அழைத்துக்கொண்டு போய் முடித்து, ஒரு ஒட்டலில் காப்பி சாப்பிடுகின்றனர். தனிமையில் ஒருவர் மற்றவர் அழகை கண்டு ரசிக்கின்றனர். 

முக அழகை ரசித்து, முலைக்கு தாவின சத்யாவின் கண்கள். பெரிய பெரிய நீல நிற பூக்கள் போட்ட, நைலக்ஸ் சேலை, அதற்குத் தகுந்த நீல வண்ண டூ பை டூ ஜாக்கெட். மேலாக்கு முலை அளவை அடக்கி வாசித்தாலும், பக்கவாட்டில் கண்ணில் படுவதை பார்த்தால், பழம் கைக்குத் தேவையான அளவு கச்சிதமாய் இருக்க வேண்டும். அது ஆப்பிளா, சாத்துக்குடியா அல்லது முலாம் பழமா என்று, ஜாக்கெட் உரிந்து பார்த்தால் தான் கண்ணுக்குத் தென்படும். மொத்தத்தில், எடுப்பான மார்பகம்.

பார்த்துக் கொண்டே இருக்கத் தோன்றும் முக அழகு, தனக்குத் திட்டமான உருவ அமைப்பு. பேச்சி, குணம், படிப்பு எல்லாம் பொறுத்தம்தான். 'இவள்தானா நமக்கு, நம் காதல் கல்யாண ஆசை நிறைவேறுமா' என்று அவன் மனதில் ஏக்கம். 

சுகந்தி அவன் கண்ணை நேருக்கு நேர் சந்திக்க நாணம் கொண்டு, அவன் பாராத பொழுது, அவன் அழகை ஆசை தீரப் பார்த்து பருகினாள். அவளுக்குப் மிகவும் பிடித்தது, கத்தி படாத மிருதுவான மீசை, உதட்டை மீறி சற்றே இறங்கி அகன்று இருந்தது. அடுத்து, உதடு, கோவைக்கனியை கடித்துத் தின்னுவது போல், கிடைத்தால் தின்ன ஆசை. 

தன் உயரத்துக்குத் பொறுத்தமானா உயரம், நல்ல ஸ்டைலான தோற்றம். பைக்கில் உட்கார்ந்து, முன் உச்சியில் இருக்கும் கூளிங் க்ளாஸை இரக்கும் லாவகம். அப்புரம், ஊம்...ஜீன்ஸ் பேன்ட் பெல்ட் அது வழக்கம்தான். ஷூ... எஸ் தரமான ஸ்டைலான பலவித ஷூ பிடிக்கும். மொத்தமாய் அந்த ஆணழகன் அருகில் இருந்தாலே போதும், மனதில் மத்தாப்பு. 'இவன் மணாளனாவா' என்று அவள் மனதிலும் ஏக்கம். 

காதல் கனிந்து, இருவர் ஏக்கமும் தொடர்கின்றது. வீட்டில் தனிமையில் சந்திக்கும் பொழுதெல்லாம், இரு கண்களும் உரசும். மனம் துள்ளும். தயாராகிவிட்டன பஞ்சும் நெருப்பும். சரியான சந்தர்ப்பம் கிடைத்தால் பற்றிக் கொள்ளும். நடுவில் புவனேஸ்வரி, அது நடவாமல் திரை போட்டு காத்து நிற்கின்றாள். 

புவனேஸ்வரி, சமையலை முழுதும் ஏற்றுக் கொண்டாள். அடுத்து வீட்டுச் சாமான்கள், காய்கறி வாங்க, செக்யூரிடி வனத்தையன் மூலமாக, இடங்களைத் தெரிந்து கொண்டு குடும்ப நிர்வாகத்தையும் அவளே பார்த்துக் கொண்டாள். சுகந்தியின் சம்பளமும், சத்யாவிடமிருந்து வரும் ஒரு மாத தொகையும் வைத்து, திறமையாய் குடும்பம் நடத்தி வந்தாள். 

பெரும்பாலும் சைவம்தான். சத்யா, வேண்டும் பொழுது, வெளியிலிருந்து, கோழி வருவல் வாங்கி வருவான். அவனுக்கு வாரத்தில் இரண்டு மூன்று முறை கவிச்சி இருந்தே ஆகவேண்டும். அவனும் சுகந்தியும் சாப்பிடுவார்கள். புவனேஸ்வரி சுத்த சைவம். வீட்டில் முட்டை ஆம்லெட் எல்லாம், சுகந்தியின் வேலை. 

புவனேஸ்வரி, ஒரு நாள், காய்கறி வாங்கும் பொழுது, அங்கு வந்த ஒரு அம்மா தமிழில் பேச, அறிமுகமானது. அவர்களும் அதே ஜி ப்ளாக்கில் இரண்டாவது அடுக்கில் இருப்பதைத் தெரிந்து கொண்டாள், அதுவும் திருச்சியைச் சேர்ந்தவர்கள் என்றதும் அத்தை முறை கொண்டாடி இன்னும் நட்பு நெருக்கமானது. 

திருச்சியில் பாலக்கரையில் சொந்த வீடு. இங்குப் பிள்ளைக்கு வேலை, ஆகவே அந்தச் சதாசிவம் பாலாமணி தம்பதியர் பெங்களூருக்கு குடி பெயர்ந்து விட்டனர். பிள்ளைக்கு ஆறுமாதம் சிங்கப்பூரில் வேலை, மருமகளும் கூடச் சென்றுள்ளாள். தற்சமயம் அவர்கள் மட்டுமே. 

வேலைகளை முடித்து அவர்கள் குடியிருப்புக்குச் சென்றால், புவனேஸ்வரிக்கு, நல்ல பேச்சித் துணையுமானது. கூட மாட வேலை செய்து கொடுத்து அந்த வயதான அம்மாவுக்கு ஒத்தாசையும் ஆனது. 

மூன்று மாதமாகி விட்டது, 'ஒரு கல்யாணமாகாத புள்ள வீட்டில பொண்ண வச்சிட்டு எவ்வளவு நாள் தங்கரது, வேற வீடு பாத்துப் போயிடனும்', என்று புவனேஸ்வரி முனைந்தாள். செக்யூரிட்டி வனத்தையன் உதவியில், வீடும் தேடினாள். எவ்வளவுதான் சின்ன வீடாகப் பார்த்தாலும், பத்து மாத வாடகையை, அட்வான்ஸ் ஆகக் கொடுக்க வேண்டும் என்ற நிபந்தனைதான் மிரட்டியது. கையில் பணம் வேணும், ஊருக்குப் போனாலும், மாட்டை விக்கலாம், பால் காசு, தென்னந்தோப்பு காசு என்று கொஞ்சம் பணம் பொரட்டி வரலாம் என்று திட்டமிட்டாள். 

'ஆனா, வயசுப் பொண்ணயும், புள்ளயயும், பஞ்சையும் நெருப்பயையும் வச்சாப்பல தனியே விட்டுப் போவது சரியா......... ரெண்டு பேரும் ஒன்ன ஒன்னு பாக்குர பார்வையே சொல்லுது தனியா விட்டா பத்திக்கும்னு' 

'ஆமா ஆமா, தப்பு நடந்துட்டா என்னாவறது.'

'போயன், அப்டி நடந்தாத்தான் என்ன, அதுவே அவளுக்கு ஒரு வாழ்வு கிடைக்க வழி யாகுமில்ல.' 

'ரொம்பத்தான் ஆச, எஞ்சினியர் புள்ள, கை நெறய சம்பளம், ஒரு ஆதரவில்லாம தஞ்சம் புகுந்தவள கட்டிக்குமா. அப்டியே அது ஆசப்பட்டாலும், அவங்க அப்பா அம்மா சும்மா விடுவாங்களா. இப்படிப்பட்ட புள்ளக்கி, வண்டி வாகனம், வீடுன்னு சீர் கொடுத்து கட்டிக்க நா நீன்னுல்ல வருவாங்க அவங்க சாதியிலயே பொண்ணப் பெத்த பணக்காரங்க.'

'போவட்டம் சரி, இவ்ளோ நாளு பாவம் கசந்து கெடந்தது, அப்டி ஏதாவது நெருக்கமா இருந்தாத்தான் என்ன, கொஞ்ச நாளைக்காவது அது சந்தோஷமா இருந்துட்டுப் போவட்டுமே.' 

'இதென்னா வம்ப வெலைக்கு வாங்கன கதயா, புள்ள கிள்ள தங்கிட்டா........ பெரிய சிக்கலாப் போயிடுமே.' 

'சுகந்திய ஒரு நாளைந்து நாளுக்கு, பாலாமணி அத்தை வீட்டில போய் இருக்கச் சொல்லலாமா' என்று கூட யோசனை. 'ஆனா அவங்களுக்கு வீணா தொந்தரவு அது சரியாவாது' என்று தள்ளினாள். 

இன்னும் சில நாளானது, ஆவற்து ஆவட்டும் என்று புவனேஸ்வரி ஊருக்குப் போய் வரத் திட்டமிட்டாள். ஜாடை மாடையாய், பாதுகாப்பாய் இருக்க, சுகந்தியை தனியாய் எச்சரித்தாள் போயி அடுத்தத் திங்கள் கெழமை வந்துட்ரேன் என்று வியாழக்கிழமை காலை கிளம்பினாள். சத்யாதான் அவளை, சென்னை எக்ஸ்பிரஸில் ரயில் ஏற்றி விட்டு திரும்பினான். 

அவனும் சுகந்தியும் தனிமையில். ஆனால், அவள் க்ளினிக் புறப்படும் அவசரத்தில் இருந்ததால், பேச நேரமில்லை. இன்னும் நாலு நாளிருக்கே என்று பொறுமை காத்தான். வழக்கம் போல் சுகந்தி, அவனுக்கும் லன்ச் கட்டி வைத்து விட்டு கிளம்பி விட்டாள். 

மாலை வந்து, சமையல் செய்து முடித்துக் காத்திருந்தாள். 

அன்று முழுதும் சத்யாவுக்கு வேலை ஒடவில்லை. ஜந்து மணிக்கு சுகந்தியை பிக் அப் செய்து, நல்ல ஓட்டலில் டிபன், அப்ரம்... என்று நினைக்குப் பொழுதே சூடேறியது. 

நாலுமணிக்கு ஒரு மெயில் வந்து எல்லாம் பாழ், ஏழு மணிக்குத்தான் கிளம்ப முடிந்தது. வந்தவன் முகமலம்பி ஹாலுக்கு வந்ததும், காப்பி, மல்லாட்டைக் கேக் காத்திருந்தது. எடுத்து சோபாவில் உட்கார அவளும் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள். 

முதன் முதலில் இருவரும் வீட்டில் தனிமையில். ஒரு வித இறுக்கம் தொற்றிக் கொண்டது, யார் முதலில் பேசுவது எப்படி ஆரம்பிப்பது என்று. சில நிமிஷங்கள் ஓடின. பத்திரிகை படிப்பது போல் தலை குனிந்து இருந்தாள். 

"வெளில போயி எங்காவது ஓட்டல்ல சாப்பிடலாமா இன்னிக்கு?" என்றான். 

"வாணாம் நா ஏற்கனவே சமைச்சிட்டேனே." 

"அத நாளைக்கு வச்சிக்கலாம் இன்னிக்கு வெளில போவலாமே" 

"ஞாயிறு போலாமே வெளிய, சாப்டிட்டு, ஒரு நல்ல சினிமா பாக்கனும். பெங்களூருல தியேட்டரெல்லாம் பெருசா இருக்குமாமே." 

"அன்னிக்கும் போவலாம், இன்னிக்கும் போவலாம். சரி...... அப்டி என்னாதான் சமையல்." 

"சித்தி, வத்தக்கொழும்பு வச்சி, அவங்க சாப்பாடு கட்டிட்டு, நமக்கும் வச்சிருக்காங்க. நான் சாதம் வடிச்சேன் ரசம் வச்சேன், அப்பளம் பொரித்தேன்." 

"ப்பூ இவ்ளோதானா, அந்த வத்தக்கொழும்ப, ஃப்ரிஜ்ல எடுத்துப் போடு, இன்னிக்கு வியாழக்கிழமை, ஒரு நல்ல சிக்கன் பிரியாணி சாப்பிட்டு வரலாம் வா கெளம்பு." 

எழுந்தாள். 

"கொஞ்சம் நல்ல சேலையா கட்டிட்டு வரனும், பெரிய ஓட்டலுக்குப் போறோம்" என்றான். 

"நல்லதாவா.." என்று இழுத்தாள். 

"கொண்டு வந்தது நாலுதான்" என்று பெட்டி திறந்து எடுத்து வந்து காட்டினாள். 

"ஒன்னும் நல்லா இல்ல" என்று உதட்டைப் பிதிக்கினான். 

"எல்லாம் சாதாரண சேரி, ஒன்னு பண்ணலாம், நேரா போயி சேலை எடுத்துட்டு வந்து அப்ரம் போவலாம்." 

"இப்பவேவா?" 

"ஆமா"

"சரி சேலை வாங்கிட்டா போதுமா அதுக்கு மேட்சிங் ப்ளவுஸ்"

"ஓ அது வேறயா, அப்ப ஒன்னு பண்ணு, ஒங்கிட்ட இருக்கர ப்ளவுஸ் எல்லாத்தையும் ஒரு பையில போடு, அதுக்கு மேட்சிங்கா பொடவை எடுத்திடலாம்" 

"வேடிக்கைதான், தலை கீழா இருக்கு" என்று சிரித்து, அறைக்குள் ஓடி, இருந்த ஜாக்கெட்டுகளை அள்ளி ஒரு ப்ளாஸ்டிக் பையில் திணித்து எடுத்து கிளம்பினாள். பைக்கும், அவளை ஏற்றிக் கொண்டு குஷியாய்ப் பறந்தது. 

கால் மணியில், புடவை கடையில் நுழைந்து தேர்ந்தெடுத்தனர். அவனுக்குப் பிடித்த சிகப்பு வண்ணத்தில், மைசூர் பட்டு. அதற்கு மேட்சிங் ப்ளவுஸ் இல்லை, வெளிர் பச்சை வைத்துச் சமாளிக்கலாம் என்று அவன்தான் தேர்வு பண்ணினான். விலைதான் கூடுதல் என்று தயங்கினாள். பரவாயில்லை என்று அவனே முடிவெடுத்து பில் போட்டான். 

அடுத்த பத்து நிமிஷம் அப்பார்மென்ட் அறையில் புகுந்தாள், உடை மாற்ற. அவனும் பேன்ட் சட்டை மாற்றி. மாற்றி, ஷூ போட்டு காத்திருந்தான். 

கதவு திறந்து அவன் முன் நின்றாள். கண்களால் துழாவி அவள் அழகை ரசித்தான். 

பருத்தி புடவை, நைலக்ஸ் சேலையில் பார்த்துப் பழகிய, திட்டமான உயர, பரும உருவம், இன்று மைசூர் பட்டு உடம்போடு ஒட்டியதில், சற்று உயரம் ஒல்லியானாளோ. முன்பு முலைகளை அளவெடுக்க முடியாமல் மறைத்திருக்கும், இன்று, மாராப்பு சிக்கென உட்கார்ந்து, எடுப்பான மார்பகத்தைத் தனித்துக் காட்டிய மைசூருக்கு நன்றி. 

தலைவாரி, நீண்ட கருநாகம் போல் ஒத்தை ஜடை பின்னல் முன் பக்கம் போட்டு, நெற்றியில் சின்னக் கறுப்புப் பொட்டு, கண்களில் மை, மிதமான முகப் பூச்சு, கழுத்தில் மெல்லிய தங்கச் சங்கிலி, கைகளில் ஒற்றைத் தங்க வளையல். இதற்கா அரைமணியாய் காக்க வைத்தாள். 

"நல்லா இருக்கனா?" என்று அவன் முன் நின்று, ஒரு கால் ஊன்றி, உடலை இடது வலது சுயன்று அழகாய் உதடு விரிய சிரித்தாள். 

"லவ்லி, ஒரு முழம் மல்லிகைப்பூதான் மிஸ்ஸிங்" என்றதும், அவள் முகம் சில விநாடிகள் கருத்தது, 

சமாளித்து சிரிப்பைத் தொடர்ந்து, "போலாமா" என்றாள். 

"போலாமே" என்று வலது கை நீட்ட, பிடித்து நடந்தாள். 

பைக்கில், அவன் இடுப்பை கட்டிப் போகும் பொழுது அவனின் கழுத்தில் வீசிய சுகமான சென்ட் வாசனை நாசியில் ஏறி, அவளைக் கிரங்க வைத்தது. தலையை மெல்ல அவன் பின் தோளில் சாய்த்தாள். 

ஒரு பெரிய ரெஸ்டாரென்டில், பெரிய தலைப்பா அணிந்த வாயில் காப்போன் திறக்க உள் நுழைந்தனர். கண்ணாடிக்கூண்டு லிஃப்ட்ல் ஏறிச் சென்ற பொழுது, ஒட்டல் லவுஞ் கீழே ஓட, அவளுக்கு மாயாஜாலம் போல் தோன்றியது. அப்படிப்பட்ட பெரிய ஹோட்டலுக்கு அவள் வருவது முதன் முறை. 

நான்கோ ஐந்தோ மாடியில், டைனிங் ஹால். கதவு திறந்து சென்றனர். ஏறக்குறைய இருட்டு. கால் அழுந்தும் கம்பளம். சற்று அதிகமாகவே குளிரூட்டிய பெரிய ஹால். உட்காரும் மேசைக்கு மட்டும் மஞ்சள் ஒளிபாச்சும் மேல் விளக்கு. 

கண்ணாடி சுவர் அருகே சற்று ஒதுக்குப் புரமாய் இருந்த இருவர் மட்டுமே அமரும் மேசையில், அவர்களை உட்காரவைத்த கரு நீள கழுத்து மூடிய கோட் அணிந்த சர்வர் மெனு புத்தகத்தைக் கொடுத்து விட்டு மறைந்தான். 

கண்ணாடி வழியாய் பார்த்தாள். நாளைந்து மாடி உயரத்தில் அவர்கள், கீழே நகரத்தின் விளக்குகள் மின்னும் ரம்மியமான இரவு ஒளிக்காட்சி. வியந்து பார்த்தாள். 

தடித்த மெனு புத்தகத்தைத் திறந்ததும், கண்ணில் முதலில் பட்டது விலை பட்டியல் தான். அம்மாடி என்று தலை சுற்றியது. 

'எதுக்கு இம்மா வெல, இன்னா இருக்கும் அப்டி அந்தச் சாப்பாட்டுகள்ல' என்று ஆச்சரியம். 

உணவு வகைப் பெயர்கள் அவளுக்கு ஒன்றும் பரிச்சயமில்லை. அவன்தான் ஆர்டர் பண்ணினான். 

சர்வர் விலகியதும். சில நிமிடங்கள் தனிமை. 

அவளைப் உற்றுப் பார்த்தான். அவளும் பார்த்தாள். சித்திக்கு பயந்து, அவன் பார்க்காத போது திருட்டுப் பார்வை பார்த்து மனதில் வடித்த வசீகர முகம். இன்று நிதானமாய் ஆசை தீர பார்த்து பருகினாள். இருப்பினும் நாணம் தடுக்கத் தலை குனிந்தாள். 

அவன் கை ஊர்ந்து அவள் காந்தள் விரல்களைத் தீண்ட, அக்கம் பக்கம் பார்த்து "உஸ், வேண்டாம்" என்று வாய் தான் சொன்னது, கை சொல்லவில்லை, அங்கேயே அழுந்த அமர்ந்து காத்திருந்தது. 

இந்த மூன்று மாதங்களில் பலமுறை நிகழந்த தொடலில் ஏற்படாமல், இன்று மட்டும் எப்படி இந்த ஸ்பரிசத்திற்கு இப்படி ஒரு சிலிர்ப்பு, சில்லெனப் பறப்பது போன்ற உணர்வு. 

பீங்கான் தட்டுக்கள், கத்தி முள் கரண்டி வந்து அவர்களை தரைக்கு இழுந்து வந்தது. 

"எதுக்கு இந்த மாதிரி பெரிய ஹோட்டலுக்கு கூட்டிட்டு வந்தீங்க, வெலயெல்லாம் எக்கச்சக்கமா இருக்கே"  

"பரவாயில்ல, இன்னிக்கு ஸ்பெஷல்." 

"அப்டி என்ன பெரிய ஸ்பெஷல் இன்னிக்கு" 

"வீட்டுக்குப் போனப்பரம் தெரியும்"

"ஓ அதுக்குத்தான் திட்டமா. நா மாட்டம்பா, சித்தி அப்பவே சொல்லிட்டுத்தான் போயிருக்காங்க." 

"என்னான்னு?" 

"இம்.. இந்த ஆம்பளங்க கிட்ட பாதுகாப்பா இருன்னு..." என்றாள் போலி கோபத்துடன். 

"இம்...... பாதுகாப்பா தானே. அதுக்கென்ன, காண்டம் இருக்கு சேஃபா ஒன்னுக்கு ரெண்டா போட்டுச் செஞ்சிட்டாப் போச்சி" என்று சிரித்தான். 

"ச்சீ........, நீங்க ரொம்ப மோசம்." என்று சிணுங்கி, "சித்திக்குத் தெரிஞ்சா கொன்னுடுவாங்க" என்றாள்.  

"தெரிஞ்சாத்தானே"

"ஊம்..." கண்களை உருட்டி, மிரட்டி, அவன் கை மேல் ஒரு தட்டு தட்டினாள். 

சின்னச் சட்டி வடிவில் மூடிய பளப் பளவெனத் தாமிர பாத்திரங்கள் வந்தன. திறந்தாள், சுடச்சுட மணக்கும் கோழி பிரியாணி, தொட்டுக்கொள்ளச் செட்டிநாடு சிக்கன் குழும்பு. அவனே பரிமாரினான். 'ஸ்.........'சென்று நாக்கில் உறைத்து, சொன்னது அதன் அலாதி சுவையை. 

'ஓ இதுக்குத்தான் இம்மா காசு.'

பில்லை அவள் கண்ணில் காட்டவில்லை. க்ரடிட் கார்டை கொடுத்தனுப்பினான். 

மணி ஒன்பது, பைக்கில் நன்றாக ஒட்டி உட்கார்ந்து இடுப்பை சுற்றி கை தாராளமாய்ப் போய்க் கட்டிக்கொண்டது. தலையை அவன் முதுகில் முழுதும் சாய்த்தாள். கண் மூடியது. 

அதற்குள் இன்பலோகத்துக்குப் போய் விடாதே இன்னம் அதற்கு நாழியுள்ளதென அவள் மனம் கேளி. 

லிஃப்ட் கதவு சாத்தியதுமே, கைகள் கோர்த்து உடல் சேர்ந்து கொண்டன. அணைத்தபடியே லிஃப்ட் விட்டு வெளி வந்து, வீட்டின் சாவி போட்டு, கதவு திறந்து அவளை உள்ளே விட்டு, உள் நுழைந்து, காலால் ஷூவை விலக்கி, கதவை தள்ளி சாத்தியதுதான் தாமதம். உடன் கைகள் தானாக விலகி கட்டிக் கொண்டன. இருகி அணைத்த ஆலிங்கனம். 

அவன் தோளில் தலை வைத்து இருகைகளாலும் முதுகை கட்டி இருக்கினாள், அவன் தலை பக்கவாட்டில் சாய்ந்து, அவள் முகத்தைத் தூக்கிப் பிடித்து, நெற்றியில் முத்தமிட்டு, கீழ் இறங்கி தேடி உதட்டில் பதித்தான். காமத்தீயை மூட்ட, அதர பானம் முதலிடம் என்பது காமக்கலையின் முதல் பாடம். 

அவளுக்கு முத்தம் புதியதுதான், இருந்தும் அது தந்த காம சுகம் புரிந்து, அவளும் கலந்து அவனைத் தொடர்ந்தாள். இரு ஜோடி இதழ்களும் உறவாடின. அவன் அவள் கீழ் உதட்டை சுவைத்தான், அவள் அவன் மேல் உதடு சுவைத்தாள், அடுத்து முறை மாற்றி, சுவைத்து மகிழ்ந்தனர். 

ஈரப்பசையில்லா முத்தமா என்று நாக்கையும் துணைக்கழைக்க, அது கலந்ததில் இன்னமும் சுவை கூடியது. மூச்சு வாங்க சற்றே பிரிந்து மீண்டும் ஒட்டிக் கொண்டன. 

அவன் கை மார்பை தடவி, ஒரு முலையை பற்ற அவள் முனக, காமத்தீ உடலெங்கும் பரவி முழுதும் பற்றிக் கொண்டது. சூடு தாளாமல் சற்றே பிரிந்தனர். 

கட்டியபடியே முழு இருட்டில் நகர்ந்து, முன் வரவேற்பறை விளக்கை பொருத்திவிட்டு. ஒரு கை தொடையில், ஒரு கை முதுகில் கொடுத்து, அவளை தூக்கி விட்டான். அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை. அவனும் தான், இவ்வளவு சுலபம் என்று. அந்த இன்பச் சுமை அந்த ஆணமகனுக்கு, ஒரு பாரமே இல்லையென அவன் சிரமமில்லா நடையே சொல்லியது. அவளும் கழுத்தை கட்டி மார்பில் தலை சாய்த்துக் கண் மூடினாள். 

அறைக்கு நடந்து பக்கவாட்டில் நுழைந்து, தன் ஒன்றைக் கட்டிலில் அந்த பூவுடலை கிடத்தினான். கை நீட்டி, படுக்கை விளக்கைப் பொருத்தினான். அரைமயக்கத்தில் இருந்தவள் கண் கூசியது. அவன் கை பிடித்து "விளக்கு வாண்டாமே" என்று படுத்த படியே ஸ்விட்ச் தேடி அணைத்தாள். தன் முதல் காம விளையாட்டைக் கூச்சமின்றிக் களிக்க, முன் அறை வெளிச்சம், படுக்கயறையில் கசிந்த அந்த மங்கிய ஒளியே போதுமென்று நினைத்தாளோ அந்த மங்கை. 

அவனைப் பார்த்து ஒரு மயக்கமான ஒரு புன் முறுவல். சாதாரண நிலையில் அந்தப் புன் முருவலுக்கு ஒரு பங்கு சக்தியெனில், காமவயப்பட்ட ஆடவனுக்கு அது பத்து மடங்கு தாக்கம். காமம் அவன் கண் வழி புகுந்து, இதயத்தைத் தாக்கியது, அது தலேக்கேறி சட்டெனக் குனிந்து முரட்டுத்தனமாய் அவள் இதழில் அழுந்த பதித்து இச்சென்று சத்தமிட்டு, முத்தமிட்டான். 

அவளும் கையை அவன் கழுத்தில் கொடுத்து, முத்ததை அதே வேகத்தில் தொடர, அவனும் கட்டில் விளிம்பில் உட்கார்ந்து, கைகள் முலைகளை ஒன்றாய், பிடித்து அழுத்தமாய்ப் பிசைந்து அவளைத் தூண்டிவிட அவள் உடல் விறைத்து முனகல், அவன் உதட்டை அவள் கடிக்க, அவனுக்கு அதிகமாய் உணர்ச்சி ஏறியது, அவள் கனிந்த கோவை இதழை, தன் பல் கடித்து விடுமோ என்று பயந்து விலகி கன்னத்தைக் கடித்தான். அப்படி கவனம் பார்த்தும், அவனை ஏமாற்றிய பல், கன்னத்தை பதம் பார்த்துவிட்டது. 

அவள் "ஆஆ.." என்று கத்திவிட்டாள். 

"ஓ ஓ சாரி சாரி" என்று எழுந்து, கன்னத்தைத் தடவினான், பல் ஆழமாய்ப் பதிந்த வடு தெரிந்தது. 

"வலிக்குதா?" 

"இல்ல இல்ல" என்று அவளும் கையால் தடவி விட்டாள்.. 

தொடரும்...