காதல் சுகமானது 29

written by raja

முழு தொடர் படிக்க

தினமும் ஒரே ஒரு வேளை மட்டுமே உணவு உண்டு வந்ததால் ராஜாவின் மேனி மெலிந்து கொண்டே வந்தது. ஆனால் அவன் முகத்தில் மட்டும் தேஜஸ் வந்து பொலிவு பெற தொடங்கியது.

மாலை ராஜா வழக்கம் போல் டீக்கடை அருகே காத்து இருந்தான். சஞ்சனா ஸ்கூட்டரில் வந்து சேர்ந்தாள். ஸ்கூட்டரை ஸ்டாண்ட் பொட்டு நிறுத்திவிட்டு ராஜாவை தவிர வேறு யாரேனும் இருக்கிறார்களா என விழிகளால் ஆராய்ந்தாள். யாரும் இல்லை என சந்தோஷமாக, முன் நெற்றியில் விழுந்த முடியை நளினமாக கோதி தள்ளி விட்டு ராஜாவின் அருகே வந்து, "என்னடா வந்து ரொம்ப நேரமாச்சா?" என கேட்டாள்.

"இல்ல சஞ்சனா, இப்போதான் வந்தேன். சரி என்ன விஷயமா வர சொன்ன?"

சரியாக அந்நேரம், ராஜேஷும் வாசுவும் வந்து சேர்ந்தனர்.

"அடேய் அண்ணன்களா, கொஞ்ச நேரம் எங்களை தனியாகவே இருக்க விட மாட்டீங்க போல, இப்போ எதுக்கு இங்க வந்தீங்க? என் கூட இருக்கும் நேரத்தை விட, அவன் உங்க கூட தான் அதிகமாக இருக்கான்."

"ஏய் சஞ்சனா chill, நான் தான் அவங்களை வர சொல்லி இருந்தேன். இந்தா லெமன் டீ சாப்பிடு"

ஆவி பறந்து கொண்டு இருந்த லெமன் டீ யை வாங்கி கொண்ட சஞ்சனா "ராஜா நான் நாராயணன் சாரை பார்த்தேன். நீயும் நானும் celebration நிகழ்ச்சியில் சேர்ந்து ஆடனும்னு கேட்டு இருக்கார்." என்றாள்.

"சாரி சஞ்சனா, நான் முன்னாடியே அவர்கிட்ட முடியாதுனு சொல்லிட்டனே. திரும்ப அந்த பேச்சை எடுக்காத."

"டேய் புரிஞ்சிக்கோடா, நாம நன்றாக ஆடி, நம்ம சென்னை அலுவலகத்தின் திறமையை காண்பிக்கனும்"

"ஏன் சஞ்சனா, நம்மள விட திறமையானவங்க நிறைய பேர் நம்ம அலுவலகத்திலேயே இருக்காங்க. அவங்க ஆடட்டும். உனக்கு விருப்பப்பட்டால் நீ ஆடு. வேறு யாருடனும் ஜோடி சேர்ந்து ஆட விரும்பினாலும் நான் தடுக்க மாட்டேன்."

சஞ்சனாவிற்கு கோவம் வந்து டீ கிளாஸை கீழே வீசி எறிந்தாள். 

விறுவிறுவென சென்று வண்டியை எடுக்க முயல, ராஜாவின் நண்பர்கள் அவனை சமாதானபடுத்தினர்.

ராஜேஷ்: "டேய் கோபத்தில் எங்கேயாவது போய் வண்டிய மோதி தொலைக்க போறா போடா. இப்ப தான் அடிப்பட்டு குணமாகி இருக்கு."

கோபத்தில் சஞ்சனா வண்டியை எடுக்க, அது on ஆகமால் போக்கு காட்டி கொண்டு இருந்தது.

ராஜா சென்று அவளை கை பிடித்து மீண்டும் அழைத்து வந்தான்.

"இப்போ எதுக்கு இந்த கோபம்?"

"பின்ன என்னடா, இன்னொருத்தன் கூட என்னை ஆட சொன்னால் கோவம் வராதா? எனக்கு உன் கூட ஆடனும்னு ஆசை. அதுவும் 15 நாள் பிராக்டீஸ் பண்ண கம்பனியே நமக்கு அனுமதி தருது. அந்த நேரத்தில் நாம் ஃபீல்டுக்கு போக தேவை இல்லை. யாரும் நம்மை கேள்வி கேட்க முடியாது. நான் உன் கூட 15 நாள் இருக்க வாய்ப்பு வருதே என சந்தோஷமாக வந்தால் நீ ஆட மாட்டேன்னு சொன்னா என்ன அர்த்தம்?"

வாசு: "என்னது 15 நாள் பீல்ட்க்கு போக வேண்டாமா?"

சஞ்சனா: "ஆமாண்டா, அந்த 15 நாட்களுக்கு சம்பளமும் வந்து விடும். ஊக்க தொகையும் வந்து விடும். அதுக்கென்ன இப்போ" 

சஞ்சனா சொன்னவுடன் வாசு வாயை பிளந்தான்.

வாசு: "அய்யோ சூப்பர் ஆஃபரா இருக்கே. இந்த TL தினமும் ஆர்டர் கேட்டு உயிரை வாங்குறான். சஞ்சனா நான் நல்லா டப்பாங்குத்து ஆடுவேன். எனக்கும் ஒரு வாய்ப்பு வாங்கி தாயேன். ஒரு 15 நாள் நானும் ஜாலியா இருப்பேன்"

சஞ்சனா: "முடியாது போடா, நானே ராஜா ஆட வரலேயேனு கவலையில் இருக்கேன். இவன் வேற."

ராஜா: "இங்க பாரு சஞ்சனா உனக்காக தானே நான் ஷன்மதிய அவாய்ட் பண்ணிட்டு இருக்கேன். எனக்காக நீ இதை அவாய்ட் பண்ண கூடாதா?"

சஞ்சனா: "டேய் நானடா, ஷன்மதியை போய் பார்க்க வேண்டாம்னு சொன்னேன்"

ராஜா: "நீ உன் வாயால எதுவும் சொல்லல, ஆனால் நான் அவளை பார்க்க போகும் போது எல்லாம் நீ வருத்தபடுறியேனுதான் போகாமல் இருக்கேன். நான் ஆட முடியாது என்று சொல்கிறேன் என்பதற்கு ஒரு வலுவான காரணம் இருக்கு அதை புரிந்து கொள்"

சஞ்சனா: "டேய் நீ ஷன்மதியை எப்போவேனா பார்க்க போ, நான் தடுக்கல. எனக்கு உன் மேல நம்பிக்கை இருக்கு. ஆனா எனக்காக இந்த ஒரு தடவை மட்டும் என் கூட ஆடு..."

ராஜாவால் அதற்கு மேல் அவளிடம் மறுப்பு தெரிவிக்க முடியவில்லை. 

ராஜா: "சரி சரி. உனக்காக ஆட ஒத்துக்கிறேன். மூஞ்சை பாரு, அதுக்குள்ள எப்படி வாடி இருக்கு..."

உடனே சஞ்சனா முகம் மலர்ந்து

சஞ்சனா: "அப்பாடா...., உன்கிட்ட சம்மதம் வாங்கறதுக்குள்ள போதும் போதும்னு ஆகிடுது."

வாசு: "அப்போ சஞ்சனா, என்னோட டப்பாங்குத்து ஆட்டம்"

சஞ்சனா: "யப்பா வாசு, இவனே இப்போ தான் சம்மதம் தெரிவிச்சி இருக்கான். கொஞ்சம் பொறுமையா இரு. நான் ஸ்லாட் ஏதாவது இருக்கானு பார்க்கிறேன். அப்படி இருந்தால் கண்டிப்பா நான் உனக்கு உதவி பண்றேன்."

வாசு: "உன்னை நம்பி தான் இருக்கேன் சஞ்சனா, பார்த்து எனக்கு கொஞ்சம் ஏதாவது கருணை காட்டும்மா"

ராஜேஷை பார்த்து சஞ்சனா "என்ன அண்ணா நீங்க அமைதியாவே இருக்கீங்க. எதுவும் பேசல" என்றாள்.

ராஜேஷ்: "இல்ல சஞ்சனா, நீ ஒன்னு கவனிச்சீயா? ராஜா ஒல்லி ஆகிட்டே போறான் பாரு. அதுவும் அவன் முகத்தில் ஏதோ ஒரு மாற்றம் இருக்கு. என்னவென்று எனக்கே புரியல. என்கிட்ட இதுவரை எந்த விஷயத்தையும் மறைச்சதே இல்ல. ஆனா இப்போ என்கிட்ட கூட ஏதோ ஒன்னு மறைக்கிற மாதிரி இருக்கு"

ராஜேஷ் சரியாக கண்டு பிடித்து கேட்டு விட்டான். உயிர் நண்பன் அல்லவா, ராஜாவின் ஒவ்வொரு அசைவையும் சரியாக கணிப்பவன் அவன்.

ராஜா: டேய் அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் கிடையாது. இப்போ விரதம் இருப்பதால் சாப்பிடுவதை குறைத்து உள்ளேன். அதனால் கொஞ்சம் எடை குறைந்து இருக்கு அவ்வளவு தான். வேற எந்த காரணமும் கிடையாது. உங்க எல்லோருக்கும் மீண்டும் ஒருமுறை சொல்றேன். தயவு செய்து என்னை இந்த மாசம் 31 ந் தேதி வரை எந்த கேள்வியும் கேட்காதீங்க. இது என்னோட வேண்டுகோள்"

ராஜேஷ்: "சரிடா, உன்னோட பிரச்சினை என்னவென்று தெரிந்தால் எங்களால் முடிந்த அளவு உதவி பண்ண முடியும் என நினைத்து தான் கேட்டேன்"

ராஜாவிற்கு, சஞ்சனாவை கண்டத்தில் இருந்து எப்படியும் காப்பாற்றி விட முடியும் என நம்பிக்கை இருந்தது. ஆனால் அவளுக்கு கண்டமே வராமல் தடுப்பது எப்படி என்பது தான் அவன் சிந்தனையாக இருந்தது. அதற்காக தான் விரதம் ஆரம்பித்த முதல் நாளில் இருந்தே சாமியார் சொல்லாத ஒரு விசயத்தையும் அவன் செய்து வருகிறான். அது பலித்தால் சஞ்சனாவிற்கு கண்டமே வராது.

ராஜா: "சரி சஞ்சனா என்ன கான்செப்ட்?"

சஞ்சனா: "சிவ தாண்டவம் தான் ராஜா, சிவசக்தி நடனம் தான் நாம ஆடப் போறோம். நீ சிவன், நான் சக்தி..."

ராஜா: சிவ சக்தி நடனமா? அது ரொம்ப கஷ்டம் ஆச்சே? நீ கதக் டான்சர். உனக்கு எளிதாக வந்து விடும். நான் ஏதோ சினிமா பாட்டுக்கு ஆடுபவன். எனக்கு இதெல்லாம் கண்டிப்பாக வராது."

சஞ்சனா: "இல்லடா பார்த்த உடனே கிரகித்து கொள்ளும் தன்மை உன்கிட்ட இருக்கு, உன்னால் கண்டிப்பாக முடியும். எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கு, நான் உனக்கு சொல்லி தரேன்"

ராஜா: "நீ வீணா ரொம்ப ரிஸ்க் எடுக்கிற சஞ்சனா, அப்புறம் சொதப்பலாக போகுது.."

சஞ்சனா: "அதெல்லாம் கண்டிப்பாக ஆகாது.. நீ கவலையே படாத"

அப்பொழுது சடசடவென மழை வர ஆளுக்கு ஒரு பக்கம் ஓட தொடங்கினர்.
சஞ்சனா தன் காதலன் மழையில் நனையாமல் துப்பட்டாவில் மூடி கொண்டு ஓரமாக ஒதுங்க, அவள் மாங்கனிகளின் மேற்புறம் ராஜாவின் கண்ணுக்கு தெரிந்தது. ஆனால் ஏனோ அவனுக்கு அது சற்று பெரிதாக தோன்றியது. ஆம், தாலிக்கு முன்னாடி அவன் அவளுடன் ஜாலியா இருந்தபடியால் அவனின் கரு அவள் வயிற்றில் வளர ஆரம்பித்ததால் ஏற்பட்ட உருமாற்றம் அது.

********************

ராஜாவை செம வேலை வாங்கினாள் சஞ்சனா. ராஜா ஆடியிராத ஆட்டத்தை ஆட வைத்து ட்ரில் வாங்கி கொண்டு இருந்தாள். நடன இயக்குனர் பெயரளவுக்கு மட்டுமே இருக்க, மொத்த வேலைகளையும் சஞ்சனா ஒருத்தியாகவே பார்த்து கொண்டு பம்பரமாய் சுழன்று கொண்டு இருந்தாள்.

ராஜா: "சஞ்சனா என்னால முடியல, இந்த ஆட்டம் எனக்கு வராது போலருக்குடி. என்னை விட்டுடு"

சஞ்சனா: "அது எப்படி வராமல் போகும், 75 % வந்தாச்சு, இன்னும் 25 % மட்டும் தான். continue பண்ணு கமான், கமான்..."

ராஜா: "ஆமா வாசு எங்க, ஆளே காணோம்..."

சஞ்சனா: தெரியல ராஜா, டான்ஸ் மாஸ்டர் இருக்கார். ஆனால் அவன ஆளே காணோம்..."

ராஜா: சரி சஞ்சனா, நான் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் ரூம் வரை போய்ட்டு வரேன்."

சஞ்சனா: "ம், போய்ட்டு சீக்கிரம் வாடா."

'அப்பாடா, கொஞ்ச நேரம் இவகிட்ட தப்பிச்சாச்சு' என நிம்மதியுடன் ரெஸ்ட் ரூமிற்குள் நுழைய, அங்கே அவனுக்கு முன்பே வாசு  ஆஜராகி இருந்தான்.

ராஜா: "டேய் இங்க என்னடா பண்ணிட்டு இருக்க.."

வாசு: "15 நாள் ஜாலியா இருக்கலாம்னு நினைச்சி தெரியாம இங்க வந்து மாட்டிக்கிட்டேன் மச்சான். முடியலடா, அந்த டான்ஸ் மாஸ்டர் என்னை வச்சி செய்யறான். இடுப்பெலும்பே உடைகிற அளவுக்கு ஸ்டெப்ஸ் போட சொல்றான். ஒழுங்கா ஒண்ணு ரெண்டு ஆர்டர் எடுத்தோமோ, வீட்டுக்கு போனோமோ என்று இருந்தேன். இவன் என்னடாவென்றால் காலையில் ஏழு மணிக்கெல்லாம் வர சொல்லி உயிரை எடுக்கிறான்"

ராஜா: "சரி சரி சீக்கிரம் ஒன்னுக்கு அடிச்சிட்டு வந்து சேரு. அந்த ஆளு உன் பிராக்டீஸை இரவு வரை நீட்டிப்பதாக பேசி கொண்டு இருக்கார். அப்புறம் நீ மட்டும் இரவில் பேய் மாதிரி தனியா ஆட வேண்டி இருக்கும் பார்த்துக்க.."

அப்போது "ராஜா ராஜா... என்று கூப்பிட்டு கொண்டே அவசரமாக சஞ்சனா உள்ளே வர, "அய்யயோ" என வாசு பதறி போய் திரும்பினான்.

ராஜா: "ஏண்டி ரெஸ்ட் ரூமுக்குள்ளேவா வந்து கூப்பிடுவ, பாரு வாசு பதட்டத்தில் கோலம் போட்டு விட்டான்"

சஞ்சனா: "நீ மட்டும் தான் உள்ளே இருப்பனு நினைச்சிட்டு வந்தேன். எனக்கு என்ன தெரியும் இவன் உள்ளே இருப்பான்னு?"

ராஜா: "சரி ரெஸ்ட் ரூமுக்குள்ள வர்ற அளவுக்கு இப்போ என்ன அவசரம்?"

சஞ்சனா: "நீ அன்னிக்கு அந்த கவுன்சிலரை அடிச்சல்ல, அவன் இப்போ நம்ம ஆபீஸுக்கே வந்துருக்கான்."

ராஜா: "அவனா? சரி இரு நான் போய் பார்க்கிறேன்"

நாராயணன் சார் அறையில் கவுன்சிலர் அமர்ந்து பேசி கொண்டு இருந்தான். நாராயணன் சார் ராஜாவை கூட்டி வர சொன்னார். ராஜாவும் சரியாக வந்து சேர்ந்தான்.

ராஜா: "சார் உள்ளே வரலாமா?"

கவுன்சிலர் முகத்தில் புதிதாக காயங்கள் உருவாகி இருந்தது. அவன் ராஜாவை பார்த்து, "ஏன் தம்பி, கமிஷனரை தெரியும் என்று ஒரு வார்த்தை என்கிட்ட சொல்ல கூடாதா?.இப்போ பாரு எவ்வளவு பெரிய பிரச்சினை ஆயிடுச்சு. இதுக்கு மேல நான் உன் வழியிலயே வர மாட்டேன். என்னை மன்னிச்சிடுப்பா, கொஞ்சம் என் மேல போட்ட கேசை மட்டும் வாபஸ் வாங்க சொல்லுப்பா." என்றார்.

ராஜா: "நான் உங்க மேலே புகாரே கொடுக்கலயே. அப்புறம் எப்படி நான் வாபஸ் வாங்க முடியும்?"

கவுன்சிலர்: "அய்யோ அப்போ இது எல்லாம் அந்த கமிஷனர் பொண்ணு வேலையா தாம்ப்பா இருக்கும். பேர் கூட "ஷ"ல ஆரம்பிக்குமே."

ராஜா: "யாரு ஷன்மதியா?"

கவுன்சிலர்: "ஆமாம்ப்பா, என் ஆளுங்க எல்லாம் அரெஸ்ட் ஆயிட்டாங்க. என்னையும் அடிச்சாங்க. அந்த பொண்ணு தான் உன்கிட்ட பேச சொல்லி தான் என்னை மட்டும் இங்க அனுப்பி வைச்சுருக்கு"

ராஜா: "சரி ஒரு நிமிஷம் இருங்க, நான் அவளுக்கு ஃபோன் பண்றேன்"

ராஜா உடனே ஷன்மதிக்கு போன் செய்தான். உடனே கால் எடுக்கப்பட்டது.

ராஜா: "ஹலோ ஷன்மதி,"

ஷன்மதி: "ஹாய் ராஜா, எவ்வளவு நாள் ஆச்சு உன்கிட்ட பேசி, ஃபோன் பண்ணினாலும் எடுக்க மாட்டேன்றே‌, வேற நம்பரில் இருந்து கால் பண்ணினாலும் அப்புறம் பேசறேன்னு வச்சிடுற. உன்னை கையில் பிடிப்பதே ரொம்ப கஷ்டமா இருக்குப்பா."

ராஜா: "ஷன்மதி நான் எங்க ஆபிஸ்‌ ஒரு டான்ஸ் புரோகிராமில் ஆட வேண்டி இருக்கு. அதான் ஃபுல்லா டான்ஸ் பிராக்டீஸ் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கேன், அதனால் தான் வர முடியல. சரி கவுன்சிலர என்ன பண்ண?"

ஷன்மதி: "என் ராஜா மேல கை வைச்சா நான் சும்மா இருப்பேனா"

ராஜா: "அவன் எங்க கை வைச்சான், நான்தான அவன் மேல கை வைச்சேன்.."

ஷன்மதி: "எனக்கு அதுலாம் தெரியாது ராஜா, அந்த நாயினால் தான் சஞ்சனாவிற்கு அடிபட்டிச்சு. அதனால் தான் நீ என்னை பார்க்க வரவே இல்லை. அதுக்கு தான் நான் அவனை மாட்டி விட்டேன். எனக்கு இன்னிக்கு உன்னை பார்க்கணும்."

ராஜா: "இது எனக்கும் அவனுக்கும் இடையே உள்ள பிரச்சினை. முதலில் அவன் மேல கொடுத்த புகாரை வாபஸ் வாங்கு ஷன்மதி"

ஷன்மதி: "முடியாது ராஜா. நீ வரேன்னு சொல்லு, நான் உடனே புகாரை வாபஸ் வாங்கறேன். இல்ல அந்த நாய் உள்ளே கிடந்து சாகட்டும்."

ராஜா: சரி, எங்க வரணும் சொல்லு. நான் வரேன். ஆனா சாயங்காலம் தான் வர முடியும்"

ஷன்மதி: "ஓகே ஓகே நோ ப்ராப்ளம். நீ சாயங்காலம் நேரா டிரைவ் இன் ஓட்டலுக்கு வந்துடு. நாம கொஞ்சம் பேசணும்.."

ராஜா: "சரி வரேன்.." 

கோபமாக போனை வைத்தான். இன்னிக்கு கண்டிப்பாக ஷன்மதியிடம் இதற்கு மேல் சஞ்சனாவுக்கும் தனக்கும் இடையில் தலையிட வேண்டாம் என தெளிவாக சொல்லி விட வேண்டும் என முடிவு செய்தான்.

மாலை..,

ராஜா டிரைவ் இன் ஓட்டல் வருவது இதுவே முதல் முறை. ஷன்மதி எங்கே என தேடி கொண்டே வர ஷன்மதி அவள் காரின் வெளியே நின்று கொண்டு, "ராஜா இங்க பாரு" என்று கை காட்டி அழைத்தாள்.

ராஜா: ஷன்மதி இங்க எங்கயும் வெளிய உட்கார்ந்து பேச முடியாதா? எல்லாரும் கார், பைக்கில் உட்கார்ந்து தான் சாப்பிடுகிறார்கள்?"

ஷன்மதி: "இங்க இந்த மாதிரி தான், come on get inside..!" 

ஷன்மதி ஆர்வமுடன் அவனை காரின் உள்ளே அழைத்தாள். ராஜா தயங்கி கொண்டே, கார் கதவை திறந்து கொண்டு உள்ளே நுழைய, அவனுக்காக அவள் நன்றாக அலங்கரித்துக் கொண்டு வந்திருப்பதை அவனால் கண் கூடாக பார்க்க முடிந்தது.

ஷன்மதி: "அப்புறம் ராஜா உன்னோட டான்ஸ் பிராக்டீஸ் எல்லாம் எப்படி போகுது?" 

ஷன்மதி காரின் ac யைப் கூட்டி கொண்டே கேட்டாள்.

ராஜா: "யா, நல்லா போகுது ஷன்மதி. இன்னும் நாலு நாளில் நிகழ்ச்சியில் ஆட வேண்டியது தான் பாக்கி.."

ஷமதி: "ஓகே ராஜா, நீ என்ன சாப்பிடற"

ராஜா: "ஜஸ்ட் ஜுஸ் ஏதாவது சொல்லு ஷன்மதி. வேற எதுவும் வேண்டாம்"

ஷன்மதி: "ராஜா, நான் உன்கிட்ட ஒரு முக்கியமான விசயம் பேசணும். நான் ஒரு கேள்வி கேட்கிறேன், அதுக்கு மறைக்காமல் உண்மையை மட்டும் சொல்லு.."

ராஜா: "ம் கேளு ஷன்மதி, நீ என்னோட நல்ல தோழி. எனக்கு உன்னிடம் மறைக்க ஒன்றும் இல்லை."

ஷன்மதி: "ராஜா நான் உன்னை நேசிக்கிறேன். உன்னை கல்யாணம் பண்ணி கொள்ள ஆசைப்படுகிறேன்.."

ராஜா: "ஷன்மதி" என்று ஏதோ சொல்ல வந்தவனை தடுத்து நிறுத்தி "இன்னும் நான் சொல்லி முடிக்கல ராஜா,என்னை கொஞ்சம் பேச விடு" என்று சொல்ல ராஜா அமைதியாக இருந்தான்.

ஷன்மதி: "ராஜா ஒருவேளை நீ சஞ்சனாவை பார்ப்பதற்கு முன், நான் உன்னிடம் என் காதலை சொல்லி இருந்தால் என் காதலை ஏற்றுக் கொண்டு இருப்பாயா..? இப்போ பதில் சொல்லு."

ராஜா அவள் கண்களை பார்த்து, "சில விசயங்கள் நான் உன்னிடம் ஓபனாக சொல்ல விரும்புகிறேன் ஷன்மதி. சஞ்சனாவிற்கு முன்பிருந்தே உன்னை எனக்கு தெரியும். சஞ்சனாவை முதல் முறை பார்த்த பொழுது அவளிடம் ஏற்பட்ட மையல் ஏனோ எனக்கு உன்னிடம் ஏற்படவில்லை. சந்தித்த உடனே முதல் பார்வையிலேயே என்னை அவளிடம் இழந்து விட்டேன். அதற்காக நீ அவளை விட அழகு குறைந்தவள் என்று அர்த்தம் அல்ல. அந்தஸ்து, படிப்பு, அழகு இவை எல்லாவற்றிலும் நீ எனக்கு எட்டாத உயரத்தில் இருப்பதால் கூட எனக்கு உன் மேல் மையல் வராமல் போய் இருக்கலாம். உண்மையில் என்னிடம் தாழ்வு மனப்பான்மை இருந்தது. பெண்களை கண்டால் ஒதுங்கி போகும் கூச்ச சுபாவமும் இருந்தது. அதை நீ நமது முதல் சந்திப்புகளிலேயே அறிந்து இருப்பாய் என நம்புகிறேன். இவை இரண்டையும் அடித்து நொறுக்கி என்னை முன்னுக்கு கொண்டு வந்தவள் என் சஞ்சனா தான். யாருக்கு தெரியும் ஒருவேளை நீ முதலில் என் தாழ்வு மனப்பான்மையைப் உடைத்து இருந்தால் என் மனம் உன்மேல் திரும்பி இருக்க கூடும். ஆனால் இப்போது காலம் கடந்துவிட்டது. என் மனதை முழுக்க முழுக்க சஞ்சனா ஆட்கொண்டு விட்டாள். இதற்கு மேல் நீ என் மேல் ஆசை வளர்த்துகொள்ள வேண்டாம். கண்டிப்பாக உனக்கு என்னை விட நல்ல பையன் கிடைப்பான். கடைசிவரை உனக்கு ஒரு நல்ல தோழனாக இருக்கவே நான் விரும்புகிறேன்." என்று பொறுமையாக விளக்கினான்.

ஷன்மதி கண்களின் ஓரம் நீர் துளிர்த்தது. அவள் காதுகளில் திரும்ப திரும்ப அவன் சொன்ன ஒரு வாக்கியம் மட்டும் ஒலித்து கொண்டே இருந்தது. 'ஒருவேளை நீ முதலில் என் தாழ்வு மனப்பான்மையைப் உடைத்து இருந்தால் என் மனம் உன்மேல் திரும்பி இருக்க கூடும்' என்ற வாக்கியம் தான் அது.

உடனே கண்ணீரை துடைத்து கொண்டு, "ரொம்ப தேங்க்ஸ் ராஜா ஓபனாக சொல்லியதற்கு. இன்னும் ஒரே ஒரு கேள்வி, நான், சஞ்சனா இருவரில் யார் அழகு?"

ராஜா வாய் விட்டு சிரித்து விட்டான்.

ஷன்மதி: "சிரிக்கதாடா பாவி, உன் சிரிப்பு தான்டா என்னை ஒவ்வொரு நிமிஷமும் என்னை உன்னை நோக்கி விழ வைக்குது. கேட்ட கேள்விக்கு மட்டும் பதில் சொல்லு,"

ராஜா சிரிப்பை அடக்கி கொண்டு, "கண்டிப்பாக நீ தான் சஞ்சனாவை விட அழகி,போதுமா..!" என்றான்.

ஷன்மதிக்கு அதுவே பெருமையாக இருந்தது.

மீண்டும் அவனிடம் "ராஜா வெட்கம் விட்டு சொல்றேன். எனக்கு நீ கண்டிப்பாக வேணும். உன்னை அடைய நான் எதையும் இழக்க தயாராக இருக்கிறேன். நான் கொஞ்சம் வசதியான குடும்பத்தில் பிறந்தது என் பிழை அல்லவே, அதற்காக நீ என்னை நிராகரிப்பது என்ன நியாயம்.? நீ இப்போ என்ன சொன்ன. ஒருவேளை உன் தாழ்வு மனப்பான்மையை நான் உடைத்து இருந்தால் உன் பார்வை என் மீது திரும்பி இருக்கும் தானே" என கேட்க,

ராஜா "ஷன்மதி, ஒருவேளை என் கவனம் திரும்பி இருக்கும் என்று தான் சொன்னேனே தவிர, நான் உன்னை கண்டிப்பாக காதலித்து இருப்பேன் என்று சொல்லவே இல்லை" என்றான்.

ஷன்மதி: "டேய் சும்மா வார்த்தைகளில் விளையாட வேண்டாம். என்னோட ராஜாவை தான் அவள் தட்டி பறித்து இருக்கிறாள். அவளுக்கு முன்பிருந்தே நான் உன்னை காதலிக்கிறேன் தெரியுமா? என் காதலை உனக்கு புரிய வைக்க எனக்கு ஒரு வாய்ப்பு மட்டும் கொடு பிளீஸ்..."

ராஜா கோபம் அடைந்து "ஷன்மதி இவ்வளவு நேரம் நான் சொன்னதை நீ சுத்தமா புரிந்து கொள்ளவே இல்லை, என் வாழ்க்கையில் இதற்கு மேல் சஞ்சனாவை தவிர வேறு எந்த பெண்ணும் கிடையாது. புரிந்து கொள்" என்று கத்தி விட்டு வேகமாக காரில் இருந்து இறங்க,

ஷன்மதி உடனே அவனை இழுத்து, அவன் உதட்டில் தன் இதழை வைத்து முத்தம் கொடுக்க, ராஜா இதை சுத்தமாக எதிர்பார்க்கவில்லை. கணநேரத்தில் இந்த சம்பவம் நடந்து விட்டது. சுதாரித்த ராஜா அவளை பிடித்து தள்ளிவிட்டு கன்னத்தில் அறைந்தான்.

"ஷன்மதி நீ செய்யறது சுத்தமா சரி இல்லை."

"ராஜா புரிஞ்சிக்க நான் உன்னை அடைய, உன்கூட படுக்க கூட தயாராக இருக்கிறேன்"

"அய்யோ முருகா, நான் யார்கிட்டயும் சொல்லக்கூடாதுனு நினைச்சத சொல்ல வைக்கிறேயே ஷன்மதி, நாங்க ரெண்டு பேரும் மனசால மட்டும் இல்ல உடலாலும் ஏற்கனவே இணைந்து விட்டோம்"

சிறிது இடைவெளி விட்டு தன்னை ஆசுவாசப்படுத்தி கொண்டு நிதானமாக கூறினான்.

"ஆமா ஷன்மதி துறவறம் மேற்கொள்ள இருந்த என்னை, தடுத்து அவளையே எனக்கு கொடுத்து மீண்டும் என்னை இந்த வாழ்க்கைக்கு கொண்டு வந்தவளே அவள் தான். அவள் இல்லை என்றால் நீ இப்பொழுது இந்த ராஜாவிடம் பேசிக்கொண்டு இருக்க முடியாது. இந்த ஜென்மத்தில் என்னால் அவளை தவிர வேறு ஒரு பெண்ணை கனவில் கூட நினைக்க முடியாது. நான் வரேன்" என கோபமாக வெளியேறினான்.

ஷன்மதி, எதிர்பார்த்தது ஒன்று, ஆனால் நடந்தது ஒன்று. ஒரு பெண் ஆணுக்கு இதழ் முத்தம் கொடுக்கும் போது நிச்சயம் தடுமாறுவான். அதுவும் ஷன்மதி போன்ற பேரழகி என்றால் சொல்லவே வேண்டாம். ஆனால் இவனோ எளிதில் அதை கடந்து சென்றுவிட்டு விட்டான். அவன் அவளை கோபத்தில் தள்ளினாலும் அதில் ஒரு மென்மையை அவளால் உணர முடிந்தது. அவளை இதுவரை எந்த ஆணும் அடித்தது கிடையாது. முதல் முறை அவன் அவள் கன்னத்தில் கொடுத்த அறை அவளுக்கு சொல்ல முடியாத ஆனந்தத்தை தந்தது. தன் மேல் உரிமை இருப்பதால் தான் தன்னை அறைந்தான் என அவள் மனம் தவறாக நினைத்தது.

ஷன்மதியை தன் தோழியாக பார்ப்பதால் ஏனோ ஒரு கட்டத்திற்கு மேல் அவள் மேல் அவனால் கோப பட முடியவில்லை. ஆனால் எதுவரை அவனால் கோபத்தை கட்டுப்படுத்த முடியும்? சஞ்சனாவிற்கு மட்டும் ஷன்மதியால் ஏதேனும் ஊறு நேர்ந்தால் அவன் எரிமலை போல் அல்லவா வெடிப்பான். அதை இன்னும் ஷன்மதி உணரவில்லை.

தன்னுள் உண்டான கோபத்தை அடக்க அவனுக்கு ஒரு வடிகால் தேவைப்பட்டது. அவன் கோபத்தின் வடிகால் சஞ்சனா மட்டுமே. நல்லவேளை ராஜா சஞ்சனாவை அங்கே கூட்டி கொண்டு வந்து இருந்தான். அவள் வெளியே அவனுக்காக காத்து இருந்தாள். 

சுற்றும் முற்றும் மக்கள் போய் வந்து கொண்டு இருப்பது அவனுக்கு பொருட்டாகவே பட வில்லை. நேராக வில்லில் இருந்து சென்ற அம்பு போல அவளை அடைந்தான்.

"என்னடா உன் முகம் ஒரு மாதிரி இருக்கு" சஞ்சனா கேட்க

இவள் என்னுடையவள், எனக்கானவள் என்ற உரிமையில், அவளை இழுத்து, வளைத்து அணைத்து பொது இடம் என்று கூட பாராமல் அவள் இதழில் இதழ் பதித்து ஆழமாக முத்தமிட்டான். தன் கோபம் தீரும் வரை அவள் மேல் உதட்டையும், கீழ் உதட்டையும் மாறி மாறி சுவைத்தான்.

அவனுக்கு எந்த எதிர்ப்பும் தெரிவிக்காமல் அவள் இதழ்களை கொடுத்து தானும் முத்தத்தில் சேர்ந்து கொண்டாள். இதை பல கண்கள் வேடிக்கை பார்க்க, ஷன்மதியின் கண்களும் அந்த காட்சியை பார்க்க தவறவில்லை.இது அவளுக்கு கோபத்தை வரவழைப்பதற்கு பதில் உற்சாகத்தையே தந்தது.

தான் கொடுத்த இதழ் முத்தம் தான், அவன் சஞ்சனாவை தேடி ஓட வைத்தது என எண்ணினாள். ஒருவேளை வடிகால் தேவைப்படும் இடத்தில் இருந்து சஞ்சனாவை அகற்றி விட்டால் அவன் தன்னை தானே நாடி வரக்கூடும் என மீண்டும் தவறாகவே சிந்தித்தாள். சஞ்சனாவும், ராஜாவும் ஏற்கனவே உடலால் இணைந்து விட்டனர் என்று கூறிய பிறகும் அவனை அவளுக்கு விட்டு கொடுக்க ஷன்மதிக்கு மனம் வரவில்லை.

சஞ்சனா தன் உதட்டை அவன் உதட்டில் வைத்து ஒத்தி ஒத்தி எடுத்தாள். அவன் கோபம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அடங்கி கொண்டே வந்தது. அவன் உதட்டை வேண்டுமென்றே நக்கி நாவினால் எச்சில்படுத்தினாள்.

ராஜாவின் கோபம் முழுவதும் அடங்கிய பிறகு சஞ்சனாவை விடுவித்தான்.

"சாரி சஞ்சனா?"

"சார் எதுக்கு என்கிட்ட மன்னிப்பு கேட்கிறீங்க, நான் உன்னோடவள்டா. என்னிடம் முத்தம் கொடுக்க, வாங்க இடம், பொருள் எதையும் நீ பார்க்க தேவை இல்லை. அதுக்கு உனக்கு முழு உரிமை இருக்கு."

"லூசு, நான் முத்தம் கொடுத்ததிற்கா சாரி கேட்டேன். அதுக்கு இல்ல"

"இரு இரு அப்போ நானே சொல்றேன். ஷன்மதி வலுக்கட்டாயமாக உனக்கு முத்தம் கொடுத்து இருப்பா. அதனால் உனக்கு கோபம் வந்து என்னை தேடி வந்து முத்தம் கொடுத்தே, சரியா?"

"அடிப்பாவி எங்கேயாவது ஒளிந்து இருந்து மறுபடியும் வேவு பார்த்தியா"

"நான் ஏண்டா வேவு பார்க்கணும், நீ வரும் போதே தான் பார்த்து விட்டேனே, அவளோட லிப்ஸ்டிக் கறை உன் உதட்டில் இருந்ததை. நீ வேற கோபமாக இருந்த. connecting the dots. நானே புரிஞ்சிக்கிட்டேன். அதனால் தான் அவ லிப்ஸ்டிக்கை என் உதட்டால் ஒத்தி ஒத்தி எடுத்து விட்டு, என் நாவால் உன் உதட்டை எச்சில் படுத்தி சுத்தப்படுத்தி விட்டேன். இப்ப பாரு என் எச்சிலால் உன் உதடு எப்படி பளபளக்குது. என் ராஜா மேல என்னோட அடையாளம் மட்டும் தான் இருக்கணும்."

ராஜா அவளை கட்டி அணைத்து "உன்னை மாதிரி ஒரு பொண்ணு கிடைச்சா, எந்த ஆணும் தப்பு பண்ண மாட்டான் சஞ்சனா.." என்றான்.

"அது தான் இல்ல ராஜா, அவ முத்தம் கொடுத்து உன் கோபத்தை தூண்டினாலும், அதை அடக்க நீ என்னை நாடி வந்தபாரு. அந்த மாதிரி எத்தனை ஆண்கள் அவர்கள் ஜோடியை தேடி போவார்கள். நீயே சொல்லு?"

ராஜா, அவள் தன் மேல் வைத்து இருந்த நம்பிக்கையை கண்டு வியந்தான்.

"சரி சஞ்சனா, போலாமா?"

"எங்க?"

"வீட்டுக்கு தான்."

கொஞ்ச நேரம் கழித்து போலாம் இப்போ என்னோட டர்ன், அவனை அருகே இழுத்தாள். உதட்டை குவித்து அவன் நெற்றியில் சரிந்து இருந்த முடியை ஊதி தள்ளினாள். அவன் மூக்கொடு மூக்கை உரசி அவன் விடும் காற்றை உள்ளே இழுத்து மீண்டும் அவன் வாயில் ஊதினாள். அவள் பூ இதழ்கள் அவன் இதழ்களை தீண்டின. இருவரும் காலையில் இருந்து பிராக்டீஸ் பண்ணி வியர்வை மழையில் நனைந்து இருந்தார்கள். வியர்வையின் வாசத்தை ரசித்து நுகர அதுவே ஒரு போதை தந்தது. சஞ்சனா அவன் மேல் உதட்டை இழுத்து வாயில் வைத்து நன்றாக சப்பினாள். அடுத்து கீழ் உதட்டை இழுத்து வாயில் வைத்து சப்பினாள். அவன் உதடுகளை தன் இதழ்களால் மூடி தன் நாக்கினை அவன் வாயிற்குள் செலுத்தி அவன் நாக்கோடு பின்னி பிணைந்து விளையாடினாள். அவள் கைகளை மாலை போல் அவன் தோளின் மீது கோர்த்து கொண்டு இருக்க, வளையல்கள் குலுங்கும் ஓசை அவன் காதில் ரீங்காரம் பாடியது. அவர்களுக்கு இந்த உலகில் இருக்கும் யார் இவர்களை பற்றி தப்பாக நினைத்தாலும் கவலை இல்லை என்பது போல் முத்தம் கொடுத்து கொண்டனர். மூச்சு வாங்க வாங்க இருவரும் முத்தம் கொடுத்தனர்.

கடைசியில் ராஜா, அவளை பார்த்து, "சஞ்சனா நாம் இருவரும் முத்தம் கொடுக்கும் போட்டியில் கலந்து கொண்டால் கண்டிப்பாக கின்னஸ் ரெக்கார்டு நமக்கு தான்" என கூற சஞ்சனா முகம் சிவந்து அவனை கட்டி கொண்டாள்.

"சரி சரி சஞ்சனா, நிறைய பேர் பார்க்கிறாங்க. வா நாம கிளம்பலாம்".



தொடரும்...