குறும்படம் 6

முழு தொடர் படிக்க

சரியாக 5 மணி ஆனதும் அவன் வந்தான், அவளுடன்.

"சார்கிட்ட எல்லாம் சொல்லி இருக்கேன், கண்டிப்பா உனக்கு, அப்புறம் உன் பாய் பிரெண்டுக்கு எல்லாம் சான்ஸ் வாங்கித் தருவார்" என்று சொல்லியபடி உள்ளே நுழைந்தான். அவன் பின்னாலே அவளும் வந்தாள்.

அவள் முன்னே என் கெத்தை மெயின்டெய்ன் செய்தான். 

"சாரை மட்டும் சேட்டிஸ்பை பண்ணினா போதும்டி, உனக்கு பிரைட் ஃபியூட்சர்" என்றபடி அவளின் இடுப்பை பிடித்து இழுத்து அணைத்தபடி என் முன்னே நிறுத்தினான்.

நானும் ஆவலோடு அவளைப் பார்த்தேன், அங்கு அபி இல்லை, என் அக்கா நின்றிருந்தாள்.

அவளும் சரி நானும் சரி அதிர்ந்து போய் இருந்தோம்.

"ஹேய், ஏன் அப்படியே நிக்கிற, சாருக்கு விஷ் பண்ணு" அக்காவின் மார்பில் கைவைத்து சொன்னான். 

இன்னும் அவள் அதிர்ச்சியில் உறைந்து நிற்க அவளின் மார்பை பிசைந்து கொண்டே "என்னாச்சுடி, ஸார்க்கு வணக்கம் கூட சொல்லாம நிக்கிற" என கேட்டான்.

"வணக்கம் சார்" என்றாள் அக்கா என்னிடம்.

நான் எதுவும் பேச தோனாமல் நிற்க,

"சார், புதுசு சார், சீல் உடைச்சு ஒரு வாரம் தான், ஆனா செமயா கம்பனி தருவா சார், பாருங்க, நான் அப்புறம் வரேன்" என்றபடி என்னிடமும் 

"பார்த்துக்கடி" என்று செல்லமாக அக்காவின் பின்னால் தட்டியபடி அவளிடமும் விடை பெற்றான்.

இருவரும் என்ன செய்வதென தெரியாமல் நின்றோம், முதலில் கதவை சாத்திவிட்டு அவளை கோபமாக விசாரித்தேன், அவள் இங்கே வேண்டாம், வீட்டிற்கு போய் பேசலாம் என கெஞ்சினாள். அழுது கொண்டே இருந்தாள்.
எனக்கும் புரிந்தது, இங்கே அவளிடம் கோபப் பட்டு, நானும் அவளும் யார் என அவர்களுக்கு தெரிவதில் உள்ள சிக்கல் புரிந்தது. 

சிறிது நேரம் கழித்து அவர்களிடம் வேலை இருப்பதாக கூறி, கிளம்பும் போது அவளையும் அழைத்துக் கொண்டு வீடு வந்தேன்.

"சொல்லு, ஏன் இப்படி பண்ணினே"

"அவனை உனக்கு எப்படி தெரியும்?" அவள் பதில் சொல்லாது என்னிடம் கேட்டாள்.

"யாரு இப்போ என் கண்ணு முன்னால உன் மாரைப் பிசஞ்சானே, நீ செமயா கம்பனி தருவே சொன்னானே, அவனா?" அவளை புண்படுத்த எண்ணி கேட்டேன்,

அவள் நான் நேரடியாக அவளிடம் அசிங்கமாக கேட்பேன் என எதிர்பார்க்கவில்லை, அழுதாள்.

"அவன் என் காலேஜ் தான்."

"அந்த குமார், பசங்க"

"அவங்களும் என் காலேஜ் ஜூனியர் பசங்க தான், குமார் செகண்ட் இயர், அவன் பிரவீன் ஃபர்ஸ்ட் இயர் பையன்"

"இத ஏன் என் கிட்ட சொல்லல?"

"நீ நடிக்கணும்னு ஆசைப்பட்ட, அது என் காலேஜ் ஜூனியர் பசங்கன்னா நீ கொஞ்சம் சங்கடப் படுவனு நெனச்சு தான் சொல்லல"

"உம்"

"அது மட்டும் இல்ல, வெற்றி சார் படிப்பு முடிந்ததும் சான்ஸ் தரேன்னு ஷார்ட் பிலிம் ஃபைனல் போதே சொன்னாரு, நீ நினைக்குற மாதிரி இல்ல ரொம்ப உறுதியா சொன்னாரு. நான் சொன்னப்ப நீ நம்பல. சரி அவருகிட்ட சேர்ந்த அப்பறம் உனக்கு ஒரு சரப்ரைஸ் தரலாம்னு சொல்லாம விட்டேன்"

அவள் அமைதியாக இருக்க அவளிடம் என்ன நடந்தது என மீண்டும் கேட்டேன்.

"ஷூட்டிங் எல்லாம் நல்ல படியா முடிஞ்சுது, அந்த பசங்க உண்மையாவே ரொம்ப டீசண்ட்டா தான் நடந்துக்கிட்டாங்க, பப்ளிக் பிளேஸ்ல, ஷூட்டிங்ல எல்லாம் அவ்ளோ கேர் எடுத்து பார்த்துக் கிட்டாங்க. கேப் கிடைக்குறப்ப எல்லாம் சைட் அடிச்சாலும், வழிஞ்சாலும் ரொம்ப பொறுப்பா இருந்தாங்க, ரொம்ப கேர் எடுத்தாங்க."

"அப்படியா, அப்புறம் எப்படி டப்பிங் குள்ள முடிச்சிடுவேன்னு குமார் எங்க குரூப் சாட்ல மெசேஜ் அனுப்பினான்?"

"என்னது?"

அவளிடம் குமார், காலேஜ் வாட்ஸ்அப் குரூப், மெசேஜ் பற்றி முழுதாக சொன்னேன்.

"அவன் என்ன நெனச்சு அதை அனுப்பினான்னு எனக்கு தெரியாது, அவன் படத்த பத்தி கூட சொல்லி இருக்கலாம், ஆனா அந்த மெசேஜ் உனக்கு தப்பா பட்டும் நீ ஏன் என் கிட்ட சொல்லவோ, கேட்கவோ இல்லையே, ஏன் கார்த்தி, உனக்கு என் மேல அவ்ளோ தான் அக்கறையா??"

"நான் உனக்கும் இதில் இஷ்டம் போல, அதான் அவன் இவளோ கான்ஃபிடெண்டா மெசேஜ் பண்ணி இருக்கான்னு நெனச்சேன்"

அவள் எதுவும் பேசாமல் என்னைப் பார்த்தாள்.

"சரி, எல்லாமே நல்லா தான் இருந்தது, ஷூட்டிங் வரைக்கும், அப்புறம் எப்படி?"

"ரெண்டு நாள் கழிச்சு டின்னர் போனோம், ஷூட்டிங்ல அவங்க என்கிட்ட ரொம்ப நல்லா நடந்துக்கிட்டதால நானும் ப்ரெண்ட்லியா அவங்க கூட போனேன். அப்பவும் நல்லா மரியாதையா தான் நடந்துகிட்டாங்க, அப்போ குமார் அவன் ப்ரெண்ட்ஸ் சில பேர் இன்னொரு ஷார்ட் பிலிம் எடுக்க போறாங்கனு அதுலயும் என்ன நடிக்க சொல்லிக் கேட்டான், நான் எனக்கு இன்ட்ரஸ்ட் இல்லைனு அப்பவே சொன்னேன், அவன் திரும்ப திரும்ப கேட்டான், அவன் ஃபிரண்ட் சினிமால பெரிய ஆளு, அடுத்த வருசமே டைரக்டர் ஆயிடுவார், அது இதுன்னு நிறைய சொன்னான், பேசி பேசி என்னை கண்வின்ஸ் பண்ணினான். அப்போ எனக்கு உன் ஞாபகம் தான் வந்தது, ஒருவேல அவர்மூலமா உனக்கும் டைரக்ஷன் சான்ஸ் வாங்க முடியுமானு  யோசிச்சு அவங்கிட்ட கேட்டேன். அவன் உடனே கரன் கிட்ட ஃபோன் பண்ணி பேசினான், என்னையும் பேச வச்சான்"

அன்னைக்கே கரன் எனக்கு போன் பண்ணி வழிஞ்சான், நான் அவனை கொஞ்சம் அவாய்ட் பன்ற மாதிரி பேச, டக்குனு ஓபனா அட்ஜஸ்ட் பண்ண சொல்லி கேட்டான், நான் ஷாக் ஆகி எனக்கு அப்படி ஒரு சான்ஸே வேணாம்னு சொல்லிட்டு போன வச்ச்ட்டேன்.

அடுத்த நாள் உன்னை பார்க்கையில் நீ ரொம்ப அப்சட்டா இருந்த, நான் உனக்கு இன்னும் அந்த ஃபைனல்ல தோத்த வருத்தம் இருக்குனு நெனச்சேன். உன்னை பழைய படி பார்க்கணும்னு தோணுச்சு.

அன்னைக்கும் கரன் ஃபோன் பண்னான், நான் ஓகே சொன்னேன், என் ப்ரெண்ட் க்கும் சான்ஸ் வேணும் கேட்டேன், அவன் அந்த வாரமே டப்பிங் போது மீட் பண்ணலாம்னு சொன்னான். நான் அவன் கிட்ட அந்த டைரக்டர் ப்ரெண்ட் பத்தி கேட்டேன், அவன் முதல்ல அவன் கிட்ட அட்ஜஸ்ட் பண்ணா தான் டைரக்டரை பார்க்கவே முடியும் சொன்னான்."

பேச்சை நிறுத்தி என்னைப் பார்த்தாள். 

"வேற வழி இல்லாம ஓகே சொன்னேன். ஆனா அந்த சனிக் கிழமை டப்பிங் அன்னைக்கு அவன் வரல. 

டப்பிங் முடிஞ்சு நான் தனியா இருக்கப்போ பிரவீன் என்கிட்ட வந்து 
'கரன் அண்ணா கூட அட்ஜஸ்ட் பண்ண ஓகே சொன்னியானு' கேட்டான்.

"உனக்கு எப்படி..."

"குமார் சொன்னான், அப்போ நிஜமா? ஏன்? சான்ஸ்க்காக எல்லாம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணாத"

"பிரவீன், இது என்னோட சான்ஸ்க்கு இல்ல, என் ப்ரெண்ட் (தம்பிக்குனு சொன்னா கொஞ்சம் சங்கடமா இருக்கும்னு ப்ரெண்ட் சொன்னேன்.) அவனுக்கு சான்ஸ் கிடைக்க."

"அதுக்காக இப்படியா, முன்ன பின்ன தெரியாத ஒருத்தன் கிட்ட" என அக்கறையாக கேட்டான்.

அப்போது தான் குமார் வந்தான், அவன் கரனுக்கு ஃபேவரா பேசினான்.

அவங்க ரெண்டு பேரும் ரொம்ப நேரம் நான் கரன் கிட்ட அட்ஜஸ்ட் பண்றது சரியா இல்ல தப்பான்னு ஆர்க்கியு பண்ணாங்க, அப்புறம்.." என நிறுத்தினாள். 

நான் அவளின் முகத்தையே பார்த்தேன். என்னைப் பார்க்க மனம் வராமல் தலை குனிந்தபடி சொன்னாள்.

"கடைசில அவங்க ரெண்டு பேரு கூடவும் அட்ஜஸ்ட் பண்ணி அவங்கள காம்ப்ரமைஸ் பண்ண வேண்டியதாயிடுச்சு"

நான் கோபம் வருத்தம் இரண்டும் கலந்த உச்ச நிலையில் இருந்தேன்.

'கரன் கூட இவ அட்ஜஸ்ட் பண்ணலாமா வேண்டாமா என்று அந்த பசங்கள் இரண்டு பேரும் ஆர்கியு பண்ண இவள் அவர்கள் இருவரோடும் அட்ஜஸ்ட் செய்து சமாதானம் செய்து வைத்தாளாம்.'

கோபம் வருத்தம் இரண்டும் எல்லை மீரா அவளின் தாடையைப் பற்றி "மேல சொல்லு" என்றேன்.

"உம்?" என்றாள் கேள்வியாக.

மீண்டும் என்னுள் மிருகம் எட்டிப் பார்க்க "சொல்லு, முதல் எக்ஸ்பீரியன்ஸ் யாரு? யாரு முதல்லசீல் உடைச்சது" என்றேன்.

எனது நேரடியான ஆபாச கேள்வியில் அவள் மிகவும் அப்செட் ஆனாள், கோவத்தின் உச்சியில் இருந்த நான் அவளை ஹர்ட் செய்யத் தான் அப்படி கேட்டேன்.

அவள் இதுவரை என்னை அப்படி பார்த்ததில்லை. கண்களில் மிரட்சியுடன் என்னை பார்த்தாள். நான் அலட்டாமல் மீண்டும் கேட்டேன்.

"சொல்லு, யாரு முதல்ல"

அவள் முக பாவனை மீரட்சியில் இருந்து கோவத்திற்கு மாறியது.

"உம்.. பிரவீன், நீ என்னை ஜோடியா நடிக்க அனுப்பிச்சியே உன் காலேஜ் ஃபர்ஸ்ட் இயர் சின்ன பையன், அவன் தான் உடைச்சான், போதுமா" என ஆத்திரம் பொங்க கத்தினாள். கத்தி முடிந்ததும் அழுதாள்.

அவளின் கோபமும் அழுகையும் என்னைக் கரைக்க சட்டென அவளை என்னோடு இறுக்கிக் கொண்டேன். அவளின் பின்னங் கழுத்தில் என் கை இருந்தது, 

அவள் கோபத்தில் திமிறினாள், 

"விடு என்னை"

"பரவால்ல, ஒன்னும் இல்ல, சும்மா தான் கேட்டேன்" என்றவாறு அவளை இன்னும் நன்கு அணைத்தபடி அவளின் கண்களைத் துடைத்தேன்.

"அப்புறம் சொல்லு"

"என்ன சொல்லணும்" இருவரும் இன்னும் அணைத்தபடி இருந்தோம்.

"இல்ல, அடுத்து என்ன, ஐ மீன் அடுத்த நாள் ஞாயிற்றுக் கிழமை என்ன நடந்தது"

"கார்த்தி, நான் என்ன உன் கிட்ட செக்ஸ் கதையா சொல்றேன், இவளோ டீட்டெயிலா கேக்குற, எனக்கு ரொம்ப அசிங்கமா இருக்கு கார்த்தி"

"இல்ல அது வந்து, அக்..." என தடுமாறினேன்.

"என்னை அக்கான்னு சொல்ல அசிங்கமா ஃபீல் பண்றியா கார்த்தி? என்ன பார்த்தா கேவலமா இருக்கா?"

நான் உண்மையில் அவளின் கேள்வியில் கொஞ்சம் ஆடினேன்.

"அய்யோ, அப்படி இல்லக்கா, அது"

அவள் என்னை மேற்கொண்டு பேசவிடவில்லை.

"சொல்லு, உனக்கு என்ன தெரியணும், ஞாயிற்றுக்கிழமை நான் யார் யார் கூட படுத்தேன்னு தெரியனுமா, இல்ல இன்னும் டீட்டெயிலா எக்ஸ்ப்ளெய்ன் பண்ணனுமா?? எப்படி பண்ணினாங்க, என்ன என்ன விதமா.." 

அவள் சொல்லுமுன் அவள் வாயைப் பொத்தினேன்.

"எனக்கு எதுவும் தெரிய வேணாம் அக்கா" என்றேன். என் குரல் லேசாக உடைந்து இருந்தது. அவள் மீது சாய்ந்தேன்.

என் உடல் குலுங்கியது. அவள் என் முதுகில் தட்டிக் கொடுத்தாள், என்னை சிறு வயதில் தினம் இப்படி தட்டிக் கொடுத்து தான் தூங்கவைப்பாள்.

"ஏங்க்கா இப்படி? உனக்கு இந்த சினிமா சான்ஸ் அவ்ளோ பெருசா போயிடுச்சா அக்கா??"

"கார்த்தி, இத நான் உன் கிட்ட பல தரம் சொல்லி இருக்கேன். இந்த உலகத்துல உன்ன விட, உன் சந்தோசத்தை எனக்கு விட வேற எதுவும் பெருசில்ல"

"அதுக்காக இப்படியா?"

"ம்ம், நான் இதை அவாய்ட் பண்ணி இருக்கலாம். நீயும் எனக்கு சர்ப்ரைஸ் கொடுக்க நினைக்காமல் உனக்கு சான்ஸ் கிடைச்சதை சொல்லி இருக்கலாம். நானும் ஒரு படமாது நடிக்க ஆசை இருக்குன்னு நீ ஷார்ட் பிலிம் எடுக்கரபோ, உன்னோட எல்லா படத்தை பத்தியும் என்கூட டிஸ்கஸ் பணன்றப்போ சொல்லி இருக்கலாம்.

இல்ல எனக்கு இண்டர்ஸ்ட் இருக்குன்னு சொன்னப்ப அவங்கள பத்தி தெரிஞ்ச நீயாவது இது என் காலேஜ் பசங்க படம் வேணாம்னு சொல்லி இருக்கலாம், 

நான் அவங்கள மீட் பண்ணி பேசினப்போ ஒரு பார்மலாவாது அவங்க பத்தி கேட்டு, அவங்க உனக்கு தெரிஞ்ச பசங்கனு கண்டு பிடிச்சிருக்கலாம். ஷூட்டிங் நல்ல படியா முடிஞ்சதும் நான் அவங்க கூட டின்னர் போறதா அவாய்ட் பண்ணி இருக்கலாம். ஏன் அங்க நாங்க சினிமா டாபிக் பேசாம இருந்ருக்கலாம்."

அப்புறம் அந்த கரன் ஓபனாக கேட்டதும் அவனை அசிங்கமா திட்டிட்டு போன் வச்சு இருக்கலாம். அட்ஜஸ்ட் பண்ண முடியாதுனு சொல்லி இருக்கலாம்

அவ்வளவு ஏன் அவனுக்கு ஓகே சொல்லிட்டு சனிக்கிழமை போனேன் இல்ல, அவன் அன்னைக்கு வராததால கம்முனு டப்பிங் முடிச்சிட்டு பத்திரமா வந்து இருக்கலாம்.

இதுல எது ஒண்ணு நடந்து இருந்தாலும் நான் இன்னைக்கு உன் முன்னால இப்படி கேவலப்பட்டு இப்படி நிக்காம இருந்து இருக்கலாம்."


"விடு அக்கா, பரவால்ல, எனக்கு புரியுது . இப்படி நடந்து தான் ஆகனும்னு இருந்துருக்கு, வேற என்ன பண்ண முடியும்?"

"இல்ல கார்த்தி, அவங்க எல்லாம் உன் காலேஜ் பசங்கனு சொல்ற, அதுல ஒருத்தனுக்காவது இப்ப இல்லனாலும் எப்பவாது நான் தான் உன் அக்கானு தெரிஞ்சா உனக்கு எவ்ளோ அசிங்கம், உன்ன பத்தி எவ்ளோ கேவலமா நினைப்பாங்க?"

உண்மையிலேயே அவளின் இந்த வார்த்தைகளில் நெகிழ்ந்து போனேன். இப்போதும் இந்த நிலையிலும் இது தெரிந்தால் எனக்கு அசிங்கம் என்று என்னைப் பற்றி யோசிக்க அவளால் எப்படி முடிகிறது??? தனக்கு நேர்ந்த கொடுமையை மறந்து என்னை பற்றி நினைக்க எப்படி முடிந்தது இவளால்.

அவளுக்கு அவளை விட என்னைத்தான் மிகவும் பிடிக்கும் என்பது தவிர வேறு எந்த காரணம் இருக்க முடியும்?

"அவனுங்க இல்ல, என் ஹை ஸ்கூல் காலத்துல இருந்து, அப்பா வெளிய போனதுல இருந்து நான் வீட்டில எந்த ப்ரெண்ட் டையும் இன்வைட் பண்ணது இல்ல, ஏன் நீயும் யாரையும் கூப்பிட்டது இல்ல, யாருக்கும் இது தெரியப் போறதில்ல, எனக்கு எந்த கேவலமும் வராது, நீ அதை நெனச்சு வொர்ரி பண்ணாதே"

"ஹ்ம்.. கார்த்தி, ஒண்ணு கேட்கட்டுமா?"

"கேளு அக்கா"

"நான் இது வரை என் வாழ்க்கைல நல்லவளோ கெட்டவலோ தெரியாது. ஆனா உனக்கு என்னைக்கும் நல்லவளா தான் இருந்திருக்கேன், இது வரைக்கும் உன் கிட்ட ஒரு வார்த்தை பொய் சொன்னது இல்ல.

அந்த ஞாயிற்றுக் கிழமை உன்ன நேருக்கு நேர் பார்க்கவே எனக்கு அவ்ளோ சங்கடமா இருந்தது. இவளோ பெரிய விசயத்தை உனக்கு தெரியாம பன்றோமேனு அப்படி ஒரு சங்கடம். நீ ஏதாவது கேட்டா என்ன சொல்றதுனு பயம்.

நிஜமா சொல்றேன் கார்த்தி, எனக்கு இப்படி எல்லாம் பண்ணி பெரிய நடிகை ஆகணும்னு எந்த ஆசையும் இல்ல, உனக்கு சான்ஸ் கிடைக்குமேனு நம்பி தான் நான் அதுக்கு ஒத்துக்கிட்டேன். வேற எந்த ஒரு காரணமும் இல்ல, எனக்கு வயசு 27, இது வரை எந்த ஆம்பள விரலும் என்மேல பட விடாம தான் இருந்தேன்.

என்னை வேற யாரு தப்பா நெனச்சாலும் எனக்கு கவலை இல்ல, நீ என்ன தப்பா நினைக்காதடா, என்னால அதை தாங்க முடியாது"

"அக்கா, நீ என் அக்கா, இன்னும் சொல்லனும்னா எனக்கு அம்மா அப்பா எல்லாம் நீ தான், எனக்கும் இந்த உலகத்துல உன்ன விட வேற எதுவும் பெருசு இல்ல, ஐ லவ் யூக்கா" என்றதும் அவள் என்னை இருக்கமாக அணைத்துக் கொண்டாள். 

அப்படியே என் நெற்றியில் கன்னங்களில், கண்ணில் என முகம் முழுக்க முத்தமிட்டாள், இருவரும் மிகவும் உணர்ச்சி வசப்பட்ட நிலையில் இருந்தோம்.

சட்டென இருவரும் எதிர்பாராமல் அவளின் உதடுகள் என் உதடுகளுக்கு மிக அருகே வர அக்கா என் கண்ணையே உற்று நோக்கினாள். நானும் அவள் கண்களையே ஊடுருவி பார்த்தேன். இருவரின் பார்வையிலும் அளவு கடந்த அன்பு வழிந்தோடியது. அக்கா மெல்ல என் உதட்டில் அவள் உதட்டை பதித்து மிக லேசாக ஒற்றி எடுத்தாள், பின் என் கண்களில் அன்போடு முத்தமிட்டாள், மீண்டும் உதட்டுக்கு வந்தாள். இந்த முறை முத்தம் லேசாக இல்லை, அழுத்தமாக, மிக அழுத்தமாக இருக்க எனது கைகள் அவளை இறுக்கி, மிக இறுக்கி அணைத்தபடி இருந்தது.

தொடரும்...